Δευτέρα 4 Νοεμβρίου 2013

ΠΡΩΤΗ ΓΥΝΑΙΚΑ ΚΑΡΔΙΝΑΛΙΟΣ?

Ο κόσμος της καθολικής εκκλησίας γνωρίζει αλλαγές καθώς σύντομα στο πλευρό του Πάπα Φραγκίσκου θα στέκεται η πρώτη γυναίκα Καρδινάλιος.

H Linda Hogan είναι παντρεμένη και υποστηρίζει, σύμφωνα με πληροφορίες, το κίνημα του φεμινισμού.
Επίσης, κατάγεται από την Ιρλανδία και είναι πολύ γνωστή για τις προχωρημένες θεολογικές της αντιλήψεις.
Η Ιρλανδή θεολόγος είναι στη λίστα των υποψηφίων για τη θέση του Καρδινάλιου και πολλοί λένε πως θα είναι μία από τους 14 που θα διαλέξει ο Πάπας Φραγκίσκος τον Φεβρουάριο.

Ο ίδιος επισήμανε πως κάποια στιγμή θα ήθελε να τιμήσει την 49χρονη με τον τίτλο του Καρδιναλίου και είναι βέβαιος πως είναι η καλύτερη επιλογή για να εξαλειφθεί πλέον η παράδοση που θέλει μόνο τους άνδρες ιερωμένους να καταλαμβάνουν υψηλά ιστάμενες θέσεις στην ιεραρχία της εκκλησίας.

Ο Πάπας Φραγκίσκος θεωρεί πως η καθολική εκκλησία είναι ώρα να εμβαθύνει στη «θεολογία από την πλευρά της γυναίκας».

ΠΗΓΗ ''ΡΟΜΦΑΙΑ.GR''

ΠΑΝΑΓΙΩΤΑΤΕ, ΕΥΛΑΒΙΚΑ ΣΑΣ ΠΑΡΑΚΑΛΟΥΜΕ........

ΟΤΑΝ ΕΡΧΕΣΘΕ ΣΤΗΝ ΠΑΤΡΙΔΑ .......

.......ΜΗΝ ΠΑΡΑΚΩΛΥΕΤΕ   ΤΟ ΣΩΜΑ ΤΗΣ ΙΕΡΑΡΧΙΑΣ 

Και  ΜΗ  ΠΡΟΚΑΛΕΙΤΕ, ΕΣΤΩ ΚΑΙ ΑΘΕΛΑ ΣΑΣ, ΤΗΝ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΚΟΙΝΩΝΙΑ!

Παναγιώτατε Πατέρα μας,
Προκαθήμενε της Όρθοδοξίας   και πολυσέβαστε εν Χριστώ  Αδελφέ μας,


_________Με περισσή χαρά, τιμή και σεβασμό Σας υποδεχόμεθα κάθε φορά, που έρχεσθε  στην Ελληνική Επικράτεια! Είσθε «Σύμβολο της Ορθοδοξίας», αντιπροσωπεύων Αυτήν στην Κορυφή των Πνευματικών Αξιωμάτων Της, ενθρονισμένος ως primus inter pares, (πρώτος μεταξύ ίσων)  και στη σκέψη μας και στην προσευχή μας και στην καρδιά μας! Ναι, αντιπροσωπεύετε  την  Κορυφή της Ορθοδοξίας!  Όμως ας μου επιτραπεί να επισημάνω για μια εισέτι φορά, πως ουδείς εξ ημών, κατέχει το "ΑΛΑΘΗΤΟ", όπως, επί αιώνες,  ισχυρίζονται οι Ρωμαιοκαθολικοί για τον Πάπα.  Ως άνθρωπος κι Εσείς, όπως εξάλλου και όλοι μας,  ενίοτε σφάλλετε.  Άλλωστε "το σφάλλειν ανθρώπινον"!  Πλην όμως ένεκα του διαμετρήματος του Αξιώματός Σας και του  ύψους του πνευματικού Σας  Θρόνου,  εμείς οι μικροί συχνά ΔΕΝ τολμάμε να επισημάνουμε ολισθήματα, που γίνονται είτε από άγνοια των πραγματικών περιστατικών, είτε από αβλεψία, είτε από κακή πληροφόρησή Σας εκ διαφόρων Συμβούλων του περιβάλλοντός Σας, είτε για άλλους λόγους, ολισθήματα είτε της γλώσσης, είτε της συμπεριφοράς, τα οποία όμως πολύ συχνά Σας εκθέτουν
__________¨Όταν λοιπόν τα λάθη διαπράττονται δημοσίως, τότε πρέπει και δημοσίως να ελέγχωνται! Υπόκεινται στην κρίση οιουδήποτε ανθρώπου, Ορθοδόξου ή μη, ου μην αλλά και ημών των ελαχίστων εν Χριστώ Αδελφών Σας. Υμείς, ως εκκλησιαστικός ταγός της Κορυφής, επικεφαλής του Μαρτυρικού Αρχιερατικού θρόνου, της Μητρός Εκκλησίας, εκπροσωπώντας την Οικουμενικότητα της Ορθόδοξης Διδασκαλίας του Ευαγγελίου∙  Υμείς, Παναγιώτατε,  το καύχημα όλων ημών, κατ’ανάγκην υπόκεισθε σε μια πιο αυστηρή κριτική! Κάθε Σας κίνηση ἐξετάζεται με πιο αυστηρή διάθεση και βέβαια με ιδιαίτερη προσοχή!
__________Στους υψηλά ιστάμενους όπουδήποτε, και τα πιο μικρά παραπτώματα όχι μόνον έχουν μεγάλη σημασία, αλλά  επιφέρουν και πολύ μεγαλύτερες συνέπειες! Επί παραδείγματι:  Άλλην σημασία έχει εάν ένας απλοϊκός παπάς της ελληνικής υπαίθρου κακολογίσει ή ακόμη και υβρίσει κάποιον, και άλλη σημασία έχει, εάν ο Πατριάρχης του Γένους συλληφθεί να πράττει το ίδιο! 
__________Επιτρέψτε μου λοιπόν να Σας είπω με κάθε σεβασμό, αλλά και με την ειλικρίνεια, ότι κατά την πρόσφατη επισκεψή Σας εκεί ψηλά στη Θεσσαλονίκη μερικές φορές δεν μας άρεσε ούτε η στάση Σας, αλλ΄ούτε και κάποιοι από τους λόγους Σας! Ακόμη και ο Τύπος  παρατήρησε τη στάση αυτή. "Άστραψε, ο κ. Βαρθολομαίος" ήταν το πρωτοσέλιδο δημοσίευμα μεγάλης κυκλοφορίας Αθηναϊκής Εφημερίδος.  "Κεραυνοί Βαρθολομαίου στο Άγ. Όρος" ήταν επίσης ο τίτλος του εσωτερικού ρεπορτάζ. (βλ. Καθημερινή, 26-27.10.2013). Όλα αυτά όμως θα τα σχολιάσουμε με λεπτομέρειες πιο κάτω.



 ________Τώρα απλώς πρέπει να συμφωνήσουμε, ότι εμείς οι Επίσκοποι, μάλιστα δε Σεις ο Οικουμενικός μας Πατριάρχης, όλοι μας ανεξαιρέτως οφείλουμε να μη ξεχνάμε τους λόγους της Σοφίας Σειράχ, ότι δηλ. "καί γέλως οδόντων και βήμα ποδός αναγγέλλει τα περί του ανδρός" (Σοφία Σειράχ, 19,30). Με άλλα λόγια οφείλουμε να προσέχουμε και πως βαδίζουμε και  πως γελάμε......
___________Έπειτα από τα εισαγωγικά αυτά, ας έλθουμε στην ουσία του ζητήματος. Ας μου επιτρέψετε να εκφρασθώ σεβαστικά μεν, αλλά χωρίς τις τυπικές ευγένειες,  με την μέθοδο του Ευαγγελίου "έστω δε ο λόγος υμών Ναί ναί, Ού ού, το δε περισσόν εκ του πονηρού εστι" (Ματθ. ε΄,37)
Παναγιώτατε,
__________Μέ όσα έλαβαν χώρα κατά την τελευταία επίσκεψή Σας στη Θεσσαλονίκη και στο Άγιο Όρος:

ΖΗΤΗΜΑ ΠΡΩΤΟΝ:
____________Σας παρακαλούμε, μη παρακωλύετε τις Συνεδριάσεις της ΙΕΡΑΡΧΙΑΣ της Εκκλησίας της Ελλάδος σε τόσο κρίσιμους καιρούς!
______________Ο ερχομός σας, κατά την συγκεκριμένη χρονική συγκυρία, παρενώχλησε το Σώμα της Ιεράς Σύνοδου της Ιεραρχίας (Ι.Σ.Ι.) της Εκκλησίας της Ελλάδος, διότι εξαιτίας αυτού Μέλη της Ιεράρχες της Βορείου Ελλάδος αναγκάσθησαν να απουσιάζουν από τις εργασίες της τακτικής Συνελεύσεως του Ανωτάτου Διοικητικού τούτου Οργάνου της Εκκλησίας μας, εφ' όσον ήσαν υποχρεωμένα να ευρίσκωνται στην έδρα της Επισκοπής των, ώστε να υποδεχθούν την Παναγιότητά Σας. Δεν θα ήτο δυνατόν άραγε να τροποποιήσετε το Πρόγραμμά Σας, ούτως ώστε να μη προκαλείτε "σύγκρουσιν καθηκόντων"; Κατά την ταπεινή μας άποψη η επιλογή των ημερών του Προγράμματός Σας για την πραγματοποίηση μιάς ακόμη (της χιλιοστής άραγε;) επισκέψεώς Σας στην περιοχή της Βορείου Ελλάδος σε περίοδο που Συνεδριάζει η Ι.Σ.Ι. υποδηλοί την  βούλησή Σας, εμμέσως πλην όμως σαφώς, να τονίζεται η Διοικητική Εξάρτηση των Μητροπόλεων των Νέων Χωρών εκ του Πατριαρχικού Σας Θρόνου. Θα μπορούσε να ερμηνευτεί ως  προσπάθεια  επιβολής ενός ιδιότυπου "πρωτείου εξουσίας",  μετατροπής δηλ. του ισχύοντος «πρωτείου Τιμής»! Πως αλλοιώς,  Παναγιώτατε, θα μπορούσε να ερμηνευτεί o προγραμματισμός της επισκέψεώς Σας στη Βόρειο Ελλάδα κατά την περίοδο των τεσσάρων μόλις ημερών κατά την οποία συνέρχεται και συνεδριάζει, προγραμματισμένα δε,  το Ανώτατο Διοικητικό Όργανο της Εκκλησίας της Ελλάδος, όπου επιβάλλεται, κατά την επιταγή του Νόμου, η συμμετοχή όλων των εν ενεργεία Μητροπολιτών;  Εάν έτσι έχουν τα πράγματα,  τότε λυπάμαι πολύ γιατί χάνετε από το κύρος Σας, Παναγιώτατε! Όχι μόνον δεν κερδίζετε εξ΄αυτών ή παρομοίων ενεργειών,  αλλ΄ αντιθέτως μάλιστα ζημιούσθε! 

ΖΗΤΗΜΑ ΔΕΥΤΕΡΟΝ:
________________Σας παρακαλούμε,  μην ενεργείτε  χωρίς μεγαλοψυχίαν! 
           Συγγνώμην, που θα εκφρασθώ χωρίς ευγενικές επικαλύψεις: Κατά περιπτώσεις παρουσιάζετε τον Εαυτόν ως μη μεγαλόκαρδο! Ενώ έχετε, και πρέπει να έχετε, μεγαλοκαρδίαν, ενίοτε συλλαμβάνεσθε να συμπεριφέρεσθε ως μη μεγαλόψυχος  Πατήρ! Με άλλα λόγια γίνεσθε μικρόψυχος!
____________Αυτό συνέβη με την περίπτωση του Καθηγουμένου της Μονής Βατοπεδίου.  Ο π. Εφραίμ, ο Ηγούμενος του Βατοπεδίου,  δεν παύει να είναι πνευματικό Σας παιδί! Ο καλός  Πατέρας, λοιπόν,  ποτέ δεν διαπομπεύει το παιδί του, ακόμη και όταν αυτό έχει διαπράξει κάποιο μικρό ή μεγαλύτερο σφάλμα, αλλ’ αντιθέτως το συμβουλεύει, το υπερασπίζεται, το παρηγορεί και μάλιστα το προστατεύει!
__________Δυστυχώς, Παναγιώτατε, με όσα είπατε δημοσίως στην ομιλία Σας ενώπιον της Διπλής Συνάξεως της Ιεράς Κοινότητος στις Καρυές του Αγίου Όρους ερρίψατε στο στόμα των λύκων ένα δικό Σας πνευματικό παιδί!!!!!! Ως ελάχιστος των Επισκόπων διαμαρτύρομαι για το ατόπημα  αυτό!  Δεν με συνδέει κάτι ιδιαίτερο με τον π. Εφραίμ, όπως θα ενόμιζε κάποιος. Διαμαρτύρομαι, διότι η συνείδησή μου εξανέστη!  Από το ύψος του Θρόνου Σας, δυστυχώς, διωλισθήσατε πολύ χαμηλά! Καταδικάσατε εκ των προτέρων το πνευματικό Σας τέκνο! Γνώρισμα και συστατικό στοιχείο των Μεγάλων είναι η μεγαλοψυχία και όχι η μικροψυχία! Επιτρέψατέ μοι, Παναγιώτατε, να Σας απαριθμήσω μερικά σημεία εκτροπής ,  τα οποία  απορρέουν από την ενέργειά  Σας αυτή: 
1. Ο "πάσα ένας" κατά την δημώδη έκφραση,  κατηγορούμενος θεωρείται αθώος μέχρι της εκδόσεως τελεσιδίκου Δικαστικής Αποφάσεως διά της οποίας κηρύσσεται οριστικώς ως ένοχος! Ο Ηγούμενος, λοιπόν, δεν έχει καταδικασθεί ακόμη. Βεβαίως, απαγγέλθηκε κατηγορία εναντίον του! Αλλά μέχρι της καταδίκης του  είναι αθώος! Γιατί, λοιπόν, Σεις  εσπεύσατε να  τον «κρεμάσετε»;  
2. Τον “εκρεμάσατε” προώρως, αλλά με τον τρόπο αυτό σε εμάς τους "αφελείς" αποδείξατε, ότι δεν έχετε διδαχθή τίποτε  από την μέχρι σήμερα ιστορία αυτής της πολυπλόκαμης και βρώμικης συκοφαντίας κατά των παραγόντων Ιεράς Μονής Βατοπεδίου! Για μια ακόμη φορά  μας έχετε απογοητεύσει, Παναγιώτατε! Αγνοήσατε το γεγονός, ότι ο Ηγούμενος π. Εφραίμ προφυλακίσθηκε - πάνυ αδίκως κατά την γνώμη μας-, δικάσθηκε και τελικά
Α Θ Ω Ω Θ Η Κ Ε !!!!!!!
          Τι μέλλει να συμβεί, λοιπόν, εάν αύριο κηρυχθεί και πάλιν “ΑΘΩΟΣ” από τα Δικαστήρια;  Ποια απολογία θα έχετε τότε; Βιασθήκατε, Παναγιώτατε! Η  μεγαλοκαρδία και όχι το αντίθετο,  είναι ίδιον των Μεγάλων  Ανδρών, μάλιστα δε των Εκκλησιαστικών Προσώπων! 
3. Τολμάμε να Σας ερωτήσουμε: 'Οταν προ τινων ετών του απαγορεύσατε να ασκή τα καθήκοντά του ως Ηγούμενος της Μονής Βατοπεδίου, στην πραγματικότητα δεν ακυρώσατε τα δικαιώματα μιάς Μεγάλης Μοναστικής Αδελφότητος;  Είχατε άραγε το δικαίωμα να επέμβετε στα εσωτερικά της Μονής;  Διενεργήσατε μήπως τακτική ανάκριδη, ώστε ο π. Εφραίμ να δικασθή κατά την κανονική εκκλησιαστική τάξη και να καταδικασθή από τα αρμόδια Όργανα είτε σε έκπτωση από του αξιώματός του είτε σε προσωρινή αποχή από τα καθηκοντά του;  Εάν όχι, τότε πως Παναγιώτατε, με ποιό δικαίωμα και με πόσην άραγε "παρρησίαν"  τον ελέγχετε δημοσίως σήμερα;  Μας είπατε:
"Οι ειρημένοι, κατά το κατηγορητήριον παραπεμπτικόν βούλευμα, εκινήθησαν αξιοποίνως εις πολυπράγμονας πρωτοβουλίας και ενεργείας πέραν και επί υπερβάσει των μοναχικών καθηκόντων αυτών, …..δια τα οποία εγκατέλειψαν οι τον τόπον της Θεομήτορος οικούντες δια τον κόσμον και τα του κόσμου. Ο διασυρμός τον οποίον υφίσταται ο Ιερός Τόπος εξ αιτίας των, επί σειράν ετών, είναι μέγας. Η τροπή της υποθέσεως, ανεξαρτήτως της εκβάσεως της επικειμένης δίκης, διδάσκει ότι δεν είναι πρέπον να εγκαταλείπουν οι μοναχοί την μοναχικήν άσκησιν και να επιδίδωνται εις έργα κοινωνικής αποστολής, δια την πραγματοποίησιν των οποίων καταλληλότεροι είναι οι λαϊκοί και η εν τω κόσμω στρατευομένη Εκκλησία.
Φαίνεται, ότι ο πειρασμός της εκκοσμικεύσεως προσβάλλει και τινας των Αγιορειτών αδελφών και πρέπει να τονισθή και να επισημαίνηται συνεχώς και επανειλημμένως η διαφορετική αποστολή του μοναχού ίνα μη μετατρέπηται ούτος από ανθρώπου προσευχής και αφιερώσεως εις απλούν κοινωνικόν εργάτην η - όπερ χείρον- και επιχειρηματίαν.  
Εις τας ακοάς και εις την αντίληψιν ημών και της Μητρός Εκκλησίας περιέρχονται και άλλαι ουχί σύμφωνοι προς την αποστολήν  των μοναχών καταστάσεις, δια τας οποίας λυπούμεθα και ως ο Πατριάρχης σας και πνευματικός σας πατήρ, κυρίως όμως διότι διασύρεται εν τοις έθνεσι το άγιον όνομα και η αποστολή του περιβλέπτου Όρους τούτου της αρετής. «Ουκ εν υμίν ούτω», αδελφοί και πατέρες, ίνα ομιλήσωμεν «εν ενί ευαγγελικώ λόγω». Δαμάσωμεν τας αδυναμίας ημών. Στώμεν καλώς, στώμεν μετά φόβου, ενώπιον του ιερού μυστηρίου της μοναχικής κλήσεως και ασκήσεως και ζωής, και μάλιστα της Αγιορειτικής, την οποίαν εφύλαξαν αδιαλώβητον οι  αιώνες. "
_____________Παναγιώτατε, λαμβάνοντας σοβαρώς υπ' όψιν τα λόγια Σας ότι οι συγκεκριμένοι Μοναχοί προέβησαν "εις πολυπράγμονας πρωτοβουλίας και ενεργείας πέραν και επί υπερβάσει των μοναχικών καθηκόντων αυτών" διερωτώμεθα,
·         εάν η προσπάθεια των Μοναχών για την συντήρηση, την αξιοποίηση και την προστασία της μοναστηριακής περιουσίας θεωρείται "πολυπράγμων πρωτοβουλία και ενέργεια επί υπερβάσει των μοναχικών καθηκόντων",
·         εάν εις το αδίκημα αυτό υπέπεσαν μόνον οι συγκεκριμένοι Μοναχοί. Δεν υπάρχουν ἀραγε παρόμοια θέματα και στα υπόλοιπα μοναστηριακά συγκροτήματα του Αγίου όρους;
·         ἐφ’όσον οι Μοναχοί του Βατοπεδίου και του Αγίου Όρους υπερέβησαν τα όρια της μοναχικής των αποστολής, τότε γιατί Υμείς δέχεσθε αδιαμαρτυρήτως όχι μόνον τις "λογίες" αλλά και τα άλλα υλικά  "δωρήματα" των Μονών του Αγίου Όρους, ασφαλώς δε και του Βατοπεδίου;  Το προϊόν, όπερ ως "λογία"  προσφέρεται εις Υμάς, Παναγιώτατε, εις τακτά χρονικά  διαστήματα, -δικαίως δε καθ' ημάς- δεν προέρχεται από αυτές τις πηγές πορισμού, τις οποίες Υμείς καταδικάζετε; Δεν εμπεριέχεται στις υποχρεώσεις των ηγουμένων των Ιερών Μονών η φροντίδα για την συντήρηση και την αξιοποίηση των Ιερών Μοναστηρίων;  Η φροντίδα αυτή δεν ισοδυναμεί με άλλα παρόμοια «κοσμικά» καθήκοντα, όπως π.χ. η καλλιέργεια αγρών εκτός των ορίων του Αγίου Όρους, η ανακίνιση των κτιριακών εγκαταστάσεων της Μονής, η περιφρούρηση και ασφάλεια των ιερών κειμηλίων αυτών;
·         Ο Ηγούμενος μιάς Μονής άνευ ετέρου διά της εκλογής του στη θέση του Ηγουμένου δεν καθίσταται αυτομάτως και διαχειριστής όλων αυτών των υλικών πραγμάτων; Ταύτα πάντα δεν εντάσσονται στα όρια της ευθύνης του; _____________Απορώ και διερωτώμαι: Τά παρακάτω λόγια Σας ισχύουν μόνον για τους συγκεκριμένους Πατέρες του Βατοπεδίου;
" .....δεν είναι πρέπον να εγκαταλείπουν οι μοναχοί την μοναχικήν άσκησιν και να επιδίδωνται εις έργα κοινωνικής αποστολής, δια την πραγματοποίησιν των οποίων καταλληλότεροι είναι οι λαϊκοί και η εν τω κόσμω στρατευομένη Εκκλησία"
  ___________Παραλείπω να σχολιάσω τα περί του πειρασμού της εκκοσμικεύσεως, τα οποία επίσης είπατε στη Διπλή Σύναξη, καθ' όσον ΠΡΩΤΟΙ εμείς οι Επίσκοποι έχουμε εκκοσμικεύσει την Εκκλησία και τα της Εκκλησίας! Η οργάνωση μεγαλοπρεπών και πολυδαπάνων εκδηλώσεων για την υποδοχή  της Παναγιότητός Σας, κάθε φορά που επισκέπτεσθε, για κάποιο σοβαρό ή μη λόγο, τις διάφορες Μητροπόλεις του Ελλαδικού Χώρου ΔΕΝ εντάσσεται άραγε στο κεφάλαιο "εκκοσμίκευση της Εκκλησίας"; Ασφαλώς αγνοείτε τις μεθοδεύσεις των παραγόντων του περιβάλλοντός Σας κάθε φορά που θέλουν να προκαλέσουν –να εκμαιεύσουν θα έλεγα- μια Πρόσκληση προς την Παναγιότητά Σας. προκειμένου να πραγματοποιήσετε κάποια ποιμαντική-πατριαρχική επίσκεψη κάπου; Ας μη μιλάμε, λοιπόν, για «εκκοσμίκευση» μέχρις ότου εμείς πρώτοι δώσουμε το παράδειγμα! .
 ________Συμπερασματικώς. Αυτήν την ώραν ο Πανοσ. Καθηγούμενος της Μονής Βατοπεδίου ευρίσκεται στο στόχαστρο είτε κάποιων σκοτεινών δυνάμεων, οι οποίες πολεμούν την Ορθοδοξία, είτε κάποιων πολιτικών σχηματισμών αντικρουόμενων συμφερόντων, οι οποίοι χρησιμοποιούν το Βατοπέδι για να αποπροσανατολίσουν  τον Ελληνικό Λαό από τα μεγάλα προβλήματα, που μας έφεραν τα αλλεπάλληλα  λεγόμενα  ΜΝΗΜΟΝΙΑ! Σ’ αυτή την συγκυρία, όπου η Εκκλησία βάλλεται ποικιλοτρόπως, θα αναμέναμε Σεις με τον λόγο Σας να στηρίξετε τον δοκιμαζόμενο αυτό Κληρικό και Στέλεχος της Μοναστικής Πολιτείας, και  όχι να εμπλουτίζετε την φαρέτρα των εχθρών της Εκκλησίας με τα όσα είπατε στο Άγιο Όρος και με την εν γένει μη πατρική συμπεριφορά Σας!  Δεν περιποιεί τιμή  στον Οικουμενικό μας  Πατριάρχη να «ενταφιάζει ακήδευτους»   κάποιους εκ των  κληρικών Του ή να περπατάει πάνω από το πτώμα τους, όταν  «οι κακές γλώσσες» αδιαψεύστως δε έως σήμερα,  διαδίδουν, πως "έχετε κακιώσει" μαζί του, επειδή στη δύσκολη αυτή συγκυρία ο Ηγούμενος του Βατοπεδίου αποστέλλει βοήθεια σε χρήμα ή σε είδος σε κάποιες πτωχές Μητροπόλεις της "Παλαις Ελλάδος"! Στη Διπλή Σύναξη έγινε κατανοητό πιά, ότι εκεί εξωτερικεύσατε  απωθημένα  κατά του ανθρώπου αυτού. Ο τίτλος της εφημερίδος "Άστραψε" ο Πατριάρχης», που περιγράφει τη στάση Σας,  κατά την ταπεινή μας γνώμη  δεν τιμά ούτε το πρόσωπό Σας, ούτε  και το αξιοσέβαστο αξίωμά Σας.
Της ευκαιρίας δοθείσης, ΖΗΤΗΜΑ ΤΡΙΤΟΝ: 
___________Παρακαλούμε μην εφαρμόζετε κατά περίπτωσιν την Λαϊκή παροιμία:
                                                          "τα δικά μας είναι σύκα, και τα των άλλων καρύδια¨!
_________Εάν όντως Σας ενδιαφέρει η επικράτηση του Δικαίου, της Αρετής και της Σεμνότητος στο χώρο της Εκκλησίας και της εν γένει Ορθοδοξίας, όπως εμείς οι αφελείς Αδελφοί Σας πιστεύουμε,  τότε γιατί Παναγιώτατε, δεν εξεγείρεται η Αρχιερατική Σας Συνείδηση από το γεγονός, ότι ένας πρώην Πατριάρχης, άδελφός μας εν Χριστώ, άνθρωπος δε της Αρετής και της Σεμνότητος, ο Μακαριώτατος Πατριάρχης Ιεροσολύμων κ. Ειρηναίος, συνεχίζει να είναι επί τόσα χρόνια φυλακισμένος, υπό απαράδεκτες συνθήκες,  στο Διαμέρισμά Του, εκεί κάτω στα Ιεροσόλυμα; Αιτία της αχαρακτήριστης αυτής καταστάσεως είναι: α) η μοχθηρία κάποιων πολιτικών Παραγόντων της Ελλάδος, β) το ανάδελφο κάποιων Ορθοδόξων Προκαθημένων και, τέλος, γ)  η αγνωμοσύνη κάποιων πνευματικών Του τέκνων. Με μιά μόνο λέξη, η αναλγησία όλων ημών!
Δράττομαι της ευκαιρίας να αναφερθώ στό Μάρτυρα-Πατριάρχη κ. Ειρηναίο, διότι κατά τήν ομιλία Σας ενώπιον της Διπλής Συνάξεως των Αγιορειτών και με αφορμήν τη στάση των Πατέρων της Μονής Εσφιγμένου, είπατε και τα εξής σημαντικά: "Λέγομεν ταύτα,  προβληματιζόμενοι έτι περισσότερον και εκ του φαινομένου της επιλεκτικής τηρήσεως της νομιμότητος υπό των εντεταλμένων και τεταγμένων εις την διασφάλισιν της τάξεως κρατικών οργάνων. Εφιστώμεν επί του προκειμένου την προσοχήν πάντων, ίνα μη έχωμεν αναρχικάς εκφάνσεις, ως αι προ δύο περίπου μηνών, «δια ροπάλων και ξύλων» και συγχρόνων τεχνικών «όπλων», προσελθόντων έξωθεν της θείας ταύτης παρεμβολής, ίνα «συλλάβωσι τον Ιησούν», «κακοποιούντες» Αυτόν, δηλαδή, κατ  ναλογίαν, το αμώμητον κανονικόν σώμα του Αγίου Όρους".

Ένας κατάδικος, χωρίς καταδικαστικές Αποφάσεις......



___________Αλήθεια, Παναγιώτατε, μόνον στο Άγιον Όρος  εφαρμόζεται η επιλεκτική τήρηση της νομιμότητος «υπό των εντεταλμένων και εντεταγμένων....»; Η κατάσταση στα Ιεροσόλυμα δεν Σας ενοχλεί; Η χωρίς καταδικαστική Απόφαση καταδίκη σε ΑΠΟΜΟΝΩΣΗ ενός Πατριάρχου στο κελλί του, δεν  διαταράσσει τον ύπνο Σας; Συγκρίνονται άραγε τα όσα συμβαίνουν στην Μονή Εσφιγμένου με εκείνα που συνέβησαν και  συμβαίνουν στα Ιεροσόλυμα; Μόνον στην πρώτη περίπτωση "κακοποιείται" ο Χριστός; Δεν είναι χειρότερο ό, τι συμβαίνει επί επτά τώρα χρόνια στο Πατριαρχείο Ιεροσολύμων;
Ετσι προμηθεύεται τα πρός το ζην.... Πρός δόξαν της Ορθοδοξίας! 


_________Είσθε εκ του Αξιώτατός Σας ως «πρώτος μεταξύ ίσων»  και πρέπει να είσθε, ενίοτε δε και δυναμικώς το διεκδικείτε, είσθε, λοιπόν, ο επιβλέπων και τηρών  την Εκκλησιαστική Τάξη.  Κάποιοι σας αποδίδουν επί το λαϊκώτερον τον τίτλο του «Χωροφύλακα της Ορθοδοξίας»!  Γιατί, λοιπόν, στην περίπτωση των Ιεροσολύμων λησμονείτε την αποστολή Σας;  Εάν δεν το γνωρίζετε, ευσεβάστως Σας αναφέρω, ότι όχι μόνον τα  Δικαστήρια του Ισραήλ, αλλά και η Παλαιστινιακή Αρχής,  έχουν εκδώσει απαλλακτικές Αποφάσεις και απαλλακτικό Πόρισμα για όσα και για ό,τι είχε κατηγορηθή ο Μακαριώτατος κ. Ειρηναίος! Αυτό και μόνο το γεγονός δεν Σας υποχρεώνει να κάμετε κάτι  για την έξοδό Του από το "κελλί της απομονώσεώς Του";
ΖΗΤΗΜΑ ΤΕΤΑΡΤΟΝ:
_______________Παρακαλούμε, μη  προκαλείτε το Κοινό Αίσθημα των Ελλήνων!
              Γιατί, Παναγιώτατε, επισκεφθήκατε το Μουσείο του Κεμάλ Αττατούρκ;  Ήταν ανάγκη; Πως ξέφυγαν από τα χείλη Σας τόσα επαινετικά λόγια για τον, αν θέλετε, «Μεγάλο αυτό Ηγέτη» όπως υπογραμμίσατε; «Μεγάλος» μπορεί να ήταν για την Τουρκία, όχι όμως και για την Ελλάδα!  Η σχετική ειδησεογραφία κατέγραψε σε τίτλους τα εξής: "«Ο Βαρθολομαίος προσεύχεται για τις μεταρρυθμίσεις του Αττατούρκ»........ Στα ρεπορτάζ,  γίνεται λόγος για την επίσκεψη του στο μουσείο, που βρίσκεται στο χώρο του τουρκικού προξενείου στη Θεσσαλονίκη, και αναφέρονται τα  «όσα έγραψε στο βιβλίο επισκεπτών ο Οικουμενικός Πατριάρχης. Είμαστε χαρούμενοι που επισκεπτόμαστε την ανακαινισμένη οικία στη Θεσσαλονίκη του ιδρυτή της Τουρκικής Δημοκρατίας, Αττατούρκ. Ευχόμενοι, ο Θεός να αναπαύει την ψυχή του, ικετεύουμε τον Μεγαλοδύναμο, οι μεταρρυθμίσεις του να ζουν για πάντα και ο λόγος του “Ειρήνη στη χώρα, ειρήνη στην Οικουμένη” (βλ. Romfea.gr)



   
 __________Παναγιώτατε, παρακαλώ ακούστε από ένα μικρό Αδελφό Σας, ό, τι λέγεται στην Ελληνική Κοινωνία: Μας σκανδαλίσατε!  Ιδού πως μία Κυριακάτικη εφημερίδα αντιμετώπισε την επίσκεψή Σας.

" Ο Οικουμενικός Πατριάρχης κ. Βαρθολομαίος πίκρανε πολλούς Έλληνες και κυρίως Ποντίους, με την επίσκε'ψη του  στο Μουσείο του Κεμάλ στη Θεσσαλονίκη και τα όσα έγραψε στοι βιβλιο επισκεπτών" (ΤΟ ΠΑΡΟΝ, 03.11.2013).


____________Μερικοί αγανακτισμένοι χριστιανοί της ιστορικής Επαρχίας των Καλαβρύτων μας εζήτησαν στο τηλέφωνο, για να διαμαρτυρηθούν! Μεταξύ άλλων μας υπενθύμισαν κάτι που, όπως λέγουν, Σεις είπατε πολύ παληά για τους Έλληνες Ήρωες του 1821, τα δε λόγια Σας έχουν δημοσιευθή σε Αθηναϊκή Εφημερίδα και ουδέποτε μέχρι το έχετε διαψεύσει! Είπατε πράγματι Παναγιώτατε πως  "Μερικοί ξεβράκωτοι Έλληνες έκαμαν την Επανάσταση το 1821";;;  Εκείνοι Παναγιώτατε, δεν ήταν «μεγάλοι ηγέτες» του Εθνικοαπελευθερωτικού μας Αγώνα κατά την κρίσιν Σας; Ήταν απλώς «ξεβράκωτοι»;  Και αν όντως τα είπατε, πόσο τυχαίο είναι ότι μερικά χρόνια αργότερα εν μέσω δεινής κρίσης στην Ελλάδα κατά το έτος 2011,  ο τελών τότε χρέη Αντιπροέδρου της Ελληνικής Κυβερνήσεως κ. Πάγκαλος, σε  διάλεξη που έδωσε στο Πανεπιστήμιο της  Οξφόρδης, επανέλαβε το ίδιο σκεπτικό με άλλα λόγια: «Οι Έλληνες που έκαναν την επανάσταση του ’21, ήταν ένα μάτσο αγράμματοι  και αδαείς χωριάτες που μετά βίας μιλούσαν ελληνικά»;
                      Εμείς, Παναγιώτατε, δεν δεχόμεθα να Σας κατατάσσουμε στο επίπεδο κάποιων πολιτικών προσώπων, όπως του κ. Πάγκαλου!
                      Εμείς, Παναγιώτατε, αυτούς τους «ξεβράκωτους» ή «αγραμμάτους» του 1821 και τους ονομάζουμε και τους θεωρούμε «ΗΡΩΕΣ» και «ΑΘΑΝΑΤΟΥΣ»! Τους τιμάμε και  υποκλινόμαστε εμπρός στο μεγαλείο της ρωμαλέας και αδούλωτης ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ  ΨΥΧΗΣ τους!

ΖΗΤΗΜΑ ΠΕΜΠΤΟΝ και ΤΕΛΕΥΤΑΙΟΝ:
___________Παρακαλούμε, μην ακυρώνετε την Διδασκαλία της Χριστιανικής Ηθικής!
                   Παναγιώτατε, με τις πράξεις Σας στον Ελλαδικό χώρο ενίοτε ακυρώνετε το έργο της ηθικής διαπαιδαγωγήσεως των Ελλήνων, για το οποίο με πολύ μόχθο εμείς εδώ στη δοκιμαζόμενη Χώρα μας εργαζόμαστε. Μας έχει σκανδαλίσει αφάνταστα ο τρόπος με τον οποίον έχετε χαιρετίσει τον Δήμαρχο της Θεσσαλονίκης κ. Μπουτάρη! Δεν ξέρω πόσο τυχαίο ήταν το γεγονός, ότι ο κ. Μπουτάρης παλαιότερα είχεν εκφράσει τη πρόθεσή του η οδός «Αποστόλου Παύλου» να μετανομασθεί σε οδό «Κεμάλ Αττατούρκ»! Ήταν η εποχή, που υποδεχόταν Τούρκους επιχειρηματίες στη συμπρωτεύουσα. Ήταν τόση μεγάλη ανάγκη να τον χαϊδέψετε δημοσίως με τα δυό Σας χέρια στα δυό του μάγουλα; Δεν γνωρίζετε, άραγε, ότι ο κύριος αυτός όχι μόνον υποστηρίζει με πάθος την ομοφυλοφιλία, αλλά και ότι καυχάται γι αυτό  δημοσίως; Δεν έχετε πληροφορηθή, πως και ο ίδιος ανήκει στην τάξη των ανθρώπων του τρίτου φύλου;  Δεν έχετε πληροφορηθή, ότι  έχει  επιλέξει και τη δημόσια διαφήμιση της σεξουαλικής  αυτής εκτροπής; Δεν Σας έχουν πληροφορήσει, ότι ο κ. Μπουτάρης, έχει δηλώσει πως «εγκατέλειψε την πεπατημένη», δηλ. τη φυσιολογική σαρκική ένωση ανδρός και γυναικός;  Ιδού  τα λόγια του Δημάρχου όπως αναφέρεεται στην ιστοσελίδα "aktines.blogspot.gr/2013/blog-post_4681html": "Έφθασε μάλιστα σε τέτοιο σημείο αναισχυντίας ο δήμαρχος της Θεσσαλονίκης, κατά τον χαρακτηρισμό του Αγίου Ιωάννου Χρυσοστόμου, ώστε σε συνέντευξή του στο ομοφυλοφιλικό περιοδικό της θεσσαλονίκης  «screw» αποκαλύπτει ότι εγκατέλειψε τον φυσιολογικό τρόπο των σαρκικών σχέσεων, την πεπατημένη, όπως είπε, για να γνωρίσει τις χαρές και τις δυσκολίες της σοδομιτικής αμαρτίας. Είπε επί λέξει: «Φυσικά και έχω gay φίλους. Κατανοώ έμφυτα τη διαφορετικότητα, γιατί από ένα σημείο και έπειτα και εγώ εγκατέλειψα την πεπατημένη και γνώρισα και τις χαρές και τις δυσκολίες αυτής της επιλογής».  
             Ώστε, Παναγιώτατε, μπορεί ο κόσμος, οι πιστοί, οι Ορθόδοξοι λαϊκοί και κληρικοί υψηλόβαθμοι και μη, καθώς και όλοι οι υπόλοιποι πολίτες  εν πάσει περιπτώσει,  που παρακολουθούμε τα δρώμενα στην Ελλάδα αλλά και στην Τουρκία,  να συνάγουμε το συμπέρασμα, ότι Σεις ως «Κορυφή της Ορθοδοξίας» και «Προκαθήμενός» Της,  με τον τρόπο Σας αυτό,  επικροτείτε και επιβραβεύετε επιλογές τέτοιου τύπου και μάλιστα από δημόσια θεσμικά πρόσωπα, που αντί να διαφυλάττουν το κύρος των θεσμών που εκπροσωπούν, το εκθέτουν με τη στάση τους;  Kαι όλα αυτά  αντί να μας  δημιουργούν πολύ σοβαρό προβληματισμό για το παράδειγμα που προβάλλουμε  στους νέους ανθρώπους και στους γονείς τους πρώτοι εμείς, ως Εκκλησιαστικοί Ταγοί, να υπαγορεύουμε τέτοιον ενθουσιασμό «υποδοχής» εκ μέρους Σας;  Διότι η σημειολογία της χαρακτηριστικής αυτής παρορμητικής κινήσεώς Σας, ερμηνεύεται δυστυχώς, πως είτε αποδέχεσθε είτε εθελοτυφλείτε είτε και νομιμοποιείτε συμπεριφορές και δημόσιες τοποθετήσεις εις βάρος της Ηθικής  Διδασκαλίας του Ευαγγελίου.  Με την χειρονομία Σας αυτή, χωρίς να το συνειδητοποιείτε  φρονώ, ακυρώνετε τον πολύμοχθο αγώνα μας, για να πείσουμε τους νέους, ότι  η σχέση αυτή   αντίκειται στη φύση, αντίκειται στην  ομαλή ανάπτυξη της ανθρώπινης ψυχοπνευ-ματικής προσωπικότητος και, ως αποκλίνουσα συμπεριφορά, θεωρείται  αφύσικης και ανώμαλη, κυρίως δε κατακριτέα από την Χριστιανική Ηθική! Το δε Ευαγγέλιο τις καταδικάζει.
             Όταν κατά την επομένη ημέρα στη διάρκεια των εργασιών  της Ιεραρχίας εξ ανάγκης αναφέρθηκα και στο σημείο αυτό της επισκέψεώς Σας στη Θεσσαλονίκη, επιδεικνύοντας μάλιστα και την σχετική φωτογραφία, δυό-τρείς Ιεράρχες της παλαιάς Ελλάδος, που αρέσκονται να παίζουν το ρόλο του Ηρακλέους του Θρόνου Σας, μας διέψευσαν! Αυτό μας αναγκάζει να μεταφέρουμε εδώ την σχετική φωτογραφία και να προβούμε στον παραπάνω σχολιασμό. Παρακαλούμε να μας συγχωρήσετε. Καταγράψαμε όλα αυτά για να φανερωθή η α επιπολαιότης και γιατί όχι και η ασέβεια των προαναφερθέντων Ηρακλέων του Θρόνου Σας Ιεραρχών
__________Δεν θα ήθελα να κλείσω τις πτωχές αυτές θέσεις μου, Παναγιώτατε, πρίν Σας ερωτήσω με εντιμότητα: Όταν με τόση  στοργή απλώνατε τα αγιασμένα χέρια Σας, για να χαϊδεύσετε τον κ. Μπουτάρη και στα δυό του μάγουλα, δεν είδατε το σκουλαρίκι που φοράει συνήθως στο αυτί του;



Τι τρυφερότητες είναι αυτές.....



     Επισφραγίζοντας θα έλεγα, ότι συμφωνώ με την προτροπήν Σας πρός τους Αγιορείτες: "Στώμεν καλώς, στώμεν μετά φόβου, ενώπιον του ιερού μυστηρίου της Εκκλησίας"! 
       Μία Αθηναϊκή εφημερίδα έγραψε χθες για την επίσκεψη του Πατριάρχου μας στην Ελλάδα μέ τίτλο: " Η ΟΡΓΗ ΤΟΥ ΠΑΤΡΙΑΡΧΗ! " (Η ΑΞΙΑ, 2.11.2013, σελ. 11/29).  Εμείς θα ημπορούσαμε να αλλάξουμε τον τίτλο ως εξής: " Η ΟΡΓΗ ΜΑΣ ΓΙΑ ΤΟΝ ΠΑΤΡΙΑΡΧΗ¨, άν ο Πατριάρχης του Γένους δεν  ήταν  ο δικός μας άνθρωπος! Σας αγαπάμε, Παναγιώτατε, Σας τιμάμε,. Σας θέλουμε κοντά μας, αλλά χωρίς αδυναμίες και χωρίς λάθη! Σας θέλουμε πρότυπο αρετής και οδηγό μας στο δύσβατο δρόμο της αγιότητος.   Αυτά Σας πρέπουν! Αυτά Σας ζητάμε! Γι΄ αυτό και Σας κρίνουμε με αυστηρότητα!  

Με υιϊκό σεβασμό, αδελφική αγάπη και Χριστιανική Ειλικρίνεια.


+ ο ΚΑΛΑΒΡΥΤΩΝ ΚΑΙ ΑΙΓΙΑΛΕΙΑΣ ΑΜΒΡΟΣΙΟΣ


Αίγιον, 4 Νοεμβρίου 2013 

ΣΗΜ. Γράφοντας τα ανωτέρω δεν μπορώ να αντείπω στα λόγια του Παναγ. Μητροπολίτου Θεσσαλονίκης:


"Ένα από τα μεγαλύτερα γεγονότα της τελευταίας εικοσαετίας χαρακτήρισε την επίσκεψη του Οικουμενικού Πατριάρχη στην Θεσσαλονίκη κατά τους εορτασμούς για τον Άγιο Δημήτριο, ο Μητροπολίτης Θεσσαλονίκης κ. Άνθιμος".
Ασφαλώς και θα ήταν λαμπρότερο τό ταξίδι Σας αυτό, εάν δεν υπήρχαν οι  παραπάνω διαφωνίες. 

ΤΟ ΔΙΛΗΜΜΑ ΤΟΥ ΜΕΓΑΛΟΥ ΑΝΤΩΝΙΟΥ


῎Εσφιξε τόν σάκκο του γιά μιά ἀκόμη φορά πάνω του κι ἀκούμπησε τό περιεχόμενό του νά βεβαιωθεῖ ὅτι ἦταν ἀκόμη ἐκεῖ. ῾Η   ἐπιστολή τοῦ βασιλιᾶ πού μετέφερε. Οἱ ὁδηγίες ἦταν σαφεῖς: χωρίς καμμία χρονοτριβή θά ἔπρεπε νά σπεύσει νά παραδώσει τήν ἐπιστολή στόν μέγα καί φημισμένο ἅγιο τῆς ἐποχῆς, τόν ἀββᾶ ᾽Αντώνιο.

Στήν ἀρχή ὅταν τόν κάλεσαν στά ἀνάκτορα ἐπειγόντως πίστεψε ὅτι πρόκειται γιά μία ἀπό τίς ἀποστολές πού συνήθως ἀνελάμβανε: νά μεταφέρει ὡς ὁ κύριος ταχυδρόμος τῆς αὐτοκρατορικῆς αὐλῆς ἐπιστολή γιά κάποιον ἀπό τούς ἡγεμόνες τῆς αὐτοκρατορίας ἤ κάποιον ἄλλον πού σχετίζεται μέ τά συμφέροντα τοῦ ἀχανοῦς κράτους. Θεωρεῖτο ὁ πιό ἔμπιστος ἀπό ὅλους, γι᾽ αὐτό  καί χαιρόταν κάθε φορά πού τόν καλοῦσαν, ὅπως καί  ἔνιωθε τήν μεγάλη εὐθύνη πού ἐπωμιζόταν, καθώς ὁ ἴδιος ὁ αὐτοκράτορας, ὁ σπουδαῖος καί μεγάλος Κωνσταντίνος, μπροστά στόν ὁποῖο ἔκλιναν γόνυ φοβεροί καί τρομεροί βασιλεῖς ἄλλων λαῶν, τόν ἐμπιστευόταν.

Μέ ἔκπληξη ἀλλά καί μεγάλη χαρά ἄκουσε ἀπό τό στόμα τοῦ φοβεροῦ στρατηλάτη τήν ἀνάθεση τῆς ἰδιότυπης ἀποστολῆς. ῾Θά πᾶς στόν ἀββᾶ ᾽Αντώνιο, τόν ἅγιο τοῦ Θεοῦ πού ζεῖ στά βουνά τῆς Αἰγύπτου, καί θά τοῦ πεῖς: ᾽Εγώ, ὁ Κωνσταντίνος ὁ βασιλιᾶς, σέ παρακαλῶ, ἅγιε Γέροντα, νά ἔλθεις στήν πρωτεύουσα, τήν δική μου πόλη, νά σέ δῶ, νά σέ ρωτήσω γιά προβλήματα πού μέ ἀπασχολοῦν, νά μέ εὐλογήσεις. Θά τό θεωρήσω μεγάλη μου τιμή ἄν ἀνταποκριθεῖς στήν πρόσκλησή μου᾽. Τοῦ ᾽βαλε στά χέρια καί ἐπιστολή πού ἔλεγε τά ἴδια κι ἀκόμη περισσότερα, σφραγισμένη μέ τήν αὐτοκρατορική βούλα  του. ῾Θά τήν παραδώσεις στά χέρια τοῦ ἴδιου τοῦ ἀββᾶ᾽, ἦταν τά τελευταῖα λόγια τοῦ βασιλιᾶ, πρίν κάνει ὑπόκλιση ὁ ταχυδρόμος καί ἀποχωρήσει.

Πῆρε μαζί του κι ἕναν ἄλλο ἔμπιστο δικό του ἄνθρωπο ὁ ταχυδρόμος, μέ τήν ἔγκριση τοῦ βασιλιᾶ, κι ἔφυγε. ῾Η σοβαρότητα τοῦ προσώπου τοῦ αὐτοκράτορα δέν τοῦ ἄφηνε τήν παραμικρότερη ἀμφιβολία γιά τό πόσο σημαντική ἦταν ἡ ἀποστολή του. ῎Ενιωθε ὅμως καί μεγάλη χαρά  μέσα του, γιατί καθώς δέν ἦταν ἄσχετος πρός τήν χριστιανική πίστη κι εἶχε καί ὁ ἴδιος ἀκούσει τίς φῆμες γιά τήν ἁγιότητα τοῦ ἀνδρός αὐτοῦ, τοῦ ᾽Αντωνίου τῆς Αἰγύπτου, ἤθελε πολύ νά τόν συναντήσει. ῾Μοναδική εὐκαιρία καί μεγάλη εὐλογία᾽ ἔλεγε καί ξανάλεγε.

Ψηλάφησε καί πάλι ἐνστικτωδῶς τόν σάκκο του. ῾Ησύχασε. ῾Η τυλιγμένη καλά ἐπιστολή ἦταν στήν θέση της. Εἶχε φθάσει πιά στήν Αἴγυπτο μέ τόν συνοδό του κι ἀνέβαιναν στά ἄγρια καί ἐρημικά βουνά πού ᾽χαν μάθει ὅτι ζεῖ ὁ ἄνθρωπος τοῦ Θεοῦ. ῾Η κούραση καί λίγο ὁ φόβος τῆς ἐρημιᾶς εἶχαν ἀρχίσει νά δείχνουν τά σημάδια τους πάνω τους, ἀλλά ἡ ἐντολή τοῦ βασιλιᾶ καί τό ὅραμα νά συναντήσουν τόν μεγάλο ἀββᾶ φτέρωναν τά πόδια τους καί γιγάντωναν τήν καρδιά τους.

῾Δέν εἴμαστε μόνοι᾽, εἶπε ξάφνου ὁ συνοδός τοῦ αὐτοκρατορικοῦ ταχυδρόμου. ῾Κάποιος εἶναι ἐκεῖ στό βάθος κι ἴσως πρόκειται γιά κανέναν κυνηγό ἀγρίων ζώων, ἄν κρίνω ἀπό τό τόξο καί τίς σαΐτες πού βλέπω νά κουβαλᾶ᾽. Δέν ἔπεσε ἔξω. Δέν ἄργησαν νά συναντηθοῦν μέ τόν ἄνθρωπο καί νά δοῦν καί νά μάθουν ὅτι πράγματι ξεμάκρυνε στά ἄγρια βουνά κυνηγώντας θηρία. ῾Δέν ἔχω πιάσει ἀκόμη τίποτε᾽, τούς εἶπε,  ῾ἀλλά ξέρω ὅτι ὑπάρχουν ἐδῶ θηράματα σπουδαῖα καί δέν θέλω νά χάσω τήν εὐκαιρία. ᾽Εσεῖς ὅμως πῶς καί βρεθήκατε στά μέρη αὐτά; Πρέπει νά ᾽χει κανείς σοβαρό λόγο νά βρεθεῖ ἐδῶ πάνω, κι ἀπ᾽ ὅ,τι βλέπω δέν εἶστε ντόπιοι ἀλλ᾽ ούτε καί...κυνηγοί᾽. Χαμογέλασε.

῾Πράγματι, ἀδελφέ᾽, εἶπε ὁ ταχυδρόμος, ῾δέν εἴμαστε κυνηγοί σάν κι ἐσένα, ἀλλά κατά κάποιον τρόπο καί εἴμαστε. Κι ἐμεῖς ῾κυνηγᾶμε᾽ ἕναν ἅγιο τοῦ Θεοῦ, πού μᾶς εἶπαν ὅτι ζεῖ στά μέρη αὐτά, τόν ἀββᾶ ᾽Αντώνιο ἄν ἔχεις ἀκούσει. Μᾶς δημιουργήθηκε ἡ ἐπιθυμία νά πᾶμε νά τόν δοῦμε καί νά πάρουμε τήν εὐλογία του᾽. ῎Ελαμψε τό πρόσωπο τοῦ κυνηγοῦ. ῾Τόν ἀββᾶ ᾽Αντώνιο; Καί ποιός δέν ἔχει ἀκούσει γι᾽ αὐτόν τόν ἅγιο ἄνθρωπο; Προσωπικά, δέν ἔτυχε ποτέ νά τόν δῶ καί πρέπει ἀπ᾽ ὅ,τι ξέρω πράγματι σ᾽ αὐτά τά βουνά νά εἶναι ἡ σπηλιά του. Σ᾽ ὅλη τήν Αἴγυπτο κι ἀκόμη πιό πέρα ἀκούγεται ὅτι εἶναι μεγάλος ἅγιος, τόσο πού λένε πολλοί ὅτι τόν ἀγαπᾶ ἰδιαίτερα ὁ Θεός καί κάνει θαύματα.  ῾Θεοφιλῆ᾽ τόν χαρακτηρίζουν ὅλοι. Λένε μάλιστα ὅτι πολεμάει πολύ καί τούς δαίμονες κι ὅτι ὅποιος τόν βλέπει καταλαβαίνει ἀμέσως ὅτι εἶναι ὁ ᾽Αντώνιος, γιατί τό πρόσωπό του ἔχει μία ἰδιαίτερη λάμψη. Πρέπει νά εἶναι πάνω ἀπό τά ἀνθρώπινα. Νά μήν εἶναι σάν κι ἐμᾶς!᾽ ῎Εγινε μία μικρή παύση.

῾᾽Αδελφέ, πρέπει νά σέ ἀφήσουμε᾽, εἶπε ξαφνικά ὁ ταχυδρόμος, καθώς ἀναλογίστηκε τήν ἀποστολή του καί τήν ἐντολή τοῦ βασιλιᾶ. ῾Δέν ἔχουμε πολύ χρόνο στήν διάθεσή μας. ῞Οπως εἶπες, δέν εἴμαστε ἀπό τά μέρη αὐτά καί πρέπει νά βιαστοῦμε. ᾽Απ᾽ ὅ,τι καταλαβαίνουμε ἔχουμε ἀκόμη δρόμο πολύ νά διαβοῦμε᾽. Τόν ἀποχαιρέτισαν, ἀφήνοντάς τον προβληματισμένο καί λίγο μετέωρο. Κοίταξαν ἕνα γύρω τά βουνά γιά νά προσανατολιστοῦν, μέ βάση τίς ἀκριβεῖς πληροφορίες πού εἶχαν πάρει,  καί συνέχισαν μέ κάποια ἐνοχή μέσα τους λόγω τῆς ἀπρόβλεπτης καθυστέρησής τους. ῾Ο κυνηγός τούς κοίταξε νά ἀπομακρύνονται, ἀνασήκωσε τούς ὤμους του καί πῆρε τά σύνεργά του ἀποφασισμένος νά συνεχίσει τό δικό του ἔργο. ῾῾Ο ᾽Αντώνιος!᾽ μονολόγισε. ῾Γιά φαντάσου!᾽

Οἱ δύο ἀπεσταλμένοι φτάσανε κάποια στιγμή. Βοηθήθηκαν καί ἀπό τό γεγονός ὅτι συνάντησαν καί κάποιους ἄλλους πού πήγαιναν γιά τήν εὐλογία τοῦ ἁγίου. ῞Ενα μικρό τσοῦρμο περίμενε ἔξω ἀπό τήν σπηλιά τοῦ ᾽Αντωνίου. ῾Ο ἀββᾶς δέν εἶχε ἐμφανιστεῖ ἀκόμη. Σιγομουρμούριζαν κάποιοι στήν ἀναμονή, ἐνῶ ἄλλοι ἔκαναν προσευχή. ῾Ο τόπος γύρω τους ἦταν ἀπαράκλητος.

Κάποια στιγμή σάν νά βγῆκε λάμψη ἀπό τήν σπηλιά. Φάνηκε στήν εἴσοδό της ὁ ἀββᾶς, ὁ ᾽Αντώνιος, ὁ μέγας ᾽Αντώνιος. ῞Ολοι σώπασαν καί μέ ἔκσταση κοίταζαν τό πρόσωπό του. ῾Εἶχε δίκιο ὁ κυνηγός᾽, μουρμούρισε ὁ ταχυδρόμος στόν συνοδό του. ῾Γι᾽ αὐτό πού μᾶς εἶπε ὅτι ἔχει ἀκούσει πώς λάμπει τό πρόσωπο τοῦ ἁγίου᾽. ῾Ορισμένοι δέν ἔκρυβαν τήν συγκίνησή τους καί τά δάκρυά τους κυλοῦσαν ἀβίαστα ἀπό τά μάτια τους. Ὁ ᾽Αντώνιος στάθηκε γιά μιά στιγμή καί εὐλογώντας τούς συγκεντρωμένους προχώρησε ἀποφασιστικά πρός τήν μεριά τῶν ἀπεσταλμένων τοῦ βασιλιᾶ.

῾Ξέρει, κάτι ξέρει᾽, ψιθύρισε μέσα ἀπό τά δόντια του ὁ ταχυδρόμος. ῾῾Ο Θεός τόν φώτισε καί μᾶς κατάλαβε᾽. Εἶπε τήν ἀλήθεια. ῾Ο ᾽Αντώνιος ἦλθε κοντά τους καί τούς πῆρε παράμερα. ῾Καλῶς ἤλθατε᾽, τούς εἶπε γεμᾶτος στοργή καί ἐνδιαφέρον. ᾽Από τά μάτια του σάν νά χυνόταν ὁ ἥλιος. ῎Εσκυψαν καί τοῦ φίλησαν μέ σεβασμό τό χέρι. ῾῾Ο Χριστός μας πάντοτε νά σᾶς εὐλογεῖ᾽, συνέχισε. ῾Ξέρω ὅτι ἤλθατε ἀπό τήν πρωτεύουσα τῆς αὐτοκρατορίας γιά νά μοῦ πεῖτε καί νά μοῦ δώσετε κάτι᾽.

῾Ο ταχυδρόμος ἔνιωσε τά πόδια του νά μήν τον κρατᾶνε. Εἶχε βρεθεῖ ἐπανειλημμένως μπροστά σέ σπουδαίους καί ἄγριους ἡγεμόνες, ἀλλά καρδιωμένος πάντοτε γιατί ἦταν στήν δούλεψη τοῦ μεγάλου αὐτοκράτορά του. Τώρα ὅμως αἰσθάνθηκε ὅτι βρισκόταν ἀδύναμος  μπροστά στήν παρουσία τοῦ Θεοῦ. Τό φωτεινό καί πρᾶο βλέμμα τοῦ ἁγίου τοῦ ἔδωσε θάρρος νά μιλήσει. ῾᾽Αββᾶ, εἴμαστε πράγματι ἀπεσταλμένοι τοῦ βασιλιᾶ, τοῦ Κωνσταντίνου, πού μᾶς ἔστειλε νά σοῦ μεταφέρουμε τήν βαθειά ἐπιθυμία του νά ἔλθεις στήν Κωνσταντινούπολη γιά νά σέ δεῖ καί νά τόν εὐλογήσεις. Σέ παρακαλεῖ πολύ γι᾽ αὐτό᾽. ῎Ανοιξε τόν σάκκο του κι ἔβγαλε  τήν τυλιγμένη ἐπιστολή,  τήν σφραγισμένη ἀπό τόν ἴδιο τόν αὐτοκράτορα, καί τήν ἀπίθωσε στά χέρια τοῦ ᾽Αντωνίου.

Ὁ ᾽Αντώνιος δέν εἶπε τίποτε. Φάνηκε σάν νά προσεύχεται. ῾Καλά, καλά, θά δῶ᾽, εἶπε σέ λίγο κι ἔβαλε τό ἡγεμονικό γράμμα κάπου στόν χιτώνα του. ῾Πρός τό παρόν, ἐλᾶτε νά ξαποστάσετε καί νά κεραστεῖτε μαζί μέ τούς ἄλλους᾽. Τούς ὁδήγησε μπροστά στήν εἴσοδο τῆς σπηλιᾶς, ὅπου ἤδη εἶχαν καθήσει οἱ ἄλλοι προσκυνητές κυκλοτερά, καί κάθησαν κι αὐτοί.

Τά βλέμματα ὅλων ἦταν στραμμένα πρός τόν ἅγιο τοῦ Θεοῦ, ὁ ὁποῖος ἀφοῦ ἔστρεψε τήν ματιά του ὁλόγυρα καί τούς ἀγκάλιασε μ᾽ αὐτήν, ἄρχισε νά τούς μιλάει καί ν᾽ ἀπαντάει σέ διάφορες ἐρωτήσεις τους. Τά θέματα πού ἀπασχολοῦσαν τούς περισσοτέρους ἦταν γιά τήν πνευματική ζωή, ἀλλά καί γιά τά προβλήματα πού ἀντιμετώπιζαν στήν καθημερινότητά τους. ῾Ο ᾽Αντώνιος πότε ἄμεσα, πότε μέ κάποιες παύσεις ἀπαντοῦσε σέ ὅλα κι ὁ λόγος του γινόταν βάλσαμο στίς κουρασμένες καί πονεμένες τους ψυχές. ῏Ηταν ἀρχή τοῦ μεγάλου ἀββᾶ νά μήν λέει ὁ ἴδιος τίποτε, ἄν δέν δεῖ ὅτι ὁ προσκυνητής κι ὁ ἐπισκέπτης ἔχει πράγματι πνευματικά ἐνδιαφέροντα. ᾽Εδῶ ὅμως φαινόταν καθαρά τό ἄνοιγμα τῶν καρδιῶν τῶν ἀδελφῶν πού εἶχαν ἔλθει κοντά του, γι᾽ αὐτό καί ὁ ἴδιος μέ ἀντίστοιχο τρόπο στεκόταν ἀπέναντί τους.

Ἡ ἀτμόσφαιρα πού εἶχε δημιουργηθεῖ ἦταν παραπάνω ἀπό κατανυκτική. Οἱ ἀπεσταλμένοι μάλιστα τοῦ αὐτοκράτορα θεωροῦσαν ὅτι ζοῦσαν μιά μυσταγωγία. ῾Σάν νά ᾽μαστε σέ Θεία Λειτουργία᾽, τόλμησε νά σχολιάσει χαμηλόφωνα ὁ συνοδός τοῦ ταχυδρόμου. Τό παράδοξο ἦταν ὅτι αὐτή ἡ μυσταγωγική ἀτμόσφαιρα συνεχιζόταν καί τίς στιγμές πού ὁ ἅγιος ἀπαντοῦσε καί μέ τρόπο πιό ἐλαφρό. Γιατί διαπίστωσαν οἱ Κωνσταντινουπολίτες ὅτι κάποιες φορές ὁ μεγάλος ἀσκητής πού τά μάτια του εἶχαν δεῖ ἐπανειλημμένως οὐράνιες ὀπτασίες καί εἶχε ζήσει ὄχι λίγες θεοπτίες ἀστειευόταν μέ τούς προσκυνητές. Τό χαμόγελό του μάλιστα ἐκεῖνες τίς στιγμές ἔκανε τήν λάμψη τοῦ προσώπου του νά γίνεται ἀκόμη πιό ἔντονη.

῾Θεέ μου, κοίτα πόσο ἀνθρώπινος εἶναι᾽, ἄκουσε ὁ ταχυδρόμος κάποιον προσκυνητή ἀδελφό δίπλα του. ῾Γι᾽ αὐτό καί τόσο θεϊκός ἴσως᾽, συμπλήρωσε χωρίς νά ἀκουστεῖ ὁ ἴδιος.

Ἡ προσοχή ὅλων αἴφνης διασπάστηκε. ῞Ολοι ἔστρεψαν τό βλέμμα τους σ᾽ ἕναν περίεργα ντυμένο ἄνθρωπο μέ τόξο καί σαΐτες  στόν ὦμο του πού τούς εἶχε ἤδη πλησιάσει πολύ καί φαινόταν νά εἶναι ἀπορημένος καί βαθιά προβληματισμένος ἀπό αὐτό πού ἔβλεπε καί ἄκουγε. ῾Κοίτα, ὁ κυνηγός!᾽ εἶπαν ταυτόχρονα σχεδόν οἱ δύο τοῦ βασιλιᾶ. ῾Πῶς ξέπεσε κατά δῶ;᾽

῾Ο ἀββᾶς σταμάτησε κι αὐτός. Κοίταξε μέ προσοχή τόν νιοφερμένο καί σάν νά τόν διαπέρασε μέσα στήν καρδιά του.

῾Πλησίασε, ἄνθρωπε τοῦ Θεοῦ᾽, τοῦ εἶπε καλοκάγαθα. ῾Κυνηγός ἀγρίων ζώων ἀπ᾽ ὅ,τι καταλαβαίνω, ἔτσι δέν εἶναι;᾽ Κούνησε τό κεφάλι του ὁ κυνηγός. Χωρίς νά τό ἔχει ἐπιδιώξει βρέθηκε στήν σπηλιά τοῦ μεγάλου ἀσκητῆ, τοῦ ᾽Αντωνίου. Εἶδε καί τούς δύο ῾προσκυνητές᾽ πού συνάντησε στόν δρόμο του. Μά μέσα του κάτι φαινόταν ἔντονα νά τόν ἐνοχλεῖ. Δέν μποροῦσε νά συμβιβάσει τήν φήμη τοῦ θεωρουμένου ἁγίου, τοῦ ῾θεοφιλοῦς᾽ ἀνθρώπου, μέ ὅ,τι ἔβλεπε καί ἄκουγε.

῾Μά, ἅγιος αὐτός καί νά ἀστειεύεται μέ τούς ἀνθρώπους ἐδῶ πέρα; Νά χαμογελάει καί νά χαριεντίζεται; Τί ἅγιος εἶναι αὐτός;᾽ Σάν νά γκρεμίστηκε τό εἴδωλο πού εἶχε φτιάξει γιά τόν ἅγιο τῆς Αἰγύπτου. Σκανδαλίστηκε.

῾Βάλε μιά σαΐτα στό τόξο σου᾽, ἄκουσε τήν φωνή τοῦ ἀββᾶ νά ἀπευθύνεται σ᾽ ἐκεῖνον, ῾καί τέντωσέ το᾽.
Μηχανικά ὑπάκουσε στήν ἐντολή. Τοῦ λέει πάλι: ῾Τέντωσέ το πιό πολύ᾽. Τό ξανάκανε. Καί πάλι: ῾᾽Ακόμη πιό πολύ᾽.

Δέν ἄντεξε τήν δοκιμασία ὁ κυνηγός. ῾῎Αν τό τεντώσω ὐπερβολικά, ἀββᾶ, ὅπως καταλαβαίνεις θά σπάσει τό τόξο. Φτάνει μέχρις ἑνός σημείου᾽.

Προσευχήθηκε γι᾽ αὐτόν ὁ μέγας ἀσκητής πρίν τοῦ ἀπαντήσει. ῾῎Ετσι ὅμως, παιδί μου᾽, ἀκούστηκε νά τοῦ λέει, ῾συμβαίνει καί μέ τό ἔργο τοῦ Θεοῦ. ῎Αν τεντώσουμε ὑπερβολικά τήν συμπεριφορά μας ἀπέναντι στούς ἀδελφούς μας, θά σπάσουν καί αὐτοί. Πρέπει ποῦ καί ποῦ νά συγκαταβαίνουμε στούς ἀδελφούς᾽.

῞Ολες οἱ ἀμφιβολίες καί οἱ λογισμοί σκανδαλισμοῦ ἐξαφανίστηκαν ἀμέσως ἀπό τόν κυνηγό. ῎Ενιωσε νά κατανύσσεται καί τά δάκρυα νά βρέχουν τό πρόσωπό του. ῾Γέροντα, συγχώρεσέ με᾽, εἶπε κι ἔπεσε στά πόδια του γονατιστός. ῾Τώρα καταλαβαίνω γιατί λένε τόσα γιά σένα καί τήν ἁγιότητά σου᾽.

Δέν κάθησαν πολύ καί οἱ ἄλλοι. ῎Ηδη τό γεγονός αὐτό εἶχε μιλήσει σέ ὅλων τίς καρδιές πολύ περισσότερο ἀπό πολλές διδασκαλίες. Πῆραν εὐλογία καί ἔφυγαν μέ μεγάλη ὠφέλεια γιά τήν ζωή τους.

῾Γέροντα, τί θά γίνει καί μ᾽ ἐμᾶς;᾽ εἶπε ὁ ταχυδρόμος στόν ἀββᾶ ᾽Αντώνιο. ῾Θά ἔχουμε κάποια ἀπάντησή σου νά μεταφέρουμε στόν βασιλιᾶ;᾽

῾Παιδιά μου, δέν ἔχω κάποια ἀπάντηση ἀπό τόν Θεό σ᾽ αὐτό τό αἴτημα τοῦ βασιλιᾶ. Δέν πρόκειται τώρα νά σᾶς ἀπαντήσω. Θά διαβάσω πρῶτα τό γράμμα, θά προσευχηθῶ καί ὅ,τι μέ φωτίσει ὁ Θεός. Πηγαίνετε λοιπόν κι ἐσεῖς στήν εὐχή τοῦ Θεοῦ καί μεταφέρετε τίς εὐχές καί τά σεβάσματά μου στόν Κωνσταντίνο. Πεῖτε του ὅτι εἶναι μεγάλη τιμή γιά μένα νά μέ προσκαλεῖ ὁ βασιλιᾶς, ἀλλά ἀκόμη δέν ξέρω᾽. Τούς εὐλόγησε κι ἔφυγαν.

῎Επεσε σέ συλλογή ὁ μεγάλος ἀββᾶς ὅταν διάβασε ἀργά τό βράδυ μέ τό φῶς τοῦ κεριοῦ τό γράμμα τοῦ βασιλιᾶ. Δέν βιάστηκε νά πάρει ἀπόφαση. Ρίχτηκε στήν προσευχή. Τό ἴδιο καί τήν ἑπομένη καί τήν μεθεπομένη. Καμμία ἀπάντηση ὅμως ἐπ᾽ αὐτοῦ ἀπό τόν Κύριο. Δέν ἔνιωθε μέσα του τήν πληροφορία γιά τό τί νά κάνει. ῾῞Ο,τι δέν πληροφορεῖ ὁ Θεός, μπορεῖ νά πληροφορήσει ὁ ἀδελφός᾽, θυμήθηκε ὁ θεοφιλής καί φιλόθεος ἄνθρωπος. ῾Αὐτή δέν εἶναι συνήθως ἡ τακτική τοῦ Θεοῦ μας; Μᾶς δίνει ἀπάντηση μέ τόν πιό ἀγαπημένο Του τρόπο: τήν ταπείνωση. ῞Ο,τι συνέβη καί μέ τήν ἐνανθρώπησή Του᾽.

Τά βήματά του τόν ὁδήγησαν στήν σπηλιά τοῦ ἀγαπημένου μαθητῆ του Παύλου πού βρισκόταν σέ κάποια ἀπόσταση ἀπό τήν δική του.  ῾Αὐτός ὁ ἄνθρωπος σέ μεγάλη ἡλικία ἄφησε τά πάντα γιά τήν ἀγάπη τοῦ Χριστοῦ κι ἀνέλαβε κόπους πού οὔτε κι οἱ νέοι δέν τούς  καταφέρνουν. ῎Εχει προχωρήσει πολύ στήν ἁγιότητα. Αὐτός θά εἶναι πού θά μοῦ δώσει τήν ἀπάντηση. ῞Ο,τι μοῦ πεῖ θά τό θεωρήσω πώς εἶναι ἡ ἀπάντηση τοῦ Θεοῦ᾽. ᾽Αγαλλίασε ἡ καρδιά του μέ τήν ἀπόφασή του αὐτή. ῾Τό πιό ταπεινό, τό πιό ταπεινό᾽ μουρμούρισε.

Ὁ ἀββᾶς Παῦλος, ὁ ἁπλός ὅπως τόν εἶπαν, ἔκανε μεγάλη χαρά πού εἶδε τόν Γέροντά του. Τόν ὑποδέχτηκε, τοῦ ᾽στρωσε τράπεζα, προσευχήθηκαν μαζί. Τέλος τόν ρώτησε καί τόν σκοπό τῆς ἐπίσκεψής του. ῾Γέροντα, σέ βλέπω προβληματισμένο. Τί ᾽ναι αὐτό πού σ᾽ ἀπασχολεῖ;᾽ ῾Ο σεβασμός τοῦ Παύλου ἦταν ἀπεριόριστος.

῾᾽Αββᾶ᾽, εἶπε ὁ ᾽Αντώνιος. ῾῎Εχω ἕνα πρόβλημα καί θέλω τήν βοήθειά σου. Μᾶλλον εἶμαι σίγουρος ὅτι ἐσύ εἶσαι ὁ μόνος πού θά μοῦ δώσει τήν ἀπάντηση᾽.

῎Επεσε ἀπό τά σύννεφα ὁ γερο-μαθητής. ῾Γέροντα, τί λές; ᾽Εγώ νά σοῦ δώσω ἀπάντηση σέ δικό σου πρόβλημα; Ξεχνᾶς ὅτι μέχρι τώρα ἤμουν κι εἶμαι ξύλο ἀπελέκητο; Ξεχνᾶς ὅτι μόνο τά τελευταῖα χρόνια μπῆκα στήν καλογερική καί δέν ἔχω κάνει ἀκόμη ἀρχή; Συγχώρα με, ἀλλά νομίζω πώς θέλεις νά μέ διδάξεις γιά μιά ἀκόμη φορά τί σημαίνει ταπείνωση. Κατάλαβα, ἀββᾶ. Νά ᾽ναι εὐλογημένο. ῾Η ὑπερηφάνεια μου καί ὁ ἐγωϊσμός μου σέ ἔκαναν νά βρεθεῖς ἐδῶ᾽. ῎Εκλινε τό κεφάλι μέ συστολή καί περίμενε ζητώντας τό ἔλεος τοῦ Θεοῦ.

῾᾽Αββᾶ᾽, εἶπε σοβαρά ὁ ᾽Αντώνιος. ῾Δέν συμβαίνει αὐτό πού λές. ῏Ηρθα γιατί πράγματι ἔχω ἀνάγκη καί ὁ Κύριος δέν μέ πληροφορεῖ στό δίλημμα πού βρίσκομαι. Μέ φώτισε λοιπόν νά ἔρθω σ᾽ ἐσένα γιά νά μέ καθοδηγήσεις᾽.

῎Επεσε σιωπή. ῾Ποιό εἶναι τό πρόβλημα;᾽ ἀκούστηκε μετά ἀπό λίγο ἡ φωνή τοῦ Παύλου. ῾Σέ τί μπορῶ ἐγώ νά σοῦ φανῶ χρήσιμος;᾽

῾῎Ελαβα γράμμα ἀπό ἀπεσταλμένους τοῦ αὐτοκράτορα Κωνσταντίνου, ὁ ὁποῖος μέ καλεῖ νά πάω στήν Κωνσταντινούπολη νά τόν συναντήσω, νά τόν εὐλογήσω, νά μοῦ θέσει κάποια πνευματικά προβλήματα πού τόν ἀπασχολοῦν. Βλέπω ὅτι ὑπάρχουν θετικά καί ἀρνητικά στοιχεῖα σέ κάθε μία ἀπό τίς ἀπαντήσεις. ῎Αν πάω, ὁ αὐτοκράτορας θά ὑποχρεωθεῖ κατά κάποιον τρόπο καί θά βοηθήσει πολύ περισσότερο τήν πίστη καί τούς χριστιανούς ἀπό ὅ,τι μέχρι τώρα. Κι ἴσως ἐνισχυθοῦν καί οἱ ἴδιοι οἱ χριστιανοί. Τό εἶδα ὅταν εἶχαν κατέβει στήν ᾽Αλεξάνδρεια τήν ἐποχή τῶν διωγμῶν. ᾽Ακόμη καί οἱ ὑποψήφιοι μάρτυρες ἐνισχύονταν καθώς ἔβλεπαν ἕναν ἄνθρωπο ἀφιερωμένο στόν Θεό νά τούς συμπαραστέκεται. Σ᾽ αὐτήν τήν περίπτωση ὅμως ὑπάρχει πνευματικός κίνδυνος γιά μένα. ῾Ο πονηρός νά πάρει ἀφορμή καί νά μέ πολεμήσει μέ λογισμούς κενοδοξίας. Κι ἀπό τήν ἄλλη, μήπως καί ἡ πεποίθησή μου ὅτι ἡ δική μου παρουσία θά ἐνισχύσει τούς χριστιανούς ἐκεῖ εἶναι ἕνας ὑπερήφανος λογισμός;᾽

῎Επεσε σέ συλλογή ὁ ἀββᾶς Παῦλος. Τό δίλημμα ἦταν πράγματι μεγάλο γιά τόν Γέροντά του. Προσευχήθηκε νοερά ὁ Κύριος νά τόν φωτίσει. Μιά λάμψη φάνηκε σέ λίγο στό πρόσωπό του.

῾Γέροντα, δέν πρόκειται νά πάρω ἐγώ ἀπόφαση γιά σένα. Δέν θά σοῦ πῶ ἐγώ ναί ἤ ὄχι, πήγαινε ἤ μήν πᾶς. ῞Ενα θά σοῦ πῶ καί κάνε ὅ,τι κρίνει ἡ φωτισμένη σου διάνοια᾽.

῾Τί ᾽ναι αὐτό;᾽ σήκωσε τό κεφάλι του μέ ἀγωνία ὁ μέγας ἀββᾶς, ὁ θεόπτης καί διορατικός καί προορατικός.

῾᾽Αββᾶ᾽, εἶπε χαμηλόφωνα ἀλλά σταθερά ὁ Παῦλος. ῾Σκέπτομαι  πώς ἄν πᾶς στόν αὐτοκράτορα, θά λέγεσαι ἁπλᾶ ᾽Αντώνιος. ῎Αν δέν πᾶς ὅμως, θά λέγεσαι ἀββᾶς καί μέγας ᾽Αντώνιος᾽.

῾Ο ᾽Αντώνιος σηκώθηκε. Τήν ἀπάντηση τοῦ Θεοῦ τήν εἶχε πάρει.  



Η ιστορία πίσω από το βίντεο με το μωρό που πεθαίνει στην κολυμβηθρα!

Είναι η δεύτερη φορά μέσα σε αυτή τη χρονιά που ένα βίντεο στο οποίο εμφανίζεται η βάπτιση ενός βρέφους το οποίο λίγη ώρα μετά εξέπνευσε, κάνει τον γύρο του ελληνικού διαδικτύου προκαλώντας ανατριχίλα σε όποιον το βλέπει.

Πρόκειται για ένα βίντεο το οποίο γυρίστηκε προ τριετίας σε ένα χωριό της Μολδαβίας. Συγκεκριμένα, τον Ιούλιο του 2010, ο ιερέας Βαλεντίν Ταραλουνγκα τέλεσε τη βάπτιση ενός βρέφους ηλικίας περίπου ενός μηνός.

Μισή ώρα μετά την βάπτιση το μωρό πέθανε.

Ο ιερέας εμφανίστηκε στο δικαστήριο τον Νοέμβριο του 2011 όπου καταδικάστηκε για ανθρωποκτονία από αμέλεια σε φυλάκιση 18 μηνών.

Ωστόσο σίγουρος πως δεν ήταν ο υπαίτιος του θανάτου του βρέφους, ο κληρικός εξακολούθησε να διεκδικεί την αθωότητα του.

Στη δίκη που ακολούθησε, έχοντας ήδη παραμείνει στη φυλακή για τεσσερισήμισι μήνες, ο ιερέας αθωώθηκε.

Μια πιο προσεκτική ανάλυση των ιατροδικαστικών ευρημάτων απέδειξε πως τελικά το μωρό δεν είχε πνιγεί. Έπασχε από μια άγνωστη στην οικογένεια του ασθένεια των πνευμόνων η οποία ήταν και η αφορμή του θανάτου του.

Ο ιερέας, αποφυλακίστηκε στις 6 Απριλίου του προηγούμενου έτους.

* Είναι προφανές πως το Πρακτορείο Εκκλησιαστικών Ειδήσεων δεν θα δημοσίευε ποτέ και σε καμία περίπτωση το βίντεο που δυστυχώς εξακολουθεί να κυκλοφορεί, αφού εκτός από την δημιουργία εντυπώσεων και μάλιστα λανθασμένων, δεν μπορεί να συνεισφέρει το παραμικρό στην ενημέωση την οποία πιστά υπηρετούμε.




ΠΗΓΗ ''ΠΡΑΚΤΟΡΕΙΟ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣΤΙΚΩΝ ΕΙΔΗΣΕΩΝ ''ΔΟΓΜΑ''