Κυριακή 27 Μαρτίου 2016

''ΚΑΙ ΘΑ ΠΛΗΡΩΣΟΥΝ ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΘΑ ΤΗΝ ΠΛΗΡΩΣΟΥΝ!''!




ΣΗΜΕΙΩΣΙΣ ''ΕΝ ΤΟΥΤΩ ΝΙΚΑ: EMEIΣ ΘΑ ΛΕΓΑΜΕ ΔΙΑ ΟΣΟΥΣ ΠΛΗΡΩΣΟΥΝ ΔΙΑ ΤΑ ΑΝΟΡΘΟΔΟΞΑ ΜΕΤΡΑ ΠΟΥ ΕΠΡΟΚΕΙΤΟ ΝΑ ΨΗΦΙΣΤΟΥΝ ΟΤΙ ''ΚΑΙ ΘΑ ΠΛΗΡΩΣΟΥΝ ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΘΑ ΤΗΝ ΠΛΗΡΩΣΟΥΝ''! Ο ΝΟΩΝ ΝΟΕΙΤΩ!!

Η αποκάλυψη που κάναμε την περασμένη εβδομάδα για τον… πανορθόδοξο προϋπολογισμό των 70.000.000 ευρώ σόκαρε στο άκουσμά της.
Η Πανορθόδοξη Μεγάλη Σύνοδος του Ιουνίου συνιστά ένα ιστορικό για την Ορθοδοξία γεγονός.
Ομως το ερώτημα που θέτουν πολλοί είναι καίριο: είναι καιρός για τόσο μεγάλες δαπάνες, ιδιαίτερα σε μια περίοδο που οι λαοί δοκιμάζονται; Θα ληφθούν πράγματι ιστορικές αποφάσεις, που αξίζει να δαπανηθούν τόσα χρήματα;
Ή όλα θα γίνουν για μια φωτογραφία στο τέλος των εργασιών της Συνόδου; Στο τέλος του Ιουνίου, μετά το τέλος της Συνόδου, θα μετρηθούν τα οφέλη και οι «ζημιές».
Γκρίνια για τα «σπασμένα»
Ο πήχης των 70.000.000 ευρώ αποκαλύπτουμε σήμερα ότι έχει οριστεί από το ίδιο το Πατριαρχείο. Αυτό το ποσό αναμένουν να συγκεντρώσουν, ένα μεγάλο μέρος από το οποίο θα διαθέσουν για όλα τα έξοδα της Συνόδου.
Τις «ζημιές» της Πανορθόδοξης όμως καλούνται να πληρώσουν όλες οι Ορθόδοξες Εκκλησίες, επιχειρηματίες, παραδοσιακοί χορηγοί του Πατριαρχείου με οφίκια, ιδιώτες και όσοι απλοί πιστοί το επιθυμούν.
Η συλλογή των πόρων γίνεται «κεντρικά», από το Οικουμενικό Πατριαρχείο (με επιστολές προς τις Μητροπόλεις της και τις αδελφές Ορθόδοξες Εκκλησίες), τοπικά (από τις τοπικές Μητροπόλεις του οικουμενικού θρόνου) και από τους διοργανωτές (Εκκλησιαστική Ακαδημία Κρήτης). Η αλήθεια είναι πως για την πανορθόδοξη «λογία» (για τους μη μυημένους στα εκκλησιαστικά, πρόκειται για την ετήσια οικονομική συνεισφορά των Μητροπόλεων για τη στήριξη του Οικουμενικού Πατριαρχείου) οι γκρίνιες είναι πολλές.
Γκρίνιες από τις Ορθόδοξες Εκκλησίες, που δεν μπορούν να «σηκώσουν» το βάρος της συμμετοχής τους με την εισφορά πολλών εκατομμυρίων ευρώ. Γκρίνιες και από το ίδιο το Οικουμενικό Πατριαρχείο, που ανέμενε μεγαλύτερη συνεισφορά των επαρχιών του για την υλοποίηση της Πανορθόδοξης. Σύμφωνα με πληροφορίες, στο Φανάρι ενοχλήθηκαν, επειδή η Αρχιεπισκοπή Αμερικής θα συνεισφέρει με μόλις… 3.000.000 ευρώ.
Πλήγμα αποτέλεσε και ο θάνατος του ευεργέτη ομογενή Μάικλ Τζαχάρη, ο οποίος είχε υποσχεθεί να στηρίξει με ένα μεγάλο ποσό την Πανορθόδοξη Σύνοδο. Ηδη, πάντως, έχουν σταλεί επιστολές σε υποψήφιους χορηγούς.
Μόνο από έναν «μέτριο» επιχειρηματία της Ελλάδας μάθαμε ότι ζητήθηκε το ποσό των 100.000 ευρώ. Ωστόσο κάποιες Εκκλησίες (Εκκλησία της Ελλάδος, Πατριαρχείο Μόσχας) εξετάζουν την περίπτωση να μη δώσουν καθόλου χρήματα, αλλά να καλύψουν μόνοι τους όλα τα έξοδα των μελών της αντιπροσωπίας που θα συμμετάσχει (αεροπορικά, διαμονή, μετακινήσεις κ.ά.).
Γιατί τόσο πολλά;
Ο θόρυβος που γίνεται για τις δαπάνες είναι -για να λέμε την αλήθεια- αναμενόμενος. Είτε κόστιζε 10.000.000 ευρώ είτε επτά φορές περισσότερα, ο αριθμός θα προκαλούσε ίλιγγο. Ας δούμε σήμερα μερικές λεπτομέρειες για το πώς βγαίνουν οι αριθμοί.
Οι προετοιμασίες και οι υποδομές που δημιουργούνται για την Αγία και Μεγάλη Σύνοδο αγγίζουν τις προδιαγραφές μιας ευρωπαϊκής Συνόδου Κορυφής ή ενός G20.
Οκτακόσιοι επίσημοι συμμετέχοντες αναμένεται να έρθουν αεροπορικώς από όλα τα μήκη και πλάτη της Γης. Μητροπολίτες από τη Νότια Αμερική έως το Χονγκ Κονγκ. Κληρικοί από τις ΗΠΑ έως θεολόγοι από την Ευρώπη.
Κληρικοί και λαϊκοί, μέλη των αντιπροσωπιών των Εκκλησιών, από κάθε άκρη της Γης. Εκπρόσωποι του Παγκόσμιου Συμβουλίου Εκκλησιών, εκπρόσωποι των καθολικών, της Αγγλικανικής Εκκλησίας, άλλων δογμάτων, θεολόγοι, δημοσιογράφοι και εκπρόσωποι κυβερνήσεων.
Μαζί με τους συμμετέχοντες και τους… λοιπούς συγγενείς, που αναμένονται, ο συνολικός αριθμός αναμένεται να ξεπεράσει τα 1.200 άτομα, σύμφωνα με πρόχειρους υπολογισμούς.
Ολοι οι συμμετέχοντες στην Πανορθόδοξη Σύνοδο και οι απλοί παρατηρητές θα φιλοξενηθούν σε ξενοδοχεία τεσσάρων και πέντε αστέρων. 
Η σύνοδος διεξάγεται τον Ιούνιο, περίοδο μεγάλης τουριστικής κίνησης για την Κρήτη, επομένως τα ξενοδοχεία που καλύπτουν τις προδιαγραφές είναι λιγοστά και με… αλμυρές τιμές.
Η σίτισή τους θα είναι (φυσικά) καθημερινή και οι μετακινήσεις τους συχνότατες. Μικρά λεωφορεία και πολυτελή αυτοκίνητα θα μεταφέρουν σε μεγάλες αποστάσεις, έως 200 χμ. την ημέρα, προκαθημένους, Μητροπολίτες, λαϊκούς και κληρικούς.
Η τήρηση της εθιμοτυπίας και τα επίσημα κείμενα αναμένεται να είναι επίσης κοστοβόρα. Σημαίες, κείμενα, φάκελοι, σφραγίδες, στιλό, φωτογράφοι και άλλα ιστορικά… σουβενίρ επιβαρύνουν σημαντικά τον προϋπολογισμό.
Σημειώνω πως το ποσό των 70.000.000 ευρώ είναι ο στόχος που έχει οριστεί από το Πατριαρχείο.
Αν θα δαπανηθούν όλα αυτά τα χρήματα (εφόσον συγκεντρωθούν τελικά) για την Πανορθόδοξη ή αν θα καλυφθούν και άλλες ανάγκες του Πατριαρχείου, είναι ένα άλλο ζήτημα.



ΠΗΓΗ ΕΙΔΗΣΗΣ: ''ΕΦΗΜ. ΟΡΘΟΔΟΞΗ ΑΛΗΘΕΙΑ''

Η ΕΠΑΝΑΦΟΡΑ ΕΙΣ ΤΗΝ (ΠΡΟ ΤΗΣ ΠΤΩΣΕΩΣ) ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΗ ΥΓΕΙΑ (6ο ΜΕΡΟΣ)


Ο διάβολος έλεγε στον Αδάμ και την Εύα: «Έσεσθε ως θεοί» (Γεν. 3,5)· αυτός ήταν ο πειρασμός[1]. Ο Αδάμ ήταν πράγματι προορισμένος από το Θεό να γίνει θεός, αλλά σε κοινωνία με τον ίδιο το Θεό, εν Αυτώ και δι΄ Αυτού. Ο Όφις πρότεινε στον Αδάμ και την Εύα να γίνουν «ως θεοί», δηλαδή άλλοι θεοί ανεξάρτητοι από το Θεό, να γίνουν θεοί χωρίς Θεό. Ο Αδάμ υποχωρώντας στην υποβολή του Πονηρού, θέλησε να γίνει θεός από μόνος του, ν΄ αυτοθεωθεί: αυτό ήταν το αμάρτημά του[2]. Η κατάφαση της απόλυτης αυτονομίας, η θέληση να δεχτεί να ζεί χωρίς Θεό και να καταλαμβάνει την θέση Του ή ν΄ αναγορεύει εαυτόν ως ένα άλλο Θεό απέναντι από το Θεό συνιστούσε άρνηση του Θεού. Η συμμετοχή του Αδάμ στη θεία ζωή προϋπέθετε τη συνεργασία της ελεύθερης βούλησής του· αποστρεφόμενος τον Θεό, στερείται τη χάρη που συνιστούσε τη πραγματική ζωή της φύσης του[3].

Αποστρεφόμενος την Αρχή της ύπαρξής του και Αρχή της ύπαρξης κάθε όντος, ο άνθρωπος πέφτει στο μη όν: «κενωθέντας τους ανθρώπους της περί Θεού εννοίας και εις τα ουκ όντα αποστραφέντας, ουκ όντα γαρ εστί τα κακά, όντα δέ τα καλά, επειδήπερ από του όντος Θεού γεγόνασι», εκενώθησαν «και του είναι αεί», γράφει ο Άγιος Αθανάσιος Αλεξανδρείας[4].



Ο Άγιος Μάξιμος ανακεφαλαιώνει σε τι συνίσταται η πτώση του ανθρώπου: «Όστις δέ της ιδίας αφέμενος αρχής μοίρα τυγχάνων Θεού δια τον εν αυτώ της αρετής όντα λόγον κατά την αποδοθείσαν αιτίαν προς το μη όν παραλόγως φέρεται· εικότως άνωθεν ρεύσαι λέγεται, μη προς την ιδίαν αρχήν τε και αιτίαν καθ΄ ήν και εφ΄ ή και δι΄ ήν γεγένηται κινηθείς· και εστιν εν αστάτω περιφορά και αταξία δεινής ψυχής τε και σώματος· της απλανούς και ωσαύτως εχούσης αιτίας τη προς το χείρον εκουσίω ροπή την αποτυχίαν αυτού καταπραξάμενος. Εφ΄ ου και το ρεύσαι κυρίως λεχθείη αν ότι επ΄ αυτώ κειμένης της προς Θεόν αδηρίτως τας της ψυχής βάσεις ποιείσθαι δυναμένης εξουσίας, το χείρον και μη όν του κρείττονος και όντος εκών αντηλλάξατο»[5].

Οι Πατέρες λοιπόν ορίζουν το κακό και την αμαρτία πάντοτε σε συνάρτηση με την αυθεντική φύση του ανθρώπου και το δέον γενέσθαι της θέωσής του. Είναι κακή και συνιστά αμάρτημα κάθε πράξη, που απομακρύνει τον άνθρωπο από το Θεό και το θείο του στόχο (δηλαδή την θέωση προς την οποίαν καλείται εκ φύσεως) η ισοδύναμα είναι αμαρτία κάθε πράξη με την οποία ο άνθρωπος αποστρέφει τις δυνάμεις του από τον κατά φύση στόχο τους. Ο Άγιος Μάξιμος γράφει: «ου περί την ουσίαν των γεγονότων το κακόν θεωρείται, αλλά περί την εσφαλμένην και αλόγιστον κίνησην»[6]. Επιπλέον παρατηρεί: «το κακόν της προς το τέλος των εγκειμένων τη φύσει δυνάμεων ενεργείας εστίν έλλειψις· ή πάλιν, το κακόν, των φυσικών δυνάμεων κατ΄ εσφαλμένην κρίσιν εστιν, επ΄ άλλο παρά το τέλος αλόγιστος κίνησις· τέλος δε φημι, την των όντων αιτίαν, ης φυσικώς εφίεται πάντα»[7]. Η αμαρτία στρέφει τις δυνάμεις του ανθρώπου, που έχει αποστραφεί το Θεό, σε μία παρα φύση κατάσταση και στερεί, από το Είναι και το Αγαθό, όλη την ύπαρξη, αυτή η κατάσταση συνιστά το κακό για τον άνθρωπο. Γράφει σχετικά ο Άγιος Ιωάννης ο Δαμασκηνός: «το κακόν ουδέν έτερόν εστιν ει μη του αγαθού στέρησις και εκ του κατά φύσιν εις το παρά φύσιν παρατροπή»[8]. Και συνεχίζει: «Πάντα γαρ, όσα εποίησεν ο Θεός, καλά λίαν, καθό γέγονεν. Ούτω τοίνυν μένοντα, καθώς έκτισται, ''καλά λίαν εισίν'', εκουσίως δέ ανεκφοιτώντα εκ του κατά φύσιν και εις το παρά φύσιν ερχόμενα, εν τω κακώ γίνονται. Κατά φύσιν μεν ουν πάντα δούλα και υπήκοα του Δημιουργού. Όταν ουν εκουσίως τι των κτισμάτων αφηνιάση και παρήκοον του ποιήσαντος αυτό γένηται, εν εαυτώ συνεστήσατο την κακίαν. Κακία εστίν....εκ του κατά φύσιν  εις το παρά φύσιν εκουσίος παρατροπή, όπερ εστίν η αμαρτία»[9].



[1] ΜΑΚΑΡΙΟΣ Ο ΑΙΓΥΠΤΙΟΣ, ΟΜΙΛΙΑ (ΣΥΛΛΟΓΗ ΙΙΙ), 1,3,4.
[2] ΙΩΑΝΝΗΣ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΣ, ΟΜΙΛΙΑ-ΑΝΔΡΙΑΝΤΕΣ, 11,2, PG.49
[3] ΜΑΚΑΡΙΟΣ Ο ΑΙΓΥΠΤΙΟΣ, ΚΕΦΑΛΑΙΑ ΜΕΤΑΦΡΑΣΘΕΝΤΑ, 37. ΟΜΙΛΙΑ (ΣΥΛΛΟΓΗ ΙΙ), 12,1.
[4] Μ. ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ, ΠΕΡΙ ΕΝΑΝΘΡΩΠΗΣΕΩΣ,4
[5] ΜΑΞΙΜΟΣ Ο ΟΜΟΛΟΓΗΤΗΣ, ΠΕΡΙ ΑΠΟΡΙΩΝ,7, PG 91, 1084D-1085A.
[6] ΜΑΞΙΜΟΣ Ο ΟΜΟΛΟΓΗΤΗΣ, ΑΓΑΠΗΣ ΕΚΑΤΟΝΤΑΣ, 4,14.
[7] ΜΑΞΙΜΟΣ Ο ΟΜΟΛΟΓΗΤΗΣ, ΠΡΟΣ ΘΑΛΑΣΣΙΟΝ, ΠΡΟΛΟΓΟΣ, PG. 90,253B.
[8] ΙΩΑΝΝΗΣ ΔΑΜΑΣΚΗΝΟΣ, ΕΚΘΕΣΙΣ ΑΚΡΙΒΗΣ, 4,20.