Κυριακή 29 Δεκεμβρίου 2013
ΝΕΑ ΜΑΡΤΥΡΙΑ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΠΕΡΙ ΑΠΟΤΕΙΧΙΣΕΩΣ ΤΟΥ Κ. ΣΩΤΗΡΟΠΟΥΛΟΥ
«Ὁ κ. Νικ. Σωτηρόπουλος συμφωνεῖ
μὲ τὴν ἀποτείχισι τοῦ π. Εὐθυμίου Τρικαμηνᾶ ἀπὸ τοὺς
Οἰκουμενιστάς».
Ὁ κ. Ἀντώνιος
Μάρκου (ἄτυπος «γραμματέας» τοῦ κ. Σωτηρόπουλου) ἔστειλε χθὲς τὸ πρωΐ στὸ
«ΕΛΛΑΣ –ΟΡΘΟΔΟΞΙΑ» τὴν παρακάτω διάψευση, ποὺ τὸ ἱστολόγιο
δὲν δημοσίευσε. Τὴν δημοσιεύουμε, ἐπαναλαμβάνοντας τὴν δήλωση, ὅτι μὲ τὴν οὐσία,
ὅσων θίγει ὁ κ. Σωτηρόπουλος περὶ τῆς ἀποτειχίσεως, θὰ ἀσχοληθοῦμε μετὰ τὶς
γιορτές.
«Κάνετε μεγάλο λάθος, δεν βγαίνει καθόλου αβίαστα ότι
μιλάει για την αποτείχησι. Ο κ. Σωτηρόπουλος
συμφωνεί με την αποτείχησι του π. Ευθυμίου Τρικαμηνά από τους
Οικουμενιστάς. Εδώ θέλει να τονίσει ότι πρέπει γενικώς οι πιστοί να
μετέχουν στα μυστήρια για τη σωτηρία τους. Ποτέ δεν αναφέρεται ο κ. Σωτηρόπουλος
στο ζήτημα της αποτειχήσεως για λαϊκούς. Είναι άτοπο. Δεν υφίσταται. Η
αποτείχησι σύμφωνα με τον ΙΕ΄κανόνα της Πρωτοδευτέρας αναφέρεται σε κληρικούς.
Εσείς διαστρέψεται τον τίτλο βάζοντας εισαγωγικά ότι ο κ. Νικόλαος Σωτηρόπουλος
λέγει ακριβώς αυτές τις φράσεις του τίτλο σου. Δεν είναι τόσο απλή υπόθεσι όπως
νομίζετε να βγάζεται συμπεράσματα και να ερμηνεύεται κατά το δοκούν. Επιμένει ο
κ. Νικόλαος Σωτηρόπουλος να ανακαλέσετε την αυθαιρεσία σας, και από δω και πέρα
αν θέλετε να αλλάζετε τους τίτλους των άρθρων του να ενημερώνετε πρώτα για να
λαμβάνετε έγκριση.
ΣΧΟΛΙΟ '' ΕΝ ΤΟΥΤΩ ΝΙΚΑ'': ΠΕΡΙΕΡΓΟ ΕΙΝΑΙ ΟΤΙ Ο Κ. ΣΩΤΗΡΟΠΟΥΛΟΣ ΣΥΜΦΩΝΕΙ ΜΕ ΤΟΥΣ ΑΠΟΤΕΙΧΙΣΜΕΝΟΥΣ ΤΟΥ Π,. ΕΥΘΥΜΙΟΥ ΤΡΙΚΑΜΗΝΑ. ΠΑΛΑΙΕΣ ΘΕΩΡΙΕΣ ΚΑΙ ΘΕΣΕΙΣ ΤΟΥ Κ. ΣΩΤΗΡΟΠΟΥΛΟΥ ΟΜΩΣ, ΟΠΩΣ ΔΗΜΟΣΙΕΥΣΑΜΕ ΚΑΙ ΤΙΣ ΠΑΛΑΙΕΣ ΑΠΑΝΤΗΣΕΙΣ ΠΡΟΣ ΑΥΤΟΝ, ΗΤΑΝ ΚΑΤΑ ΤΗΣ ΑΠΟΤΕΙΧΙΣΗΣ. ΣΗΜΕΡΑ ΕΙΝΑΙ ΥΠΕΡ; ΑΣ ΤΟΝ ΡΩΤΗΣΟΥΝ ΛΟΙΠΟΝ ΕΥΘΕΩΣ ΟΙ ΑΔΕΛΦΟΙ ΩΣΤΕ ΝΑ ΜΑΘΟΥΜΕ ΕΠΙ ΤΟΥ ΘΕΜΑΤΟΣ ΤΙ ΣΗΜΕΡΑ ΥΠΟΣΤΗΡΙΖΕΙ.
ΤΟ ΣΟΒΑΡΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΤΩΝ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΩΝ ΑΛΛΑ ΚΑΙ Η ΛΥΣΗ!
«ἄφετε τὰ παιδία ἔρχεσθαι
πρός με καὶ μὴ κωλύετε αὐτά» (Λουκ. ιη' 16).
Πρέπει να καταλάβεις, ότι άλλο πράγμα είναι η πατερική
Νήψη και άλλο η θλίψη. Γι αυτό σπάσε αυτό το πέτρινο και άκαμπτο ενοχικό
προσωπείο που σε βοηθάει με πρόσχημα την «πνευματικότητα» να κρατιέσαι μακριά
από τα συναισθήματα σου και από ότι βαθιά σε φοβίζει.
Βρες, βρες το μονοπάτι που οδηγεί στο παιδί μέσα σου.
Το φίμωσες. Το εξουθένωσες. Του είπες να μεγαλώσει, να μην κάνει φασαρία, να μην
μιλάει και το σημαντικότερο να μην γελά κι να μην παίζει. Γιατί η ζωή είναι
σοβαρή υπόθεση. Είναι για τους "μεγάλους" και όχι για τα παιδιά.
Μάλιστα είπες, η "πνευματική" ζωή δεν
έχει γέλιο και χωρατά. Τόσο πολύ πήρες στα σοβαρά τον εαυτό σου, που τον
λάτρεψες, τον ειδωλοποίησες, τον έκανες "Θεό" στην θέση του Όντως
Θεού.
Τόσο πολύ ασχολήθηκες με την "σωτηρία" σου,
που στο τέλος την έχασες. Γιατί ξέχασες ότι η σωτηρία περνάει μέσα απο τον άλλο
και Άλλον. Ενώ εσύ λάτρεψες τον εαυτό σου.
Δεν φοβήθηκες την αμαρτία αλλά τον εαυτό σου.
Δεν φοβήθηκες τον θάνατο μα την ζωή.
Δεν πόθησες τον Χριστό και την Εκκλησία Του, μα την
κρυψώνα που λέγεται "θρησκεία".
Σπάσε την θλίψη, δεν είναι νήψη. Φόβος και ενοχή
είναι.
Το παιδί είναι ακόμη εκεί. Είναι ακόμη εκεί και σε
περιμένει. Ακόμη δεν σταμάτησε να χαμογελά και να παίζει. Να χαίρεται την
ύπαρξη. Γιατί η ζωή δεν έχει κάποιο νόημα, είναι η ίδια νόημα. Δώρο του Θεού,
αποκάλυψη πληρότητας στο πρόσωπου του Χριστού μας.
ΠΗΓΗ ''Π. ΛΙΒΥΟΣ''