Τελευταία ανθούν στο διαδίκτυο κάποιοι ''επικοί'' λεονταρισμοί 

και κάποιες δειγματοληπτικές -επί αποτειχήσει- ''κοκορομαχίες'' εν Χριστώ αδελφών, 

που διεκδικούν με ύφος νεόκοπου ''ποντίφηκος'' τα Πρωτεία του ''ευ δογματίζειν'' κατά την Πατερική Διδασκαλία! 

Νεοαποτειχισμένοι κομπορρήμονες με σπουδή και έμφαση στον αντιπαλαιοημερολογητικό αγώνα 

ικανοποιούνται αυτάρεσκα κι ανώφελα με την ιδεολογικοποίηση του αντικουμενιστικού φρονήματος 

και τον τεμαχισμό των αγωνιζομένων σε νεοιδεαλιστές φερέλπιδες και παροχημένους βετεράνους! 

Έχουν κάνει υποκριτικά και φαρισαικά σημαία προς τους ''αντιπάλους'' τους και σύνθημα 

το ''διυλίζετε τον κώνωπα και καταπίνετε την κάμηλον'', 

την στιγμή που και οι ίδιοι γνωρίζουν τα του Αγίου Μεγάλου Φωτίου: 

''...ἐπειδάν τις καί μικρόν τι διαστροφῆς ἢ καινοτομίας παρεισενεγκεῖν ἐπιχειρήσῃ, 

αὐτίκα τό διεστραμμένον καί κίβδηλον τῇ παραθέσει τῆς ἀληθείας καί τοῦ ὀρθοῦ λόγου 

καταφαίνεταί τε καί διελέγχεται, 

καί οὐδ’ἐπί βραχύ τό νόθον γέννημα οὐδ’ ὑπό τήν αὐτήν ὀνομασίαν εἶναι τῶν εὐσεβῶν δογμάτων 

οὐδαμῶς ἀνέχεται ἡ εὐγένεια''. (Επιστολή προς Βούλγαρον Ηγεμόνα).



Η εορτολογική καινοτομία, ως η εναρκτήρια, οικουμενιστική διχοτόμηση της Ελλαδικής Εκκλησίας παραβλέπεται, ευτελίζεται και περιθωριοποιείται έτσι παραπλανητικά, αντιπατερικά και αντορθόδοξα. Όταν ο μεγάλος διδάσκαλος του 15ου αιώνα Ιωσήφ Βρυέννιος έγραφε: ''... δι’ αὐτῶν (των Οικουμενικών Συνόδων) γάρ πᾶσα καινοτομία καί αἵρεσις ἀπελαύνεται, τό δέ τῆς ὀρθοδοξίας ἀκήρατον καί ἀρχαιοπαράδοτον φρόνημα ταῖς τῶν εὐσεβούντων ψυχαῖς εἰς ἀδίστακτον σεβασμιότητα καθιδρύνεται'' εννούσε δεικτικά το αυτονόητο: ότι με την Πλήρη και όχι Μερική Αποδοχή των αποφάσεων των Οικουμενικών Συνόδων πάσα Καινοτομία και πάσα Αίρεση απελαύνεται, δηλαδή εκδιώκεται, εκτοπίζεται και ακυρώνεται! Φευ! Συπτωματικόν ταυτόσημον είναι η ανασημένη ''καραμέλα'' -μέχρι δεινής, αγκύλωσης και ακαμψίας και των δύο σιαγόνων- της περίφημης ''δογματοποίησης του ημερολογιακού ζητήματος'' και από τους Οικουμενιστές, αλλά και από μερίδα Νεοαποτειχιζομένων! Και αυτοί οι αδιόρθωτοι φάσκοντες και διφορούμενοι αντιφάσκοντες, ποσο άσκοπα, φαύλα και ομοιότροπα αυτοαναιρούνται! Ενώ δηλαδή χαρακτηρίζουν ως αιρετική την Εγκύκλιο του 1920 περί της ημερολογιακής διχοτόμησης, παρ΄όλα αυτά αίρουν το της καινοτομίας έγκλημα από το Σώμα της Εκκλησίας με το αιτιολογικό της δογματικής ασχετοποίησης! Είναι ακριβώς αυτό: είναι σαν κάποιος αιμοδιψής, σκληρός και ανοικτίρμονας να έχει βιαιοπραγήσει βάναυσα κι ανήλεα κατά του πλησίον του, αλλά, επειδή όμως δεν τον σκότωσε, να αίρονται οι κατ' εναντίον του ευθύνες! Οποίο σκότος στην λογική της σκοταδίνης! Κάποιος ''αντιοικουμενιστής'' μοναχός της Μονής Κουτλουμουσίου με το όνομα Μακάριος και με νυχθημερόν διατριβή στο facebook παλαιότερα, έγραφε: ''Σε όσους ταυτίζουν το ζήτημα του ημερολογίου Γ.Ο.Χ., (το οποίο ημερολόγιο δεν είναι ούτε δόγμα, ούτε παράδοση της Εκκλησίας, διότι δεν το δημιούργησε η Εκκλησία, αλλά το βρήκε από έξω και το χρησιμοποίησε) με το σημερινό ζήτημα της Παναιρέσεως του Οικουμενισμού κάνουν μέγα λάθος''. Δεν το δημιούργησε αδελφέ μας η Εκκλησία, αλλά το συμπεριέλαβε αυτή η ίδια, όχι βεβαίως για την αστρονομική του ακρίβεια, αλλά ως χρονικό σημείο αναφοράς της αγιολογικής λατρείας! Από το 365 μ.Χ (Α΄Οικουμενική Σύνοδος) το εορτολόγιο αυτό μέχρι το 1924 διήνυσε πορεία 1559 συναπτών ετών και λέτε, πως δεν αποτελεί παράδοση της Εκκλησίας;... Οι Πατέρες μας που το συμπεριέλαβαν στην ρύθμιση της εορτολογικής λειτουργίας της αγίας Εκκλησίας μας, λέτε να το θέσπισαν με σύμβαση ορισμένου χρόνου; Δεν καθοδηγήθηκαν από το Άγιο Πνεύμα για την συμπερίληψή του ή μήπως το Άγιο Πνεύμα, το ενέκρινε μέχρι του έτους 1924; Γνωρίζετε άραγε, πως, όταν ο Λατινόφρονας Οικουμενικός Πατριάρχης Ιωακείμ ο Γ΄ το 1902 ζήτησε την γνώμη των 21 Αυτοκεφάλων Ορθοδόξων Εκκλησιών για να μελετήσουν ενδελεχώς το ημερολογιακό ζήτημα, για το αν συμφωνεί δηλαδή το Νέο ἑορτολόγιο με την Ορθόδοξη Ανατολική Εκκλησία, απάντησαν; ''ΟΧΙ''! Στην εγκύκλιο μάλιστα του 1904 αναφέρονται τα εξής: «Τοῦτο γάρ γνώρισμα Ὀρθοδοξίας... τό μή κινεῖν ὅρια αἰώνια, ἄτινα οἱ Πατέρες ἡμῶν ἔθεντο... τό δέ ὑπερπηδῆσαι 13 ἡμέρας... ἀνόητον καί ἄσκοπον εἶναι». («Δογματικά καί Συμ. μνημεῖα τῆς Ορθοδόξου Καθολικής Ἐκκλησίας», αειμνήστου Καθηγητή Ἰ. Καρμίρη, σελ. 22). Αλλά και παλαιότερα: Το 1848 επί Οἰκουμενικού Πατριάρχη Ανθίμου του Στ΄ αναθεματίστηκε το Νέο - Παπικογενές ημερολόγιο με εγκύκλιο, η οποία ανάμεσα στα άλλα αναφέρει: «Κρατῶμεν τῆς ὁμολογίας ἣν παρελάβομεν ἄδολον, παρά τηλικούτων ἀνδρῶν (Ἁγίων Πατέρων), ἀποστρεφόμενοι πάντα νεωτερισμόν ὡς ὑπαγόρευμα τοῦ Διαβόλου. Ὁ δεχόμενος νεωτερισμόν κατελέγχει ἐλλειπῆ τήν κεκηρυγμένην Ορθόδοξον Πίστιν. Ἀλλ’ αὓτη πεπληρωμένη ἤδη ἐσφράγισται, μή ἐπιδεχομένη μήτε μείωσιν, μήτε αὔξησιν, μήτε ἀλλοίωσιν, ἥν τε ὁ νοῶν καί ὁ τολμῶν ἢ πρᾶξαι, ἢ συμβουλεῦσαι, ἢ διανοηθῆναι τοῦτο, ἤδη ἠρνήθη τήν πίστιν τοῦ Χριστοῦ, ἤδη ἑκουσίως καθυπεβλήθη εἰς τὸ αἰώνιον ΑΝΑΘΕΜΑ, διά τό βλασφημεῖν τό Πνεῦμα τό Ἅγιον, ὡς δῆθεν μή ἀρτίως λαλῆσαν ἐν ταῖς Γραφαῖς καί Οἰκουμενικαῖς Συνόδοις... Ἅπαντες οὒν οἱ νεωτερίζοντες ἢ αἱρέσει, ἢ σχίσμασι, ἑκουσίως ἐνεδύθυσαν κατάραν ὡς ἱμάτιον (Ψαλμ.186: 17), κἄν τε Πάπαι, κἄν τε Πατριάρχαι, κἄν τε κληρικοί, κἄν τε λαϊκοί, κἄν Ἄγγελος ἐξ Οὐρανοῦ». 



Προφανώς λοιπόν, αδελφοί μας νεοαποτειχισμένοι,
αλλά που ακολουθούν την ημερολογιακή καινοτομία του ψυχοκτόνου Παπισμού,
που τόσο μεγαλόστομα επαίρονται πως τον πολεμούν,
έχουν επιλεκτικά αισθητήρια καταπολέμησης της οικουμενικής κινήσεως!
Πολλοί εξ' αυτών -βεβαίως- διακατέχονται από τις γνωστές
μεσοβέζικες, βασιλοφρονούσες και χρυσοπασπαλισμένες διαβολές του ''Αχρικαιρισμού'',
ξεχνώντας επί ματαίω πως:
''«Οὐδέποτε μέ τίς μέσες καταστάσεις διορθώθηκαν τά ἐκκλησιαστικά.
Δέν ὑπάρχει μέση κατάσταση μεταξύ ἀληθείας καί ψεύδους.
Ἀλλά, ὅποιος φεύγει ἀπό τό φῶς, στό σκοτάδι –κατ’ ἀνάγκην- μεταφέρεται,
ἔτσι καί αὐτός πού παρεκκλίνει ἔστω καί λίγο ἀπό τήν ἀλήθεια, στό ψεῦδος πλέον ἀνήκει,
θά λέγαμε ἀληθῶς.
Καίτοι μπορεῖ κανείς νά μιλήση γιά μέση κατάσταση μεταξύ φωτός καί σκότους,
αὐτό πού καλεῖται λυκαυγές ἤ λυκόφως,
ὅμως μέση κατάσταση μεταξύ ἀληθείας καί ψεύδους δέν θά μπορέση νά ἀνακαλύψη κανείς
ὅσο πολύ καί ἄν κοπιάση». (Άγιος Μάρκος ο Ευγενικός).
Απόσπασμα επιστολής προς τον Γεώργιον Σχολάριον, τον μετέπειτα γενόμενο Μοναχό Γεννάδιο και πρώτο Πατριάρχη μετά την Άλωση.
Και σαν επίλογο παραθέτουμε τον λόγο του Αγίου Ιωάννη του Δαμασκηνού:
'' Εἴ τις εὐαγγελίζεται ὑμᾶς, παρ’ ὃ παρέλαβεν ἡ καθολική ἐκκλησία
παρά τῶν ἁγίων ἀποστόλων πατέρων τε καί συνόδων
καί μέχρι τοῦ νῦν διεφύλαξε,
μή ἀκούσητε αὐτοῦ μηδέ δέξησθε τήν συμβουλήν τοῦ ὄφεως,
ὡς ἐδέξατο Εὔα καί ἐτρύγησε θάνατον.
Κἂν ἄγγελος, κἂν βασιλεύς εὐαγγελίζηται ὑμᾶς, παρ’ ὃ παρελάβετε,
κλείσατε τάς ἀκοάς·
ὀκνῶ γάρ τέως εἰπεῖν, ὡς ἔφη ὁ θεῖος ἀπόστολος· «Ἀνάθεμα ἔστω»,
ἐκδεχόμενος τήν διόρθωσιν''.
(Αγίου Ιωάννη του Δαμασκηνού: 

''Λόγοι Απολογητικοί Προς τους Διαβάλλοντας τας Αγίας Εικόνας''.

Εύχεσθε!


Γιώργος Δ. Δημακόπουλος
Δημοσιογράφος


ΠΗΓΗ: 
http://353agios.blogspot.gr/2017/06/1924.html

0 comments:

Δημοσίευση σχολίου

 
Top