Σάββατο 9 Νοεμβρίου 2013

ΑΥΤΕΣ ΟΙ ΜΑΡΤΥΡΙΕΣ ΔΙΑΤΙ ΟΜΩΣ ΔΕΝ ΔΗΜΟΣΙΕΥΟΝΤΑΙ;


Εἰς τὸ προηγούμενο ἄρθρο ἀναφερθήκαμε πρὸς τοὺς Συντάκτες τοῦ ἰστολογίου ''ΠΑΤΕΡΙΚΗ ΠΑΡΑΔΟΣΙΣ'' μὲ τίτλο:


Τώρα τοὺς ξαναρωτοῦμε· Αὐτὰ τὰ ἄρθρα διατὶ δὲν δημοσιεύονται; Νὰ τονίσουμε ὅτι εἶναι ἀπὸ τὸ ἴδιο ἰστολόγιο ὁπού καὶ οἱ ἴδιοι ἔλαβαν τὸ δικό τους ἄρθρο!


Τὸ ἄρθρο ποὺ βρήκαμε ἐμεῖς, τὸ παραθέτουμε αὐτούσιο καὶ  ἀναφέρει (Βέβαια το συγκεκριμένο τὸ ἔχουμε ξαναδεῖ σὲ ἀλλὰ ἱστολόγια ὅμως δὲν τὸ δημοσιεύαμε διὰ λόγους ποὺ ἀναφέραμε) :

Ο όσιος παπα Νικόλας ο Πλανάς και το παλαιό ημερολόγιο
(από το βιο του Αγιου Νικολαου του Πλανα «Ο απλοϊκός ποιμην των απλοϊκών προβατων» -συγγραφεας Μαρθα μοναχη, απεβιωσε το 1973)....

     
 Ότι προσηυχετο, δια να τον αφησουν να προσευχηθη
Κατα την εποχη εκεινη ητανε Μητροπολιτης ο Μελετιος Μεταξακης και απηγορευσε τις αγρυπνιες.
Δεν μπορουσαμε να εννοησουμε την αιτια. Εστερουμεθα το ωραιοτερο πραγματικον ψυχαγωγικον στηριγμα και μας ειχε καταλυπησει αυτή η υποθεσις.
 Η Εκκλησια του Αγιου Ιωαννου ηταν δισυποστατος τοτε, και ητο και είναι εις το ονομα του Αγιου Βασιλειου. Όταν εφθασε η παραμονη του Αγιου, η στενοχωρια του Παππου (του Αγιου Νικολαου Πλανα) εφθασε εις το κατακορυφον΄ να μη μπορει ν' αγρυπνησει στην γιορτη του λατρευτου του Αγιου! Επασχε ψυχικως. Ηλθε το βραδυ και, εν τη απελπισια του, στελλει τη νεωκορον του- αγραμματον ουσα- εις την Μητροπολι, να τους παρακαλεσει να τον αφησουν να αγρυπνησει. Μολις εφυγε η νεωκορος για την Μητροπολη, αυτος εκρυφθη εις τι Ιερο, ως που να γυρισει η νεωκορος, η οποια όταν ηλθε, μας ειπε την χαρμοσυνον ειδησιν, ότι μπορουμε να αγρυπνησουμε.
  Ταυτοχρονως και ο Παππους εβγηκε από το Ιερο συγκινημενος από χαρα και μας λεγει: « Εκαμα με την καρδια μου προσευχη, ωσπου να γυρισει η Ασημινα, για να μας αφησει ο Μητροπολιτης να προσευχηθουμε!...»
Τοσο μεγαλο ποθο για προσευχη ειχε ο Αγιος και τοσο απλη καρδια ειχε!
Περασε λιγος καιρος, εφυγε ο Μητροπολιτης Μεταξακης, κατηργηθη η δεσμευσης των αγρυπνιων. Κατοπιν ηλθε η αλλαγη του Ημερολογιου. Νεα βασανα, νεοι αγωνες για τον Παππου. (Στη συνεχεια περιγραφεται το πώς καταφερνε με μεγαλη προσπαθεια και αγαπη να διοργανωνει κρυφα αγρυπνιες με το Παλαιο Ημερολογιο). ...; ...;.
  Τελος, τον βασανιζε αυτή η ανωμαλια. διοτι και να ηθελε να υποκυψει στη βια (που ασκουσε η Μητροπολη επανω του για να μη κρυφολειτουργει με το Παλαιο Ημερολογιο) , θα τον εγκατελειπον ολες οι δικες του (η συνοδεια του), θα διεκοπτετο η συνεχεια των Λειτουργιων, που επι τοσα χρονια την διετηρει ως ακουραστος εργατης της ιερατικης αποστολης του (λειτουργουσε ΚΑΘΕ μερα ο Αγιος).
  Γι'αυτό επαναλαμβανε, όταν τον ρωτουσαν πως δεν κουραζεται, την φρασιν: «ψαλω τω Θεω μου ως υπαρχω» !



Εμφανισις του Προφητου Ελισσαιου

  Εις την εποχη του πρωτου διωγμου των Παλαιοημερολογιτων, ηθελησε να λειτουργησει κατά το παλαιό ημερολογιο την εορτην του Προφητου Ελισσαιου. Αλλα φοβουμενος μηπως του παρουσιασθουν εμποδια, συνεφωνησε με την βοηθο του αφ'εσπερας, να πανε να λειτουργησουν εις τον Αγιον Σπυριδωνα και τον περιμενε.
  Η ωρα παρηρχετο και ο παπας δεν εφαινετο να ελθη να λειτουργησει. Απηλπισθη. Ενομισε πως κατι σπουδαιο θα του ετυχε και δεν επηγε ως αυτην την ωρα. Εφυγε και πηγε εις τον Προφητη Ελισσαιο (διοτι εκει ηταν το «κεντρον των πληροφοριων») , να ρωτησει τι γινεται ο παπας και να, τον βλεπει μεσα στην εκκλησια να ετοιμαζεται να λειτουργηση!
  Του εκαμε παρατηρησιν, γιατι ηθετησε την συννενοησιν που ειχανε καμει, και ακομη ότι δεν εφοβηθη, παρα ηλθε μεσα στο κεντρον, μεσα στη βραση του διωγμου!

Της λεγει: «Μη με μαλωνεις, γιατι σημερα το πρωι ειδα τον Προφητη και μου ειπε να ελθω εδώ να λειτουργησω, και να μη φοβηθω τιποτα, γιατι αυτος θα με προσεχει.» ...;.

καὶ πάλι τα ἀφήνουμε εἰς τὴν δική σᾶς κρίση.

ΠΡΟΣ ΤΙ Η ΔΗΜΟΣΙΕΥΣΙΣ;


Ἀναγνώσαμε ἀπὸ τὸ φιλικὸ ἰστολόγιο ''ΠΑΤΕΡΙΚΗ ΠΑΡΑΔΟΣΙΣ'' μιὰ ἱστορία ποὺ ὑπαινίσσεται τὴν ''πλάνη'' τῶν παλαιοημερολογιτῶν. Ἀναρωτιόμαστε ὅμως πρὸς τί ἡ δημοσίευσις;

 Ἀναφέρει:

(Αυτό είναι ένα περιστατικό που διηγείται ο Γέροντας Νίκων από την Νέα Σκήτη του Αγίου Όρους και ο Γέροντας στον οποίο συνέβη είναι ό π. Εφραίμ ό Φιλοθεϊτης (Αριζόνα)

«Όταν έλεγα μια φορά τους λογισμούς μου στον Γέροντα και χτυπάει το τηλέφωνο, μου λέει.

- Να το σηκώσω αγόρι μου;

- Έ, σηκώστε το Γέροντα λέω, μπορεί να είναι καμιά ανάγκη, να πεθαίνει κανένας άνθρωπος, πάλι δεν θα σας ξανά βρώ;Το σηκώνει, ακούω μια γυναίκα έκλαιγε, φώναζε, χτυπιότανε, τσίριζε.

Και έλεγε ο Γέροντας.

- Είδες κορίτσι μου που σου τα έλεγα εγώ, είδες που σου έλεγα να το κάνεις αυτό το πράγμα; Ναι κορίτσι μου δίκιο έχεις, ναι έτσι είναι.Έκλεισε το τηλέφωνο.

- Αν είναι (λέω) Γέροντα κάτι εξομολογητικό μην μου το πείτε, αν είναι κάτι άλλο, τι είχε και έκανε έτσι;

Ήταν μια δασκάλα από την Ήπειρο, ήταν παλαιοημερολογίτισσα και συνάντησε τον π.Εφραίμ, δεν ξέρω που και τον άρχισε, τον πήρε παραμάζωμα.

- Έχετε προδώσει τον Χριστιανισμό εσείς οι νεοημερολογίτες, έχετε πάει με τον Πάπα τον σατανά, ο Πατριάρχης είναι αιρετικός, δεν έχετε Χάρη Ιεροσύνης, το Άγιο Πνεύμα έχει φύγει από την Εκκλησία με το νέο ημερολόγιο.

- Όχι κορίτσι μου (να λέει αυτός) δεν είναι έτσι, οι ιερείς μας έχουν Ιεροσύνη. Και δεν μπορούσε να την πείσει. Τότε της λέει…- Πήγαινε κορίτσι μου σε μία Εκκλησία με το νέο ημερολόγιο να κοινωνήσεις και θα σου απαντήσει ο Κύριος. Και επειδή ήταν ειλικρινής η κοπέλα το έκανε. Σου λέει τι έχω να χάσω, το πολύ, πολύ θα πιώ λιγο κρασί και θα φάω ένα κοματάκι ψωμί, δεν έχω να χάσω τίποτα. Πηγαίνει. Την ώρα που κοινωνούσε ο παπάς, ανοίγει το στόμα της, κοινωνάει ,φεύγει, μετά ο άλλος, ο άλλος και έφυγε από την πλευρά των γυναικών. Προσπαθούσε να μασίσει και λαστιχάριζε αυτό που είχε βάλει στο στόμα της ο παπάς.

- Τι μου έβαλε (λέει) στο στόμα, πήγε να το δαγκώσει, δεν δαγκωνώτανε, τι μου έκανε (λέει) ο παπάς. Βάζει στο στόμα τα δάχτυλά της και βγάζει τα δάχτυλά της γεμάτα αίμα και να κρατάει ένα κομάτι κρέας και να αρχίζει να φωνάζει..- Χριστέ μου, Παναγία μου, λυπήσου με, λυπήσου με Παναγία μου, λυπήσου με Χριστέ μου. Την είδαν οί άλλες γυναίκες. Καταλάβανε τι θαύμα έγινε και της είχαν πιάσει το χέρι μην της πέσει κάτω. Εκείνη δεν μπορούσε. Το σπρωξανε με το ζόρι. Το έβαλε στο στόμα της και έγινε ψωμί και μπόρεσε και το κατάπιε. Και βγήκε το αίμα από τα δάχτυλά της με το κρασί, πήγαν και πλύναν τα δάχτυλά της. Έτσι ξέρουμε αν είναι σωστά αυτά που λέει η Εκκλησία ή όχι».

Πρὸς τί δημοσιεύουν οἵ της πατερικῆς παραδόσεως τούτη τὴν ἱστορία; Ἐπειδὴ εἶναι κατὰ τῶν παλαιοημερολογιτῶν; Ἂν εἶναι ὀρθή, τότε θὰ πρέπει νὰ ἐλεγχωνται καὶ ὅλοι οἱ ἀποτειχισμένοι μὴ παλαιοημερολογίτες, Τρικαμηνᾶς καὶ λοιποί, διότι τὸ ἄρθρο ἀναφέρει ὅτι ἔλεγε ἡ παλαιοημερολογίτισσα:

«Έχετε προδώσει τον Χριστιανισμό εσείς οι νεοημερολογίτες, έχετε πάει με τον Πάπα τον σατανά, ο Πατριάρχης είναι αιρετικός, δεν έχετε Χάρη Ιεροσύνης, το Άγιο Πνεύμα έχει φύγει από την Εκκλησία... ».

Ὁ π. Εὐθύμιος Τρικαμηνᾶς καὶ οἱ σὺν αὐτῶ τί γνώμη ἔχουν; Ἔχουν πάει μὲ τὸν Πάπα; Ὁ Πατριάρχης εἶναι αἱρετικός; Ἔχουν Χάρη; Ὑπάρχει τὸ Ἅγιον Πνεῦμα; Στὸ μόνο ποὺ ἐμεῖς δὲν συμφωνοῦμε μὲ τὴν ''παλαιοημερολογίτισσα'' εἶναι ὅτι τὸ Ἅγιον Πνεῦμα ἔχει ἀποχωρήσει λόγω ἡμερολογίου, ἒφ΄ ὅσον βέβαια εἶναι ἀληθὴς ἡ ἱστορία!

Ἄραγε τὸ ''θαῦμα'' αὐτὸ ἔγινε ἐπειδὴ ἡ παλαιοημερολογίτισσα ἔλεγε ὅλα αὐτὰ ἐξαιτίας τοῦ ἡμερολογίου, ἡ ἐπειδὴ χαρακτήριζε τοὺς Νεοημερολογίτες ὡς προδότες, αἱρετικοὺς καὶ χωρὶς ἱερωσύνη;

Ἂν ἡ ἱστορία εἶναι ἀληθὴς καὶ ὁ Θεὸς ἐπέτρεψε τοῦτο τὸ θαῦμα λόγω τῶν χαρακτηρισμῶν ὅπως ἐμεῖς νομίζουμε, καὶ ὄχι λόγω ἡμερολογίου, τότε καλὰ θὰ κάνουν οἱ ἁπανταχοῦ ἀποτειχισμένοι νὰ ἐπιστρέψουν ἐκεῖ ἂπ΄ ὁπού ἐξῆλθαν, διὰ νὰ μὴν πάθουν καὶ αὐτοὶ τὰ ἴδια!

Κλείνοντας ἔχουμε νὰ ποῦμε ὅτι τέτοιες ''μαρτυρίες'' θέλουν πολλὴ προσοχή, διότι ὁ καθένας μπορεῖ νὰ ὁμιλήσει διὰ τὰ προσωπικὰ θαύματα ποὺ βιώνει, εἴτε μὲ τὸ νέο εἴτε μὲ τὸ παλαιό.  Πόσο μᾶλλον ὅταν ἀμφισβητεῖται ἕνα θαῦμα τὸ ὁποῖο ἔγινε τὸ 1924 (ἡ ἐμφάνισις τοῦ Τίμιου Σταυροῦ εἰς τοὺς παλαιοημερολογίτες) βλέποντάς το ἀπὸ τὸν Ὑμηττό ἕως τὴν Ὁμόνοια, κατὰ τοὺς αὐτόπτες μάρτυρες! Ὅταν ἀμφισβητεῖται ἕνα θαῦμα σὰν αὐτὸ τότε τὰ ὑπόλοιπά τα ἀφήνουμε εἰς τὴν δική σᾶς κρίση.



ΕΝΑ ΑΠΙΣΤΕΥΤΟ ΒΙΝΤΕΟ!


Η Αγιά Σοφιά όπως δεν την έχετε ξαναδεί…

Των Χριστίνα Ραϊζη και Άγγελου Σιούτη

…Μετά από 5 μήνες υπομονής και επιμονής, μα γεμάτους ευλογία, έχουμε τη χαρά και την τιμή να σας δείξουμε μέσω του βίντεο αυτού εγώ και ο σύζυγός μου Άγγελος Σιούτης την προσπάθειά μας…

Παρουσιάζουμε την Αγία Σοφία του Θεού με ιδιαιτερότητα αλλά και πρωτοπορία…

α) Τον εσωτερικό διάκοσμό της με αγιογραφίες (απ” άκρο σε άκρο), καντήλια, μανουάλια, Άγια Τράπεζα, Ευαγγέλιο, Δισκοπότηρο, Εσταυρωμένο, Επιτάφιο και ό,τι άλλο συμπεριλαμβάνει ένας Ορθόδοξος ναός… Αυτό που θέλουμε να τονίσουμε είναι ότι παρουσιάζουμε την Αγιά Σοφιά σαν Ορθόδοξο ναό (όπως της αρμόζει…) και όχι σαν αρχιτεκτονικό οικοδόμημα, εξ ου και η μη πιστή απεικόνιση του εσωτερικού της… και

β) Το εξωτερικό. Αυτό είναι μία έκπληξη…!!! Δεν έχετε παρά να δείτε το βίντεο…

Ένα βίντεο αγκαλιασμένο με ψαλμούς αλλά και με τη μοναδική μουσική του Σταμάτη Σπανουδάκη!!!

Το κείμενο της εισαγωγής του βίντεο είναι εμπνευσμένο από το όνειρο που είδα. Το όνειρο αυτό ήταν η «Εντολή του Θεού» για την κατασκευή αυτής της μακέτας. Μια μακέτα φτιαγμένη από απλά καθημερινά υλικά, με αγάπη και πίστη.
Κατά τη διάρκεια του βίντεο σας περιμένουν πολλές εκπλήξεις…
Σύντομα θα επανέλθουμε με νέο βίντεο και πλήθος φωτογραφιών από το κατασκευαστικό μέρος…

ΣΤΙΓΜΙΟΤΥΠΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΟΝΟΜΑΣΤΙΚΗ ΕΟΡΤΗ ΤΟΥ ΑΠΟΤΕΙΧΙΣΜΕΝΟΥ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΟΥ ΑΡΤΕΜΙΟΥ



Ἀκολουθοῦν πρόσφατες φωτογραφίες  (20/10/13 μὲ τὸ π. ημερ.)
τοῦ Σεβασμιώτατου μετὰ  ἱερομονάχων, κληρικῶν καὶ χιλιάδων λαϊκῶν ποὺ τὸν ἀκολουθοῦν πιστὰ σἐ  αὐτὴ τὴν "ἔξοδο" ἀπὸ τὴν Οἰκουμενιστοκρατούμενη Σύνοδο τῆς Σερβικῆς Τρόϊκας καὶ τὴν παύση τοῦ Μνημοσύνου τοῦ Πατριάρχη Εἰρηναίου, ποὺ δήλωσε μὲ καμάρι ὅτι εἶναι "Οἰκουμενιστής"(!)
Εὐχόμαστε υἱϊκά, ὁ Κύριος νὰ τοὺς ἐνισχύει ὥστε νὰ κρατήσουν τὴν Ἱερὴ Παράδοση τῆς Ἐκκλησίας γιὰ ἀπομάκρυνση ἀπὸ τοὺς συμπορευόμενους μὲ τὸν Οἰκουμενισμό, ποὺ ὁ πνευματικὸς Πατέρας τοῦ Σεβασμιωτάτου Ἀρτεμίου, ὁ ἅγιος Ἰουστῖνος Πόποβιτς, ἐνῶ ἡ αἵρεση ἦταν ἀκόμα στὰ πρῶτα στάδιά της, τὴν χαρακτήρισε Παναίρεση!























ΠΗΓΗ ''ΑΠΟΤΕΙΧΙΣΗ''

Η Ιερά Μονή Οσίου Γρηγορίου Αγίου Όρους για την κατάργηση της Κυριακής αργίας

Ἕνα ἀκόμη ἀντιχριστιανικό νομοθέτημα ψηφίσθηκε ἐφέτος ἀπό τήν Βουλή τῶν Ἑλλήνων. Ἀποδομεῖται ἔτι περαιτέρω ἡ Ὀρθόδοξη Χριστιανική ταυτότητα τοῦ νεοελληνικοῦ Κράτους, ἀντίθετα πρός τήν βούλησι τῶν ἡρώων πού τήν εἶχαν δημιουργήσει μέ τό αἷμα τους. Ἡ ἀντίδρασις τῶνἐπαγγελματικῶν καί κοινωνικῶν φορέων πού ἐπηρεάζονται ἀπό τό νομοθέτημα εἶναι ἐπαινετή. Ἡ διαμαρτυρία τῶν Σεβασμιωτάτων Ἱεραρχῶν καί τῶν Κληρικῶν τῆς Ἐκκλησίας παρήγορος.
Ὅμως σήμερα, μετά τήν ὑπερψήφισι τοῦ νόμου, ἔστω καί στόν περιωρισμένο βαθμό ἐφαρμογῆς του σέ ὡρισμένες Κυριακές τόν χρόνο, ἡ εὐθύνη γιά τήν ἐφαρμογή τοῦ νόμου βαραίνει τούς ὤμους τῶν Ὀρθοδόξων Χριστιανῶν. Ἡ ἀργία τῆς Κυριακῆς εἶναι βασικό καθῆκον μας, ἐπειδή εἶναι ἐντολή τοῦ Θεοῦ, κατά τό «ἕξ ἡμέρας ἐργᾷ καί ποιήσεις πάντα τά ἔργα σου, τῇ δέ ἡμέρᾳ τῇ ἑβδόμῃ σάββατα Κυρίῳ τῷ Θεῷ σου» (Ἐξόδ. κ΄ 9), ἀλλά κυρίως γιατί ὡς μέλη τῆς Ἐκκλησίας ὀφείλουμε νά μετέχουμε κάθε Κυριακή στό μέγιστο γεγονός τῆς Θείας Λειτουργίας καί νά τιμοῦμε τήν ἡμέρα τῆς Ἀναστάσεως τοῦ Κυρίου.


Ἐκεῖνοι πού σήμερα ἐπίεσαν γιά τήν κατάργησι τῆς Κυριακῆς ἀργίας δέν θέλουν τούς χριστιανικούς θεσμούς, ἐπειδή δέν θέλουν τόν Χριστό, ἀλλά τόν ἀντίχριστο, κατά τόν ἀψευδῆ λόγο τοῦ Κυρίου: «ἐγώ ἐλήλυθα ἐν τῷ ὀνόματι τοῦ πατρός μου καί οὐ λαμβάνετέ με· ἐάν ἄλλος ἔλθῃ ἐν τῷ ὀνόματι τῷ ἰδίῳ,ἐκεῖνον λήψεσθε» (Ἰωάν. ε΄ 43). Καί ὁ ἅγιος Κοσμᾶς ὁ Αἰτωλός μαρτύρησε μέ τόν δι’ ἀγχόνης θάνατο, ἐπειδή εἶχε πείσει τούς Χριστιανούς νά μεταθέσουν τό παζάρι ἀπό τήν Κυριακή στό Σάββατο, γιά νά τιμοῦν τήν ἁγία ἡμέρα τῆς Ἀναστάσεως τοῦ Κυρίου.
Ἀποτελεῖ καί γιά ἐμᾶς σήμερα φιλόθεη ὑποχρέωσι νά ὑπερβοῦμε μέ πίστι καί ἀγάπη πρός τόν Χριστό τά ἀντίχριστα νομοθετήματα, ὅπως οἱ πρῶτοι Χριστιανοί, γιά τούς ὁποίους ὁ ἀνώνυμος συγγραφεύς τῆς Πρός ΔιόγνητονἘπιστολῆς γράφει: «Ἐπί γῆς διατρίβουσιν, ἀλλ᾽ ἐν οὐρανῷ πολιτεύονται. Πείθονται τοῖς ὡρισμένοις νόμοις, καί τοῖςἰδίοις βίοις νικῶσι τούς νόμους. Ἀγαπῶσι πάντας, καί ὑπό πάντων διώκονται. Ἀγνοοῦνται, καί κατακρίνονται· θανατοῦνται, καί ζωοποιοῦνται. Πτωχεύουσι, καί πλουτίζουσι πολλούς· πάντων ὑστεροῦνται, καί ἐν πᾶσι περισσεύουσιν». Τό μαρτυρικό μας φρόνημα ὡς Χριστιανῶν σήμερα μπορεῖ νά φανερωθῇ μεταξύ ἄλλων καταστάσεων, πού ἤδη ὑφιστάμεθα, καί ἀπό τήν ἄρνησι νά ἐργασθοῦμε τήν ἡμέρα τῆς Κυριακῆς ἀπό ἀγάπη καί πίστι στόν Χριστό, ὁ ὁποῖος ἔχυσε τό Τίμιο Αἷμα Του στόν Σταυρό καί «τῇ μιᾷ τῶν Σαββάτων», δηλ. τήν Κυριακή,ἀνεστήθη ἀπό ἄπειρη ἀγάπη γιά ἐμᾶς.