Απάντηση στο ανακοινωθέν της Ι.Κ. Σκήτης του Τιμίου Προδρόμου

ΣΗΜΕΙΩΣΙΣ ''ΕΝ ΤΟΥΤΩ ΝΙΚΑ'': ΔΕΙΤΕ ΣΤΟ KAΤΩΘΙ ΛΙΝΚ ΜΕΤΑΦΡΑΣΜΕΝΟ, ΑΠΟ ΤΟ ΙΣΤΟΛΟΓΙΟ ΜΑΣ, ΤΟ ΑΝΑΚΟΙΝΩΘΕΝ ΤΗΣ ΣΚΗΤΗΣ ΤΟΥ ΤΙΜΙΟΥ ΠΡΟΔΡΟΜΟΥ

http://entoytwnika1.blogspot.gr/2017/06/blog-post_28.html

Απάντηση στο ανακοινωθέν της Ι.Κ. Σκήτης του Τιμίου Προδρόμου

«αὕτη δέ ἐστιν ἡ κρίσις, ὅτι τὸ φῶς ἐλήλυθεν εἰς τὸν κόσμον, καὶ ἠγάπησαν οἱ ἄνθρωποι μᾶλλον τὸ σκότος ἢ τὸ φῶς· ἦν γὰρ πονηρὰ αὐτῶν τὰ ἔργα» 

(Κατά Ἰωάννην 3:19)

Σε «επίσημο» ανακοινωθέν της Ι.Κ.Σκήτης του Τιμίου Προδρόμου, το οποίο υπογράφτηκε από τον Γέροντα Αθανάσιο Αρχιμανδρίτη, τον Δίκαιο της Σκήτης, και από τους συν αυτώ αδελφούς εν Χριστώ, δηλώνουν τα εξής:

1. Στην Ρουμανική Σκήτη του Τιμίου Προδρόμου πότε δεν έχε γίνει διακοπή μνημόσυνου του Οικουμενικού Πατριάρχη, πράγμα το οποίο, δυστυχώς, δεν ισχύει, διότι εγώ, προσωπικά, μαζί με άλλους δύο πατέρες κληρικούς διέκοψα το μνημόσυνο από τον Σεπτέμβριο του 2016, με την ευλογία του Πνευματικού Πατέρα Ιουλιανού και του ιδίου του Δικαίου μας, του Γέροντα Αθανασίου, πράγμα που καταγράφτηκε στα πρακτικά της Γεροντικής Σύναξης της Σκήτης, και από τις 4/17-12-2016 διακόπηκε επίσημα στη Σκήτη το μνημόσυνο του Πατριάρχη Βαρθολομαίου από τη Γεροντική Σύναξη της Σκήτης, με επικεφαλή τον Γέροντα Αθανάσιο, τον Δίκαιο της σκήτης, γεγονός το οποίο καταγράφεται στα πρακτικά της Σύναξης με αρ. πρωτ. 71. Ο ίδιος ο Δίκαιος υποτάχθηκε στην πλειοψηφία που δηλώθηκε δια ψήφου και είπε: «από σήμερα και πέρα δεν μνημονεύουμε πια». Πιστεύουμε ότι αυτό που θέλει να δείξει ο Δίκαιος σε αυτό το ανακοινωθέν είναι ότι ο ίδιος θεωρεί ότι δεν διέκοψε το μνημόσυνο, διότι δεν λειτούργησε πια μετά από εκείνη την ημέρα μέχρι την εορτή της Γέννησης του Κυρίου, όταν ο ίδιος μνημόνευσε το όνομα του Πατριάρχη Βαρθολομαίου, παρόλο που εξέφρασε τη διαφωνία του προς την απόφαση της Σύναξης να διακόψει το μνημόσυνο ήδη από την επίσκεψη της Επιτροπής εκ μέρους της Ι.Μ.Μ. Λαύρας με επικεφαλή τον Καθηγούμενό της – τον Αρχιμανδρίτη Προδρόμου – στις 15/28-12-2017. Εδώ πρέπει να επισημάνουμε ότι όλη η αδελφότητα της Σκήτης υπέστη πιέσεις εκ μέρους της Επιτροπής της Μέγιστης Λαύρας για επαναλάβει το μνημόσυνο του αιρετικού Πατριάρχη, για τον οποίον οι Λαυριώτες Πατέρες έλεγαν ότι είναι κατεξοχήν ορθόδοξος. Πιστεύουμε ότι και οι πιέσεις της Λαύρας αποτελούν έναν λόγο που οδήγησε τον Δίκαιο να αλλάξει γνώμη σχετικά με την απόφαση της Σύναξης. Παρόλα αυτά, ένα μόνο μέλος της Σύναξης επανέλαβε το μνημόσυνο μαζί με τον Γέροντα Δίκαιο, ενώ το υπόλοιπο της αδελφότητας επανήλθε στη μνημόνευση μόνο αφού οι μη μνημονεύοντες πατέρες εκδιώχθηκαν με πιέσεις και πονηρό τέχνασμα από τη Σύναξη και από την αδελφότητα, ή κάποιοι παραιτήθηκαν για το καλό και την ειρήνη της αδελφότητας.

Μετά από όλα αυτά, κατά την περίοδο των Χριστουγέννων και της Θεοφανίας, ο Γέροντας Δίκαιος Αθανάσιος παραιτήθηκε για λίγες μέρες, διότι η Σύναξη δεν συμφωνούσε μαζί του και με τους όρους της μνημόνευσης. Και για την επαναφορά του στο αξίωμα του Δικαίου, μερικοί από όσους επέμεναν στη μη μνημόνευση αποδέχτηκαν μερικούς από τους όρους που έθεσε ο Γέροντας Δίκαιος, δηλαδή να λειτουργήσουν ως οικονομία σε συλλείτουργο στην εορτή της Σκήτης – την Θεοφάνια – μαζί με τον Καθηγούμενο της Μέγιστης Λαύρας, και ύστερα τους έχει υποσχεθεί την αποδοχή τους ως λειτουργούντες ιερείς στην εκκλησία χωρίς να μνημονεύουν.

Μερικοί υποτάσσονται σε όλους τους όρους αυτούς μέχρι σήμερα και λειτούργησαν σε συλλείτουργα, και μερικοί υποτάχθηκαν εν μέρει, χωρίς να λειτουργήσουν τότε με τον Καθηγούμενο της Λαύρας, ούτε στην εκκλησία μετά, διότι μετά τους το απαγόρευσε ο Γέροντας Δίκαιος, επειδή προκαλούσαν, δήθεν, διασάλευση και σχίσμα στην αδελφότητα - και αυτό μέχρι την καθησύχαση των πραγμάτων.

2. Υποστηρίχθηκε ότι ο Γέροντας Ιουλιανός θα είχε υποστεί πιέσεις και του έχουν αποσπαστεί με το ζόρι κάποιες δηλώσεις εναντίον του οικομενισμού και της Συνόδου της Κρήτης, και συγκεκριμένα σχετικά με τη διακοπή του μνημόσυνου του επισκόπου και ότι ο Γέροντας Ιουλιανός δεν άλλαξε σε τίποτε, και παρέμεινε όπως και πριν της Συνόδου.

Η αλήθεια είναι ότι πράγματι ο Γέροντας Ιουλιανός δεν άλλαξε σε τίποτε και παρέμεινε εξίσου ορθόδοξος όπως και πριν τη Σύνοδο, ώστε τώρα δεν μεταλαμβάνει τα Θεία Μυστήρια μαζί με όσους υποστηρίζουν το ψέμα και την αίρεση, ούτε εξομολογείται πια στον Γέροντα Δίκαιο, αλλά σε άλλο πνευματικό πατέρα της αδελφότητας, διότι, αφού ο Γέροντας είπε στον Δίκαιο να διακόψει το μνημόσυνο και να μας αφήσει να λειτουργήσουμε, ο Δίκαιος τον αποκάλεσε πλανεμένο και διέκοψε οποιαδήποτε επικοινωνία μαζί του.

Διευκρινίζουμε ότι ο Γέροντας Ιουλιανός και μόνος έκλινε τη ζυγαριά της θέσης μας προς τη διακοπή μνημόσυνου στη Σύναξη της Σκήτης, ώστε όλοι μείναμε έκπληκτοι από την κατηγορηματική του απόφαση, λέγοντας: «εγώ θέλω να πεθάνω ορθόδοξος». Τώρα εμείς, όσοι τηρούμε στη συνέχεια τη διακοπή μνημόσυνου, παρόλο που ο Γέροντας Ιουλιανός και μερικοί μη μνημονεύοντες κληρικοί, χάρη της ειρήνης της αδελφότητας, συμμετείχαν και ακόμη συμμετέχουν σε μερικές κοινές ακολουθίες με την αδελφότητα, κατηγορούμαστε ότι κάναμε σχίσμα στην Σκήτη, αν και σχίσμα έγινε τότε όταν το κύριο μέρος της αδελφότητας επανήλθε στην κοινωνία με την αίρεση δια της μνημόνευσης του Πατριάρχη εξαιτίας του Γέροντα Δικαίου. Οπότε, δεν είμαστε εμείς σε σχίσμα, αλλά όσοι υποστηρίζουν την αίρεση του οικουμενισμού.

3. Ισχυρίζεται στο ανακοινωθέν ότι η μνημόνευση του Πατριάρχη Βαρθολομαίου δεν επιβλήθηκε από κάποια αρχή εκτός της αδελφότητας, αλλά από την ίδια τη θέληση της αδελφότητας να παραμένει σε κοινωνία με τον οικείο επίσκοπο, πράγμα που δεν ισχύει, διότι, όπως είπαμε προηγουμένως, η αδελφότητα στην πλειοψηφία της ήταν εναντίον της μνημόνευσης, και αυτό φάνηκε στη συνάντηση με την Επιτροπή της Λαύρας στις 15/28-12-2016, όταν οι ίδιοι οι εκπρόσωποι της Λαύρας μπόρεσαν να διαπιστώσουν ότι η πλειοψηφία είναι εναντίον της Συνόδου της Κρήτης. Μόνο μετά από τις πιέσεις εκ μέρους της Μονής της Λαύρας στη Σύναξη και στην αδελφότητα της Σκήτης με απειλές ότι θα μας διώξουν από την Σκήτη και θα φέρουν από την Ρουμανία άλλη αδελφότητα, ακόμα και ότι θα μας αντικαταστήσουν με ελληνική αδελφότητα, μόνο τότε επανήλθαν οι πατέρες της Σκήτης στη μνημόνευση. Αλλιώς, πως θα έφταναν οι πέντε πατέρες σε τόσο αυστηρά μέτρα ώστε να διακόψουν οποιαδήποτε εκκλησιαστική κοινωνία με την αδελφότητα;

4. Ισχυρίζεται ότι ο Γέροντας Δίκαιος Αθανάσιος δεν έδωσε ποτέ ευλογία σε πατέρες της αδελφότητας να εκπροσωπεύσουν την Σκήτη σε διάφορες ομιλίες στην Ρουμανία για το θέμα της Συνόδου της Κρήτης και ισχυρίζεται ότι οι εν λόγω ομιλίες παροτρύνουν δήθεν σε απόσπαση από την Εκκλησία – πράγμα που αποτελεί λανθασμένη ερμηνεία του ΙΕ΄ Κανόνα της Πρωτοδευτέρας Συνόδου της Κωνσταντινούπολης, ο οποίος κανόνας επιτρέπει στον ιερέα τη διακοπή μνημόσυνου εκείνου του επισκόπου, ο οποίος κηρύττει την αίρεση γυμνή τη κεφαλή, διακοπή για την οποία αυτός δεν αξιώνεται για καθαίρεση, αλλά αντίθετα για έπαινο, διότι φυλάγει την Εκκλησία από σχίσματα και αιρέσεις. Τώρα όμως φτάσαμε στο σημείο να ισχυρίζεται ότι αυτός ο κανόνας δεν έχει πνευματική δύναμη, διότι συντάχθηκε από ανθρώπους. Επίσης, ερμηνεύονται μερικοί ισχυρισμοί του Αγίου Παϊσίου του Αγιορείτη και του Αγίου Πορφυρίου, οι οποίοι λένε ότι δεν πρέπει να κάνουμε από το κάθε κελί ιδιωτική εκκλησία εξαιτίας του κάθε λανθασμένου ισχυρισμού του Πατριάρχη, όμως δεν υπολογίζεται ότι άλλη ήταν η συνάφεια των γεγονότων στην εποχή του Οσίου Παϊσίου και άλλη είναι η σημερινή συνάφεια, όταν έχουμε λανθασμένες αποφάσεις μιας ολόκληρης Συνόδου που αυτοαποκαλείται «Αγία και Μεγάλη».

Ούτως ή άλλως, οι δύο μοναχοί οι οποίοι συμμετείχαν στις ομιλίες εναντίον της Συνόδου της Κρήτης στην Ρουμανία έφυγαν από την αρχή με την άδεια του Γέροντα Δικαίου και με την ευλογία του Πνευματικού Πατρός Ιουλιανού.

5. Επίσης, λέγεται για τους μη μνημονεύοντες ότι δεν εντάσσονται με κανένα τρόπο στην κοινοβιακή ζωή της Σκήτης και δεν συμμετέχουν στην κοινοβιακή λειτουργική ζωή, και διάγουν ιδιόρρυθμη ζωή, και ότι δεν υπόκεινται καμία πίεση, πράγμα που δεν αληθεύει, διότι, το αντίθετο, αποκλείστηκαν από τα διακονήματα και από το κοινοβιακό τραπέζι, όταν ομολόγησαν την αντίστασή τους απέναντι στη Σύνοδο της Κρήτης και την άρνηση να συμμετάσχουν στις ακολουθίες όπου μνημονεύεται ο Πατριάρχης Βαρθολομαίος, λόγος για τον οποίο κατηγορήθηκαν ως σχισματικοί.

Βεβαίως, αγάπη με το ζόρι δεν γίνεται, και από τον διάλογο αγάπης με τους αιρετικούς καταντήσαμε στον διάλογο βίας με τη δική μας εκκλησία. Τότε διερωτώμεθα ποιοι είναι οι αιρετικοί και οι σχισματικοί, ποιοι έχουν πραγματική αγάπη και ποιοι όχι;

6. Παρατηρείται ξεκάθαρα ότι μια συγκεκριμένη μειονότητα θέλει να επιβάλει στην πλειοψηφία τις ιδέες τις, ενεργώντας διά της απάτης, του συμβιβασμού και μερικές φορές διά της βίας, διότι είναι άνθρωποι που έχουν την εξουσία στα χέρια τους, και κυρίως στην Εκκλησία το κάνουν στο όνομα της υπακοής στους προϊσταμένους, και το εκπληκτικό είναι ότι το κάνουν ακριβώς με τις μεθόδους της πλύσης εγκεφάλου, όπως στην εποχή του κομμουνισμού που μόλις ξέπεσε.

Για παράδειγμα, ισχυρίζεται: «Είναι ακόμα νωρίς για τη διακοπή μνημόσυνου», «να σιωπήσουμε για την ειρήνη των εκκλησιών», «μη τυχόν προκαλέσουμε σχίσμα στην Εκκλησία», «για να μην χάσουμε τη Σκήτη», «είμαστε μόνο μια μικρή κοινότητα η οποία δεν έχει εξουσία στο Άγιο Όρος, εμείς σηκωθήκαμε να ομολογήσουμε;», λένε ότι «δεν είναι η δουλειά μας, αλλά των προϊσταμένων», ότι «εμείς τηρούμε μόνο τον ΙΕ΄ Κανόνα και τα υπόλοιπα τα παραβιάζουμε», «ότι κάναμε από τους Κανόνες ένα σύστημα» κλπ. και με όλους τους ισχυρισμούς αυτούς θέτουν τον εαυτό τους υπεράνω των Κανόνων της Αγίας Εκκλησίας και της Αλήθειας. 

Η ειρήνη δεν είναι υπεράνω της Αλήθειας της πίστεως, αλλιώς δεν θα έλεγε ο ίδιος ο Κύριος: «Μὴ νομίσητε ὅτι ἦλθον βαλεῖν εἰρήνλθον βαλεῖν εἰρήνην, ἀλλὰ μάχαιραν» (Μτ. 10:34).ην ἐπὶ τὴν γῆν· οὐκ ἦ

Όταν πρόκειται για το δικό μας δίκαιο, τότε «η ειρήνη είναι τέσσερις φορές μεγαλύτερη από τη δικαιοσύνη» (Ιωάννου του Κλίμακος) και πρέπει να προτείνουμε την ειρήνη, αλλά όταν πρόκειται για την πίστη πρέπει να γίνουμε ρομφαία.

7. Ως μέλος της Συνάξεως της Ρουμανικής Σκήτης Προδρόμου είμαι σε θέση να δηλώσω ότι δεν ήξερα για τη δημοσίευση του εν λόγω ανακοινωθέντος εκ μέρους της Σκήτης του Τιμίου Προδρόμου, πράγμα που αποτελεί παράβαση του Εσωτερικού Κανονισμού Λειτουργίας της Σκήτης, ο οποίος προβλέπει ότι οποιοδήποτε έγγραφο εξαιρετικής αξίας, όπως είναι το έγγραφο που εξέδωσε ο Δίκαιος, οφείλει πρώτα να εγκριθεί από τη Σύναξη της Σκήτης και να υπογραφτεί από τον Δίκαιο και από τους δύο ετησίους Επιτρόπους. Αυτό δείχνει ότι δεν δόθηκε καμία σημασία στη Σύναξη και ότι το έγγραφο είναι παράνομο και άκυρο. Πράγμα που επιβεβαιώνει εκείνο που ισχυρίσθηκε παραπάνω ότι επιδιώκεται με οποιαδήποτε και αν είναι η τιμή τη διαγραφή του κάθε ίχνους διαμαρτυρίας εναντίον της Συνόδους της Κρήτης και του Πατριάρχη.

Ο Θεός όμως, με την πάροδο του χρόνου, θα ξεσκεπάσει το προσωπείο όσων είναι απατεώνες και ψεύτικοι ποιμένες, διότι τώρα είναι ο καιρός της επιλογής και του κοσκινίσματος, όταν δούμε ότι τους μεν θέλουν να κοιμίσουν με ωραία λόγια, όπως π.χ. ειρήνη, ηρεμία, αγάπη, τα οποία δεν κάνουν τίποτε άλλο παρά μόνο να μας φανερώσουν πιο γλυκιά την καταστροφή, πάντως παραμένει καταστροφή, και τους δε, που λένε την αλήθεια, τους διώκουν.

8. Ασφαλώς, πρέπει να αγωνιζόμαστε και με την προσευχή, αλλά και με τον λόγο και την απομάκρυνση από όσους έχουν κοινωνία με την αίρεση του οικουμενισμού διά της σιωπηλής συγκατάθεσης, διότι ο Θεός δεν ευδοκεί τις κοινότητες όπου υπάρχουν πολλοί, αλλά πλανεμένοι, αλλά εκεί που υπάρχουν λίγοι, αλλά εν τη αληθεία, διότι λέει ο Κύριος: «ἀγωνίζεσθε εἰσελθεῖν διὰ τῆς στενῆς πύλης· ὅτι πολλοί, λέγω ὑμῖν, ζητήσουσιν εἰσελθεῖν καὶ οὐκ ἰσχύσουσιν» (Λκ. 13:24).

Αν εμείς, ως μοναχοί, και ιδιαιτέρως ως αγιορείτες μοναχοί αρχίσαμε κα σκεφτόμαστε τόσο κοσμικά, τι να περιμένουμε από τους άλλους κληρικούς και από τους λαϊκούς, και ακόμα περισσότερο από τους καλοπροαίρετους του κόσμου τούτου. Εμείς που αποκαλούμαστε αγγελικό σκήνωμα και φως των λαϊκών, να γίνουμε καθοδηγητές στο σκότος; Μη γένοιτο!

9. Παρόλο που λέγεται ότι μέχρι την επόμενη Σύνοδο, η οποία θα καταδικάσει την αίρεση του οικουμενισμού, η χάρη ενεργεί και διά των οικουμενιστών ιεραρχών προς τη σωτηρία του αμαθούς λαού, διά της οικονομίας, εμείς όμως πιστεύουμε ότι κοινωνούν «εἰς κρῖμα» με τα Θεία Μυστήρια, και όχι προς σωτηρία, εφόσον έπεσαν σε αίρεση και πλάνη, δεδομένου ότι κρύπτουν την αίρεση κάτω από τη μάσκα της ευλάβειας: «ὥστε πλανῆσαι, εἰ δυνατόν, καὶ τοὺς ἐκλεκτούς» (Μτ. 24:24).

Για παράδειγμα, με το να προωθήσουν ισχυρισμούς του είδους: «δεν έχουμε όλοι έναν μοναδικό Θεό;». «κι εμείς πιστεύουμε στον Θεό, όπως και οι Εβραίοι» (αλλά δεν αναφέρουν καθόλου που είναι ο Υιός), ότι «και οι αιρετικοί είναι εκκλησίες» και ότι «μερικοί έχουν και Θεία Μυστήρια, αλλά εκφράζονται με ελάχιστες διαφορές, όλοι είμαστε αδέλφια εν Χριστώ», ότι «και αυτοί είναι εκκλησίες, αλλά δεν βρίσκονται σε πλήρη κοινωνία μαζί μας» κλπ.

Εμείς, βέβαια, δεν συμφωνούμε με τέτοιους βλάσφημους και επιπόλαιους ισχυρισμούς και πιστεύουμε ότι τέτοιοι ισχυρισμοί αποτελούν ήδη αίρεση λόγω του ιδίου του τρόπου σκέψεως, και δυστυχώς, διά της Συνόδου της Κρήτης μερικές από αυτές τις ιδέες αποδέχτηκαν ως αληθινές, αλλοιώνοντας με αυτόν τον τρόπο την ιδιότητα της Εκκλησίας και εντάσσονται έτσι στην κατηγορία των αιρέσεων.

Εμείς, ασφαλώς, δεν ανήκουμε στην εκκλησία που κηρύχτηκε στην Κρήτη, αλλά στην αληθινή Εκκλησία του Χριστού, στην Εκκλησία όλων όσων θέλουν να διατηρούν γνήσια την Αλήθεια και τώρα χαρακτηρίζονται ως διαταρακτικούς και σχισματικούς. Ο πραγματικός σκοπός του οικουμενισμού δεν είναι η ενότητα των Χριστιανών, αλλά η ισοπέδωση των συνειδήσεων και η δημιουργία μιας καινούριας εκκλησίας συγκριτικού είδους.

10. Όσοι διέκοψαν το μνημόσυνο δεν ίδρυσαν και ούτε επιδιώκουν να ιδρύσουν μια άλλη εκκλησία και δεν κάνουν σχίσμα διότι δεν λειτουργούν και δεν προσεύχονται με όσους μνημονεύουν τους ιεράρχες που υπέγραψαν στην Κρήτη, διότι δεν χώρισαν από την Εκκλησία, αλλά μόνο από τον αιρετικό ιεράρχη, και δεν μνημονεύουν κάποιον άλλον επίσκοπο στη θέση του έως ότου εκείνος θα αποφασίσει με το μέρος ποιανού είναι και ποιον υπηρετεί, τον Χριστό ή το πνεύμα του κόσμου τούτου; Εμείς δεν θεωρούμε για τον εαυτό μας ότι βγήκαμε από την Εκκλησία, διότι υπερασπίζουμε την Εκκλησία από σχίσματα και αιρέσεις, ενώ όσοι έχουν την εντύπωση ότι βρίσκονται στην Εκκλησία, αλλά με τον νου και την πράξη, από φόβο και άγνοια, συμβιβάζονται με τους αιρετικούς και την αίρεση, αυτοαποκλείονται από την Εκκλησία με τις ίδιες τις πράξεις τους.

Σχίσμα γίνεται στην Εκκλησία όταν χωρίζουμε από τον επίσκοπο για κανονικούς διοικητικούς λόγους και για λόγους ηθικής, και όχι για λόγους πίστεως και δόγματος. Όμως, η διδασκαλία για την Εκκλησία ανήκει στα ακλόνητα αποστολικά και πατερικά δόγματα της πίστεως και περιλαμβάνεται και ομολογείται στο Σύμβολο της Πίστεως, το οποίο, με τη Σύνοδο της Κρήτης, αλλοιώθηκε στην ουσία με την αποδοχή των αιρέσεων ως εκκλησίες. Παρόλο που ισχυρίζεται στο κείμενο ότι οι αιρέσεις δεν έχουν κοινωνία με την Ορθόδοξη Εκκλησία, από το κείμενο προκύπτει ότι οι ετερόδοξοι είναι μόνο σχισματικοί, και όχι αιρετικές κοινότητες, όπως οι αρειανοί του δ’ αιώνος, οι οποίοι έχασαν εντελώς την ιδιότητα της εκκλησίας με την απομάκρυνση από την Ιερά Παράδοση. Αυτό δεν σημαίνει εφαρμογή της οικονομίας, αλλά της κακής οικονομίας, διότι έχασαν την ορθή πίστη και την αποστολική παράδοση της Εκκλησίας και δεν είναι δυνατόν να γίνουν δεχτοί στην Εκκλησία παρά μόνο μετά από την άρνηση της αίρεσης και με τη Βάπτιση ή, κατ’εξαίρεση, αν επιστρέψουν μαζικά στην Ορθοδοξία, με το Χρίσμα (κατά τον Ζ΄ Κανόνα της Δευτέρας Οικουμενικής Συνόδου). Ο Άγιος Νικόδημος ο Αγιορείτης λέει για την οικονομία ότι: «Η προσωπική αμαρτία είναι μια παράβαση του Νόμου, την οποία ο Θεός δύναται να σβήσει, αλλά η αίρεση είναι μια αλλαγή του Νόμου, η οποία κάνει αδύνατη οποιαδήποτε κοινωνία με τον Θεό».

11. Κατά τον ΙΑ΄ Κανόνα της Καρθαγένης, ο επίσκοπος δεν πρέπει να καθαιρέσει τον ιερέα που διέπραξε λάθη πριν γίνει εξέταση και εκ μέρους άλλων επισκόπων, και στον ιερέα δεν επιτρέπεται να εκτελέσει την θεία Λειτουργία πριν την επίλυση της υποθέσεώς του. Αυτός ο κανόνας ισχύει μόνο για όσους καθαιρέθηκαν για λόγους δικαιοσύνης, ηθικής και κανονικού δικαίου, σύμφωνα με τους Ι΄-ΙΑ΄ Κανόνες της Καρθαγένης και τους Ε΄-ΣΤ΄ Κανόνες της Αντιοχείας, οι οποίοι αναθεματίζουν έναν ιερέα που λειτουργεί χωρίς την άδεια του επισκόπου. Όμως, όταν πρόκειται για αίρεση, ο ΙΕ΄ Κανόνας της Πρωτοδευτέρας Συνόδου της Κωνσταντινούπολης λέει ότι ο ιερέας δύναται να σταματήσει το μνημόσυνο του επισκόπου, που κηρύττει αίρεση γυμνή τη κεφαλή, δηλαδή δημόσια, ακόμα πριν από την εξέτασή του από μια σύνοδο. Λοιπόν, μπορεί ακόμα και να λειτουργήσει χωρίς να μνημονεύει τον επίσκοπο, διότι αυτός δεν διέκοψε την κοινωνία με την Εκκλησία και με τον Χριστό, αλλά μόνο με τον αιρετικό ιεράρχη, και είναι αθώος.

Κατά την ιστορία, ακόμα και κάποιοι άγιοι καθαιρέθηκαν ή αναθεματίστηκαν από αιρετικούς επισκόπους και αιρετικές συνόδους: ο Άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος κατηγορήθηκε για Ωριγενισμό, καθαιρέθηκε και στάλθηκε στην εξορία, όπου και πέθανε· στον Άγιο Μάξιμο τον Ομολογητή του έκοψαν τη γλώσσα και το δεξί χέρι· ο Άγιος Θεόδωρος Στουδήτης εκδιώχθηκε από το μοναστήρι και φυλακίστηκε από τον αυτοκράτορα και από τους εικονοκλάστες επισκόπους τους οποίους δεν μνημόνευε· ο Άγιος Γρηγόριος ο Παλαμάς καθαιρέθηκε και φυλακίστηκε μερικά χρόνια, και τα παραδείγματα συνεχίζουν. Μπορούμε να φανταστούμε τι θα γινόταν στην Εκκλησία αν αυτοί οι μεγάλοι άγιοι θα υποτάσσονταν στις αποφάσεις των αιρετικών εναντίον τους, στο όνομα της αίρεσης και όχι στο όνομα της Αλήθειας της Εκκλησίας του Χριστού;

Ο Άγιος Μάξιμος ο Ομολογητής μας υποδεικνύει: «Αν οι πύλες του Άδου δεν θα κυριαρχήσουν πάνω στην Εκκλησία, την οποία ίδρυσε ο Χριστός, αυτό δεν σημαίνει ότι μια συγκεκριμένη τοπική Εκκλησία δεν θα μπορέσει ποτέ να πέσει στην αίρεση, λόγω ενός χαρίσματος, μιας εξουσίας ή ενός προνομίου. Όλες οι εκκλησίες έπεσαν κάποια στιγμή στην αίρεση, οπότε βρέθηκαν εκτός της Καθολικής Εκκλησίας. Και η Καθολική Εκκλησία δεν υπήρχε παρά μόνο διά μέσου μερικών πιστών, οι οποίοι δεν έπαυαν να ομολογήσουν την Ορθόδοξη Πίστη» (Jean-Claude Larchet, Ο Άγιος Μάξιμος ο Ομολογητής, μεσολαβητής μεταξύ Ανατολής και Δύσης).

Εμείς δεν θα σε αρνηθούμε, Χριστέ ο Θεός, ούτε από τον φόβο των βασάνων, ούτε από τον φόβο των δυνατών του κόσμου, ούτε χάρη της εξουσίας ή των χρημάτων, ούτε χάρη της φιλίας με τον κόσμο τούτο, η οποία φίλια είναι βδέλυγμα ενώπιον του Θεού!

Α΄ Πέτρου 4:12-18: «Αγαπητοί, μὴ ξενίζεσθε τῇ ἐν ὑμῖν πυρώσει πρὸς πειρασμὸν ὑμῖν γινομένῃ, ὡς ξένου ὑμῖν συμβαίνοντος, ἀλλὰ καθὸ κοινωνεῖτε τοῖς τοῦ Χριστοῦ παθήμασι, χαίρετε, ἵνα καὶ ἐν τῇ ἀποκαλύψει τῆς δόξης αὐτοῦ χαρῆτε ἀγαλλιώμενοι. Εἰ ὀνειδίζεσθε ἐν ὀνόματι Χριστοῦ, μακάριοι, ὅτι τὸ τῆς δόξης καὶ δυνάμεως καὶ τὸ τοῦ Θεοῦ Πνεῦμα ἐφ' ὑμᾶς ἀναπαύεται· κατὰ μὲν αὐτοὺς βλασφημεῖται, κατὰ δὲ ὑμᾶς δοξάζεται. Μὴ γάρ τις ὑμῶν πασχέτω ὡς φονεὺς ἢ κλέπτης ἢ κακοποιὸς ἢ ὡς ἀλλοτριοεπίσκοπος· εἰ δὲ ὡς Χριστιανός, μὴ αἰσχυνέσθω, δοξαζέτω δὲ τὸν Θεὸν ἐν τῷ μέρει τούτῳ. Ὅτι ὁ καιρὸς τοῦ ἄρξασθαι τὸ κρῖμα ἀπὸ τοῦ οἴκου τοῦ Θεοῦ· εἰ δὲ πρῶτον ἀφ' ἡμῶν, τί τὸ τέλος τῶν ἀπειθούντων τῷ τοῦ Θεοῦ εὐαγγελίῳ; Καὶ εἰ ὁ δίκαιος μόλις σῴζεται ὁ ἀσεβὴς καὶ ἁμαρτωλὸς ποῦ φανεῖται;»

Ο αγαθός Θεός να ευλογήσει, λοιπόν, όσους κρατούν την αληθινή μαρτυρία μέχρι τέλους και «καὶ ἔπλυναν τὰς στολὰς αὐτῶν καὶ ἐλεύκαναν αὐτὰς ἐν τῷ αἵματι τοῦ ἀρνίου» (Αποκ. 7:14) και αγωνίστηκαν εναντίον του αντίχριστου και του δράκου «καὶ αὐτοὶ ἐνίκησαν αὐτὸν διὰ τὸ αἷμα τοῦ ἀρνίου (…) καὶ οὐκ ἠγάπησαν τὴν ψυχὴν αὐτῶν ἄχρι θανάτου, διὰ τοῦτο εὐφραίνεσθε οὐρανοὶ καὶ οἱ ἐν αὐτοῖς σκηνοῦντες· οὐαὶ τὴν γῆν καὶ τὴν θάλασσαν, ὅτι κατέβη ὁ διάβολος πρὸς ὑμᾶς ἔχων θυμὸν μέγαν, εἰδὼς ὅτι ὀλίγον καιρὸν ἔχει» (Αποκ. 12:11-12). «τοῖς δὲ δειλοῖς καὶ ἀπίστοις καὶ ἐβδελυγμένοις καὶ φονεῦσι καὶ πόρνοις καὶ φαρμακοῖς καὶ εἰδωλολάτραις καὶ πᾶσι τοῖς ψευδέσι τὸ μέρος αὐτῶν ἐν τῇ λίμνῃ τῇ καιομένῃ ἐν πυρὶ καὶ θείῳ, ὅ ἐστιν ὁ θάνατος ὁ δεύτερος» (Αποκ. 21:8).

ΥΓ: Αντιλαμβάνομαι ότι όλα όσα έγραψα δύνανται να αποτελέσουν για μερικούς διαταραχή, όμως προτείναμε να ομολογήσουμε την αλήθεια παρά να ζούμε στην ειρήνη μέσα σε ψέμα. Διότι όταν τα ψέμα βλάψει περισσότερους οφείλουμε να μην σιωπήσουμε. Παρακαλώ τους εν Χριστώ αδελφούς μου να με συγχωρήσουν αν τους έχω προκαλέσει σκανδαλισμό και τους ικετεύω να αρνηθούν τον φόβο χάρη της ομολογίας της Αληθείας και να μην συγκατατεθούν με τους συμβιβασμούς για να μην χάσουν την αιώνια ζωή.

Με πόνο και αγάπη εν Χριστώ Ιησού, τω Κυρίω ημών, 

Ο Ιεροσχημόναχος Παΐσιος ο Προδρομίτης

Πρώτος Επίτροπος της Σύναξης της Ρουμανικής Σκήτης του Τιμίου Προδρόμου

ΠΗΓΗ: http://synaksiorthodoxon.blogspot.gr/2017/07/blog-post_92.html

Μήνυμα ενότητος από γ. Σάββα Λαυρεώτη

ΠΗΓΗ: http://synaksiorthodoxon.blogspot.gr/2017/07/blog-post_70.html

ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ ΜΙΛΗΤΟΥ ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ: ''Η ΑΓΙΑ ΚΑΙ ΜΕΓΑΛΗ ΣΥΝΟΔΟΣ ΕΙΝΑΙ ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΤΩΝ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΩΝ ΣΥΝΟΔΩΝ'' !!!!

«Ἡ Σύνοδος εἶναι ἡ φωνή τῆς Ἐκκλησίας μας γιά ὅλα τά θέματα. Ἡ φωνή τῆς Ἐκκλησίας δέν ἐκφράζεται μέ τήν ἄποψη κάποιων ἀνθρώπων ἤ μεμονωμένων χριστιανῶν ἤ ὑψηλόβαθμων κληρικῶν, ὅσο ἅγιοι καί πνευματικοί καί ἄν εἶναι αὐτοί.

Ἐξάλλου, ἕνας πνευματικός καί ἐκκλησιαστικά ἰσορροπημένος ἄνθρωπος ποτέ δέν ἐναντιώνεται στή φωνή τῆς Ἐκκλησίας.

Αὐτά εἶναι ἔργα τοῦ πονηροῦ καί αὐτῶν οἱ ὁποῖοι ἀκολουθοῦν τίς δικές του τακτικές.

Ἀλλά οἱ Ἅγιοι τῆς Ἐκκλησίας μας πορεύθηκαν ἀκολουθώντας τή φωνή τῶν Συνόδων τῆς Ἐκκλησίας μας.

Ἡ Ἁγία καί Μεγάλη Σύνοδος τῆς Ὀρθοδοξίας εἶναι συνέχεια τῶν Οἰκουμενικῶν Συνόδων καί τῶν ἄλλων Τοπικῶν πού εἶχαν τεράστια σημασία γιά τήν Ἐκκλησία καί τή θεολογία της.

Ὁ λόγος τῆς Συνόδου εἶναι μιά μαρτυρία τῆς χάριτος τοῦ Χριστοῦ στή ζωή τῆς Ἐκκλησίας καί ἕνα ὁρατό σημεῖο ὅτι ὁ Χριστός δέν μᾶς ἐγκατέλειψε.

Γι᾽ αὐτό ἡ Ἁγία καί Μεγάλη Σύνοδος, ἐπειδή ἀκριβῶς ἦταν ἀποτέλεσμα τῆς χάριτος τοῦ Θεοῦ, δέν ἦταν ἕνα ἁπλό συνέδριο ἐπισκόπων ἤ λαϊκῶν, γιά νά συζητήσουν θέματα πού ἀπασχολοῦν τήν Ἐκκλησία.

Ἦταν μιά προσπάθεια, πού γιά πολλά χρόνια προετοιμαζόταν, γιά νά ἑναρμονίσουμε τή ζωή μας μέ τό Χριστό, νά βάλουμε τό θέλημά Του στήν καθημερινότητά μας καί νά Τόν ἀγαπήσουμε περισσότερο».

ΟΛΟΚΛΗΡΟ ΤΟ ΑΡΘΡΟ: 

https://panorthodoxcemes.blogspot.gr/2017/07/blog-post_51.html

ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ - ΑΚΡΙΒΕΙΑ - ΑΠΟΤΕΙΧΙΣΗ

Αποσπάσματα από Υπόμνημα του Γέροντος Φιλοθέου Ζερβάκου προς τα πνευματικά του παιδιά τον Ιούνιο του 1972 (δημοσιευθέν υπό του κ. Στ, Κεμεντζετζίδου στο Αρχιμ. Φιλοθέου Ζερβάκου, Υστάτη Έκκλησις, έκδ. Περιοδικού "Άγιος Νεκτάριος", Θεσσαλονίκη, χ.χ.).

"Ἀπὸ τὰς ἀρχὰς ποὺ εἰσήχθη τὸ νέον Παπικὸν ἡμερολόγιον εἰς τὴν Ὀρθόδοξον Ἑλλαδικὴν Ἐκκλησίαν δὲν ἔπαυσα νὰ ἀγωνίζομαι κατὰ τῆς ἀντικανονικῆς, ἀπερισκέπτου καὶ παρανόμου εἰσαγωγῆς αὐτοῦ καὶ τῆς κανονικῆς καὶ ἐννόμου ἐπαναφορᾶς τοῦ Πατρίου παλαιοῦ ἑορτολογίου. Ἔγραψα ἐπιστολὰς εἰς Πατριάρχας, Βασιλεῖς, Ἀρχιερεῖς, Κυβερνήτας. Ἐπεχείρησα μακρυνὰ ταξείδια εἰς Ἀλεξάνδρεια, Ἱεροσόλυμα, ἵνα παρακαλέσω τοὺς Πατριάρχας νὰ φροντίσουν νὰ Ἑνώσουν τὴν Ἐκκλησίαν τὴν ὁποίαν διήρεσε ὁ μασσῶνος Πατριάρχης Μελέτιος ὁ Μεταξάκης διὰ τῆς ἀπερισκέπτου, ἀπρομελετήτου, ἀντικανονικῆς καὶ παρανόμου εἰσαγωγῆς τοῦ νέου παπικοῦ ἡμερολογίου. Δὲν εἰσηκούσθην, ἀλλ᾿ οὐκ ἔπαυσα οὐδὲ θὰ παύσω νὰ ἀγωνίζομαι ὑπερασπιζόμενος ἄχρι τελευταίας μου ἀναπνοῆς οὐ μόνον διὰ τὸ Πάτριον ἡμερολόγιον, ἀλλὰ καὶ δι᾿ ὅλας τὰς Ἀποστολικὰς καὶ Πατρικὰς Παραδόσεις καὶ τὴν Ἁγίαν καθαρὰν καὶ ἀμώμητον Πίστιν ἡμῶν, τὴν Ὀρθόδοξον, γράφων, διδάσκων, ἐλέγχων, νουθετῶν, στηλιτεύων πάντας τοὺς ἀσεβεῖς, ἀπίστους, παρανόμους, βλασφήμους, παρηκόους, παραβάτας καὶ καταφρονητὰς τῶν Θείων Νόμων καὶ Ἐντολῶν τοῦ Κυρίου καὶ πάντων τῶν Ἀποστολικῶν καὶ Πατρικῶν Παραδόσεων καὶ παρακαλῶν πάντας νὰ ἐπιστρέψουν εἰς μετάνοιαν, εἰς τὴν εὐθεῖαν ὁδὸν τοῦ Κυρίου καὶ εἰς τὰς Ἀποστολικὰς καὶ Πατρικὰς Παραδόσεις. Ἐὰν ἐπὶ χρονικόν τι διάστημα ὑπεχώρησα, τοῦτο ἔπραξα κατ᾿ οἰκονομίαν. Ἀφ᾿ ἑνός, διότι τινὲς τῶν Προκαθημένων Προέδρων τῆς Ἱερᾶς Συνόδου μετὰ τῶν ὁποίων εἶχον ἔλθει εἰς ἐπαφήν, μοὶ εἶχον εἴπει, ὅτι κακῶς ἐγένετο ἡ εἰσαγωγὴ τοῦ Παπικοῦ ἑορτολογίου εἰς τὴν Ἐκκλησίαν καί, μοὶ ὑπέσχοντο, ὅτι θὰ ἐφρόντιζον νὰ ἐπαναφέρουν τὸ Παλαιόν...
Ἔπαυσα τοῦ λοιποῦ πᾶσαν οἰκονομίαν, διότι ἤκουσα ἀπὸ τοὺς Ἁγίους Πατέρας καὶ ἀπὸ τὴν συνείδησίν μου, "οἰκονομητέον καὶ μὴ παρανομητέον". Καὶ ἀπὸ τὴν Ἑορτὴν τῶν Ἁγίων Πάντων 22αν Μαΐου ἀκολουθῶ τὸ πάτριον παλαιὸν ἑορτολόγιον. Πιστεύω αὐτὸ οὐχὶ ὡς πίστιν, ἠ δόγμα ἢ καὶ ὅτι ἀπὸ αὐτὸ καὶ μόνον θὰ σωθῶ, ὡς τινὲςφανατικοὶ παλαιοημερολογῖται ἀπερίσκεπτοι καὶ ἀνόητοι φρονοῦν, ἀλλὰ πιστεύω αὐτὸ ὡς παράδοσιν Πατρικήν...
Ἀφίνω συμβουλὴν εἰς τὰ πνευματικά μοι τέκνα, ὅπως ἀκολουθοῦν τὴν Ἐκκλησίαν, ἕως ὅτου ἀποφασίσῃ ἡ Ἐκκλησία καὶ ἐπαναφέρῃ τὸ παλαιὸν ἡμερολόγιον, ἐὰν δὲν τὸ ἐπαναφέρῃ καὶ προβοῦν τινὲς εἰς ἔνωσιν μετὰ τῶν παπικῶν, τότε νὰ χωρήσουν καὶ ἀκολουθήσουν Ἐπισκόπους φυλάσσοντας τὴν Ὀρθόδοξον πίστιν καὶ Παράδοσιν".

ΠΗΓΗ: http://krufo-sxoleio.blogspot.gr/2017/07/blog-post_27.html

Η ΕΠΑΙΣΧΥΝΤΗ ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΤΟΥ ΦΛΩΡΙΝΗΣ ΘΕΟΚΛΗΤΟΥ!

Το τηλέφωνο του Μοναστηριού είναι 24630-61261.

Με Πίστη και Πνευματική Συνείδηση, Βαφειάδης Αναστάσιος

ΟΛΟΚΛΗΡΟ ΤΟ ΑΡΘΡΟ: http://www.vimaorthodoxias.gr/mitropoleis/xilosan-igoumeno-kai-oli-tin-adelfotita-ragdaies-exelixeis-se-monastiri-sti-mitropoli-florinas/

Ιερείς σε ρόλο προβοκατόρων, δημιούργησαν σκοπίμως κλίμα έντασης για να ενοχοποιήσουν τον Ηγούμενο!

   Νά, πῶς παρουσιάζουν τὰ πράγματα οἱ φίλα προσκείμενοι στὸν Δεσπότη:

   ΕΠΕΙΣΟΔΙΑ ΣΤΗΝ ΠΑΝΗΓΥΡΙ ΤΗΣ I.M. ΑΓΙΑΣ ΠΑΡΑΣΚΕΥΗΣ ΜΗΛΟΧΩΡΙΟΥ ΕΟΡΔΑΙΑΣ

 MONAXOI  KAI  ΠΙΣΤΟΙ  ΤΗΣ  ΜΟΝΗΣ  ΔΕΝ  ΕΠΕΤΡΕΨΑΝ  ΤΗ  ΔΙΟΙΚΟΥΣΑ  ΕΠΙΤΡΟΠΗ (ΠΟΥ ΟΡΙΣΕ Ο ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ ΘΕΟΚΛΗΤΟΣ)

ΝΑ ΜΠΟΥΝ ΣΤΗΝ ΕΚΚΛΗΣΙΑ

 (ΤΟ ΛΟΓΟ ΤΩΡΑ ΕΧΕΙ Η ΙΕΡΑ ΣΥΝΟΔΟΣ ΤΗΣ ΙΕΡΑΡΧΙΑΣ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ)

    Θλιβερὴ περίπτωση τῶν ἱερέων, ποὺ προσπάθησαν νὰ ἐξαπατήσουν τὸν Ἡγούμενο καὶ τοὺς μοναχούς. Μὲ ἐπίσημη δήλωσή του (τὴν ἀναρτήσαμε μόλις χθές ἐδῶ) ἔλεγαν ὅτι «δὲν θὰ μεταβοῦμε στὴν φετινὴ Πανήγυρη, γιὰ νὰ μὴ ρίξουμε λάδι στὴ φωτιά»!  Ἀλλὰ ἦρθαν καὶ ἄναψαν φωτιές, γιὰ νὰ χρησιμοποιήσουν τὴν ἀντίδραση τῶν μοναχῶν καὶ τῶν πιστῶν, ὡς ἐνοχοποιητικὸ στοιχεῖο ἐναντίον τους!!! (Τοῦτο φαίνεται καὶ ἀπὸ τὸν τρόπο ποὺ τὸ παρουσίασαν στὸ Κανάλι ποὺ κάλυψε τὴν προσπάθεια εἰσόδου τους στὴ Ι. Μονή!). Τὸ δὲ ἄκρως ἐξοργιστικὸ ἦταν τὸ ὅτι ἔκαναν τάχα ὅτι δὲν καταλάβαιναν γιατί δὲν τοὺς ἐπέτρεπαν τὴν εἴσοδο, γιατί διαμαρτύρονται! Θλιβερὴ ὑποκρισία τῶν Οἰκουμενιστῶν ρασοφόρων!
     Τὸ ἀκόμα περισσότερο ἄθλιο καὶ πανάθλιο: Ἔκαναν ἕνα ὑποθετικὸ τάχα ἐρώτημα (καὶ ἄφησαν τὸ ὑπονοούμενο ὅτι οἱ φανατισμένοι θὰ τὸ ἔκαναν): «Ἂν πήγαινε ὁ Δεσπότης σήμερα, θὰ ἔρριχναν λίθους γιὰ νὰ τὸν σκοτώσουν;»!!!

ΠΗΓΗ: https://paterikiparadosi.blogspot.gr/2017/07/blog-post_239.html

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Επεισόδια στην πανήγυρη της Ι.Μ. Αγ. Παρασκευής Μηλοχωρίου (Βίντεο)

Επεισόδια στην πανήγυρη της Ι.Μ. Αγ. Παρασκευής Μηλοχωρίου (Βίντεο)

ΕΠΕΙΣΟΔΙΑ ΣΤΗΝ ΠΑΝΗΓΥΡΙ ΤΗΣ I.M ΑΓΙΑΣ ΠΑΡΑΣΚΕΥΗΣ ΜΗΛΟΧΩΡΙΟΥ ΕΟΡΔΑΙΑΣ – MONAXOI KAI ΠΙΣΤΟΙ ΤΗΣ ΜΟΝΗΣ ΔΕΝ ΕΠΕΤΡΕΨΑΝ ΤΗ ΔΙΟΙΚΟΥΣΑ ΕΠΙΤΡΟΠΗ (ΠΟΥ ΟΡΙΣΕ Ο ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ ΘΕΟΚΛΗΤΟΣ) ΝΑ ΜΠΟΥΝ ΣΤΗΝ ΕΚΚΛΗΣΙΑ

ΠΗΓΗ: AKTINEΣ

Π. ΝΙΚΟΛΑΟΥ ΔΗΜΑΡΑ: ΚΥΡΙΑΚΗ Ζ΄ΜΑΤΘΑΙΟΥ 2017

«ὅταν γὰρ λέγωσιν, εἰρήνη καὶ ἀσφάλεια, τότε αἰφνίδιος αὐτοῖς ἐφίσταται ὄλεθρος, ὥσπερ ἡ ὠδὶν τῇ ἐν γαστρὶ ἐχούσῃ, καὶ οὐ μὴ ἐκφύγωσιν». (Α Θεσ. 5,3 )

ΑΓ. ΙΠΠΟΛΥΤΟΥ ΒΕΠΕΣ. 6, 105

22 Ιουλίου 2017

Το Παγκόσμιο Συμβούλιο Εκκλησιών καλεί αύριο σε παγκόσμιες προσευχές για ειρήνη στους Αγίους Τόπους και για την άρση όλων των φραγμών στους τόπους λατρείας.

Το Π.Σ.Ε. ξανασυνδέεται με τους ηγέτες των εκκλησιών στην Ιερουσαλήμ, κάνοντας επείγουσα έκκληση για ειρήνη και διάλογο μεταξύ των ισραηλινών αρχών και των Παλαιστινίων. Η ένστασή τους έρχεται στο πλαίσιο της σπειροειδούς βίας ως απάντηση στα μέτρα ασφαλείας που επέβαλαν περιορισμούς στην πρόσβαση στους Ιερούς χώρους της πόλης, μετά από μια πρόσφατη επίθεση στην οποία σκοτώθηκαν δύο ισραηλινοί αξιωματικοί ασφαλείας.

Ο Γενικός Γραμματέας του Π.Σ.Ε., Rev. Dr. Olav Fykse Tveit, είπε:

«Προσευχόμαστε και παρακαλούμε και τις δύο πλευρές σε αυτή την επισφαλής κατάσταση να προσπαθήσουν να μιλάνε μεταξύ τους και να βρουν μια λύση για απεριόριστη πρόσβαση στους τόπους λατρείας για όλους τους πιστούς στην πόλη και Περιοχή που μπορεί να επιτρέψει την επικράτηση της ειρήνης. Αυτός είναι ο μόνος τρόπος να σταματήσουμε τη βία και να προωθήσουμε τη συνύπαρξη σε μια περίοδο ιδιαίτερα έντονων εντάσεων».

"Το ΠΣΕ προειδοποίησε προηγουμένως ότι τα μέτρα που επηρεάζουν τη συνέχεια και την ακεραιότητα της πρόσβασης στους Ιερούς Τόπους θα μπορούσαν εύκολα να οδηγήσουν σε σοβαρές, απρόβλεπτες και ανεπιθύμητες συνέπειες στο παρόν επικίνδυνα τεταμένο κλίμα. Δυστυχώς, επιβεβαιώνεται η ορθότητα αυτής της προειδοποίησης. Για να αποφευχθεί η περαιτέρω κλιμάκωση της βίας, οι ηλεκτρικές πύλες που παραβιάζουν τα δικαιώματα των πιστών να έχουν πρόσβαση στις Ιερές τοποθεσίες πρέπει να απομακρύνονται ", δήλωσε ο Tveit.

Το Π.Σ.Ε. προτρέπει τις εκκλησίες του κόσμου να ενωθούν σε μια παγκόσμια προσευχή αύριο για μια δίκαιη και ειρηνική λύση στην Ιερουσαλήμ και τους Αγίους Τόπους. Ο Tveit κατέληξε: «Το Π.Σ.Ε. παρακολουθεί την εξέλιξη της κατάστασης με μεγάλη θλίψη και ανησυχία».

«Είμαστε αλληλέγγυοι με τους μουσουλμάνους, τους εβραίους και τους χριστιανούς και προσευχόμαστε ότι η δικαιοσύνη και η ειρήνη θα επικρατήσουν όχι μόνο αυτή την εβδομάδα αλλά και τις εβδομάδες, τους μήνες και τα επόμενα χρόνια».

ΔΕΙΤΕ ΚΑΤΩΤΕΡΩ

Ποιμαντική επιστολή προς αρχηγούς εκκλησιών στην Ιερουσαλήμ, 22 Ιουλίου 2017

ΠΗΓΗ ΟΛΟΚΛΗΡΟΥ ΤΟΥ ΑΡΘΡΟΥ:

 http://www.oikoumene.org/en/press-centre/news/wcc-reiterates-plea-for-dialogue-and-open-access-to-worship-at-holy-sites

Αρχιμ. Παΐσιος Παπαδόπουλος, Καιρός Ομολογίας για όσους πραγματικά πιστεύουν

Καιρός Ομολογίας για όσους πραγματικά πιστεύουν

Γράφει: ο Αρχιμανδρίτης Παΐσιος Παπαδόπουλος

Με κομένη την ανάσα παρακολουθεί το χριστεπώνυμο πλήρωμα στην τοπική Εκκλησία τις εξελίξεις που σχετίζονται με τον Οικουμενισμό. Γεγονότα που αφορούν την -σε λίγους γνωστή- μεγάλη αίρεση της εποχής μας, καθώς χαρακτηρίσθηκε παναίρεση, την οποία όμως δεν αντιμετώπισαν δυναμικά μέχρι τώρα οι πιστοί, κληρικοί και λαϊκοί, γι’ αυτό και φέρουν ευθύνη, αφού την άφησαν να εξεπλωθεί ιδιαίτερα τα τελευταία χρόνια, δείχνουν ότι τα πράγματα στην διοίκηση της Εκκλησίας πήραν τον κατήφορο. Η έκπτωση πλέον από την θέση του ηγουμένου, τώρα, και του αρχιμανδρίτου Μαξίμου Καραβά της Ιεράς Μονής Αγίας Παρασκευής Μηλοχωρίου, αξίου κληρικού και πνευματικού τέκνου του αειμνήστου επισκόπου π. Αυγουστίνου, πρώην Μητροπολίτου Φλωρίνης, πέρα απ’ το ότι υπήρξε άστοχη ενέργεια από την διοίκηση της Μητροπόλεως θα πυροδοτήσει τέτοιες προϋποθέσεις πνευματικής μάχης Οικουμενισμού και Ορθοδοξίας που όντως θα ζήλευαν πολλοί άγιοι Πατέρες να ζούσαν στην εποχή μας προκειμένου να αγωνιστούν και ήταν αυτό που θέλαμε διότι παραέγινε το κακό και έπρεπε να ξυπνήσουμε.

 Ο κόσμος δεν κατάλαβε την προδοσία της πίστεως που γίνεται στις μέρες μας. Ακόμη και και οι πιστοί άνθρωποι έχοντας μια ωραιοποιημένη εικόνα μέσα τους για την διοίκηση της Εκκλησίας νομίζουν ότι όλα πηγαίνουν καλά σαν να είναι η εποχή του Μεγάλου Κωνσταντίνου. Δεν συνειδητοποίησαν ότι τόσο καιρό που γράφουμε και κηρύτουμε δεν κινούμαστε από εμπάθεια και φανατισμό αλλά το μόνο που κάνουμε είναι να σαλπίζουμε ότι στήνεται το σύστημα της Πανθρησκείας. Τους χαλάει βέβαια όταν τους το λέμε αλλά όταν θα διαπιστώσουν ότι συνεργούν σε αυτό θα είναι πλέον αργά, διότι δεν θα προλάβουν να αλλάξουν την ροή των γεγονότων αλλά και δεν θα μπορέσουν ξαφνικά να πουν στον κόσμο ότι καθοδηγούσαν τους πιστούς σε λάθος δρόμο, δηλαδή στην παγκοσμιοποίηση, με τελικό αποδέκτη τον Αντίχριστο. Αφού τελικά εκεί οδηγεί η Πανθρησκεία. Τόσο καιρό που τα λέμε φαντάζουν υπερβολικά. Σας έχουν πείσει με μια γλυκανάλατη ποιμαντική, πως όσοι μιλούμε για την αίρεση του Οικουμενισμού στα πλαίσια της “Νέας Εποχής ότι είμαστε πλανεμένοι“, εσείς οι πιστοί ως αφελείς τους πιστέυετε. Αφήσατε τον αληθινό δρόμο της σωτηρίας που σας διασφαλίζει η Ορθοδοξία και πορεύεσθε όπισθεν αυτών γιατί ακολουθούν το σύστημα. Και στο σύστημα πάντοτε όλα φαντάζουν ωραία αλλά και βολικά αλλά δεν είναι αληθινά. Ακολουθούν τον αιρετικό Πατριάρχη και εσείς αντί να διαφυλάξετε την Ορθοδοξία τους στηρίζετε. Πολλές φορές τα είπαμε δεν θέλετε να ακούσετε! Έχετε τυφλωθεί και κλείσατε τα αυτιά σας διότι δεν σας φαίνονται ευχάριστα όσα τόσο καιρό σας εξηγούμε. Όταν λοιπόν θα γίνει η διακοινωνία, η λεγόμενη μυστηριακή κοινωνία στην βάση της Θείας Ευχαριστίας να γνωρίζετε ότι θα είναι πλέον αργά και θα χρειάζεται να μυρωθείτε ξανά με Άγιο Μύρο για να επιστρέψετε στην αληθινή Εκκλησία. Τώρα αυτοί όλοι σας βγάζουν από την Εκκλησία και δεν το καταλάβατε! Και βέβαια όταν το συνειδητοποιήσετε θα κλάψετε πικρά διότι θα έχετε προδώσει την Αγία μας Ορθοδοξία. Το είπαμε, το ξαναείπαμε και λέμε πάλι, τα πράγματα τα οδηγούν με πονηρό τρόπο με την λεγόμενη βαπτισματική ομολογία. Δηλαδή, αναγνωρίζουν το βάπτισμα των αιρετικών ως έγκυρο και η ένωση γίνεται σε αυτή την βάση χωρίς να το αντιλαμβάνεσθε. Έπειτα, με τους κοινούς εορτασμούς όπου συμμετέχουν ορθόδοξοι και παπικοί, προτεστάντες, μονοφυσίτες καί όποιοι άλλοι ,σας συνηθίζουν να τους βλέπετε από τηλεοράσεως, διαδυκτίου ακόμη και στις Εκκλησίες μαζί σε πολλές περιοχές της Ελλάδος και κυρίως στο εξωτερικό, οπότε αμβλύνεται το ορθόδοξο αισθητήριό σας και δεν αντιδράτε. Βοά το διαδύκτιο με όλα αυτά που γίνονται ένα μόλις χρόνο από την ψευτοκολυμβάρια Σύνοδο. Δυστυχώς κρίνουμε τα πράγματα από το στενό εκκλησιαστικό μας περιβάλλον και όχι από αυτά που γίνονται σε πανορθόδοξο επίπεδο. Μα, όταν η φωτιά θα φτάσει στην τοπική μας Εκκλησία, διότι ήταν φυσικό σε μία Μητρόπολη όπου ποίμανε ο επίσκοπος Αυγουστίνος τα πράγματα να μην είναι το ίδιο απροκάλυπτα όπως σε άλλες Μητροπόλεις, δεν θα υπάρχουν περιθώρια αντίδρασης.

Πάντως, η υπόθεση τώρα μυρίζει “μπαρούτι” και καθώς φαίνεταιτα τα πράγματα οδηγούνται στην πόλωση. Και όπως στο στρατό τα γαλόνια δεν τα παίρνει κανείς μόνο στις υπηρεσίες, στα γραφεία, αλλά δίδονται και σε καιρό πολέμου, και μάλιστα τότε έχουν αξία, καθώς οι άνδρες διακρίνονται στις μάχες, έτσι και ο Γέρο-Μάξιμος αποδείχθηκε μάχιμος στα δύσκολα! Σε μια ηλικία που οι περισσότεροι ψάχνουν φροντίδα ο άξιος Γέροντας, προς τιμή του, βγήκε στον πνευματικό πόλεμο εναντίον της αιρέσεως. Και αν υπάρχει κάτι ιδιαίτερα αξιοθαύμαστο στην προσωπικότητα του γέροντα είναι η ειλικρίνεια των προθέσεών του και η παλικαριά του, σπάνια χαρίσματα, τα οποία δεν βρίσκεις εύκολα σε αγάμους κληρικούς.

Ακούγαμε τον τελευταίο καιρό κάτι περίεργα από ηγουμένους ότι δεν διακόπτουν το μνημόσυνο για να μείνουν στην Εκκλησία και προβληματίζεται κανείς και λέγει δεν διάβασαν ούτε εκκλησιαστική ιστορία; Άλλοι πάλι δεν ομιλούν καθόλου και διερωτάσαι μήπως φταίει το πολύ ψάρι; Πάντως δεν υπάρχει σοβαρή αντίσταση στην αίρεση ούτε από το Άγιον Όρος απ’ το οποίο περιμέναμε πολλά, ούτε και από τις άλλες μονές που είχαν αγίους Γεροντάδες. Το άσχημο είναι ότι ούτε και στην Μητρόπολη Φλωρίνης όπου ο π. Αυγουστίνος έκανε τόσες χειροτονίες δεν υπάρχουν  τελικά σοβαρές αντιστάσεις. Μάλιστα, ενώ τα πνευματικά τους αδέρφια παλεύουν, αυτοί με άνεση κάνουν χάζι κρατώντας την “ησυχία” τους. Πάντως τα επιχειρήματά τους δείχνουν ότι στερούνται πνευματικής διακρίσεως αφού το αποτέλεσμα είναι ο εφησυχασμός και η τελμάτωση του αγώνα και τελικά η παράδοση στην αίρεση. Τί λόγο θα δώσουν στον Θεό εν ημέρα Κρίσεως; Λυπούμαστε δε γι’ αυτό! Σαν να δεν μας συμβούλευε τόσα χρόνια ο Γέροντας και σαν να είχαμε βουλομένα τα αυτιά μας. Πάντως, αν στους ελαχίστους και μικρούς, μολονότι είμαστε αμαρτωλοί, ευαρεστηθεί ο Θεός και ενεργήσει η Χάρις,  προς τούτο ζητούμε τις προσευχές σας, δια της αντιλήψεως του Ιησού Χριστού θα γίνει τέτοιος αγώνας που τα σχέδια των οικουμενιστών τελικά θα ματαιωθούν. Ο αγώνας όμως χρειάζεται εθελοντές! Η στρατευομένη Εκκλησία σαλπίζει εγερτήριο σάλπισμα για μάχη. Ω! Θεηγόροι οπλίται παρατάξεως Κυριού μη δειλιάτε! Βγήτε στην μάχη, μαζί μας, στο πλευρό μας, πολεμά ό Ίδιος ο Κύριος, η Υπέρμαχος Στρατηγός, η Κυρία Θεοτόκος, τα τάγματα των Ουρανίων Δυνάμεων, ο Ταξιάρχης Μιχαήλ, όλοι οι άγιοι, Μάρτυρες, Ομολογητές, Προφήτες, Πατριάρχες, Δίκαιοι, Απόστολοι, Πατέρες,Όσιοι. Όλη η θριαμβεύουσα Εκκλησία βρίσκεται στο πόδι γι’ αυτό τον τελαυταίο πόλεμο! Μή πτοείσθε! Θαρσείτε! Το εσφαγμένο αρνίο «εξήλθε νικών και ίνα νικήσει»! Καλούνται όλοι οι αδελφοί μας μικροί και μεγάλοι, άνδρες και γυναίκες, πρόσωπα που ο Θεός μας αξιώσε να διακονήσουμε προσωπικά ως ιερείς κλείστε τα αυτιά σας στις ψευτο-ευλαβείς αιτιάσεις όσων συμπορεύονται με τον Οικουμενισμό. Ο αγώνας ξεκίνησε η καθοριστική μάχη επίκειτε. Ή βγαίνουμε στην μάχη ή χάνουμε την αγία μας Ορθοδοξία, λοιπόν ή τώρα ή ποτέ! 

Να ζήσεις Γέρο-Μάξιμε είσαι παλικάρι,

τώρα στα γεράματα βγήκες για γυμνάσματα και έδραξες στεφάνι.

Φάνηκες αντάξιος του ομώνυμού σου Ομολογητή Μεγάλου αγίου Πατέρα

διόλου δεν ελησμόνησες παρακαταθήκη ιερά του  πνευματικού σου πατέρα!

Παράσημο ομολογιακό  η  παύσις η ηγουμενική στα γέρικά σου στήθη

 σε καθιστά στους χριαστιανούς παράδειγμα αληθινό, σε βγάζει απ’ την λήθη.

Τα λόγια του ιεροκήρυκα στον άμβωνα είναι εύκολα μα οι πράξεις θέλουν κότσια

γι’ αυτό ποτέ δεν έστεργες να μπεις σε οικουμενιστικά καρότσια.

Γέροντα  η στάσις σου η σθεναρά ενάντια στον Οικουμενισμό εις τας δυσμάς του βίου

προκάλεσε στόματα απύλωτα  διότι δεν οικιοποιήθηκες  βλέψεις τας παπικάς του δίκερου θηρίου!

Σάλλιαγκοι καλαμαράδες γλύφουν μήτρα και παπάδες είναι και πολυλογάδες

γι’ αυτό την φλυαρία τους σαν ακούσεις πρόσεξε μην υπακούσης νοιάζονται για τεμενάδες!

Στεντόρια ακούγεται φωνή· «εμπρός, εμπρός, πιστοί βγήτε στην μάχη».

Δεν είναι άνθρωπος που καλεί, κέλευσμα είναι, προσταγή, Θεάνθρωπου Στρατάρχη!

Σαν θέλετε δόξα θεϊκή, Πνεύματος Αγίου μετοχή  και άφθαρτη κληρονομία

Ποσώς μην δειλιάσετε σε τούτη την εκκλησιαστική παρανομία.

Δεν είναι πάντοτε πρόσφορος καιρός ειρήνης, νηνεμίας,

υπήρξανε διαστήματα πειρασμικά αιφνίδια αλλά και εξ απήνης ομολογίας.

Νομίζετε ότι είναι καιρός σαν τα στερνά, τα εύθυμα, τα χρόνια;

Καθόλου δεν λογιάζετε αιώνες τώρα δάκρυα, αίματα, κορμιά σορούς καμνιόνια;

Χρόνια πολλά κουράστηκα ν’ αντιλαβάνομαι λόγια ψεύτικα, μετάνοιες μεγάλες

 σαν θάψαμε τον Γέροντα  γρήγορα διαπίστωσα ό,τι οι επιδιώξεις  ήταν άλλες!

Γέροντα δώσε την ευχή, τούτη την ώρα την στερνή,  να μην βρεθώ της Πίστεως επιλήσμων

τρέχοντας πίσω από δόξα και κτήματα αντί της Παραδόσεως ενώ υποσχέθηκα να μείνω ακτήμων!

Εσύ δεν ήσουν Γέροντα που μου ‘λεγες εις την Μονήν να κάτσω,

όμως δεν έβλεπες μακριά για όλα ετούτα τα παιδιά που μου ‘ρχεται να κλάψω.

Στου Οικουμενισμού την αγκαλιά μπήκαν τώρα για καλά και πώς να ησυχάσω;

Τους αδελφούς μου τους καλούς τους θεωρούσα για φρουρούς και πως να μη στενάξω;

Θεέ μου δώσε μου φτερά να πετάξω μακριά δεν αντέχει άλλο πόνο η καρδιά

τούτη την αποκοτιά να κόβουμε τις ρίζες μας με την φτηνή ψευτιά!

Τα δάκρυά μου γίνανε κρουνός τους πήρε όλους ο συρμός

βρήκανε και δικαιολογίες , μάνα μου κάτι αερολογίες, μπροστά τους τώρα  βρίσκεται κρημνός!

Άγιε Γρηγόριε παλαμά, πρόσεξε καλά, αν αφήσεις τα παιδιά σε τούτη την βρόμικη ποδιά

να προσκυνάνε με φιλιά προδοτικά και άχαρα του Πάπα την πατημασιά,

το καντήλι θα σου σβήσω στην μικρή μου εκκλησιά και κερί και δεν θα σου στήσω,

ώσπου να τα καλέσεις πάλι στην Παράδοση την Ιερά, τότε ναό δικό σου μεγάλο θα σου κτίσω!

Και όταν θα ΄ρθει η ώρα η καλή στον Κύριο ν’ αποδημήσει η αγία σου ψυχή

μην θεωρήσεις αμετανόητη όποια ακαταστασία, προπέτεια, ανυπακοή και δεν προσάξεις την ευχή!

Προσκύνησε τον Δεσπότη μας Χριστό, την Παναγία μας και όλους τους αγίους

και ζήτησε απ’ τον Γέροντα να μας κρατά μέχρι να τον συναντήσουμε οσίους!

Υϊκώς  έγραψα ο ελάχιστος εν Ιερομονάχοις Αρχιμανδρίτης Παΐσιος Παπαδόπουλος       ο και Ηγούμενος της Ιεράς Μονής Αγίου Γρηγορίου του Παλαμά Φιλώτα και  το αφιερώνουμε στον Γέροντα Μάξιμο Καραβάτον Ηγούμενο της Ιεράς Μονής Αγίας Παρασκευής Μηλοχωρίου όλοι όσοι κρατούμε επάλξεις στον αγίους Ραφαήλ, Νικόλαο και Ειρήνη!

ΠΗΓΗ: http://aktines.blogspot.gr/2017/07/blog-post_38.html

ΕΙΣ ΜΝΗΜΟΣΥΝΟΝ ΑΙΩΝΙΟΝ.

ΕΝΑ ΑΠΟ ΤΑ ΒΙΒΛΙΑ ΠΟΥ ΕΙΧΕ ΕΚΔΟΣΕΙ Ο ΑΓΑΠΗΤΟΣ ΕΝ ΧΡΙΣΤΩ ΑΔΕΛΦΟΣ ΜΑΣ ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ. ΠΡΟΣΕΧΩΣ ΘΑ ΔΗΜΟΣΙΕΥΣΟΥΜΕ ΤΑ ΒΙΒΛΙΑ ΤΟΥ ΣΕ ΗΛΕΚΤΡΟΝΙΚΗ ΜΟΡΦΗ ΕΙΣ ΜΝΗΜΟΣΥΝΟΝ ΑΙΩΝΙΟΝ!

Απόστολος Σταφύλης (+2009).

Ένας φλογερός αντιοικουμενιστής νέος.

ΣΗΜΕΙΩΣΗ ΙΣΤΟΛΟΓΙΟΥ ΕΝ ΤΟΥΤΩ ΝΙΚΑ: ΜΕ ΤΟΝ ΑΔΕΛΦΟ ΕΝ ΧΡΙΣΤΩ ΑΠΟΣΤΟΛΟ ΕΙΧΑΜΕ ΣΥΧΝΗ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑ ΟΤΑΝ ΤΟ ''ΕΝ ΤΟΥΤΩ ΝΙΚΑ'' ΕΙΧΕ ΤΗΝ ΜΟΡΦΗ ΠΕΡΙΟΔΙΚΟΥ.

ΑΞΙΟΛΟΓΗ ΨΥΧΗ, ΠΡΟΙΚΙΣΜΕΝΗ ΜΕ ΑΡΕΤΕΣ.

ΕΚΟΙΜΗΘΗ ΛΥΠΗΜΕΝΟΣ ΔΙΑ ΤΗΝ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣΤΙΚΗ ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΠΟΥ ΕΠΙΚΡΑΤΕΙ ΛΟΓΩ ΤΟΥ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΜΟΥ ΕΙΣ ΤΗΝ ΕΠΙΣΗΜΗ ΕΚΚΛΗΣΙΑ, ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΔΙΑ ΛΟΓΩ ΤΩΝ ΠΑΡΑΤΑΞΕΩΝ ΕΙΣ ΤΗΝ ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΤΩΝ ΓΟΧ. ΛΙΓΟ ΠΡΙΝ ΚΟΙΜΗΘΗ ΕΙΧΑΜΕ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΗΣΕΙ ΜΑΖΙ ΤΟΥ ΚΑΙ ΗΤΑΝ ΑΡΚΕΤΑ ΑΠΟΓΟΗΤΕΥΜΕΝΟΣ.

ΑΥΤΑ ΝΑ ΤΑ ΒΛΕΠΟΥΝ ΟΙ ΥΠΕΥΘΥΝΟΙ ΤΩΝ ΔΙΑΙΡΕΣΕΩΝ-ΔΙΑΣΠΑΣΕΩΝ ΚΑΙ ΝΑ ΖΗΤΗΣΟΥΝ ΣΥΓΧΩΡΕΣΗ ΑΠΟ ΤΟΝ ΔΕΣΠΟΤΗ ΧΡΙΣΤΟ ΔΙΑ ΤΟΥΤΗ ΤΗΝ ΕΥΛΟΓΗΜΕΝΗ ΨΥΧΗ Η ΟΠΟΙΑ ΗΤΑΝ ΑΓΝΗ ΑΛΛΑ ΚΑΤΑΣΚΑΝΔΑΛΙΣΜΕΝΗ ΑΠΟ ΤΙΣ ΠΡΑΞΕΙΣ ΤΟΥΣ.

ΠΟΙΟΣ ΘΑ ΔΩΣΕΙ ΑΠΟΛΟΓΙΑ ΔΙΑ ΤΟΥΤΗ ΤΗΝ ΨΥΧΗ ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΔΙΑ ΟΣΕΣ ΑΛΛΕΣ ΑΚΟΜΑ ΣΚΑΝΔΑΛΙΖΟΝΤΑΙ;;

ΔΗΜΟΣΙΕΥΟΥΜΕ ΕΝΑ ΥΠΕΡΟΧΟ ΚΕΙΜΕΝΟ ΕΙΣ ΜΝΗΜΗΝ ΤΟΥ ΑΓΑΠΗΤΟΥ ΑΔΕΛΦΟΥ ΑΠΟΣΤΟΛΟΥ.

Ο αείμνηστος Απόστολος γεννήθηκε στις 17.10.1977 στον Δομοκό Φθιώτιδος. Μετά το δημοτικό και την μέση εκπαίδευσι, σπούδασε χημικός στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης. Από τον Σεπτέμβριο του 2008 υπηρετούσε στο Γυμνάσιο Ομβριακής του δήμου Ξυνιάδος που βρίσκεται κοντά στον Δομοκό. Παντρεύτηκε την Δέσποινα Κικκή και απέκτησαν δύο παιδιά. Τα τελευταία 5-6 χρόνια ζούσε πνευματική χριστιανική ζωή εξομολογούμενος στον πατέρα Σταύρο Βάϊο τον οποίο..... είχε πνευματικό καθοδηγητή, ευρών αυτόν γνήσιον ποιμένα με παραδοσιακό και πατερικό πνεύμα προικισμένον. Από αυτόν πληροφορήθηκε και ενημερώθηκε για την αίρεσι-παναίρεσι του Οικουμενισμού, η οποία λυμαίνεται τους τελευταίους καιρούς τις ορθόδοξες Εκκλησίες. Επειδή ήταν αγνός και καθαρός εξέφρασε την επιθυμία να ιερωθεί. Αλλʼ η βέβηλη υπάρχουσα αίρεσι του Οικουμενισμού και της Πανθρησκείας που βεβηλώνει τις Εκκλησίες του Νέου ημερολογίου, διά της κοινωνίας με Οικουμενιστές Αρχιερείς, τον έκανε να αναβάλη ή και να ματαιώσει την επιθυμίαν του αυτή. Λόγω του ότι τα τελευταία 2-3 χρόνια ο πνευματικός του αποτειχίστηκε από τον οικείον μητροπολίτην διά λόγους πίστεως διά την υπάρχουσαν αίρεσιν, ως επιτρέπουν και οι Ιεροί Κανόνες, λειτουργούσαν σε εξωκκλήσια για τις πνευματικές τους ανάγκες. Μαθών όμως τούτο o μητροπολίτης τους απηγόρευσε οποιανδήποτε ιεροπραξίαν εντός της μητροπολιτικής του περιφερείας. Γι αυτό και ο αείμνηστος Απόστολος μου έγραφε σε επιστολή του, ότι επειδή τους απηγόρευσε ο εκεί μητροπολίτης να λειτουργούν σε εξωκκλήσια, ως αποτειχισμένοι, έψαχναν για να βρούν στα μέρη εκείνα καμιά σπηλιά για να λειτουργήσουν, αλλά δεν μπόρεσαν διότι ήσαν υγρές. Μου έγραφε επίσης στις 19.6.2008: «Ετσι ο άνθρωπος που όμοιόν του δεν είδε ξανά η γή, ο Αγιος Ιωάννης ο Πρόδρομος αποκεφαλίστηκε διότι έλεγξε την σωματική μοιχεία-πορνεία του Ηρώδη. Σήμερα κανείς δεν ελέγχει την πνευματική πορνεία-μοιχεία του Πατριάρχη». Στην ίδια επιστολή μου έγραφε και τα εξής: «Σκεπτόμουνα τι έκαναν οι Πατέρες αλλά και τι θα έκαναν σήμερα. Κατέληξα ότι ο Χριστός θα μας κρίνει από τα έργα μας και είδα πως άγιοι έχασαν την ζωή τους διότι αντέδρασαν για πιο απλά πράγματα από αυτά τα αίσχη που γίνονται σήμερα». Αγωνίσθηκε ως ουδείς άλλος της ηλικίας του κατά του επάρατου Οικουμενισμού, έστειλε περί τις 50 επιστολές σε αγιορείτες γέροντες για το ίδιο θέμα, εκ των οποίων μόνον 8 απήντησαν, άλλοι του είπαν «μην ασχολείσαι κάτσε σπίτι σου και μην τʼ ανακατεύεις», άλλοι πάλι «καλά κάνεις, όπου βρείς να μην μνημονεύουν πήγαινε να εκκλησιαστείς». Εστειλε επιστολές και σε ιερείς και καθηγητές του Πανεπιστημίου που ενδιαφέρονταν για την εξυγίανσι της Ορθοδοξίας μας από τον Οικουμενισμό και στους πλείστους έβλεπε κάποια αναβολή ή και αδιαφορία γι αυτό και μου εγραφε: «Ολοι κάνουν οικονομία και τελικά πρόδοσαν την Πίστι». Και συνεχίζει παρακάτω: «Ξέρω ότι γι αυτά που γράφω και πράττω θα κριθώ, όμως δεν θα κατακριθώ, διότι από την στιγμή που γνώρισα και έμαθα αντέδρασα, μίλησα, έπραξα για να γλυτώσω από την αίρεσι της εποχής μας». Το βιβλίο «Ανθρώπων πλάνη», (Η τεχνολογία στα χέρια των προδρόμων του Αντιχρίστου, Δομοκός 2007), ήταν έργο του μακαριστού Αποστόλου Σταφύλη. Λίγους μήνες πρίν κοιμηθεί, άρχισε και έγραφε το δεύτερο βιβλίο του «Ανθρώπων πλάνη Νο 2, (Η τελευταία αίρεσι-παναίρεσι). Αλλά δεν πρόλαβε να το τελειώσει και τον πήρε ο Κύριος, «οίς κρίμασιν μόνος Αυτός οίδεν». Στις 27 Φεβρουαρίου 2009 (νέον ημερολόγιον), ένοιωσε κομάρες και βήχα. Στις 28 έκανε πυρετό. Την δε 1ην Μαρτίου εκοιμήθη εν Κυρίω, από ιό που του προκάλεσε πνευμονικό οίδημα. Εφυγε νεώτατος τριάντα ενός ετών. Εδώ αρμόζει το του σοφού Σολομώντος λόγιον: «Ευάρεστος τω Θεώ γενόμενος ηγαπήθη και ζών μεταξύ αμαρτωλών μετετέθη. Ηρπάγη, μη κακία αλλάξει σύνεσιν αυτού ή δόλος απατήση ψυχήν αυτού…τελειωθείς εν ολίγω επλήρωσε χρόνους μακρούς, αρεστή γαρ ήν Κυρίω η ψυχή αυτού. Δια τούτο έσπευσεν εκ μέσου πονηρίας. Οι δε λαοί ιδόντες και μη νοήσαντες, μηδέ θέντες επί διανοία το τοιούτον, ότι χάρις και έλεος εν τοις οσίοις αυτού και επισκοπή εν τοις εκλεκτοίς αυτού». Αιωνία η μνήμη αυτού.

Μοναχός Β. - Άγιο Όρος
Από το περιοδικό ''ΙΕΡΑ ΠΑΡΑΚΑΤΑΘΗΚΗ'' - 01/04/2010

<=========================================>

ΑΚΟΛΟΥΘΕΙ ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΤΟΥ ΑΠΟΣΤΟΛΟΥ ΣΤΑΦΥΛΗ ΟΝΟΜΑΖΟΜΕΝΗ

''ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΠΡΟΣ ΟΛΟΥΣ''!!!

Αγαπητοί Γέροντες, ευλογείτε, Συγχωρήστε με για το θάρρος μου να σας αποστείλω την επιστολή αυτή αλλά σας παρακαλώ να την δεχτείτε με αγάπη και να μου απαντήσετε με διάκριση αλλά και ορθόδοξο λόγο. Πήρα την απόφαση να σας γράψω για να σας επισημάνω το πνευματικό αδιέξοδο που βρίσκομαι αυτή την στιγμή και αφορά τα τεκταινόμενα των συμπροσευχών αλλά και της φιλοπαπικής διάθεσης των ιερέων και Αρχιερέων της Ορθόδοξης Εκκλησίας Πολλοί μιλούν ότι αυτή την στιγμή η Εκκλησία μας έχει υποπέσει στην αίρεση του Οικουμενισμού και της Πανθρησκείας. Πολλοί μιλούν ότι γίνονται συλλείτουργα και ότι υπάρχει κοινό ποτήριο ήδη. Βέβαια για πολλά από τα παραπάνω δεν είμαι σίγουρος διότι ακόμη ελπίζω ότι δεν έχει γίνει τόσο μεγάλη προδοσία, όμως με αυτά που είδα με τα μάτια μου άρχισα να νοιώθω και να αισθάνομαι πως όντως υπάρχει προδοσία της Μιας, Αγίας, Καθολικής και Αποστολικής Εκκλησίας. Υπάρχουν βιβλία όπως του κ. Αθανάσιου Σακαρέλλου που μιλούν για ένωση από το 1965. Τι να πω, δεν ξέρω. Πάντως για να μην περιαυτολογώ, εγώ δεν ξέρω εάν έγινε η ένωση ή όχι αλλά με αυτά που είδα στην τηλεόραση με τον πάπα και τον Πατριάρχη, τις αγκαλιές, τα φιλιά και τα πολυχρόνια στον πάπα απόρησα. Τον αποκαλούσαν «αγιότατο» αλλά και «ευλογημένο Κυρίου», από την άλλη η εξερχόμενη επιστολή του Οικουμενικού Πατριαρχείου με αριθμ. Πρωτ. 1385/2005 (συνημμένη) που αναφέρει «Γην της Επαγγελίας του κοινού Ποτηρίου» τι εννοεί; Εγώ ούτε θεολόγος είμαι, ούτε ιερέας, ούτε μοναχός, παρόλα αυτά με την απλή λογική νομίζω ότι εδώ ο Πατριάρχης εκδηλώνεται και αναφέρει αυτό που επιθυμεί η καρδιά του και η ψυχή του, και εάν δεν κάνω λάθος, αυτό είναι το κοινό ποτήριο. Όλοι βλέπουμε τις προθέσεις του Πατριάρχη που εκδηλώνει ελεύθερα μα κανείς δεν αντιδρά, δεν αντιλέγει αλλά πάνω από όλα κανείς δεν πράττει. Με τα λόγια πολλοί σήμερα υπερασπίζουν την Ορθοδοξία αλλά κανείς δεν προτείνει το στήθος του για να την προστατεύσει. Τόσο άβουλοι καταντήσαμε τελικά; Πολλοί κάναν συνάξεις και ομιλίες φοβερές και μάζεψαν κόσμο και τους μίλησαν πατερικά, αλλά τώρα που ήρθε η ώρα των έργων όλοι κάναν πίσω. «Με τα λόγια ο Μανώλης χτίζει ανώγια και κατώγια». Από λόγια χορτάσαμε δεν μας γεμίζετε πιά, μόνο με έργα εκφράζεται η Ορθοδοξία. Αυτό διδάσκει και ο Κύριος με το παράδειγμά του, με έργα μας δίδαξε, αλλά εμείς είμαστε άνθρωποι των λόγων και όχι των έργων. Δεν είμαστε λοιπόν υποκριτές; Μήπως τελικά δεν είμαστε και Ορθόδοξοι; Μήπως τελικά προδίδουμε την Ορθοδοξία και την πίστη για να μην έρθουμε σε ρήξη και κινδυνεύσουμε να χάσουμε το ανακαινισμένο κελί μας αλλά και την υποψηφιότητα μας για Επίσκοπος; Πόσοι Επίσκοποι σήμερα είναι θεόκλητοι ή δημόκλητοι; Μήπως είναι όλοι αυτόκλητοι; (Αγ.Νικόδημος Αγιορείτης) Αγαπητοί και σεβαστοί Πατέρες, η παρουσία Ορθοδόξων Ιερέων σε συμβούλια αιρετικών όπως είναι τα Παγκόσμια Συμβούλια Εκκλησιών και οι δήθεν θεολογικοί διάλογοι με αιρετικούς με προβληματίζουν. Το παγκόσμιο συμβούλιο των αιρετικών αποδέχεται τον Σταυρικό θάνατο του Κυρίου μας αλλά όχι και την Ανάσταση του. Πως μπορούν και συμμετέχουν σε αυτά τα συμβούλια; Αλλά εκεί γίνονται και άλλα έκτροπα που δεν αρμόζουν να αναφερθούν σε αυτή την επιστολή αγάπης και ανησυχίας. Με όλα αυτά λοιπόν που είδα και όσο ασχολήθηκα εδώ και 1 (ένα) χρόνο περίπου με τις σύγχρονες αυτές αιρέσεις αλλά και τους κανόνες της Εκκλησίας (Αποστολικοί Κανόνες, Οικουμενικές Σύνοδοι και λόγια Αγίων Πατέρων), είμαι σε μεγάλο πνευματικό αδιέξοδο. Το παλιό ημερολόγιο είναι σε 20 παρατάξεις, το νέο ημερολόγιο είναι σε αφασία-κώμα και από το Άγιο Όρος πλέον δεν ακούγεται καμία φωνή διαμαρτυρίας. Έτσι αφού με τις παρατάξεις του παλιού δεν μπορώ «να βρώ άκρη», το νέο ημερολόγιο επικροτεί τον φιλοοικουμενισμό και στο Άγιο Όρος μνημονεύουν απευθείας αυτόν που φίλησε και αποκάλεσε τον πάπα αγιότατο τι να πω; Εάν ισχύει η αλληλουχία του μνημονίου (Ιερέας μνημονεύει τον Επίσκοπο, ο Επισκοπος τον Αρχιεπίσκοπο, ο Αρχιεπίσκοπος τον Πατριάρχη και ο Πατριάρχης τον πάπα) τότε είναι όλοι αιρετικοί; Οι αντιδράσεις σε αυτό ήταν μηδαμινές και πολύ λίγοι κατάλαβαν τι σημαίνει αλλά και τι συμβαίνει. Όμως αυτοί που κατάλαβαν θα κριθούν και ανάλογα από τον Κύριο, αφού γνωρίζουμε και δεν αντιδράσαμε δεν θα είμαστε υπόλογοι; Ο Άγιος Ιωάννης της Κροστάνδης έλεγε: «Οι αγιασμένοι άνθρωποι του Θεού δεν θα πρόδιδαν την πίστη τους ούτε με μια λέξη», εμείς; Τι κάνουμε για να διατηρήσουμε την πίστη αναλλοίωτη; Πως είναι δυνατόν αυτόν που ο Άγιος Κοσμάς ο Αιτωλός καταριέται και μας συστήνει να καταριόμαστε και εμείς ο Πατριάρχης μας να τον αποκαλεί Άγιο και Ευλογημένο; Έχουμε μερίδιο ευθύνης και εμείς διότι θα κριθούμε για τις πράξεις που κάναμε αλλά και για αυτές που έπρεπε να κάνουμε αλλά δεν κάναμε. Ξέρετε πολλοί θα μου πουν ότι είμαστε λίγοι και ο λόγος μας και οι θέσεις μας αδύνατες, όμως έτσι απάντησε και ο Μακρυγιάννης και απελευθέρωσε την Ελλάδα, «οι θέσεις μας μπορεί να είναι αδύνατες αλλά ο Θεός μας είναι μεγάλος», τι αναζητούμε δηθεν βοήθεια από τους Φράγκους; Εμείς έχουμε τον ένα και μοναδικό Θεό βοηθό μας, την Παναγία και τους Αγίους προστάτες και μεσίτες προς τον Κύριο και ζητάμε ανθρώπινη βοήθεια για να σωσουμε δήθεν το Πατριαρχείο; Μήπως η ιστορία δεν έδειξε ότι η βοήθεια του πάπα και των Φράγκων στην Άλωση της πόλης ήταν μόλις 200 τοξότες!. Είμαι αμαρτωλός αγαπητοί Πατέρες με πάθη και αμαρτίες, αδιόρθωτος και επιπόλαιος συνάμα αλλά περισσότερο από όλα φοβάμαι μήπως κριθώ ως αιρετικός ή κριθώ με αυτούς που πρόδωσαν την πίστη στην Μια, Αγία, Καθολική και Αποστολική Εκκλησία. Τι λόγο θα δώσω τότε στο Ιερό Βήμα του Κυρίου; Σήμερα νοιώθω ότι για τα γεγονότα που συμβαίνουν έχω και εγώ ευθύνη διότι αποτελώ μέρος του λαού της Ορθόδοξης Εκκλησίας και δεν είμαι άμοιρος ευθυνών. Ειλικρινά σας παρακαλώ να μου απαντήσετε διότι η επιστολή μου αυτή, είναι επιστολή αγάπης και ενδιαφέροντος, επιστολή ανησυχίας αλλά και επιστολή παράκλησις για δραστηριότητα αλλά και για να με βοηθήσετε να βρώ ποιο είναι το σωστό με βάση την Ορθόδοξη πίστη για να πράξω. Αυτό με ενδιαφέρει τι πρέπει να κάνει ένας πραγματικός Χριστιανός Ορθόδοξος στην συγκεκριμένη περίπτωση. Σας ζητώ συγνώμη για την αναστάτωση, μα σας παρακαλώ για την Ορθόδοξη γνώμη.

Την ευχή σας.
Με εκτίμηση
Απόστολος Η. Σταφύλης
Εκπαιδευτικός (Χημικός)
Δομοκός Φθιώτιδος

ΣΗΜΕΙΩΣΙΣ ''ΕΝ ΤΟΥΤΩ ΝΙΚΑ'': ΔΙΑ ΤΟΥΤΗ ΤΗΝ ΕΠΙΣΤΟΛΗ Ο ΙΔΙΟΣ ΜΑΣ ΕΙΧΕ ΠΑΡΕΙ ΤΗΛΕΦΩΝΟ ΛΕΓΟΝΤΑΣ ΜΑΣ ΟΤΙ ΔΕΝ ΕΝΔΙΑΦΕΡΘΗΚΕ ΚΑΝΕΝΑΣ ΝΑ ΤΟΥ ΑΠΑΝΤΗΣΕΙ!!!

ΑΝΑΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΑΛΑΙΑ ΜΑΣ ΣΕΛΙΔΑ