Κυριακή 3 Ιουλίου 2016

Εκδικητικός αναβρασμός και πάλι στη Μητρόπολη Θεσσαλονίκης. Σχόλιο του ιστολογίου: ''Ο παιδαγωγός''

Όταν στο παρελθόν γράψαμε ότι η φαρέτρα μας είναι γεμάτη, πιστεύουμε οι πιο πολλοί νόμισαν ότι υπερβάλουμε.  


Ανάμεσα σε άλλα, "ένα πουλάκι" μας πληροφόρησε ότι η μητρόπολη Θεσσαλονίκης παραχώρησε  την αίθουσα ΔΙΑΚΟΝΙΑ του ομώνυμου ξενοδοχείου της, στο Ρόταρυ για εκδήλωση τους.



 




Στην εκδήλωση έλαβε μέρος και χαιρέτισε αρχιμανδρίτης της μητρόπολης Θεσσαλονίκης:
http://opaidagogos.blogspot.gr/2015/05/blog-post_11.html





Με λύπη μας διαβάζουμε (παραθέτουμε στη συνέχεια το δημοσίευμα της Κατάνυξις), ότι οι άθλιες μεθοδεύσεις δίωξης αγνών αγωνιστών της Ορθοδοξίας, συνεχίζονται






Η εκκλησία είναι γεμάτη σκάνδαλα. Σοβαρά και αληθινά σκάνδαλα. Οικονομικά, σεξουαλικά κλπ. (το "σεξουαλικά" δεν αφορά σχέσεις 
μόνον αρρένων- γυναικών). Τα γνωρίζουμε. Είναι σε απίστευτη κλίμακα. 
Αντί να ασχοληθούν με αυτά, ΔΙΩΚΟΥΝ όσους δεν βάζουν "φερμουάρ στο στόμα" σε θέματα οικουμενισμού (όπως απαίτησε ο γνωστός αυτός αγιορίτης από την Ν.Σκήτη).






Εκτός από ορθόδοξοι πιστοί, η συλλογικότητα μας τιμά και την ελληνική της καταγωγή. 

Οι αρχαίοι πρόγονοι ήξεραν και το ΜΟΛΩΝ ΛΑΒΕ.
Ας προχωρήσουν στις διώξεις.
Θα ακολουθήσει μια αληθινά "καυτή" εβδομάδα. 
Για να μάθει ο κόσμος τι πραγματικά συμβαίνει μέσα στην εκκλησία.


Πάρτε μια γεύση από μία μόνον περίπτωση:

Πως χειρίστηκε μητροπολίτης του Οικουμενικού θρόνου καταγγελία κοπέλας, ότι παρασύρθηκε από ιερέα του και είχε σεξουαλικές σχέσεις μαζί του; Τιμωρήθηκε ο ιερέας; Τι ρόλο είχε ο μητροπολίτης αυτός στην πρόσφατη Σύνοδο στην Κρήτη;;; Πως εμπλέκεται η μασονία; Με ονόματα και φυσικά ... ντοκουμέντα. Προσεχώς!
Οικουμενισμός, μασονία, σεξ, οικονομικά σκάνδαλα, διαπλοκή, διαφθορά. 
Αρκετά σιωπήσαμε. 
Ήρθε η ώρα να μάθει ο πιστός λαός τι συμβαίνει στην εκκλησία μας. Να μάθει την αλήθεια. Όσο μπορούμε τα θάβουμε για να μην σκανδαλίζονται οι ασθενείς στην πίστη, αλλά υπάρχουν στιγμές που οφείλεις να μιλήσεις.


σχόλια των LIONS PATRAS στο facebook
Ιστολόγιο Ομάδας Εκπαιδευτικών "Ο Παιδαγωγός"


Ακολουθεί το δημοσίευμα του Κατάνυξις:

Εκδικητικός αναβρασμός και πάλι στη Μητρόπολη Θεσσαλονίκης

Σύμφωνα με αποκλειστικές δημοσιογραφικές πληροφορίες του Ιστολογίου Κατάνυξις, πυρετώδεις είναι οι διεργασίες στην Ιερά Μητρόπολη Θεσσαλονίκης, για κλήση σε απολογία, του π.Νικολάου Μανώλη.


Στην νέα αυτή απόπειρα δίωξης του π.Νικολάου Μανώλη, οι πληροφορίες μας αναφέρουν πως, εμπλέκεται ένας
Διαβάστε περισσότερα »

ΠΟΙΟΣ Ο ΟΡΘΟΣ ΤΡΟΠΟΣ ΚΑΙ Η ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΗ ΤΩΝ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΤΩΝ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΕΝΙΣΤΑΜΕΝΟΥΣ ΟΡΘΟΔΟΞΟΥΣ



Όπως δέ απαιτείται εις τοιαύτας περιστάσεις, χρειάζεται μεγάλη φροντίς και πολλή επιμέλεια δια να γίνη κάτι καλόν εις τας Εκκλησίας. Ευεργεσία δέ είναι να ενωθούν τα έως τώρα διεσπασμένα, να περιορίσετε εις μικρόν αριθμόν τους βλασφημούντας, δεχόμενοι εις κοινωνίαν εκείνους που δεν βλασφημούν το Άγιον Πνεύμα, διά να μείνουν μόνοι οι βλάσφημοι και ή επανέλθουν εντροπιασμένοι εις την αλήθειαν ή επιμένοντες εις την πλάνην καταστούν αναξιόπιστοι λόγω του ολιγαρίθμου αυτών.

Λοιπόν η μεν θρασεία και αναίσχυντος αίρεσις, φανερώς αποσπασθείσα του σώματος της Εκκλησίας, παραμένει εις την πλάνη της και δεν μας βλάπτει τόσον πολύ, διότι η ασέβειά των είναι εις όλους πρόδηλος. Εκείνοι δέ που φορούν δέρμα προβάτου και προβάλλουν ήρεμον παρουσιαστικόν και πράον, ενώ από μέσα σπαράσσουν αλύπητα τα ποίμνια του Χριστού, και επειδή προέρχονται από την ιδικήν μας παράταξιν, εύκολα προκαλούν βλάβην εις τους απλουστέρους, αυτοί είναι οι επικίνδυνοι και δυσκολοφύλακτοι.

Να γράψετε εις όλας τας Εκκλησίας της Ανατολής τούτο εν σχέσει προς τους παραχαράσσοντας με αυτόν τον τρόπον την διδασκαλίαν· αν μεν διορθωθούν, να τους δεχθούν σε κοινωνίαν, εάν δέ θέλουν να επιμένουν πεισμόνως εις τας καινοτομίας, να χωρισθούν από αυτούς.
Και ότι μέν έπρεπε να καθορίσωμεν τα πράγματα αυτά μαζί με την φρόνησιν σας εις κοινήν σύνοδον, είναι κάτι που δεν αγνοούμεν οι ίδιοι.

Eάν από μερικούς προβάλλονται άλλοι κανόνες, που δεν συμφωνούν με τους κανόνες της Συνόδου (Νικαίας) και αποδεικνύεται ότι έχουν συνταχθεί από αιρετικούς, οι κανόνες αυτοί να απορρίπτονται από τους καθολικούς επισκόπους. Γιατί όσα εφευρέθηκαν από τους αιρετικούς, αυτά δεν είναι δυνατό να τα προσαρτούμε στους καθολικούς κανόνες, οι οποίοι με τα αντίθετα και αθεσμοθέτητα θέλουν πάντοτε να μειώνουν την απόφαση της Συνόδου. Δε λέμε, λοιπόν, μόνο ότι δεν πρέπει τους κανόνες αυτούς να τους ακολουθούμε, αλλά μάλλον ότι οι κανόνες αυτοί είναι αξιοκατάκριτοι μαζί με τα αιρετικά και σχισματικά δόγματα... Γιατί όσα κακώς έγιναν μάλλον θα ταίριαζε να κατακρίνονται, παρά να έχουν κάποια επικύρωση τα αντίθετα πρός τους κανόνες, εντιμότατοι αδελφοί.

Αλλά τι να κάνουμε πρός το παρόν εναντίον αυτών; Είναι απαραίτητη εξέταση συνοδική, η οποία και παλιότερα είπαμε ότι πρέπει να συγκληθεί, διότι μόνο αυτή μπορεί να κατευνάσει τις κινήσεις αυτών των καταιγίδων. Για να την κατορθώσουμε όμως αυτή είναι καλό να αναθέσουμε πρώτα τη θεραπεία στη θέληση του μεγάλου Θεού και του Χριστού και Κυρίου μας. Έχοντας σταθερότητα στην πίστη μας δεν πρέπει να χάνουμε την ελπίδα μας στον Κύριο. Άλλωστε και εμείς πολλά σκεπτόμαστε, με ποιό τρόπο δηλαδή πρέπει να συγκληθεί η σύνοδος, πως με τη θέληση του Θεού θα πάψουν οι ταραχώδεις κινήσεις. 


Είναι ανάγκη ταχείας ενεργείας, και παρουσίας πολυαρίθμων αδελφών, ώστε όσοι έλθουν από αυτού να συμπληρώσουν σύνοδον, ούτως ώστε να έχουν την αυθεντίαν προς διόρθωσιν των πραγμάτων..... Αυτοί και την εν Νικαία συνταχθείσαν υπό των πατέρων ομολογίαν πίστεως θ΄ ανανεώσουν και την αίρεσιν θ΄ αποκηρύξουν και εις τας Εκκλησίας θ΄ απευθύνουν ειρηνικούς λόγους συναγόντες εις ομόνοιαν τους ομόφρονας.





(Μ. Βασιλείου Ἐπιστολὴ 92, πρὸς Ἰταλοὺς καὶ Γάλλους Επισκόπους. Επιστολή 113, 243, 263. Ιωάννου του Χρυσοστόμου ΕΠΙΣΤ. ΠΡΟΣ ΤΟΥΣ ΠΡΕΣΒΥΤΕΡΟΥΣ ΚΑΙ ΔΙΑΚΟΝΟΥΣ, Ομιλία ΟΕ΄)

ΠΕΜΠΤΗ ΑΠΟΤΕΙΧΙΣΗ!


Αναστασία Κάτσου
akatsou68@gmail.com

3 Ιουλίου 2016


Προς τον

Μητροπολίτη Ι. Μητροπόλεως Ιωαννίνων
Κύριον Μάξιμον


ΔΗΛΩΣΗ ΑΠΟΤΕΙΧΙΣΕΩΣ

Κύριε Μάξιμε,

Εδώ και δεκαετίες, εσείς και οι υπόλοιποι Επίσκοποι όπως και πολλοί ιερείς της Εκκλησίας της Ελλάδος, ως συνειδητοί οικουμενιστές ή μόνο λόγοις αλλά όχι έργοις ʺαντιοικουμενιστέςʺ, διατηρείτε εκκλησιαστική κοινωνία και αποδίδετε μία «άτιμον τιμήν» στον πατριάρχη ΚΠόλεως κ. Βαρθολομαίο Αρχοντώνη. Έναν άνθρωπο καταχραστή της Θείας Οικονομίας, των Αγίων Πατέρων, και των Αγίων Συνόδων, που –«γυμνή τη κεφαλή»– διαστρεβλώνει συνειδητά την ευαγγελική διδασκαλία και ρημάζει τον αμπελώνα του Κυρίου.


Εδώ και δεκαετίες εσείς και η Ιεραρχία της Ελλάδος, τιμάτε με τα λόγια σας, την στάση σας ή και την απραξία σας τον καταδικασμένο ως αρχιαιρεσιάρχη από τους αγίους Πάπα Ρώμης και τον συλλείτουργο του κ. Βαρθολομαίο και τους προβάλλετε ως πρότυπο αγάπης και «ευλογία» για
τους πιστούς. Είναι πλέον βέβαιο ότι και ο Άρειος να ήταν πατριάρχης, και ο Νεστόριος και ο Παύλος και ο Βέκκος και ο Καλέκας και ο Μητροφάνης, το ίδιο θα κάνατε, αφού ο τους αγίους ʺως θύματα του αρχέκακου όφεωςʺ στηλιτεύων κ. Βαρθολομαίος τους εκπροσωπεί όλους παντί σθένει ξεθάβοντας τα μελανά τους πτώματα και λιτανεύοντας τα στις ψυχές των Ορθοδόξων.


Εδώ και δεκαετίες εσείς, οι Επίσκοποι και πολλοί από τον Κλήρο της Ελλάδος, πάσχοντες από άνοια Πίστεως και μία ʺθεολογικήʺ έπαρση, αναπαύεστε επευλογούντες την επέλαση της νοθείας και διαστρέβλωσης του κηρύγματος του Εσταυρωμένου Χριστού, χάριν των φίλων–λύκων που εισχώρησαν στην Εκκλησία Του. Ακόμη και πριν την Σύνοδο εσείς και όσοι ιερείς σας υπακούουν τυφλά, ξεχνώντας, ότι η υπακοή τους οφείλεται πρώτα στον Χριστό, συμπροσευχόσασταν και συνεργαζόσασταν αντικανονικώς με όλους αυτούς, που παραβιάζουν τους Ιερούς Κανόνες, μιλούν για μεταπατερικές αθεολογίες, μοιράζουν Κοράνια ως δώρο, επιτρέπουν την είσοδο αιρετικών στα άγια των αγίων, όπως και με αυτούς που δειλοί, όπως είναι, ονομάζουν την αίρεση αλλά δεν πράττουν τίποτα για να την σταματήσουν. Και όλα αυτά χωρίς ποτέ να ρωτήσετε, αν το ποίμνιο αναπαύεται πνευματικά και ψυχικά με αυτές σας τις ενέργειες. Όταν μάλιστα κάποιος τολμήσει να διαμαρτυρηθεί δεν τον ακούτε ως πατέρες, αλλά τον αγνοείτε και τον εγκαταλείπετε, κουνώντας το δάκτυλο, στο έλεος του Θεού. Αυτόνομα και αυθαίρετα ενεργείτε, ως αυθεντίες με αποκλειστικό δικαίωμα λόγου, ως να αποτελείτε μόνοι σας την Εκκλησία.

Στη Σύνοδο της Κρήτης, αλλα και την επομένη πανηγυρίσατε με τον θριαμβολογώντα κ. Βαρθολομαίο μία ανύπαρκτη ενότητα αποδεικνύωντας την συμπόρευση σας –για άλλη μια φορά– με αυτόν και ξεχνώντας, ότι χωρίς την αποδοχή και επικύρωση των συνοδικών αποφάσεων από τον Θεματοφύλακα της Εκκλησίας, το ορθόδοξο ποίμνιο, ουδέν εποιήσατε. Κοινωνείτε εκκλησιαστικώς, τιμάτε και προβάλλετε κακοδοξίες, έπεα πτερόεντα και κακοδόξους Επισκόπους που σαν αλλόθρησκοι κηρύττουν βδελυρές εκκλησιολογίες, αλλοπρόσαλλες θεολογίες, αλλόκοτες ερμηνείες και καινοφανείς αερολογίες και κάνετε αγώνα δρόμου, ποιός θα καινοτομήσει πρώτος στην κακοδοξία.

Συμβάλλετε στην καθιέρωση μιάς άλλης, ολέθριας Πίστης και όχι αυτής που παραλάβατε. 

Γίνατε χειροκροτητές του χειροκροτητή των αντίχριστων. 

Μνημονευτές του μνημονευτή των αμνημονεύτων. 

Κοινωνοί του κοινωνού των ακοινώνητων.

Συνεργοί του συνεργούντος εις την ανομίαν.

Γίνατε αδιάφοροι, επειδή αργεί το δικαστήριο και καθυστερούν οι ευθύνες και δεν ήρθε ακόμα ο Κριτής. Είπατε: «αργεί ο Κύριος μου»[1] και σκορπάτε την περιουσία του – τις ψυχές – που σας εμπιστεύτηκε.

Υποκρίνεστε ότι φροντίζετε το ποίμνιο στις πολλές του ανάγκες, όταν όμως έρχεται η συναυλία της αίρεσης την αφήνετε να το σαγηνεύει απολαμβάνοντας την στενή φιλία σας με τον …ενορχηστρωτή της.

Το λάθος δεν μπορεί πλέον να ονομάζεται σωστό, και το πικρό δεν μπορεί να ονομάζεται γλυκό γιατί έτσι συμφέρει σε μιά Ιεραρχία απροσδιόριστης Πίστης.

Οι Ιεράρχες, ως άλλοι Βαβυλώνιοι, αποδέχτηκαν για άλλη μία φορά μιαρά δόγματα. Αναγνώρισαν στην Κρήτη ότι δεν υπάρχουν αιρέσεις και όλες οι κακοδοξίες καθοδηγούνται από το Άγιο Πνεύμα, όπως κάνανε και πριν χρόνια στο Balamand και στο Porto Alegre.

Οικοδομήσατε πύργον και ποιήσατε εαυτοίς όνομα.[2] Οι μεθύωντες τον οίνον της υπερηφανείας. Μας φέρατε καινούριο Ευαγγέλιο. «Εγκαταλείπομεν –αυτήν την Ιεραρχία–, ότι ήγγικεν εις ουρανόν το κρίμα αυτής».[3]

Παύω να σας αναγνωρίζω ως Ποιμένακαι «τρόπων μέτοχο» των Αγίων Αποστόλων –όπως και όλους που κοινωνούν μαζί σας και με τον διευθυντή της αίρεσης κ. Βαρθολομαίο– έχοντας την βεβαιότητα που μου δίνει η Ορθόδοξη Διδαχή, ότι έτσι θα γλιτώσω από την συναρίθμηση μου με όσους ο Κύριος, οι Άγιοι Ομολογητές, οι Σύνοδοι και Ιεροί Κανόνες καταδίκασαν ως κοινωνούντες με τους κακοδόξους. 

Διακόπτω κάθε εκκλησιαστική κοινωνία με αυτούς που δικαιώνουν έργω ή λόγω ή σιωπηρά τους Αρείους, τους Νεστορίους, τους Ακακίους, τους Μητροφάνηδες, τους Βέκκους, τους Καλέκες, και παραμένω ακλόνητος στην Εκκλησία των αγίων, του Μ. Αθανασίου, του Αγίου Μελετίου, του Αγίου Ευσταθίου, του Αγίου Γρηγορίου του Θεολόγου, του Αγίου Ιωάννου Δαμασκηνού, του Αγίου Μαξίμου, του Αγίου Μάρκου, του Αγίου Γρηγορίου Παλαμά, των Κολλυβάδων. Αυτούς δηλ. τους οποίους εσείς με το στόμα σας, υποτίθεται, τιμάτε, αλλά με τις πράξεις σας προσβάλλετε.



Σαφή εντολή μας δίνει ο Κύριος μας ότι τα δικά Του πρόβατα δεν πρέπει να ακούν φωνή ξένου ποιμένα άλλα να φεύγουν.[4] Και οι Απόστολοι και οι Σύνοδοι και οι Άγιοι να ξεχωρίσουμε τους εαυτούς μας από τα άτιμα σκεύη [τους ψευδοδιδασκάλους],[5] μας ορίζουν.


«Εὰν ο επίσκοπος ή ο πρεσβύτερος οι όντες οφθαλμοὶ της Ἐκκλησίας κακώς αναστρέφωνται καὶ σκανδαλίζωσι τὸν λαόν, χρὴ αυτοὺς εκβάλλεσθαι. Συμφέρον γάρ εστίν άνευ αυτών συναθροίζεσθαι εις ευκτήριον οίκον, ή µετ΄ αυτοὺς εμβληθήναι ως μετὰ Άννα καὶ Καϊάφα εις τὴν γέενναν του πυρός», ερμηνεύει ο Μ. Αθανάσιος.[6]

«Ούτε για λίγη ώρα δεν δεχόμαστε σχέση με αυτούς που κουτσαίνουν στην πίστη... ακόμα κι αν αυτοί μας φαίνονται πολύ γνήσιοι και επίσημοι, εμείς πρέπει να τους σιχαινόμαστε. Όσοι αγαπάμε τον Κύριο», ορίζει ο Μ. Βασίλειος.[7]

«Κάθε κληρικό του οποίου η πίστις, οι λόγοι και τα έργα δεν συμφωνούν με τις διδασκαλίες των Αγίων πατέρων να τον αποστρεφόμεθα και να τον μισούμε ως δαίμονα, έστω κι αν ανασταίνει νεκρούς και κάνει άλλα μύρια θαύματα»,[8] επιτάσσει ο Άγ. Συμεών.

«Όχι μόνο αν κάποιοι λένε συνολικά αντίθετα πράγματα που ανατρέπουν τα πάντα άλλα και το παραμικρό αντίθετο να διδάξουν να είναι αναθεματισμένοι», διασαφίζει ο Ιερός Χρυσόστομος.[9]

«Από αυτούς πρέπει να πεταγόμαστε μακρυά όπως πεταγόμαστε όταν συναντάμε ένα φίδι, και να διακόπτουμε κάθε κοινωνία και να φεύγουμε με όλη μας την δύναμη, ακόμα κι αν μας φαίνονται σεβάσμιοι και πράοι», προειδοποιεί ο Μ.Φώτιος.[10]

«Ούτε οι προσευχές, ούτε οι ελεημοσύνες, ούτε οι Λειτουργίες, ούτε άλλη αρετή είναι αποδεκτή από τον Θεό άν ο άνθρωπος έχει λανθασμένες αντιλήψεις για τον Θεό»,[11] γιατί ο Θεός φανερώθηκε στον άνθρωπο κι άνθρωπος διαστρέφει την εικόνα Του εξ αιτίας της υπερηφάνειας του.
 
Λοιπόν, «Έξελθε εξ αυτών ο λαός μου, ίνα μη συγκοινωνήσετε ταίς αμαρτίαις αυτής και ίνα εκ των πληγών αυτής μη λάβητε».[12]
 
Εργαστήκατε αγαπητέ κύριε  Μάξιμεπάνω από δύο δεκαετίεςγια την Εκκλησία και τους ανθρώπους. Πλουτίσατε το καράβι του βίου σας με θεάρεστους θησαυρούς. Ο διάβολος όμως δεν κουρσεύει τα καράβια που κουβαλούν σκουπίδια, άλλα αυτά που κουβαλούνε χρυσάφια και διαμάντια.
Μην σας ξεγελούν τα χειροφιλήματα και οι οσφυοκαμψίες. Εκείνη την φριχτή ώρα δεν θα έχετε απέναντι σας κάποιο Συνοδικό δικαστήριο με φίλους και συλλειτουργούς στην σύνθεση του, άλλα τα εκατομμύρια των Αγίων Ομολογητών που μαρτύρησαν για αυτά που εσείς οι Επίσκοποι ξεπουλάτε δωρεάν.
 





«Τοις κοινωνούσιν εν γνώσει [τοις αιρετικοίς] ανάθεμα».

Ζ΄ Οικουμενική Σύνοδος



Αναστασία Κάτσου





[1] Λουκ. ιβ΄48.


[2] Γεν.α΄ 4.


[3] Ιερ. να΄9.


[4] Ιω. ι΄5


[5] Β΄Τιμ. β΄17.


[6] P.G. 35, 33.


[7] Όροι κατ΄ επιτομή, ερωτ. ριδ΄.


[8] Άγιος Συμεών ο Νέος Θεολόγος, Λόγος ΣΤ΄.


[9] Ερμηνεία εις την Προς Γαλάτας.


[10] Ε.Π.Ε 12, 400, 31.


[11] Αγ. Ιωάννου Δαμασκηνού, Ιερά παράλληλα.
[12] Αποκ. ιη΄4.

ΙΕΡΟΜΟΝΑΧΟΥ Π. ΘΕΟΔΩΡΗΤΟΥ: ΠΕΡΙ ΤΟΥ ΙΕ' ΚΑΝΟΝΟΣ ΤΗΣ ΠΡΩΤΟΔΕΥΤΕΡΑΣ ΣΥΝΟΔΟΥ


ΣΗΜΕΙΩΣΙΣ ''ΕΝ ΤΟΥΤΩ ΝΙΚΑ'': ΣΤΗΝ ΑΝΑΡΤΗΣΗ ΜΑΣ  ΕΙΧΑΜΕ ΑΝΑΦΕΡΕΙ ΟΤΙ ΟΙ ΑΝΤΙΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΤΕΣ ΣΥΝΕΧΙΖΟΥΝ ΤΙΣ ΔΙΚΑΙΟΛΟΓΙΕΣ ΜΕ ΔΙΑΦΟΡΑ ΠΑΛΑΙΑ ΚΑΙ ΝΕΑ ΕΠΙΧΕΙΡΗΜΑΤΑ. ΒΛΕΠΟΥΜΕ ΛΟΙΠΟΝ ΚΑΙ ΣΗΜΕΡΑ ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΣΥΓΚΛΗΣΗ ΤΗΣ ΛΕΓΟΜΕΝΗΣ ΥΠΟ ΤΩΝ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΤΩΝ ''ΜΕΓΑΛΗΣ ''ΣΥΝΟΔΟΥ'', ΜΕΡΙΚΟΥΣ ΝΑ ΕΠΙΧΕΙΡΟΥΝ ΝΑ ΔΙΚΑΙΟΛΟΓΗΣΟΥΝ ΤΑ ΑΔΙΚΑΙΟΛΟΓΗΤΑ ΦΕΡΝΟΝΤΑΣ ΠΑΡΑΠΛΑΝΗΤΙΚΑ ΕΠΙΧΕΙΡΗΜΑΤΑ ΕΚ ΤΟΥ ΠΑΤΡΟΣ ΕΠΙΦΑΝΙΟΥ ΘΕΟΔΩΡΟΠΟΥΛΟΥ. 

ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΠΟΧΗ ΤΟΥ ΑΘΗΝΑΓΟΡΑ ΕΩΣ ΣΗΜΕΡΑ, Ο ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΜΟΣ ΕΧΕΙ ΚΑΝΕΙ ΤΕΡΑΣΤΙΑ ΒΗΜΑΤΑ ΠΡΟΣ ΤΑ ΕΜΠΡΟΣ, ΣΥΝΕΧΩΣ ΕΞΕΛΙΣΣΕΤΑΙ, ΕΧΕΙ ΦΤΑΣΕΙ ΤΑ ΜΕΤΡΑ ΤΙΤΑΝΩΝ, ΚΑΙ ΟΙ ΑΝΤΙΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΤΕΣ ΜΑΣ ΦΕΡΝΟΥΝ ΕΠΙΧΕΙΡΗΜΑΤΑ ΤΟΥ Π. ΕΠΙΦΑΝΙΟΥ ΘΕΟΔΩΡΟΠΟΥΛΟΥ ΔΙΑ ΠΟΙΟΝ ΛΟΓΟ; ΜΑ ΦΥΣΙΚΑ ΓΙΑ ΝΑ ΜΗΝ ΚΟΨΟΥΝ ΤΟ ΜΝΗΜΟΣΥΝΟ! COPY PASTE ΕΛΑΦΡΩΣ ΠΑΡΑΛΛΑΓΜΕΝΑ ΩΣΤΕ ΝΑ ΠΡΟΣΑΣΜΟΖΟΝΤΑΙ ΕΙΣ ΤΗΝ ΓΡΑΦΙΔΑ ΤΟΥ ΚΑΘΕΝΟΣ, ΚΑΙ ΕΝΑΣ ΕΠΑΝΑΛΑΜΒΑΝΟΜΕΝΟΣ ΚΥΚΛΟΣ, ΕΝΩ ΟΙ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΤΕΣ ΤΡΑΒΟΥΝ ΕΥΘΕΙΑ ΓΡΑΜΜΗ!!! ΝΑ ΜΙΑ ΑΠΟ ΤΙΣ ΣΥΝΕΠΕΙΕΣ ΤΗΣ ΑΛΛΟΙΩΣΗΣ ΤΟΥ ΦΡΟΝΗΜΑΤΟΣ ΠΟΥ ΛΕΓΑΜΕ ΣΕ ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ!

ΕΤΗ ΚΑΙ ΕΤΗ ΑΠΑΝΤΟΥΜΕ ΕΙΣ ΤΑ ΔΥΝΗΤΙΚΟΥ ΤΥΠΟΥ ΕΠΙΧΕΙΡΗΜΑΤΑ ΤΟΥ Π. ΕΠΙΦΑΝΙΟΥ, ΚΑΙ ΓΝΩΣΤΟΙ ΜΑΣ ΚΛΗΡΙΚΟΙ ΠΟΥ ΑΝΗΚΟΥΝ ΕΙΣ ΤΗΝ ΕΠΙΣΗΜΗ ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΜΑΣ ΛΕΓΑΝ  «ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΚΑΤΟΧΥΡΩΘΕΙ ΕΠΙΣΗΜΑ Ο ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΜΟΣ ΑΠΟ ΚΑΠΟΙΑ ΣΥΝΟΔΟ ΩΣΤΕ ΝΑ ΠΡΟΒΟΥΜΕ ΣΕ ΑΠΟΚΗΡΥΞΗ ΑΥΤΩΝ»! Ο ΠΑΤΡΙΑΡΧΗΣ ΕΛΕΓΕ ΤΟ ΑΝΤΙΘΕΤΟ, ΑΥΤΟΙ ΕΓΡΑΦΑΝ ΑΡΘΡΑ ΚΑΙ ΚΑΙ..... ΝΑ ΟΜΩΣ ΠΟΥ ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΛΕΓΟΜΕΝΗ ''ΜΕΓΑΛΗ ΣΥΝΟΔΟ'', ΜΕΡΙΚΟΙ ΑΡΧΙΖΟΥΝ ΠΑΛΙ ΤΑ ΙΔΙΑ ΕΠΙΧΕΙΡΗΜΑΤΑ!

EΔΩ ΟΜΙΛΟΥΜΕ ΣΗΜΕΡΑ ΓΙΑ DE FACTO ΑΝΑΓΝΩΡΙΣΗ ΤΩΝ ΑΙΡΕΤΙΚΩΝ, ΚΑΙ ΟΙ ΥΠΟΛΟΙΠΟΙ ΜΑΣ ΖΑΛΙΖΟΥΝ ΜΕ ΤΑ ΕΦΗΣΥΧΑΣΤΙΚΑ ΕΠΙΧΕΙΡΗΜΑΤΑ ΕΠΟΧΗΣ ΑΘΗΝΑΓΟΡΑ!

ΟΠΩΣ ΕΙΠΑΜΕ, ΜΕΤΑ ΑΠΟ ΑΥΤΗΝ ΤΗΝ ΣΥΝΟΔΟ ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΚΑΜΙΑ ΔΙΚΑΙΟΛΟΓΙΑ. ΑΣ ΑΝΑΜΕΝΟΥΝ ΛΟΙΠΟΝ ΤΟ ''ΚΟΙΝΟ ΠΟΤΗΡΙΟ''.  ΜΟΝΟ ΠΟΥ ΟΤΑΝ ΕΛΘΕΙ, ΗΔΗ ΘΑ ΕΧΟΥΝ ΔΙΑΒΡΩΘΕΙ ΕΝΤΕΛΩΣ ΕΙΣ ΤΟ ΦΡΟΝΗΜΑ!

ΔΕΝ ΘΑ ΚΑΤΣΟΥΜΕ ΝΑ ΣΤΡΑΒΩΘΟΥΜΕ ΕΙΣ ΤΟΥΣ ΥΠΟΛΟΓΙΣΤΕΣ ΔΙΑ ΝΑ ΑΠΑΝΤΟΥΜΕ ΕΙΣ ΤΑ COPY PASTE ΤΟΥ ΚΑΘΕΝΟΣ. ΠΩΣ ΑΠΑΝΤΑΣ ΔΙΧΩΣ ΝΑ ΣΤΡΑΒΩΘΕΙΣ; ΜΑ ΜΕ COPY PASTE!

ΚΑΙ ΕΠΕΙΔΗ ΜΕΡΙΚΟΙ ΜΑΣ ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΑΝ ΚΑΙ ΕΝΑ ΜΙΚΡΟ ΑΠΟΣΠΑΣΜΑ ΕΚ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΘΕΟΔΩΡΟΥ ΤΟΥ ΣΤΟΥΔΙΤΟΥ ΔΙΑ ΝΑ ΔΙΚΑΙΟΛΟΓΗΣΟΥΝ ΤΗΝ ΑΧΡΙΚΑΙΡΙΣΤΙΚΗ ΔΙΑΘΕΣΗ ΤΟΥΣ, ΤΟΥΣ ΘΥΜΙΖΟΥΜΕ:


ΘΕΟΔΩΡΟΥ ΤΟΥ ΣΤΟΥΔΙΤΟΥ, ΕΠΕ 18Β, 199-201



ΠΕΡΙ ΤΟΥ ΙΕ' ΚΑΝΟΝΟΣ ΤΗΣ ΠΡΩΤΟΔΕΥΤΕΡΑΣ ΣΥΝΟΔΟΥ



Κατ' αρχήν ο π. Επιφάνιος δέχεται και προσπαθεί να τον αποδείξει ως κανόνα δυνητικόν. Δηλαδή, εάν διακόψεις το μνημόσυνον καλώς ποιείς, εάν δε όχι, ουχ αμαρτάνεις! Ιδού αδελφέ Νέστωρ τα αποτελέσματα των μεγάλων εισαγωγών, των καπνογόνων επιχειρημάτων, των πόρρω απεχόντων της Ευαγγελικής απλότητος και σαφηνείας. Εν συνεχεία, τον έπαινον του Κανόνος δι' αυτούς που θα αντισταθούν τω αιρετικώ επισκόπω των, τον υποβιβάζει εις ''μη κατάκρισιν'', όπερ αποτελεί το έσχατον της ερμηνευτικής παραποιήσεως εν τη διατριβή του. Συνεχίζων, δέχεται ότι είναι δυνατόν και υποχρέωσιν να καθιεροί ο Κανών και όχι δικαίωμα! Σκέψου π. Νέστωρ τας μεταπτώσεις του π. Νικοδήμου. Αποθαύμασον όμως τώρα, πως μια απλή ψυχή, αθλούσα εν τη ερήμω του Άθωνος ερμηνεύει τα ανωτέρω: ''Εφόσον ο Κανών επαινεί και κρίνει αξίους τιμής τους προ Συνοδικής Διαγνώσεως αποκόπτοντας το μνημόσυνον, είναι πρόδηλον ότι ψέγει και κατηγορεί και επιφορτίζει με ατιμίαν και όνειδος τους μη αποκόπτοντας, αλλά αναμένοντας την Συνοδικήν διαγνώμην. Διότι εις πάσαν υπόθεσιν το εναντίον, πρόδηλον. Επειδή, εάν οι αποκόπτοντες σπουδάζωσι να ελευθερώσωσι την Εκκλησίαν από τα σχίσματα και τους μερισμούς, οι μη αποκόπτοντες δήλον, ότι ποιούσι μερισμούς και σχίσματα. Και αν οι πρώτοι χωρίζονται από λύκου και ψευδεπισκόπου, οι δεύτεροι συντάσσονται μετά λύκου και αιρετικού ψευδεπισκόπου.



Ει δε και απορήσει τινάς, διατι δεν καθορίζει ο Κανών και την τύχην των αναμενόντων την Συνοδικήν διαγνώμην, ευκόλως ενοείται τούτο, όταν ορθώς και ουχί σφαλερώς εξηγηθεί το νόημα του Κανόνος. Διότι, ο Κανών εν προκειμένω, μόνον δια τους αποκόπτοντας ομιλεί και ουχί δια τους μη αποκόπτοντας. Πλείστα δε και άπειρα έχομεν τα παραδείγματα από την Αγίαν Γραφήν εις παρομοίας περιστάσεις. Ούτω, επί παραδείγματι, ακούομεν το αψευδέστατον στόμα του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού να εκφωνεί το ''Μακάριοι οι ειρηνοποιοί ότι αυτοί υιοί Θεού κληθήσονται''. Εδώ αποσιωπώνται οι ταραχοποιοί, αλλά ουδείς σώας έχων τας φρένας θα φθάσει ποτέ εις τοσαύτην παραπληξίαν, ώστε να υπολάβει ότι και οι ταραχοποοί αν δεν είναι μακάριοι, δεν είναι όμως και άθλιοι. Διότι ο τοιαύτην εξήγησιν προσάγων εκ διαστροφής του νου ή εκ κακής προθέσεως παραλογίζεται...''. Τας κρίσεις σου μεταξύ των δυο ερμηνειών σε αφήνω μόνος σου να τις εξαγάγεις. Σου παραθέτω τώρα και την εν προκειμένω θέσιν του π. Βασιλείου, η οποία τυγχάνει ηλίου διαυγεστέρα. ''Πως τολμάτε να παρουσιάσετε αμέσως ή εμμέσως ως σχισματικούς τους αποξενούντας εαυτούς της των αιρετικών κοινωνίας, την στιγμήν που οι θείοι και ιεροί Κανόνες, ουχί μόνον απαλάσσουν αυτούς πάσης υποψίας σχίσματος, αλλά ομολογούν τους τοιούτους υποστηρικτάς της ενότητος της Εκκλησίας κατέτεμον, αλλά σχισμάτων και μερισμών της Εκκλησίας εσπούδασαν ρύσασθαι''. Δια ποιους τα λέγει αυτά ο Κανών πάτερ; Γι' αυτούς που χωρίζουν τας ευθύνας τους, ή γι' αυτούς, όπως θέλετε εσείς, κάνουν ''στραβά'' μάτια και κοινωνούν με τους αιρετικούς, δια να μη γίνει σχίσμα; Που το βρήκατε γραμμένο να δικολαβείτε, ότι ο Κανών είναι δυνητικός και όχι υποχρεωτικός; Τι θα πει δυνητικός; Μήπως τάχα και ο Κανών λέγει πουθενά, αν ένας επίσκοπος πέσει σε αίρεση, όσοι θέλουν ας τον μνημονεύουν και όσοι θέλουν, ας χωρισθούν από την κοινωνίαν του; Το να χωριζόμεθα από τους αιρετικούς είναι λοιπόν δυνητικόν και ουχί υποχρεωτικόν; Να μας αποδείξητε ότι ο Αθηναγόρας δεν εκήρυξε ''αιρέσεις κατεγνωσμένας υπό των Συνόδων και υπό των Πατέρων'', ότι δεν εκήρυξε γυμνή τη κεφαλή εν μέσω της Εκκλησίας και τότε μόνον να μας πείτε, ότι είμεθα σχισματικοί, εάν χωρισθούμε από την κοινωνίαν του. Εάν, όμως δεν μπορείτε να αρνηθείτε την τραγικήν πραγματικότητα ότι ο κ. Αθηναγόρας είναι αιρετικός, τότε, πως τολμάτε και τίνι δικαιώματι και ποιος σας εξουσιοδότησε και δυνάμει ποιας παραδόσεως και ποιας πατερικής διδασκαλίας και δυνάμει τίνος κανόνος εμποδίζετε και θεωρείτε σχισματικούς εκείνους, οίτινες χωρίζουν εαυτούς της των αιρετικών κοινωνίας; Όχι πάτερ, τα πράγματα δεν έχουν, όπως τα παρουσιάζετε.Ο ΙΕ' Κανών της Πρωτοδευτέρας δεν είναι δυνητικός, αλλά είναι όλος δι' όλου υποχρεωτικός. Ο χωρισμός εκ των αιρετικών ουδέποτε είναι δυνητική πράξις... Ο Κανών απλώς κάνει αντιδιαστολήν μεταξύ των δυο περιπτώσεων χωρισμού από της τον πρόεδρον κοινωνίας και λέγει, ότι εάν μεν δια προσωπικόν αμάρτημα χωρισθώμεν απ' αυτού προ συνοδικής διαγνώσεως είμαστε σχισματικοί (''σχίσμα ποιήσει''), ενώ εάν δια περίπτωσιν γνωστής αιρέσεως χωρισθούμε, δεν είμαστε σχισματικοί (''ου σχίσματι την ένωσιν της εκκλησίας κατέτεμον''). Από αυτού όμως του σημείου μέχρι του να λέγομεν, ότι τάχα ο Κανών επαφίει εις την κρίσιν μας, το εάν πρέπει να χωρισθούμε ή όχι απο τους αιρετικούς και να βαπτίζομεν τον Κανόνα ως δυνητικόν, η απόστασις τυγχάνει αστρονομική. Τουναντίον, ο Κανών σαφέστατα διδάσκει πότε ο χωρισμός αποτελεί σχίσμα και πότε δεν αποτελεί. Πότε δυνάμεθα και πότε δεν δυνάμεθα. Όταν, όμως δυνάμεθα, δεν σημαίνει, ότι τάχα δεν είμαστε υποχρεωμένοι, αλλά τουναντίον η δυνατότης αναφύει την ηθικήν υποχρέωσιν. Ο Αθηναγόρας είναι αιρετικός και ως τοιούτον τον κατατάσσομεν μεταξύ των προγενεστέρων πατριαρχών της Κωνσταντινουπόλεως. Τις λοιπόν προξενεί το σχίσμα, αυτός ή εμείς; Τίνες τυγχάνουσι σχισματικοί, οι τούτου χωριζόμενοι, ή οι τούτω κοινωνούντες; Εν συνεχεία ο π. Επιφάνιος προσθέτει τα εξής: ''Ο παύων το μνημόσυνον του οικείου επισκόπου κληρικός, αρκείται εις τούτο, αποφεύγει να μνημονεύσει ετέρου και αναμένει εν ηρεμία συνειδήσεως την κρίσιν Συνόδου'', ενώ προηγουμένως τόνιζε ότι: ''Εφόσον η Εκκλησία δεν προέβη εις καθαίρεσιν αυτών, ημείς δεν πρέπει να αποκηρύξομεν αυτούς και να παύσομεν το μνημόσυνον αυτών'', νυν, πιεσθείς από την διαυγή σαφήνειαν του κανόνος ηναγκάθη να τον ερμηνεύσει, πλην μόνον ερμηνεύσει, ουχί δε και να προτρέψει την εφαρμογήν του δειλιάσας (;) δια τας συνεπείας της προτροπής, η οποία θα αναιρούσε την θέσιν του επί του προκειμένου, την διατρέχουσαν άπασαν την διατριβήν. Και δια να αληθεύομεν περισσότερον, και η νέα του αύτη ''ερμηνευτική'' έχει καταποθεί από το πέλαγος των παραπετασμάτων και το επαναλαμβανόμενον σύνθημα: Δεν πρέπει να παύομεν το μνημόσυνον αυτών, δι' όσους η Εκκλησία εφαρμόζει οικονομία και δεν έχει καθαιρέσει. (Το αν ο π. Νικόδημος ενταχθεί στους Γ.Ο.Χ. ή όχι, τούτο είναι θέμα καθαρώς εκλογής, λόγω των ''οικουμενικών'' ημερών μας, δεδομένου ότι οι Γ.Ο.Χ. δεν αποτελούν παρασυναγωγήν, ως διατείνονται τινες, αλλά την συνέχειαν της ακαινοτομήτου Ελλαδικής Εκκλησίας). Και συνεχίζομεν με την εξήν πρότασιν του π. Επιφανίου: ''Εφόσον όμως η Εκκλησία δεν προέβη εις καθαίρεσιν αυτών, ημείς δεν πρέπει να αποκηρύξομεν αυτούς και να παύσομεν το μνημόσυνον αυτών''. Κατ' αρχήν, η διακοπή μνημοσύνου αποτελεί έμμεσον αποκήρυξιν π. Νέστωρ, διότι είναι φανερόν ότι αποκήρυξιν ενεργόν και άμεσον μόνον μια Σύνοδος δύναται να εκτελέσει. Αλλά το θαυμαστόν είναι ότι, όχι μόνον προ Συνοδικής διαγνώμης, ως θα σου αποδείξομεν τα παραδείγματα, αλλά και μετά από Συνοδικήν διαγνώμην αθωωτική του δράστου, επιτρέπεται ν' αντιδράσει τις, όταν πληροφορηθεί και βεβαιωθεί, ότι καπηλεύουν την αλήθειαν οι αθωώσαντες τον ένοχον Συνοδικοί! Ιδού, τι γράφει ο άγιος Νικόδημος: ''Και εν τη καθ' ημάς γαρ Ιεραρχία, του Ιερέως και Ιεράρχου ατακτούντος και κακώς φρονούντων, και διάκονος και Μοναχός ευτακτούντες και ορθώς φρονούντες δύνανται νουθετήσαι και ευτακτήσαι αυτούς, καθώς τα παραδείγματα εισί πάμπολλα''. Ο γνωστός επίσης Σέρβος Κανονολόγος Επίσκοπος Νικόδημος Μίλας, αναφερόμενος δι' ειδικής μελέτης Του εις τον ΙΕ' Κανόνα της ΑΒ Συνόδου, γράφει τα εξής χαρακτηριστικά, χωρίς τας διαστροφικάς προσπαθείας του π. Επιφανίου. ''Εάν όμως επίσκοπος τις ή Μητροπολίτης ή Πατριάρχης άρξηται να διακηρύττει δημοσία επ' εκκλησίας αιρετικήν τίνα διδαχήν, αντικειμένην προς την Ορθοδοξίαν, τότε οι προαναφερθέντες κέκτηνται δικαίωμα άμα και υποχρέωσιν να αποτειχισθώσι πάραυτα του επισκόπου, Μητροπολίτου και Πατριάρχου εκείνου, διο ου μόνον εις ουδεμίαν θέλουσι υποβληθεί κανονικήν ποινήν, αλλά θέλουσι και επαινεθεί εισέτι, καθ' όσον δια τούτου δεν κατέκριναν και δεν επαναστάτησαν εναντίον ψευδεπισκόπων και ψευδοδιδασκάλων, ούτε και εγκατέστησαν τοιουτοτρόπως σχίσμα εν τη Εκκλησία, αλλ' αντιθέτως απήλλαξαν την Εκκλησίαν, εν όσω ηδυνήθησαν (μέτρω) του σχίσματος και της διαιρέσεως'' (Pravila Pravoslavne CrKve s tumacenzima, Οι Κανόνες της Ορθοδόξου Εκκλησίας μεθ' ερμηνείας, ΙΙ, Novi sad 189, σσ. 290 - 1). Εν συνεχεία σου παραθέτω, τι συμβουλεύει επί των ανωτέρω και ο Μ. Αθανάσιος, ο πρωταγωνιστής ούτος της πίστεως και ευσεβείας. ''Βαδίζοντες την απλανή και ζωηφόρον οδόν, οφθαλμόν μεν εκκόψωμεν σκανδαλίζοντα, μη τον αισθητόν, αλλά τον νοητόν. Οίον εάν ο Επίσκοπος ή ο πρεσβύτερος οι όντες οφθαλμοί της Εκκλησίας κακώς αναστρέφωνται, χρη αυτούς εκβάλλεσθαι. Συμφέρον γαρ εστιν άνευ αυτών συναθροίζεσθαι εις ευκτήριον οίκον, ή μετ’αυτούς εμβληθήναι, ως μετά Άννα και Καϊάφα εις την γέενναν του πυρός...''. (Μ. P. G. 35, 22). Στο τέλος της παρούσης, θα ίδεις εν μια θαυμασία όντως επιστολή του αγίου Κυρίλλου όλας τας ανωτέρω θέσεις εις την πράξιν.


 

Αλλά πριν αναγνώσομεν το υπέροχον αυτής κείμενον, σου αναφέρω της ιδίας εποχής και επί του ιδίου αιρετικού Νεστορίου, γεγονός το οποίον τα μέγιστα θα πληροφορήσει την αγάπην σου. ''Αναφορά Βασιλείου διακόνου και Αρχιμανδρίτου και Θαλασσίου Αναγνώστου και μονάζοντος και λοιπών χριστιανών Μοναχών''... προς τους Βασιλείς Θεοδόσιον και Ουαλεντινιανόν κατά του αιρεσιάρχου Αρχιεπισκόπου Κωνσταντινουπόλεως Νεστορίου κηρύσσοντος την κατά της Θεοτόκου βδελυράν αυτού αίρεσιν. ''... Τούτου ένεκα, γράφει ο αρχιμανδρίτης, ''του αληθούς δόγματος του εν τη αγιωτάτη Εκκλησία ακριβώς κηρυττομένου και του αιρετικού Παύλου (Σαμοσατέως) δικαίως εξωσθέντος, εγένοντο σχίσματα λαών, ακαταστασίαι ιερέων, ταραχή ποιμένων. όθεν και νυν κατά πρόσωπον του εγχειρισθέντος τον της επισκοπής θρόνον Νεστορίου, ει δει ειπείν επίσκοπον, εν τω Συνεδρίω πολλάκις τινες των ευλαβεστάτων πρεσβυτέρων ήλεγξαν και δια την απείθειαν αυτού, το μη λέγειν Θεοτόκον την αγίαν Παρθένον, και Θεό όντα φύσιν αληθινόν τον Χριστόν, της αυτού κοινωνίας εαυτούς εξέβαλον και κατέχουσι έως άρτι. τινές δε λάθρα ομοίως της αυτού κοινωνίας στέλλονται''. ''...Άλλοι δε των ευλαβεστάτων πρεσβυτέρων, δια το λεγόμενον, εν τη αγία ταύτη Εκκλησία, Ειρήνη τη παραθαλασσία, και του ανανεωθέντος δόγματος, του λέγειν εκωλύθησαν. Όθεν εβόα ο λαός ζητών της Ορθοδοξίας συνήθη διδασκαλίαν, λέγων: Βασιλέα έχομεν, Επίσκοπον ουκ έχομεν...''. (Πρακτικά Συνόδων, Τόμος Α', σ. 462). Αναρίθμητα τυγχάνουν αδελφέ μου, τα παράλληλα γεγονότα της Ιστορίας και αι γνώμαι των αγίων Πατέρων. Ο ανωτέρω αναφερθείς Μ. Φώτιος γράφει σχετικώς: ''Αιρετικός εστίν ο ποιμήν; λύκος εστίν. φεύγειν εξ αυτού και αποπηδάν δεήσει μην απατηθήναι προσέλθειν καν ήμερον αυτού παρισαίνειν δοκεί, φύγε την κοινωνίαν και την προς αυτόν ομιλίαν ως ιόν όφεως''.



Εισαγωγή στο διαδίκτυο, τίτλος και επιμέλεια κειμένου ΑΓΙΟΚΥΠΡΙΑΝΙΤΗΣ. Απόσπασμα εκ του βιβλίου του μακαριστού Ιερομονάχου π. Θεοδωρήτου Μαύρου ''ΤΟ ΑΝΤΙΔΟΤΟΝ'', σελίδες 49 - 56, Αθήνα 1990.


Μακαριστός Ιερομόναχος π. Θεοδώρητος Μαύρος





ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ

TETAΡΤΗ ΑΠΟΤΕΙΧΙΣΗ!


Κύριε Χρυσόστομε,




Εδώ και δεκαετίες, εσείς και οι υπόλοιποι Επίσκοποι όπως και πολλοί ιερείς της Εκκλησίας της Ελλάδος, ως συνειδητοί οικουμενιστές ή μόνο λόγοις αλλά όχι έργοις ʺαντιοικουμενιστέςʺ, διατηρείτε εκκλησιαστική κοινωνία  και αποδίδετε μία «άτιμον τιμήν» στον πατριάρχη ΚΠόλεως κ. Βαρθολομαίο Αρχοντώνη. Έναν άνθρωπο καταχραστή  της  Θείας Οικονομίας, των Αγίων Πατέρων, και των Αγίων Συνόδων,  που –«γυμνή τη κεφαλή»– διαστρεβλώνει συνειδητά την ευαγγελική διδασκαλία και ρημάζει τον αμπελώνα του Κυρίου.
    Εδώ και δεκαετίες  εσείς και η Ιεραρχία της Ελλάδος, τιμάτε με τα λόγια σας, την στάση σας ή και την απραξία  σας τον καταδικασμένο ως αρχιαιρεσιάρχη από τους αγίους Πάπα Ρώμης και τον συλλείτουργο του κ. Βαρθολομαίο και τους προβάλλετε ως πρότυπο αγάπης και «ευλογία» για τους πιστούς.     

    Είναι πλέον βέβαιο  ότι και ο Άρειος να ήταν πατριάρχης, και ο Νεστόριος και ο Παύλος και ο Βέκκος και ο Καλέκας και ο Μητροφάνης, το ίδιο θα κάνατε,  αφού ο τους αγίους ʺως θύματα του αρχέκακου όφεωςʺ στηλιτεύων κ. Βαρθολομαίος τους εκπροσωπεί όλους παντί σθένει  ξεθάβοντας τα μελανά τους πτώματα και  λιτανεύοντας τα στις ψυχές των Ορθοδόξων.
Εδώ και δεκαετίες  εσείς, οι Επίσκοποι και πολλοί από  τον Κλήρο της Ελλάδος, πάσχοντες από άνοια Πίστεως και μία ʺθεολογικήʺ έπαρση, αναπαύεστε επευλογούντες την επέλαση της νοθείας και διαστρέβλωσης του κηρύγματος του Εσταυρωμένου Χριστού, χάριν των φίλωνλύκων που εισχώρησαν στην Εκκλησία Του. Ακόμη και πριν την Σύνοδο εσείς και όσοι ιερείς σας υπακούουν τυφλά, ξεχνώντας, ότι η υπακοή τους οφείλεται πρώτα στον Χριστό, συμπροσευχόσασταν και συνεργαζόσασταν αντικανονικώς με όλους αυτούς, που παραβιάζουν τους Ιερούς Κανόνες, μιλούν για μεταπατερικές αθεολογίες, μοιράζουν Κοράνια ως δώρο,
επιτρέπουν την είσοδο αιρετικών στα άγια των αγίων, όπως και με αυτούς που δειλοί, όπως είναι, ονομάζουν την αίρεση αλλά δεν πράττουν τίποτα για να την σταματήσουν.  Και όλα αυτά χωρίς ποτέ να ρωτήσετε, αν το ποίμνιο αναπαύεται πνευματικά και ψυχικά με αυτές σας τις ενέργειες. Όταν μάλιστα κάποιος τολμήσει να διαμαρτυρηθεί δεν τον ακούτε ως πατέρες, αλλά τον αγνοείτε και τον εγκαταλείπετε, κουνώντας το δάκτυλο, στο έλεος του Θεού. Αυτόνομα και αυθαίρετα ενεργείτε, ως αυθεντίες με αποκλειστικό δικαίωμα λόγου, ως να αποτελείτε μόνοι σας την Εκκλησία.
Στη Σύνοδο της Κρήτης, αλλα και την επομένη πανηγυρίσατε με τον θριαμβολογώντα κ. Βαρθολομαίο μία ανύπαρκτη ενότητα αποδεικνύοντας την συμπόρευση σας –για άλλη μια φορά– με αυτόν και ξεχνώντας, ότι χωρίς την αποδοχή και επικύρωση των συνοδικών αποφάσεων από τον Θεματοφύλακα της Εκκλησίας, το ορθόδοξο ποίμνιο, ουδέν εποιήσατε.  Κοινωνείτε εκκλησιαστικώς, τιμάτε και προβάλλετε κακοδοξίες, έπεα πτερόεντα και κακοδόξους Επισκόπους που σαν αλλόθρησκοι  κηρύττουν βδελυρές  εκκλησιολογίες, αλλοπρόσαλλες θεολογίες, αλλόκοτες  ερμηνείες  και καινοφανείς αερολογίες και κάνετε αγώνα δρόμου, ποιός θα καινοτομήσει πρώτος στην κακοδοξία.
Συμβάλλετε στην καθιέρωση μιάς άλλης, ολέθριας Πίστης και όχι αυτής που παραλάβατε.         
Γίνατε χειροκροτητές του χειροκροτητή των αντίχριστων.
Μνημονευτές του μνημονευτή των αμνημονεύτων.
Κοινωνοί του κοινωνού των ακοινώνητων.
Συνεργοί του συνεργούντος εις την ανομίαν.
Γίνατε αδιάφοροι, επειδή αργεί το δικαστήριο και καθυστερούν οι ευθύνες και δεν ήρθε ακόμα ο  Κριτής. Είπατε: «αργεί ο Κύριος μου»[1] και σκορπάτε την περιουσία του  – τις ψυχές – που σας εμπιστεύτηκε.
         Υποκρίνεστε ότι φροντίζετε το ποίμνιο στις πολλές του ανάγκες, όταν όμως έρχεται η συναυλία της αίρεσης την αφήνετε να το σαγηνεύει  απολαμβάνοντας την στενή  φιλία σας με τον ενορχηστρωτή της.
         Το λάθος δεν μπορεί  πλέον να ονομάζεται  σωστό, και το πικρό δεν μπορεί να ονομάζεται γλυκό γιατί έτσι συμφέρει σε  μιά Ιεραρχία απροσδιόριστης Πίστης.

Οι Ιεράρχες, ως άλλοι Βαβυλώνιοι,  αποδέχτηκαν για άλλη μία φορά μιαρά δόγματα. Αναγνώρισαν στην Κρήτη ότι δεν υπάρχουν αιρέσεις και  όλες οι κακοδοξίες καθοδηγούνται από το Άγιο Πνεύμα, όπως κάνανε και πριν χρόνια στο Balamand και στο Porto Alegre.
Οικοδομήσατε πύργον και ποιήσατε εαυτοίς όνομα.[2]Οι μεθύωντες τον οίνον της υπερηφανείας. Μας φέρατε καινούριο Ευαγγέλιο.
«Εγκαταλείπομεν – υτήν την Ιεραρχία–, ότι ήγγικεν εις ουρανόν το κρίμα αυτής».[3]
Παύουμε να σας αναγνωρίζουμε ως Ποιμένες  και «τρόπων μέτοχο» των Αγίων Αποστόλων –όπως και όλους που κοινωνούν μαζί σας και με  τον διευθυντή της αίρεσης κ. Βαρθολομαίο–  έχοντας την βεβαιότητα  που μου δίνει η Ορθόδοξη Διδαχή, ότι έτσι θα  γλιτώσω από την συναρίθμηση μου με όσους  ο Κύριος, οι Άγιοι  Ομολογητές, οι Σύνοδοι και Ιεροί Κανόνες καταδίκασαν ως κοινωνούντες με τους κακοδόξους.     Διακόπτουμε κάθε εκκλησιαστική κοινωνία με αυτούς που  δικαιώνουν  έργω ή λόγω ή  σιωπηρά  τους  Άρείους, τους  Νεστορίους, τους Ακακίους, τους Μητροφάνηδες,  τους  Βέκκους, τους Καλέκες, και παραμένω ακλόνητος στην Εκκλησία των αγίων, του Μ. Αθανασίου, του  Αγίου Μελετίου, του Αγίου Ευσταθίου, του Αγίου Γρηγορίου του Θεολόγου, του Αγίου Ιωάννου Δαμασκηνού, του Αγίου Μαξίμου, του Αγίου Μάρκου, του Αγίου Γρηγορίου Παλαμά, των Κολλυβάδων. Αυτούς δηλ. τους οποίους εσείς με το στόμα σας, υποτίθεται, τιμάτε, αλλά με τις πράξεις σας προσβάλλετε.

Σαφή εντολή μας δίνει ο Κύριος μας ότι τα δικά Του πρόβατα δεν πρέπει να ακούν φωνή ξένου ποιμένα άλλα να φεύγουν.[4] Και οι Απόστολοι και οι Σύνοδοι και οι Άγιοι να ξεχωρίσουμε τους εαυτούς μας από τα άτιμα σκεύη [τους ψευδοδιδασκάλους],[5] μας ορίζουν.
«Εὰν ο επίσκοπος ή ο πρεσβύτερος οι όντες οφθαλμοὶ της Ἐκκλησίας κακώς αναστρέφωνται καὶ σκανδαλίζωσι τὸν λαόν, χρὴ αυτοὺς εκβάλλεσθαι. Συμφέρον γάρ εστίν άνευ αυτών συναθροίζεσθαι εις ευ-κτήριον οίκον, ή µετ΄ αυτοὺς εμβληθήναι ως μετὰ Άννα καὶ Καϊάφα εις τὴν γέενναν του πυρός», ερμηνεύει ο Μ.Αθανάσιος.[6]
«Ούτε για λίγη ώρα δεν δεχόμαστε σχέση με αυτούς που κουτσαίνουν στην πίστη... ακόμα κι αν αυτοί μας φαίνονται πολύ γνήσιοι και επίσημοι, εμείς πρέπει να τους σιχαινόμαστε. Όσοι αγαπάμε τον Κύριο», ορίζει ο Μ.Βασίλειος.[7]
«Κάθε κληρικό του οποίου η πίστις, οι λόγοι και τα έργα δεν συμφωνούν με τις διδασκαλίες των Αγίων πατέρων να τον αποστρεφόμεθα και να τον μισούμε ως δαίμονα, έστω κι αν ανασταίνει νεκρούς και κάνει άλλα μύρια θαύματα»,[8] επιτάσσει ο Άγ. Συμεών.
«Όχι μόνο αν κάποιοι λένε συνολικά αντίθετα πράγματα που ανατρέπουν τα πάντα άλλα  και το παραμικρό αντίθετο να διδάξουν να είναι αναθεματισμένοι», διασαφίζει ο  Ιερός Χρυσόστομος.[9]
«Από αυτούς πρέπει να πεταγόμαστε μακρυά όπως πεταγόμαστε όταν συναντάμε ένα φίδι, και να διακόπτουμε κάθε κοινωνία και να φεύγουμε με όλη μας την δύναμη, ακόμα κι αν μας φαίνονται σεβάσμιοι και πράοι», προειδοποιεί ο Μ.Φώτιος.[10]
 «Ούτε οι προσευχές, ούτε οι ελεημοσύνες, ούτε οι Λειτουργίες, ούτε άλλη αρετή είναι αποδεκτή από τον Θεό άν ο άνθρωπος έχει λανθασμένες αντιλήψεις για τον Θεό»,[11] γιατί ο Θεός φανερώθηκε στον άνθρωπο κι άνθρωπος διαστρέφει  την εικόνα Του εξ΄αιτίας της υπερηφάνειας του.
Λοιπόν, «Έξελθε εξ αυτών ο λαός μου, ίνα μη συγκοινωνήσετε ταίς αμαρτίαις αυτής και ίνα εκ των πληγών αυτής μη λάβητε».[12]

Μην σας ξεγελούν τα χειροφιλήματα και οι οσφυοκαμψίες. Εκείνη την φριχτή ώρα δεν θα έχετε απέναντι σας κάποιο Συνοδικό δικαστήριο με φίλους  και συλλειτουργούς στην σύνθεση του, άλλα τα εκατομμύρια των Αγίων Ομολογητών που μαρτύρησαν για αυτά που εσείς οι Επίσκοποι στην Ελλάδα ξεπουλάτε με αγαπολογίες δωρεάν.

«Τοις κοινωνούσιν εν γνώσει [τοις αιρετικοίς] ανάθεμα
                                                         Ζ΄ Οικουμενική Σύνοδος
 Στρατηγούλα Ράθωση, Νίκολαος Χατζής








[1] Λουκ. ιβ΄ 48.
[2]  Γεν. α΄ 4.
[3]  Ιερ. να΄ 9.
[4] Ιω.ι΄ 5
[5] Β΄Τιμ. β΄ 17.
[6] P.G. 35, 33.
[7] Όροι κατ΄επιτομή, ερωτ. ριδ΄.
[8] Άγιος Συμεών ο Νέος Θεολόγος, Λόγος ΣΤ΄.
[9] Ερμηνεία εις την Προς Γαλάτας.
[10] Ε.Π.Ε. 12, 400, 31.
[11] Αγ. Ιωάννου Δαμασκηνού, Ιερά παράλληλα.
[12] Αποκ. ιη΄4.