Ἐρώτηση
26η (ὑποερωτήματα-συζήτηση):
-Γέροντα τί ἔχετε νά μᾶς πεῖτε γιά τίς ταυτότητες
χωρίς ἀναγραφή τοῦ θρησκεύματος, τόν ἐνιαῖο ἀριθμό Α.Μ.Κ.Α. καί
γενικῶς γιά τό τσίπ, τό χάραγμα καί τόν ἀριθμό τοῦ ἀντιχρίστου;
Ἀπάντηση:
-Ἐγώ γι’ αὐτόν τόν λόγο δέν πῆρα τήν ταυτότητα, πού
δέν ἔχει χάραγμα, δέν ἔχει τσιπάκι, ἀλλά δέν ἀναγράφεται τό θρήσκευμα. Διότι δέν θέλω νά μᾶς χαρακτηρίσουν. Ἐπειδή κάποιοι πού
κάνουμε αὐτόν τόν ἀγῶνα, δέν θέλω νά μᾶς χαρακτηρίσουν ὅτι εἴμαστε φανατικοί καί ὅτι τά περνᾶμε ὅλα ἀπό ἕνα τέτοιο σκανάρισμα κι ὅτι κάνουμε θόρυβο καί
δημιουργοῦμε πρόβλημα ὅταν δέν ὑπάρχει. Ὄντως τό ὅτι ἔβγαλαν ἀπ’ τήν ταυτότητά μας
τό θρήσκευμα, δέν εἶναι καλό.
-Σέ ὅλα τά πράγματα πλέον ὄμως δέν ὑπάρχει ὁ γραμμωτός κώδικας μέ
τό 666;
-Ναί, τό θέμα ὅμως εἶναι ὁ ἀγῶνας. Ἐγώ παραδείγματος χάριν
δέν ἔχω πάρει Α.Μ.Κ.Α., ἔτσι; Γιά ποιόν λόγο δέν τό παίρνω; Δηλαδή ἄν τό πάρεις αὐτό κολάζεσαι; Ὄχι, δέν κολάζεσαι ἄμα πάρεις τόν
Α.Μ.Κ.Α.. Ὅμως, ἐμεῖς πού κάνουμε αὐτόν τόν ἀγῶνα, ὡς μοναχοί, πρέπει νά δείχνουμε τόν (σωστό) δρόμο καί
στούς ἄλλους ἀνθρώπους. Κι ἄν δέν μπορῶ τώρα νά σηκώσω αὐτό πού εἶναι 50 γραμμάρια, ὅταν
θά ἔλθουν ἐκεῖνα (τσιπάρισμα-χάραγμα στίς ταυτότητες καί στό σῶμα μας) πῶς θά τά σηκώσω; Δηλαδή
στήν οὐσία προπονούμαστε αὐτή τή στιγμή. Μέ προσευχή, ἀλλά καί μέ ἄλλα πράγματα, γιατί ὅλα αὐτά εἶναι προδρομικά τοῦ χαράγματος. Τί
γίνεται τώρα λοιπόν; Ἀπό κάποια στιγμή θά βρεθοῦμε σέ μία ὁριστική κατάπτωση
(πνευματική)…Φυσικά ξεκαθαρίζουμε ὅτι τό (τελικό) χάραγμα
εἶναι στό χέρι καί στό μέτωπο. Καί δέν εἶναι μόνο τό χάραγμα, εἶναι καί ἡ προσκύνηση τῆς εἰκόνας (τοῦ θηρίου). Γιατί λέει (ἡ Ἀποκάλυψη)· ἄν κάποιος προσκυνεῖ τήν εἰκόνα καί πάρει τό χάραγμα στό δεξί χέρι ἤ στό μέτωπο, τό ὄνομα τοῦ θηρίου ἤ τόν ἀριθμό αὐτοῦ…Ὁπότε κι ὁ ἀριθμός (το 666) εἶναι ἁμαρτία, ὅταν τόν πάρεις!
-Συγνώμη Πάτερ. Στήν Ἀποκάλυψη ἐπίσης λέει ὅτι ὅσοι σωθοῦνε καί εἶναι γραμμένοι στό Βιβλίο τῆς Ζωῆς, θά λάβουν καινούργιο ὄνομα.
-Ναί.
-Τό ὁποῖο ὄνομα θά γραφτεῖ ἐδῶ στό μέτωπο. Ὅταν ἐγώ ἔχω τό 666 ἐδῶ (στό μέτωπο), μέ λένε Ἀντίχριστο-666.
-Σφραγίζεσαι μέ τήν σφραγίδα τοῦ Ἀντιχρίστου!
-Δέν θά μπορῶ νά ἔχω δύο ὀνόματα, τοῦ Θεοῦ καί τοῦ Ἀντιχρίστου.
-Σαφῶς. Ὅμως, ὑπάρχει καί κάτι ἄλλο. Προτοῦ γίνει αὐτό,… αὐτό θά εἶναι τό τελικό. Ἐκεῖ δέν θά ὑπάρχει ἐπιστροφή, δέν θά
ὑπάρχει μετάνοια. Δέν θά μπορεῖ ὁ ἄνθρωπος νά ἔχει τήν δυνατότητα (νά μετανοήσει).
Γιατί λένε μερικοί· θά μπορεῖ νά μετανοήσει; Ἀπ’ ὅ,τι λέει ἡ Ἀποκάλυψη· ὅσοι λάβουν τό χάραγμα
καί προσκυνήσουν (τό θηρίο) εἶναι τελειωμένοι. Διότι δέν θά μποροῦν νά γυρίσουν πίσω. Ὁ Χριστός μᾶς προετοίμασε μέσῳ τῆς Ἀποκαλύψεως γιά ὅλες αὐτές οἱ πληγές πού δίνει-καί
τούς ἔδωσε αὐτήν τήν πληγή (τοῦ χαράγματος)-καί παρόλ' αὐτά δέν μετανόησαν καί
βλασφήμησαν τόν Θεό!
-Μπορῶ νά πῶ κάτι; Λέει στήν Ἀποκάλυψη· ὅτι ὅσοι δέν θά πάρουν τό χάραγμα, δέν θά μποροῦν ν’ ἀγοράσουν καί νά
πουλήσουν. Ὅμως, αὐτοί πού θά πάρουν τό χάραγμα, στήν ἀρχή θά εἶναι καλά, ἀλλά μετά θά γεμίσουν
μέ ἑλκώματα. Κάνουμε λάθος;
-Ὄχι μόνο μέ ἑλκώματα.
-Θά δαγκάνουν τίς γλῶσσες τους…
-Ἀπ’ τόν πόνο.
-…καί θά θέλουν νά βγοῦν οἱ πεθαμένοι ἀπ’ τούς τάφους καί νά μποῦνε αὐτοί μέσα. Καί θά βλασφημοῦν τόν Θεό ἀντί νά ποῦν· Θεέ μου, ἥμαρτον, τί κάναμε;! Οὔτε ἐκείνη τήν στιγμή θά
βάλουν μετάνοια.
-Ναί. Αὐτές ὅλες οἱ πληγές θά γίνουν σ’ αὐτούς πού ἔχουν πάρει τό χάραγμα
τοῦ Ἀντιχρίστου. Καί δέν θά
μποροῦν νά μετανοήσουν, γιατί παίρνοντας τό
χάραγμα θά ἔχουν χάσει τήν χάρη. Κι ἐπειδή θά ἔχουν χάσει τήν χάρη
δέν θά μποροῦν νά μετανοήσουν. Τί εἶναι τώρα τό θέμα; Τό θέμα εἶναι ὅτι ἀπό κάποια στιγμή γίνεται ἁμαρτωλό.
Ἐρώτηση
27η:
-Νά ρωτήσω κι ἐγώ κάτι. Ἄν κάποιος πού ἔχει πάρει τό χάραγμα καί χτυπήσει μέ τό ἀμάξι του καί δέν εἶναι σέ θέση νά πεῖ· Θεέ μου, συγχώρεσέ με. Τί γίνεται τότε;
Ἀπάντηση:
-Ὅταν κάποιος πάρει τό
χάραγμα δέν ἔχει χάρη γιά νά μετανοήσει σέ ὄλες τίς περιπτώσεις. Θά εἶναι ἄχαρις. (Στίς ἔσχατες μέρες) ὁ,τιδήποτε γιά νά
γίνει, πρέπει νά ἔχεις τό χάραγμα. Αὐτό πού φοβώμαστε κι ἐμεῖς, αὐτό πού φοβώμαστε κι ἐμεῖς καί τρέμουμε ὡς μοναχοί καί οἱ μοναχές καί παρακαλᾶμε τόν Θεό στήν Τρίτη Ὥρα…τί λέμε στήν Τρίτη Ὥρα;· «Κύριε, ὁ τὸ Πανάγιόν σου Πνεῦμα ἐν τῇ τρίτῃ ὥρᾳ τοῖς Ἀποστόλοις σου καταπέμψας, τοῦτο, Ἀγαθέ, μὴ ἀντανέλῃς ἀφ' ἡμῶν, ἀλλ' ἐγκαίνισον ἡμῖν τοῖς δεομένοις σου». Τι πάει νά πεῖ αὐτό; Δηλαδή· Κύριε, τήν
τρίτη ὤρα πού κατέπεμψες τό Ἅγιον Πνεῦμα, Αὐτό πού Τ’ ἔχουμε πάρει κι ἐμεῖς μέ τό Ἅγιον Βάπτισμα, τοῦτο μή ἀντανέλης ἀφ’ ἡμῶν, δηλαδή Τοῦτο μήν μᾶς τό πάρεις. Μπορεῖ νά μᾶς το πάρει; Φυσικά! Κι ἄν μᾶς Τό πάρει: τελείωσες! Εἶσαι ἕτοιμος νά κάνεις τήν μεγαλύτερη ἁμαρτία! Αὐτό πού δέν μποροῦμε νά χωνέψουμε, εἶναι ὅτι ὁ,τιδήποτε (σωστό)
μποροῦμε νά κάνουμε καί δέν ντρεπόμαστε νά τό ὁμολογήσουμε, εἶναι γιατί ἡ Χάρις τοῦ Θεοῦ μᾶς τό ἔκανε καί ὄχι ἐμεῖς! Λοιπόν, ὅταν χάσει ὁ ἄνθρωπος τήν Χάρη τοῦ Θεοῦ, γίνεται ἕρμαιο τοῦ Διαβόλου. Δέν μπορεῖ νά μετανοήσει! Γι’ αὐτό καί βλέπεις καί στόν ἄσωτο υἱό ἀκόμα, ὅταν «εἰς ἑαυτόν ἐλθών», πού κατάλαβε τό
λάθος του καί γυρίζει πίσω, ὁ πατέρας τόν βλέπει ἀπό μακριά καί πηγαίνει καί πέφτει αὐτός στόν τράχηλό του ἐπάνω. Τό «μακριά» τί
σημαίνει; Δέν μποροῦσε νά γυρίσει πίσω (στό σπίτι του) λόγῳ τῆς καταστάσεώς του, δέν
μποροῦσε νά γυρίσει πίσω! Καί πηγαίνει ὁ πατέρας σ’ αὐτόν. Ἁμαρτωλός κι ἔχει καί μετάνοια…Καί
κατάλαβε ὅτι δέν μπορεῖ νά γυρίσει πίσω! Πόσο πιό πολύ, ὅταν ἔχεις κάνει αὐτήν τήν πτώση (νά πάρεις τό χάραγμα τοῦ Ἀντιχρίστου)! Εἶναι ἄρνηση πού φεύγει
τελείως ἡ χάρις! Λοιπόν, ἀλλά, εἴπαμε, ξεκαθαρίσαμε ὅτι τό χάραγμα εἶναι αὐτό (στό δεξί χέρι ἤ μέτωπο), ἀλλά ὅμως εἶναι ἁμαρτωλό καί εἶναι πτώση! Ὅπως ἔλεγε κι ὁ Γέρων Παΐσιος, ἀκόμα κι ὅταν στήν ταυτότητά
σου, πού χωρίς αὐτήν δέν δύνασαι νά πουλᾶς καί νά ἀγοράζεις, ὅταν σοῦ πεῖ ὅτι· ξέρεις κάτι; θά
βάλεις καί τό 666 μέσα! Νά τοῦ πεῖς ὅτι τό 666 γιά μένα εἶναι ἀπαγορευτικό! Εἶναι τό ὄνομα τοῦ Ἀντιχρίστου! Τό λέει
καθαρά μέσα στήν Ἀποκάλυψη· ἤ τόν ἀριθμό αὐτοῦ (τοῦ θηρίου). Τό ὄνομά του ἤ τόν ἀριθμό του.
-Ἔχετε δίκιο ἀκόμα καί γιά τό θέμα τῆς ταυτότητας. Γιατί ἄν μπεῖ τό τσιπάκι μέ τό 666,
ἔχει πάνω της τήν ὑπογραφή σου.
-Μά εἶναι πάνω σου. Πάνω σου
εἶναι στήν οὐσία. Μπορεῖ, κοίταξε νά δεῖς, μπορεῖ σοῦ πεῖ· ἔχεις αὐτήν τήν ταυτότητα, ναί. Δέν εἶναι τό χάραγμα, σοῦ λέει. Θά πεῖς κι ἐσύ· ναί, δέν εἶναι τό χάραγμα (τό τελικό). Κι ἔρχεται μετά καί σοῦ λέει κάποιος ὅτι· ξέρεις κάτι; Ἀρνήσου τόν Χριστό, ἀλλοιῶς θά σέ σκοτώσω. Καί
τοῦ λές κι ἐσύ· Τόν ἀρνιέμαι. Δέν εἶναι τό χάραγμα τό
τελικό. Δέν εἶναι μόνο ἕνας ὁ τρόπος ἄρνησης…Τόν ἀρνήθηκες ὅμως. Τό χάραγμα εἶναι ἕνα εἶδος ἀρνήσεως. Τό ἄλλο εἶναι ὅταν δέν κάνεις τόν Σταυρό σου ἐπειδή σέ κοιτᾶνε οἱ ἄλλοι. Καί τότε ἄρνηση εἶναι. Καί τό νά βάλεις
στήν ταυτότητά σου τό 666 γιατί ἀλλοιῶς δέν θά μπορεῖς νά πουλᾶς καί ν’ ἀγοράζεις καί σέ
καταδικάζει σέ ἀργό θάνατο, κι αὐτό ἄρνηση εἶναι ἄμα τό πάρεις! Δέν σοῦ λέει ὁ ἄλλος νά σοῦ κόψει τό κεφάλι. Σέ καταδικάζει σέ ἀργό θάνατο μ’ αὐτόν τόν τρόπο! Καί
λές· θά τό πάρω. Ἀφοῦ εἶναι ἔτσι θά τό πάρω. Κι αὐτό ἄρνηση εἶναι. Δηλαδή, θά σοῦ πεῖ· μά, δέν εἶναι αὐτό τό χάραγμα, ἐντάξει. Δέν εἶναι αὐτό τό χάραγμα. Τό
χάραγμα εἶναι ἐπάνω στό χέρι ἤ στό μέτωπο. Τά’ παμε αὐτά. Ἀλλά εἶναι ἄρνηση, ὅμως! Εἶναι πτώση! Γι’ αὐτό πρέπει νά εἴμαστε προσεχτικοί σ’ αὐτό. Μή σᾶς λένε ὅτι αὐτό δέν εἶναι τό χάραγμα.
Φυσικά, δέν εἴμαστε ἠλίθιοι, οὔτε παράλογοι εἴμαστε. Τό χάραγμα θά εἶναι στό χέρι καί στό μέτωπο. Ἀλλά, ὅταν ἐπιλέγεις τό χάραγμα πού θά σοῦ βάλουν στό χέρι καί στό μέτωπο κάποια στιγμή προτοῦ μπεῖ στό χέρι καί στό
μέτωπο, θά εἶναι στήν τσέπη σου! Καί θά σοῦ πεῖ· κοίταξε νά δεῖς, δέν εἶναι χάραγμα. Ἁπλῶς αὐτό τό ἔχεις στη τσέπη σου,
ἀλλά ἁπλῶς γιά νά μήν τό χάνεις
βάλτο μέσα σου (στό σῶμα σου)! Τότε θά πεῖς· ὡραῖα, ἀφοῦ το ‘χω πού τό ‘χω, ἄς τό βάλω στό σῶμα μου. Τό ‘χω, δέν
τό ‘χω; Ἀφοῦ τό ‘χεις στη
τσέπη σου, ἄρα εἶναι ταυτόσημο μέ σένα!
Ἄρα εἶναι πτώση! Ἡ πτώση, λοιπόν, ποῦ εἶναι; Στό ὅτι σοῦ λέει ὁ ἄλλος ὅτι· ξέρεις κάτι; Ἄν δέν τό πάρεις αὐτό, … θά σοῦ τά δώσω ὅλα (νά μπορεῖς ν’ ἀγοράζεις καί νά πουλᾶς) ἄν πέσεις καί μέ
προσκυνήσεις. Αὐτό εἶναι! Γι’ αὐτό πρέπει νά εἴμαστε προσεχτικοί! Γι’
αὐτό κι ὁ ἅγιος Γέρων Γαβριήλ ὁ Γεωργιανός ὁ ὁμολογητής, πού εἶναι ὁ Ἅγιός μου, ξέρετε…φοβερός ἅγιος! Πώ πώ! Ἔλεγε τό ἑξῆς: στά προϊόντα πού ὑπάρχει τό 666, αὐτά δέν θά σ’ ἐπηρρεάζουν. Δέν εἶναι τό χάραγμα αὐτό. Ἄλλο τό προϊόν πού ἔχει τό 666 πάνω κι ἄλλο νά τό πάρεις πάνω
σου μέ τήν ταυτότητα πού χωρίς αὐτήν δέν μπορεῖς νά πουλᾶς καί ν’ ἀγοράζεις. Καί εἶπε καί τό ἑξῆς πολύ ὡραῖο: τοῦ λέει κάποιος γέροντας· ἄν στίς ἔσχατες μέρες κλέψω γιά νά ζήσω, αὐτό μοῦ ἐπιτρέπεται; Λέει, ὄχι φυσικά! Εἶναι πάλι ἄρνηση αὐτό πού κάνεις. Γιατί; Γιατί ὅταν κλέβεις, μία ἐντολή τοῦ Θεοῦ καταπατεῖται. Κι ὅταν καταπατεῖται μία ἐντολή τοῦ Θεοῦ, καταπατεῖται ὅλος ὁ Νόμος (τοῦ Θεοῦ). Ὁπότε εἶναι ἄρνηση στόν Χριστό
πάλι! Βλέπετε, λοιπόν, πόσο λεπτό εἶναι τό πνευματικό
θέμα; Γι’ αὐτό καί ὅταν ἔλθει κάποιος γιά νά σοῦ ἐπιτεθεῖ καί νά σέ σκοτώσει, ἐσύ ὀφείλεις ν’ ἀμυνθεῖς, ἀλλά δέν ὀφείλεις νά τόν
σκοτώσεις! Δηλαδή εἶναι προτιμώτερο νά σέ σκοτώσει, παρά νά
τόν σκοτώσεις! Γιατί; λέει ὁ π. Ἀθανάσιος Μυτιληναῖος: ἄν τόν σκοτώσεις, παραβιάζεις τήν ἐντολή τοῦ Θεοῦ· τό «οὐ φονεύσεις». Γίνεσαι ἔνοχος καί δέ δίνεις καί χρόνο μετανοίας στόν ἄλλο ἄνθρωπο γιά νά
μετανοήσει. Θά ὑπερασπιστεῖς τόν ἑαυτό σου, ἀλλά ἄν σέ σκοτώσει γιά νά μήν τόν σκοτώσεις, πρῶτον: ἐπειδή ἐκπληρώνεις τήν ἐντολή τοῦ Θεοῦ σώζεσαι, γίνεσαι καί
μάρτυρας καί δίνεις καί στόν ἄλλο χρόνο μετανοίας!
Βλέπετε, λοιπόν, τί γίνεται στήν πνευματική ζωή; Εἶναι πολύ λεπτά τά πράγματα!
ΤΕΛΟΣ ΚΑΙ ΤΩι ΘΕΩι
ΔΟΞΑ!
Τό Ἱστολόγιο ΚΑΙΟΜΕΝΗ
ΒΑΤΟΣ εὐχαριστεῖ θερμά:
Πρῶτον:
τόν ἀγαπητό ἐν Κυρίῳ Γέροντα Σάββα Λαυριώτη
πού μᾶς παραχώρησε τήν τόσο
μακροσκελή καί διαφωτιστική συνέντευξη
γιά φλέγοντα πνευματικά ζητήματα πού
ἀπασχολοῦν
καί
Δεύτερον:
ὅλους τούς φίλους καί συνεργάτες
