ΧΕΙΛΑΔΑΚΗΣ ΝΙΚΟΣ: «ΛΥΚΟΙ» ΜΕ ΕΝΔΥΜΑ ΠΟΙΜΕΝΟΣ ;

Γράφει ο Νίκος Χειλαδάκης

Οι σημερινοί Ιεράρχες, (έκτος κάποιων «φωτεινών» εξαιρέσεων ), φανερώνονται σαν να είναι οι σύγχρονοι Φαρισαίοι. Αδιαφορούν για τον ανελέητο πόλεμο κατά της Ορθοδοξίας από ένα προδοτικό πολιτικό σύστημα, αδιαφορούν για το κατρακύλισμα της ελληνικής κοινωνίας με τις παρελάσεις υπηρηφάνειας των ομοφυλόφιλων, αδιαφορούν για την διάλυση της οικογένειας, αδιαφορούν για την κατάργηση του ομολογιακού μαθήματος των θρησκευτικών, αδιαφορούν για την ισλαμοποίηση της χώρας μας, αδιαφορούν για την κατάργηση της Κυριακής αργίας που έπληξε τα φτωχά στρώματα των ιδιωτικών υπάλληλων, αδιαφορούν για την προώθηση το ηλεκτρονικού φακελώματος και το πιο χειρότερο από όλα, αδιαφορούν για την αιρετική αποστασία της κεφαλής τη Ορθοδοξίας, του Πατριάρχη, που έχει καταργήσει τους ιερούς κανόνες και έχει συνταυτιστεί με τον νεοταξικό ηγέτη του Βατικανού. Αύριο δεν αποκλείεται να δούμε αυτός ο ίδιος ο Πατριάρχης να συναινεί και στην χειροτονία λεσβίων, όπως κάνει η «αδελφή» του αγγλικανική εκκλησία, στην επίσημη καθιέρωση συμπροσευχών με παρδαλούς εκπροσώπους διαφόρων «θρησκευτικών μορφωμάτων», όπως το έκανε στις 6-13 Σεπτεμβρίου του 2007 στην Γροιλανδία στο Ζ΄ παγκόσμιο οικολογικό συμπόσιο για την σωτηρία δήθεν του πλανήτη από το «φαινόμενο του θερμοκηπίου».

Αυτοί οι υποτιθέμενοι ποιμένες, είναι στη ουσία, «Λύκοι με ένδυμα Ποιμένος» ; Αρέσκονται να φωτογραφίζονται με τους δημίους του ελληνισμού και της Ορθοδοξίας, αρέσκονται να κάνουν κηρύγματα ευσεβισμού, βλέπε υποταγής στα νεοταξικά κατοχικά μνημόνια, αρέσκονται να λένε «αλλά λόγια να αγαπιόμαστε», να συνεστιάζονται με «οικουμενιστικές παρέες», να ευλογούν την καταστροφή της χώρας και ακόμα χειροτέρα, να προτρέπουν το ποίμνιο που βρίσκεται στην χειρότερη θέση εδώ και δεκαετίες, να «συνετιστεί» και να μην βγάζει άχνα σε όλη αυτή την θύελλα που απειλεί πλέον με ολοκληρωτικό αφανισμό τον ελληνισμό. Αλλά το πιο θλιβερό σε όλη αυτή την θρησκευτική αποστασία, είναι η στάση του ακρογωνιαίου λίθου της Ορθοδοξίας, του Αγίου Όρους. Εδώ φαίνεται ακόμα περισσότερο το θλιβερό κατρακύλισμα της ιεροσύνης αλλά και του μοναχισμού. Παραμένει θεατής και άφωνος σε όλη αυτή την νεοταξικη θρησκευτική αποστασία τρέμοντας μην τυχόν και χαθούν τα κονδύλια της Ευρωπαϊκής Ένωσης τα οποία, όπως είχε προβλέψει ο Λιβανέζος πατήρ Ισαάκ, (όταν κάποιοι καλόγεροι με μεγάλη χαρά του είχαν αναγγείλει την ευρωπαϊκή χρηματοδότηση για αναστύλωση των ιερών μονών του Αγίου Όρους) θα είναι και η άλωση του Αγίου Όρους στην Νέα Τάξη. Θλιβερή εικόνα για το Περιβόλι της Παναγίας που αν δεν σταματήσει αυτή η κατρακύλα του, αύριο θα έχει καταντήσει, με τις ευλογίες των πολιτικών και θρησκευτικών μας ηγετών, τουριστικό θέρετρο για τους… βιπς της Ευρώπης που θα έρχονται να φωτογραφήσουν κάποιους γραφικούς γέροντες, απομεινάρια μιας αλλοτινής εποχής.

Στο Βυζάντιο, όπως μας αναφέρει ο Στήβεν Ρανσιμαν, αυτός ο κορυφαίας βυζαντινολόγος στο βιβλίο του Βυζαντινή Θεοκρατία, «Ο σεβασμός για την θεϊκή εξουσία του Αυτοκράτορα ή του Πατριάρχη δεν εμπόδιζε τους Βυζαντινούς να ξεσηκώνονται σε επανάσταση εναντίον ενός ανθρώπου που τον θωρούσαν ανάξιο για τέτοια θέση». Είναι αλήθεια ότι ο πρώτος περιούσιος λαός του Παντοδύναμου ήταν οι Εβραίοι. Αυτοί επιλεχτήκαν για να είναι οι θεματοφύλακες της ιερής παράδοσης του ενός και μοναδικού τριαδικού Θεού και ξεχώρισαν από όλους τους άλλους λαούς γιατί είχαν την θεια κληρονομιά δια μέσω των αιώνων. Όταν όμως ήρθε ο Ιησούς Χριστός αυτοί οι ίδιοι τον πρόδωσαν και τον παρέδωσαν στους δημίους του. Από τότε έπαψαν να είναι ο περιούσιος λαός. Ένας άλλος λαός πήρε την θέση τους και αυτοί ήσαν οι Έλληνες, όπως το προανήγγειλε ο ίδιος ο παγκόσμιος Σωτήρας στο, «Το Κατά Ιωάννη, Κεφ ιβ 20». Μήπως σήμερα η θεια χάρη φεύγει και από εμάς και πάει αλλού ; Μήπως έχουμε φτάσει στο σημείο που επισήμανε πριν από χρόνια ο πατήρ Ιωάννης Ρωμανίδης στο βιβλίο του, Πατερική Θεολογία, «διότι η κρίση που νομίζω ότι περνά σήμερα η εκκλησία θα είναι και η τελευταία Της. Μετά δεν θα υπάρχει τίποτα όρθιο για να σαλευτεί και να υποστεί κρίση».

Αν δεν ξεσηκωθεί αυτό το ποίμνιο που η δύναμη του είναι δύναμη Θεού, η οργή του, οργή Θεού, τότες πραγματικά η Θεια χάρη θα έχει φύγει για δεύτερη φορά από τον περιούσιο και εκλεκτό λαό και θα έχει πάει αλλού. Ίσως βορειότερα, εκεί όπου η Νέα Τάξη τρέμει την… «Αρκούδα όταν αυτή βρυχάται». Άραγε το αξίζουμε αυτό ;

ΝΙΚΟΣ ΧΕΙΛΑΔΑΚΗΣ
Δημοσιογράφος-Συγγραφέας-Τουρκολόγος

ΠΗΓΗ ''ΠΕΝΤΑΠΟΣΤΑΓΜΑ''

Πρωτοπρ. Διονύσιος Τάτσης, Συμπροσευχὴ εἰς τοὺς κήπους τοῦ Βατικανοῦ

Συμπροσευχὴ εἰς τοὺς κήπους τοῦ Βατικανοῦ

Τοῦ πρωτοπρεσβυτέρου π. Διονυσίου Τάτση

ΣΥΝΕΧΙΖΟΝΤΑΙ οἱ προκλητικὲς συμπροσευχὲς τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριάρχου κ. Βαρθολομαίου μὲ τὸν αἱρετικὸ Πάπα καὶ τοὺς ἀλλόθρησκους. Τελευταῖα τὸν εἴδαμε στοὺς κήπους τοῦ Βατικανοῦ νὰ συμπροσεύχεται μὲ τὸν Πάπα, τὸν ἡγέτη τῶν χριστοκτόνων Ἑβραίων καὶ τὸν ἡγέτη τῶν μουσουλμάνων Παλαιστινίων γιὰ τὴν εἰρήνη στὴ Μέση Ἀνατολή!

Ὁ Παναγιώτατος ἔχει τὴν ψευδαίσθηση ὅτι ἡ προσευχή του εἰσακούεται ἀπὸ τὸ Θεὸ καὶ ὅταν παραβαίνει τοὺς Ἱεροὺς Κανόνες μὲ τὶς συμπροσευχές του καὶ ὑπηρετεῖ πολιτικὲς σκοπιμότητες. Ἡ πραγματικότητα εἶναι ὅτι προκαλεῖ τὸν Θεὸ καὶ ἡ προσευχὴ του θάβεται στὸ χῶμα τῆς ἀνθρώπινης ματαιοδοξίας.

Ἡ συμπροσευχὴ στὸ Βατικανὸ ἦταν μιὰ θεατρικὴ παράσταση, καλὰ σκηνοθετημένη ἀπὸ τοὺς κοσμικοὺς καρδινάλιους, οἱ ὁποῖοι στόχευαν στὴν προβολὴ τοῦ ἁγίου Πατρὸς ὡς μεγάλου εἰρηνοποιοῦ, μὲ τὴ σύμφωνη πάντα γνώμη καὶ τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριάρχου κ. Βαρθολομαίου!

Ἔχουμε ἀγανακτήσει ἀπὸ τὶς οἰκουμενιστικὲς πρωτοβουλίες τοῦ Πατριάρχου καὶ ἰδίως ἀπὸ τὶς συμπροσευχές του μὲ τοὺς αἱρετικοὺς καὶ ἀλλόθρησκους. Γι᾽ αὐτὸν πιὰ οἱ Ἱεροὶ Κανόνες, ποὺ ἀπαγορεύουν τὶς συμπροσευχὲς δὲν ἰσχύουν. Τοὺς κατήργησε μὲ τὴν πρακτική του. Ὅμως τοὺς Κανόνες, ποὺ ἀναφέρονται στὶς δικαιοδοσίες του καὶ τὰ προνόμιά του τοὺς τηρεῖ μὲ κάθε σχολαστικότητα καὶ ὅποιος τοὺς παραβαίνει τιμωρεῖται αὐστηρῶς. Ἀλήθεια, ἀκούστηκε ποτὲ ἀντιοικουμενιστικὸς λόγος στὴν Ἐκκλησία τῆς Κρήτης, στὰ Δωδεκάνησα καὶ στὴ διασπορά; Οὔτε ἀκούστηκε οὔτε θὰ ἀκουστεῖ. Ἀλλὰ μήπως καὶ στὴν Ἐκκλησία τῆς Ἑλλάδος τὰ πράγματα εἶναι διαφορετικά; Ἀκούστηκε ποτὲ ὁ Ἀρχιεπίσκοπος Ἀθηνῶν κ. Ἱερώνυμος νὰ πεῖ τὸ παραμικρό; Οὔτε πρόκειται νὰ ἀκουστεῖ. Τὸ ἀντίθετο γίνεται.

Ἀφήνει τοὺς δυὸ τρεῖς οἰκουμενιστὲς μητροπολίτες νὰ θορυβοῦν καὶ νὰ σκανδαλίζουν τὸν πιστὸ λαό. Ὁ ἴδιος μένει προκλητικὰ ἀπαθὴς μπροστὰ στὸ μέγιστο κίνδυνο τῆς παναιρέσεως τοῦ οἰκουμενισμοῦ. Εὐτυχῶς ποὺ μερικοὶ Μητροπολίτες (λίγοι δυστυχῶς) δὲν ἀκολουθοῦν τὴν τακτικὴ του καὶ δημοσίως καταδικάζουν τὶς οἰκουμενιστικὲς πράξεις τοῦ Πατριάρχου καὶ τῶν συνοδοιπόρων του. Αὐτοὶ ἀποτελοῦν καὶ τὸ στήριγμα τῶν πιστῶν. Οἱ περισσότεροι ὅμως μητροπολίτες σιωποῦν διακριτικά!

Ἀλλὰ καὶ τὸ Ἅγιον Ὄρος ἔχασε τὴ φωνή του ἀπέναντι στὶς συγκεκριμένες οἰκουμενιστικὲς πράξεις τοῦ κ. Βαρθολομαίου. Δὲν τολμοῦν οἱ Ἁγιορεῖτες Πατέρες νὰ ποῦν δημοσίως αὐτὰ ποὺ ἀδιακόπως ψυθυρίζουν μεταξύ τους. Χάθηκε ἀπὸ τοὺς μεγαλόσχημους τῆς ἁγιορειτικῆς Πολιτείας ἡ παρρησία καὶ αὐξήθηκε ὁ φόβος. Δὲν ἀντισκέκονται πιὰ οἱ Ἁγιορεῖτες. Βέβαια, δὲν θέλω νὰ εἶμαι ἄδικος.

Ὑπάρχουν καὶ μοναχοί, ποὺ διατυπώνουν δημοσίως τὴν ἀντιοικουμενιστική τους γνώμη, χωρὶς νὰ ὑπολογίζουν τὶς ἀπειλὲς καὶ τοὺς ἐνδεχόμενους διωγμούς. Ἀλλὰ αὐτοὶ εἶναι οἱ φωτεινὲς ἐξαιρέσεις. Εἶναι καιρὸς ἡ ἀντίσταση στὸν οἰκουμενισμὸ νὰ γίνει πιὸ σθεναρή, γιατὶ εἶναι ὀλέθρια τὰ ἀποτελέσματά του στὴν Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία, ἀφοῦ οἱ πρωταγωνιστές του εἶναι μεγαλόσχημοι κληρικοί. Καὶ νὰ σκεφτεῖ κανεὶς ὅτι οἱ συγκεκριμένοι ρασοφόροι ὑποστηρίζουν ὅτι ὅ,τι κάνουν εἶναι ὑπὲρ τῆς Ὀρθοδοξίας! Τί θράσος, Θεέ μου!

Ορθόδοξος Τύπος, 20/6/2014 και dtatsis.blogspot.gr/θΡΗΣΚΕΥΤΙΚΑ

ΣΧΟΛΙΟ ΤΟΥ ΙΣΤΟΛΟΓΙΟΥ ΜΑΣ ΕΙΣ ΤΗΝ ΔΙΑΜΑΧΗ ΑΠΟΤΕΙΧΙΣΜΕΝΩΝ - ΤΕΛΕΒΑΝΤΟΥ

Ἀναγνώσαμε εἰς τὸ διαδίκτυο τὴν διαμάχη τοῦ κ. Τελεβάντου καὶ τῶν ἀποτειχισμένων. Ὁ κ. Τελεβάντος εἶναι γνωστὸς διὰ τὶς θέσεις του, οἱ ὁποῖες δὲν εἶναι τίποτα ἄλλο, παρὰ ἀντιγραφὴ τῶν λόγων τοῦ π. Ἐπιφάνιου Θεοδωρόπουλου, καὶ συγκεκριμένα ἀντιγραφὴ τοῦ βιβλίου ''ΤΑ ΔΥΟ ΑΚΡΑ''. Πολλάκις ἔχουμε πεῖ ἃς δημοσιεύσει τὸ βιβλίο ὥστε νὰ μὴν κουράζεται συνεχῶς ἀντιγράφοντας τὰ ἄρθρα-''ἐπιχειρήματα''.

Βλέπουμε ὅτι ἐνῶ οἱ ἀποτειχισμένοι ὁμιλοῦν μὲ ἐπιχειρήματα, ὁ κ. Τελεβάντος μιλῶντας εἰρωνικά, δείχνει ὅτι δὲν ἔχει ὄντως ἐπιχειρήματα, ὅταν δὲν παραθέτει τοὺς λόγους τοῦ π. Ἐπιφανίου!

Λέγει ὁ ἴδιος:

«Ακου ερώτηση οι δικοί σας.!!! Γιατί ακούμε τους Αγίους και όχι ένα καθαιρεμένο κληρικό!!! Μας δουλεύουν δηλαδή!»

Μᾶλλον ὁ κ. Τελεβάντος ξέχασε  ὅτι ὑπάρχουν ἀρκετοὶ ἅγιοι οἱ ὁποῖοι ΑΠΟΤΕΙΧΙΣΘΗΚΑΝ διδάσκοντας καὶ ἐμᾶς τὸ ἴδιο! Ἀλλὰ ἀναφέρει τὸν π. Ἰουστίνο Πόποβιτς καὶ τὸν π. Ἐπιφάνιο Θεοδωρόπουλο. Ὁ π. Ἰουστίνος Πόποβιτς ἀνακηρύχθηκε ἅγιος ἀπὸ τὴν σερβικὴ ἐκκλησία τελευταία, ὅμως ὁ π. Ἐπιφάνιος Θεοδωρόπουλος εἶναι ἅγιος; Μήπως ὅμως  οἱ ἅγιοι δὲν ἔκαναν λάθη; Ἦταν ἀλάθητοι; Ἴσως ὁ κ. Τελεβάντος νὰ μὴν ἔχει μελετήσει τὸν Ἅγιο Γρηγόριο Νύσσης, ὥστε νὰ διαπιστώσει τὰ πολλὰ θεολογικά του λάθη! Συγχωρέστε μᾶς διὰ τὴν εἰρωνικὴ γραφή μας, ἀλλὰ αὐτὴν καταλαβαίνει ὁ κ. Τελεβάντος, ἒφ΄ ὅσον ὁ ἴδιος αὐτὴν χρησιμοποιεῖ! Εἰς τὸ τέλος θὰ μᾶς βάλετε καὶ δεύτερο ''εὐαγγέλιο'' καὶ ἐννοοῦμε ''ΤΑ ΔΥΟ ΑΚΡΑ'''! ἥμαρτον κύριοι!

«Χωνέψτε το καλά! Σχισματικοί δεν πρόκειται να γίνουμε ποτέ. Τους Οικουμενιστές θα τους πολεμούμε συνεχώς αλλά σαν μέλη της Εκκλησίας, επειδή εκτός των κόλπων Της δεν υπάρχει σωτηρία. Τον Οικουμενισμό τον πολεμούμε για να μη χάσουμε την ψυχή μας. Οχι για να χάσουμε την ψυχή μας με την προσχώρηση σε σχίσματα, που βαφτίσατε αποτειχίσεις.»

Ἡ ἀλήθεια κ. Τελεβάντε εἶναι ὅτι δὲν μᾶς ἐνδιαφέρει διὰ ἐσὰς ἡ σὰν καὶ τοῦ λόγου σας! Τὸν ἁπλὸ κοσμάκη σκεφτόμαστε ποὺ ἐδῶ καὶ ἀρκετὰ ἔτη του κάνετε πλύση ἐγκεφάλου μὲ ἀπαράδεκτα ἐπιχειρήματα ὅπως αὐτὰ ποὺ βλέπουμε καὶ σήμερα!

Πεῖτε μᾶς λοιπόν·

ΠΟΙΟΣ ΙΕΡΟΣ ΚΑΝΩΝ Η ΠΟΙΟΣ ΑΓΙΟΣ ΠΑΤΕΡΑΣ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΒΑΠΤΙΖΕΙ ΤΗΝ ΑΠΟΤΕΙΧΙΣΗ ΩΣ ΣΧΙΣΜΑ?

ΠΟΙΟΣ ΙΕΡΟΣ ΚΑΝΩΝ Η ΠΟΙΟΣ ΑΓΙΟΣ ΠΑΤΕΡΑΣ ΜΑΣ ΛΕΓΕΙ ΟΤΙ Η ΔΙΑΚΟΠΗ ΜΝΗΜΟΝΕΥΣΕΩΣ ΤΟΥ ΑΙΡΕΤΙΚΟΥ ΜΑΣ ΘΕΤΕΙ ΕΚΤΟΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ?

 ΠΟΙΟΣ ΙΕΡΟΣ ΚΑΝΩΝ Η ΠΟΙΟΣ ΑΓΙΟΣ ΠΑΤΕΡΑΣ ΜΑΣ ΛΕΓΕΙ ΟΤΙ ΟΙ ΑΙΡΕΤΙΚΟΙ ΑΠΟΤΕΛΟΥΝ ΕΚΚΛΗΣΙΑ?

Ἐπίσης ποιὰν πολεμικὴ ἀσκεῖτε κατὰ τοῦ Οἰκουμενισμοῦ; Μᾶλλον νὰ σᾶς ποῦμε ἐμεῖς! Κάθεστε εἰς τὸν βολικό σας καναπέ, ἴσως καὶ μὲ τὸν καφέ σας, καὶ γράφετε κείμενα (χαρτοπόλεμο κατὰ τὸν ἀείμνηστο κ. Κορναράκη), καὶ ἔτσι νομίζετε ὅτι πολεμᾶτε τὸν Οἰκουμενισμό; Αὐτὰ βλέπει ὁ Πατριάρχης καὶ γελάει κρυφά, καὶ διὰ τοῦτο συνεχίζει τὴν ἐξάπλωση τοῦ Οἰκουμενισμοῦ ἀνενόχλητος ὅταν ἔχει νὰ κάνει μὲ τέτοιου εἴδους ''πολεμικές''!

"Ούτε το αίμα του μαρτυρίου δεν ξεπλένει την αμαρτία του σχίσματος", μας διαβεβαιώνει ο Ιερός Χρυσόστομος. Ελπίζουμε ότι δεν θα τα βάλετε και με τον Ιερό Χρυσόστομο μετά που τα βάλατε με τον Οσιο Ιουστίνο και με τον Γέροντα Επιφάνιο.

Πολὺ σωστὰ ὅσα ἀναφέρει ὁ ἱερὸς Χρυσόστομος, ἀλλὰ μᾶς λέγει καὶ κάτι ἄλλο:

«Πείθεσθε τοῖς ἡγουμένοις ὑμῶν, καί ὑπείκετε. Τί οὖν, φησίν, ὅταν πονηρός ᾖ, καί μή πειθώμεθα; Πονηρός, πῶς λέγεις; εἰ μέν πίστεως ἕνεκεν, φεῦγε αὐτόν καί παραίτησαι, μή μόνον ἂν ἄνθρωπος ᾖ, ἀλλά κἂν ἄγγελος ἐξ οὐρανοῦ κατιών · εἰ δέ βίου ἕνεκεν, μή περιεργάζου. Καί τοῦτο οὐκ οἴκοθεν λέγω τό ὑπόδειγμα, ἀλλ’ ἀπό τῆς θείας Γραφῆς...» (ΕΠΕ 25, 370 · P.G. 63, 231).

«εἰ μέν πίστεως ἕνεκεν (ἐάν δηλαδή ὁ προεστώς ἔχει αἱρετική πίστι) φεῦγε αὐτόν καί παραίτησαι, μή μόνον ἄν ἄνθρωπος ᾖ, ἀλλά κἄν ἄγγελος ἐξ οὐρανοῦ κατιών · εἰ δέ βίου ἕνεκεν μή περιεργάζου» κ. Τελεβάντε!!!

Ἐπίσης:

«Εἰ μέν γάρ δόγμα ἔχει διεστραμμένον, κἂν ἄγγελος ᾖ, μή πείθου · εἰ δέ ὀρθά διδάσκει, μή τῷ βίῳ πρόσεχε, ἀλλά τοῖς ρήμασιν.» (ΕΠΕ 23, 492-494).

Χαρακτηριστικά καί στό σημεῖο αὐτό ἀναφέρει: «εἰ μέν γάρ δόγμα ἔχει διεστραμμένον, κἄν ἄγγελος ᾖ, μή πείθου». Τό «μή πείθου» δέν ἔχει φυσικά τήν ἔννοια νά μήν πεισθῆς στό διεστραμμένο δόγμα τοῦ προεστῶτος, ἀλλά νά μήν ὑποταχθῆς εἰς αὐτόν κ. Τελεβάντε!

Μήπως ἐσεῖς θὰ τὰ βάλετε μὲ τὸν ἱερὸ Χρυσόστομο ποῦ μᾶς διδάσκει τὴν ἀπομάκρυνση ἀπὸ τοὺς αἱρετικούς;

Ὁ κ. Τελεβάντος ὅμως δὲν παραθέτει τυχαία το ἀπόσπασμα ἀπὸ τοὺς λόγους τοῦ ἁγίου διότι γνωρίζει ὅτι οἱ εἰς τὴν καρδία Ὀρθόδοξοι ἦταν καὶ εἶναι ἕτοιμοι νὰ μαρτυρήσουν, διὰ τοῦτο καὶ φοβίζει (ὅπως καὶ οἱ προηγούμενοι δάσκαλοί του) τὸν κόσμο λέγοντας "Οὔτε τὸ αἷμα τοῦ μαρτυρίου δὲν ξεπλένει τὴν ἁμαρτία τοῦ σχίσματος", ἔτσι καὶ ὅσοι ἐμαρτύρησαν (βλ . παλαιοημερολογίτες-διωγμούς), ἀλλὰ καὶ ὅσοι μαρτυρήσουν εἶναι ἀνώφελο διότι τὸ λέγει ὁ ἱερὸς Χρυσόστομος! Μόνο ποὺ ὁ ἅγιος ἀναφέρει ξεκάθαρα διὰ ποιοὺς ὁμιλεῖ καὶ σίγουρα δὲν ὁμιλεῖ διὰ ὅσους ἀπομακρύνονται ἀπὸ τοὺς ΑΙΡΕΤΙΚΟΥΣ ΕΠΙΣΚΟΠΟΥΣ διότι ὁ ἴδιος μας προτρέπει δὶ αὐτό!

Χωνέψτε τὸ καλὰ ἐσεῖς κ. Τελεβάντε καὶ οἱ ὑπόλοιποι! ΕΙΣΤΕ ΕΙΣ ΜΙΑ ''ΕΚΚΛΗΣΙΑ'' ΤΗΝ ΟΠΟΙΑ ΑΠΟΤΕΛΟΥΝ ΑΙΡΕΤΙΚΟΙ! (ἐκκλησία πονηρευομένων κατὰ τοὺς πατέρες)

Σίγουρα ὑπάρχουν καὶ μέλη κληρικοὶ οἱ ὁποῖοι δὲν εἶναι τέτοιοι, ὅμως ἔχουν ἐγκλωβιστεῖ καὶ βοηθᾶτε εἰς τὸν ἐγκλωβισμὸ τοὺς μὲ τέτοιου εἴδους ἐπιχειρήματα.

Ἡ καλύτερη βοήθεια πάντως πρὸς τοὺς αἱρετικοὺς Οἰκουμενιστές, εἶναι ἡ συγκεκριμένη τακτικὴ-ἐπιχειρηματολογία ἡ ὁποία εὐχόμαστε νὰ μὴν εἶναι σκόπιμη!

ΤΑ ΔΥΟ ΚΕΙΜΕΝΑ ΕΔΩ

http://paterikiparadosi.blogspot.gr/2014/06/blog-post_19.html

http://panayiotistelevantos.blogspot.gr/2014/06/blog-post_509.html

ΠΡΟΣΑΓΩΓΕΣ ΚΑΤΑ ΤΗΝ ΕΠΙΣΚΕΨΗ ΤΟΥ ΠΑΤΡΙΑΡΧΗ ΕΙΣ ΤΟ ΗΡΩΔΕΙΟ

Ανοικτή επιστολή προς τον Παναγιώτατον Οικουμ. Πατριάρχην κ. Βαρθολομαίον

Ἀνοικτή ἐπιστολή πρὸς τὸν Παναγιώτατον Οἰκουμ. Πατριάρχην κ. Βαρθολομαῖον

Παναγιώτατε,

Εἴμεθα ἄσημα καὶ ταπεινὰ μέλη τῆς ᾿Ορθοδόξου Καθολικῆς ᾿Εκκλησίας καὶ εἶσθε ὁ Οἰκουμενικὸς Πατριάρχης. Εἶσθε ὁ πνευματικός μας πατέρας καὶ εἴμεθα τὰ πνευματικά σας τέκνα. ῞Οπως δὲ τὰ φυσικὰ τέκνα ἑνὸς πατέρα δὲν εἶναι δυνατὸν ν᾿ ἀδιαφοροῦν, βλέποντας τὸν πατέρα τους νὰ συνάπτῃ παράνομες ἐξωσυζυγικὲς σχέσεις μὲ ξένες γυναῖκες, νὰ ἀπατᾷ τὴν μητέρα τους καὶ νὰ ἐπιστρέφῃ κάθε βράδυ στὸ σπίτι μεθυσμένος, ἔτσι καὶ ἐμεῖς εἶναι ἀδύνατον ν᾿ ἀδιαφορήσωμε, βλέποντας τὴν ὑμετέρα Παναγιότητα νὰ πρωτοστατῇ στὴ σύναψι παρανόμων καὶ ἀπαγορευμένων ἀπὸ τὴν ᾿Εκκλησία σχέσεων μὲ παντὸς εἴδους αἱρετικὲς παρασυναγωγές, νὰ συμπροσεύχεται μὲ ἀμετανοήτους ἐκπροσώπους τους, –ἀκόμη καὶ μὲ ἱέρειες καὶ ἐπισκοπῖνες ἀκραίων προτεσταντικῶν παραφυάδων, ποὺ εὐλογοῦν γάμους ὁμοφυλοφίλων καὶ ὑποστηρίζουν δημοσίως τὸ παγκόσμιο ὁμοφυλοφιλικὸ κίνημα–, νὰ περιφρονῇ θείους καὶ ἱεροὺς Κανόνες ᾿Αποστολικῶν καὶ Οἰκουμενικῶν Συνόδων, νὰ προαναγγέλλῃ τὴν πανορθόδοξη κατάργησι ὅσων Κανόνων θεωρεῖ ἐμπόδιο στὴ διατήρησι τῶν παρανόμων αὐτῶν σχέσεων, καὶ γενικῶς νὰ συμπεριφέρεταιὡς μεθυσμένη ἀπὸ τὸ γλυκὺ καὶ μεθυστικὸ κρασὶ τοῦ ὑψηλοῦ ἀξιώματος καὶ τῆς ἀρχιερατικῆς ἐξουσίας, ἀνατρέποντας ἱεροὺς θεσμοὺς καὶ παραδόσεις, μετακινώντας καὶ τροποποιώντας «ὅρια αἰώνια ἃ ἔθεντο» οἱ θεόπνευστοι ᾿Απόστολοι καὶ οἱ θεοφόροι Πατέρες, κατασκανδαλίζοντας τὸ εὐσεβὲς πλήρωμα τῆς ᾿Εκκλησίας καὶ προκαλώντας ἀνυπολόγιστη φθορὰ στὸ θεανθρώπινο σῶμα της.

Ἐπιτρέπεται ὁ ἔλεγχος 

᾿Ελπίζουμε τὸ ἐλεγκτικὸ ὕφος τῆς παρούσης νὰ μὴ παρεξηγηθῇ. ῾Ο ἔλεγχος εἶναι ἀπαραίτητος μέσα στὴν ἀνθρώπινη κοινωνία καὶ ἰδιαιτέρως μέσα στὴν ᾿Εκκλησία. ῾Ο λόγος τοῦ Θεοῦ ὄχι ἁπλῶς ἐπιτρέπει τὸν ἔλεγχο, ἀλλὰ καὶ τὸν ἐπιβάλλει (Λευ. 19·17, Παρ. 9·8, 10·10, ᾿Εφ. 5·11, Α´ Τιμ. 5·20, Β´ Τιμ. 4·2 κ.ἄ.), ἀρκεῖ αὐτὸς νὰ γίνεται μὲ ἀγάπη, ἀπὸ ἁγνὰ καὶ εἰλικρινῆ ἐλατήρια, δίχως κακίες καὶ ἐμπάθειες, μὲ γνώμονα πάντοτε τὴν διόρθωσι τῶν κακῶς κειμένων καὶ ἀπώτερο σκοπὸ τὴν σωτηρία τῶν ψυχῶν. ῾Ο Θεός, ὅπως γνωρίζετε, ἔδωσε ἀνθρώπινη φωνὴ σὲ μία ὄνο γιὰ νὰ ἐλέγξῃ τὸν προφήτη Βαλαὰμ γιὰ τὴν ἀντίθετη πρὸς τὸ θεῖο θέλημα συμπεριφορά του, ὁ δὲ Κύριός μας ᾿Ιησοῦς Χριστὸς εἶπε στοὺς Φαρισαίους ὅτι, ἐὰν οἱ ἄνθρωποι σιωπήσουν καὶ ἀποκρύψουν τὴν ἀλήθεια, «οἱ λίθοι κεκράξονται». ᾿Εμεῖς, Παναγιώτατε, ὡς πιστὰ μέλη τῆς ᾿Εκκλησίας, ἔχομε τὴν συνείδησι, ὅτι εἴμεθα ἀνώτεροι καὶ ἀπὸ τὴν ὄνο τοῦ Βαλαὰμ καὶ ἀπὸ τὰ ἄψυχα λιθάρια καὶ δικαιούμεθα νὰ ἀρθρώσωμε λόγον ἐλεγκτικό, ἔστω καὶ ἂν αὐτὸς ἀπευθύνεται πρὸς τὸν Οἰκουμενικὸ Πατριάρχη.

Δὲν θ᾿ ἀναφερθοῦμε στὶς συμπροσευχές σας μετὰ τῶν ἑτεροδόξων σὲ Ὁλλανδία καὶ Γερμανία, οἱ ὁποῖες ἀπετέλεσαν, ὡς φαίνεται, «πρόβα τζενεράλε» ἐν ὄψει τῆς «μητέρας τῶν συμπροσευχῶν», ποὺ ἀκολούθησε μὲ τὸν Πάπα στὰ ῾Ιεροσόλυμα. Οὔτε θὰ σᾶς καλέσωμε νὰ παύσετε νὰ συμπροσεύχεσθε μετὰ τῶν αἱρετικῶν. ῎Αλλωστε, ὅπως ἀποδεικνύουν τὰ πράγματα, οἱ συμπροσευχὲς αὐτὲς σᾶς ἔχουν γίνει πάθος ἀθεράπευτο καὶ μόνο μία ἐπέμβασι τοῦ Θεοῦ ἠμπορεῖ νὰ σᾶς ἀπαλλάξῃ ἀπ᾿ αὐτό. Τὸ «ἀδιαλείπτως προσεύχεσθε» τοῦ ᾿Αποστόλου σεῖς ἔχετε μετατρέψει σὲ «ἀδιαλείπτως συμπροσεύχεσθε μετὰ τῶν αἱρετικῶν καὶ ἀλλοθρήσκων», καὶ αὐτὸ πράττετε συνεχῶς καὶ ἀκαταπαύστως. Δὲν δυνάμεθα ὅμως νὰ παραβλέψωμε τὴν συμπροσευχή σας μὲ τὸν Πάπα στὰ ῾Ιεροσόλυμα, διότι αὐτὴ ὑπερέβη σὲ τόλμη καὶ προκλητικότητα κάθε ἄλλη συμπροσευχή, προκάλεσε δὲ μεγάλο σεισμὸ στὶς συνειδήσεις τῶν ἁπανταχοῦ τῆς γῆς ᾿Ορθοδόξων πιστῶν, ἀπείρως ἰσχυρότερο τοῦ (προειδοποιητικοῦ;) σεισμοῦ, ποὺ ἔσεισε τὴν γενέτειρά σας μίαν ἡμέρα πρὶν τὴ συνάντησί σας μὲ τὸν Πάπα!

Ὁ Ἅγιος Ἀλέξανδρος 

Γιὰ νὰ σᾶς δείξωμε δὲ τὸ μέγεθος τοῦ ἀτοπήματος, στὸ ὁποῖο ὑποπέσατε, θὰ σᾶς καλέσωμε νὰ συγκρίνετε τὴν ἐνέργειά σας μὲ τὴν ἐνέργεια ἑνὸς ἁγίου προκατόχου σας, ὁ ὁποῖος ἐλάμπρυνε μὲ τὴν παρουσία του τὸν πατριαρχικὸ θρόνο τῆς Κωνσταντινουπόλεως πρὸ 1679 ἐτῶν. Πρόκειται γιὰ τὸν ἅγιο ᾿Αλέξανδρο, ὁ ὁποῖος μᾶς ἄφησε αἰώνιο παράδειγμα ἀποφυγῆς ἐκκλησιαστικῶν σχέσεων μὲ ἀμετανοήτους αἱρετικούς, τὸ ὁποῖο, δυσ τυχῶς, περιφρονεῖται ἀπὸ τοὺς οἰκουμενιστὰς καὶ παγκοσμιοποιημένους σήμερα ἀρχιερεῖς μας. ᾿Αλλ᾿ ἂς ἐνθυμηθοῦμε τί συνέβη τὸ 335 στὴν Κωνσταντινούπολι.

῾Ο αἱρεσιάρχης ῎Αρειος, ἔχοντας ἐξαπατήσει τὸν αὐτοκράτορα, ψευδῶς ὁρκιζόμενος, ὅτι πιστεύει στὴν ἴδια Πίστι, στὴν ὁποία ἐπίστευε καὶ ἡ ᾿Εκκλησία, ἦταν ἕτοιμος, μὲ δολιότητα καὶ θρασύτητα, νὰ εἰσέλθῃ στὸν ὀρθόδοξο ναὸ καὶ νὰ συλλειτουργήσῃ μὲ τοὺς ᾿Ορθοδόξους. Οἱ πιέσεις καὶ ἀπειλές, ποὺ ἐδέχετο ὁ ᾿Αλέξανδρος, γιὰ νὰ δεχθῇ τὸν αἱρεσιάρχη σὲ ἐκκλησιαστικὴ κοινωνία, ἦταν ἀσφυκτικὲς καὶ ἀφόρητες. Αὐτὸς ὅμως δὲν ὑποχωροῦσε.

Τὸ Σάββατο τὸ βράδυ, παραμονὴ τῆς ἡμέρας, ποὺ θὰ εἰσήρχετο ὁ ῎Αρειος στὸν ὀρθόδοξο ναό, ὁ πατριάρχης ᾿Αλέξανδρος γονάτισε περίλυπος ἔμπροσθεν τῆς ῾Αγίας Τραπέζης καὶ παρεκάλεσε μὲ δάκρυα τὸν Θεό· «Εἰ ῎Αρειος αὔριον συνάγεται, ἀπόλυσον ἐμὲ τὸν δοῦλόν σου καὶ μὴ συναπολέσῃς εὐσεβῆ μετὰ ἀσεβοῦς· εἰ δὲ φείδῃ τῆς ἐκκλησίας σου (οἶδα δὲ ὅτι φείδῃ) ἔπιδε ἐπὶ τὰ ῥήματα τῶν περὶ Εὐσέβιον καὶ μὴ δῷς εἰς ἀφανισμὸν καὶ ὄνειδος τὴν κληρονομίαν σου καὶ ἆρον ῎Αρειον, ἵνα μὴ εἰσελθόντος αὐτοῦ εἰς τὴν ἐκκλησίαν δόξῃ καὶ ἡ αἵρεσις συν εισέρχεσθαι αὐτῷ καὶ λοιπὸν ἡ ἀσέβεια νομισθῇ ὡς εὐσέβεια» (Θεοδωρήτου Κύρου, ᾿Εκκλησιαστικὴ ῾Ιστορία, σελ. 21-22).

Τὸ ἀποτέλεσμα εἶναι γνωστό. ῾Η θερμὴ καὶ ἐναγώνια προσευχὴ τοῦ Πατριάρχου εἰσακούσθηκε ἀπὸ τὸν Θεὸ καὶ ὁ ῎Αρειος τὴν ἑπομένη ἡμέρα, ἐνῷ ἦταν σὲ κατάστασι εὐφορίας, κατελήφθη ἀπὸ ἐπείγουσα σωματικὴ ἀνάγκη, πρὸς ἐκπλήρωσι τῆς ὁποίας κατέφυγε σὲ ἀποχωρητήριο, ἀπὸ τὸ ὁποῖο, ἐξ αἰτίας ἀκατάσχετης αἱμορραγίας τῶν ἐντέρων, δὲν ἐξῆλθε ζωντανός. ῎Ετσι στερήθηκε καὶ τὴν ἐκκλησιαστικὴ κοινωνία μετὰ τῶν ᾿Ορθοδόξων καὶ τὴν ἰδία του ζωή!

Δὲν διδάσκεσθε; 

Στὴν πόλι σας ἔγιναν τὰ θαυμαστὰ καὶ παράδοξα αὐτὰ γεγονότα, Παναγιώτατε, σὲ κάποιο μέρος πλησίον τοῦ Πατριαρχείου σας, καὶ ἐνῷ, ὡς γνώστης τῆς ἐκκλησιαστικῆς ῾Ιστορίας, τὰ γνωρίζετε, ἐν τούτοις δὲν διδάσκεσθε ἀπ᾿ αὐτά. Αὐτὸ ἀποδεικνύει μία σύγκρισι τοῦ τότε μὲ τὸ σήμερα. Τότε, ὁ αἱρεσιάρχης ῎Αρειος· σήμερα, ὁ αἱρεσιάρχης Πάπας τῆς Ρώμης. ῍Η μήπως δὲν εἶναι ὁ Πάπας αἱρεσιάρχης; Μήπως ἔπαυσε ἡ Ρώμη νὰ εἶναι αἱρετική, ἐπειδὴ ἐσεῖς καὶ οἱ ὁμόφρονές σας τὴν ὠνομάσατε «ἀδελφὴ ἐκκλησία»; Μήπως ἀπέκτησαν μαγικῷ τῷ τρόπῳ ἐγκυρότητα τὰ «Μυστήριά» της, ἐπειδὴ ἡ προτεσταντικὴ Βαπτισματικὴ Θεολογία, ποὺ ἀποδέχεσθε, ἀναγνωρίζει ὡς ἔγκυρο τὸ «βάπτισμά» της; Δύνασθε μήπως νὰ μᾶς ὑποδείξετε μίαν ἔστω ἀπὸ τὶς εἴκοσι καὶ πλέον πλάνες καὶ αἱρέσεις του, ποὺ νὰ ἀπεκήρυξε ὁ Παπισμός, κατὰ τὴ διάρκεια τῶν διαλόγων μας μαζί του; Δὲν δύνασθε, διότι ἡ Δύσι ἐμμένει σατανικῶς στὶς κακοδοξίες της, δὲν τὶς ἀποκηρύσσει καὶ δὲν μετανοεῖ. Συνεχίζουμε τὴν σύγκρισι. Τότε, ὁ αὐτοκράτορας καὶ οἱ ᾿Αρειανοὶ ἐπίεζαν τὸν Πατριάρχη νὰ δεχθῇ σὲ ἐκκλησιαστικὴ κοινωνία τὸν ῎Αρειο· σήμερα, σεῖς οἰκειοθελῶς(!) παρίστασθε στὴν ἐνθρόνισι τοῦ αἱρεσιάρχου Πάπα, τὸν τιμᾶτε, καὶ τὸν προσκαλεῖτε σὲ ἱστορικὴ συνάντησι μαζί σας στὰ ῾Ιεροσόλυμα, ἀκολουθώντας τὰ ἴχνη τῶν προκατόχων σας ᾿Αθηναγόρα καὶ Παύλου ΣΤ´, κάτι, ποὺ ἔγινε μὲ μεγάλη ἐπισημότητα καὶ τυμπανοκρουσίες.

Τότε, ὁ Πατριάρχης γονυπετὴς παρακαλοῦσε τὸν Θεὸ νὰ τὸν πάρῃ, παρὰ νὰ ἔλθῃ σὲ κοινωνία μὲ τὸν ῎Αρειο· σήμερα, ὁ διάδοχός του συμπροσεύχεται πανευτυχὴς μὲ τὸν αἱρεσιάρχη μέσα στὸ Ναὸ τῆς ᾿Αναστάσεως, λέγων τὸ πικρὸ γλυκύ, τὸ σκότος φῶς καὶ τὴν ἐκκλησιαστικὴ παράβασι καὶ παρανομία «πηγὴ πνευματικῆς χαρᾶς», «θεία εὐλογία» καὶ ἀγλαὸ «καρπὸ μιᾶς πλήρους χάριτος πορείας»!

Τότε, ὁ ἅγιος Πατριάρχης παρακαλοῦσε μὲ δάκρυα τὸν Θεὸ νὰ μὴ ἐπιτρέψῃ στὸν ῎Αρειο νὰ εἰσέλθῃ στὸν ὀρθόδοξο ναό, διότι μαζὶ μὲ τὸν αἱρεσιάρχη θὰ εἰσήρχετο καὶ ἡ αἵρεσι· στὶς 25 Μαΐου 2014, κατόπιν δικῆς σας προσκλήσεως, ὁ Πάπας εἰσῆλθε ὄχι σὲ ὁποιοδήποτε ὀρθόδοξο ναό, ὄχι στὸν ναὸ τοῦ ῾Αγ. Γεωργίου τοῦ Φαναρίου, ἀλλὰ στὸν πάνσεπτο Ναὸ τῆς ᾿Αναστάσεως, στὸν Πανάγιο Τάφο, καὶ μαζί του εἰσῆλθε, μὲ πομπώδεις τιμὲς καὶ ὑποδοχὲς ἐκ μέρους τῶν ᾿Ορθοδόξων, ἡ παναίρεσι (κατὰ τὸν ἅγ. ᾿Ιουστῖνο Πόποβιτς) τοῦ Παπισμοῦ, συνοδευομένη ἀπὸ τὶς ἀπαίσιες ἀδελφὲς καὶ θυγατέρες της, τὸ φιλιόκβε, τὸ πρωτεῖο, τὸ ἀλάθητο, τὴν ἄσπιλο σύλληψι τῆς Θεοτόκου, τὰ ἄζυμα, τὴν ἀξιομισθία τῶν ἁγίων, τὸ καθαρτήριο πῦρ, καὶ ἄλλες πλάνες καὶ αἱρέσεις. Καὶ μόνον αὐτό; ῾Η «ἐκλεκτὴ» ὑμῶν ὁμήγυρις συμπεριελάμβανε ἐκπρο σώπους καὶ ἄλλων αἱρέσεων, ὅπως τοῦ Μονοφυσιτισμοῦ καὶ ἄλλων δογμάτων!

῾Η κουστωδία, ποὺ ἀπέστειλε ὁ Πιλᾶτος, ἐφύλαττε τὸ ἐνταφιασμένο σῶμα τοῦ Χριστοῦ ἔξω ἀπὸ τὸν τάφο. ῾Η δική σας παναιρετικὴ κουστωδία, ἡ ὁποία μὲ τὶς φοβερὲς αἱρέσεις ἔχει κατασχίσει τὸ θεανθρώπινο σῶμα, εἰσῆλθε, κατόπιν δικῆς σας προσκλήσεως, ἐντὸς τοῦ Παναγίου Τάφου, παρόντων δυστυχῶς καὶ ῾Αγιοταφιτῶν Πατέρων, οἱ ὁποῖοι ἀσφαλῶς θὰ ἐσκέπτοντο γιὰ πόσο ἀκόμη καιρό, μετὰ ἀπ᾿ αὐτὸ τὸ ὀλίσθημα, θὰ ἐπιτρέπῃ ἡ μακροθυμία τοῦ Θεοῦ νὰ φυλάττουν μὲ παρρησία τὰ Πανάγια προσκυνήματα.

Οἱ αἰφνίδιοι θάνατοι 

Κατόπιν τούτων, δανειζόμεθα, Παναγιώτατε, τὸν λόγο τοῦ εὐγνώμονος λῃστοῦ ἐπὶ τοῦ σταυροῦ καὶ σᾶς ἐρωτῶμε· Δὲν φοβεῖσθε τὸν Θεό; Δὲν διδάσκεσθε ἀπὸ τὴν ῾Ιστορία; Δὲν σᾶς προβληματίζει ὁ αἰφνίδιος καὶ κακὸς θάνατος τοῦ Πατριάρχου ᾿Ιωσὴφ τὸ 1439 καὶ ἡ ταφή του μακριὰ ἀπὸ τὸ ποίμνιό του, στὴν ξένη καὶ ἀφιλόξενη γῆ τῆς Φλωρεντίας, στὸν ναὸ τῶν αἱρετικῶν Δομινικανῶν; Δὲν σᾶς προβληματίζει ὁ ἐξ ἴσου αἰφνίδιος καὶ κακὸς θάνατος τοῦ 49χρονου παπόφιλου Μητροπολίτου Λένινγκραντ Νικοδήμου, ποὺ ξεψύχησε μπροστὰ στὰ πόδια τοῦ νεοεκλεγέντος Πάπα ᾿Ιωάννου Παύλου Α´, τοῦ γνωστοῦ καὶ ὡς «Πάπα τῶν 33 ἡμερῶν», στὶς 5 Σεπτεμβρίου 1978; Δὲν σᾶς προβληματίζει ὁ αἰφνίδιος ἐπίσης θάνατος τοῦ Μητροπολίτου Κερκύρας Τιμοθέου στὶς 15 Μαρτίου 2002, ὀλίγες ἡμέρες μετὰ τὴν ἐπιστροφή του ἀπὸ τὸ Βατικανό; Δὲν σᾶς προβληματίζει, τέλος, ὁ τραγικὸς θάνατος τοῦ ᾿Αρχιεπισκόπου ᾿Αθηνῶν Χριστοδούλου, ὁ ὁποῖος, μετὰ τὴν (πρώτη στὴν ἱστορία) ἐπίσκεψι τοῦ Πάπα στὴν ῾Ελλάδα, τὴν διοργάνωσι (γιὰ πρώτη φορὰ) συνεδρίου τοῦ Π.Σ.Ε. ἐπὶ ἑλληνικοῦ ἐδάφους καὶ τὴν (πρώτη γιὰ ἀρχιεπίσκοπο ᾿Αθηνῶν) μετάβασί του στὸ Βατικανό, δίχως τὴν ἔγκρισι τῆς ῾Ι. Συνόδου, ἐκλήθη νὰ ἐγκαταλείψῃ πρόωρα καὶ αὐτὸς τὸν μάταιο τοῦτο κόσμο καὶ νὰ στερηθῇ ἔτσι ἡ ῾Ελλαδικὴ ᾿Εκκλησία τὸν χαρισματικό, κατὰ τὰ ἄλλα, ἡγέτη της; ᾿Αναρωτηθήκατε ποτέ, μήπως οἱ πρόωροι αὐτοὶ θάνατοι ἦσαν θεοσημεῖες, διὰ τῶν ὁποίων ὁ Θεὸς ἀπεδοκίμασε τὶς προαναφερθεῖσες ἀντίθετες πρὸς τὸ θέλημά Του ἀρχιερατικὲς παρεκτροπές, «ὑπόδειγμα μελλόντων ἀσεβεῖν τεθεικώς»; Δὲν φοβεῖσθε, μήπως ὁ Θεὸς ἀπευθύνει καὶ πρὸς τὴν Παν αγιότητά σας ἐρώτημα, παρόμοιο μ᾿ ἐκεῖνο, ποὺ ἀπηύθυνε στοὺς Φαρισαίους· «τὴν μὲν καταστροφὴν τοῦ φυσικοῦ περιβάλλοντος γινώσκεις διακρίνειν, τὴν δὲ καταστροφὴν τοῦ πνευματικοῦ περιβάλλοντος ὑπὸ τοῦ Οἰκουμενισμοῦ, ὃν ὑπηρετεῖς καὶ προωθεῖς, οὐ δύνασαι γνῶναι»; Ρεκὸρ ἐπισκεψιμότητος καταρρίπτει βίντεο, ἀναρτηθὲν πρὸ ἡμερῶν στὸ διαδίκτυο, ποὺ παρουσιάζει πολιὸ καὶ ὑπέργηρο Λευΐτη τῶν ᾿Αθηνῶν, λευκανθέντα στὴν ὑπηρεσία τοῦ ἱεροῦ θυσιαστηρίου, νὰ κλαίῃ σὰν μικρὸ παιδί, ἀναλογιζόμενο τὰ δεινὰ ποὺ θὰ μᾶς ἐπισκεφθοῦν, ἐξ αἰτίας τῶν προδοσιῶν τῆς Πίστεως καὶ τῆς ἀποστασίας κλήρου καὶ λαοῦ.

Ἐγκαταλείψατε τὴν πλάνην 

Σφραγίζομε, Παναγιώτατε, τὴν παροῦσα μὲ μία υἱϊκὴ καὶ ταπεινὴ παράκλησι. ᾿Εγκαταλείψατε τὴν πλανεμένη ὁδὸ τοῦ Οἰκουμενισμοῦ καὶ ἐπιστρέψατε στὴν ἀπλανῆ ὁδὸ τῆς ᾿Ορθοδοξίας. ῎Αγγελος, ὅμοιος μ᾿ ἐκεῖνον, ποὺ ἔφρασε τὸν δρόμο τοῦ Βαλαάμ, ἔχων «τὴν ρομφαίαν ἐσπασμένην ἐν τῇ χειρὶ αὐτοῦ», φράσσει καὶ τὸν δικό σας δρόμο. Δὲν τὸν βλέπετε; Τί περιμένετε γιὰ νὰ ἀλλάξετε πορεία; Νὰ σᾶς ὁμιλήσουν τὰ μάρμαρα τῆς ῾Αγια-Σοφιᾶς μὲ ἀνθρώπινη φωνὴ καὶ νὰ σᾶς ἐλέγξουν; «Οὐ δύνασθε δυσὶ κυρίοις δουλεύειν· οὐ δύνασθε ᾿Ορθοδοξίᾳ ὑπηρετεῖν καὶ Οἰκουμενισμῷ». ῾Η πρώτη ὑπηρετεῖ τὸν Χριστό· ὁ δεύτερος τὸν ᾿Αντίχριστο καὶ τὸν Διάβολο. Παύσατε νὰ προκαλῆτε τὸν Θεὸ καὶ νὰ σκανδαλίζετε τὸν λαό Του. Καὶ μὴ διανοηθῆτε νὰ τροποποιήσετε ἢ καταργήσετε ἱ. Κανόνες τῶν ῾Αγ. ᾿Αποστόλων καὶ τῶν Οἰκουμενικῶν Συνόδων, διότι τέτοιες κραυγαλέες αὐθαιρεσίες, καὶ ἂν ἀκόμη ἔχουν «συνοδικὴ» καὶ «Πανορθόδοξη» κάλυψι, δὲν πρό κειται νὰ γίνουν ἀποδεκτὲς καὶ σεβαστὲς ἀπὸ τὴν συνείδησι τοῦ ᾿Ορθοδόξου ἐκκλησιαστικοῦ πλη ρώματος. Καὶ αὐτὴ ἡ συνείδησι, ποὺ ἐγκρίνει ἢ ἀπορρίπτει ἀποφάσεις καὶ οἰκουμενικῶν ἀκόμη Συνόδων, ὅσο καὶ ἂν ἐσεῖς τὴν ὑποτιμᾶτε, καὶ ὅσο καὶ ἂν φαίνεται ὑπνώττουσα καὶ ἐξασθενημένη, νὰ γνωρίζετε ὅτι ἀγρυπνεῖ καὶ εἶναι πάντοτε ἕτοιμη νὰ ἀντιδράσῃ σὲ ὁποιαδήποτε «τετελεσμένα» ἀποφασίσει ἡ μέλλουσα νὰ συνέλθῃ τὸ 2016 Σύνοδος, ἐὰν αὐτὰ εἶναι ἀντίθετα πρὸς τὴν ῾Αγία Γραφή, τὴν ῾Ιερὰ Παράδοσι καὶ τὸ θέλημα τοῦ Θεοῦ. ᾿Ελπίζουμε νὰ μὴ περιφρονήσετε τὴν ἀγωνιώδη αὐτὴ φωνή, ποὺ ὑψώνουμε ἀπὸ τὸν μακρινὸ Καναδᾶ.

Μὲ σεβασμό,

῾Ελληνορθόδοξος ῾Ιεραποστολικὴ ᾿Αδελφότης «Μ. ᾿Αθανάσιος», Τορόντο.

῾Ελληνοκαναδικὴ ᾿Ορθόδοξος ῾Ιεραποστολικὴ ᾿Αδελφότης «Ἀπόστολος Παῦλος», Τορόντο.

῾Ελληνοκαναδικὴ ῾Ιεραποστολικὴ ᾿Αδελφότης «᾿Ορθόδοξος Φωνή», Μόντρεαλ.

Ορθόδοξος Τύπος, α.φ. 2027, 20 Ιουνίου 2014

Ερωτήσεις προς τον Μητροπολίτη Γόρτυνος κ. Ιερεμία

"Ὦ οἱ ποιμένες οἱ διασκορπίζοντες

καὶ ἀπολλύοντες τὰ πρόβατα

τῆς νομῆς μου" (Ιερεμίας, κγ΄, 1)

Ιανός, ο διπρόσωπος μυθικός θεός των Ρωμαίων.

Πριν λίγες ημέρες διαβάσαμε το νέο άρθρο του νεοημερολογίτου Μητροπολίτου Γόρτυνος κ. Ιερεμία (εδώ).

Ο κ. Ιερεμίας, γνωστός από την άρση της υπογραφής του στο βαρυσήμαντο κείμενο "Ομολογία Πίστεως κατά του Οικουμενισμού", προσπαθεί να συμβιβάσει τα ασυμβίβαστα, δικαιολογώντας το μνημόσυνο των αμνημονεύτων και την κοινωνία των ακοινώνητων [1].

Γορτ-Ιανός, σύγχρονος ορθόδοξος επίσκοπος που καταδικάζει και κοινωνεί ταυτόχρονα με τους αιρετικούς οικουμενιστές 

Βεβαίως βρίσκει και τα κάνει, όπως έχει παρατηρηθεί και άλλοτε. Το ποίμνιό του, όπως και το ποίμνιο όλων των νεοημερολογιτικών Μητροπόλεων, είναι απληροφόρητο, ακατήχητο και το κάθε μέλος του - κατά κανόνα, και στην περίπτωση που δεν είναι απλά εκκλησιαστικός τουρίστας (επίσκεψη στο ναό σε βαπτίσεις, γάμους, κηδείες, Χριστούγεννα, Πάσχα) -, δεν έχει καμία επαφή με την Αγία Γραφή και την Πατερική Παράδοση, η δε θρησκευτική του μόρφωση, αν και όταν υπάρχει, ξεκινά και τελειώνει σε επιλεγμένες "ανώδυνες" διδασκαλίες Αγίων και νεοτέρων Γερόντων.

Επειδή όμως εμείς είμαστε, κατά τον χαρακτηρισμό του κ. Ιερεμία, "σούπερ" Ορθόδοξοι [2] και ως τοιούτοι δεν αναπαυόμαστε με θεωρίες που δεν ερείδονται επί της διδασκαλίας των Αγίων Πατέρων (των παλαιών και "σούπερ", όχι των νεοπατέρων και "νερόβραστων"), τον καλούμε να απαντήσει (δίδοντας απολογία σε καθέναν που το ζητά, κατά τον Απόστολο [3]) στις παρακάτω ερωτήσεις:

1. Διαβάζουμε στο κείμενο: "Ἡ ἑνότητα αὐτή τῆς Ἐκκλησίας ἐκφράζεται ὡς ἑξῆς: Οἱ ἱερεῖς μνημονεύουν τό Ἐπίσκοπο. Τό ἀκοῦτε αὐτό κάθε φορά ἀπό τόν Ἱερέα σέ κάθε ἱερή Ἀκολουθία καί προπαντός τό ἀκοῦτε στήν θεία Λειτουργία, ὅταν ὁ Ἱερέας λέει «Ἐν πρώτοις μνήσθητι, Κύριε, τοῦ Ἀρχιεπισκόπου ἡμῶν (τάδε)...». Ὁ Ἐπίσκοπος πάλι μνημονεύει τήν Ἱερά Σύνοδο. Ἡ δέ Ἱερά Σύνοδος μνημονεύει ὅλους τούς Ἀρχιεπισκόπους, ὅλα τά Πατριαρχεῖα καί ἰδιαιτέρως μνημονεύει τόν Οἰκουμενικό Πατριάρχη. Ἔτσι, μέ τήν μνημόνευση αὐτή ὑπάρχει ἑνότητα σέ ὅλη τήν Ἐκκλησία".
Και αναρωτιόμαστε: Όταν μνημονεύεται ξεκάθαρα στο Φανάρι ο αιρετικός Πάπας Ρώμης ως εξής "Έτι δεόμεθα υπέρ του Αγιωτάτου επισκόπου και Πάπα Ρώμης Βενεδίκτου και του Αρχιεπισκόπου και Πατριάρχου ημών Βαρθολομαίου και υπέρ του κατευθυνθήναι τα διαβήματα αυτών εις πάν έργον αγαθόν" (βλέπε εδώ και βίντεο: http://aktines.blogspot.gr/2012/05/blog-post_5962.html ) με τη μνημόνευση αυτή δεν υπάρχει ενότητα με τον Πάπα και την αιρετική του παρασυναγωγή; Ναι ή όχι, κ. Ιερεμία;

2. Εξετάζοντας την θέση του κειμένου πως "ὅταν ἕνας Δεσπότης, μόνος του αὐτός, χωρίς νά τό ποῦν καί νά συμφωνήσουν καί οἱ ἄλλοι πατέρες Ἱεράρχες, παύει τό μνημόσυνο τοῦ Πατριάρχου, αὐτός ἀποκόπτεται ἀπό τήν Ἐκκλησία, ἔκανε τόν ἑαυτό του ὑπέρ-Ἐκκλησία καί ἔκανε σχίσμα, τό ὁποῖο σχίσμα εἶναι φοβερό ἁμάρτημα, τό φοβερώτερο, πού δέν τό ξεπλένει οὔτε αἷμα μαρτυρίου", μήπως υπονοείτε κ. Ιερεμία, πως θα πρέπει να θεωρήσουμε σχισματικό και εκτός Εκκλησίας, τον Άγιο Μάρκο τον Ευγενικό που διέκοψε το μνημόσυνο [4] του λατινόφρονος πατριάρχου, χωρίς τη συμφωνία των άλλων επισκόπων;

3. Τέλος, πως εξηγείτε κ. Ιερεμία το γεγονός να μας μιλάτε για δύο άκρα (ζηλωτισμό και οικουμενισμό, κατά την καινοφανή θεωρία του π. Επιφανίου Θεοδωρόπουλου), αλλά να ΚΟΙΝΩΝΕΙΤΕ και εσείς με το ένα (οικουμενισμό);

Επειδή πιστεύουμε ότι ο κ. Ιερεμίας δεν πρόκειται να απαντήσει στις παραπάνω ερωτήσεις, κλείνουμε την παρούσα ανάρτηση με ένα σχόλιο στα εξής γραφόμενά του: "Καλύτερα «νά πάω νά πνιγῶ», ὅπως τό λένε στήν πατρίδα μου (πρβλ. Λουκ. 17,2), παρά νά γίνω αἰτία ἀποσχισμοῦ ἐμοῦ καί ἄλλων χριστιανῶν ἀπό τήν Ἐκκλησία".

Αυτό είναι το καλύτερο κ. Ιερεμία! Να πνίξετε το ένα σας πρόσωπο!

Ούτε Ιανούς, ούτε χλιαρούς θέλει η Εκκλησία...

ΙΣΟΚΡΑΤΗΣ ΣΧΟΛΑΣΤΙΚΟΣ

[1] P. G. 160, 1097

[2] Τον ευχαριστούμε για τον χαρακτηρισμό αυτό και δηλώνουμε ότι τον προτιμούμε βεβαίως από τους χαρακτηρισμούς "ουνίτες", "οικουμενιστές" ή "λατινόφρονες".
[3]Α΄ Πετρ., γ΄, 15
[4] Αναφέρουμε ενδεικτικά τον Άγιο Μάρκο, αφού υπήρξαν στην εκκλησιαστική ιστορία και πολλοί άλλοι ορθόδοξοι επίσκοποι, όπως, για παράδειγμα, ο Άγιος Υπάτιος ή ο Άγιος Γρηγόριος ο Παλαμάς, που  και αυτοί (σε αντίθεση με την ταπεινολογική θεωρία του κ. Ιερεμία) δεν περίμεναν "παρέα" για να κόψουν το μνημόσυνο των αιρετικών προϊσταμένων τους.

ΠΗΓΗ ''ΚΡΥΦΟ ΣΧΟΛΕΙΟ''