ΤΗΛΕΦΩΝΙΚΗ ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΤΟΥ π. ΣΑΒΒΑ ΤΟΥ ΛΑΥΡΕΩΤΗ

ΠΗΓΗ: ΝΕΑ ΕΠΟΧΗ

Διαμαρτυρία του Συλλόγου Ορθοδόξων Πατμίων για τη δίωξη του π. Σάββα Λαυριώτη.

Προς:Ι.Μ.Μ. Λαύρας

Κοινοποίηση: Ι. Κοινότης Αγίου Όρους

         

Πάτμος, 26 Ιουλίου 2016 (Νέο Ημερολ.)

†Παρασκευής οσιομάρτ., Ερμολάου ιερομ.

Πανοσιώτατε και λίαν Σεβαστέ μας Γέροντα Πρόδρομε

Σεβαστοί Πατέρες της Γεραράς ΙΜΜ Λαύρας

                                                            Ευλογείτε

Εν πρώτοις θα θέλαμε να Σας εκφράσουμε το βαθύτατο σεβασμό μας, όχι μόνο προς το Μοναχικό Σας Σχήμα αλλά και λόγω του γεγονότος ότι ζείτε στην αρχαιότερη Μονή του Αγίου Όρους, τη Μάνδρα του Αγ. Αθανασίου!

Πιστεύουμε ότι οι δικές Σας Προσευχές εκεί στο ευλογημένο Περιβόλι της Παναγίας είναι που κρατούν την Ελλάδα και τον κόσμο όλο ακόμη ζωντανό.

Θα θέλαμε παρόλ’αυτά να Σας εκφράσουμε την απογοήτευσή μας για κάποια γεγονότα που ακούσαμε. Το σημαντικότερο από αυτά είναι η επίπληξη (κι ενδεχομένως η έκπτωση από τη Γεροντία) του οσιωτάτου Μοναχού π. Σάββα. Ευσεβάστως Σας δηλώνουμε ότι καταδικάζουμε το διωγμό του, όπως καταδικάζουμε και την εκδίωξη οκτώ πατέρων από την Ιερά Μονή Χιλανδαρίου. Η εκδίωξη των οκτώ πατέρων από τη Μονή της μετανοίας τους και ο διωγμός του π. Σάββα δεν οικοδομούν σχέσεις γαλήνης, ορθόδοξης ομολογίας και ομόνοιας στο Άγιον Όρος.

Από το Άγιον Όρος θα περιμέναμε να εκφράσει τη διαμαρτυρία του προς τον Οικουμενικό μας Πατριάρχη, ο οποίος εδώ και χρόνια κατασκανδαλίζει τον Πιστό Λαό, με τα οικουμενιστικά και εν γένει συγκρητιστικά του ανοίγματα αλλά και τη γενικότερη συμπεριφορά του. Κι ο Λαός μακροθύμησε και συγχώρεσε άχρι καιρού... όμως νυν επέστη καιρός! Θα μάθατε ίσως το ότι ο Πατριάρχης αγνοεί επιδεικτικώς τις διαμαρτυρίες των κατοίκων της Ιεράς Νήσου μας αλλά και της ΙΜ Αγ. Ιω Θεολόγου Πάτμου και προτίθεται να παραχωρήσει Ορθόδοξο, εν χρήσει Ι. Ναό σε Παπικούς που επισκέπτονται τα καλοκαίρια το νησί (μάλιστα η τελευταία εντολή του ήταν «εντέλλεσθε να τους εξυπηρετείτε όποτε και για όπου ζητηθεί»!)!

Πανοσιώτατε Γέροντα

Σεβαστοί Πατέρες

Ακόμη κι αν υποτεθεί ότι ο π. Σάββας σε κάποιο σημείο έφταιξε ή υπερέβαλλε (προσωπικά δεν το νομίζουμε), δεν μπορεί να επικροτείτε με τη σιωπή Σας τις ενέργειες του Οικουμεν. Πατριάρχου! Δεν μπορεί να τιμωρούνται αυτοί που έχουν δίκιο ενώ οι ασχημονούντες προς την Αγία Ορθοδοξία και τους Θεοφόρους Πατέρες, να οργανώνουν πολυδάπανα Συνέδρια εν μέσω οικονομικής κρίσης  στα οποία να προσπαθούν με απειλές και κάθε μέσο να εγκαθιδρύσουν τις ψυχωλέθριες ιδέες τους! Δεν έχει καμία σημασία αν η Ρωσσία και άλλοι αποδοκίμασαν τη στάση του Οικουμεν. μας Πατριάρχου και τις αποφάσεις του Συνεδρίου της Κρήτης. Σημασία έχει η πρόθεσή του και η επιμονή του! Δεν μπορεί να υπηρετείτε εμμέσως –έστω και άθελά Σας- τους στόχους της «Νέας Τάξης πραγμάτων», του Πάπα (που τόση χαρά εξέφρασε για τα τεκταινόμενα στην Κρήτη!) και των οικουμενιστών κατασκανδαλίζοντας τους Πιστούς Χριστιανούς. Ο λαός περιμένει από Εσάς μια αντίδραση δυναμική και συγκεκριμένη! Είναι υποχρέωση όλων ημών να αντιδρούμε όπως καλύτερα από εμάς γνωρίζετε! «Υποχρέωση διδασκόντων και διδασκομένων... Εντολή γαρ Κυρίου  μη σιωπάν εν καιρώ κινδυνευούσης Πίστεως» λέει ο Αγ. Θεόδωρος ο Στουδίτης και συνεχίζει «...ότε περί Πίστεως ο λόγος ουκ έστιν ειπείν, “ Εγώ τις ειμι;” [...] Ώστε και αυτός ο πένης πάσης απολογίας εστέρηται εν ημέρα κρίσεως, μη τανύν λαλών, ως κριθησόμενος δια τούτο και μόνον»! Και σε άλλο σημείο:«Ου μόνον ει βαθμώ τις και γνώσει προέχων εστίν οφείλει διαγωνίζεσθαι, λαλών και διδάσκων τον της ορθοδοξίας λόγον, αλλά γαρ και ει μαθητού τάξιν επέχων είη, χρεωστεί παρρησιάζεσθαι την αλήθειαν και ελευθεροστομείν. Ουκ εμός ο λόγος του αμαρτωλού, αλλά του θείου Χρυσοστόμου, επεί και άλλων πατέρων». Ο δε ΆγιοςΝικόδημος ο Αγιορείτης, επ’ αφορμή της Εορτής της Συνάξεως των Αρχαγγέλων, οι οποίοι αντέδρασαν στην πτώση του ανωτέρου αυτών Εωσφόρου, γράφει επί λέξει περί της αντιδράσεως των υφισταμένων στο κακό: «Τι λοιπόν άτακτον η άτοπον ακολουθεί, αν ο κατώτερος Μιχαήλ ο μείνας εν τω αγαθώ, βλέπων τας ανωτέρω αρχάς και εξουσίας να εκπίπτωσι του αγαθού εμύησεν αυτάς και εδίδαξε να μένωσιν εν τω αγαθώ; βέβαια ουδέν». (1)

Είμαστε σίγουροι ότι Εσείς, ως γνώστες των Θείων Γραφών, θα αρθείτε στο ύψος των περιστάσεων και αφενός μεν ΔΕΝ θα τιμωρήσετε τον π. Σάββα, αφετέρου δε, σε συννενόηση με τους Σεβαστούς Γέροντες των υπολοίπων δεκαεννέα Ι. Μονών του Όρους, θα διαμαρτυρηθείτε στον Οικουμενικό μας Πατριάρχη για τα σημαντικά αυτά λάθη που με επιμονή και φρόνημα διαπράττει αλλά και στην ΙΜ Χιλανδαρίου για τη δίωξη των Μοναχών της!

Μετά της προσηκούσης τιμής ασπαζόμαστε τη δεξιά Σας και στέλλουμε τη μετάνοιά μας.

Η προσωρινή Διοικούσα Επιτροπή του Συλλόγου

ΥΓ) Καθώς συντασσόταν η παρούσα επιστολή, πληροφορηθήκαμε μέσω άρθρου στο διαδικτυο(Ιντερνετ) την ερήμην καταδίκη του π. Σάββα. Ελπίζουμε ότι πρόκειται περί ανυπόστατων φημών και παραπληροφόρησης, διότι αδυνατούμε να πιστέψουμε ότι η σεβαστή Σύναξη της Μονής θα προέβαινε σε τέτοια πράξη που θα τους έθετε αυτομάτως υπόλογους ενάντι του Θεού και του Αγίου Αθανασίου ως και των ομολογητών Αγίων του Αγιωνύμου Όρους!


Βιβλιογραφικές αναφορές

1) Πρωτοπρεσβύτερος Νικόλαος Μανώλης, Αδηφάγο τέρας ο Οικουμενισμός (Άρθρο) http://agiosioannisprodromos.blogspot.gr/2015/04/blog-post_122.html
2) Παναγιώτη Τελεβάντου - ΕΚΚΛΗΣΗ ΣΤΗΝ ΙΕΡΑ ΜΟΝΗ ΤΗΣ ΜΕΓΙΣΤΗΣ ΛΑΥΡΑΣ ΝΑ ΣΤΑΜΑΤΗΣΕΙ ΤΟ ΔΙΩΓΜΟ ΤΟΥ π. ΣΑΒΒΑ http://panayiotistelevantos.blogspot.gr/2016/07/blog-post_672.html

ΠΟΙΑ ΕΙΝΑΙ Η ''ΚΟΚΚΙΝΗ ΓΡΑΜΜΗ'' ΤΩΝ ΜΝΗΜΟΝΕΥΤΩΝ ΟΡΘΟΔΟΞΩΝ;

ΦΩΤΟ ΑΠΟ ΤΗΝ ΥΠΟΔΟΧΗ ΤΟΥ ΟΙΚ. ΠΑΤΡΙΑΡΧΗ ΣΤΑ ΧΑΝΙΑ

Παρακολουθώντας τα εκκλησιαστικά δρώμενα και ειδικά μετά την διεξαγωγή της λεγομένης ''Μεγάλης Συνόδου'', συνεχίζουμε να βλέπουμε μία ''ήπια'' αντιμετώπιση των Οικουμενιστών από τους Ορθοδόξους εκτός ελαχίστων εξαιρέσεων.

Πολλοί παλαιότερα λέγανε δικαιολογώντας τις θέσεις τους, ότι δεν υπήρχε καμία συνοδική διαγνώμη που να επικυρώνει επίσημα τον Οικουμενισμό ασχέτως αν ο Οικ. Πατριάρχης συνεχώς δήλωνε:

«Μακαριώτατε,

Αι μετά των ετεροδόξων επαφαί, περιλαμβανομένων των μετ’ αυτών θεολογικών διαλόγων, δεν αποτελούσιν ενεργείας ωρισμένων Εκκλησιών ή προσώπων, αλλά, ως είπομεν, συνοδικάς αποφάσεις πασών ανεξαιρέτως των Ορθοδόξων Εκκλησιών, περιλαμβανομένης και της καθ’ Υμάς Αγιωτάτης Εκκλησίας της Ελλάδος, ως είναι η ομόφωνως απόφασις της Γ’ Προσυνοδικής Πανορθοδόξου Διασκέψεως (1986) και αι υπογραφείσαι και συνημμένως εν αντιγράφω αποστελλόμεναι συμφωνίαι επί του περιεχομένου του μετά της Ρωμαιοκαθολικής Εκκλησίας θεολογικού ημών διαλόγου.

Προκαλεί βαθίαν θλίψιν η διαπίστωσις ότι τούτο λησμονείται υπό των υπογραψάντων την «Ομολογίαν» ταύτην» (http://www.amen.gr/article/epistoli-bartholomaiou-se-ierwnumo-gia-tin-omologia-pistews)

και πάλιν:

«Ὁμολογοῦμεν ὅτι μεγάλως ἀπασχολοῦσι τὴν Μητέρα Ἐκκλησίαν, πεποίθαμεν δὲ καὶ τὴν Ὑμετέραν, αἱ κινήσεις καὶ ἐκδηλώσεις ὁμαδοποιημένων προσώπων, εὐτυχῶς, τό γε νῦν, μικρᾶς ἐμβελείας, στόχον ἔχουσαι τὴν ἀμφισβήτησιν καὶ τὴν κριτικὴν ἀποφάσεων πανορθοδόξως ληφθεισῶν, συμφωνούσης καὶ προσεπικυρούσης καὶ τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος, περὶ συμμετοχῆς τῆς ὅλης Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας εἰς τοὺς διεξαγομένους μετὰ τῶν ἑτεροδόξων διμερεῖς καὶ πολυμερεῖς Θεολογικοὺς Διαλόγους καὶ τὰς διαχριστιανικὰς συναντήσεις ἐν τῷ Παγκοσμίῳ Συμβουλίῳ Ἐκκλησιῶν, τῷ Συμβουλίῳ Εὐρωπαϊκῶν Ἐκκλησιῶν καὶ ἄλλοις παρεμφερέσι διαχριστιανικοῖς ὀργανισμοῖς» (http://aktines.blogspot.gr/2012/03/blog-post_5989.html)

Επίσης 

-Υπάρχει η Συνοδική Εγκύκλιος του 1920.

-Υπάρχει η δημιουργία του Π.Σ.Ε. με συμμετοχή και των Ορθοδόξων

-Υπάρχει η Συνοδική αναγνώριση των Μονοφυσιτών στό Σαμπεζύ (υπογράφηκε υπό 9 Ορθόδοξες Εκκλησίες).

-Υπάρχουν οι ενωτικές αποφάσεις των Πατριαρχείων Αλεξανδρείας καί Αντιοχείας μέ τούς Μονοφυσίτες.

-Υπάρχει η Συνοδική αναγνώριση των Λατίνων στό Μπάλαμαντ (Καί άλλες πλείστες ενωτικές συμφωνίες του πατριαρχείου Κωνσταντινουπόλεως πού έχουν δημοσιευθεί κατά καιρούς στόν "Ο.Τ."!)

-Υπάρχει η επίσημη άρση των Αναθεμάτων τό 1965.

-Υπάρχει η επίσημη αναγνώριση του βαπτίσματος καί της ιερωσύνης των Λουθηρανών στό Φράιζινγκ υπό τόν Γερμανίας Αυγουστίνο καί τήν τοπική του Σύνοδο.

και και και.........

Ποιά άλλη επισημότερη διακήρυξη της αίρεσης χρειάζεται, εκτός από τίς επίσημες συμφωνίες αναγνώρισης των αιρετικών, πού είναι γεγονός, αφού έχουμε γυμνή τη κεφαλή επαναλαμβανόμενες, δημόσιες πασίδηλες καί προφανείς διακηρύξεις, πού μετουσιώνονται σέ αδιαμφισβήτητη πράξη μέ τήν κοινή λατρεία καί τήν συμπροσευχή;

Τί είναι σημαντικότερο;

Η θεωρητική αναγνώριση μέ κοινή υπογραφή, ή η μετουσίωση της αιρετικής πίστης σέ πράξη, (δοξολογίες, εσπερινού, όρθρου, αρτοκλασίες, κοινά μυστήρια, γάμου, βαπτίσεων, αγιασμών, κηδειών, ουνιτικών συλλείτουργων καί διακοινω-νίας μέ τούς Λατίνους, τούς Προτεστάντες καί τού Μονοφυσίτες;).

Και ερχόμαστε στο σήμερα. Μετά από την λεγομένη ''Μεγάλη Σύνοδο'', βλέπουμε πια να παραδέχονται οι περισσότεροι την επίσημη πια Συνοδική νομιμοποίηση του Οικουμενισμού (που περίμεναν μερικοί για να αντιδράσουν δια της Πατερικής στάσεως άσχετα αν υπήρχε και τότε), και όμως άλλα λέγουν και άλλα πράττουν! 

Θα θυμίσουμε όπως και παλαιότερα τον υπέροχο μύθο του χταποδιού από τον πολύ Φώτη Κόντογλου!

«Κάθεται η χταπόδα με το χταποδάκι στον πάτο της θάλασσας. Όπου, με την απόχη πιάνουνε το χταποδάκι, και τ' ανεβάζουνε απάνω. Το μικρό φωνάζει στη μάνα του: «Με πιάσανε, μάνα!». Εκείνη τ' αποκρίνεται: «Μη φοβάσαι, παιδί μου!». Το χταποδάκι φωνάζει πάλι: Με βγάλανε από το νερό, μάνα! «Μη φοβάσαι, παιδί μου!». - «Με σγουρίζουνε, μάνα!» - «Μη φοβάσαι, παιδί μου!» - «Με κόβουνε με το μαχαίρι!» - «Μη φοβάσαι!» - «Με βράζουνε στο τσουκάλι!» - «Μη φοβάσαι!» - «Με τρώνε, με μασάνε!» - «Μη φοβάσαι, παιδί μου!» - «Με καταπίνουνε!» - «Μη φοβάσαι!» - «Πίνουνε κρασί, μάνα!» - «Αχ! Σ' έχασα, παιδί μου!». (Απόσπασμα από το βιβλίο «Μυστικά Ανθη», Εκδόσεις: Αστήρ – Παπαδημητρίου).

Τελικά ποιά είναι η ''κόκκινη γραμμή'' των μνημονευτών Ορθοδόξων; Ή μήπως δεν υπάρχει;