Δέν
εἶναι διόλου τυχαῖο πού ἡ Ἑκκλησία μας, τούς ὀνομάζει «ΠΟΙΜΕΝΑΡΧΕΣ» τούς
Ἱερωμένους οἱ ὁποῖοι ἒχουν ὡς ἀποστολή τους τήν καθοδήγηση τῶν Πιστῶν.
Ἐδῶ,
πρίν προχωρήσωμε, πρέπει νά τονίσωμε πώς μέ τόν ὃρο «πρόβατα», δέν ἐννοοῦνται
«ἂβουλα», χωρίς προσωπικότητα, χωρίς ἐλευθέρα βούληση, χωρίς τήν δυνατότητα
ἐπιλογῶν ἂτομα, ἀλλά «μονάδες», γιά κάθε μία τῶν ὁποίων ὁ Πανάγαθος ἒχει τό
ἲδιο ἐνδιαφέρον ἀλλά καί οἱ ὁποῖες, ἒχουν τό δικαίωμα τῆς ΠΛΗΡΟΥΣ ἐλευθερίας ὡς
πρός τίς ἀποφάσεις των καί τήν ἐπιλογή τοῦ τρόπου ζωῆς των.
Ἁπλῶς,
γίνεται μία παρομοίωσις, ἡ ὁποία δίδει ΤΕΡΑΣΤΙΕΣ εὐθῦνες στούς Ἱερωμένους (καί
μάλιστα στούς ὑψηλόβαθμους), διότι εἶναι ΥΠΟΧΡΕΩΜΕΝΟΙ νά ἐκτελοῦν τά καθἠκοντά
τους μέ θέρμη, μέ ζῆλον, μέ φόβον Θεοῦ καί μέ συνέπειαν λόγων καί πράξεων.
Καί
τά καθήκοντα αὐτά, εἶναι τό νά καθοδηγοῦν, νά συμβουλεύουν καί κυρίως νά
φυλάττουν ἀπό κάθε κακό, νά ΠΡΟΣΤΑΤΕΥΟΥΝ δηλαδή, τά μέλη τοῦ «ποιμνίου» των,
δηλαδή τῶν Χριστιανῶν πού τούς ἀκολουθοῦν.
Ἓνας
ἁπλός ποιμήν, ἓνας τσοπάνος, ἐάν χάση ἓνα μέλος τοῦ ποιμνίου του, εἶναι ἱκανός
νά ψάχνη ἐπί ἡμέρες, γιἀ νά τό ξαναβρῆ, σέ πλαγιές, σέ ρουμάνια, σέ χαράδρες,
παντοῦ.
Καί
τί χαρές κάνει ἂν τά καταφέρη…! Ἡ φλογέρα του «παίρνει φωτιά» ἀπό χαρούμενες
μελωδίες καί ἡ καρδιά του εἶναι γεμάτη χαρά, ἐνὼ, ἂν πεισθῆ πώς τό ἒχασε, εἶναι
ἱκανός νά μή ξαναπιάση φλογέρα γιά ἡμέρες, ἢ οἱ σκοποί του νά εἶναι λυπητεροί…!
Φροντίζει
γιά τήν τροφή τους ἀλλά καί γιά τήν ἀσφάλειά τους ἀπό τούς πάντοτε
καιροφυλακτοῦντες λύκους…!
Καί
μή νομίζετε πώς ὃλα αὐτά τά κάνει πάντοτε γιά τό κέρδος…!
Ἡ
ἀπώλεια ἑνός καί δύο προβάτων γιά κάποιον πού ἒχει πολλά «κεφάλια», δέν εἶναι
δά καί καταστροφή..!
Δίνει
ὀνόματα, ξεχωρίζει τίς φωνοῦλες καί κλαίει ὃταν κάποιος λύκος ἁρπάξη κάποιο ἀπό
τά ἀγαπημένα του πρόβατα.
Αὐτό
θά πῆ «καλός ποιμήν»
Τά
ἲδια καθἠκοντα καί μἀλιστα μέ πολύ μεγαλύτερες εὐθῦνες, ἒχει καί ὁ «ποιμήν», ὁ
ὁποῖος ἒχει «χρεωθεῖ», μέ ἀνθρώπινες ψυχές…!
Πρέπει
νά τίς «θρέψη» μέ Πνευματική τροφή, καί ἒχει ΤΡΟΜΑΚΤΙΚΗ εὐθύνη ἒναντι Τοῦ
Κυρίου μας, γιά κάθε «ἀπώλεια»…!
Γιατί
τά λέμε ὃλα αὐτά;
Μά,
διότι, αὐτοί πού ἀρέσκονται νά αὐτοπροβάλλωνται ὡς «ποιμενάρχαι», δηλαδή ὁ
Βαρθολομαῖος καί ὁ τρισκατάρατος Πάπας, οὐδεμία σημασία δίδουν γιά τήν τύχη τῶν
ἁπλῶν ἀνθρώπων, οἱ ὁποῖοι, παγιδευμένοι μέσα στήν ἒλλειψη κάθε ἐπαφῆς τους μέ
τήν Πραγματική, τήν ΓΝΗΣΙΑ Ὀρθοδοξία, τούς ἀκολουθοῦν…
Αὐτοί,
σέ μία πραγματικά συνεπέστατη συνεργασία, ἀπεργάζονται τήν πλήρη καταστροφή τῆς
Ὀρθοδοξίας καί ἒχουν ἐγκαταλείψει κάθε εἲδους προσπάθεια γιά τήν σωτηρία
(πνευματική ἀλλά καί σωματική) τῶν, ἀνά τόν κόσμο χριστιανῶν.
Ἀνταλλάσοουν
«ἀσπασμούς», συζητοῦν γιά…«οίκολογία», προσπαθοῦν νά ἑδραιώσουν τήν ἐπιβολή
τους στήν παγόσμια «σκηνή», παίζοντας καί πολιτικά παιχνίδια, ἐνῶ ἀδιαφοροῦν
πλήρως γιά τίς ἀναρίθμητες σφαγές ἀθώων χριστιανῶν ἀπό ἀλλοπίστους μέ
αἱματοβαμμένα χέρια…!
Ὃμως,
ἀφοῦ «συμπροσεύχονται» μέ τούς σφαγεῖς τῶν χριστιανῶν, πῶς μποροῦν νά
ἀντιδράσουν;
Χιλιάδες
νεομάρτυρες τῆς Πίστεώς μας ἀναδεικνύονται στίς ἡμέρες μας…!
Ὁ
αὐτοαναγορευθείς «ἀντιπρόσωπος τοῦ Θεοῦ στήν Γῆ», ὁ δόλιος καί ὑπηρέτης
σκοτεινῶν δυνάμεων Πάπας, ὂχι μόνον δέν ἀρθρώνει κουβέντα γιά τέτοια ζητήματα,
ἀλλά προσπαθεῖ νά συγκαλύψη τά ἀναρίθμητα περισταικά παιδοφιλίας πού ταλανίζουν
ὃλο τό συγκρότημα τῆς ὀργανώσεώς του (διότι ὀργάνωση εἶναι καί ὂχι Ἐκκλησία)
καί νά γίνη ἀρεστός ὑποκρινόμενος τόν καλόκαρδο, τόν φίλο καί προστάτη τῶν
ἀδυνάτων κ.λπ., ἐπισκεπτόμενος κάποιους δυστυχεῖς πού, μή γνωρίζοντας μέ ποῖον
ἒχουν νά κάνουν, σκύβουν καί τόν προσκυνοῦν …
Ἀπό
τήν ἂλλλη, ὁ Βαρθολομαῖος, ὁ ὁποῖος ἒχει ΑΜΕΣΗ γνὠση τῶν σφαγῶν καί τῶν διώξεων
χιλιάδων Χριστιανῶν πού γίνονται γύρω του, τό ΜΟΝΟ μέ τό ὁποῖο ἀσχολεῖται,
εἶναι τό πῶς θά παραδώση τόν θρόνο τοῦ Πατριαρχείου σέ πρόσωπο τῆς ἐπιλογῆς
του, ἀδιαφορῶντας ἂν ἒχη τά πραγματικά πνευματικά καί οὐσιαστικά ἐφόδια, ἂν ἒχη
Ἑλληνική συνείδηση καί ἂν ἒχη τήν Ὀρθοδοξία ὡς ὁδηγό του, ἀδιαφορῶντας γιά τό
ποίμνιο τό ὁποῖο θά ἒπρεπε νά προστατεύη καί μέ τήν ζωή του ἀκόμα!
Τόν
ἒχετε ἀκούσει νά ἀρθρώση, ἒστω μία λέξη, μία διαμαρτυρία, ὃπως ἒχει ΚΑΘΗΚΟΝ ἀπό
τήν ὑψηλή θέση τήν ὁποία κατέχει;
Τό
Οἰκουμενικό Πατριαρχεῖο εἶναι ΘΕΣΜΟΣ καί μάλιστα πολύτιμος Θεσμός γιά τήν
Ἑλληνορθοδοξία, τόν ὁποῖο σεβόμεθα καί ἐκτιμοῦμε (ὡς Θεσμὀ).
Ὁ
Οἰκουμενικός Πατριάρχης εἶναι πρόσωπο καί ἀπό τήν θέση αὐτή ἒχουν περάσει
πραγματικά Ἃγιοι Ἱεράρχες, ἀλλά (δυστυχῶς) καί πολλοί ΑΝΑΞΙΟΙ καί ΕΠΙΚΙΝΔΥΝΟΙ…!
(Μασσόνοι, πανθρησκειολόγοι, ἀρνηταί τῶν Ἀρχῶν τῆς Ἑλληνορθοδοξίας κ.λπ.)..
Τό
μόνο πού απασχολεῖ σήμερα τόν Βαρθολομαῖο, εἶναι τό πῶς θά «κλείση» τήν
πραγματική Ἱερά Μονή Ἐσφιγμένου, προκειμένου, μέ τήν «καινούργια» (πλαστή) πού
θά δημιουργήση, νά συγκεντρώση τίς ὑπογραφές τοῦ συνόλου τῶν Ἱερῶν Μονῶν τοῦ
Ἁγίου Ὂρους, ὤστε νά μπορέση νά εἰσπράξη κάποια ἑκατομμύρια ἀπό τήν Εὐρώπη, ἡ
ὁποία ἀποζητᾶ νά ἁλώση τό Περιβόλι τῆς Παναγιᾶς μας, μέ τό χρῆμα (Τά νεώτερα
ἀργύρια τοῦ νεωτέρου Ἰούδα…!)
Ὃμως,
γιά νά γυρίσωμε στήν σημερινή ΑΠΑΡΑΔΕΚΤΗ πραγματικότητα, οἱ δύο αὐτοί ὑπηρέτες
τοῦ ἀντίχριστου καί κάθε ἂλλο, παρά ποιμενάρχαι, οὐδεμία κίνηση ἒκαναν
προκειμένου νά διασώσουν τούς χριστιανούς οἱ ὁποῖοι παραμένουν ΠΙΣΤΟΙ στόν Κύριό
μας, παρά τό ὃτι γνωρίζουν πώς τούς περιμένουν οἱ σφαγές…!
Αὐτά
τά ὁποῖα ἀναφέρονται ἐδῶ, δέν ἀποτελοῦν «κατάκρισιν» ἢ εστω καί «κρίσιν» ἂλλων.
Ἀποτελοῦν ΕΛΕΓΧΟΝ τῆς ἐξουσίας, ὁ ὁποῖος ἀποτελεῖ ὂχι μόνον ΔΙΚΑΙΩΜΑ ἀλλά καί
ΚΑΘΗΚΟΝ μας…!
Τήν
ψυχή μας, τήν πλημμυρίζει ἡ Ἱερή ἀγανἀκτησις ἀλλά παραλλήλως, δέν μποροῦμε παρά
νά προσευχώμεθα νυχθημερόν τόσον γιά τήν σωτηρίαν τοῦ πληρώματος τῆς Ἐκκλησίας
τῶν χριστιανῶν, ὑπέρ «τῆς τῶν πάντων ἑνώσεως» στά πλαίσια τῆς Γνησίας
Ὀρθοδοξίας, ἀλλά καί τῆς σωτηρίας τῶν ΑΝΑΞΙΩΝ αὐτῶν καί ἐπικινδύνων
ψευδορασοφόρων, οἱ ὁποῖοι, σήμερον, ΑΜΑΥΡΟΝΟΥΝ μέ τήν παρουσίαν των τόν χῶρο
τῆς χριστιανωσύνης.
Καί
αὐτό, διότι βλέπομε τόν Βορθολομαῖο μέ τόν Πάπα νά φιλιοῦνται, νά
συλλειτουργοῦν, νά συνπροσεύχωνται νά ἀκυρώνουν τά ἀναθέματα τῶν
Ἁγιων Πατέρων, νά παίρνουν κοινωνία ἀπό «παπαδῖνες», μουσουλμάνοι νά
ψέλνουν μπροστά στούς «δικούς μας» κραυγάζοντας « Ἀλλάχ βοήθησέ μας νά σφάξουμε
τούς ἀπιστους», καί ἀντί νά διαμαρτύρωνται, ἒχουν καί τό θρᾶσος, αὐτοί οἱ ἲδιοι
καί ὃσοι δουλόφρονες τούς ἀκολουθοῦν, νά τἀ βάζουν μέ αὐτούς πού δέν
παρασύρονται ἢ δέν τούς μνημονεύουν. Καί δέν κάθονται στήν ἂγνοιά τους ἒστω,
ἀλλα πολεμᾶνε καί τήν Ἐκκλησια Τοῦ Κυρίου μας…!
Ἐκεῖ
τούς φτάσανε οἱ προδοτες οἱ «ἱεράρχες» τους..! Στήν αἳρεση, νά τυφλωθοῦν νά μή
μποροῦν νά καταλαβαίνουν τίποτα πιά..!
Ἒτσι
τούς φιλάνε τήν παντὀφλα κυνηγάνε τούς Ὀρθοδόξους καί μετά πᾶνε καί φιλάνε τἠν
παντοφλα τοῦ πάπα σάν ὑπάκουα σκυλιά, προδότες πού βάζουν καί καμμιά δεκαριά
ἐδῶ νά ἀντιδροῦν τάχα, καί ἒτσι τούς κοιμίζουν παντελῶς καί τούς καθιστοῦν
ἓτοιμους νά τούς παραδώσουν στόν ἀντίχριστο.
Ὃμως,
ἐπειδή κάποιο ἐνδεχόμενο μετανοίας καί μεταστροφῆς τῶν ὂφεων πού
προαναφέραμε, δέν φαίνεται, πιθανόν, ἀπαιτεῖται μεγάλη προσοχή ἐκ μέρους μας,
προκειμένου, παραδειγματιζόμενοι ἀπό τήν άντιχριστιανική συμπεριφορά τῶν δύο
αὐτῶν ὂφεων, νά μή παρασυρθοῦμε ἀπό τά νεοεποχήτικα μηνυματα πού σκορποῦν γύρω
τους, ἀλλά νά ἀναθερμάνωμε τήν Πίστη μας καί νά προσευχηθοῦμε μέ μεγάλη θέρμη,
τόσον διά τήν ἀνάπαυσιν τῶν ψυχῶν τῶν ἀθώων χριστιανῶν πού ἀφανίζονται
καθημερινῶς, ὃσον και διά τήν προστασίαν τῶν κινδυνευόντων….
π.
ΕΥΘΥΜΙΟΣ ΜΠΑΡΔΑΚΑΣ
ΠΗΓΗ ''ΕΚΚΛΗΣΙΑΣΤΙΚΗ ΠΑΡΑΔΟΣΗ''
