Κυριακή 25 Μαΐου 2014

ΠΑΤΡΙΑΡΧΗΣ ΒΑΡΘΟΛΟΜΑΙΟΣ «ΑΓΑΠΗΣΤΕ ΤΗΝ ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΟΤΗΤΑ. ΑΓΑΠΗΣΤΕ ΤΟΥΣ ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΑ ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΟΥΣ»






Μὲ αὐτὸ τὸ μήνυμα ξεκίνησε ὁ Πατριάρχης Βαρθολομαῖος τὴν ὁμιλία τοῦ εἰς τὰ Ἱεροσόλυμα. Περιμένουμε ἀπὸ τὸν ἴδιο τὴν ΕΦΑΡΜΟΓΗ τοῦ λόγου, πρωτίστως εἰς τοὺς μοναχούς της Μονῆς Ἐσφιγμένου!

ΣΗΜΕΡΟΝ ΣΤΑ ΙΕΡΟΣΟΛΥΜΑ ΞΑΝΑ-ΣΤΑΥΡΩΝΕΤΑΙ Η ΟΡΘΟΔΟΞΙΑ!




Ὥρες μεγάλης εὐθύνης γιά τούς ὀρθοδόξους!

Η ΠΡΟΔΟΣΙΑ ΤΗΣ ΣΙΩΠΗΣ!

ὑπό κ. Δημητρίου  Ἰω. Κάτσουρα
Θεολόγου-Τραπεζικοῦ

Ὁ ἀκόλουθος τοῦ Πατριάρχου στά Ἱεροσόλυμα, ἰσχυρός θεολογικός βραχίων τοῦ Πατριαρχείου, κατά δήλωσιν τοῦ Βαρθολομαίου, Μητροπολίτης Περγάμου Ἰωάννης Ζηζιούλας ἀσπαζόμενος μέ δέος τήν δεξιά τοῦ ποντίφηκος.

Ὅσο δέν μπορεῖ να ὑπάρχει Εὐαγγέλιο χωρίς κήρυγμα μετανοίας, ἄλλο τόσο δέν μπορεῖ νά ὑπάρχει καί  Ὀρθοδοξία χωρίς ὁμολογία! Μετάνοια ἐκήρυξε ὁ Πρόδρομος τοῦ Χριστοῦ Ἰωάννης, «μετανοεῖτε» ἐκήρυξε και ὁ ἴδιος ὁ Χριστός! Αὐτή εἶναι ἡ σφραγίδα γνησιότητος τοῦ Εὐαγγελικοῦ κηρύγματος!
Ὁμολογία τῆς Πίστεως εἰς Αὐτόν ἐζήτησε ὁ Χριστός, ὁμολογία ἐκήρυξαν και οἱ  Ἅγιοι Πατέρες, θεωροῦντες τή σιωπή, μάλιστα ἐν καιρῶ κινδυνευούσης Πίστεως, ὡς προδοσία! Αὐτή εἶναι ἡ σφραγίδα γνησιότητος τῆς Ὀρθοδοξίας καί τό χαρακτηριστικό γνώρισμα τῶν ὀρθοδόξων, μαζί βεβαίως μέ τήν ἐφαρμογή τῶν προσταγμάτων της.
Τό 1964 ἐπρόδωσε τήν Ὀρθοδοξία ὁ ἀποδεδειγμένα μασῶνος Πατριάρχης Κων/λεως Ἀθηναγόρας συμφωνήσας καί συνεργήσας μετά τοῦ αἱρετικοῦ Πάπα τῆς παλαιᾶς Ρώμης Παύλου τήν ἄρση τῶν ἀναθεμάτων τοῦ 1054 ἤ μᾶλλον ὀρθότερα τήν ἄρση τῆς ἀκοινωνησίας Ὀρθοδοξίας καί Παπισμοῦ, χωρίς βεβαίως νά ἔχει προηγουμένως ἀποκηρύξει και ἐγκαταλείψει τίς πλάνες καί αἱρέσεις του ὁ τελευταῖος!
Τότε, ὁ Πατριάρχης Ἀθηναγόρας κατέστη (ἤδη ἦταν λόγῳ τῶν συγκρητιστικῶν φρονημάτων του, ἀλλά ἔγινε καί ἐπισήμως) ἀντίχριστος! Ὁ Χριστός κηρύττει ὅτι δέν μπορεῖ να ὑπάρξει κοινωνία τοῦ σκότους μέ τό φῶς. Ὁ Ἀθηναγόρας ἐκήρυξε ὅτι μπορεῖ νά ὑπάρξει κοινωνία τοῦ σκότους (ψεῦδος τοῦ Παπισμοῦ) μέ τό φῶς (ἀλήθεια τῆς Ὀρθοδοξίας)! Αὐτό βεβαίως εἶναι μία μεγάλη ἀπάτη!


Τότε ἔγινε μεγάλος θόρυβος γιά ἐκείνη τήν προδοσία πού ἔλαβε χώρα στά Ἱεροσόλυμα. Καί δικαίως! Δέν εἶναι, οὔτε ἦταν,  λίγο, ἕνας μασῶνος Οἰκουμενικός Πατριάρχης νά ἐξισώνει τήν ὑποτίθεται μητέρα του Ὀρθόδοξο Ἐκκλησία μέ τίς, κατά τήν Πατερική διδασκαλία, πόρνες αἱρέσεις καί νά κηρύττει τήν ἰσοτιμία τους, δῆθεν χάριν ἐφαρμογῆς ἐντολῆς τοῦ Χριστοῦ περί ἑνώσεως!
Τό ἔγκλημα τοῦ Ἀθηναγόρα δέν ἐντοπίζεται ἁπλῶς στά κείμενά πού ὑπεγράφησαν, τά ὁποῖα εἶναι, οὕτως ἤ ἄλλως, κατάπτυστα. Εἶναι δέ ἀποπροσανατολιστικό τό νά προκαλοῦνται διαμάχες περί τῶν ἑκάστοτε οἰκουμενιστικῶν κειμένων, τά ὁποῖα ἐπιστεγάζουν τίς ἐνέργειες τῶν διαφόρων ἑνωτικῶν ἤ μᾶλλον οὐνιτῶν τῆς Ὀρθοδοξίας. Τό οὐσιαστικό ἔγκλημα εἶναι τό μεταδιδόμενο καί ἐκπεμπόμενο μήνυμα τῆς πράξεως, ἐν προκειμένῳ τοῦ κακῆ τῆ μνήμη Ἀθηναγόρου, τό ὁποῖο σέ τελική ἀνάλυση σηματοδοτεῖ τήν πλήρη περιφρόνηση τῆς ἰδίας τῆς Ἀληθείας. Αὐτό, ὄμως, συνιστᾶ στή γλῶσσα τῶν Ἁγίων Πατέρων: ΑΘΕΪΑ!!!
Τότε, τό 1964-1965, ἀρκετοί Κληρικοί, μοναχοί, λόγιοι καί μή, καί Θεολόγοι και ὄχι μόνον, ἔγραψαν καί κατακεραύνωσαν τήν προδοσία τοῦ Πατριάρχη. Κάποιοι μάλιστα προχώρησαν σέ οὐσιαστικές κανονικές ἀντιδράσεις. Τό Ἄγιον Ὄρος σείσθηκε συθέμελα. Ἀρκετές κυρίαρχες Μονές του (ὀκτώ τον ἀριθμό) διέκοψαν τό μνημόσυνο τοῦ Πατριάρχου. Ἀκόμη, ὅσοι θέλουν νά προσδιορίζονται ὡς ὀρθόδοξοι ἀποκαλοῦν καί θεωροῦν τόν Πατριάρχη Ἀθηναγόρα προδότη, ἐνῶ μόνον οἱ ὁπαδοί τῶν θεωριῶν καί ὀμόφρονές του, ὅπως ὁ διάδοχός του σημερινός Πατριάρχης, Φαναριῶτες τόν ἀποκαλοῦν μέγα καί ὁραματιστή!
Σήμερα (25 Μαου) στά Ἱεροσόλυμα – καί ἐνῶ ἡ Ἑλλάδα ζεῖ στόν πυρετό τῶν Εὐρωεκλογῶν πού διενεργοῦνται αὐτή τήν ἡμέρα καί κατά τίς ὁποῖες διακυβεύεται μία ἄλλη προδοσία, αὐτή τῆς Πατρίδος μας- πενήντα χρόνια μετά, ἑορτάζεται ἐκεῖνο τό ἀποτρόπαιο γεγονός. Καί ὄχι ἁπλά ἐορτάζεται, ἀλλά ἀνανεώνεται! Καί ἔτσι ἐπαναλαμβάνεται ἡ ἴδια προδοσία! Ὁ Οἰκουμενικός Πατριάρχης Βαρθολομαῖος, μάλιστα κατόπιν ἰδικῆς του προτάσεως πού ἔγινε ἀσμένως ἀποδεκτή ἀπό τόν νέο Πάπα τῆς παλαιᾶς Ρώμης, συναντᾶται στά Ἱεροσόλυμα μέ τόν περιβόητο Φραγκίσκο σέ ἀνάμνηση ἐκείνου τοῦ γεγονότος. Ἀποκορύφωμα θά εἶναι, κατά τό δημοσιευθέν πρόγραμμα, ἡ συμπροσευχή τῶν δύο ἡγετῶν καί ὄχι μόνον ἐνδεχομένως, ἐντός τοῦ πανιέρου Ναοῦ τῆς  Ἀναστάσεως και ἔμπροσθεν τοῦ Παναγίου Τάφου! Ὄντως τό βδέλυγμα τῆς ἐρημώσεως ἐστώς ἐν τόπω ἁγίῳ!
Ὀ δεδηλωμένος σκοπός τους εἶναι ἡ ἕνωση! Δηλαδή, γιά νά μή κοροϊδευόμαστε, ἡ προδοσία!
Σήμερα, ὅμως, ποιός ἀντιδρᾶ; Ποιός διαμαρτύρεται; Σχεδόν, κανείς! Καί αὐτό συμβαίνει διότι ὁ ἐξωμότης Βαρθολομαῖος, μαζί μέ ὅλο τό συνάφι του κατόρθωσαν, συνεργείᾳ τοῦ πονηροῦ, νά βασιλεύει παντοῦ ἡ ἀδιαφορία, ὁ φόβος καί ἡ πλάνη! Καί ἐπιπλέον νά ἰσχύει γιά τούς περισσοτέρους τό φαινόμενο τοῦ Μιθριδατισμοῦ! Ἡ ἐξοικείωση δηλαδή μέ τό δηλητήριο τῆς ἀποστασίας, λόγῳ τῶν ὀλίγον κατ’ ὀλίγον λαμβανομένων δόσεών του! Λίγο-λίγο καί σιγά-σιγά, ἐμπρός-πίσω μέ δηλώσεις καί ἀνασκευές, μέ ἀποκαλύψεις καί δικαιολογίες γιά ἀφελεῖς καί ἀσχέτους, ἐκεῖνο πού σέ ἄλλες ἐποχές θά προκαλοῦσε στούς ὀρθοδόξους ὅπου γῆς ἱερή ἀγανάκτηση καί ἐπανάσταση μέχρι μαρτυρίου καί αἱματοχυσίας, κατορθώθηκε σήμερα νά περνᾶ «ἀβρόχοις ποσί»!
Καί ἀναριωτιέται κανείς τί ἀπομένει γιά νά διαλυθεῖ τό πᾶν; Τί κάνουν οἱ ταχθέντες ὡς σκοποί καί φύλακες τῆς Ὀρθοδοξίας Ποιμένες καί Θεολόγοι;




Τά ργανα το ντιχρίστου Οκουμενισμο!

Σήμερα, τῆ ἐνόχῳ ἀνοχῆ καί θεομισήτω σιωπῆ τῶν ἀνωτέρω, ἡ Ὁμολογία τῆς Πίστεως ἀργεῖ. Ἀργεῖ το Εὐαγγέλιον! Οἱ Ἅγιοι Μάρτυρες καί Ὁμολογητές τῶν Συναξαρίων τῆς Ἐκκλησίας τοῦ Χριστοῦ φαντάζουν ἀλλόκοτες προσωπικότητες γιά τούς συγχρόνους ὀρθοδόξους! Ὑποσυνειδήτως ὅλοι αὐτοί πλέον ἐκλαμβάνονται ὡς μουσειακό εἶδος παλαιῶν ἐποχῶν, δημιούργημα ἀφελῶν καί περιττῶν ἀντιλήψεων! Ἡ σχετική διδασκαλία τῶν Ἁγίων Πατέρων κατά τῶν αἱρέσεων φαντάζει «κατανοητή» μόνον ὑπό τίς εἰδικές συνθῆκες ἐκείνου τοῦ καιροῦ καί δέν νοεῖται νά τίθεται θέμα ἐφαρμογῆς της στή σύγχρονη ἐποχή!
Οἱ ἀναλύσεις ὁρισμένων ἀντι-οἰκουμενιστῶν πού γνωρίζουν νά δικαιολογοῦν μονίμως τά πάντα, ὑποστηρίζοντας ὅτι πάντοτε συνέβαιναν ἀνάλογα πράγματα καί παρατηροῦνταν ἀντίστοιχα φαινόμενα στήν Ἐκκλησία μεγεθύνοντας μεμονωμένα περιστατικά τῆς ἐκκλ/κῆς ἱστορίας, ἐξυπηρετοῦν μιά χαρά τούς συνειδητούς προδότες καί τά σχέδιά των.
Εἶναι πασιφανές ὄτι ὑπάρχει τρομακτική διαφορά στίς ἐποχές! Δἐν πταίει, ὅμως, ἡ ἐποχή, γενικῶς καί ἀορίστως. Τίς ἐποχές τίς χαρακτηρίζουν τά γεγονότα πού ἐνεργοῦν οἱ ἄνθρωποι! Καί τήν ἐποχή μας τήν κατέστησαν ἐποχή τῶν προδρόμων τοῦ Ἀντιχρίστου πρωτίστως ὄχι οἱ πολιτικοί, οὔτε οἱ κοσμικοί ἄνθρωποι, ἀλλά οἱ ἐξωμότες ρασοφόροι πού κατέλαβαν τούς ἐπισκοπικούς καί ἡγουμενικούς θρόνους καί ἐνεργοῦν τήν προδοσία!
Μᾶς εἶναι πλέον ἀδιάφορο πῶς θά χαρακτηρίσουν τόν λόγο μας. Ἐάν θά τόν κρίνουν ὑπερβολικό, ἤ φανατικό, ἤ ἀβάσιμο ἤ καί συκοφαντικό ἀκόμη. Ἐδῶ τά ἔργα τοῦ διαβόλου τοῦ Οἰκουμενισμοῦ βοοῦν! Οἱ ἴδιοι οἱ πρωταγωνιστές τῆς προδοσίας αὐτο-συστήνονται με τούς λόγους καί τίς πράξεις των. Δυστυχῶς, δέν εἶναι ψέμμα, οὔτε ὅτι, κατά τήν ὁμολογία τοῦ ἰδίου τοῦ Ἀθηναγόρου, οὗτος εἶχε «λειτουργήσει» - ὀρθόδοξος κληρικός ὤν - καί ὡς ραββίνος σέ Συναγωγή  (!) πρός ἐξυπηρέτηση τῶν πιστῶν τῆς Ἰουδαϊκῆς θρησκείας, οὔτε ὅτι ὁ διάδοχός του στήν ἁλυσίδα τῶν οἰκουμενιστῶν Πατριαρχῶν Κων/λεως κ. Βαρθολομαῖος δημοσίως ἀναγνωρίζει χάρη, ἁγιότητα, μυστήρια καί ἅρα σωτηρία στόν ἀμετανόητο Παπισμό!
Οὕτε τό σκόπιμο προπέτασμα τῶν συστηματικῶν ἁγιοποιήσεων μεγάλων γιά τόν εὐλαβή λαό γερόντων καί ἀσκητῶν μπορεῖ νά καλύψει τά σχέδια τοῦ Φαναρίου καί νά παραπλανήσει τούς ἔχοντες νοῦν καί λογικήν ἁπλή πιστούς.
Ἐάν ὑπῆρχε ζωντανή ὀρθοδοξία καί συνέπεια δέν θά ἐζητεῖτο κἄν ἀπό τόν σημερινό Πατριάρχη καί τήν Σύνοδό του καμμία ἀναγνώριση, τή στιγμή πού ὁ ἴδιος ἀντί τῆς Ὀρθοδοξίας ἀναγνωρίζει τίς αἱρέσεις καί ἀντί τῆς Πίστεως τῶν Πατέρων ὁμολογεῖ, ἔργῳ καί λόγῳ, τήν παναίρεση τοῦ ἀντιχρίστου Οἰκουμενισμοῦ!
Ἡ Ὀρθοδοξία ἑάλω! Ὁ ἐχθρός εἶναι intra muros (ἐντός τῶν τειχῶν) καί δέν τόν συγκρατοῦν μεμονωμένες διαμαρτυρίες καί δή γενόμενες ἐν κοινωνίᾳ μετά τῶν ἀποστατῶν!


Ὁ Πατριάρχης Βαρθολομαῖος, ἐάν δέν εἶναι Καρδινάλιος καρδίας τοῦ Πάπα, εἶναι Οὐνίτης! Εἶναι ἀποδεδειγμένα καί μεμαρτυρημένως ὁπαδός, θιασώτης καί πρωτεργάτης τῆς τελευταίας μεγάλης αἱρέσεως τῶν ἐσχάτων χρόνων, τῆς παναιρέσεως τοῦ Οἰκουμενισμοῦ!
Ἀλλά καί ὅσοι θεωρούμενοι παραδοσιακοί, ἐνῶ κινδυνεύει ἡ Πίστη, ἤ μάλλον ἐνῶ ἀπειλεῖται μέ πλήρη μεταστοιχείωση ἡ Ὀρθοδοξία, «ἄδουν», καθησυχάζοντας τούς πιστούς, ἄσματα περί διακρίσεως, ἡσυχίας καί ὑπακοῆς στούς ἀνωτέρους των, αὐτοί ἐξυπηρετοῦν τόν ἐχθρό καί ἑκουσίως ἀφήνουν ἀνεμπόδιστη τήν ὁδό τῆς ἁπωλείας στούς ὁπαδούς των!
Γιά τούς ἀληθινά εὐσεβεῖς ὁ καιρός αὐτός εἷναι προφανῶς καιρός μάχης, ἀγῶνος καί Ὁμολογίας! Ἡ σιωπή σημαίνει αὐτόχρημα ΠΡΟΔΟΣΙΑ! Ἡ ἀνοχή, ἐπίσης! Ἡ μεγάλη παγίδα τοῦ διαβόλου εἶναι νά παραπλανηθοῦμε ὅτι ζοῦμε σέ περίοδο εἰρήνης καί δέν ἀπαιτεῖται μάχη, διαρκής ἀγώνας καί ὁμολογία Πίστεως. Τό μεγάλο ὅπλο του ἡ σύγχυση! ΠΡΟΣΟΧΗ! Τίποτε ἐκ τῶν τῆς νέας ἐποχῆς ἐξωτερικῶς παρόμοιο μέ τά τῆς Παραδόσεώς μας δέν πρέπει νά τό ἀσπαζόμαστε καί νά τό ἐμπιστευόμεθα. Τά ὄντως θεάρεστα ἔχουν τή σφραγίδα τοῦ Χριστοῦ, τῆς Ἐκκλησίας καί τῆς διδασκαλίας τῶν Ἀγίων Ἀποστόλων καί τῶν Ἁγίων Πατέρων. Ὅλα τά ἄλλα, ἔστω καί πανομοιότυπα, εἶναι ψευδεπίγραφα καί λυμαίνονται τήν σωτηρία μας.
Σωτηρία δέν ὑπάρχει παρά μόνον ἐν Χριστῶ καί ἐν τῆ Ἐκκλησίᾳ! Ἡ, ἔστω καί μέ ψιλό λογισμό, ἀποδοχή τοῦ ἀμετανοήτου Παπισμοῦ ὡς Ἐκκλησίας εἶναι, βεβαίως, ἄρνηση Πίστεως καί ἄρνηση τοῦ ἴδιου τοῦ Χριστοῦ!
Ὅποιος δέν κηρύσσει καί δέν θεωρεῖ τόν Παπισμό αἵρεση καί ἀντί τῆς μετανοίας τοῦ ἡγέτου καί τῶν ὁπαδῶν του ἐπιδιώκει τήν μετ’ αὐτοῦ ἕνωση, εἶναι ΑΝΤΙΧΡΙΣΤΟΣ!  Ὅσοι δέ, ἀδιαφόρως, κοινωνοῦν μετ’ αὐτοῦ ὑπόκεινται στό αὐτό κρῖμα καί βαδίζουν τήν αὐτή ὁδό τῆς ἁπωλείας!
 


Τά ργανα τς Χάριτος το ληθινο Τριαδικο Θεο!

Ὅπερ ἐστι μεθερμηνευόμενον: ὅποιος κοινωνεῖ μετά τοῦ νῦν Οἰκουμενικοῦ Πατριάρχου Κωνσταντινουπόλεως Βαρθολομαίου - τοῦ συνειδητῶς καί γυμνῆ τῆ κεφαλῆ κηρύσσοντος τήν παναίρεση τοῦ Οἰκουμενισμοῦ καί φανερῶς ἐπιδιώκοντος τήν ἕνωση μετά τοῦ Παπισμοῦ ἄνευ μετανοίας αὐτοῦ - καθίσταται καί ὁ ἴδιος αἱρετικός καί πολέμιος τῆς Ὀρθοδοξίας!
Στῶμεν, λοιπόν, οἱ πάντες καλῶς! Στῶμεν μετά φόβου! Πρόσχωμεν τῆ ἁγία Ὀρθοδοξίᾳ  ἐν εἰρήνῃ ὁμολογεῖν καί πιστεύειν!


ΣΗΜΕΙΩΣΗ "ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ-ΣΩΤΗΡΙΑ":
Ἤδη ὡς σημεῖο πρέπει νά ἐκληφθεῖ ὁ μεγάλος σεισμός τῶν 6,3 βαθμῶν (κατ' ἄλλη μέτρηση 7,2 ) τῆς κλίμακος Ρίχτερ, ὁ ὁποῖος, ἐνῶ ἐξελίσσεται ἡ νέα προδοσία τῆς Ὀρθοδοξίας στά Ἱεροσόλυμα ὑπό τοῦ οὐνίτου πατριάρχου Βαρθολομαίου, σημειώθηκε σήμερον καί ἔσεισε ὁλόκληρη τήν Ἑλλάδα καί ἰδιαιτέρως τό Ἄγιον Ὄρος, τήν Ἴμβρο, ἰδιαιτέρα πατρίδα τοῦ ἐξωμότου πατριάρχου καί τήν Κωνσταντινούπολη!
Ὥρα ὑμᾶς (Ἁγιορεῖται Πατέρες, Ἐπίσκοποι καί Θεολόγοι, Κληρικοί, Μοναχοί καί λαϊκοί) ἤδη ἐξ ὕπνου ἐγερθῆναι! Ἐσχάτη ὥρα ἐστί!

ΤΙ ΑΛΛΟ ΘΑ ΔΟΥΜΕ!!! ''Μήνυμα Οικουμενικού Πατριάρχη στον Πάπα μέσω Twitter''

"Αδελφέ μου, ανυπομονώ να σε δω αύριο". Με το σύντομο αυτό μήνυμα μέσω Twitter ο Οικουμενικός Πατριάρχης είχε την πρώτη - ανεπίσημη ασφαλώς - επικοινωνία με τον Πάπα Φραγκίσκο τον οποίο θα συναντήσει το απόγευμα της Κυριακής, αρχικά στη Νουντσιατούρα και στη συνέχεια στον Πανίερο Ναό της Αναστάσεως.
"@Pontifex My Brother, I look forward to seeing you tomorrow in #Jerusalem", γράφει ο Οικουμενικός Πατριάρχης μέσω του δικού του λογαριασμού στον λογαριασμό του Πάπα Φραγκίσκου.
Και έτσι η επικείμενη συνάντηση των διαδόχων του Παύλου Στ και Αθηναγόρα προθερμάνθηκε με ένα πατριαρχικό Tweet..



ΠΗΓΗ''AMEN.GR''

Σεισμοί προς της Συνόδου Φερράρας-Φλωρεντίας (και ο νοών νοείτω)

Ο σημερινός σεισμός που εκδηλώθηκε κοντά στη Λήμνο και οι πολλοί μετασεισμοί που ακολούθησαν συντάραξαν ισχυρά και το Άγιον Όρος αλλά και τη νήσο Ίμβρο, γενέτειρα του Πατριάρχου Βαρθολομαίου.
Ως γνωστόν αύριο το απόγευμα στα Ιεροσόλυμα θα συναντηθούν ο Πατριάρχης Βαρθολομαίος και ο Πάπας Φραγκίσκος σε ανάμνηση της προ 50ετίας συνάντησης του Πατριάρχη Αθηναγόρα με τον Πάπα Παύλο τον Στ΄. 
Αντί άλλου σχολιασμού και παραλληλισμού των δύο αυτών γεγονότων μεταφέρουμε απόσπασμα Ιστορικού Δοκιμίου του μοναχού Καλλίστου Βλαστού περί του Σχίσματος και των εν τη Φλωρεντία Συνόδω γενομένων. Το απόσπασμα αναφέρεται στα όσα συνέβησαν κατά την επιβίβαση στα πλοία που είχε αποστείλει ο Πάπας των αντιπροσώπων του Οικουμενικού Πατριαρχείου και αυτού του Πατριάρχου Ιωσήφ που μετέβησαν στη Ιταλία για τη Σύνοδο της Φερράρας – Φλωρεντίας. Αναφέρει λοιπόν ο μον. Κάλλιστος Βλαστός:

Ἡμέραν τινὰ ὁ Πατριάρχης (Ιωσήφ) συνομιλῶν ἐν τῷ ἰδίῳ αὐτοῦ δωματίῳ μετά τινων ἐκκλησιαστικῶν ἀρχόντων εἶπε τὰ ἑξῆς κατὰ τὸν Συρόπουλον: «λέγουσι γενέσθαι τὴν σύνοδον ἐν τῇ Ἰταλίᾳ, καὶ ἀπελθεῖν τοὺς ἡμετέρους ἐκεῖσε, καὶ καρτερῆσαι ἐν τῇ συνόδῳ, καὶ ἔχειν τὰς ἐξόδους καὶ τῆς ὁδοῦ καὶ τῶν σιτηρεσίων παρ᾿ ἐκείνων. Ἐν γοῦν τῷ ἀπελθεῖν οὕτω καὶ ἐκδέχεσθαι καὶ τὴν ἡμερεσίαν τροφὴν ἐξ ἐκείνων ἤδη γίνονται δοῦλοι καὶ μισθωτοί, ἐκεῖνοι δὲ κύριοι· καί περ ὁ δοῦλος τὸ θέλημα τοῦ κυρίου αὐτοῦ ὀφείλει ποιεῖν, καὶ πᾶς μισθωτὸς τὴν ἐργασίαν τοῦ μισθοῦντος αὐτὸν ἐργάζεται· καί περ ὁ μισθῶν τινα τούτου χάριν τὸν μισθὸν παρέχει, ἵνα ὁ μισθούμενος πληροῖ πᾶν ὅπερ ὁ μισθῶν αὐτὸν προστάξει, εἰ δὲ μή γε οὐ παρέχει τὸν μισθόν. Εἰ γοῦν κρατήσουσι τὸ σιτηρέσιον τί ποιήσουσιν οἱ ἡμέτεροι; καὶ οὐ θελήσουσιν ὑποστρέψαι τοὺς δι᾿ ἰδίων ἐξόδων τε καὶ πλευσίμων τί ἆρα ἕξουσιν οὗτοι ποιῆσαι; Κατὰ τί οὖν συμφέρει τούτους τοὺς ὀλίγους, τοὺς ξένους, τοὺς πένητας ἀπελθεῖν εἰς τοὺς πολλούς, τοὺς πλουσίους, τοὺς ὑπερηφάνους, τοὺς ἐντοπίους καὶ εἰς αὐτοὺς δουλωθῆναι; εἶτα καὶ περὶ πίστεως καὶ εὐσεβείας συζητεῖν καὶ διδάσκειν αὐτούς, οὐκ ἔνι τοῦτο καλόν, οὐκ ἔνι ἐμοὶ δοκεῖ, ὅτι οὐδόλως συμφέρει ἡμῖν τοῦτο».
Ἀλλὰ μετά τινα χρόνον ὁ τὰ καλὰ ἐκεῖνα προλέγων Ἰωσὴφ ὁ Πατριάρχης, ἀφ᾿ οὗ ὁ βασιλεὺς καὶ οἱ παρὰ τοῦ Πάπα σταλέντες ἰδίᾳ καὶ μυστικῶς μετ᾿ αὐτοῦ συνωμίλησαν, καὶ ὑπεσχέθησαν εἰς αὐτὸν ὅλα ἐκεῖνα, ὅσα δύνανται νὰ εὐχαριστήσουν μίαν φιλόδοξον ψυχήν, ἐξαίφνης μεταβαλὼν γνώμην καὶ αὐτὸς ὁ ἴδιος ἤρχισε νὰ ἑτοιμάζηται, καὶ τοὺς μὴ θέλοντας νὰ τὸν ἀκολουθήσωσι σφοδρῶς πρὸς τοῦτο προέτρεπε καὶ παντοίοις τρόποις ἠνάγκαζε λέγων πρὸς αὐτούς. «Ἐγὼ ἔχω πολὺ θάρρος καὶ πληροφορίαν, καὶ ἀπὸ γραμμάτων καὶ ἀπὸ λόγων τῶν ἐρχομένων ἐκεῖθεν, ὡς ἀπελθόντας ἡμᾶς ἐκεῖσε σὺν Θεῷ ὑποδέξονται πάντας μετὰ πολλῆς τιμῆς καὶ ἀγάπης, καὶ μεγάλως θεραπεύσουσι· καὶ ἕξομεν πᾶσαν ἄδειαν καὶ ἐλευθερίαν λέγειν, ἅπερ ἂν ἐθέλωμεν, καὶ ἀποδείξωμεν τὴν ἡμετέραν δόξαν τῇ τοῦ Χριστοῦ χάριτι, καθαρωτάτην καὶ λαμπροτάτην· καὶ ὅσον εἰς τὰ περὶ τῆς δόξης διδάσκαλοι ἐκείνων φανήσονται οἱ ἡμέτεροι· καὶ πεισθήσονται καὶ στέρξουσι τὴν ἡμετέραν δόξαν καὶ οὕτως ἑνωθησόμεθα καὶ ὑποστρέψομεν νικηταὶ τροπαιοῦχοι». Διὰ τοῦτο δὲ καὶ οἱ λοιποὶ πάντες σιωπῇ φερόμενοι ἠκολούθησαν αὐτῷ.
Ὁ Βασιλεὺς τρεφόμενος ὑπὸ τῶν ματαίων ἐλπίδων περὶ ὧν ἀνωτέρω εἴπομεν, ἐπείγετο νὰ ἀναχωρήσῃ, ὅσον τὸ δυνατὸν ταχύτερον ἵνα μεταβῇ εἰς τὴν Ἰταλίαν. Ὅθεν καὶ τὰς δεούσας ποιησάμενος παρακλήσεις ἐν τῷ ναῷ τῆς Ἁγίας Σοφίας, τὴν 27 Νοεμβρίου 1436 ἀπέπλευσε διευθυνόμενος εἰς Βενετίαν συνοδευόμενος ὑπὸ τοῦ ἀδελφοῦ αὐτοῦ Δημητρίου, τοῦ γέροντος Πατριάρχου Ἰωσὴφ μετὰ τῶν λοιπῶν Ἀρχιερέων καὶ τῶν συγκλητικῶν, οὓς ἀνωτέρω ἀπηριθμήσαμεν. Πᾶσαν δὲ τὴν δαπάνην καὶ συντήρησιν τῆς συνοδείας ταύτης μέχρι τῆς εἰς Κωνσταντινούπολιν ἐπανόδου ἀνεδέξατο ὁ Πάπας Εὐγένιος, τῷ μὲν βασιλεῖ Ἰωάννῃ παρέχων τριάκοντα φλωρία κατὰ μῆνα, τῷ Πατριάρχῃ Ἰωσὴφ εἴκοσι καὶ πέντε, τῷ ἀδελφῷ τοῦ βασιλέως Δημητρίῳ εἴκοσιν, ἑκάστῳ Ἐπισκόπῳ πέντε, τρία δὲ ἑκάστῳ ὑπηρέτῃ.
Θεοσημεῖαι δεικνύουσαι μὴ κατὰ θείαν βούλησιν εἶναι τὰ κατὰ τὴν Φλωρεντίαν, καὶ εἰσέλευσις τοῦ βασιλέως εἰς Βενετίαν καὶ Φερράραν.
Ὅταν ἦλθον αἱ τριήρεις τοῦ Πάπα εἰς Κωνσταντινούπολιν, καθ᾿ ἣν στιγμὴν ἡ ναυαρχὶς ἧς ἐπέβαινεν ὁ Κουτλουμέρας ἠγκυροβόλει εἰς τὸν βασιλικὸν ναύσταθμον, εὐθὺς σεισμὸς μέγας ἐγένετο· καὶ ὅτε πάλιν ἐπέβαινεν ὁ βασιλεὺς τῆς ἰδίας τριήρεως μέγας ἐγένετο ἐν τῇ θαλάσσῃ βρασμός, τοῦτο δευτέραν θεομηνίαν ἐσημειώσαντο. Ἄραντες δὲ ἀπὸ Κωνσταντινουπόλεως διερχόμενοι τὴν Καλλιούπολιν, καὶ φιλοτιμησάμενος ὁ βασιλεὺς πρὸ τῶν ἄλλων πρῶτος πλησιάσαι τῇ χώρᾳ ἀντεφιλοτιμήσαντο τοῦτον οἱ τῆς Καλλιουπόλεως συχνοῖς βέλεσι, καὶ τῇ δι᾿ ἀμυντηρίου ὀργάνου λιθοβολίᾳ· ὅθεν παρελθὼν εἰς τὴν Μάδυτον ἔφθασε. Μετὰ γοῦν τὸ στῆναι τὴν τριήρη τοῦ βασιλέως ἐν τῇ Μαδύτῳ, ὀλίγης διελθούσης τῆς ὥρας σεισμὸς αὖθις μέγας τρίτος ἐγένετο, ὥστε καὶ ἐν τῇ τριήρει τοῦ βασιλέως ἀριδήλως γνωρισθῆναι τὸν κλόνον, ὃ καὶ ὡς τρίτην θεομηνίαν ἐδέξαντο. Ὅμως αὐτὰ μὴ διανοουμένου οὔτε στοχαζομένου τοῦ ἀσυνέτου βασιλέως ἔφθασεν εἰς Παρέντζον μετὰ πολλοὺς κινδύνους καὶ ταλαιπωρίας. Καὶ τῇ 7 Φεβρουαρίου τοῦ ἔτους 1438 ἀπήραμεν ἀπὸ τοῦ Παρέντζου πᾶσαι αἱ τριήρεις ὁμοῦ, ἡ δὲ βασιλικὴ τριήρης ταχυτέρα οὖσα προέβη τῶν ἄλλων εἰς Βενετίαν, καὶ ἔφθασεν εἰς τὸν Ἅγιον Νικόλαον τε Λίδο, τῇ ὀγδόῃ του μηνὸς περὶ ὥραν δευτέραν τῆς ἡμέρας· αἱ δὲ λοιπαὶ περὶ τὴν τετάρτην ὥρα.
Η συνέχεια εδώ users.uoa.gr/~nektar