Κυριακή 28 Δεκεμβρίου 2014

Χρήστος Κων. Λιβανός, Η Πανορθόδοξος Σύνοδος του 2016



Η ΠΑΝΟΡΘΟΔΟΞΟΣ ΣΥΝΟΔΟΣ ΤΟΥ 2016
Ἀμφιβόλου ἀνθεκτικότητος αἱ βάσεις, ἐπὶ τῶν ὁποίων θὰ στηριχθῇ


Ἡ ἀπόφασι τῶν Ὀρθοδόξων Προκαθημένων κατὰ τὴν Σύναξί τους στὸ Φανάρι ἀπὸ 6 ἕως 9 Μαρτίου νὰ συγκληθῇ ἡ ἐδῶ καὶ δεκαετίες προπαρασκευαζομένη «Ἁγία καὶ Μεγάλη Σύνοδος τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας» τὸ 2016 στὴν Κωνσταντινούπολι ἔγινε ποικιλοτρόπως δεκτὴ ἀπὸ τὸ πλήρωμα τῆς Ἐκκλησίας. Κάποιοι ἔσπευσαν νὰ τὴν προβάλλουν ὡς ἕνα σπουδαῖο γεγονός. Οἱ περισσότεροι τὴν δέχθηκαν μὲ παγερὴ ἀδιαφορία, γνωρίζοντας, ὅτι δὲν πρόκειται νὰ τοὺς λύσῃ κανένα ἀπὸ τὰ ἀκανθώδη προβλήματα, ποὺ ἀντιμετωπίζουν στὴ ζωή τους. Ἐνῷ κάποιοι ἄλλοι ἔδειξαν ἐπιφυλακτικότητα καὶ προβληματισμό. Στοὺς τελευταίους ἀνήκομε καὶ ἐμεῖς. Σπεύδομε δὲ νὰ δημοσιοποιήσωμε αὐτὲς τὶς ἐπιφυλάξεις καὶ τὸν προβληματισμό μας, μὲ τὴν ἐλπίδα, ὅτι οἱ ποιμένες μας θὰ τὶς λάβουν σοβαρῶς ὑπ’ ὄψιν τους, θὰ ἀναθεωρήσουν κάποιες ἀπὸ τὶς ἀποφάσεις τους καὶ δὲν θὰ θελήσουν νὰ ὁδηγήσουν τὸ σκάφος τῆς Ἐκκλησίας μας σ’ ἕνα νέο ναυάγιο, ὅπως ἔγινε μὲ πολλὲς ψευδεῖς καὶ λῃστρικὲς Συνόδους τοῦ παρελθόντος. Διότι αὐτὸ προμηνύεται.

Κατ’ ἀρχὰς προκαλεῖ ἐντύπωσι τὸ γεγονός ὅτι, ἐνῷ κατὰ τὴν πρώτη χιλιετία, μὲ τὰ πενιχρὰ μέσα ποὺ διέθετε τότε ἡ ἀνθρωπότητα, πραγματοποιήθηκαν σὲ διάστημα 462 ἐτῶν ἑπτὰ Οἰκουμενικὲς Σύνοδοι, στὴν ἐποχή μας, ἐποχὴ τῶν ὑπερσυγχρόνων μέσων συγκοινωνίας καὶ ἐπικοινωνίας, ἐποχὴ τῆς παγκοσμιοποιήσεως καὶ τοῦ διαδικτύου, ἡ «Ἁγία καὶ Μεγάλη» αὐτὴ Σύνοδος προετοιμάζεται καὶ προπαρασκευάζεται ἐδῶ καὶ μισὸ αἰῶνα καὶ ἀκόμη νὰ συγκληθῇ! Γιατί ἆραγε; Κάποτε, σοβαρὸ ἐμπόδιο ἦταν ἡ στέρησι τῆς ἐλευθερίας ὅσων Ὀρθοδόξων Ἐκκλησιῶν εὑρίσκοντο κάτω ἀπὸ τὸ Κομμουνιστικὸ καθεστώς. Αὐτὸ ὅμως κατέρρευσε πρὸ 25ετίας. Γιατί ἑπομένως ἐμεῖς οἱ Ὀρθόδοξοι δὲν ἔχομε καταφέρει νὰ συγκαλέσωμε μία νέα Σύνοδο; Μήπως, προγνωρίζοντας τὸ ἀποτέλεσμα, τὴν ἐμποδίζει ὁ Θεός;




Ἀπὸ τὸν τρόπο, ποὺ προπαρασκευάζεται καὶ διαφημίζεται, οἱ πιστοὶ ἔχουν σχηματίσει τὴν ἐντύπωσι, ὅτι πρόκειται γιὰ Σύνοδο Οἰκουμενική. Ἡ δήλωσι ὅμως τοῦ Πατριάρχου Μόσχας, σὲ συνέντευξί του στὸν Ρωσικὸ τηλεοπτικὸ σταθμὸ VGTRK, ὅτι «δὲν πρόκειται γιὰ Οἰκουμενικὴ Σύνοδο, ὅπως πιστεύουν ὡρισμένοι, ἀλλὰ γιὰ Σύνοδο τῶν Ὀρθοδόξων Ἐκκλησιῶν», μᾶς προβλημάτισε. Ἆραγε συμφωνεῖ μ’ αὐτὴ ὁ κ. Βαρθολομαῖος; Μήπως πρόκειται γιὰ προσπάθεια ὑποβαθμίσεως τῆς Συνόδου ἐκ μέρους τοῦ Ρώσου Πατριάρχου; Ὅ,τι καὶ ἂν συμβαίνῃ, ἡ δήλωσι αὐτὴ μᾶς κάνει νὰ ἀναρωτηθῶμε: Ἐὰν ἡ Σύνοδος αὐτὴ δὲν εἶναι Οἰκουμενική, τότε πρὸς τί τόσος θόρυβος γύρω ἀπὸ τὴν προπαρασκευὴ καὶ σύγκλησί της; Ἡ φράσι ἐπίσης τοῦ ἰδίου ἱεράρχου, «Καὶ ὅμως αὐτὴ (ἡ Σύνοδος) εἶναι γεγονὸς μεγάλης ἱστορικῆς σημασίας, διότι στὴν ἱστορία δὲν ὑπῆρχαν σχεδὸν τέτοιες Σύνοδοι», γεννᾷ ἕνα ἀκόμη ἐρώτημα: Ποιά ἀνάγκη ὑπαγορεύει στὶς ἡμέρες μας, ἀντὶ τῆς συγκλήσεως Οἰκουμενικῆς Συνόδου, θεσμοῦ ἀνεγνωρισμένου καὶ δοκιμασμένου στὴν ζωὴ καὶ Παράδοσι τῆς Ἐκκλησίας, νὰ συγκληθῇ «Σύνοδος Ὀρθοδόξων Ἐκκλησιῶν», ἑνὸς θεσμοῦ ἀγνώστου στὴν Ἱστορία καὶ μὴ προβλεπομένου ἀπὸ τοὺς Ἱεροὺς Κανόνες; Τὸ Γραφεῖο Αἱρέσεων & Παραθρησκειῶν τῆς Ἱ. Μητροπόλεως Πειραιῶς, σὲ ἐμπεριστατωμένη ἀνακοίνωσή του, ἀμφιβάλλει –καὶ ὀρθῶς– γιὰ τὴν ἁρμοδιότητα καὶ κανονικότητα τῶν Συνάξεων τῶν Προκαθημένων νὰ ἀποφασίζουν γιὰ τὴν προπαρασκευὴ καὶ σύγκλησι τέτοιων Συνόδων, ἐρήμην τῶν Ἱερῶν Συνόδων τῶν Ἱεραρχιῶν τῶν κατὰ τόπους Ἐκκλησιῶν, προσθέτοντας, ὅτι «οἱ ἐν λόγῳ “Συνάξεις” καθιερώθηκαν ἀπὸ τὸ 1992 καὶ ἐντεῦθεν, ἀποτελοῦν δὲ ἐπινόηση καὶ ἐφεύρεση τοῦ νῦν Οἰκουμενικοῦ Πατριάρχου κ. Βαρθολομαίου, καὶ ἑπομένως δὲν ὑπάρχει καμμία μαρτυρία γι’ αὐτὲς στὴν κανονικὴ Παράδοση τῆς Ἐκκλησίας μας». Δυστυχῶς ὅμως, ἀντὶ νὰ καταργηθῇ αὐτὸ τὸ ἄγνωστο στὴν Ἐκκλησία «Συνοδικὸ μόρφωμα» τῶν «Συνάξεων» καὶ τῶν «Μειζόνων καὶ Ὑπερτελῶν Συνόδων», ὅπως ἐκείνης, ποὺ ἀφώρισε ἀναπολόγητο τὸν μακαριστὸ ἀγωνιστὴ καὶ ὁμολογητὴ θεολόγο Νικόλαο Σωτηρόπουλο, ἐπιχειρεῖται νὰ εἰσαχθῇ καὶ ἕνα νέο μόρφωμα ἐκκλησιαστικῆς διοικήσεως, αὐτὸ τῆς «Συνόδου τῶν Ὀρθοδόξων Ἐκκλησιῶν»! Γιατί ὅλα αὐτὰ τὰ πονηρὰ καὶ ἀντικανονικά; Πολὺ φοβούμεθα, ὅτι μετὰ τὴν Μεταπατερικὴ ἐποχὴ ἐγκαινιάζεται τώρα ἀπὸ τοὺς ἰδίους κύκλους καὶ μία νέα Μετασυνοδικὴ ἐποχή, κατὰ τὴν ὁποία τὶς ἀποφάσεις τῆς Ὀρθοδοξίας δὲν θὰ λαμβάνουν ὅλοι ἀπὸ κοινοῦ οἱ Ὀρθόδοξοι ἐπίσκοποι συνοδικῶς, ἀλλὰ δεκατέσσαρες Προκαθήμενοι καὶ μία ὁμάδα προσεκτικὰ ἐπιλεγμένων ὁμοφρόνων τους ἐπισκόπων ἀπὸ τὴν κάθε τοπικὴ Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία! Κρίμα, ποὺ βιάσθηκε ὁ Πάπας νὰ δηλώσῃ, ὅτι οἱ Ρωμαιοκαθολικοὶ ἔχουν πολλὰ νὰ διδαχθοῦν ἀπὸ τὸν τρόπο, ποὺ λειτουργεῖ τὸ Συνοδικὸ σύστημα στὶς Ὀρθόδοξες Ἐκκλησίες!




Οἱ λόγοι, γιὰ τοὺς ὁποίους οἱ Προκαθήμενοι ἀπεφάσισαν ἡ Σύνοδος τοῦ 2016 νὰ μὴν εἶναι Οἰκουμενικὴ εἶναι προφανεῖς. Ἂς ἀπαριθμίσωμε μερικούς:
1. Στὴν Οἰκουμενικὴ Σύνοδο θὰ ἦταν ἀναγκασμένοι νὰ προσκαλέσουν ὅλους τοὺς ἐπισκόπους τῆς Ὀρθοδοξίας, καθὼς καὶ ἄλλους λογίους κληρικούς, ἡγουμένους μοναστηριῶν, καὶ διακεκριμένους θεολόγους, καὶ αὐτὴ ἡ πολυφωνία κάθε ἄλλο παρὰ θὰ ἐξυπηρετήσῃ τοὺς σκοπούς, γιὰ τοὺς ὁποίους θὰ συγκληθῇ ἡ Σύνοδος.
2. Στὴν Οἰκουμενικὴ Σύνοδο τὰ μέλη της εἶναι ἐπίσης ἀναγκασμένα νὰ ἀναγνωρίσουν καὶ τὴν οἰκουμενικότητα τῶν Η΄ καὶ Θ΄ Συνόδων, τοῦ 880 καὶ 1351 ἀντιστοίχως, καὶ αὐτὸ πρέπει πάσῃ θυσίᾳ νὰ ἀποφευχθῇ, γιὰ νὰ μὴ δυσαρεστηθοῦν οἱ Παπικοὶ καὶ νὰ μὴ ναυαγήσῃ ὁλοκληρωτικὰ ὁ θεολογικὸς διάλογος μαζί τους.
3. Σὲ μία νέα Οἰκουμενικὴ Σύνοδο ἐπιβάλλεται, ὅπως συνέβη καὶ στὶς προηγούμενες, νὰ καταδικασθοῦν ὅλες οἱ σύγχρονες αἱρέσεις, ποὺ πολεμοῦν τὴν Ἐκκλησία. Αὐτὸ ὅμως σήμερα εἶναι ἀδιανόητο. Πῶς νὰ καταδικάσουν οἱ Ὀρθόδοξοι Προκαθήμενοι τὶς αἱρέσεις, ἐφόσον, μὲ ἐξαίρεσι τοὺς πατριάρχες Γεωργίας καὶ Βουλγαρίας, τὶς ἔχουν ὀνομάσει Ἐκκλησίες, συνεργάζονται μαζί τους στὸ Π.Σ.Ε., καὶ διαστρεβλώνοντας τὸν λόγο τοῦ Χριστοῦ «ἵνα ὥσιν ἕν» (Ἰωάν. 17:22), ἐπιδιώκουν νὰ γίνουν ἕνα μ’ αὐτές; Ἕνας ἀπὸ τοὺς κυριοτέρους λόγους συγκλήσεως τῆς Συνόδου εἶναι δυστυχῶς ἡ διὰ τοῦ Οἰκουμενισμοῦ ἐνίσχυσι καὶ ἐνθάρρυνσι τῶν σχέσεων μεταξὺ Ὀρθοδόξων καὶ ἑτεροδόξων καὶ ὄχι ἡ καταδίκη τῶν αἱρέσεων, ὁ ἀναθεματισμὸς τῶν αἱρεσιαρχῶν καὶ ἡ προστασία τῶν Ὀρθοδόξων ποιμνίων ἀπὸ τὶς πολυάριθμες αἱρέσεις καὶ πλάνες τῶν ἐσχάτων τούτων καιρῶν.
4.  Μία νέα Oἰκουμενικὴ Σύνοδος, σεβομένη τὴν παράδοσι καὶ τάξι τῶν προηγουμένων, ἐπιβάλλεται, ἅμα τῇ ἐνάρξει της, νὰ διακηρύξῃ τὴν πίστι της στὰ Ὀρθόδοξα δόγματα καὶ νὰ ἐπικυρώσῃ καὶ ἐπαναβεβαιώσῃ περιληπτικῶς τοὺς ὅρους καὶ τὶς ἀποφάσεις τῶν προηγουμένων Οἰκουμενικῶν Συνόδων. Οἱ Πατέρες τῆς ΣΤ΄ Οἰκουμενικῆς Συνόδου ἀπέβαλαν καὶ ἀναθεμάτισαν «πάντας οὓς ἀπέβαλον καὶ ἀναθεμάτισαν, ὡς τῆς ἀληθείας ἐχθροὺς (δηλαδὴ τοὺς αἱρετικούς)» οἱ Πατέρες τῶν προηγουμένων Συνόδων. Οἱ Πατέρες τῆς Ζ΄ Οἰκουμενικῆς Συνόδου συνέταξαν τὸ περίφημο Συνοδικὸ τῆς Ὀρθοδοξίας, διὰ τοῦ ὁποίου ἀναθεματίζουν καὶ αὐτοὶ ὄχι μόνο τοὺς εἰκονομάχους τῆς ἐποχῆς τους, ἀλλὰ καὶ ὅσους αἱρετικοὺς εἶχαν καταδικάσει καὶ ἀναθεματίσει παλαιότερα οἱ προηγούμενες Σύνοδοι. Εἶναι ποτὲ δυνατὸν οἱ σημερινοὶ ἀρχιερεῖς μας, νὰ πράξουν κάτι τέτοιο, τὴν στιγμή, ποὺ εἶναι στὴν πλειονότητά τους οἰκουμενισταί, ἔχουν καταργήσει τὴν Ἀπολογητική, θεωροῦν τοὺς αἱρετικοὺς «ἐν Χριστῷ» ἀδελφούς τους, συμπροσεύχονται μαζί τους, ἀναγνωρίζουν ὡς ἔγκυρα τὰ «Μυστήριά» τους καὶ τόσα ἄλλα ἀντορθόδοξα, ὣν οὐκ ἔστιν ἀριθμός; Πῶς νὰ καταδικάσουν τοὺς αἱρετικοὺς καὶ ἀμετανοήτους μέχρι σήμερα Μονοφυσῖτες, τὴν στιγμή, ποὺ τοὺς θεωροῦν Ὀρθοδόξους; Πῶς νὰ ἐπαναβεβαιώσουν τὶς ἀποφάσεις τῆς Δ΄ Οἰκουμενικῆς Συνόδου, ὅταν ἔχουν ἀποφανθῆ, ὅτι Ὀρθόδοξοι καὶ Μονοφυσῖτες εἶχαν πάντοτε τὴν αὐτὴ πίστι, ἀλλὰ τὴν ἐξέφραζαν μὲ διαφορετικὸ τρόπο; Πῶς νὰ ἐπαναλάβουν τὰ ἀναθέματα τῶν Πατέρων, ὅταν πολλοὶ ἀπ’ αὐτούς, ὡς «Μεταπατερικοί», ἔχουν ἀρνηθῆ τὴν θεολογία τους καὶ ὅταν τοὺς μὲν θεοφόρους Πατέρες θεωροῦν ὑπευθύνους γιὰ τὰ λάθη καὶ τὰ σχίσματα τοῦ παρελθόντος, θύματα τοῦ ἀρχεκάκου ὄφεως καὶ ὑποδίκους ἐνώπιον τοῦ Θεοῦ, τοὺς δὲ αἱρεσιάρχες τοῦ παρελθόντος, σὰν τὸν Διόσκορο καὶ τὸν Σεβῆρο, ἔχουν ἀμνηστεύσει μὲ σοφιστικὲς μελέτες καὶ διάτρητες θεολογικῶς διδακτορικὲς διατριβές; Πῶς τέλος νὰ ἀναθεματίσουν αἱρετικοὺς στὴν Σύνοδο τοῦ 2016, τὴν πρόοδο τῶν ἐργασιῶν τῆς ὁποίας θὰ παρακολουθοῦν μὲ ἐνδιαφέρον καὶ πολλοὶ ἑτερόδοξοι, ὅταν τὰ οἰκουμενιστικά τους φρονήματα δὲν τοὺς ἐπιτρέπουν νὰ ἀναγνώσουν οὔτε τὰ ἀναθέματα τὴν Κυριακὴ τῆς Ὀρθοδοξίας μέσα στοὺς Ὀρθοδόξους ναούς;
5. Μία νέα Οἰκουμενικὴ Σύνοδος θὰ ἦταν ὑποχρεωμένη νὰ σεβασθῇ τὶς ἀποφάσεις καὶ τοὺς Ἱεροὺς Κανόνες τῶν προηγουμένων Οἰκουμενικῶν Συνόδων. Σύμφωνα ὅμως μὲ δημοσιεύματα, στὴν θεματολογία τῆς Συνόδου τοῦ 2016 περιλαμβάνονται καὶ καταργήσεις ἢ τροποποιήσεις Ἱ. Κανόνων τῶν Ἁγίων Ἀποστόλων καὶ τῶν Οἰκουμενικῶν Συνόδων! Ἀντὶ δηλαδὴ σεβασμοῦ καὶ προτροπῆς τηρήσεως τῶν Κανόνων, κατάργησι αὐτῶν!
6. Μία Οἰκουμενικὴ Σύνοδος ἀπαιτεῖ κάθε ἐπίσκοπος, ποὺ συμμετέχει, νὰ δικαιοῦται μιᾶς ψήφου. Μὲ τὸ καινοφανὲς Συνοδικὸ μόρφωμα, ποὺ προωθεῖται γιὰ τὸ 2016, οἱ ψῆφοι ἀφαιροῦνται ἀπὸ τοὺς ἐπισκόπους καὶ δίνονται στὶς Ἐκκλησίες! Οἱ ψῆφοι 9 Πατριαρχείων καὶ 5 Αὐτοκεφάλων Ἐκκλησιῶν ἐλέγχονται, βλέπετε, ἀποτελεσματικώτερα ἀπ’ ὅ,τι οἱ ψῆφοι πολλῶν ἑκατοντάδων ἀρχιερέων ἀπ’ ὅλα τὰ σημεῖα τῆς γῆς!
Ἀπὸ τὰ προαναφερθέντα εἶναι πασιφανές, ὅτι οἱ Προκαθήμενοι δὲν ἐπιθυμοῦν Οἰκουμενικὴ Σύνοδο, ἀλλὰ μία μικρή, εὐέλικτη καὶ ἐλεγχόμενη Σύνοδο ἐπισκόπων, τοὺς ὁποίους θὰ ἐπιλέξουν οἱ τοπικὲς ἱεραρχίες καὶ θὰ ἀποστείλουν ὡς ἀντιπροσώπους τους στὴν Κωνσταντινούπολι.




Σύμφωνα μὲ τὸν Ρῶσσο πατριάρχη, ἡ κάθε τοπικὴ Ἐκκλησία θὰ ἔχει μία μόνο ψῆφο καὶ αὐτὴ θὰ ἐκφράζῃ «τὴν κοινὴ γνώμη συμπάσης τῆς ἱεραρχίας, τοῦ ἱεροῦ κλήρου καὶ τοῦ λαοῦ της». Γεννᾶται ὅμως ἕνα ἀκόμη ἐρώτημα: Ποιές διαδικασίες καὶ ποιοί θεσμοὶ θὰ ἐγγυηθοῦν, ὅτι ἡ ψῆφος τῆς ἐξ 24 ἀρχιερέων ἀποτελουμένης ἀντιπροσωπείας τῆς κάθε τοπικῆς Ἐκκλησίας θὰ ἐκφράζῃ πραγματικῶς «τὴν κοινὴ γνώμη συμπάσης τῆς ἱεραρχίας, τοῦ ἱεροῦ κλήρου καὶ τοῦ λαοῦ της»; Γιὰ νὰ συμβῇ αὐτό, θὰ πρέπῃ ἡ θεματολογία τῆς Συνόδου νὰ ἀποσταλῇ ἐγκαίρως σὲ ὅλες τὶς Ὀρθόδοξες Ἐκκλησίες, νὰ μελετηθῇ, νὰ συζητηθῇ, νὰ τεθῇ ὑπ’ ὄψιν τοῦ εὐσεβοὺς πληρώματος τῆς Ἐκκλησίας καί, κατόπιν ἐκκλησιαστικοῦ δημοψηφίσματος, νὰ ἀποφασισθῇ ἡ στάσι, ποὺ θὰ τηρήσῃ ἡ Ἐκκλησία στὸ κάθε θέμα. Κάτι τέτοιο εἶναι ὅμως πρακτικῶς ἀδύνατο νὰ γίνῃ. Οἱ πολιτικοί μας ἄρχοντες θέτουν τὰ νομοσχέδιά τους, ποὺ ἀφοροῦν στά βιοτικά μας πράγματα, σὲ δημοσία διαβούλευσι, ἀσχέτως ἐὰν κατόπιν στὴν Βουλὴ νομοθετοῦν ἀντίθετα πρὸς τὴν θέλησι τοῦ λαοῦ. Οἱ ἐκκλησιαστικοὶ ἄρχοντές μας, γιὰ ζητήματα ὑψίστης σημασίας, ποὺ ἀφοροῦν στὴν σωτηρία τῶν ψυχῶν καὶ τὴν αἰώνια ζωή, θὰ κάνουν ἆραγε τὸ ἴδιο; Ἀμφιβάλλομε σφόδρα. Καὶ ποιοί θὰ ψηφίσουν; Οἱ πιστοὶ χριστιανοί, τὰ ζωντανὰ μέλη τοῦ ἐκκλησιαστικοῦ Σώματος, ἢ καὶ οἱ κοσμικοὶ καὶ ἀχρίστιανοι καὶ νεκροὶ πνευματικῶς, μόνο καὶ μόνο, διότι εἶναι καὶ αὐτοὶ βαπτισμένοι; Ἀλλὰ καὶ ἂν γίνῃ αὐτό, οἱ ἀποφάσεις θὰ ληφθοῦν κατὰ πλειοψηφία, καὶ ἑπομένως ἡ ψῆφος τῆς Ἐκκλησίας στὴν Σύνοδο δὲν πρόκειται νὰ ἐκφράζῃ τὴν κοινὴ γνώμη «συμπάσης τῆς ἱεραρχίας, τοῦ ἱεροῦ κλήρου καὶ τοῦ λαοῦ της», διότι θὰ ὑπάρχῃ πάντοτε καὶ ἡ μερίδα τῶν διαφωνούντων, ποὺ μειοψήφισε, ἡ ὁποία σὲ κάποια θέματα πιθανὸν νὰ εἶναι αὐτή, ἡ ὁποία θὰ ἐκφράζῃ τὴν ἀλήθεια καὶ τὴν Ὀρθοδοξία. Μὲ τὸν τρόπο, ποὺ λειτουργεῖ τὸ Συνοδικὸ σύστημα σήμερα, καὶ μὲ τὴν πολυπλοκότητα τῶν προβλημάτων, ἀδυνατοῦμε νὰ φαντασθοῦμε πῶς «σύμπασα» ἡ ἱεραρχία θὰ σχηματίσῃ καὶ θὰ ἐκφράσῃ «κοινὴ γνώμη» σὲ τόσα θέματα, γνώμη, μὲ τὴν ὁποία θὰ συμφωνήσῃ σύμπας καὶ κλῆρος καὶ λαός! Αὐτὸ εἶναι οὐτοπικό. Ἡ ἐκ τῶν προτέρων «κοινὴ γνώμη» κλήρου καὶ λαοῦ, πρὶν κἂν συγκληθῇ μία Σύνοδος, δὲν συναντᾶται πουθενὰ στὴν Παράδοσι τῆς Ἐκκλησίας. Πρῶτα ἀποφασίζει μία Σύνοδος, καὶ κατόπιν ἡ συνείδησι τοῦ ἐκκλησιαστικοῦ πληρώματος (κλήρου, μοναχῶν καὶ λαοῦ) κρίνει τὶς ἀποφάσεις καί, ἐὰν τὶς εὕρῃ σύμφωνες μὲ τὴν Ἁγ. Γραφή, τὴν Ἱερὰ Παράδοσι τῆς Ἐκκλησίας καὶ τὸ θέλημα τοῦ Θεοῦ, τὶς ἐπικυρώνει καὶ τὶς ἐγκρίνει.
Φοβούμεθα, ὅτι οἱ καινοφανεῖς καὶ κάθε ἄλλο παρὰ Ἁγιοπνευματικὲς καὶ Πατερικὲς βάσεις, ἐπάνω στὶς ὁποῖες ἐπιχειροῦν νὰ στηρίξουν οἱ Προκαθήμενοι τὴν Σύνοδο τοῦ 2016, εἶναι ἀμφιβόλου ἀνθεκτικότητος καὶ δὲν θὰ ἀνθέξουν τὸ βάρος καὶ τὴν κρισιμότητα τῶν καιρῶν μας, ἀντὶ δὲ μὲ τὴν Σύνοδο αὐτὴ νὰ λύσωμε τὰ προβλήματα τῆς Ὀρθοδοξίας θὰ τῆς προσθέσωμε περισσότερα.



ΠΗΓΗ ''ΑΚΤΙΝΕΣ''

Οικουμενιστικός εορτασμός των Χριστουγέννων στην Ατλάντα


Ατλάντα-  Οικουμενιστική συμπροσευχή'Ορθοδόξων και Παπικών για την εορτή των χριστουγέννων πραγματοποιήθηκε την Τρίτη 9 Δεκεμβρίου 2014, στις 7 μ.μ., στον Ελληνικό Ορθόδοξο Καθεδρικό Ναό του Ευαγγελισμού της Θεοτόκου. Συμμετείχαν ο Μητροπολίτης Ατλάντας Αλέξιος και ο Παπικός Αρχιεπίσκοπος Wilton D. Gregory. Θέμα της συνάντησης «Γιορτάζοντας την Γέννηση του Κυρίου σε ένα διηρημένο κόσμο."


ΑΚΟΛΟΥΘΕΙ Η ΠΡΟΣΚΛΗΣΗ ΣΤΑ ΑΓΓΛΙΚΑ
ATLANTA—The Catholic-Orthodox Ecumenical Gathering will be held Tuesday, Dec. 9, at 7 p.m. at the Greek Orthodox Cathedral of the Annunciation, located at 2500 Clairmont Road, NE, in Atlanta.
Archbishop Wilton D. Gregoryand His Eminence Alexios, Greek Orthodox Metropolitan of Atlanta, will officiate and preach. All are invited to attend.
The theme of the gathering is “Celebrating the Nativity of the Lord in a Broken World.”
Members of the Sovereign Military Hospitaller Order of St. John of Jerusalem, of Rhodes and of Malta, the Equestrian Order of the Holy Sepulchre of Jerusalem, the Military and Hospitaller Order of St. Lazarus of Jerusalem, and of the Order of St. Andrew the Apostle (Archons of the Ecumenical Patriarchate of Constantinople), have been invited to participate.
A reception will follow the gathering.
……………………………………………..

ΑΚΟΛΟΥΘΟΥΝ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ ΤΟΥ 2013


IMG_5467


ΠΗΓΗ ''ΑΚΤΙΝΕΣ''

Πέμπτη 25 Δεκεμβρίου 2014

Συνέντευξη Γέροντος Σάββα Λαυριώτη (Μέρος Α΄): Ισλαμικές Σπουδές, Οικουμενισμός, "Αντιρατσιστικός" νόμος, Πανορθόδοξη Σύνοδος



Ἐρώτηση 1η:

ναι θεολογικς ρθόν νά συνδιδάσκονται τό ντίχριστο Κοράνιο καί τό σλάμ, μέ τό Εαγγέλιο καί τόν ρθόδοξο Χριστιανισμό, πό τήν κοινή σκέπη μίας ρθόδοξης Θεολογικς Σχολς, πως ατήν το Α.Π.Θ.;

πάντηση:

-Τά εκόλως ννοούμεα παραλείπονται! Τί μπορομε νά πομε τώρα; «Τίς γάρ συμφώνησις Χριστ πρός Βελίαρ"; Εναι πίστευτο ατό πού γίνεται! Δέν θά μποροσε νά τό φανταστε κάποιος ρθόδοξος πρίν πό 5-10 χρόνια τι θά μποροσε νά συμβε ατό. Τό κοράνι πού μιλάει τόσο βλάσφημα γιά τόν Χριστό, νά διδάσκεται μέ τό Εαγγέλιο;…  Θεολογική Σχολή ποτίθεται τι χει ρθόδοξο-μολογιακό χαρακτρα κι τι πό κε βγαίνουν ρθόδοξοι Θεολόγοι πού θά καθοδηγήσουνε, θά γίνουν κι ατοί μέ τήν σειρά τους καθηγητές καί ερες. Τώρα, ατό εναι τελείως παράλογο.

ρώτηση 2η:

-Τί πιστεύετε τι φταίει, στε ρθόδοξοι Θεολόγοι Πατέρες καί  ερά Σύνοδος τς λλάδος, δέν περιφρουρον τήν Πίστη μας, ετε μέ τήν συνηγορία τους στό πνεμα τς Νεάς ποχς το Οκουμενισμο, ετε μέ τήν σιωπή τους;

πάντηση:

-Δέν χουνε πατερικό πνεμα, χουνε "μεταπατερικό" πνεμα. Ατό εναι  λη πόθεση. Δέν χουν τό κκλησιαστικό φρόνημα. Δέν φρονον τά το Εαγγελίου. χουνε μέν περιβολή εσεβείας, λλά ρνήθηκαν ατήν, ατό πού λέει καί  πόστολος Παλος. Δέν χουνε καμμία σχέση μέ τούς Πατέρες τς κκλησίας. Τό Εαγγέλιο στηρίζεται στό ξς: "στις μέ μολογήσει", λέει  Χριστός. Εναι  μολογία.  Χριστός περιμένει τήν μολογία μας.  μολογία, βέβαια, εναι πάντα σέ διάφορα πίπεδα. Δέν εναι πάντα στό πίπεδο τι πρέπει νά μολογομε πάντα τήν πίστη μας (μέ λόγια), ατό εναι κάτι τό ποο γιά νά συμβε πρέπει νά χεις καί μία πνευματική κατάσταση. μολογομε τόν Χριστό μας κατ' ρχήν στήν ζωή μας, μέ τήν βιοτή μας, μέ τήν συμπεριφορά μας στόν συνάνθρωπό μας, μέ τήν γάπη μας στόν Χριστό καί μέ λες τίς κφάνσεις τς ζως μας. Λοιπόν, ατό τό πργμα δέν συμβαίνει σήμερα. χει χαθε ατό. Δέν πάρχει πνευματική ζωή. Ο πνευματικοί δέν διδάσκουν τά πνευματικά τους τέκνα, πως λεγε κι  Γέρων Παΐσιος, τά φασκιώνουνε. Δουλεύουν γιά τόν αυτό τους. Ατό εναι τό θέμα. τι ο πνευματικοί σήμερα δέν δουλεύουν γιά τόν Χριστό. Οτε ο πίσκοποι δουλεύουνε γιά τόν Χριστό. πάρχουν ξαιρέσεις, μήν τούς βάζουμε λους σέ να καζάνι, λλά δέν πάρχει πατερικό πνεμα. Δέν πάρχει εαγγελικό πνεμα. Ατό εναι τό θέμα.

ρώτηση 3η:

ς βλέπετε τίς πρόσφατες συναντήσεις καί τίς συμπροσευχές το Οκουμενικο Πατριάρχη Βαρθολομαίου καί το Πάπα Φραγκίσκου στά εροσόλυμα καί στό Φανάρι, πού εναι καί τά πιό πρόσφατα;

πάντηση:

-Τέλεια, πολύ ραα! Τί νά σς π...Εμαστε νθουσιασμένοι!...Τέτοια γάπη οτε  πόστολος Παλος εχε, οτε  πόστολος νδρέας, οτε  πόστολος Πέτρος. Κανένας, τίποτε!  γιος Νικόλαος πού γιορτάζει σήμερα, μέ τό δικό μας μερολόγιο, πού χαστούκισε τόν αρετικό, ν ζοσε τώρα θά τόν εχαν φορίσει...Λοιπόν, ντάξει, τί νά πομε; Πάλι θά λεγα τό πρτο, τι τά εκόλως ννοούμενα πρέπει νά παραλείπονται. λλά, δυστυχς, χει πέσει τέτοια δειλία, πού εναι ατό πού επαμε, τι  καθένας φοβται γιά τήν θέση του. Τίς κκλησιαστικές θέσεις δέν τίς χουν πιά ντρες ο ποοι ργάζονται γιά τόν Χριστό, λλά θέλουν νά ργάζονται γιά τόν αυτό τους. ν ργάζονταν γιά τόν Χριστό, θά πρεπε ατούς τούς νθρώπους πού κάνουνε ατά: τίς συμπροσευχές καί λα ατά καί φο "μετά πρώτης καί δευτέρας νουθεσίας...παραιτο" καί φο ατοί δέν παραιτονται πό λα ατά, να τούς βγάλουν ατούς πό τήν κκλησία. φο δέν θέλετε νά κάνετε τά τς κκλησίας μας, μπορετε νά πτε κάπου λλο. Εναι πολύ εκολα, πολύ πλά τά πράγματα. λλά δέν πάρχουν νθρωποι νά τό κάνουν ατό. Ποιός θά καλέσει Σύνοδο σήμερα γιά νά λέγξει καί νά καθαιρέσει λους ατούς τούς οκουμενιστές; ρχίζοντας μέ τόν Πατριάρχη. Κάθε αρεση εναι κακοδοξία, δέν εναι κάτι πλό. Δέν εναι τι κατηγορομε κανένα πρόσωπο, εναι τι  διος βάζει τό κεφάλι του στήν καραμανιόλα. Διότι ατός τά κάνει ατά, δέν τά κάνει λλος κανείς. μς μς κατηγορονε γιατί τά λέμε. Δηλαδή πο φτάσαμε; Ποιό εναι τό στραβό καί γιατί; "Τό λέτε τό στραβό" (τό νά τό λέμε). φο εναι στραβό, τί νά κάνουμε τώρα; Καταλάβατε; 

ρώτηση 4η:

ς σχολιάζετε τήν δήλωση το Πάπα Φραγκίσκου τι " ρθοδοξία εναι σθενής", δηλαδή τό Σμα το Τέλειου Θεο- ρθόδοξη κκλησία Του, καθώς καί τήν δήλωση το Πατριάρχη Βαρθολομαίου τι " κκλησία εναι διαιρεμένη"; Δηλαδή ο αρετικοί δέν ποσχίστηκαν οκειοθελς πό τήν μπελο τς Ζως καί χουν κι ατοί μέρος τς λήθειας;  κκλησία το Χριστο καί  λήθεια δέν εναι Μία;

πάντηση:

- παπισμός εναι να κοσμικό κράτος. Τό σκιαγραφε πάρα πολύ ραα  Ντοστογιέφσκυ στό: « Μέγας εροεξεταστής". Δέν χει καμμία σχέση μέ τόν Χριστιανισμό. Διδάσκει ναν Χριστό λλότριο, ναν Χριστό  ποος δέν χει καμμία σχέση μέ τόν Ορανό λλά μόνον μέ τή γ καί δέν μπορε νά μιλάει γιά τήν ρθόδοξη κκλησία. Λοιπόν, εναι ντροπή μας καί ντροπή το Πατριάρχη μας νά νέχεται νά λέει ατά καί μετά νά τόν φιλάει στό Φανάρι. Νά βρίζει τήν ρθόδοξη κκλησία πού χει λο τό πλήρωμα τς Χάριτος. Καί μόνο στήν ρθόδοξη κκλησία γιάζεται  νθρωπος καί μπορε νά σωθε κι ατό πρεπε νά μολογονε λοι ο πίσκοποι κι χι νά λένε πώς " κκλησία εναι διαιρεμένη".  κκλησία δέν διαιρέθηκε ποτέ, δέν πάρχει διαίρεση. "ησος Χριστός χθές, σήμερον καί Αύτός ες τούς αἰῶνας". Στό πλήρωμα τς κκλησίας, λλο ν ποκόβονται κάποιοι, λλά δέν διαιρεται.  Χριστός δέν διαιρεται. πλς κάποιοι πως ο παπικοί, πως ο προτεστάντες, κάθε νας πού φρονε αρετικά, ποκόβεται πό μόνος του πό τό πλήρωμα τς κκλησίας. Ατή  "νέα κκλησιολογία" το Πατριάρχη εναι ντελς αρετική καί πρέπει νά καταδικαστε πρτα πό τόν λαό τοῦ Θεοῦ.  λαός εναι ατός πού χει τό κριτήριο. ν χάσει  λαός τό κριτήριο τό ρθόδοξο, τότε ποιός θά προβάλλει τήν ντίδραση; Καί φυσικά καί ο μοναχοί.


ρώτηση 5η:

-Πρέπει  κκλησία τς λλάδος νά συνεχίζει νά συμμετέχει στό Παγκόσμιο Συμβούλιο κκλησιν μέ τά συλλείτουργα καί τίς συμπροσευχές, τίς δογματικές κπτώσεις, ν  εαγγελική ντολή, πως επατε καί πρίν, εναι: "αρετικόν νθρωπον μετά μίας καί δευτέρας νουθεσίας παραιτο";

πάντηση:

-Καί ατό εναι ατονόητο. λλά νά σς π τί γίνεται. Κανονικά δέν πρέπει νά πάρχει διάλογος. Δέν πάρχει "διάλογος", νουθεσία πάρχει. Στήν κκλησία μας ποτέ δέν πρχε διάλογος.  κκλησία πάντοτε ταν "κλειστή", μέ τήν ννοια τι δέν δεχότανε τόν καθένα μέσα. Τόν εχε στούς κατηχουμένους, πό κατήχηση καί μετά πό χρόνια φο κρινε τι μπορε νά γίνει Χριστιανός, τόν βαπτίζανε. Δέν δίνανε ο πίσκοποι "τά για τος κυσίν". λλά φο χουμε φτάσει δ πού χουμε φτάσει, γώ προσωπικά χω ατήν τήν θέση, τήν πατερική θέση, δέν κάνουμε διαλόγους, κάνουμε νουθεσία! Δέν διαλεγόμαστε, καί νουθετομε! λλά πετε τι κάνουμε ναν διάλογο μέ σκοπό νά προβάλλουμε τήν ρθόδοξη Πίστη, τσι; ς τό δεχθομε τι γίνεται ατό. ντάξει, λλά μέχρι πότε; φο προβάλλεις τήν ρθοδοξη Πίστη μία φορά καί δεύτερη φορά, διαλογικά καί βλέπεις τι δέν γίνεται τίποτα, τότε πρέπει κατά τόν πόστολο Παλο νά ποτραβηχτες καί νά τούς πες τι ατή εναι  ρθόδοξη Πίστη, δ πάρχει  πληρότητα τς Χάριτος, δ πάρχει σωτηρία. πλά πράγματα. Νά μήν γίνεται κπτωσις στήν Πίστη. Ατό εναι κπτωση, εναι κπτωση!

ρώτηση 6η:

-Μπορον σύγχρονοι Πατέρες-πού δέν νακηρύχθηκαν φυσικά "γιοι"-νά μιλον γιά "μεταπατερική θεολογία", ντιμετωπίζοντας τούς γίους καί Θεοφόρους Πατέρες ς παρωχημένους καί τά λεχθέντα τους ν γί Πνεύματι ς χοντα μερομηνία λήξεως γιά τό παρόν καί τό μέλλον;

πάντηση:

παμε: "ησος Χριστός χθές, σήμερον, Ατός ες τούς αἰῶνας".  δός καθάρσεως, φωτισμο καί θεώσεως,  δός σωτηρίας μας χει καθοριστε π' τούς Πατέρες. Εναι διαχρονικοί ο Πατέρες.  "μεταπατερικότητα" πού τήν χουν υοθετήσει πάρα πολλοί, ο ποοι χουνε καί νομα καί σχύ λόγου, φίσταται πολλά χρόνια, δέν εναι τωρινή. πλς τώρα, χει ρχίσει καί διαδίδεται πιό πολύ μέ τόν (πίσκοπο) Δημητριάδος  ποος τήν χει διαδώσει πιό πολύ. Ατό δέν μπορε νά σχύει, δέν γίνεται ατό. μες χουμε ατά πού χουμε παραλάβει π' τούς Πατέρες μας. Πρέπει νά εμαστε "πόμενοι τος γίοις Πατρσι". Εναι πλά τά πράγματα. Δέν μπορομε νά καινοτομομε μέσα στήν κκλησία. ποιος καινοτομε μέσα στήν κκλησία, ς πάει νά τό κάνει κάπου λλο. Γι' ατό κι μς πολλές φορές μς λένε: δογματίζετε. Μά δέν δογματίζουμε. Ατά πού χουν δογματίσει ο Πατέρες προσπαθομε νά λέμε καί προσπαθομε νά συνεχίσουμε. Τίποτε παραπάνω, τίποτε λιγότερο! ποιος κάνει κάτι παραπάνω  ποιος κάνει κπτωση, βρίσκεται κτός ρθοδόξου Πίστεως. Καί μπορε σέ ατήν τήν ζωή νά μήν τόν φορίσουνε καί ποτίθεται νά εναι "ρθόδοξος", λλά στήν λλη ζωή  Κύριος δέν θά τά δεχθε ατά τά πράγματα. 

ρώτηση 7η:

-Θεωρετε σκόπιμη τήν σύνταξη το "ντιρατσιστικο" νόμου-καί σως καί σέ μία τέτοια χρονική συγκυρία-καί ν ναί, ποιά διακρίνετε τι εναι τά δύναμά του σημεα;

πάντηση:

-Κοιτάξτε νά δετε, να πργμα πού μς δείχνει τι εμαστε σέ ντίχριστες ποχές καί σέ ποχή ντιχρίστου, εναι ατό τό πργμα: τι καταλύεται ,τιδήποτε πάρχει χριστιανικό. Καί ρχεται τώρα νας νόμος,  ποος μς παγορεύει κόμη καί νά μιλμε γιά τόν Χριστό, μς παγορεύει νά λέμε:  μοναδική λήθεια βρίσκεται μέσα στήν ρθόδοξη κκλησία! Ατόν τόν σκοπό χει  "ντιρατσιστικός" νόμος: νά μήν μπορομε νά μολογομε τόν Χριστό! Δέν χουμε λευθερία κφρασης! Δηλαδή ν π γώ τι κατέχω τήν λήθεια, θά μέ βάλουν μέσα; Ατό εναι ρατσιστικό. Ρατσιστικό εναι νά μισ τόν συνάνθρωπό μου, τό χρμα του, τήν φυλή του, ν εναι πό κάποια λλη θρησκεία...Μπορε τήν θρησκεία το σλάμ, γιά παράδειγμα, νά μήν τήν δέχομαι, λλά σέβομαι τό δικαίωμα το λλου νά πιλέγει ,τι θέλει. Λοιπόν, ατοί γιατί δέν σέβονται τό δικαίωμα τό δικό μας νά μολογομε ατά πού πιστεύουμε στήν Πίστη μας; Δέν τό σέβονται! Αύτό εναι ρατσισμός! χι ατό πού λένε ατοί. Ατό εναι ρατσισμός! 

ρώτηση 8η:

-Γιατί  σύγχρονη πορεία τς κκλησίας τς λλάδος δίνει διαίτερη βαρύτητα στήν λική λεημοσύνη (μερικές φορές καί μετά διαφημίσεως) καί λιγότερο στήν ρθή δογματική κατήχηση (καί πό μβωνος) το ποιμνίου της, καθώς καί στό ζωντανό παράδειγμα τν Ποιμένων της, τήν στιγμή μάλιστα πού  πνευματική ποστασία μας εναι στό ζενίθ καί κινδυνεύουμε πνευματικς καί θνικς;

πάντηση:

-Γιατί χουν υοθετήσει τήν "μεταπατερική θεολογία". Γιατί χουν υοθετήσει μίαν λλη "θεολογία", χι τήν Θεολογία τής καθάρσεως, το φωτισμο καί τς θεώσεως. Δέν πάρχει Πατερική Θεολογία. Φεύγουμε πό τά τν Πατέρων καί πηγαίνουμε στά το κόσμου. Ατό εναι. Εναι πολύ πλά τά πράγματα. Δέν πάρχει πατερικό πνεμα στούς ερες. Φυσικά ατό δέν συμβαίνει σέ λους. πάρχουν ξιόλογοι ερες φυσικά καί πίσκοποι γωνιστές πάνω σέ ατό. λλά δυστυχς πάρχουν ατοί μέ τήν κκοσμίκευση. Πολλοί λένε πώς δέν εναι κακό  κκοσμίκευση.  κκοσμίκευση εναι κόσμος.  κόσμος νήκει στόν κοσμοκράτορα το αἰῶνος τούτου, δηλαδή ργάζονται λλοι πίσω πό ατόν καί δυστυχς ο δικοί μας εράρχες ζητον ατές τίς μεθόδους πού εναι ντιχριστιανικές. 

ρώτηση 9η:

-Τήν πόμενη Σύνοδο,  εραρχία τς κκλησίας τήν νομάζει "Πανορθόδοξη". Θά ἀνακηρύξουν τήν 8η καί 9η Οἰκουμενική Σύνοδο γιά νά διασφαλιστεῖ τό "ἑπόμενοι τοῖς Ἁγίοις Πατρᾶσιν"; Θά συζητηθεῖ ὡς μεῖζον θέμα "ἡ παναίρεσις τοῦ Οἰκουμενισμοῦ";

πάντηση:

 Σύνοδοι ταν Οκουμενικές, λλά δέν χουν νακηρύξει τήν 8η καί τήν 9η Οκουμενικές, το Μεγάλου Φωτίου καί το γίου Γρηγορίου το Παλαμ. Στήν κάθε Σύνοδο πού γινόταν, δέν κάνανε συνάντηση ο Πατέρες γιά νά πιονε καφέ, ντε νά κάνουμε μιά Σύνοδο τώρα, νά πομε καί κάτι… Γινότανε γιατί πρχε να πρόβλημα. Λοιπόν, γιά νά λυθε ατό τό πρόβλημα γινόταν μία Τοπική Σύνοδος, () μία Οκουμενική Σύνοδος, θέτοντας πί τάπητος τά προβλήματα, μέ σκοπό φυσικά νά σωφρονίσουν ατόν πού ταν αρετικός. χι γιά νά τόν ποκόψουνε. Νά το ποδείξουνε τά λάθη του καί νά τόν κερδίσουν. λλά ν δέν τό καταφέρναν ατό, προέβαιναν στό νά τόν ποκόψουν πό τό Σμα τς κκλησίας γιά νά μήν μεταδοθε  σθένεια στό πόλοιπο γιές πλήρωμα τς κκλησίας. Λοιπόν, γι' ατό γινότανε Σύνοδος. Γι' ατό γινότανε σύγκληση μίας Συνόδου. Τώρα, ατό δέν πάρχει. Δηλαδή κι ν θά πρεπε νά γίνει, θά πρεπε νά γίνει γιά τόν Οκουμενισμό. Γιά ποιόν λόγο θά κάνουν σύγκληση; ρα θέλουνε νά λλάξουν τά τν Πατέρων. Γιατί πως χουμε πληροφορηθε γιά τά θέματα πού θά ὑπάρχουνε, τά θέματα εναι δευτερεύοντα. Γιά τή νηστεία καί γιά κάποια λλα θέματα δευτερεύουσας σημασίας. Γιατί νά μήν γίνει Σύνοδος γιά νά καταδικαστε  Οκουμενισμός; Ατό ἐπιβάλλεται νά γίνει. πως καί γιά τήν κκοπή το μνημοσύνου, χρησιμοποιονε πατερικούς ρους, γιά νά πονε τι ποιοι κόβουν τό μνημόσυνο βγαίνουν κτός κκλησίας. Καί γιά νά διαστρέψουν τά τν Πατέρων καί γιά τόν 15ο Κανόνα πού μιλάει γιά τήν κκοπή το μνημοσύνου. Χρησιμοποιον ρους πατερικούς, λλά μέ τήν δική τους ρμηνεία! 

ρώτηση 10η:

ς βλέπετε τό μέλλον τς λλάδος μέ λα ατά καί τς ρθοδοξίας μας; Τί μς συμβουλεύετε νά κάνουμε καί πς νά πορευθομε πό δ καί πέρα;

πάντηση:

-Κανένας Πατέρας ποτέ, γιατί ,τιδήποτε λέμε καί τό λέμε βασιζόμενοι στήν Πατερική Θεολογία, στούς Πατέρες μας, στήν Πατερική Παράδοση, κανένας γιος καί κανένας Πατέρας δέν σχολήθηκε μέ θνη καί μέ πορεες λαν. λλά σχολήθηκαν σέ προσωπικό πίπεδο. Γιατί  κάθε ψυχή εναι νεπανάληπτη καί  σωτηρία της εναι ατή πού χει σημασία. Λοιπόν, ατό πού πρέπει νά κάνουμε, ν θέλουμε νά πμε καί ὡς ἔθνος καλά καί  καθένας προσωπικά, εναι τι πρέπει νά κοιτάξουμε σέ προσωπικό πίπεδο νά νέλθουμε. Ατό χει σημασία. Δηλαδή νά προσπαθήσουμε νά κάνουμε πνευματική ζωή. Νά γίνουμε πνευματικοί νθρωποι. Ατό λείπει σήμερα. ν  κάθε νθρωπος προσπαθοσε νά λθει σέ παφή μέ τόν Χριστό, νά χει μετάνοια καί νά κοιτάξει τόν αυτό του καί νά εναι συνειδητοποιημένος τι εναι προσωρινή  ζωή μας κι τι μπορε καί σήμερα-αριο-μεθαύριο νά φύγουμε π' ατή τή ζωή κι τι μς περιμένει  αώνιος ζωή   αώνιος κόλαση, ναλόγως μέ τίς πράξεις μας καί τήν πορεία μας, τότε ατομάτως λος  κόσμος θά γινόταν καλύτερος. Πρέπει σέ προσωπικό πίπεδο νά σχοληθομε. Γι' ατό καί σέ προσωπικό πίπεδο πρέπει νά σχοληθομε μέ τήν σωτηρία μας καί μέ τήν κάθαρση, νά καθαρίσουμε τόν αυτό μας, νά δεχθομε τήν Θεία Χάρη καί τόν φωτισμό το Χριστο. Τότε θά μπορέσουμε νά βοηθήσουμε καί τήν κκλησία καί τούς συνανθρώπους μας, χι λικά, πως σέ μία προηγούμενη ρώτηση πού μο κάνατε γιά τήν κκλησία πού σχολεται μέ τήν λική βοήθεια. Σκοπός τς κκλησίας δέν εναι νά θρέψει, εναι νά σώσει! Λοιπόν, ατό πού ζητ  Χριστός εναι ατό πού λέει: νά μήν μεριμνήσετε τί θά φτε καί τί θά πιετε. Κοιτάξτε τή σωτηρία σας! Ατό. "Ζητετε τήν Βασιλεία τν Ορανν... καί τατα πάντα προστεθήσεται μν". Ατό πρέπει νά κάνουμε. Νά κοιτάξουμε τήν προσωπική μας σωτηρία. Τή μετάνοια μας. Καί γιά λα ατά τά θέματα τά δογματικά καί γιά ατή τήν ποστασία πού πάρχει σήμερα,  περισσότερος κόσμος εναι διάφορος γι' ατόν τόν λόγο: γιατί δέν σχολεται μέ τά πνευματικά! ν πρχε πνευματική ργασία στόν κάθε νθρωπο, τότε καί  νθρωπος πού θά ργαζότανε πνευματικά, λα ατά πού συμβαίνουν θά "τόν χτυπούσανε", δέν θά μποροσε νά τά νεχθε. Κάποιος πού γαπάει τόν Θεό καί ργάζεται πνευματικά καί θέλει τήν σωτηρία του, θά θεωροσε λα ατά πού συμβαίνουν ες βάρος τς Πίστεως πρωτεύοντα πράγματα. Καταλάβατε; Τό θνικό ζήτημα πάρχει, διότι σέ προσωπικό πίπεδο χουμε κπέσει. Γι' ατό χει κπέσει καί  χώρα μας. πλά φαίνεται τό σύνολο, γιατί  προσωπική μας κατάσταση δέν εναι ατή στήν ποία πρεπε νά εμαστε. πότε, πως καί μία ποδοσφαιρική μάδα χει 11 θλητές, ν δέν εναι καλοί παχτες, ατό πηρρεάζει λη τήν μάδα. Δέν μπορε νας παίχτης νά σώσει τήν μάδα. 

ρώτηση 11η: 

ς ο Οκουμενιστές βλέποντας τίς κακές πρωτιές τς λλάδας (στίς κτρώσεις, στά ναρκωτικά, στήν διαφθορά κλπ) πού προφανς καταδεικνύουν τι ο λληνες ὡς μονάδες δέν πορευόμαστε καλά, πς λοιπόν θεωρονε πώς θά μπορέσουμε νά "γαπηθομε" καί νά "εμαστε καλοί" μέ λους τούς λαούς καί νθρώπους πού  καθένας πιστεύει ,τι θέλει;

πάντηση:

-σον φορ ατό, νά πμε λίγο πιό βαθειά, δέν εναι παράλογο. Εναι να σχέδιο! Εναι να σιωνιστικό σχέδιο πού λοποιεται μέσ τς Μασονίας. Πού δυστυχς κόμη καί κκλησιαστικοί νδρες χουν σχέση καί δουλεύουν γιά τήν Μασονία καί δέν ξέρω καί γιατί δέν τό λένε. Τί φοβονται; Καί λα ατά δουλεύουνε γιά τόν ντίχριστο. Δηλαδή σο πλησιάζουμε πρός τά σχατα, τόσο θά γίνονται καί χειρότερα πράγματα. Εἶναι γιά νά λθει  νομος, πού μς λέει  πόστολος Παλος, γιά νά διαλυθον λα...καί διαλύονται! Καί εδικά στόν χριστιανικό κόσμο πάρχει ατή  ποστασία.  πόστολος Παλος μιλάει καί σκιαγραφε πς θά εναι  κόσμος ργότερα. Δέν μιλάει γιά τούς θνικούς, γιά τούς χριστιανούς μιλάει. Κι ατό μς τό λένε κι ο Πατέρες. Βλέπουμε τώρα τι ατά τά πράγματα, ατά πού λέγανε ο γιοι Πατέρες καί εναι προφητευμένα, βγαίνουνε σήμερα. πάρχει ατή  πύκνωση πρός τά σχατα καί λα δουλεύουνε γιά νά φέρουνε ατοί τόν δικό τους "Χριστό". Τόν "Χριστό" τς Νέας ποχς. Γι' ατό κι μες πρέπει νά εμαστε πάντα ποψιασμένοι καί πρέπει νά γνωρίζουμε στε νά μς βοηθάει ατό στήν πνευματική μας ζωή. Νά χουμε τήν μνήμη το θανάτου πάνω π' λα, νά βλέπουμε τι ντως πλησιάζουμε. Εμαστε σέ σχατα, ζομε στούς σχάτους καιρούς. Γι' ατό καί πάρχει ατή  ποστασία πό τήν Πίστη. Γι' ατό καί  πόστολος Παλος λεγε τι ταν θά φύγω γώ θά λθουν νδρες πού θά μιλνε διαστραμμένα καί θά εναι λύκοι βαρες. Ατό συμβαίνει σήμερα. Καταλάβατε;

ρώτηση 12η:

-μες πάτερ, ο πλοί λαϊκοί πού γαπομε τόν Χριστό, πού κκλησιαζόμαστε, πού θέλουμε νά εμαστε "πόμενοι τος γίοις πατρσι", νά τηρονται τά δόγματα, νά προασπίζεται  Πίστη, εσπράττουμε τήν χθρα χι πό τούς κτός ρθοδοξίας, λλά πό τούς "ντός τν πυλν", πού πολλές φορές εναι ρασοφόροι καί μάλιστα σέ ψηλά στάμενες θέσεις. Βλέποντας καί τίς διώξεις ρθοτομούντων ερέων, λαϊκν πως  είμνηστος Σωτηρόπουλος καί μοναχν, εσπράττουμε τήν χθρα πό τούς δικτες μας πού εναι ποτιθεται ρθόδοξοι! Μένουμε κπληκτοι καί δέν ξέρουμε πς νά τό διαχειριστομε ατό. Τί χετε νά πετε;

πάντηση:

τό δέν λεγε  γιος ωάννης  Χρυσόστομος; "Οδένα δέδοικα ς τούς πισκόπους πλήν λίγων". Ατό εναι ντως πολύ λυπηρό. κε πού θά περιμένεις νά σέ βοηθήσουνε, δέχεσαι πίθεση. Σο λένε τι εσαι φανατικός μέ ατά πού κάνεις κλπ. Ατό ντιμετωπίζεται πάλι, πως επαμε, μέ τήν πνευματική ζωή.  πνευματική ζωή χει πολύ μεγάλη σημασία. πιστρέφουμε πάλι κε, γιατί  Χριστιανός  ποος δέν ὁπλίζεται μέ τήν πνευματική ζωή καί μέ τήν παφή του μέ τόν Χριστό, μέ τήν προσευχή κυρίως καί μέ μιά σωστή πνευματική καθοδήγηση, δέν μπορε νά σταθε σ' ατά. Γι' ατό βλέπουμε καί στούς μακαρισμούς τήν μολογία,  ποία εναι κάτι πολύ ψηλό καί ρχεται κατόπιν μεγάλου πνευματικο γνα. Πρέπει νά εμαστε σέ πολύ καλή πνευματική κατάσταση γιά νά μπορομε νά γωνιστομε πέναντι σέ ατά τά θέματα. Δέν βγάζουμε τήν ορά μας ξω καί λέμε τι μες δέν μπορομε νά μιλήσουμε γι' ατά, λλά προσπαθομε νά μιλμε γι' ατά, χοντας τή σωστή τοποθέτηση καί κατάρτιση. Τό πρτο πργμα πού πρέπει νά κάνουμε μέ ατά, γιά νά μπορέσουμε νά ντέξουμε, εναι νά εμαστε προσευχόμενοι. Γιατί μέσα πό τήν προσευχή καί μέσα πό μία σωστή καθοδήγηση ρχεται  γάπη γιά τόν Χριστό. Κι ταν λθει  γάπη γιά τόν Χριστό πάρχει καί  ταπείνωση μέσα,  γάπη γιά τόν συνάνθρωπό μας κι πάρχει λη ατή  πνευματική κατάσταση πού μπορομε νά γωνιστομε πνευματικά καί νά μολογήσουμε τόν Χριστό. Ατό εναι τό πρτο. Λοιπόν, τό λλο τώρα εναι τι θά πρέπει μες νά πιέζουμε τούς πισκόπους καί εδικά σες ο λαϊκοί ξω, γιατί τόν πόλεμο πού δέχεστε σες τόν δεχόμαστε κι μες μέσα πό τούς διους τούς συμμοναστές μας. Καί μς λένε: μή μιλτε. Καί τούς λέμε γιά ποιόν λόγο νά μή μιλμε;  σιωπή κατά τόν γιο Γρηγόριο τόν Παλαμ εναι τό τρίτο εδος τς θεΐας. Εναι κπτωσις πό τήν Πίστη. Λοιπόν, δέν μπορομε νά μή μιλήσουμε. Μιλμε. Θά λέμε, θά κοιτάζουμε τήν πνευματική μας κατάσταση γιατί πατνε σ' ατό καί λένε: ν' σχολεστε μέ τά πνευματικά σας. Μά, ατό δέν εναι πνευματικό; Νά χάσεις τήν Πίστη σου δέν εναι πνευματικό; Τί εναι; Λοιπόν, γι' ατό καί λεγε  γιος ωάννης  Χρυσόστομος τι δέν φελε  σωστός βίος ν δέν χεις τά σωστά δόγματα! σες τώρα ὡς λαϊκοί πού εσαστε καί ὡς μέλη τς κκλησίας, φείλετε νά πιέζετε τούς πισκόπους σας καί νά τούς λέτε: σες εσαστε κε γιά νά πισκοπετε μς καί νά διαφυλάττετε τήν Πίστη. Τί κάνετε; Θέλουμε πό σς ργα! Καί βλέποντας ο πίσκοποι τήν διαφορία το λαο, γι' ατό τά κάνουν λα ατά.  Πατριάρχης μετράει ντιδράσεις, το κλήρου καί το λαο. Κι ταν βλέπει τι δέν πάρχουνε, προχωράει. ταν βλέπει τι πάρχουν ντιδράσεις, παντάει. 


ρώτηση 13η (καί ποερωτήματα):

-ρα, γιά νά τό καταλάβει  πολύς κόσμος, τό νά μή μιλμε διακρίτως, ν πάρχουνε θέματα προδοσίας τς Πίστεως, εναι φάμαρτο;

πάντηση:

ναι κπτωση πό τήν Πίστη. Φυσικά καί εναι μαρτία. 

-Δηλαδή οσιαστικά γίνεσαι θεομάχος;

-Φυσικά. Τό νά μή μιλς γιά τήν Πίστη σου...ταν λθει κάποιος καί κατηγορήσει τήν μητέρα σου καί τόν πατέρα σου, τούς βρίσει, σύ θά πες ντάξει; 

-Τό ρωτμε ατό γιατί πολλές φορές καί πίσκοποι λλά καί Πνευματικοί σο λένε "μή μιλς", "χει  Θεός", "θά τό λύσει  Θεός", λλά χωρίς μολογία γίνεται;

- μολογία εναι ὑψίστης σημασίας μέσα στό Εαγγέλιο. Εναι ὑψίστης σημασίας, γι' ατό ν δες τούς μακαρισμούς, μέ τήν νάλυση πού κάνουν ο Πατέρες, ξεκινον "μακάριοι ο πτωχοί τ πνεύματι"...δέν θυμμαι τή σειρά, χουν μως μία κλίμακα. Στό τέλος λοιπόν, φτάνει  "μακάριοί στε ταν νειδίσωσιν μς κα διώξωσι κα επωσι πν πονηρν ῥῆμα καθ᾿ μν ψευδόμενοι νεκεν μο.  χαίρετε κα γαλλισθε, τι  μισθς μν πολς ν τος ορανος· οτω γρ δίωξαν τος προφήτας τος πρ μν". Γιά νά μολογήσεις λοιπόν, πρέπει νά χεις περάσει π' λα ατά τά στάδια (τν μακαρισμν). Νά χεις καθαρθε, νά εσαι πνευματικός νθρωπος πιά, γιά νά μπορες νά μολογες. Εναι τό ζητούμενο γιά τόν Χριστιανό. Ατά τά πράγματα δέν μπορον νά τά λένε. Ατά τά πράγματα εναι κυρα. Δέν μπορον νά προφασίζονται "προφάσεις ν μαρτίαις" καί νά λένε "μή μιλτε". Κι ν δέν μιλμε μες, πέστε τους, μιλστε σες! Γιατί σες δέν μιλτε; φο δέν εμαστε μες ντεταλμένοι, μιλστε σες πού εσαστε ο πνευματικοί, φο μες δέν εμαστε πνευματικοί. Ατό μπορετε νά τούς πετε: τότε γιατί σες δέν μιλτε; 

τοί θά πονε μιλμε, λλά δέν κοτε ατά πού λέμε μες...

-Μά δέν μιλνε. δ εναι τό θέμα.


ΤΕΛΟΥΣ Α΄ ΜΕΡΟΥΣ
(ἕπεται συνέχεια...)