Φάκα οι «Νέες Χώρες» για να ψηφίσουν οι Έλληνες τα κείμενα της Συνόδου;



Χρυσώνει το χάπι της Ελλαδικής Εκκλησίας ενόψει ψήφισης των υπολοίπων "καυτών" κειμένων της Αγίας & Μεγάλης Συνόδου ο Οικουμενικός Πατριάρχης Βαρθολομαίος χρησιμοποιώντας το ζήτημα των "Νέων Χωρών". 
 
Σε ανακοίνωση της Ιεράς Συνόδου της Ελλαδικής Εκκλησίας αναφέρεται: 

"Επί γενομένης προτάσεως-προσθήκης υπό της Εκκλησίας της Ελλάδος επί του κειμένου «ΤΟ ΑΥΤΟΝΟΜΟΝ ΚΑΙ Ο ΤΡΟΠΟΣ ΑΝΑΚΗΡΥΞΕΩΣ ΑΥΤΟΥ». Ο Παναγιώτατος Οικουμενικός Πατριάρχης κ.κ. Βαρθολομαίος διαβεβαίωσε ενώπιον της Αγίας και Μεγάλης Συνόδου της Ορθοδόξου Εκκλησίας ότι σέβεται απολύτως το υφιστάμενο εκκλησιαστικό καθεστώς των Μητροπόλεων των λεγομένων Νέων Χωρών της Εκκλησίας της Ελλάδος και ουδεμία πρόθεση υπάρχει αμφισβητήσεως η αλλαγής των ισχυόντων". 
Καθησυχάζει τους Έλληνες για να πάρει την ψήφο τους στα επόμενα φλέγοντα κείμενα της Συνόδου; Θα φανεί...
Ως γνωστόν το ζήτημα των "Νέων Χωρών" έχει αναδειχθεί εκ νέου ως φλέγον το τελευταίο εξάμηνο με τελευταίο επεισόδιο την άρνηση της Εκκλησίας της Ελλάδος στον Μητροπολίτη Εδέσσης Ιωήλ να δώσει το παρών στη Σύνοδο ως μέλος της αντιπροσωπείας του Φαναρίου... 



ΠΗΓΗ: BHMA OΡΘΟΔΟΞΙΑΣ

ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΟΥ ΕΚ ΤΟΥ ΠΑΤΡΙΑΡΧΕΙΟΥ ΑΝΤΙΟΧΕΙΑΣ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΟΥ ΒΡΑΖΙΛΙΑΣ Κ. ΔΑΜΑΣΚΗΝΟΥ

Για την Ορθοτόμιση τον λόγον της αληθείας περί ισχυρισμών τινών εκπροσώπων


Του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτη Βραζιλίας του Πατριαρχείου Αντιοχείας κ. Δαμασκηνού | Romfea.gr

Επίσημος και σεβαστός εκπρόσωπος της γραμματείας της συνάντησης της Κρήτης (17-26 Ιουνίου 2016) δήλωσε εχθές (21 Ιουνίου 2016) στα πλαίσια της επίσημης συνέντευξης τύπου της δεύτερης ημέρας των εργασιών της συνάντησης, ότι το Πατριαρχείο Αντιοχείας «κατά τη διάρκεια των συζητήσεων που έλαβαν χώρα τον Ιανουάριο του 2016 στο Σαμπεζύ, ... δεν προέβαλε καμία διαφωνία και δεν αντιτέθηκε καθόλου στην σύγκλιση της «Αγίας και Μεγάλης Συνόδου, και αυτά υπάρχουν στα πρακτικά της Συνάξεως...».
Γι’ αυτό, μας ενδιαφέρει να απαντήσουμε σ’ αυτές τις ανεύθυνες δηλώσεις και να ξεκαθαρίσουμε στο Χριστόφορο πλήρωμα της Εκκλησίας την επίσημη θέση του παλαιφάτου και αποστολικού Πατριαρχείου της Αντιοχείας.
Πρώτον: Απορούμε πώς επιτρέπει μέλος της γραμματείας της συνάντησης της Κρήτης στον εαυτό του να μιλά εξ ονόματος της Εκκλησίας της Αντιοχείας ώστε να εκφράζει ο ίδιος την θέση αυτής σχετικά με την μη συμμετοχή της στη συνάντηση της Κρήτης.
Δεύτερον: Η άποψη που εξέφρασε περί της μη υπογραφής του Πατριαρχείου Αντιοχείας σε τρία έγγραφα στην Σύναξη του Σαμπεζύ τον Ιανουάριο του 2016 λέγοντας ότι «οι λόγοι της μη υπογραφής των εγγράφων αυτών δεν οφείλονταν σε κάποια διαφωνία με το περιεχόμενο των εν λόγω κειμένων. Αποτελούσε απλώς, και μόνο, μιά διαμαρτυρία για το γεγονός ότι δεν έχει διευθετηθεί και επιλυθεί το ζήτημα του Κατάρ...» δεν είναι σωστή.
Τρίτον: Η δήλωσή του ότι «η απόφαση της συγκλήσεως της Συνόδου ελήφθη ομοφώνως» δεν είναι σωστή.
Μας εκπλήττουν οι καταγγελίες του εν λόγω σεβαστού εκπροσώπου οι οποίες δεν έχουν καμία σχέση με την αλήθεια. Να τονίσουμε ότι ο ίδιος ήταν παρών στην Σύναξη των Προκαθημένων στο Σαμπεζύ και ήταν μάρτυρας της ξεκάθαρης διαμαρτυρίας και της διαφωνίας των αντιπροσώπων του Πατριαρχείου Αντιοχείας, όχι για «προσωπικούς λόγους» όπως ισχυρίστηκε, αλλά, για το περιεχόμενο του κειμένου του «Κανονισμού της Μεγάλης Συνόδου» και μάλλον ξέχασε ότι η αντιπροσωπεία της Αντιόχειας και σε τρεις συνεδριάσεις της ολομέλειας εξέφρασε την αναγκαιότητα να προστεθεί στο κείμενο μια επιπλέον παράγραφος περί της αναγκαιότητας συμμετοχής των 14 Αυτοκέφαλων Εκκλησιών στην Μεγάλη Σύνοδο και τόνισε κυριολεκτικά: «Αυτή είναι η θέση της Ιεράς Συνόδου του Πατριαρχείου Αντιοχείας!
Αυτή είναι η θέση της Αγιοτάτης Εκκλησίας της Αντιοχείας!», και προσέθεσε: «Δεν υπογράφουμε και δεν υφίσταται ομοφωνία!»
Αυτά βρίσκονται κατά λέξη στα πρακτικά της Συνάξεως και δεν χωράει αμφιβολία.
Είναι επίσης ξεκάθαρο ότι στα τρία κείμενα που αρνήθηκε η Εκκλησία της Αντιοχείας να υπογράψει έγραψε ο αντιπρόσωπος της αυτολεξεί: «Η θέση της Εκκλησίας της Αντιοχείας είναι αντίθετη σ’ αυτό το κείμενο και γι’ αυτό δεν συνυπογράφουμε».
Το να συνεχίζει η Εκκλησία της Αντιόχειας να συμμετέχει στις προπαρασκευαστικές εργασίες μετά την Σύναξη του Ιανουαρίου και να μεταφράζει τα κείμενα της συνόδου στα αραβικά και να στέλνει τα ονόματα των μελών της αντιπροσωπίας της για την συνάντηση της Κρήτης κλπ... είναι άλλη μια ένδειξη της ειλικρινούς προσπάθειας από την πλευρά του Πατριαρχείου Αντιοχείας για την επιτυχία στην πανορθόδοξη συνεργασία και την ανεύρεση λύσεων των αμφισβητούμενων υποθέσεων από τις Εκκλησίες.
Για περισσότερες διευκρινίσεις το Ανακοινωθέν της Ιεράς Συνόδου του Πατριαρχείου Αντιοχείας στις 6 Ιουνίου 2016 δηλώνει ξεκάθαρα την επίσημη θέση του Πατριαρχείου Αντιοχείας.


ΠΗΓΗ: ΡΟΜΦΑΙΑ.GR

Η ΟΡΘΟΔΟΞΟΣ ΣΥΜΜΕΤΟΧΗ ΕΙΣ ΤΗΝ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙ(ΣΤΙ)ΚΗ ΚΙΝΗΣΗ, ΑΙΡΕΣΙΣ Η΄ ΟΡΘΟΔΟΞΗ ΜΑΡΤΥΡΙΑ (7ο ΜΕΡΟΣ)



ΣΗΜΕΙΩΣΙΣ ''ΕΝ ΤΟΥΤΩ ΝΙΚΑ'': ΟΤΑΝ ΠΡΑΓΜΑΤΟΠΟΙΗΘΗ Η ΟΜΙΛΙΑ, ΔΕΝ ΕΙΧΑΝ ΑΚΟΜΑ ΑΠΟΡΡΙΦΘΕΙ ΚΕΙΜΕΝΑ ΟΠΩΣ ''ΤΟ ΖΗΤΗΜΑ ΤΟΥ ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟΥ''.




Η ΕΤΟΙΜΑΖΟΜΕΝΗ ΜΕΓΑΛΗ ΣΥΝΟΔΟΣ ΤΟΥ 2016

Οι σημερινοί οικουμενιστές επίσκοποι με πρωτεργάτες τους Φαναριώτες επιθυμούν διακαώς  να κατοχυρώσουν και δια Μεγάλης Συνόδου την συμμετοχή στην Οικουμενική Κίνηση, έτσι ώστε ο Οικουμενισμός να μην αποτελεί πλέον απλά μια προσωπική θεώρηση ορισμένων επισκόπων, αλλά να την επίσημη και συνοδικώς κατοχυρωμένη θέση της Εκκλησίας.

Η Σύνοδος αυτή έχει προγραμματιστεί να γίνει τον Ιούνιο του 2016 και τα σχετικά με το ζήτημα που εξετάζουμε εδώ, θέματα που θα συζητηθούν είναι τα εξής:

 Α. Σχέσεις της Ορθοδόξου Εκκλησίας με τις άλλες χριστιανικές εκκλησίες
 Β. Το ζήτημα του Ημερολογίου και του Πασχαλίου
 Γ. Αντιμετώπιση των αντιδραστικών στοιχείων
 Δ. Κωλύματα γάμου
 Ε. Η σημασία της νηστείας

Σχετικά με το πρώτο θέμα οι οικουμενιστές επιθυμούν, όπως είπαμε, να νομιμοποιηθεί διά Συνόδου η συμμετοχή στην Οικουμενική Κίνηση.

Για το δεύτερο θέμα, αναμένονται αποφάσεις οι οποίες θα δικαιώσουν την Ημερολογιακή Καινοτομία, αλλά και θα επιβάλλουν και την αλλαγή του Πασχαλίου, ίσως μάλιστα ορίζοντας το Πάσχα σε σταθερή ημερομηνία και αυτά με σκοπό τον πλήρη συνεορτασμό Ορθοδόξων και ετεροδόξων. Αναμένεται βέβαια να αντιδράσουν ορισμένες Εκκλησίες και κυρίως η Ρωσική.

Για το τρίτο θέμα υπάρχει η πιθανότητα να επιβληθούν επιτίμια σε όλους όσους δεν βρίσκονται σε κοινωνία με τις λεγόμενες «επίσημες Εκκλησίες» (που κατέχονται από επισκόπους είτε οικουμενιστές, είτε κοινωνούντες με αυτούς) χωρίς διάκριση των λόγων ακοινωνησίες. Έτσιθα μπουν, για παράδειγμα,  σε μια κοινή κατηγορία οι αποτειχισμένοι λόγω του ημερολογιακού και του οικουμενισμού, με τους αποσχισθέντες για εθνοφυλετικά ζητήματα (π.χ. ουκρανικές ή μακεδονικές παρατάξεις) και θα αποκηρυχθούν όλοι ως «αντικανονικοί», «φονταμενταλιστές» και «ακραίοι».

Για το τέταρτο θέμα η Σύνοδος έρχεται να καταλήξει σε έναν ενιαίο κατάλογο κωλυμάτων γάμου, με ισχύ για όλες τις Εκκλησίες.

Και τέλος για το πέμπτο εκ πρώτης όψεως το θέμα αυτό θεωρήθηκε απλό ως προς την αντιμετώπισή του, εντούτοις απετέλεσε σημείο τριβής μεταξύ των Ορθοδόξων κατά τη διάρκεια της προετοιμασίας της Συνόδου. Αυτό οφείλεται στις εκ διαμέτρου αντίθετες αφετηρίες ορισμένων Εκκλησιών ως προς τη θεώρησή του: Οι Ορθόδοξες Εκκλησίες κλήθηκαν να ισορροπήσουν μεταξύ αυτών που ζητούν την αυστηροποίησή της (όσων εκφράζουν παραδοσιακές αντιλήψεις) και εκείνων που ζητούν απλούστευσή της και εκφράζουν φιλελεύθερες απόψεις.

Ἀπὸ τὸν τρόπο, ποὺ προπαρασκευάζεται καὶ διαφημίζεται, οἱ πιστοὶ ἔχουν σχηματίσει τὴν ἐντύπωσι, ὅτι πρόκειται γιὰ Σύνοδο Οἰκουμενική.  Οἱ λόγοι για τους οποιους ἡ Σύνοδος τοῦ 2016 δεν μπορεί να εἶναι Οἰκουμενικὴ εἶναι προφανεῖς. Ἂς ἀπαριθμίσωμε μερικούς:


1. Στὴν Οἰκουμενικὴ Σύνοδο θὰ ἦταν ἀναγκασμένοι νὰ προσκαλέσουν ὅλους τοὺς ἐπισκόπους τῆς Ὀρθοδοξίας, καθὼς καὶ ἄλλους λογίους κληρικούς, ἡγουμένους μοναστηριῶν, καὶ διακεκριμένους θεολόγους, καὶ αὐτὴ ἡ πολυφωνία κάθε ἄλλο παρὰ θὰ ἐξυπηρετήσῃ τοὺς σκοπούς, γιὰ τοὺς ὁποίους θὰ συγκληθῇ ἡ Σύνοδος.



2. Στὴν Οἰκουμενικὴ Σύνοδο τὰ μέλη της εἶναι ἐπίσης ἀναγκασμένα νὰ ἀναγνωρίσουν καὶ τὴν οἰκουμενικότητα τῶν Η΄ καὶ Θ΄ Συνόδων, τοῦ 880 καὶ 1351 ἀντιστοίχως, καὶ αὐτὸ πρέπει πάσῃ θυσίᾳ νὰ ἀποφευχθῇ, γιὰ νὰ μὴ δυσαρεστηθοῦν οἱ Παπικοὶ καὶ νὰ μὴ ναυαγήσῃ ὁλοκληρωτικὰ ὁ θεολογικὸς διάλογος μαζί τους.

Σὲ μία νέα Οἰκουμενικὴ Σύνοδο ἐπιβάλλεται, ὅπως συνέβη καὶ στὶς προηγούμενες, νὰ καταδικασθοῦν ὅλες οἱ σύγχρονες αἱρέσεις, ποὺ πολεμοῦν τὴν Ἐκκλησία. Αὐτὸ ὅμως σήμερα εἶναι ἀδιανόητο. Πῶς νὰ καταδικάσουν οἱ Ὀρθόδοξοι Προκαθήμενοι τὶς αἱρέσεις, ἐφόσον, μὲ ἐξαίρεσι τοὺς πατριάρχες Γεωργίας καὶ Βουλγαρίας, τὶς ἔχουν ὀνομάσει Ἐκκλησίες, συνεργάζονται μαζί τους στὸ Π.Σ.Ε., καὶ διαστρεβλώνοντας τὸν λόγο τοῦ Χριστοῦ «ἵνα ὥσιν ἕν» (Ἰωάν. 17:22), ἐπιδιώκουν νὰ γίνουν ἕνα μ’ αὐτές; Ἕνας ἀπὸ τοὺς κυριοτέρους λόγους συγκλήσεως τῆς Συνόδου εἶναι δυστυχῶς ἡ διὰ τοῦ Οἰκουμενισμοῦ ἐνίσχυσι καὶ ἐνθάρρυνσι τῶν σχέσεων μεταξὺ Ὀρθοδόξων καὶ ἑτεροδόξων καὶ ὄχι ἡ καταδίκη τῶν αἱρέσεων, ὁ ἀναθεματισμὸς τῶν αἱρεσιαρχῶν καὶ ἡ προστασία τῶν Ὀρθοδόξων ποιμνίων ἀπὸ τὶς πολυάριθμες αἱρέσεις καὶ πλάνες τῶν ἐσχάτων τούτων καιρῶν.

4.  Μία νέα Oἰκουμενικὴ Σύνοδος, σεβομένη τὴν παράδοσι καὶ τάξι τῶν προηγουμένων, ἐπιβάλλεται, ἅμα τῇ ἐνάρξει της, νὰ διακηρύξῃ τὴν πίστι της στὰ Ὀρθόδοξα δόγματα καὶ νὰ ἐπικυρώσῃ καὶ ἐπαναβεβαιώσῃ περιληπτικῶς τοὺς ὅρους καὶ τὶς ἀποφάσεις τῶν προηγουμένων Οἰκουμενικῶν Συνόδων. Οἱ Πατέρες τῆς ΣΤ΄ Οἰκουμενικῆς Συνόδου ἀπέβαλαν καὶ ἀναθεμάτισαν «πάντας οὓς ἀπέβαλον καὶ ἀναθεμάτισαν, ὡς τῆς ἀληθείας ἐχθροὺς(δηλαδὴ τοὺς αἱρετικούς)» οἱ Πατέρες τῶν προηγουμένων Συνόδων. Οἱ Πατέρες τῆς Ζ΄ Οἰκουμενικῆς Συνόδου συνέταξαν τὸ περίφημο Συνοδικὸ τῆς Ὀρθοδοξίας, διὰ τοῦ ὁποίου ἀναθεματίζουν καὶ αὐτοὶ ὄχι μόνο τοὺς εἰκονομάχους τῆς ἐποχῆς τους, ἀλλὰ καὶ ὅσους αἱρετικοὺς εἶχαν καταδικάσει καὶ ἀναθεματίσει παλαιότερα οἱ προηγούμενες Σύνοδοι. Εἶναι ποτὲ δυνατὸν οἱ σημερινοὶ ἀρχιερεῖς μας, νὰ πράξουν κάτι τέτοιο, τὴν στιγμή, ποὺ εἶναι στὴν πλειονότητά τους οἰκουμενισταί, ἔχουν καταργήσει τὴν Ἀπολογητική, θεωροῦν τοὺς αἱρετικοὺς «ἐν Χριστῷ» ἀδελφούς τους, συμπροσεύχονται μαζί τους, ἀναγνωρίζουν ὡς ἔγκυρα τὰ «Μυστήριά» τους καὶ τόσα ἄλλα ἀντορθόδοξα, ὣν οὐκ ἔστιν ἀριθμός; Πῶς νὰ καταδικάσουν τοὺς αἱρετικοὺς καὶ ἀμετανοήτους μέχρι σήμερα Μονοφυσῖτες, τὴν στιγμή, ποὺ τοὺς θεωροῦν Ὀρθοδόξους; Πῶς νὰ ἐπαναβεβαιώσουν τὶς ἀποφάσεις τῆς Δ΄ Οἰκουμενικῆς Συνόδου, ὅταν ἔχουν ἀποφανθῆ, ὅτι Ὀρθόδοξοι καὶ Μονοφυσῖτες εἶχαν πάντοτε τὴν αὐτὴ πίστι, ἀλλὰ τὴν ἐξέφραζαν μὲ διαφορετικὸ τρόπο; Πῶς νὰ ἐπαναλάβουν τὰ ἀναθέματα τῶν Πατέρων, ὅταν πολλοὶ ἀπ’ αὐτούς, ὡς «Μεταπατερικοί», ἔχουν ἀρνηθῆ τὴν θεολογία τους καὶ ὅταν τοὺς μὲν θεοφόρους Πατέρες θεωροῦν ὑπευθύνους γιὰ τὰ λάθη καὶ τὰ σχίσματα τοῦ παρελθόντος, θύματα τοῦ ἀρχεκάκου ὄφεως καὶ ὑποδίκους ἐνώπιον τοῦ Θεοῦ, τοὺς δὲ αἱρεσιάρχες τοῦ παρελθόντος, σὰν τὸν Διόσκορο καὶ τὸν Σεβῆρο, ἔχουν ἀμνηστεύσει μὲ σοφιστικὲς μελέτες καὶ διάτρητες θεολογικῶς διδακτορικὲς διατριβές; Πῶς τέλος νὰ ἀναθεματίσουν αἱρετικοὺς στὴν Σύνοδο τοῦ 2016, τὴν πρόοδο τῶν ἐργασιῶν τῆς ὁποίας θὰ παρακολουθοῦν μὲ ἐνδιαφέρον καὶ πολλοὶ ἑτερόδοξοι, ὅταν τὰ οἰκουμενιστικά τους φρονήματα δὲν τοὺς ἐπιτρέπουν νὰ ἀναγνώσουν οὔτε τὰ ἀναθέματα τὴν Κυριακὴ τῆς Ὀρθοδοξίας μέσα στοὺς Ὀρθοδόξους ναούς;

5. Μία νέα Οἰκουμενικὴ Σύνοδος θὰ ἦταν ὑποχρεωμένη νὰ σεβασθῇ τὶς ἀποφάσεις καὶ τοὺς Ἱεροὺς Κανόνες τῶν προηγουμένων Οἰκουμενικῶν Συνόδων. Σύμφωνα ὅμως μὲ δημοσιεύματα, στὴν θεματολογία τῆς Συνόδου τοῦ 2016 περιλαμβάνονται καὶ καταργήσεις ἢ τροποποιήσεις Ἱ. Κανόνων τῶν Ἁγίων Ἀποστόλων καὶ τῶν Οἰκουμενικῶν Συνόδων! Ἀντὶ δηλαδὴ σεβασμοῦ καὶ προτροπῆς τηρήσεως τῶν Κανόνων, κατάργησι αὐτῶν!

6. Μία Οἰκουμενικὴ Σύνοδος ἀπαιτεῖ κάθε ἐπίσκοπος, ποὺ συμμετέχει, νὰ δικαιοῦται μιᾶς ψήφου. Μὲ τὸ καινοφανὲς Συνοδικὸ μόρφωμα, ποὺ προωθεῖται γιὰ τὸ 2016, οἱ ψῆφοι ἀφαιροῦνται ἀπὸ τοὺς ἐπισκόπους καὶ δίνονται στὶς Ἐκκλησίες! Οἱ ψῆφοι 9 Πατριαρχείων καὶ 5 Αὐτοκεφάλων Ἐκκλησιῶν ἐλέγχονται, βλέπετε, ἀποτελεσματικώτερα ἀπ’ ὅ,τι οἱ ψῆφοι πολλῶν ἑκατοντάδων ἀρχιερέων ἀπ’ ὅλα τὰ σημεῖα τῆς γῆς!

Ἀπὸ τὰ προαναφερθέντα εἶναι πασιφανές, ὅτι οἱ Προκαθήμενοι δὲν ἐπιθυμοῦν Οἰκουμενικὴ Σύνοδο, ἀλλὰ μία μικρή, εὐέλικτη καὶ ἐλεγχόμενη Σύνοδο ἐπισκόπων, τοὺς ὁποίους θὰ ἐπιλέξουν οἱ τοπικὲς ἱεραρχίες καὶ θὰ ἀποστείλουν ὡς ἀντιπροσώπους τους στὴν Κωνσταντινούπολι.


Όλα δείχνουν πως η Σύνοδος αυτή θα είναι εκείνη για την οποία μίλησε ο νέος ομολογητής μάρτυρας της Πίστεως Κοσμάς Φλαμιάτος όταν προέβλεπε πως η Ορθοδοξία θα καταργηθεί δια «Οικουμενικής Συνόδου», δηλαδή ως τέτοιας παρουσιαζόμενης.