Πέμπτη 5 Μαΐου 2016

ΠΑΣΧΑΛΙΕΣ ΕΥΧΕΣ ΤΩΝ ΠΑΣΗΣ ΦΥΣΕΩΣ ΑΙΡΕΤΙΚΩΝ ΣΤΟΝ ΠΑΤΡΙΑΡΧΗ ΙΕΡΟΣΟΛΥΜΩΝ (ΒΙΝΤΕΟ)



ΣΗΜΕΙΩΣΙΣ ''ΕΝ ΤΟΥΤΩ ΝΙΚΑ'': ΠΑΝΤΩΣ ΠΩΣ ΚΑΤΑΦΕΡΑΝ ΝΑ ΠΕΡΑΣΟΥΝ ΟΤΙ Η ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΗ ΘΡΗΣΚΕΙΑ Η  ΤΟ ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΟ ΔΟΓΜΑ ΕΙΝΑΙ ΤΡΟΠΟΝ ΤΙΝΑ ΣΑΝ ΝΑ ΛΕΜΕ ΜΙΑ ΑΠΛΗ ΔΙΑΦΟΡΑ ΠΟΛΙΤΙΣΜΩΝ! ΟΥΤΕ ΛΟΓΟΣ ΠΕΡΙ ΑΛΗΘΕΙΑΣ ΚΑΙ ΨΕΥΔΟΥΣ! ΟΥΤΕ ΛΟΓΟΣ ΠΕΡΙ ΟΡΘΗΣ ΠΙΣΤΕΩΣ ΚΑΙ ΠΛΑΝΗΣ!ΟΥΤΕ ΛΟΓΟΣ ΠΕΡΙ ΘΕΟΥ ΚΑΙ ΔΙΑΒΟΛΟΥ Ο ΟΠΟΙΟΣ ΚΑΙ ΔΗΜΙΟΥΡΓΗΣΕ ΤΙΣ ΨΕΥΔΕΙΣ ΘΡΗΣΚΕΙΕΣ ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΕΙΝΑΙ Ο ΚΥΡΙΩΣ ΕΠΙΝΟΗΤΗΣ ΤΩΝ ΔΟΓΜΑΤΩΝ ΠΟΥ ΠΡΟΗΛΘΑΝ ΑΠΟ ΣΧΙΣΜΑΤΑ ΚΑΙ ΑΙΡΕΣΕΙΣ!





1. Προς Φραγκισκανούς

2. Πρός όλα τα Δόγματα

3. Προς τους Αρμενίους



Νέα σκανδαλώδης πρόκληση : Αιρετίζουσα προπαγάνδα από την Ορθόδοξη Εκκλησία της Γερμανίας




«Πασχαλινή κατήχηση» του ποιμνίου της Γερμανίας, ώστε να δεχθεί με ανοιχτές αγκάλες την «Νέα Εκκλησία»!
Το κείμενο ή φυλλάδιο που ακολουθεί αποσπασματικά είναι συμπαραγωγή της παπικής «επισκοπικής συνόδου» της Γερμανίας και της αντίστοιχης ορθοδόξου και έχει τον τίτλο «Πάσχα η κύρια γιορτή της Εκκλησίας σε Ανατολή και Δύση» "Ostern - Das Hauptfest der Kirche in Ost und West". Όπως βλέπουμε από τον τίτλο για τους συγγραφείς αυτού του κειμένου, παπικούς και «ορθοδόξους» η Εκκλησία είναι ήδη μία (για να μην μας λένε οι εν Ελλάδι επίσκοποι, ότι δεν πάμε για ένωση με τους παπικούς).
Η Ι. Μ. Γερμανίας, αδιαφορώντας τελείως για το πως σκέπτονται οι πιστοί και για το αν είναι σύμφωνοι με τέτοιες ενέργειες, λειτουργεί παπικά και απολυταρχικά προσπαθώντας να επιβάλλει με παπικές μεθόδους την -κατά τον άγιο Ιουστίνο Πόποβιτς- παναίρεση του Οικουμενισμού προβάλλοντας για δικαιολογία την αναγκαιότητα τέτοιων κειμένων ως απόδειξη ενσωμάτωσης σε μία κοινωνία και ως σύμβολο ειρήνης.
Στο κείμενο αυτό παρουσιάζεται η σημασία της γιορτής και το λειτουργικό τυπικό του Πάσχα στους παπικούς και στην Ορθόδοξη Εκκλησία παράλληλα, και επιχειρείται μέσω αυτής της παραλληλότητας -κατά πάγια οικουμενιστική τακτική- η ανάδειξη «βαθέων ομοιοτήτων», η υποβάθμιση των τρανταχτών διαφορών, η κατάργηση της διδασκαλίας των Πατέρων ότι δεν υπάρχει σωτηρία έξω από την Μία Εκκλησία, καθώς και η κατάργηση του χαρακτήρα της Ορθοδοξίας ως της Μίας Εκκλησίας.
Το γεγονός, ότι το κείμενο υπάρχει μόνο στα γερμανικά και όχι στα ελληνικά δηλώνει και τον ληστρικό και υπόγειο χαρακτήρα του· διότι γνωρίζουν οι υπαίτιοι τις αντιδράσεις που θα επακολουθούσαν, αν υπήρχε και στην ελληνική μορφή του και γινόταν πιο γνωστό στο ορθόδοξο ποίμνιο. Ακολουθούν σε μετάφραση (λόγω της μετάφρασης θα παραμείνουν όροι, όπως εκκλησία, μυστήρια κλπ., που αναφέρονται στους παπικούς έτσι όπως είναι στο γερμανικό κείμενο χωρίς εισαγωγικά ) τα σημαντικότερα και πιο κραυγαλέα αποσπάσματα στη σειρά που είναι στο κείμενο:
«Για να δηλώσουμε τις ομοιότητες της Ανατολικής και Δυτικής Εκκλησίας αλλά και για να εξηγήσουμε τις μικρές διαφορές εκδίδουμε τώρα αυτό το φυλλάδιο.....
Το φυλλάδιο αυτό απευθύνεται στις Χριστιανές και στους Χριστιανούς καθώς και σε κάθε ενδιαφερόμενο αναγνώστη...
Το ακόλουθο κείμενο δείχνει την εορτή του Πάσχα (αρχίζοντας από την προπασχαλινή περίοδο νηστείας, τον εορτασμό της Μ. Εβδομάδος μέχρι την Πεντηκοστή) στην παράδοση της Ανατολής και της Δύσης. Παράλληλα θα φανερωθούν δίπλα στις διαφορετικές διαμορφώσεις και λειτουργικές εκφράσεις οι θεμελιώδεις ομοιότητες των δύο παραδόσεων...
Την νηστεία (και στις δύο Εκκλησίες) υπηρετούν ένας απέριτος βίος, η εντατική προσπάθεια αποφυγής εντάσεων, μία γεναιόδωρη ελεημοσύνη, η βαθύτητα της πνευματικής ζωής μέσω της καθαρότητας, της αυτογνωσίας, της προσευχής, της συχνής συμμετοχής στην Θεία Λειτουργία και στην Θεία Κοινωνία καθώς και η αποχή από σωματικές απολαύσεις. Μέσα σε όλες αυτές τις ομοιότητες υπάρχουν διαφορές στην διαμόρφωση, οργάνωση και στο βίωμα των πιστών σε Ανατολή και Δύση που δεν πρέπει να παραβλέπονται....
Η νηστεία στην καθολική εκκλησία αρχίζει την Τετάρτη της στάχτης... Αυτή η Τετάρτη και η μεγάλη Παρασκευή έχουν σαν χαρακτηριστικό τους την αποχή από το κρέας και την αποφυγή χόρτασης. Λαμβάνοντας υπόψη τις παραλλαγμένες συνθήκες ζωής διαμορφώθηκαν και άλλες μορφές νηστείας όπως η αποφυγή μέσων απόλαυσης, αγαπημένων συνθηκών κατανάλωσης, οι οποίες μπορούν να οδηγήσουν στην εξάρτηση, επίσης η απόφυγη της τηλεόρασης, της οδήγησης (!!!) κτλ...
Την κορύφωση της νύχτας του Πάσχα αποτελεί και στις δύο εκκλησίες το μυστήριο της Θείας Ευχαριστίας… Διότι στην Θεία Ευχαριστία ενώνεται ο Εσταυρωμένος και Αναστάς Κύριος με το σώμα του, δηλ. την Εκκλησία...
Με την Πεντηκοστή αρχίζει το έργο του Αγίου Πνεύματος στην Εκκλησία...
Ως καθολικοί και ορθόδοξοι Χριστιανοί είμαστε κοινώς πεπεισμένοι, ότι ο Χριστός είναι πάντα παρών στην Εκκλησία Του και ότι αυτή η παρουσία Του είναι πάντα εμφανής στην Θεία Λειτουργία...
Η εξωτερική ημερολογιακή διαφορά του εορτασμού του Πάσχα δεν αναιρεί την βαθιά συμφωνία στην πίστη μέσω του Πάσχα. Ο Frère Alois, ο ηγούμενος της οικουμενικής κοινότητας του Taizé, τονίζει την ενότητα των Χριστιανών μέσω του Πάσχα με τα ακόλουθα λόγια: Στην πίστη στον Χριστό, ότι είναι παρών, ακόμα και όταν δεν Τον βλέπουμε, ότι μέσω του Αγίου Πνεύματος ενεργεί στον κόσμο και κατοικεί στις καρδιές μας βασίζεται το τόλμημα, στο οποίο μας καλεί το Πάσχα....».
Όπως διαπιστώνουμε το φυλλάδιο μιλάει για μικρές διαφορές και θεμελιώδεις «ομοιότητες» και, με αυτόν τον τρόπο, παρουσιάζει ως πλανεμένους όλους τους Αγίους της Ορθοδόξου Εκκλησίας, οι οποίοι μας απέτρεπαν από οποιαδήποτε επαφή και συνεργασία με τους παπικούς και κάθε έιδους αιρετικούς αυτόματα! Κι όλα αυτά εν γνώσει των «ορθοδόξων ποιμένων και θεολόγων» που συνέβαλαν στην συγγραφή του. Φτάνει μάλιστα στο σημείο - στο απόσπασμά του περί του Ορθοδόξου εορτασμού της Πεντηκοστής, το οποίο δεν μετάφρασα- να αναφέρει ως πηγή ένα απόσπασμα του αγ. Γρηγορίου του Παλαμά (Apg 2,3) στο οποίο ο άγιος λέει ότι το Άγιο Πνεύμα εξασφαλίζει την ενότητα των Αποστόλων, μεταξύ των μελών της Εκκλησίας και φυσικά εννοείται και την διάσταση μετά των αιρετικών. Πρόκειται δηλαδή για ένα φιλοπαπικό, οικουμενιστικό, αντιορθόδοξο κείμενο που αναφέρει ως πηγή και απόδειξη των λεγόμενών του, ακόμα και όταν μιλάει για την Ορθόδοξη πλευρά, τον Άγιο αυτόν που κυνηγήθηκε από τους λατινόφρονες, που κατεδίκασε κάθε παπική κακοδοξία, που απέδειξε και υπεράσπισε την ορθόδοξη Εκκλησία ως την Μία Εκκλησία.
Πιστεύουν αλήθεια αυτοί οι «ορθόδόξοι ποιμένες και θεολόγοι», ότι ο άγιος, ο οποίος φυλακίσθηκε γιατί αρνήθηκε να συμφωνήσει με με τον λατινόφρονα πατριάρχη Κωνσταντινουπόλεως Ιωάννη Καλέκα θα ήταν σύμφωνος με τέτοιες πρακτικές και δεν μπαίνουν από έπαρση ούτε καν στον κόπο να σκεφτούν, αν το φυλλάδιο αυτό είναι συμβατό με την ολική διδασκαλία του αγίου;
Το φυλλάδιο αυτό ονομάζει και εξισώνει Ορθόδοξους και παπικούς ως Χριστιανούς. Ονομάζει δε ως κοινά και αυτομάτως αναγνωρισμένα στους Παπικούς χαρακτηριστικά την προσευχή, την καθαρότητα την πνευματική ζωή, την αυτογνωσία (τώρα πως έχει αυτογνωσία ένας αλάθητος πάπας που ζητάει πρωτεία, είναι ακατανόητο), την Θεία Λειτουργία και την Θεία Κοινωνία. Τις διαφορές που πονηρώς τις ονομάζει μη παραβλεπτέες τις περιορίζει μόνο στον οργανωτικό, διαμορφωτικό και βιωματικό τομέα. Καμία αναφορά για δόγμα, καμία αναφορά αν υπάρχουν Ιερά Μυστήρια και πνευματικότητα έξω από την Εκκλησία, καμία υπεράσπιση της Ορθοδοξίας ως την μία Αλήθεια.
Το φυλλάδιο αναφέρει στο απόσπασμα περί της νηστείας των Λατίνων ως „θεάρεστες“ μεθόδους νηστείας εκτός από την αποφυγή κρεατοφαγίας και άλλες όπως την αποφυγή γλυκισμάτων, τηλεόρασης, οδήγησης κλπ. και αυτό σε παραλληλότητα με την ορθόδοξη νηστεία. Και αυτό το αποδέχθηκαν οι «ορθόδόξοι ποιμένες και θεολόγοι». Γιατί αν δεν είναι κατά την γνώμη τους θεάρεστες, πως δεν τις καταδικάζουν ως μη ορθόδοξες και πως δέχονται την μέσω της παράλληλης παρουσιασής εξομοίωσή τους με την από τους Ιερούς Κανόνες θεσπισμένη νηστεία; Μήπως γιατί τέτοιες μεθόδους έχουν σκοπό να μας περάσουν, όταν μιλούν για επανεξέταση του θέματος της νηστείας στην σύνοδο της Κρήτης, που πρόκειται να γίνει;
Το φυλλάδιο αναφέρει το μυστήριο της Θείας Ευχαριστίας ως κοινό και ενεργό σε Ορθοδοξία και παπισμό αποκρύπτοντας το γεγονός, όχι μόνο ότι οι παπικοί, ως σχισματικοί και αιρετικοί εκτός της Εκκλησίας δεν έχουν μυστήρια, αλλά και το ότι οι πιστοί τους δεν λαμβάνουν αίμα (μόνο οι ιερείς τους έχουν αυτό το δικαίωμα) αλλά μόνο σώμα και αυτό από άζυμο άρτο. Άρα λοιπόν εδώ έχουμε γυμνή τη κεφαλή την αιρετική αποδοχή υπάρξεως και ενεργείας του Μυστηρίου της Θείας κοινωνίας στους παπικούς.
«Οι ορθόδοξοι ποιμένες και θεολόγοι» που συνέγραψαν αυτό το φυλλάδιο αποδέχονται την ύπαρξη του Χριστού και του Αγίου Πνεύματος στην αίρεση του παπισμού και ομολογούν την ενότητα τους με αυτούς. Χρησιμοποιούν και αποδέχονται δε ως κήρυκα του Χριστού και ως παράδειγμα και προς μίμηση τον Frère Alois, τον ηγούμενο της οικουμενιστικής κοινότητας του Taizé, μίας κοινότητας που αντιτίθεται σε κάθε ορθόδοξο κανόνα μοναχισμού καθώς και σε ολόκληρη την ορθόδοξη διδασκαλία.
Το φυλλάδιο αυτό δεν απαντά και σε ένα καυτό ερώτημα: Η ουνία ως πιστό και γνήσιο τέκνο του παπισμού είναι και αυτή εκκλησία; Και αν ναι, σε ποια παράδοση ανήκει, στην Ανατολή, στην Δύση ή και στις δύο; Αν όχι τότε πώς είναι ο παπισμός που την γέννησε εκκλησία; Ποσώς ενδιαφέρει τους «ορθόδοξους ποιμένες και θεολόγους» πως εγκληματεί αυτήν την στιγμή η ουνία στην Ουκρανία και σε άλλα ορθόδοξα μέρη.
Συνοπτικά λοιπόν κατά τον φυλλάδιο αυτό, μεταξύ Ορθοδοξίας και παπισμού υπάρχουν μικρές διαφορές και θεμελιώδεις ομοιότητες, ο παπισμός είναι εκκλησία, έχει ενεργά μυστήρια, είναι θεάρεστος, είναι φορέας του Αγίου Πνεύματος, έχει ιερωσύνη. Άρα λοιπόν, τι μας εμποδίζει να γίνουμε από ορθόδοξοι παπικοί; Τι θα πουν σε μία τέτοια ερώτηση ενός πιστού «οι ορθόδοξοι ποιμένες και θεολόγοι» συγγραφείς αυτού του κειμένου; Μάλλον «και δεν γίνεσαι;».
Καλώ και παρακαλώ, ως σκανδαλιζόμενο και πνευματικά και ψυχικά πληγωμένο μέλος της Εκκλησίας του Χριστού, τους ποιμενάρχες εν Ελλάδι να πάρουν θέση σε αυτές τις αντιορθόδοξες και αιρετικές πρακτικές. Πρέπει επιτέλους να σταματήσει αυτός ο στρουθοκαμηλισμός των ταγών της Εκκλησίας. Γιατί αν συνεχίσουν να αδιαφορούν και να σιωπούν, είναι σαν να τις δέχονται και αναδεικνύονται αυτόματα και οι ίδιοι αιρετικοί. Αν τις αποκηρύξουν πρέπει να προστατεύσουν το ορθόδοξο ποίμνιο της Γερμανίας, όπως και άλλων περιοχών που κυκλοφορούν τέτοια αντιορθόδοξα από ορθόδοξους ιερείς φυλλάδια. Κι ας μην προφασίζονται ότι οι πιστοί στην Γερμανία βρίσκονται υπό άλλην εκκλησιαστική δικαιοδοσία. Όταν κινδυνεύει και αλλοιώνεται η Πίστη, πρέπει να κάνουν ό,τι και οι Άγιοί μας (Μ. Βασίλειος, Μ. Αθανάσιος, άγιος Μάξιμος κ.ά.), οι οποίοι με Επιστολές και με την προσωπική τους παρουσία, επισήμαιναν τις παρεκκλίσεις από την Πίστη και παρακαλούσαν την επιστροφή στην ορθό Πίστη.
Όσο αμαρτωλοί ή ασήμαντοι και να είμαστε, παραμένουμε πρόβατα της ποίμνης του Θεού. Και για εμάς ήρθε ο Χριστός στην γη, και για εμάς αναστήθηκε και για εμάς κάλεσε τους ποιμενάρχες στην Εκκλησία, να μας προφυλάξουν από τους προβατόσχημους λύκους. Γιατί και για εμάς θα δώσουν λόγο στο φοβερό βήμα του Θεού.
Πείτε επιτέλους· είστε υπέρ ή κατά τέτοιων φυλλαδίων και εφαρμόστε τα από τους ιερούς κανόνες αναδεδειγμένα μέτρα για την προφύλαξη της Εκκλησίας του Χριστού, η οποία ούτε σε εμάς, ούτε σε εσάς ανήκει, ώστε να Την διαχειριζόμαστε κατά το δοκούν. Ανήκει στον Θεάνθρωπο Χριστό, ο οποίος μέσω των Γραφών και των Πατέρων μας έδωσε Ιερούς Κανόνες προστασίας και λειτουργίας Της. Οι λαϊκοί πρέπει ορθά να υπακούουν στους Κανόνες της Εκκλησίας. Οι ιερείς και αρχιερείς δεν πρέπει;
Με πόνο ψυχής
Αδαμάντιος Τσακίρογλου



ΠΗΓΗ: ΚΑΤΑΝΥΞΙΣ

Περὶ τῆς Ἁγιοκατατάξεως τοῦ Μακαριστοῦ Μητροπολίτου πρ. Φλωρίνης Χρυσοστόμου



Ἀριθμός Πρωτ. 2353
Ἐν Ἀθήναις, 20 – 03 / 02 - 04 - 2016

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΙΣ
Πρὸς ἅπαντα τὸν Κλῆρον καὶ τὸν Λαὸν
τῆς καθ’ ἡμᾶς Ἐκκλησίας
Ἀγαπητὰ τέκνα ἐν Κυρίῳ,
 Μακαριστὸς πρώην Φλωρίνης Χρυσόστομος δὲν χρειάζεται συστάσεις εἰς τὸ Ποίμνιόν μας. Εἶναι ὁ ἐκκλησιαστικὸς ἡγέτης, ὁ ὁποῖος ἐγκατέλειψε ἀξιώματα καὶ χρήματα, προκειμένου νὰ ἄρῃ τὸν σταυρὸν τῆς καλῆς Ὁμολογίας ὑπὲρ τῶν πατρικῶν μας Παραδόσεων, τὴν ὁποίαν ἐκράτησε μέχρι τῆς ἐσχάτης αὐτοῦ ἀναπνοῆς, διωκώμενος, κακουχούμενος, λοιδορούμενος καὶ ἐξοριζόμενος.

Ὅθεν, ἡ Ἱερὰ Σύνοδος τῆς Ἱεραρχίας τῆς Ἐκκλησίας ἡμῶν κατὰ τὴν Συνεδρίαν Αὐτῆς τῆς 8/21-1-2016, ἀπεφάσισε τὴν ἁγιοκατάταξιν τοῦ Μακαριστοῦ Πρωθιεράρχου ἡμῶν, Μητροπολίτου πρώην Φλωρίνης κυροῦ Χρυσοστόμου Καβουρίδου (+1955). Ἡ Ἁγιοκατάξις ἀπεφασίσθη ὅπως γίνῃ τὸ Σάββατον, 15/28 Μαΐου, παραμονὴν τῆς Κυριακῆς τῆς Σαμαρείτιδος, εἰς τὴν Ἱερὰν Μονὴν Κοιμήσεως τῆς Θεοτόκου Πάρνηθος Ἀττικῆς, ὅπου καὶ ὁ τόπος ταφῆς τοῦ ἁγίας Μνήμης Ἱεράρχου, καθὼς καὶ τὸ σημεῖον τῆς πρώτης θαυματουργοῦ του δράσεως.

Τὴν Παρασκευὴν ἑσπέρας (ὥραν 18:00) τῆς 14ης / 27ης Μαΐου, θὰ τελεσθῇ Μέγας Πανηγυρικὸς Ἑσπερινὸς εἰς τὴν Ἱερὰν Μονὴν Κοιμήσεως τῆς Θεοτόκου Πάρνηθος, καὶ τὴν πρωΐαν τοῦ Σαββάτου, 15ης / 28ης Μαΐου ἐ.ἔ. (ὥρα 07:00), εἰς τὸν αὐτὸν χῶρον, Ὄρθρος καὶ Διορθόδοξος Θεία Λειτουργία, προεξάρχοντος τοῦ Μακαριωτάτου Ἀρχιεπισκόπου Ἀθηνῶν καὶ πάσης Ἑλλάδος κ.κ. Καλλινίκου.

 Ἱερὰ ἡμῶν Σύνοδος προσκαλεῖ ἅπαντας, Κλῆρον καὶ λαὸν διὰ νὰ συμμετάσχῃ εἰς τὸ μέγα τοῦτο ἱστορικὸν γεγονός.

Τῇ ἐντολῇ τῆς Ἱ. Συνόδου 
Ὁ Ἀρχιγραμματεὺς 
† Ὁ Δημητριάδος Φώτιος

ΣΤΟΝ ΑΠΟΗΧΟ ΤΟΥ ΘΕΙΟΥ ΠΑΘΟΥΣ

(Αυτό το Άρθρο μου, το αφιερωνω ΣΤΟΝ ΑΝΥΠΟΧΩΡΗΤΟ ΜΑΧΗΤΗ ΤΗΣ ΠΙΣΤΕΩΣ ΚΑΙ ΤΟΥ ΕΘΝΟΥΣ, ΑΕΙΜΝΗΣΤΟΝ ΕΠΙΣΚΟΠΟΝ ΠΡΩΗΝ ΦΛΩΡΙΝΗΣ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΝ ΚΑΒΟΥΡΙΔΗΝ)

Π. ΕΥΘΥΜΙΟΣ ΜΠΑΡΔΑΚΑΣ

Πότε πέρασε ἓνας χρόνος…!
Πέρασε καί ἐφέτος ἡ Ἑβδομάς τῶν Θείων Παθῶν καί ἐφθάσαμε εἰς τήν Ἀνάστασιν.
Μέσα στίς Ἃγιες αὐτές ἡμέρες, ὁ κάθε ἂνθρωπος, πρέπει νά σκύψη καί νά κάνη μία «ἐνδοσκόπηση», ὣστε νά βεβαιωθῆ πώς, καί γι᾽αὐτόν, ἡ Σταυρική Θυσία Τοῦ Κυρίου μας, δέν «πῆγε χαμένη», ἀλλά τόν συγκίνησε, μίλησε στήν ψυχή του,  κατάλαβε τό μέγεθος τῆς δωρεᾶς Τοῦ Κυρίου μας στό γένος τῶν ἀνθρώπων…!      
Μέσα στά καταπληκτικά «δρώμενα», μέσα ἀπό τήν ἀφάτου ὀμορφιᾶς ποίηση τῆς Ὀρθοδόξου Ὑμνολογίας μας,  ξεπηδοῦν καταστάσεις καί γεγονότα, ὑπερβαίνοντα κατά  ΠΟΛΥ τίς δυνατότητες τοῦ ἐγκεφάλου μας.
¨Η Ὀρθοδοξία εἶναι ΠΙΣΤΙΣ ΕΞ ΑΠΟΚΑΛΥΨΕΩΣ καί ὂχι, ἁπλῶς, μία… ..θρησκεία.
Ἡ διαφορά μεταξύ ΠΙΣΤΕΩΣ καί ΘΡΗΣΚΕΙΑΣ, εἶναι ΑΒΥΣΣΑΛΑΙΑ…!
Θρησκεία, εἶναι μία Φιλοσοφική θεώρησις τῆς ἐννοίας τοῦ Θείου, μέ λογική αλληλουχία σκέψεων, μέ δυνατότητα ἐλέγχου τῶν διαφόρων ἐννοιῶν διά τῆς λογικῆς καί διά τῆς ἀναλύσεως.
Ὃμως, γιά νά φέρω πολύ λίγα παραδείγματα ΑΔΥΝΑΜΙΑΣ τῆς ἀνθρωπίνης διανοίας, πῶς μπορεῖ ἡ ἀνθρωπίνη λογική νά συλλάβη τήν ἒννοια τοῦ  ΑΠΕΙΡΟΥ;
ΟΥΔΕΙΣ, ἀκόμα καί οἱ πλέον ἱκανοί καί σοφοί (μέ τά ἀνθρώπινα μέτρα) Ἐπιστήμονες, μπόρεσαν ἢ θά μπορέσουν ποτέ, νά ἀπαντήσουν σ᾽ἓνα πολύ συγκεκριμένο ἐρώτημα.
ΠΟΥ ΤΕΛΕΙΩΝΕΙ Ο…ΟΥΡΑΝΟΣ πού βλέπομε πάνω ἀπό τά κεφάλια μας;
Διότι ἐάν μᾶς πῆ κάποιος πώς τελειώνει…κάπου, θά τόν ἐρωτήσωμε ἐν συνεχεία «ΚΑΙ ΜΕΤΑ… ΤΙ  ΕΙΝΑΙ;»
Πῶς μπορεῖ ἡ ἀνθρωπίνη λογική νά συλλάβη τήν ἒνοιαν τῆς ἀσπόρου συλλήψεως;
Πῶς μπορεῖ ἡ ἀνθρωπίνη λογική νά συλλάβη τήν ἒννοιαν τῆς Ἀναστάσεως;
Πῶς μπορεῖ ἡ ἀνθρωπίνη λογική νά συλλάβη τήν ἒννοια τοῦ ἀχειροποιήτου τῆς Ἁγίας Εἰκόνος τῆς Παναγίας μας τῆς Ἰεροσολυμίτισσας τἠν ὁποίαν ἡ Ἁγία Τατιανή εἶδε θαυματουργικῶς ἑτοίμη στό κελί της χωρίς χειρ ἀνθρώπου νά παρέμβη ;
Καί μή σκεφθῆτε πώς εἶναι ἀλήθεια ἡ φράσις – «κλισέ»:
« Στόν Χριστιανισμό διδάσκεται τό…πίστευε καί μή ἐρεῦνα»…!
Συμβαίνει ΑΚΡΙΒΩΣ ΤΟ ΑΝΤΙΘΕΤΟΝ…! Οἱ Ἃγιοι Πατέρες τῆς Ἐκκλησίας μας, διδάσκουν πάσει δυναμη,  το «ΕΡΕΥΝΑΤΕ ΚΑΙ ΜΕΛΕΤΑΤΕ τάς Γραφάς»…!
Μέσα στίς Ἃγιες Ἡμέρες τῆς Μεγάλης Ἑβδομάδος, ὑπάρχει «συμπυκνωμένη» ὃλη ἡ Μυστηριακή πραγματικότητα τῆς Ὀρθοδοξίας.
Ἡ μετά σεβασμοῦ καί μεγάλης εὐλαβείας ἀντιμετώπισις τῶν Θείων Μυστηρίων ἐκ μέρους τῶν Πιστῶν καί γενικῶς, ἡ ἐνεργός συμμετοχή τους στήν Μυστηριακή ζωή τῆς Ὀρθοδοξίας, εἰδικῶς τήν Ἑβδομάδα τῶνΠαθῶν, εἶναι τεραστίας ἀξίας γιά τήν Σωτηρία τῶν ψυχῶν.
Ἓνα δάκρυ γιά τά Ἃγια Πάθη Τοῦ Κυρίου μας, στήν ἂκρη τοῦ ματιοῦ μας, εἶναι βάλσαμο πραγματικό γιά τήν ψυχή μας.
Ἡ Ἐξομολόγησις καί ἡ Θεία Κοινωνία τῶν Ἀχράντων Δώρων Τοῦ Κυρίου μας, εἶναι τό καλύτερο φάρμακο διά πᾶσαν νόσον καί ἀσθένειαν (αὐτό σημαίνει μία λέξις πού μέ τήν κακή της χρήση κατήντησε νά εἶναι «κακόηχη», ἐνῶ προέρχεται ἀπό τό «Maladi» πού σημαίνει ἀσθένεια..)…!
Ὃμως, ΠΡΟΣΟΧΗ..!
Οὐδείς πρέπει νά προσέρχεται ἐνώπιον τοῦ Ἁγίου Ποτηρίου ἀπροετοίμαστος καί χωρίς ἐξομολόγηση..!
ΦΩΤΙΑ βάζει μέσα του ὁ ἀναξίως κοινωνῶν.
Καί ἐπειδή ἒγινε ἡ διάκρισις μεταξύ Πίστεως καί Θρησκείας, πρέπει νά σημειώσωμε καί ὃ,τι, Θρησκεῖες ὑπάρχουν πάρα πολλές στόν Πλανήτη μας. Ἀπό τά..«τοτέμ» τῶν παγανιστῶν, μέχρι τίς αἱρέσεις πού δημιουργοῦν κάποιοι προκειμένου, ἐξαπατῶντες κάποιους ἀφελεῖς, νά πλουτίζουν οἱ ἲδιοι, μέ «ἐράνους» καί.. «εἰσφορές», ἀλλά καί κάποιοι ἂλλοι, μέ ἀντικειμενικό σκοπό τόν κατακερματισμό τῆς Χριστιανωσύνης, τήν δημιουργία ἀντιρρόπων τάσεων καί τήν προετοιμασία ὑποδοχῆς τοῦ ἀναμενομένου ἀπό τούς ἐχθρούς τῆς Ὀρθοδοξίας κακοποιοῦ πνεύματος, δηλαδή τόν ἀντίχριστο.
Μέ τόν ὃρο «θρησκεία», χαρακτηρίζομε ἓνα «φιλοσοφικό ρεῦμα», τό ὁποῖο εἶναι ἐπιδεκτικό ἀναλύσεων, προεκτάσεων, ποικίλων ἑρμηνειῶν καί ἀνθρωπίνων παρεμβάσεων στήν δομή καί τίς βασικές του ἀρχές.
Μέ τόν ὃρο «ΠΙΣΤΙΣ» ὃμως, χαρακτηρίζομε μίαν ΜΗ δυνάμενη νά γίνη πλήρως ἀντιληπτή ἀπό τόν ἀνθρώπινο ἐγκέφαλο ἒμφυτο καί αὐθόρμητο προσήλωση στήν διδασκαλία καί τάς ἐντολάς Τοῦ Κυρίου μας.
Οἱ Καθηγηταί στά Σχολεῖα, ΚΑΚΩΣ ὀνομάζονται «Θεολόγοι». (Μόνον ΤΡΕΙΣ ΘΕΟΛΟΓΟΥΣ ἀναγνωρίζει ἡ Ὀρθοδοξία)
Ἒτσι ὃπως κατήντησε τό ..«μάθημα» τῶν «θρησκευτικῶν» ἒπρεπε νά ὀνομάζωνται,, ΘΡΗΣΚΕΙΟΛΟΓΟΙ, ὡς ασχολούμενοι μέ τήν λεγομένη «συγκριτική Θεολογία», ἡ ὁποία ἀποτελεῖ μία ΝΑΡΚΗ στά θεμελια τῆς Ἑλλην – Ορθοδοξίας.
Ὁ Κύριός μας, παρά ταῦτα, δέν μᾶς ἂφησε χωρίς νά ρίψη ΦΩΣ σέ ὃλα αὐτά πού ἐδίδαξε καί τά ὁποῖα, ἐφαρμοζόμενα, ἀποτελοῦν τό ΜΟΝΑΔΙΚΟ ἐμπόδιο στούς ὁπαδούς τοῦ σκότους, νά φέρουν τήν «παγκόσμιο διακυβέρνηση», τήν «πανθρησκεία», τήν σατανολατρεία καί γιά τόν λόγο αὐτό, ἀποτελοῦν τό …«κόκκινο πανί» γι αὐτούς.
Μέ τά Ἃγια Εὐγγέλιά του, μέ τά Ἱερά κείμενα τῆς Ἐκκλησίας μας, μέ μελέτη τῶν Ἱερῶν Γραφῶν, μποροῦμε νά προσεγγίσωμε τήν ΑΛΗΘΕΙΑΝ, ἒστω καί ἐάν μᾶς εἶναι ΑΔΥΝΑΤΟΝ νά φθάσαμε στόν…«πυρῆνα» τῆς ἀλη- θείας.
Ὃ,τι καί νά γίνεται γύρω μας, ὃποιοι καί ἂν …«χορεύουν» καθισμένοι σέ ἓδρανα διαφόρων ..ἐξουσιῶν, ὃσα βάσανα καί ἂν μᾶς προκαλοῦν προκειμένου νά μᾶς ΛΥΓΙΣΟΥΝ καί νά μᾶς…ΑΛΛΑΞΟΠΙΣΤΗΣΟΥΝ (ΠΡΟΣΟΧΗ..! αὐτός εἶναι ὁ σκοπός των), ἐμεῖς, ΑΝΥΠΟΧΩΡΗΤΟΙ στίς πιέσεις των, ἀληθινοί ΜΑΧΗΤΑΙ ΤΗΣ ΠΙΣΤΕΩΣ ΜΑΣ, δέν πρέπει νά λυγίσωμε, δέν πρέπει νά ἱκανοποιήσωμε τίς προθέσεις τῶν Τούρκων Πασάδων ἐπί τουρκοκρατίας οἱ ὁποῖοι, ζητοῦσαν ἀπό τούς Ἓλληνες, ΟΧΙ νά τουρκέψουν, ἀλλά νά ΑΛΛΑΞΟΠΙΣΤΗΣΟΥΝ…!
Μπορεῖ νά μᾶς φαίνωνται (καί νά εἶναι, ἲσως) ὃλα…μαῦρα.., μπορεῖ νά ἀναμένωμε γεγονότα τά ὁποῖα θά καταστήσουν τόν βίον μας …«ἀβίωτον», ὃμως, ΤΙΠΟΤΑ δέν ἐχάθη,
Τό Ἃγιον Σχέδιον Τοῦ Κυρίου μας, ΟΥΔΕΙΣ τό γνωρίζει. Χρειάζεται ἡ ΑΠΛΗ ἀλλά ΖΕΟΥΣΑ Προσευχή μας προκειμένου νά ΑΝΑΤΡΕΨΩΜΕ τά σχέδια τῶν ἀνόμων καί νά ἐπιβεβαιώσωμε γιά μιά ἀκόμα φορά αὐτό πού ΟΛΟΙ γνωριζομε, μέσα ἀπό ἀγῶνες σκληρούς ΓΙΑ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ ΤΗΝ ΠΙΣΤΗ ΤΗΝ ΑΓΙΑ ΚΑΙ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ ΤΗΝ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ, ὃπως διεκήρυσσαν οἱ ΗΡΩΕΣ πρόγονοί μας…!
«ΟΡΘΟΔΟΞΙΑ ΚΑΙ ΕΛΛΗΝΙΣΜΟΣ, ΟΣΟ ΔΙΩΚΟΝΤΑΙ, ΤΟΣΟ ΘΡΙΑΜΒΕΥΟΥΝ»