Κυριακή 31 Ιουλίου 2016

ΣΥΝΔΕΣΜΟΣ ΟΡΘΟΔΟΞΩΝ ΛΑΙΚΩΝ ΕΠΙΣΚΟΠΟΣ ΑΥΓΟΥΣΤΙΝΟΣ ΚΑΝΤΙΩΤΗΣ: ΟΧΙ ΕΠΙΣΚΕΨΕΙΣ ΣΕ ΛΑΥΡΑ ΚΑΙ ΧΙΛΑΝΔΑΡΙ!




ΣΗΜΕΙΩΣΙΣ ''ΕΝ ΤΟΥΤΩ ΝΙΚΑ'': ΕΛΑΒΑΜΕ ΤΑ ΚΑΤΩΘΙ ΜΗΝΥΜΑΤΑ.


Η νοθεία και αποδόμηση της Πίστης ενεργείται και στο Άγιο Όρος.
Οι εχθροί του Χριστού βρίσκονται ήδη μέσα στην αυλή Του.

 «Κάθε κληρικό –λέει  ὁ ἅγιος Συμεὼν ὁ θεολόγος– τοῦ ὁποίου ἡ πίστις, οἱ λόγοι καὶ τὰ ἔργα δὲν συμφωνοῦν μὲ τὶς διδασκαλίες τῶν Ἁγίων πατέρων νὰ μὴν τὸν δεχόμαστε στὴν οἰκία μας. Ἀλλὰ νὰ τὸν ἀποστρεφόμεθα καὶ νὰ τὸν μισοῦμε ὡς δαίμονα, ἔστω κι ἄν ἀνασταίνει νεκροὺς καὶ κάνει ἄλλα μύρια θαύματα».[1] Τα μοναστήρια του Αγίου Όρους που κάποτε ήταν κάστρα της Ορθοδοξίας, εξέπεσαν σε αρχαιολογικά εκθετήρια που διώκουν τους Ορθοδόξους Μοναχούς. Συμπαρατάσσονται στους ψευδοποιμένες της πανθρησκείας   και εμπορεύονται την αγιότητα άλλων .
Ορθόδοξοι αδελφοί,

«Ὄχι μόνο οἱ ἁμαρτάνοντες, ἀλλὰ καὶ ἐκεῖνοι ποὺ ἐπαινοῦν τοὺς ἁμαρτά-νοντες ὑφίστανται τὴν ἴδια ἢ καὶ χειρότερη τιμωρία» κατά τον ιερό Χρυσόστομο .[2]
Κανείς Ορθόδοξος να μην πατήσει το πόδι του σε Μεγίστη Λαύρα και Χιλανδάρι, αν δεν θέλει να γίνει συνυπεύθυνος με τον θεομίσητο διωγμό των Ορθοδόξων Μοναχών.[3] Καὶ πώς γίνεται κανείς συνυπεύ-θυνος; Άς ακούσουμε τον ιερό Πατέρα: «Συγκοινωνεῖ κανεὶς μὲ τὴν ἁμαρ-τία τοῦ ἄλλου, ἂν γνωρίζει τὴν ἀνομία του καὶ ἡσυχάζει [δηλ. σιωπᾷ] καὶ δὲν τὸν ἐλέγξει».[4] Καὶ ἂν δὲν μπορῶ νὰ τὸν ἐλέγξω; «Κι ἂν δὲν μπορεῖς νὰ τὸν διορθώσεις πρέπει ὅμως νὰ μὴν συγκοινωνεῖς στὴν ἁμαρτία του μὲ φιλία καὶ συναναστροφή».[5]

Πανελλήνιος Σύνδεσμος Ορθοδόξων Λαϊκών
                                                                            Επίσκοπος Αυγουστίνος Καντιώτης



[1] Ἁγ. Συμεὼν τοῦ Νέου θεολόγου, Λόγος 6ος.
[2] Ἰ. ΧρυσοστόμουἘκλογαὶ καὶ Ἀπανθίσματα, Λόγος ΚΔ΄, 40, ἐκδ. Ματθαίου Λαγγῆ.
[3] Β’ Κορ. 6.14.
[4] Ἁγ. Νικοδήμου, Περὶ διορθώσεως τῶν ἀδελφῶν, σ. 87, Ὀρθ. Κυψέλη,1991.
[5] Μ. Βασιλείου, ἐρωτ, θ΄,τοῦ β΄λόγου, Περὶ Βαπτίσματος.

Σάββατο 30 Ιουλίου 2016

ΜΕΡΙΚΕΣ ΣΚΕΨΕΙΣ ΔΙΑ ΤΗΝ ''ΟΜΟΛΟΓΙΑ'' ΤΟΥ Π. ΣΑΒΒΑ



Παρακολουθούμε όλες τις εξελίξεις σχετικά με το ζήτημα του π. Σάββα και έχουμε κάποιες σκέψεις - ερωτήματα που θα πρέπει να μας απασχολήσουν όλους!

Κατ΄ αρχάς βλέπουμε εδώ και πολύ καιρό τους λεγομένους αντιοικουμενιστές να ομιλούν δια της εφαρμογής του χαρτοπολέμου, δίχως όμως να εφαρμόζουν εις την πράξη τα όσα διακηρύττουν.

Και ερχόμαστε στο θέμα του π. Σάββα. Είναι τίμια η πράξη της Ι.Μ. Μεγίστης Λαύρας; Όχι! Είναι όμως τόσο τίμια και η ''ομολογία'' δια της διακοπής του μνημοσύνου από την μεριά του π. Σάββα; Η αλήθεια είναι ότι δεν είμαστε και τόσο σίγουροι γι' αυτό. Και διατί το λέγουμε; 

Εξηγούμαστε καλύτερα!

Λέγει ο π. Σάββας εις την απολογία του η οποία εδημοσιεύθη εδώ http://aktines.blogspot.gr/2016/07/15-28-7-2016.html ότι:

«Ἡ Μονή μέ αἰτιολογία τήν ἀνυπακοή μου στόν Καθηγούμενο καί στό Μοναστήρι,  καταπατώντας τόν ἐσωτερικό κανονισμό καί τόν καταστατικό χάρτη τοῦ Ἁγίου Ὄρους, μέ καθαιρεῖ ἀπό τό ἀξίωμα τοῦ Προϊσταμένου, μέ τήν δικαιολογία πώς μοῦ εἶχαν γίνει συστάσεις στό παρελθόν καί ἐγώ δέν τίς λάμβανα ὑπόψιν.»

και αφού αιτιολογεί με όντως ορθά επιχειρήματα την θέση του καταλήγει:

«Τέ­λος, δη­λώ­νω ὅ­τι, χάριτι Θείᾳ, πα­ρα­μέ­νω ἀ­πό­λυ­τα στα­θε­ρός καί σύ­στοι­χος σέ ὅ­λα ὅ­σα οἱ Ἅ­γιοι Πα­τέ­ρες τῆς Ἐκ­κλη­σί­ας μας, οἱ Ἁγι­ο­ρεῖ­τες Μάρ­τυ­ρες καί Ὁ­μο­λο­γη­τές τῆς Πίστεώς μας καί οἱ σύγ­χρο­νοι ἁ­γι­ο­ρεῖ­τες γε­ρον­τά­δες καί ἡγούμενοι, καθώς καί ἡ Ἱερά Κοινότης, δι­ε­τύ­πω­σαν καί ὡ­μο­λό­γη­σαν ὑ­πέρ τῆς Ὀρ­θο­δό­ξου Πί­στε­ώς μας, κα­τά τῶν αἱ­ρέ­σε­ων καί δή τῆς πα­ναι­ρέ­σε­ως τοῦ οἰ­κου­με­νι­σμοῦ καί τῶν συγ­χρό­νων οἰ­κου­με­νι­στι­κῶν ἀ­νοιγ­μά­των, γιά αὐτό καί διακόπτουμε τό μνημόσυνο τοῦ Πατριάρχου.»

Ο π. Σάββας αντί να έχει διακόψει πολύ πρωτύτερα το μνημόσυνο όπως έπρεπε να έχει γίνει ώστε η ομολογία του να είναι καθαρότατη και όντως ομολογία, περίμενε πρώτα να τον εκβάλουν από την θέση του  και έπειτα να προβεί στην διακοπή της κοινωνίας! Δηλαδή αν η Λαύρα δεν τον έδιωχνε θα συνέχιζε να μνημονεύει κανονικά; Όπως φαίνεται βεβαίως και θα μνημόνευε! 

Επίσης ο Γέροντάς του, Γέρων Ευστράτιος, μνημονεύει κανονικότατα απ΄ όσο γνωρίζουμε. Ο π. Σάββας θα έχει κανονική κοινωνία με τον Γέροντά του εφ΄ όσον μνημονεύει;

Τις ίδιες σκέψεις έχουμε και δια τους υπόλοιπους αντιοικουμενιστές!

Μνημονεύουν κανονικά έως σήμερον! Τι περιμένουν; Μήπως να τους εκδιώξουν και έπειτα να διακόψουν το μνημόσυνο; Άν δεν τους εκδιώξουν, συνεχίζουν κανονικότατα την κοινωνία με τους αιρετικούς Οικουμενιστές  (όπως και οι ίδιοι παραδέχονται ότι είναι), και δεν τρέχει τίποτα!

Αν θέλουν λοιπόν να είναι τίμιοι και συνεπείς πρός τους Πατερικούς λόγους και εις τα όσα κατά καιρούς διακηρύττουν, πρέπει ΤΩΡΑ να εφαρμόσουν την Πατερική αντιμετώπιση κατά των αιρετικών! Ειδάλλως θα θεωρήσουμε πιο τίμιους όσους δεν το διακόπτουν είτε δια βιοποριστικούς λόγους, είτε δια δειλία κ.λπ. αλλά το λέγουν! και γνωρίζουμε τέτοιους τίμιους που ομολογούν ότι δεν μπορούν!

Το ίδιο βέβαια ισχύει και για μερικούς λαϊκούς που αναμένουν τι θα γίνει για να εφαρμόσουν και αυτοί με την σειρά τους το αυτονόητο! Και αν αύριο ο Κύριος τους καλέσει και τους πάρει από αυτήν την επίγεια ζωή είτε τους λαϊκούς είτε τους κληρικούς αυτούς;

Επίσης κάτι τελευταίο! Ο π. Σάββας τώρα που διέκοψε το μνημόσυνο θα μείνει και αυτός μόνος του; Δηλαδή άλλος ένας που θα έχει το δικό του «πηγαδάκι»; Ο π. Σάββας θα είναι αποτειχισμένος αλλά θα έχει κοινωνία με όσους αντιοικουμενιστές ακόμα μνημονεύουν. Ο π. Ευθύμιος Τρικαμηνάς είναι αποτειχισμένος αλλά δεν έχει καμία κοινωνία με όσους αντιοικουμενιστές μνημονεύουν ακολουθώντας και το οικουμενιστικά εισαχθέν Νέο ημερολόγιο. Ο π. Γεώργιος Αγγελακάκης, αποτειχισμένος και αυτός δεν έχει κοινωνία με τον π. Ευθύμιο Τρικαμηνά, ακολουθεί μετά μανίας το παλαιό ημερολόγιο και αυτονόητο είναι ότι δεν θα έχει καμία κοινωνία και με τον αποτειχισμένο π. Σάββα και και.....

Με λίγα λόγια!

 Όπως ανέφερε σε βίντεο και αξιόλογος κληρικός:

Καλούμε όλους να ενταχθούν εις το μικρό ποίμνιο των συκοφαντικά ονομαζομένων παλ/των!
Να έλθουν να ενώσουμε τις προσευχές μας και τις καρδιές μας και να συνταχθούμε κατά των Αντιχρίστων Οικουμενιστών! Η Εκκλησία μας εις το κοινό εκκλησιολογικό της κείμενο έχει γραμμή! Το κάλεσμα του ιστολογίου μας αφορά και λαϊκούς και κληρικούς!

 Επίσης δια όσους ομιλούν περί των ''πολλών'' παρατάξεων κ.λπ. ας γνωρίζουν: Η Εκκλησία μας έχει επιτύχει αρκετές κατά καιρούς ενώσεις των ενισταμένων πλευρών της και θα πετύχει και άλλες! Δεν είναι δικαιολογία αυτή, όλοι γνωρίζουν ποιό το υγιές μέρος αυτής!

 Η Εκκλησία μας ενωμένη και με όσους αντιοικουμενιστικά ενίστανται, μπορεί να επιτύχει το εξής (κατά τους λόγους του Μ. Βασιλείου):

«Είναι ανάγκη ταχείας ενεργείας, και παρουσίας πολυαρίθμων αδελφών, ώστε όσοι έλθουν από αυτού να συμπληρώσουν σύνοδον, ούτως ώστε να έχουν την αυθεντίαν προς διόρθωσιν των πραγμάτων..... Αυτοί και την εν Νικαία συνταχθείσαν υπό των πατέρων ομολογίαν πίστεως θ΄ ανανεώσουν και την αίρεσιν θ΄ αποκηρύξουν και εις τας Εκκλησίας θ΄ απευθύνουν ειρηνικούς λόγους συναγόντες εις ομόνοιαν τους ομόφρονας.» (Μ. Βασιλείου Ἐπιστολὴ 92, πρὸς Ἰταλοὺς καὶ Γάλλους Επισκόπους.)

Και όπως εγράψαμε παλαιότερα:

Ἡ Ἐκκλησία ἑνώνεται διὰ τοῦ θεαρέστου ἀντιαιρετικοῦ ἀγῶνος τῶν πιστῶν Ὀρθοδόξων Χριστιανῶν, καὶ θὰ ὁλοκληρωθεῖ δὶ΄ ἀντιαιρετικῆς Ὀρθοδόξου Συνόδου τὴν ὁποίαν εὐχόμαστε ὅτι θέλημα Θεοῦ θὰ συγκληθεῖ, θὰ καταδικάσει τὴν κακόδοξη Σύνοδο τῶν Οἰκουμενιστῶν καὶ τὴν Παναίρεση τοῦ Οἰκουμενισμοῦ, θὰ φέρει εἰς ὁμόνοιαν τοὺς ὁμόφρονες, καὶ θὰ ἀνανεώσει τὴν ὁμολογία της Ὀρθόδοξης πίστεώς μας!


ΦΩΤΟ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΔΙΩΓΜΟΥΣ ΚΑΤΑ ΤΩΝ Γ.Ο.Χ.

Κοινό Δελτίο Τύπου Ορθοδόξων και Παπικών στη Λιουμπλιάνα



….«Οι Χριστιανοί θα πρέπει να ενωθούν για κοινή μαρτυρία για τον Χριστό και το Ευαγγέλιο, έτσι ώστε η Ευρώπη να διατηρήσει την ψυχή της, που προκύπτει από δύο χιλιάδες χρόνια χριστιανικής παράδοσης»

Τη Δημοκρατία της Σλοβενίας επισκέφθηκε μεταξύ 28 και 31 Ιουλίου 2016, ο  Μητροπολίτης Βολοκολάμσκ Ιλαρίων, Πρόεδρος του Τμήματος Εξωτερικών Εκκλησιαστικών Σχέσεων του Πατριαρχείου Μόσχας για να συμμετάσχει στους εορτασμούς της εκατονταετηρίδος από την ανέγερση του παρεκκλησίου του Αγίου Ισαποστόλου Πρίγκιπος Βλαδιμήρου στο πέρασμα Βρσιτς.
Στις 30 Ιουλίου, το Σάββατο, παρουσία του Προέδρου της Ρωσίας κ. Β. Πούτιν και του Προέδρου της Σλοβενίας κ. Μπ. Παχόρ, ο Μητροπολίτης Ιλαρίωνας θα τέλεσε επιμνημόσυνη δέηση υπέρ αναπαύσεως των ψυχών των Ρώσων στρατιωτών αιχμαλώτων πολέμου, οι οποίοι σκοτώθηκαν κατά την περίοδο του Α’ Παγκοσμίου Πολέμου στη Σλοβενία. Την ίδια μέρα έλαβε μέρος στην τελετή αποκαλυπτηρίων του μνημείου των «Υιών της Ρωσίας και της Σοβιετικής Ενώσεως, οι οποίοι σκοτώθηκαν στη γη της Σλοβενίας την περίοδο του Α’ και του Β’ Παγκοσμίων Πολέμων» στη Λιουμπλιάνα.
Στα πλαίσια της επισκέψεως ο Ρώσος Ιεράρχης είχε συναντήσεις με τον Αναπληρωτή Πρωθυπουργό και Υπουργό Εξωτερικών της Δημοκρατίας της Σλοβενίας κ. Κάρολο Αιργιάβετς, τον  Ρωμαιοκαθολικό Αρχιεπίσκοπο-Μητροπολίτη Λιουμπλιάνας και Πριμάτο της Σλοβενίας Στανίσλαβ Ζόρε, τον Ορθόδοξο Μητροπολίτη Ζάγκρεμπ και Λιουμπλιάνας Πορφύριο (Πατριαρχείο Σερβίας), τον Αποστολικό Νούντσιο στη Σλοβενία Επίσκοπο Ιουλιούς Γιάνους κ.α.
Ο Πρόεδρος του Τμήματος Εξωτερικών Εκκλησιαστικών Σχέσεων του Πατριαρχείου Μόσχας, Μητροπολίτης Βολοκολάμσκ Ιλαρίων, μετά την συνάντησή του με τον Παπικό Αρχιεπίσκοπο-Μητροπολίτη Λιουμπλιάνας και Πριμάτο της Σλοβενίας Στανίσλαβ Ζόρε και το Μητροπολίτη Ζάγκρεμπ και Λιουμπλιάνας Πορφύριο,  εξέδωσαν  το παρακάτω κοινό δελτίο τύπου.

САОПШТЕЊЕ ЗА ЈАВНОСТ
„Да Европа сачува своју душу“
Међухришћански дијалог између представника Руске православне цркве, Српске православне цркве и Католичке цркве у Словенији
Јулска комеморативна свечаност код руске капелице под Вршичем, сваке године пружа могућност да се молитвени помен на пострадале руске заробљенике повеже са међухришћанским сусретом представника Православне и Римокатоличке Цркве. Мјесто страдања и смрти међу словеначким планинама током Првог свјетског рата, посљедњих година обратило се у мјесто молитве и братских сусрета међу народима и међу хришћанским Црквама. Ратови су сијали непријатељство и подјеле, а Божија благодат је учинила да су из трагичних догађаја израсле нове везе и пријатељство између два народа, које сваке године јачају приликом руско-словеначких сусрета.
Делегацију Руске православне цркве ове године предводи Митрополит волоколамски Иларион, предсједник Одјељења за спољне црквене везе Московске патријаршије. У оквиру његове посјете у Словенији одржани су садржајно богати међухришћански разговори, у којима су учешћа узели Митрополит загребачко-љубљански Порфирије са делегацијом Српске православне цркве, католички љубљански надбискуп и митрополит монс. Станислав Зоре са сарадницима, те цељски бискуп Станислав Липовшек, као предсједник Екуменског савјета Словеније.
Заједничка нит свих разговора био је низ тема о којима су говорили Папа римски Фрања и Патријарх московски и све Русије Кирил, током састанка одржаног на Куби, 12. фебруара ове године. Разговарали смо о питањима која обеспокојавају и узнемирују данашње човјечанство, а посебно хришћане на Истоку и на Западу. Хришћанске цркве у себи носе огроман потенцијал за мир и помирење; оне осјећају одговорност за мир, јер нас све уједињују ријечи Христове: „Блажени миротворци, јер ће се синовима Божјим назвати“ (Мт 5,9).
Разговор о миру водио нас је до мисли о нашој заједничкој одговорности за створену природу, коју је Створитељ повјерио цијелом човјечанству, да би је „обрађивао и чувао“ (Пост. 2, 15). Ми, хришћани, дужни смо учинити све како би са хоризонта човјечанства уклонили пријетњу „уништења свијета и могућност новог свјетског рата“ (Заједничка изјава Папе римског Фрање и Светејшег патријарха Кирила, бр. 11).
Ми не можемо скрштених руку гледати како Европа заборавља своје хришћанске коријене и тоне у све дубљу дехристијанизацију. Јединствени смо у размишљању да су се хришћани дужни „ујединити ради заједничког свједочења о Христу и Јеванђељу да би Европа сачувала своју душу, обликовану двијехиљадугодишњом хришћанском традицијом“ (Заједничка изјава, бр. 16).
Европа доживљава талас избјеглица, чији се крај не назире. Међу избјеглицама су многи хришћани са Блиског Истока, које је рат прогнао из њихових села, градова и покрајина. Заједно са папом и патријархом питамо се да ли ће свијет мирно гледати на то што ће хришћанство бити у потпуности уништено у крајевима у којима се најприје почело ширити по свијету и гдје се у континуитету очувало током двије хиљаде година.
Током разговора такође смо се дотакли и питања породице. Православним и католицима је заједничко разумијевање породице, као заједнице једнога мушкарца и једне жене, саздане на љубави, с циљем испуњења Божије заповијести о рађању и васпитању потомства (ср. Пост. 1, 22). Вриједности очинства и материнства за нас су неповредиве.
Подсјетили смо се, такође, наших хиљадугодишњих заједничких коријена и заједничког духовног насљеђа. Године 2013. обиљежено је 1150 година откад су Света браћа Кирило и Методије из Цариграда у Велику Моравску донијели свјетлост Јеванђеља и писмености. Они су обављали своју службу у вријеме када хришћани Истока и Запада још увијек нису били раздијељени, и данас остају веза између Истока и Запада. С правом их називамо апостолима Словена, заштитницима Европе и заступницима хришћана.
Међухришћанске разговоре смо употпунили посјетом љубљанској католичкој катедрали и српском православном храму у Тиволију.
У молитви Христу, Пресветој Богородици Марији и светим угодницима Божјим, које поштују и православни и католици – Светом Николају Чудотворцу и Светој браћи Кирилу и Методију – свако од нас је молио помоћ Божију у рјешавању свеопштих проблема и за превладавање изазова, који стоје пред хришћанима
Љубљана, 29. јул 2016. године
Митрополит волоколамски Иларион, предсједник Одјељења за спољне црквене везе Московске патријаршије
Митрополит загребачко-љубљански Порфирије
Љубљански надбискуп и митрополит монс. Станислав Зоре ОФМ
……………………………………………….
Στο Δελτίο Τύπου κάνουν αναφορά για τη συνεργασία μεταξύ της Ορθοδόξου Εκκλησίας και της Παπικής πλευράς μετά τη συνάντηση του Πατριάρχη Μόσχας και πασών των Ρωσιών Κύριλλου με τον Πάπα Φραγκίσκο , που πραγματοποιήθηκε στις 12 Φεβρουαρίου στην Αβάνα.
Εμείς, οι Χριστιανοί, είμαστε υποχρεωμένοι να κάνουμε τα πάντα, προκειμένου να εξαλειφθεί η απειλή στο ορίζοντα για "καταστροφή του κόσμου και το ενδεχόμενο ενός νέου παγκόσμιου πολέμου" (Από την Κοινή Δήλωση του Πάπα και του  Πατριάρχη Κύριλλου ).
Ιδιαίτερη σημασία, σύμφωνα με τα λεγόμενα του Μητροπολίτη Ιλαρίωνα, έχει αποκτήσει η συνεργασία των δύο πλευρών στον τομέα της προστασίας για τις διώξεις των Χριστιανών στη Μέση Ανατολή και σε πολλές χώρες στην Αφρική.
"Δεν μπορούμε να μείνουμε σιωπηλοί και να παρακολουθούμε την Ευρώπη να χάνει τις χριστιανικές ρίζες της και να ρέει σε έναν αυξανόμενο αντιχριστιανισμό. Είμαστε ενωμένοι στην άποψη ότι οι Χριστιανοί θα πρέπει να ενωθούν για κοινή μαρτυρία για τον Χριστό και το Ευαγγέλιο, έτσι ώστε η Ευρώπη να διατηρήσει την ψυχή της, που προκύπτει από δύο χιλιάδες χρόνια χριστιανικής παράδοσης» "
" Μεταξύ των προσφύγων είναι και πολλοί Χριστιανοί από τη Μέση Ανατολή. Μαζί με τον Πάπα και τον Πατριάρχη, ρωτάμε: θα δούμε στον κόσμο ηρεμία ή ο Χριστιανισμός θα καταστραφεί πλήρως σε αυτές τις περιοχές, από όπου άρχισε να διαδίδεται σε όλο τον κόσμο και όπου παρέμεινε για δύο χιλιάδες χρόνια;"
"Κατά τη διάρκεια των συνομιλιών επίσης θίξαμε τα θέματα μια κοινή κατανόηση της έννοιας της οικογένειας ως ένωση μεταξύ ενός άνδρα και μιας γυναίκας, που δημιουργήθηκε βάσει της αγάπης, προκειμένου να εκπληρώσει την εντολή του Θεού για τη γέννηση και την ανατροφή των απογόνων. Οι αξίες της πατρότητας είναι απαραβίαστες για εμάς'

“Εμείς τόνισαν, για χιλιάδες χρόνια έχουμε κοινές ρίζες και μια κοινή πνευματική κληρονομιά. Το 2013 σηματοδότησε τα 1.150 χρόνια από τότε που  τα αδέλφια  Κύριλλος και Μεθόδιος από την Κωνσταντινούπολη  έφεραν στη Μεγάλη Μοραβία το φως του Ευαγγελίου και την παιδεία. Πραγματοποίησαν την αποστολή τους σε μια εποχή που οι χριστιανοί της Ανατολής και της Δύσης δεν είχαν ακόμη διαχωριστεί.”








ΠΗΓΗ: ΑΚΤΙΝΕΣ

Πέμπτη 28 Ιουλίου 2016

ΔΙΕΥΚΡΙΝΙΣΙΣ ΙΣΤΟΛΟΓΙΟΥ ''ΕΝ ΤΟΥΤΩ ΝΙΚΑ'' ΓΙΑ ΤΟ ΑΡΘΡΟ ''ΠΕΡΙ ΠΑΙΣΙΟΥ ΚΑΙ ΠΑΛΙΝ Ο ΛΟΓΟΣ''.



Παρατηρήσαμε μερικούς αδελφούς που αναδημοσίευσαν το άρθρο μας 

Θα παρακαλούσαμε αδελφικά, είτε να βάζουν την πηγή του άρθρου είτε να δημοσιεύουν ολόκληρο το άρθρο δια να μην βγαίνει άλλο νόημα από το νόημα που είχε αρχικά το άρθρο, διότι παρατηρήσαμε ότι εστάθη αφορμή διαμάχης δια ένα τελείως διαφορετικό θέμα από το θέμα που υπαινισσόταν το άρθρο μας.

Αν οι εν λόγω αδελφοί δεν παραθέτουν την πηγή διότι ίσως δεν συμφωνούν με όλα τα γραφόμενα του ιστολογίου μας, τούτο δεν σημαίνει ότι δεν θα πρέπει να παραθέτουν την πηγή. Μπορούν κάλλιστα να βάλουν εις το ιστολόγιο τους την εξής φράση που έχουν βάλει και άλλα ιστολόγια όπως:

«Τα άρθρα που προέρχονται από άλλες σελίδες και δημοσιεύονται στην σελίδα μας, είναι δια λόγους ενημερώσεως και μόνο δίχως να σημαίνει  ότι ασπαζόμαστε πλήρως όλα τα γραφόμενα εις αυτά.....» κ.λπ.

Θεωρούμε ότι είναι προτιμότερη η εν λόγω δήλωση παρά να κόβονται τα άρθρα ή να μην παρατίθενται οι πηγές των αρθρών.

Αυτά τα ολίγα αδελφικά ή φιλικά!

Διαμαρτυρία του Συλλόγου Ορθοδόξων Πατμίων για τη δίωξη του π. Σάββα Λαυριώτη.





Προς:Ι.Μ.Μ. Λαύρας
Κοινοποίηση: Ι. Κοινότης Αγίου Όρους
         
Πάτμος, 26 Ιουλίου 2016 (Νέο Ημερολ.)
†Παρασκευής οσιομάρτ., Ερμολάου ιερομ.


Πανοσιώτατε και λίαν Σεβαστέ μας Γέροντα Πρόδρομε
Σεβαστοί Πατέρες της Γεραράς ΙΜΜ Λαύρας

                                                            Ευλογείτε

Εν πρώτοις θα θέλαμε να Σας εκφράσουμε το βαθύτατο σεβασμό μας, όχι μόνο προς το Μοναχικό Σας Σχήμα αλλά και λόγω του γεγονότος ότι ζείτε στην αρχαιότερη Μονή του Αγίου Όρους, τη Μάνδρα του Αγ. Αθανασίου!

Πιστεύουμε ότι οι δικές Σας Προσευχές εκεί στο ευλογημένο Περιβόλι της Παναγίας είναι που κρατούν την Ελλάδα και τον κόσμο όλο ακόμη ζωντανό.

Θα θέλαμε παρόλ’αυτά να Σας εκφράσουμε την απογοήτευσή μας για κάποια γεγονότα που ακούσαμε. Το σημαντικότερο από αυτά είναι η επίπληξη (κι ενδεχομένως η έκπτωση από τη Γεροντία) του οσιωτάτου Μοναχού π. Σάββα. Ευσεβάστως Σας δηλώνουμε ότι καταδικάζουμε το διωγμό του, όπως καταδικάζουμε και την εκδίωξη οκτώ πατέρων από την Ιερά Μονή Χιλανδαρίου. Η εκδίωξη των οκτώ πατέρων από τη Μονή της μετανοίας τους και ο διωγμός του π. Σάββα δεν οικοδομούν σχέσεις γαλήνης, ορθόδοξης ομολογίας και ομόνοιας στο Άγιον Όρος.
Από το Άγιον Όρος θα περιμέναμε να εκφράσει τη διαμαρτυρία του προς τον Οικουμενικό μας Πατριάρχη, ο οποίος εδώ και χρόνια κατασκανδαλίζει τον Πιστό Λαό, με τα οικουμενιστικά και εν γένει συγκρητιστικά του ανοίγματα αλλά και τη γενικότερη συμπεριφορά του. Κι ο Λαός μακροθύμησε και συγχώρεσε άχρι καιρού... όμως νυν επέστη καιρός! Θα μάθατε ίσως το ότι ο Πατριάρχης αγνοεί επιδεικτικώς τις διαμαρτυρίες των κατοίκων της Ιεράς Νήσου μας αλλά και της ΙΜ Αγ. Ιω Θεολόγου Πάτμου και προτίθεται να παραχωρήσει Ορθόδοξο, εν χρήσει Ι. Ναό σε Παπικούς που επισκέπτονται τα καλοκαίρια το νησί (μάλιστα η τελευταία εντολή του ήταν «εντέλλεσθε να τους εξυπηρετείτε όποτε και για όπου ζητηθεί»!)!

Πανοσιώτατε Γέροντα
Σεβαστοί Πατέρες

Ακόμη κι αν υποτεθεί ότι ο π. Σάββας σε κάποιο σημείο έφταιξε ή υπερέβαλλε (προσωπικά δεν το νομίζουμε), δεν μπορεί να επικροτείτε με τη σιωπή Σας τις ενέργειες του Οικουμεν. Πατριάρχου! Δεν μπορεί να τιμωρούνται αυτοί που έχουν δίκιο ενώ οι ασχημονούντες προς την Αγία Ορθοδοξία και τους Θεοφόρους Πατέρες, να οργανώνουν πολυδάπανα Συνέδρια εν μέσω οικονομικής κρίσης  στα οποία να προσπαθούν με απειλές και κάθε μέσο να εγκαθιδρύσουν τις ψυχωλέθριες ιδέες τους! Δεν έχει καμία σημασία αν η Ρωσσία και άλλοι αποδοκίμασαν τη στάση του Οικουμεν. μας Πατριάρχου και τις αποφάσεις του Συνεδρίου της Κρήτης. Σημασία έχει η πρόθεσή του και η επιμονή του! Δεν μπορεί να υπηρετείτε εμμέσως –έστω και άθελά Σας- τους στόχους της «Νέας Τάξης πραγμάτων», του Πάπα (που τόση χαρά εξέφρασε για τα τεκταινόμενα στην Κρήτη!) και των οικουμενιστών κατασκανδαλίζοντας τους Πιστούς Χριστιανούς. Ο λαός περιμένει από Εσάς μια αντίδραση δυναμική και συγκεκριμένη! Είναι υποχρέωση όλων ημών να αντιδρούμε όπως καλύτερα από εμάς γνωρίζετε! «Υποχρέωση διδασκόντων και διδασκομένων... Εντολή γαρ Κυρίου  μη σιωπάν εν καιρώ κινδυνευούσης Πίστεως» λέει ο Αγ. Θεόδωρος ο Στουδίτης και συνεχίζει «...ότε περί Πίστεως ο λόγος ουκ έστιν ειπείν, “ Εγώ τις ειμι;” [...] Ώστε και αυτός ο πένης πάσης απολογίας εστέρηται εν ημέρα κρίσεως, μη τανύν λαλών, ως κριθησόμενος δια τούτο και μόνον»! Και σε άλλο σημείο:«Ου μόνον ει βαθμώ τις και γνώσει προέχων εστίν οφείλει διαγωνίζεσθαι, λαλών και διδάσκων τον της ορθοδοξίας λόγον, αλλά γαρ και ει μαθητού τάξιν επέχων είη, χρεωστεί παρρησιάζεσθαι την αλήθειαν και ελευθεροστομείν. Ουκ εμός ο λόγος του αμαρτωλού, αλλά του θείου Χρυσοστόμου, επεί και άλλων πατέρων». Ο δε ΆγιοςΝικόδημος ο Αγιορείτης, επ’ αφορμή της Εορτής της Συνάξεως των Αρχαγγέλων, οι οποίοι αντέδρασαν στην πτώση του ανωτέρου αυτών Εωσφόρου, γράφει επί λέξει περί της αντιδράσεως των υφισταμένων στο κακό: «Τι λοιπόν άτακτον η άτοπον ακολουθεί, αν ο κατώτερος Μιχαήλ ο μείνας εν τω αγαθώ, βλέπων τας ανωτέρω αρχάς και εξουσίας να εκπίπτωσι του αγαθού εμύησεν αυτάς και εδίδαξε να μένωσιν εν τω αγαθώ; βέβαια ουδέν». (1)
Είμαστε σίγουροι ότι Εσείς, ως γνώστες των Θείων Γραφών, θα αρθείτε στο ύψος των περιστάσεων και αφενός μεν ΔΕΝ θα τιμωρήσετε τον π. Σάββα, αφετέρου δε, σε συννενόηση με τους Σεβαστούς Γέροντες των υπολοίπων δεκαεννέα Ι. Μονών του Όρους, θα διαμαρτυρηθείτε στον Οικουμενικό μας Πατριάρχη για τα σημαντικά αυτά λάθη που με επιμονή και φρόνημα διαπράττει αλλά και στην ΙΜ Χιλανδαρίου για τη δίωξη των Μοναχών της!

Μετά της προσηκούσης τιμής ασπαζόμαστε τη δεξιά Σας και στέλλουμε τη μετάνοιά μας.

Η προσωρινή Διοικούσα Επιτροπή του Συλλόγου








ΥΓ) Καθώς συντασσόταν η παρούσα επιστολή, πληροφορηθήκαμε μέσω άρθρου στο διαδικτυο(Ιντερνετ) την ερήμην καταδίκη του π. Σάββα. Ελπίζουμε ότι πρόκειται περί ανυπόστατων φημών και παραπληροφόρησης, διότι αδυνατούμε να πιστέψουμε ότι η σεβαστή Σύναξη της Μονής θα προέβαινε σε τέτοια πράξη που θα τους έθετε αυτομάτως υπόλογους ενάντι του Θεού και του Αγίου Αθανασίου ως και των ομολογητών Αγίων του Αγιωνύμου Όρους!


Βιβλιογραφικές αναφορές

1) Πρωτοπρεσβύτερος Νικόλαος Μανώλης, Αδηφάγο τέρας ο Οικουμενισμός (Άρθρο) http://agiosioannisprodromos.blogspot.gr/2015/04/blog-post_122.html
2) Παναγιώτη Τελεβάντου - ΕΚΚΛΗΣΗ ΣΤΗΝ ΙΕΡΑ ΜΟΝΗ ΤΗΣ ΜΕΓΙΣΤΗΣ ΛΑΥΡΑΣ ΝΑ ΣΤΑΜΑΤΗΣΕΙ ΤΟ ΔΙΩΓΜΟ ΤΟΥ π. ΣΑΒΒΑ http://panayiotistelevantos.blogspot.gr/2016/07/blog-post_672.html

ΠΟΙΑ ΕΙΝΑΙ Η ''ΚΟΚΚΙΝΗ ΓΡΑΜΜΗ'' ΤΩΝ ΜΝΗΜΟΝΕΥΤΩΝ ΟΡΘΟΔΟΞΩΝ;

ΦΩΤΟ ΑΠΟ ΤΗΝ ΥΠΟΔΟΧΗ ΤΟΥ ΟΙΚ. ΠΑΤΡΙΑΡΧΗ ΣΤΑ ΧΑΝΙΑ


Παρακολουθώντας τα εκκλησιαστικά δρώμενα και ειδικά μετά την διεξαγωγή της λεγομένης ''Μεγάλης Συνόδου'', συνεχίζουμε να βλέπουμε μία ''ήπια'' αντιμετώπιση των Οικουμενιστών από τους Ορθοδόξους εκτός ελαχίστων εξαιρέσεων.

Πολλοί παλαιότερα λέγανε δικαιολογώντας τις θέσεις τους, ότι δεν υπήρχε καμία συνοδική διαγνώμη που να επικυρώνει επίσημα τον Οικουμενισμό ασχέτως αν ο Οικ. Πατριάρχης συνεχώς δήλωνε:

«Μακαριώτατε,
Αι μετά των ετεροδόξων επαφαί, περιλαμβανομένων των μετ’ αυτών θεολογικών διαλόγων, δεν αποτελούσιν ενεργείας ωρισμένων Εκκλησιών ή προσώπων, αλλά, ως είπομεν, συνοδικάς αποφάσεις πασών ανεξαιρέτως των Ορθοδόξων Εκκλησιών, περιλαμβανομένης και της καθ’ Υμάς Αγιωτάτης Εκκλησίας της Ελλάδος, ως είναι η ομόφωνως απόφασις της Γ’ Προσυνοδικής Πανορθοδόξου Διασκέψεως (1986) και αι υπογραφείσαι και συνημμένως εν αντιγράφω αποστελλόμεναι συμφωνίαι επί του περιεχομένου του μετά της Ρωμαιοκαθολικής Εκκλησίας θεολογικού ημών διαλόγου.

Προκαλεί βαθίαν θλίψιν η διαπίστωσις ότι τούτο λησμονείται υπό των υπογραψάντων την «Ομολογίαν» ταύτην» (http://www.amen.gr/article/epistoli-bartholomaiou-se-ierwnumo-gia-tin-omologia-pistews)

και πάλιν:

«Ὁμολογοῦμεν ὅτι μεγάλως ἀπασχολοῦσι τὴν Μητέρα Ἐκκλησίαν, πεποίθαμεν δὲ καὶ τὴν Ὑμετέραν, αἱ κινήσεις καὶ ἐκδηλώσεις ὁμαδοποιημένων προσώπων, εὐτυχῶς, τό γε νῦν, μικρᾶς ἐμβελείας, στόχον ἔχουσαι τὴν ἀμφισβήτησιν καὶ τὴν κριτικὴν ἀποφάσεων πανορθοδόξως ληφθεισῶν, συμφωνούσης καὶ προσεπικυρούσης καὶ τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος, περὶ συμμετοχῆς τῆς ὅλης Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας εἰς τοὺς διεξαγομένους μετὰ τῶν ἑτεροδόξων διμερεῖς καὶ πολυμερεῖς Θεολογικοὺς Διαλόγους καὶ τὰς διαχριστιανικὰς συναντήσεις ἐν τῷ Παγκοσμίῳ Συμβουλίῳ Ἐκκλησιῶν, τῷ Συμβουλίῳ Εὐρωπαϊκῶν Ἐκκλησιῶν καὶ ἄλλοις παρεμφερέσι διαχριστιανικοῖς ὀργανισμοῖς» (http://aktines.blogspot.gr/2012/03/blog-post_5989.html)

Επίσης 

-Υπάρχει η Συνοδική Εγκύκλιος του 1920.

-Υπάρχει η δημιουργία του Π.Σ.Ε. με συμμετοχή και των Ορθοδόξων
-Υπάρχει η Συνοδική αναγνώριση των Μονοφυσιτών στό Σαμπεζύ (υπογράφηκε υπό 9 Ορθόδοξες Εκκλησίες).

-Υπάρχουν οι ενωτικές αποφάσεις των Πατριαρχείων Αλεξανδρείας καί Αντιοχείας μέ τούς Μονοφυσίτες.

-Υπάρχει η Συνοδική αναγνώριση των Λατίνων στό Μπάλαμαντ (Καί άλλες πλείστες ενωτικές συμφωνίες του πατριαρχείου Κωνσταντινουπόλεως πού έχουν δημοσιευθεί κατά καιρούς στόν "Ο.Τ."!)

-Υπάρχει η επίσημη άρση των Αναθεμάτων τό 1965.
-Υπάρχει η επίσημη αναγνώριση του βαπτίσματος καί της ιερωσύνης των Λουθηρανών στό Φράιζινγκ υπό τόν Γερμανίας Αυγουστίνο καί τήν τοπική του Σύνοδο.

και και και.........


Ποιά άλλη επισημότερη διακήρυξη της αίρεσης χρειάζεται, εκτός από τίς επίσημες συμφωνίες αναγνώρισης των αιρετικών, πού είναι γεγονός, αφού έχουμε γυμνή τη κεφαλή επαναλαμβανόμενες, δημόσιες πασίδηλες καί προφανείς διακηρύξεις, πού μετουσιώνονται σέ αδιαμφισβήτητη πράξη μέ τήν κοινή λατρεία καί τήν συμπροσευχή;



Τί είναι σημαντικότερο;


Η θεωρητική αναγνώριση μέ κοινή υπογραφή, ή η μετουσίωση της αιρετικής πίστης σέ πράξη, (δοξολογίες, εσπερινού, όρθρου, αρτοκλασίες, κοινά μυστήρια, γάμου, βαπτίσεων, αγιασμών, κηδειών, ουνιτικών συλλείτουργων καί διακοινω-νίας μέ τούς Λατίνους, τούς Προτεστάντες καί τού Μονοφυσίτες;).

Και ερχόμαστε στο σήμερα. Μετά από την λεγομένη ''Μεγάλη Σύνοδο'', βλέπουμε πια να παραδέχονται οι περισσότεροι την επίσημη πια Συνοδική νομιμοποίηση του Οικουμενισμού (που περίμεναν μερικοί για να αντιδράσουν δια της Πατερικής στάσεως άσχετα αν υπήρχε και τότε), και όμως άλλα λέγουν και άλλα πράττουν! 

Θα θυμίσουμε όπως και παλαιότερα τον υπέροχο μύθο του χταποδιού από τον πολύ Φώτη Κόντογλου!

«Κάθεται η χταπόδα με το χταποδάκι στον πάτο της θάλασσας. Όπου, με την απόχη πιάνουνε το χταποδάκι, και τ' ανεβάζουνε απάνω. Το μικρό φωνάζει στη μάνα του: «Με πιάσανε, μάνα!». Εκείνη τ' αποκρίνεται: «Μη φοβάσαι, παιδί μου!». Το χταποδάκι φωνάζει πάλι: Με βγάλανε από το νερό, μάνα! «Μη φοβάσαι, παιδί μου!». - «Με σγουρίζουνε, μάνα!» - «Μη φοβάσαι, παιδί μου!» - «Με κόβουνε με το μαχαίρι!» - «Μη φοβάσαι!» - «Με βράζουνε στο τσουκάλι!» - «Μη φοβάσαι!» - «Με τρώνε, με μασάνε!» - «Μη φοβάσαι, παιδί μου!» - «Με καταπίνουνε!» - «Μη φοβάσαι!» - «Πίνουνε κρασί, μάνα!» - «Αχ! Σ' έχασα, παιδί μου!». (Απόσπασμα από το βιβλίο «Μυστικά Ανθη», Εκδόσεις: Αστήρ – Παπαδημητρίου).

Τελικά ποιά είναι η ''κόκκινη γραμμή'' των μνημονευτών Ορθοδόξων; Ή μήπως δεν υπάρχει;