ΕΠΙ τῇ Ἑορτῇ τοῦ Ἁγίου Ἀρχιεπισκόπου Ἰωάννου Μαξίμοβιτς (+19.6.1966 π.ἡ.) τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ρωσικῆς Διασπορᾶς, τοῦ Θαυματουργοῦ αὐτοῦ Ἱεράρχου καὶ Ἱεραποστόλου, τοῦ τιμηθέντος μὲ Ἀφθαρσία τοῦ ἱεροῦ Λειψάνου του, προβαίνουμε στὴν δημοσίευσι δύο Ἐπιστολῶν του, ἀπὸ τὸ Ἀρχεῖο τῆς Ἱερᾶς Συνόδου μας, οἱ ὁποῖες ἀπευθύνονται πρὸς Μέλη τῆς Ἐκκλησίας μας καὶ ἀποδεικνύουν τὸ ἐνδιαφέρον καὶ τὴν ὑποστήριξί Του στὸν ἱερὸ Ἀγῶνα μας.
Ὡς γνωστόν, μετὰ τὴν μακαρία Κοίμησι τοῦ Ὁμολογητοῦ Πρωθιεράρχου μας Μητροπολίτου πρώην Φλωρίνης Χρυσοστόμου (+7.9.1955 π.ἡ.), ἡ Ἐκκλησία μας κατέβαλε συνεχεῖς προσπάθειες τὰ ἀμέσως ἑπόμενα ἔτη, γιὰ τὴν ἐξεύρεσι κανονικῆς Ἀρχιερατικῆς καλύψεως. Οἱ προσπάθειες ἐκεῖνες προέβλεπαν καὶ αἰτήσεις βοηθείας πρὸς τὴν Ἐκκλησία τῆς Ρωσικῆς Διασπορᾶς, ὅπως καὶ σὲ μεμονωμένους Ἱεράρχες της, οἱ ὁποῖοι ἐπεδείκνυαν ἐνδιαφέρον καὶ συμπάθεια. Ἕνας ἀπὸ αὐτοὺς ἦταν καὶ ὁ Ἀρχιεπίσκοπος τότε Βρυξελλῶν καὶ Δυτικῆς Εὐρώπης Ἰωάννης, ὁ ὁποῖος ἕδρευε στὶς Βερσαλλίες τῶν Παρισίων τῆς Γαλλίας.
Οἱ δύο Ἐπιστολὲς φέρουν τὴν ἴδια ἡμερομηνία, 10η Ἰανουαρίου 1958 (π.ἡ.). Ἡ μία εἶναι γραμμένη στὰ ρωσικὰ μὲ ἀριθ. πρωτ. 63, ἀπευθυνομένη πρὸς κάποιον κ. Νικόλαο Δουλγέρη, ἡ δὲ ἑτέρα εἶναι γραμμένη στὰ γαλλικά, μὲ ἀριθ. πρωτ. 69, καὶ ἀπευθύνεται στὴν «Ἑλληνικὴ Ἐκκλησία, ὁδὸς Νίκης 33, Ἀθῆναι, Ἑλλάς».
Ὁ κ. Δουλγέρης δὲν μᾶς εἶναι γνωστὸς ἀπὸ κάποια ἄλλη πηγὴ καὶ δὲν γνωρίζουμε ὑπὸ ποίαν ἰδιότητα ἀπευθύνθηκε στὸν Ἅγιο, ἡ δὲ «Ἑλληνικὴ Ἐκκλησία» ἀντιπροσωπευόταν ἀπὸ τὴν Ἐκκλησιαστικὴ Ἐπιτροπὴ διοικήσεως τοῦ ἱεροῦ Ἀγῶνος τῶν Γνησίων Ὀρθοδόξων Χριστιανῶν Ἑλλάδος, ἡ ὁποία συνεστήθη μετὰ τὴν Κοίμησι τοῦ πρώην Φλωρίνης καὶ ἀπετελεῖτο ἀπὸ ἐκλεγμένους Κληρικοὺς Αὐτοῦ, ἑδρεύουσα τότε στὴν ὁδὸ Νίκης 33 στὴν Ἀθήνα. Τὴν δευτέρα αὐτὴ Ἐπιστολὴ ὁ Ἅγιος Ἰωάννης τὴν ὑπογράφει μάλιστα ἑλληνιστί: «+ Ἰωάννης Ἀρχιερεύς».
Ὅπως φαίνεται ἀπὸ τὸ περιεχόμενό τους, ὁ Ἅγιος διατελοῦσε σὲ προσευχητικὴ σχέσι συμπαθείας καὶ κοινωνίας μὲ τοὺς Ἀγωνιστὰς Γνησίους Ὀρθοδόξους τοῦ Πατρίου Ἡμερολογίου Ἑλλάδος καὶ παρὰ τὸ ὅτι δὲν τοῦ ἦταν δυνατὸν νὰ συντρέξη αὐτοὺς μὲ ἄλλον τρόπο κατὰ τὴν δύσκολη ἐκείνη περίοδο, συνέπασχε μετ’ αὐτῶν, τοὺς ἐνεθάρρυνε, καὶ ηὔχετο γιὰ τὴν κατὰ Θεὸν λύσι τοῦ θέματός τους πρὸς δόξαν τῆς Ἐκκλησίας.
Ἀπὸ ἄλλη πηγὴ (Ρῶσος Μοναχὸς Ἀντώνιος Σαββαΐτης) τοῦ ἑπομένου ἔτους 1959, γνωρίζουμε ὅτι ὁ Ἅγιος Ἰωάννης ἦταν πρόθυμος νὰ προβῆ σὲ χειροτονία Ἑλλήνων Ἱερέων Παλαιοημερολογιτῶν σὲ περίπτωσι ποὺ θὰ ἠδύναντο ὑποψήφιοι νὰ μεταβοῦν πρὸς τὸν σκοπὸ τοῦτο στὴν Γαλλία.
Τελικά, γνωρίζουμε ὅτι κατὰ τὰ ἔτη 1960 καὶ 1962 πραγματοποιήθηκαν χειροτονίες Ἀρχιερέων γιὰ τὴν Ἐκκλησία μας ἀπὸ Ἀρχιερεῖς τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ρωσικῆς Διασπορᾶς, μὲ τὴν σύμφωνη γνώμη, κάλυψι καὶ ὑποστήριξι τοῦ Ἁγίου Ἀρχιεπισκόπου Ἰωάννου.
Εἴθε, ὅπως τότε οἱ εὐχὲς καὶ εὐλογίες του ἀπεδείχθησαν πολύτιμες καὶ σωτήριες γιὰ τὴν Ἐκκλησία μας, νὰ συνεχίσουν ἐξ Οὐρανοῦ νὰ μᾶς ἐμπνέουν καὶ βοηθοῦν στοὺς Ἀγῶνες ὑπὲρ τῆς ἀμωμήτου Ὀρθόδοξου ἡμῶν Πίστεως καὶ Ἀρετῆς, ὥστε νὰ ἀξιωθοῦμε τῆς θείας εὐλογίας καὶ εὐαρεσκείας!
19.6.2015 (π.ἡ.)
+Γ.Κλ.
Α’ Ἐπιστολὴ
ΡΩΣΙΚΗ ΟΡΘΟΔΟΞΟΣ
ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΕΞΩΤΕΡΙΚΟΥ
Ἀρχιεπίσκοπος Βρυξελλῶν
καὶ Δυτικῆς Εὐρώπης
ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΕΞΩΤΕΡΙΚΟΥ
Ἀρχιεπίσκοπος Βρυξελλῶν
καὶ Δυτικῆς Εὐρώπης
10 Ἰανουαρίου 1958
Ἀριθ. 63
Ἁγίου Γρηγορίου
Ἐπισκόπου Νύσσης
Κον Ν. Δουλγέρην
Σεβαστὲ Νικόλαε Δουλγέρη,
Κατὰ τὰς ἁγίας ἑορτὰς τῆς Γεννήσεως τοῦ Χριστοῦ καὶ τῶν Θεοφανίων μετὰ ἀγάπης εἰς τὰς προσευχὰς ἐμνήσθην ὅλων τῶν ἐν Χριστῷ Ἀδελφῶν ἡμῶν, παρακαλῶν ἡ Χάρις τοῦ Θεοῦ νὰ εἶναι μετ’ αὐτῶν.
Λυποῦμαι ἐκ βάθους ψυχῆς, διότι κατὰ τὴν παροῦσαν στιγμὴν οὐδὲν δύναμαι νὰ πράξω διὰ τοὺς ὁμοθρήσκους ἡμῶν ἐν Ἑλλάδι, ἄν καὶ συμμερίζωμαι τὰς ἐκκλησιαστικὰς προσπαθείας των.
Ὁ Θεὸς νὰ διαφυλάττῃ ὑμᾶς ἀπὸ τὴν ἀπελπισίαν καὶ νὰ ἐνισχύῃ τὴν θέλησίν σας νὰ ὑπερασπίζεσθε τὴν Ἀλήθειαν μὲ τὴν ἐλπίδα, ὅτι ἐν καιρῷ θὰ βοηθήσῃ ὑμᾶς εἰς πάντα πρὸς δόξαν τῆς Καθολικῆς (Ὀρθοδόξου) Ἐκκλησίας.
Ἐπικαλοῦμαι τὴν εὐχὴν τοῦ Κυρίου ὑπὲρ ὑμῶν καὶ τῶν φίλων ὑμῶν καὶ εὐλογημέναι νὰ εἶναι αἱ πράξεις ὑμῶν ἐν Χριστῷ.
Ὁ ἐν Βηθλεὲμ γεννηθεὶς καὶ ἐν Ἰορδάνῃ βαπτισθεὶς Χριστὸς εἴθε νὰ δίδῃ πᾶσιν ὑμῖν τὰ ἐλέη Αὐτοῦ, τὰ στηρίζοντα τὴν Ἐκκλησίαν Αὐτοῦ ἐπὶ τὴν Πέτραν τῆς Πίστεως.
(χειρογράφως): Ἡ εὐλογία τοῦ Θεοῦ νὰ εἶναι μετὰ πάντων ὑμῶν!
Μὲ ἀγάπην ἐν Χριστῷ, + Ἀρχιεπίσκοπος Ἰωάννης
Β’ Ἐπιστολὴ
ΡΩΣΙΚΗ ΟΡΘΟΔΟΞΟΣ
ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΕΞΩΤΕΡΙΚΟΥ
Ἀρχιεπίσκοπος Βρυξελλῶν
καὶ Δυτικῆς Εὐρώπης
ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΕΞΩΤΕΡΙΚΟΥ
Ἀρχιεπίσκοπος Βρυξελλῶν
καὶ Δυτικῆς Εὐρώπης
10 Ἰανουαρίου 1958
Ἀριθ. 69
ΕΛΛΗΝΙΚΗΝ ΕΚΚΛΗΣΙΑΝ
ὁδὸς Νίκης 33
Ἀθῆναι, Ἑλλὰς
ὁδὸς Νίκης 33
Ἀθῆναι, Ἑλλὰς
Εὐχαριστῶ διὰ τὴν ἐπιστολήν σας καὶ ἀπευθύνω τὰς ἐγκαρδίους εὐχάς μου εἰς ὑμᾶς καὶ εἰς τοὺς φίλους ὑμῶν διὰ τὰς παρελθούσας Ἑορτὰς τῶν Χριστουγέννων καὶ τῶν Θεοφανίων, κατὰ τὴν διάρκειαν τῶν ὁποίων σᾶς ἐμνημόνευσα εἰς τὰς προσευχάς μου. Τὰς ἐπισήμους καὶ φωτεινὰς ἡμέρας ταύτας ἤμην πνευματικῶς μεθ’ ὑμῶν.
Λυποῦμαι εἰλικρινῶς, διότι δὲν δύναμαι νὰ πράξω τι δι’ ὑμᾶς κατὰ τὴν παροῦσαν στιγμὴν καὶ συμμετέχω εἰς τὰς ἐκκλησιαστικὰς ἐπιδιώξεις ἡμῶν.
Εὐχόμενος ὅπως δεχθῆτε τὴν θείαν ἀρωγὴν τοῦ δι’ ἡμᾶς ἐν Βηθλεὲμ γεννηθέντος καὶ ἐν Ἰορδάνῃ βαπτισθέντος Κυρίου ἡμῶν, ἐλπίζω νὰ μὴ στερηθῆτε τῆς Χάριτος Αὐτοῦ καὶ τὸ ζήτημα ὑμῶν νὰ τακτοποιηθῇ ὑπ’ Αὐτοῦ διὰ τὸ καλὸν τῆς Ἐκκλησίας.
+ Ἰωάννης Ἀρχιερεὺς
ΠΗΓΗ: http://www.ecclesiagoc.gr/index.php/istorika/714-istorikes-epistoles
