Κυριακή 11 Ιουνίου 2017

ΕΠΑΝΑΦΟΡΑ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣΤΙΚΗΣ ΤΑΞΗΣ ΠΡΟ 1924




Τελευταία ανθούν στο διαδίκτυο κάποιοι ''επικοί'' λεονταρισμοί 

και κάποιες δειγματοληπτικές -επί αποτειχήσει- ''κοκορομαχίες'' εν Χριστώ αδελφών, 

που διεκδικούν με ύφος νεόκοπου ''ποντίφηκος'' τα Πρωτεία του ''ευ δογματίζειν'' κατά την Πατερική Διδασκαλία! 

Νεοαποτειχισμένοι κομπορρήμονες με σπουδή και έμφαση στον αντιπαλαιοημερολογητικό αγώνα 

ικανοποιούνται αυτάρεσκα κι ανώφελα με την ιδεολογικοποίηση του αντικουμενιστικού φρονήματος 

και τον τεμαχισμό των αγωνιζομένων σε νεοιδεαλιστές φερέλπιδες και παροχημένους βετεράνους! 

Έχουν κάνει υποκριτικά και φαρισαικά σημαία προς τους ''αντιπάλους'' τους και σύνθημα 

το ''διυλίζετε τον κώνωπα και καταπίνετε την κάμηλον'', 

την στιγμή που και οι ίδιοι γνωρίζουν τα του Αγίου Μεγάλου Φωτίου: 

''...ἐπειδάν τις καί μικρόν τι διαστροφῆς ἢ καινοτομίας παρεισενεγκεῖν ἐπιχειρήσῃ, 

αὐτίκα τό διεστραμμένον καί κίβδηλον τῇ παραθέσει τῆς ἀληθείας καί τοῦ ὀρθοῦ λόγου 

καταφαίνεταί τε καί διελέγχεται, 

καί οὐδ’ἐπί βραχύ τό νόθον γέννημα οὐδ’ ὑπό τήν αὐτήν ὀνομασίαν εἶναι τῶν εὐσεβῶν δογμάτων 

οὐδαμῶς ἀνέχεται ἡ εὐγένεια''. (Επιστολή προς Βούλγαρον Ηγεμόνα).



Η εορτολογική καινοτομία, ως η εναρκτήρια, οικουμενιστική διχοτόμηση της Ελλαδικής Εκκλησίας παραβλέπεται, ευτελίζεται και περιθωριοποιείται έτσι παραπλανητικά, αντιπατερικά και αντορθόδοξα. Όταν ο μεγάλος διδάσκαλος του 15ου αιώνα Ιωσήφ Βρυέννιος έγραφε: ''... δι’ αὐτῶν (των Οικουμενικών Συνόδων) γάρ πᾶσα καινοτομία καί αἵρεσις ἀπελαύνεται, τό δέ τῆς ὀρθοδοξίας ἀκήρατον καί ἀρχαιοπαράδοτον φρόνημα ταῖς τῶν εὐσεβούντων ψυχαῖς εἰς ἀδίστακτον σεβασμιότητα καθιδρύνεται'' εννούσε δεικτικά το αυτονόητο: ότι με την Πλήρη και όχι Μερική Αποδοχή των αποφάσεων των Οικουμενικών Συνόδων πάσα Καινοτομία και πάσα Αίρεση απελαύνεται, δηλαδή εκδιώκεται, εκτοπίζεται και ακυρώνεται! Φευ! Συπτωματικόν ταυτόσημον είναι η ανασημένη ''καραμέλα'' -μέχρι δεινής, αγκύλωσης και ακαμψίας και των δύο σιαγόνων- της περίφημης ''δογματοποίησης του ημερολογιακού ζητήματος'' και από τους Οικουμενιστές, αλλά και από μερίδα Νεοαποτειχιζομένων! Και αυτοί οι αδιόρθωτοι φάσκοντες και διφορούμενοι αντιφάσκοντες, ποσο άσκοπα, φαύλα και ομοιότροπα αυτοαναιρούνται! Ενώ δηλαδή χαρακτηρίζουν ως αιρετική την Εγκύκλιο του 1920 περί της ημερολογιακής διχοτόμησης, παρ΄όλα αυτά αίρουν το της καινοτομίας έγκλημα από το Σώμα της Εκκλησίας με το αιτιολογικό της δογματικής ασχετοποίησης! Είναι ακριβώς αυτό: είναι σαν κάποιος αιμοδιψής, σκληρός και ανοικτίρμονας να έχει βιαιοπραγήσει βάναυσα κι ανήλεα κατά του πλησίον του, αλλά, επειδή όμως δεν τον σκότωσε, να αίρονται οι κατ' εναντίον του ευθύνες! Οποίο σκότος στην λογική της σκοταδίνης! Κάποιος ''αντιοικουμενιστής'' μοναχός της Μονής Κουτλουμουσίου με το όνομα Μακάριος και με νυχθημερόν διατριβή στο facebook παλαιότερα, έγραφε: ''Σε όσους ταυτίζουν το ζήτημα του ημερολογίου Γ.Ο.Χ., (το οποίο ημερολόγιο δεν είναι ούτε δόγμα, ούτε παράδοση της Εκκλησίας, διότι δεν το δημιούργησε η Εκκλησία, αλλά το βρήκε από έξω και το χρησιμοποίησε) με το σημερινό ζήτημα της Παναιρέσεως του Οικουμενισμού κάνουν μέγα λάθος''. Δεν το δημιούργησε αδελφέ μας η Εκκλησία, αλλά το συμπεριέλαβε αυτή η ίδια, όχι βεβαίως για την αστρονομική του ακρίβεια, αλλά ως χρονικό σημείο αναφοράς της αγιολογικής λατρείας! Από το 365 μ.Χ (Α΄Οικουμενική Σύνοδος) το εορτολόγιο αυτό μέχρι το 1924 διήνυσε πορεία 1559 συναπτών ετών και λέτε, πως δεν αποτελεί παράδοση της Εκκλησίας;... Οι Πατέρες μας που το συμπεριέλαβαν στην ρύθμιση της εορτολογικής λειτουργίας της αγίας Εκκλησίας μας, λέτε να το θέσπισαν με σύμβαση ορισμένου χρόνου; Δεν καθοδηγήθηκαν από το Άγιο Πνεύμα για την συμπερίληψή του ή μήπως το Άγιο Πνεύμα, το ενέκρινε μέχρι του έτους 1924; Γνωρίζετε άραγε, πως, όταν ο Λατινόφρονας Οικουμενικός Πατριάρχης Ιωακείμ ο Γ΄ το 1902 ζήτησε την γνώμη των 21 Αυτοκεφάλων Ορθοδόξων Εκκλησιών για να μελετήσουν ενδελεχώς το ημερολογιακό ζήτημα, για το αν συμφωνεί δηλαδή το Νέο ἑορτολόγιο με την Ορθόδοξη Ανατολική Εκκλησία, απάντησαν; ''ΟΧΙ''! Στην εγκύκλιο μάλιστα του 1904 αναφέρονται τα εξής: «Τοῦτο γάρ γνώρισμα Ὀρθοδοξίας... τό μή κινεῖν ὅρια αἰώνια, ἄτινα οἱ Πατέρες ἡμῶν ἔθεντο... τό δέ ὑπερπηδῆσαι 13 ἡμέρας... ἀνόητον καί ἄσκοπον εἶναι». («Δογματικά καί Συμ. μνημεῖα τῆς Ορθοδόξου Καθολικής Ἐκκλησίας», αειμνήστου Καθηγητή Ἰ. Καρμίρη, σελ. 22). Αλλά και παλαιότερα: Το 1848 επί Οἰκουμενικού Πατριάρχη Ανθίμου του Στ΄ αναθεματίστηκε το Νέο - Παπικογενές ημερολόγιο με εγκύκλιο, η οποία ανάμεσα στα άλλα αναφέρει: «Κρατῶμεν τῆς ὁμολογίας ἣν παρελάβομεν ἄδολον, παρά τηλικούτων ἀνδρῶν (Ἁγίων Πατέρων), ἀποστρεφόμενοι πάντα νεωτερισμόν ὡς ὑπαγόρευμα τοῦ Διαβόλου. Ὁ δεχόμενος νεωτερισμόν κατελέγχει ἐλλειπῆ τήν κεκηρυγμένην Ορθόδοξον Πίστιν. Ἀλλ’ αὓτη πεπληρωμένη ἤδη ἐσφράγισται, μή ἐπιδεχομένη μήτε μείωσιν, μήτε αὔξησιν, μήτε ἀλλοίωσιν, ἥν τε ὁ νοῶν καί ὁ τολμῶν ἢ πρᾶξαι, ἢ συμβουλεῦσαι, ἢ διανοηθῆναι τοῦτο, ἤδη ἠρνήθη τήν πίστιν τοῦ Χριστοῦ, ἤδη ἑκουσίως καθυπεβλήθη εἰς τὸ αἰώνιον ΑΝΑΘΕΜΑ, διά τό βλασφημεῖν τό Πνεῦμα τό Ἅγιον, ὡς δῆθεν μή ἀρτίως λαλῆσαν ἐν ταῖς Γραφαῖς καί Οἰκουμενικαῖς Συνόδοις... Ἅπαντες οὒν οἱ νεωτερίζοντες ἢ αἱρέσει, ἢ σχίσμασι, ἑκουσίως ἐνεδύθυσαν κατάραν ὡς ἱμάτιον (Ψαλμ.186: 17), κἄν τε Πάπαι, κἄν τε Πατριάρχαι, κἄν τε κληρικοί, κἄν τε λαϊκοί, κἄν Ἄγγελος ἐξ Οὐρανοῦ». 



Προφανώς λοιπόν, αδελφοί μας νεοαποτειχισμένοι,
αλλά που ακολουθούν την ημερολογιακή καινοτομία του ψυχοκτόνου Παπισμού,
που τόσο μεγαλόστομα επαίρονται πως τον πολεμούν,
έχουν επιλεκτικά αισθητήρια καταπολέμησης της οικουμενικής κινήσεως!
Πολλοί εξ' αυτών -βεβαίως- διακατέχονται από τις γνωστές
μεσοβέζικες, βασιλοφρονούσες και χρυσοπασπαλισμένες διαβολές του ''Αχρικαιρισμού'',
ξεχνώντας επί ματαίω πως:
''«Οὐδέποτε μέ τίς μέσες καταστάσεις διορθώθηκαν τά ἐκκλησιαστικά.
Δέν ὑπάρχει μέση κατάσταση μεταξύ ἀληθείας καί ψεύδους.
Ἀλλά, ὅποιος φεύγει ἀπό τό φῶς, στό σκοτάδι –κατ’ ἀνάγκην- μεταφέρεται,
ἔτσι καί αὐτός πού παρεκκλίνει ἔστω καί λίγο ἀπό τήν ἀλήθεια, στό ψεῦδος πλέον ἀνήκει,
θά λέγαμε ἀληθῶς.
Καίτοι μπορεῖ κανείς νά μιλήση γιά μέση κατάσταση μεταξύ φωτός καί σκότους,
αὐτό πού καλεῖται λυκαυγές ἤ λυκόφως,
ὅμως μέση κατάσταση μεταξύ ἀληθείας καί ψεύδους δέν θά μπορέση νά ἀνακαλύψη κανείς
ὅσο πολύ καί ἄν κοπιάση». (Άγιος Μάρκος ο Ευγενικός).
Απόσπασμα επιστολής προς τον Γεώργιον Σχολάριον, τον μετέπειτα γενόμενο Μοναχό Γεννάδιο και πρώτο Πατριάρχη μετά την Άλωση.
Και σαν επίλογο παραθέτουμε τον λόγο του Αγίου Ιωάννη του Δαμασκηνού:
'' Εἴ τις εὐαγγελίζεται ὑμᾶς, παρ’ ὃ παρέλαβεν ἡ καθολική ἐκκλησία
παρά τῶν ἁγίων ἀποστόλων πατέρων τε καί συνόδων
καί μέχρι τοῦ νῦν διεφύλαξε,
μή ἀκούσητε αὐτοῦ μηδέ δέξησθε τήν συμβουλήν τοῦ ὄφεως,
ὡς ἐδέξατο Εὔα καί ἐτρύγησε θάνατον.
Κἂν ἄγγελος, κἂν βασιλεύς εὐαγγελίζηται ὑμᾶς, παρ’ ὃ παρελάβετε,
κλείσατε τάς ἀκοάς·
ὀκνῶ γάρ τέως εἰπεῖν, ὡς ἔφη ὁ θεῖος ἀπόστολος· «Ἀνάθεμα ἔστω»,
ἐκδεχόμενος τήν διόρθωσιν''.
(Αγίου Ιωάννη του Δαμασκηνού: 

''Λόγοι Απολογητικοί Προς τους Διαβάλλοντας τας Αγίας Εικόνας''.

Εύχεσθε!


Γιώργος Δ. Δημακόπουλος
Δημοσιογράφος


ΠΗΓΗ: 
http://353agios.blogspot.gr/2017/06/1924.html

"Τό παλαιόν ἑορτολόγιον νά ἀκολουθήσετε!" (Θαυμαστή αποκάλυψη στον Γέροντα Φιλόθεο Ζερβάκο)




ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΓΕΡΟΝΤΟΣ ΦΙΛΟΘΕΟΥ ΖΕΡΒΑΚΟΥ
 ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗ ΑΥΓΟΥΣΤΙΝΟ ΚΑΝΤΙΩΤΗ 
ΥΠΕΡ ΤΟΥ ΠΑΛΑΙΟΥ ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟΥ


(Δημοσιεύθηκε εδώεδώ και αλλού).

Ἐν τῇ Ἁγίᾳ Κορυφῇ τῶν Ἁγίων Πάντων 6/19 Ἰουνίου '68

Σεβασμιώτατε Ἅγιε Φλωρίνης Αὐγουστίνε, 
Ἀπό τήν παραμoνήν τῶν Ἁγίων Πάντων εὐρίσκομαι εἰς τήν Ἁγίαν Κορυφήν. Προχθές ἐτέλεσαμεν τήν πάνσεπτον αὐτῶν ἑορτήν καί ἀναμνησθέντες κατά τό παρελθόν ἔτος τήν προπαραμονήν τῆς ἑορτῆς των ἐν ὧ ἦμην ἔτοιμος διά νά ἀνέλθω εἰς τήν κορυφήν καί τελέσω τήν ἑορτήν, μοί ἐτηλεφωvήσατε νά ἔλθω εἰς Ἀθήνα καί παραστῶ εἰς τήν χειροτονίαν σας (ὡς πρῶτος πνευματικός πατήρ τῆς πρώτης ἡλικίας σας), ἤτις θά ἐγένετο εἰς τόν Ἱερόν Ναόν τοῦ Ἁγίου Κωνσταντίνου Ὀμονοίας. Σᾶς ἔκαμα ὑπακοήν καί ἦλθα προθύμως καί ὑπερεχάρην, διότι μέ ἠξίωσεν ὁ Κύριος νά ἴδω ἓν ἐκ τῶν πρώτων πνευματικῶν μου τέκνων νά ἀνέλθῃ τῇ τοῦ Θεοῦ χάριτι καί εὐδοκία εἰς τό ὕψιστον ἀξίωμα τῆς Ἀρχιερωσύνης. Νομίζω δέ, ὅτι οὐχί τυχαίως ἐγένετο ἡ χειροτονία ὑμῶν κατά τήν ἡμέραν τῶν Ἁγίων Πάντων. Ἐγένετο κατ' εὐδοκίαν καί οἰκονομίαν Θεοῦ, τοῦ πάντα φιλανθρώπως πρός τό ἐκάστου συμφέρον οἰκονομοῦντος. Ἐγένετο διά νά ἐνθυμῆσθε καί ἑορτάζετε καί τιμᾶτε τήν ἡμέραν ταύτηv, ἐνθυμείσθε πάντας τούς Ἁγίους καί γίνεσθε μιμητής αὐτῶν, γίνετε Ἅγιος, τοῦτο δέ ἐστί καί τό θέλημα τοῦ οὐρανίου μας Πατρός: «γίνεσθε Ἅγιοι ὅτι ἐγώ Ἅγιος εἰμί». Ἀλλά καί οἱ Ἅγιοι Πάντες δέν εὐχαριστοῦνται νά τούς ἑορτάζωμεν μόνον, εὐχαριστοῦνται περισσότερον νά τούς μιμούμεθα, καί τοῖς ἴχνεσιν αὐτῶν ἀκολουθοῦμεν. Οἱ θεοφόροι Ἅγιοι Πατέρες, οἱ τάς Οἰκουμενικάς καί τοπικάς Ἁγίας Συνόδους συγκροτήσαντες, μεταξύ τῶν ἄλλων ἐγγράφων καί ἀγράφων παραδόσεων, ἄς παρέδωκαν ἡμῖν, μᾶς παρέδωκαν καί τό παλαιόν ἡμερολόγιον, ἐπί τῇ βάσει τοῦ ὁποίου ἄπασα ἡ Ὀρθόδοξος Ἐκκλησία τελεῖ ἀπάσας τάς κινητάς καί ἀκινήτους ἁγίας ἑορτάς, καί επί 15 περίπου αἰῶνες ἠκολούθει, ἐσεβάσθη καί διεφύλαξε
Κατά τό ἔτος 1924 ὁ Οἰκουμενικός Πατριάρχης Μελέτιος Μεταξάκης, ὁ μή διά τῆς θύρας εἰσελθών εἰς τήν αὐλήν τῶν προβάτων, ἀλλά μοιχικῷ, μασσωνικῷ καί πολιτικῷ τῷ τρόπῳ ὡς κλέπτης εἰσελθών καί ἀναρριχηθείς εἰς τούς θρόνους: πρώτον Αρχιεπισκοπῆς Ἀθηνῶν, καί κατόπιν τούς Πατριαρχικούς θρόνους Κων/λεως, Ἀλεξανδρείας καί τελευταῖον προσεπάθησεν νά εἰσέλθῃ, οὐχί ἐκ τῆς θύρας ἀλλ' αλλαχόθεν, καί εἰς τόν τῶν Ἱεροσολύμων, "διά νά μολύνη καί αυτόν", ὡς γράφει ό ὅσιος μοναχός Παῦλος ὁ Χοζεβίτης ("Ὀρθ. Τύπος", αριθμ. φύλ. 87), ἀλλ' ἐπελθών ό θάνατος ἐξηφάνισεν καί ἀπώλετο πᾶσα ἡ ἐλπίς αὐτοῦ. 
Οὗτος, ὁ κατά τάς ἀψεδείς μαρτυρίας πολλῶν, κατέχων τόν ὕπατον 33ον τῆς μασονίας βαθμόν, ὅλως ἀπερισκέπτως, ἀπρομελετήτως, ἀντικανονικῶς καί παρανόμως μέ 6 μόνον ἀρχιερεῖς ἀντoρθoδόξων φρονημάτων, κατήργησε τό παλαιόν πάτριον Ὀρθόδοξον ἡμερολόγιον καί εἰσήγαγε τό νέον παπικόν καί διήρεσε τήν μίαν Ὀρθόδοξον Ἐκκλησίαν εἰς δύο, τήν τῶν παλαιοημερολογιτῶν καί τήν τῶν νεοημερολογιτῶν. 
Οἱ Ἅγιοι Πατέρες τῆς Ζ΄ Οἰκουμενικῆς Συνόδου ὤρισαν: «Εἴ τις πᾶσαν παράδοσιν ἔγγραφον ἤ ἄγραφον ἀθετεῖ, ἀνάθεμα» καί "ἄπαντα τά παρά τήν διδασκαλίαν καί ὑποτύπωσιν τῶν ἀοιδίμων Πατέρων καινοτομηθέντα καί πραχθέντα ἤ μετά ταῦτα πραχθησόμενα, ἀνάθεμα τρίς». Ἐπειδή τό παλαιόν ἑορτολόγιον εἶναι παράδοσις ἔγγραφος, ἐπειδή τό νέον εἶναι καινοτομία παπικῆς καί μασωνικῆς προελεύσεως, ὅσοι καταφρονοῦν τό παλαιόν ἑορτολόγιον καί ἀκολουθούν τό νέον εἶναι ὑποκείμενοι τῷ ἀναθέματι. Κάθε πρόφασις καί δικαιολογία εἶναι ἀδικαιολόγητος καί "προφάσεις ἐν αμαρτίαις". Οἱ Ἅγιoι Ἀπόστολοι μᾶς παρέδωκαν ἀπό τήν Κυριακήν τῆς Ἁγίας Πεντηκοστῆς ἐπί μίαν ἐβδομάδα ἄχρι τῆς Κυριακῆς τῶν Ἁγίων Πάντων κατάλυσιν καί μετά τήν ἑορτήν τῶν Ἁγίων Πάντων μίαν ἐβδομάδα νά νηστεύωμεν. Μέ τήν εἰσαγωγήν τοῦ νέου ἑορτολογίου, ὁσάκις τό Πάσχα συμπέση ὄψιμον, καταργεῖται τελείως ἡ νηστεία τῶν Ἁγίων Ἀποστόλων καί ἄλλοτε περιορίζεται εἰς μίαν ἤ δύο ἡμέρας! 
Οὐδείς ἐκ τῶν Ἀρχιερέων ἐκτός τοῦ ἀειμνήστου Ἁγίου Μητροπολίτου Κασσανδρείας διεμαρτυρήθη τότε, μόνον τινές Παλαιoημερoλoγίται, ὁ εὐλαβέστατος κ. Τομαρᾶς πρώην Βουλευτής, καί ὀλίγοι ἄλλοι λαϊκοί. Ἐγώ δέν ἔπαυσα ἀπ' ἀρχῆς νά διαμαρτύρωμαι εἰς Πατριάρχας, Ἀρχιερεῖς, Βασιλεῖς, Πρωθυπουργούς, καί νά λέγω καί νά γράφω, ὅτιἐπειδή κακῶς ἐγένετο ἡ εἰσαγωγή εἰς τήν Ὀρθόδοξον Ἐκκλησίαν τῆς Ἑλλάδος τοῦ νέου παπικοῦ ἑορτολογίου διότι καταργεῖ ἐνίοτε τήν νηστείαν τῶν Ἁγίων Ἀποστόλων, ἔφερεν ἀνωμαλίαν εἰς τήν τάξιν τῆς Ἐκκλησίας, ἔσχισε αὐτήν, κατεδικάσθη δίς ὑπό Ὀρθοδόξων Ἁγίων Συνόδων, δέον νά ἐκβληθεῖ καί νά εἰσαχθῇ τό παλαιόν, τό Ὀρθόδοξον. Ἀλλ' αἱ διαμαρτυρίαι μου ἐγένοντο εἰς ὦτα κωφῶν. 
Ἠναγκάσθην τήν παρελθοῦσαν Κυριακήν νὰ ἀνέλθω εἰς τὴν κορυφήν τῶν Ἁγίων Πάντων καί τοῦ Προφήτου Ἠλιού, ἐπ' ὀνόματι τῶν ὁποίων ἔχω κτίσει Ἐκκλησίας εἰς τιμήν καί δόξαν Θεοῦ καί τῶν ὑπ' αὐτοῦ δοξασθέντων Ἁγίων Πάντων, καί γονυπετήσας ἔμπροσθεν τῆς πανσέπτου εἰκόνας αὐτῶν, μετά δακρύων ἐζήτησα παρ' αὐτῶν νά μοί ἀποκαλύψουν ποῖον ἑορτολόγιον ὀφείλω κἀγώ ὁ ἐλάχιστος καί οἱ ἀδελφοί μου, τά πνευματικά μου τέκνα καί πάντες οἱ Ὀρθόδοξοι χριστιανοί νά ἀκoλoυθῶμενΠρίν ἔτι τελειώσω τήν οἰκτράν ταπειvήν μου δέησιν, ἤκουσα φωνῆς ἔνδοθέν μοι λεγούσης: "τό παλαιόν ἑορτολόγιον νά ἀκολουθήσετε τό ὁποῖον σᾶς παρέδωκαν οἱ τάς ἑπτά ἁγίας Οἰκουμενικάς Συνόδους συγκροτήσαντες καί τήν Ὀρθόδοξον πίστιν στηρίξαvτες θεοφόροι Πατέρες καί οὐχί τό νέον τῶν παπῶν τῆς Δύσεως, τῶν τήν Μίαν, Ἁγίαν, Καθολικήν καί Ἀποστολικήν Ἐκκλησίαν σχισάντων καί τάς Ἀποστολικάς καί πατρικάς παραδόσεις καταφρονησάντων"! 
Τοιαύτην συγκίνησιν, τοιαύτην χαράν, τοιαύτην ἐλπίδα, τοιαύτην ἀνδρείαν καί μεγαλοψυχίαν ἠσθάνθην τήν στιγμήν ἐκείνην, οἵαν σπανίας στιγμάς ἠσθάνθην εἰς ὅλην μου τήv ζωήν ἐν ὤρᾳ προσευχῆς!... 
Ἀπό τήv στιγμήν ἐκείνην, ἐσπέραν τῶν Ἁγίων Πάντων, τό πολιτικόν ἑορτολόγιον τό ὁποίον ὡς ξένον καί ἀλλότριον καί ὡς ἀντικανονικῶς, κακῶς καί παρανόμως εἰσαχθέν οὐδέποτε ἐδέχθην καί ἐπί 48 ἔτη ἠγωνίσθην καί μακρυνά ταξίδια επεχείρισα εἰς Ἱεροσόλυμα, Ἀλεξάνδρειαν, Κων/πολιν, διά νά πείσω τούς Πατριάρχας νά ἀποβάλλουν καί νά ἐπαναφέρουν εἰς τήν Ὀρθόδοξον Ἐκκλησίαν καλῶς καί νομίμως τό παλαιόν. Ἀπό τήν ἱεράν ἐκείνην στιγμήν ἀστραπιαίως ὤχετο ἐκ τοῦ νοός μου, τῆς διανοίας, τῆς ψυχῆς καί καρδίας μου τό νέον ἑορτολόγιον καί ἀκολουθῶ τό πάτριον Ὀρθόδοξον ἑορτολόγιον τό παλαιόν, ἐν ᾦ ἐγεννήθην, ἐβαπτίσθην, ηὐξήθην, γέγονα ἀνήρ, πρεσβύτης ἐσχατόγηρος καί θά τελευτήσω εὐχαριστῶν, ὑμνῶν, δοξάζων, εὐλογῶν τόν Παντοδύναμον Θεόν, ὅστις οὐκ ἀφήκε με πἐσειν εἰς πλάvην ἤ ἐκκλίνειν ἀριστερά ἤ δεξιά, ἀλλά τήν μέσην καί βασιλικήν καί τήν τῆς μετανοίας καί τῶν θείων Πατέρων ὀδόν βαδίζων πάντοτε, τῇ βοηθείᾳ καί χάριτι Αὐτοῦ, ἐλπίζω νά φθάσω καί νά καταπαύσω εἰς τάς οὐρανίους του σκηνάς, ἔνθα τῶν εὐφραινομένων πάντων ἡ κατοικία. 
Ἐγώ, Σεβασμιώτατε, σᾶς ἤκουσα, πού μού εἴπατε πρίν χειροτονηθῆτε Μητροπολίτης ὁλίγους μῆνας, ὅταν σᾶς ἐπέδωκα τό Ὑπόμνημα, τό ὁποίον εἶχον ὑποβάλλει πρός τόν Βασιλέα, τήν Κυβέρνησιν καί τήν Ἱεράν Σύνοδον περί ἐπαναφορᾶς τοῦ παλαιοῦ ἑορτολογίου, ὅτι πρέπει νά ἐπανέλθη ἐφ' ὅσον κακῶς ἔγινεν ἡ εἰσαγωγή τοῦ νέου καί ἐφ' ὅσον ὅλαι σχεδόν αἱ Ὀρθόδοξαι Ἐκκλησίαι ἀκολουθοῦν τό παλαιόν, θά φροντίσετε καί ὑμεῖς μέ τινας γνωστούς σας Ἀρχιερεῖς διά νά ἐπανέλθη, ἀλλ' ἀφοῦ σᾶς τό ὑπενθύμησα καί πάλιν μοί εἴπατε νά τό ἀφίσωμεν βραδύτερον, καί πάλιν σᾶς ἤκουσα. 
Βεβαίως ὁ ἀείμνηστος Ἀρχιεπίσκοπος Xρυσόστoμος, ὁ πρό ὀλίγων ἡμερῶν ἀναχωρήσας τῶν προσκαίρων, μοῦ εἶχε εἴπει, ὅτι θά ἐφpόvτιζε νά ἐπαναφέρῃ εἰς τήν Ἐκκλησίαν τό πάτριον ἑορτολόγιον πρίν ἀποθάνῃ, ἀλλά δέν ἐπρόφθασε. Ἐπειδή καί ἡμεῖς δέν γνωρίζομεν τήν ὤραν καί τήν στιγμήν τοῦ θανάτου, ὀφείλομεν πρίν ἔλθει ἡ φοβερά ὤρα τοῦ θανάτου νά φροντίσωμεν νά μετανοήσωμεν καί δι' ὅλας τάς ἀμαρτίας μας, ἀλλά καί διά τό πάτριον ἑορτολόγιον, τό ὁποίον ἀφίσαμε καί ἀκολουθοῦμεν τό παπικόν ἑορτολόγιον, τό ὁποίον κακῶς, ἐσφαλμένως, καί παρανόμως ἕνας Πατριάρχης μασόνος μέ 6 ἀρχιερείς τό εἰσήγαγεν καί οἱ ἀρχιερεῖς τῆς Ἑλλάδος τό ἐδέχθησαν, φοβηθέντες περισσότερον τήν σπάθη τοῦ τότε ἀρχηγοῦ τῆς ἐπαναστάσεως Πλαστήρα ἀπό τόν φόβον τοῦ Θεοῦ! 
Μή νομίζωμεν ὡς μηδαμινόν τό ὅτι ἀκολουθοῦμεν τό παπικόν ἡμερολόγιον. Εἶvαι παράδοσις καί ὡς παράδοσιv ὀφείλομεv vά τήv φυλάσσωμεv διότι ὑποκείμεθα εἰς ἀvάθεμα. "Εἴ τις πᾶσαν παράδοσιv ἔγγραφοv ἤ ἄγραφοv ἀθετεῖ, ἀvάθεμα" ὁρίζει ἡ Ζ΄ Οἰκουμεvική Σύvοδος. 
Ἐγώ σᾶς ἔκαμα ὑπακοήv, τώρα θά κάvετε καί ὑμεῖς ὑπακοήv ὄχι εἰς ἐμέvα ἀλλά εἰς τούς θεοφόρους Ἀγίους Πατέρας. Καί ὅπως ἠγωvίσθητε πρίv ὡς Ἱεροκηρυξ καί ἤδη ὡς Ἀρχιερεύς ἐvαvτίον πάσης φαυλότητος, κακοηθείας, ἀσέμvωv θεάτρωv, κιvηματογράφωv, καρvαβαλίωv καί μόvοv διά τό παλαιόv ἑορτολόγιοv δέv ἠγωvίσθητε ὡς ἔδει, ἤδη ἐπέστη ἡ ὤρα vά ἀγωvισθῆτε. Ἐάν σιωπήσωμεv καί δέv ἀγωvισθώμεv διά vά ἐπαvέλθη τό πάτριοv ἑορτολόγιον εἰς τήν Ἐκκλησίαv, ἡ σιωπή μας σημαίvει, ὅτι παραδεχόμεθα τό νέοv παπικόv ὡς ὀρθότεροv
Καί ἐφ' ὅσον ἀκολουθῶμεv τό vέοv παπικόv χωρίς νά ἐvαντιωθῶμεv, κατά συvέπειαv εὐκόλως θά δεχθῶμεv καί ὅσα μᾶς σερβίρουv οἱ νεωτερισταί Ἀμερικῆς, Εὐρώπης ἀρχιερεῖς καί ἐvίοι κληρικοί, ὅτι αἱ παραδόσεις, τά δόγματα, οἱ ἱεροί Κανόvες, τά Μυστήρια ἐπαλαιώθησαν, χρήζουν ἀvτικαταστάσεως διά νέων, διότι ἡ vεολαία δέν τά παραδέχεται
Ἱερεύς τις ἐτόλμησε, ὦ τῆς αὐθαδείας καί ἀσεβείας του vά εἴπη, ὅτι καί ό Χριστός καί αὐτός ἐπαλαιώθη. Λοιπόν δέv εἶvαι καιρός vά σιωπᾶτε πλέοv. Πρέπει vά συστήσετε εἰς τήν Ἱεράv Σύvοδον vά ἀvαγvωρίση ὅτι τό νέοv ἡμερολόγιον δέv εἰσήχθη κανονικῶς, δέν τό ἐθέσπισε Οἰκουμενική ἤ Τοπική Σύνοδος, διό νά ἀπoβληθῆ καί vά ἐπανέλθη τό παλαιόν, τό ὁποίον ἠκολούθει ἐπί 15 περίπου αἰώνας ἡ Ὀρθόδοξος Ἐκκλησία. 
Λοιπόν μή ἀvαβάλλετε. Σπεύσατε! 
Ὁ Σεβασμιώτατος Παροναξίας, εἰς ὅν ἔστειλα ἀναφοράν καί ἐπιστολήν, ὅτι ἀπό τήν ἑορτήν τῶν Ἁγίων Πάντων ἀκολουθῶ τό ἑορτολόγιον, ὅπερ μοί παρέδωκεν ή Ὀρθόδοξος Ἐκλησία, ἤλθεν εἰς τήν Mονήν μοί ἔφερε τήv ἀναφοραν καί μοι εἶπεν ὅτι οὔπω ὁ καιρός, ἐγώ δέ τῷ είπον, τό θέλημα τοῦ Κυρίου θά γίνη. 
Ὁ π. Ἐπιφάνιος μοι είχεν εἴπει, ἐάν ὁ Παροναξίας δέν μᾶς ἐπιτρέψει νά ἀκολουθοῦμεν τό παλαιόν νά τῷ γράψω, καί θά ἀναφέρει εἰς τήν Σύνοδον, ὅτι ὑπάρχει νομοθετικόν διάταγμα τό ὁποίον ἐπιτρέπει, ὅσοι θέλουν εἶναι ἐλεύθεροι νά ἀκολουθοῦν τό παλαιόν ἡμερολόγιον. Σήμερον θά τῷ γράψω. 
Μετά σεβασμοῦ
 Ἀρχιμ. Φιλόθεος Ζερβάκος

Η κορυφή των Αγίων Πάντων σήμερα (με το ομώνυμο εκκλησάκι)
κακοποιημένη από την παρέμβαση του ανθρώπου, χάριν της τεχνολογίας.
Στο εκκλησάκι αυτό το έτος 1968 άκουσε την φωνή του Θεού
ο μακαριστός Γέροντας Φιλόθεος Ζερβάκος.


ΠΗΓΗ: http://krufo-sxoleio.blogspot.gr/2017/06/blog-post_11.html

ΣΧΟΛΙΑ ΣΤΙΣ ''ΔΙΕΥΚΡΙΝΙΣΕΙΣ'' ΤΟΥ Κ. ΑΔ. ΤΣΑΚΙΡΟΓΛΟΥ.



Θα σχολιάσουμε μερικά σημεία του άρθρου δίχως να παραθέσουμε πολλές λεπτομέρειες διότι όπως αναφέραμε εδώ:  http://entoytwnika1.blogspot.gr/2017/06/blog-post_54.html 

«
Εμείς πιστεύουμε ότι ο καιρός των κειμένων, απαντήσεων, ερωτήσεων κ.λπ. παρήλθε. Αν θέλετε και συμφωνείτε, μπορούμε να κανονίσουμε μία συνάντηση με τον πνευματικό σας και να συζητήσουμε  πρόσωπο με πρόσωπο, διότι ο γραπτός λόγος έχει μειονέκτημα σε σχέση με τον προφορικό. Πολλές φορές άλλα γράφονται και άλλα αντιλαμβάνεται κανείς.

Αν το θελήσετε εδώ θα είμαστε για να μας ενημερώσετε»
.

Λέγει ο κ. Τσακίρογλου:

«Τὸ ἡμερολόγιο δὲν ἀποτελεῖ πρόβλημα συμπόρευσης καὶ ὁμοψυχίας, διότι ἔχει ἀποδειχθεῖ, ὅτι καὶ πιστοὶ τοῦ πατρώου/παλαιοῦ (π.χ. Ἁγιορεῖτες) καὶ πιστοὶ τοῦ νέου συμπορεύονται ἐν ὁμονοίᾳ, χωρὶς ἀναθεματισμούς, χωρὶς ἀκυρώσεις μυστηρίων «μηδὲν κατὰ ἐριθείαν ἢ κενοδοξίαν, ἀλλὰ τῇ ταπεινοφροσύνῃ ἀλλήλους ἡγούμενοι ὑπερέχοντας ἑαυτῶν» μὲ κοινὸ σημεῖο τὴν καταπολέμηση τῆς αἱρέσεως καὶ ἀφήνοντας τὴν ἀποκατάσταση τῆς ἡμερολογιακῆς τάξεως -μετὰ τὴν ἧττα τῆς αἱρέσεως, ποὺ ἀποτελεῖ καὶ τὸ μεῖζον θέμα».

Αν και ο κ. Τσακίρογλου μας ομιλεί αόριστα, μη λέγοντάς μας ποιούς Αγιορείτες εννοεί, εμείς θα του πούμε ότι λησμονεί (;) ότι οι επί το πλείστον Αγιορείτες είναι και οι λεγόμενοι ''μνημονευτές'' δηλ. αυτοί οι οποίοι έως σήμερον μνημονεύουν τον Οικ. Πατριάρχη και οι οποίοι όταν μεταβαίνουν π.χ. στην Αθήνα ή Θεσσαλονίκη, τελούν διπλές ακολουθίες (έχουν τελέσει π.χ. την εορτή των Χριστουγέννων στην Αθήνα κατά το Ν.Η., και έπειτα από 13 ημέρες ξαναεορτάζουν με το παλαιό στο Άγιον Όρος! Γνωρίζουμε παρόμοιες περιπτώσεις πάμπολλες! Ο κ. Τσακίρογλου όμως, επίσης λησμονεί (;) ότι αυτή η ''συμπόρευσις εν ομονοία'' που μας λέγει, είναι και συμπόρευσις μετά των κακοδόξων! Γιατί; διότι οι εν λόγω Αγιορείτες συνεχίζουν να μνημονεύουν τον κακόδοξο Οικ. Πατριάρχη! Για ποιά λοιπόν ''καταπολέμηση της αιρέσεως'' μας ομιλεί; Ειδάλλως αν θεωρεί ότι δεν είναι έτσι όπως τα λέγουμε, τότε ας πράξει και ο ίδιος, και ας πράξουν και οι Αποτειχισμένοι όπως π.χ. πράττει ο π. Θεόδωρος Ζήσης και οι λοιποί (δηλ. είναι αποτειχισμένοι μόνον προς όσους θεωρούν Οικουμενιστές, ενώ με όσους πιστεύουν ότι δεν είναι επικοινωνούν)!

«Τὸ πρόβλημα τὸ προκαλοῦν, ὅσοι χρησιμοποιοῦν δολίως τὸν θεάρεστο αὐτὸν ἀγῶνα ὡς πεδίον ἁλιείας πιστῶν καὶ μεγέθυνσης τοῦ ποιμνίου τους, χρησιμοποιώντας στὴν ἀρχὴ χαρακτηρισμοὺς «ἀδελφὲ κλπ.» καὶ μετὰ θέτοντας διλήμματα καταδικαστικοῦ χαρακτῆρα, ἐκμεταλευόμενοι τὴν δυσκολία καὶ τὰ ποιμαντικὰ προβλήματα ποὺ ἐπιφέρει ἕνας τέτοιος ἀγῶνας».

Ποιοί είναι αυτοί οι οποίοι ''χρησιμοποιοῦν δολίως τὸν θεάρεστο αὐτὸν ἀγῶνα ὡς πεδίον ἁλιείας πιστῶν καὶ μεγέθυνσης τοῦ ποιμνίου τους'' δεν μας αναφέρει το κείμενο, μας λέγει όμως κατωτέρω: 

«Διαβάσαμε στὸ ἱστολόγιο «ἐν τούτῳ νίκα» τὸ ἑξῆς σχόλιο πάνω στὸ κείμενο τοῦ π. Παϊσίου:
    

    «Μας προτείνει να εισέλθουμε σε μία άλλη ''άτυπη παράταξη'' η οποία θα είναι ένα συνονθύλευμα παλ/των, νεοημερολογιτών, αποτειχισμένων (σημ. νὰ ποιοί διχάζουν), και δεν ξέρουμε ακόμα τι άλλο, και έτσι θα πολεμήσουμε τον Οικουμενισμό; Και που είδε ο π. Παΐσιος τοιαύτη αντιμετώπιση της αιρέσεως και πόσο μάλλον όταν δεν λυθούν ήδη αυτά που μας χωρίζουν; Αν εντρυφήσετε στην Εκκλησιαστική Ιστορία θα δείτε ότι παρόμοιες συνεργασίες δεν υπήρξαν ποτέ. Πως ήταν, φερειπείν, δυνατόν, οι Ορθόδοξοι προ της Β΄ Οικουμενικής Συνόδου να συνεργάζονταν με τους Απολλιναριστές ή τους Σαββελιανούς (μόνο και μόνο επειδή είχαν κοινό εχθρό τον Αρειανισμό), από την στιγμή μάλιστα που οι τελευταίοι επέμεναν στις πλάνες τους; Δεν αρκεί λοιπόν κάποιος να πολεμά τον Οικουμενισμό, για να υπάρχει "συνεργασία"... O Μ. Βασίλειος όταν εδέχθη επίσκεψη αυστηρών Ορθοδόξων που ηθέλησαν διευκρινίσεις από τον ίδιο ώστε να ενωθούν με τους της Ταρσού Ορθοδόξους. Τι έπραξε ο ίδιος; Μετέβη εις τους Ορθοδόξους της Ταρσού και τους είπε: «Όταν προταθή από την ευσπλαχνίαν σας αυτή η διαβεβαίωσις προς αυτούς, είναι και αυτοί έτοιμοι να προσφέρουν την απαιτούμενην υποταγήν. Διότι εγγυώμαι εγώ εκ μέρους των ότι δεν πρόκειται να αντείπουν εις τίποτε, αλλά θα επιδείξουν υπερβολικήν ευταξίαν εις σας, όταν παρασχεθή εις αυτούς προθύμως από την τελειότητά σας αυτό το μοναδικό στοιχείον που ζητούν» (Επιστολή 114). Πρωτίστως λοιπόν ο ίδιος εφρόντισε ΣΗΜΕΡΑ να λύσει την διένεξη μεταξύ τους και τα προβλήματα που τους απασχολούν, και όχι ΑΥΡΙΟ, όπως προτείνετε εσείς! Οπότε αγαπητέ π. Παΐσιε, φροντίστε σήμερα να λύσετε τα προβλήματα, δια μέσω συνεργασίας με τους Επισκόπους μας, και αύριο όλοι μαζί να φροντίσετε δια την αντιμετώπιση της μεγαλυτέρας αιρέσεως που έχει εμφανισθεί εις την εκκλ. ιστορία και που ονομάζεται Οικουμενισμός! Εμείς ως λαϊκοί, δια να συνεργασθούμε μαζί σας (αν δεν θελήσετε να ενταχθείτε στην Σύνοδο),θεωρούμε ότι είναι απαραίτητη η επιστροφή στο παλαιό ημερολόγιο, όχι διότι είμασθε ''ημερολάτρες'', αλλά διότι (συν τους άλλους λόγους που θα δημοσιεύσουμε προσεχώς), είναι αδύνατον να απορρίψωμεν τον τίμιο αγώνα που αφύπνισε χιλιάδες πιστούς τόσα και τόσα έτη!».
    
    Αὐτοὶ εἶναι οἱ Γ.Ο.Χ. Οἱ Γ.Ο.Χ. ποὺ ἀντὶ ἐν ταπεινώσει νὰ μάθουν ἀπὸ τὴν στάση ἀγάπης τῶν ἁγιορειτῶν πατέρων, οἱ ὁποῖοι εἶναι καὶ αὐτοὶ μὲ τὸ πατρῶο/παλιό, δὲν ἀναθεματίζουν ὅμως, οὔτε ἁλιεύουν, νὰ μάθουν ἀπὸ τὴν στάση ὅλων τῶν ἄλλων ἀγωνιζομένων  –ἀνεξαρτήτως ἡμερολογίου– ὥστε νὰ ὑπερνικήσουν τὸν ἐγωϊσμὸ καὶ τὴν ἔπαρση «γνησιότητας» ποὺ τοὺς κατέχει καὶ τοὺς ὁδήγησε στὸ σχίσμα, κατηγοροῦν καὶ ἀνακηρύττουν ἐκτὸς Ἐκκλησίας, ὅσους δὲν γίνονται μέλη τους, γιατὶ αὐτὸς εἶναι ὁ σκοπός τους: Ὄχι ἡ καταπολέμηση τῆς αἵρεσης, ἀλλὰ ἡ ἁλιεία φρέσκου θηράματος, ποὺ λόγω τῶν λίγων, δυστυχῶς, ἱερέων ποὺ ὑπάρχουν, πέφτει εὔκολα θύμα τους καὶ γίνεται μέλος τοῦ σχίσματος».

Μας προτρέπει ο κ. Τσακίρογλου να μάθουμε ''ἀπὸ τὴν στάση ἀγάπης τῶν ἁγιορειτῶν πατέρων, οἱ ὁποῖοι εἶναι καὶ αὐτοὶ μὲ τὸ πατρῶο/παλιό, δὲν ἀναθεματίζουν ὅμως, οὔτε ἁλιεύουν.....''. Τέτοια συμπόρευση μας προτείνει ο κ. Τσακίρογλου; Να συμπορευόμαστε με τους μνημονευτές οι οποίοι από την πολύ «αγάπη» συνεχίζουν να μνημονεύουν τον Οικ. Πατριάρχη αλλά κατά περίεργον τρόπον δεν έχουν την ίδια αγάπη προς τους αδελφούς τους Εσφιγμενίτες αλλά και κάθε Αγιορείτη που αποφασίζει να διακόψει την μνημόνευση του κακοδόξου Επισκόπου του; Επίσης λησμονεί (;) ότι εάν οι Γ.ΟΧ. ήθελαν περισσότερο ποίμνιο (''αλιεία φρέσκου θηράματος'' την λέγει ο ίδιος), θα είχαν δεχτεί και τις προτάσεις που κατά καιρούς πρότειναν οι διάφοροι εκκλ. ταγοί προτρέποντάς τους να ακολουθούν το παλαιό αλλά να μνημονεύουν τον Μητροπολίτη που ανήκει στην Επίσημη Εκκλησία (όπως είχε προτείνει και ο Αρχιεπίσκοπος Χριστόδουλος)! Θα είχαν δεχθεί δελεαστικές προτάσεις όπως κατωτέρω:



ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΠΑΤΡΙΑΡΧΗ ΑΘΗΝΑΓΟΡΑ ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΕΝ ΕΞΟΡΙΑ ΕΥΡΙΣΚΟΜΕΝΟ ΑΓΙΟ ΠΡ. ΦΛΩΡΙΝΗΣ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟ ΚΑΒΟΥΡΙΔΗ ΚΑΙ Η ΟΜΟΛΟΓΙΑΚΗ ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΟΥ ΙΔΙΟΥ


Η ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΤΟΥ ΠΑΤΡΙΑΡΧΗ ΑΘΗΝΑΓΟΡΑ



 ΚΑΙ Η ΟΜΟΛΟΓΙΑΚΗ ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ 
ΙΕΡΑΡΧΟΥ




«Μὰ εἶναι δυνατὸν νὰ πολεμήσουμε γιὰ τὴν Ἐκκλησία μὲ αὐτοὺς ποὺ μᾶς θεωροῦν ἐκτὸς Ἐκκλησίας; Διαπιστώνεται ἐδῶ ὁμοψυχία καὶ ὁμοφρονία; Θὰ ἀφήσουμε τὴν αἵρεση γιὰ νὰ πᾶμε στὸ σχίσμα;» 

Κατά τ΄ άλλα ο κ. Τσακίρογλου διαρρηγνύει τα ιμάτιά του διότι δήθεν εμείς αναθεματίζουμε και ανακηρύττουμε! ''Θα αφήσουμε την αίρεση για να πάμε στο σχίσμα;'' ερωτά! Ποιοί είναι στο σχίσμα; Εμείς απλώς θα του υπενθυμίσουμε ότι και αν είχαμε κάνει σχίσμα τότε:

«Καλύτερο το σχίσμα παρά η ενότητα που βλάπτει την αλήθεια και τη σωτηρία» (Από την ερμηνεία των στίχων 2-7 του ΙΔ’ κεφαλαίου των «Πράξεων Αποστόλων» σελ. 275 του ωραιότατου ερμηνευτικού βιβλίου του κ. Νικολάου Σωτηρόπουλου,«ΠΡΑΞΕΙΣ ΑΠΟΣΤΟΛΩΝ»).

Λοιπόν εμείς προτιμούμε να είμαστε με τούτο το «σχίσμα» παρά με ενώσεις συγκρητιστικού χαρακτήρος δια να απολαύσουμε τα δήθεν «οφέλη» μίας τέτοιας «ενότητος».

«Καὶ ἂς μὴν χρησιμοποιοῦμε τοὺς ἁγνοὺς πιστοὺς ποὺ ἀντέδρασαν τὴν ἐποχὴ τῆς ἀλλαγῆς τοῦ ἡμερολογίου, ἀλλὰ δὲν ἀκολούθησαν στὴν συνέχεια τὶς διασπαστικὲς κινήσεις τῶν λίγων. Διότι πολλοὶ ἀπὸ αὐτοὺς ἀντέδρασαν μέν, ἀλλὰ δὲν δημιούργησαν σχίσμα. Ἄλλοι παρασύρθηκαν, ἀλλὰ μετὰ τὸ παραταξιακὸ χάος ποὺ ἐπικράτησε, κατάλαβαν τὸ λάθος τους καὶ γύρισαν στὴν Ἐκκλησία, συνεχίζοντας μέσα στὴν Ἐκκλησία, ὅπως σήμερα, τὸν ἀγῶνα γιὰ τὴν πίστη. Πῶς δικαιολογεῖται ἄλλωστε τὸ γεγονός, ὅτι ἀπὸ τὸν μεγάλο ἀριθμὸ ἀντιδρούντων παρέμειναν στοὺς Γ.Ο.Χ. κάποιες χιλιάδες; Τὰ ἄλλα 2 ἑκατομμύρια ποὺ κάποιοι ὑπολογίζουν, ὅτι διεφώνησαν τότε μὲ τὴν ἀλλαγὴ τοῦ Ἡμερολογίου, ποῦ εἶναι; –ἂν ἔχουν πραγματικὴ ὑπόσταση αὐτοὶ οἱ ἀριθμοί. Ἂς μὴν ξεχνᾶμε ἐπίσης, ὅτι ἐκείνη ἡ γενιὰ τῶν διωγμῶν τοῦ 1924 δὲν ἔχει καμία σχέση μὲ τὴν σημερινὴ γενιὰ «τῶν καθαρῶν καὶ γνησίων».

Ο κ. Τσακίρογλου δεικνύει ξεκάθαρα την άγνοιά του ως προς το ζήτημα της αντιδράσεως των παλ/των την εποχή εκείνη! Λησμονεί (;) ότι οι ίδιοι οι πιστοί εζητούσαν την εποχή εκείνη Επισκόπους για να ηγηθούν του αγώνος και βρήκαν ανταπόκριση εις το πρόσωπο του μακαριστού πρ. Φλωρίνης Χρυσοστόμου! Λησμονεί (;) το γιατί αυτά τα ''2 ἑκατομμύρια'' που μας λέγει (αν έχουν πραγματική υπόσταση αυτοί οι αριθμοί), δεν ακολούθησαν την καινοτομία του ημερολογίου! Λησμονεί (;) ότι υπάρχουν έως σήμερον εγγόνια εκείνων των πρώτων πιστών που μας εξιστόρησαν και μας εξιστορούν τα γεγονότα της εποχής εκείνης και ας λέγει ο κ. Τσακίρογλου ότι δήθεν δεν υπάρχει καμία σχέση!

«Διότι ποιόν διωγμὸ βιώνουν ἢ θὰ βιώσουν σήμερα οἱ Γ.Ο.Χ. ἀπὸ τοὺς Οἰκουμενιστές; Κανέναν, διότι ἔχουν ἀποκόψει ἑαυτοὺς ἀπὸ τὴν Ἐκκλησία καὶ ἀνακήρυξαν δική τους. Οἱ Οἰκουμενιστὲς δὲν ἀσχολοῦνται πιὰ μαζί τους. Ἀντιθέτως παρακαλοῦν νὰ προσχωρήσουμε κι ἐμεῖς στὶς τάξεις τῶν Γ.Ο.Χ. γιὰ νὰ γλυτώσουν ἀπὸ ἐμᾶς. Πῶς ἐξισώνουν ἑαυτοὺς οἱ Γ.Ο.Χ. μὲ τὸν ἑκάστοτε Ἁγιορείτη, τὸν ἑκάστοτε ἱερέα, τὸν ἑκάστοτε πιστό, ποὺ διώκεται ἀλύπητα ἀπὸ τὸ κελὶ τῆς μετάνοιάς του, τὴν ἐνορία του, τὸν ναό του, ὅταν αὐτοὶ στοὺς ναούς τους ἑορτάζουν, σὰν νὰ μὴν συμβαίνει τίποτα στὸν ἔξω κόσμο καὶ χωρὶς τὸν φόβο νὰ ἔρθει ὁ ἑκάστοτε οἰκουμενιστὴς Ἐπίσκοπος καὶ νὰ τοὺς διώξει;»

Δεν μας λέγει ο κ. Τσακίρογλου όμως για τους διωγμούς που βίωσαν οι παλαιοημερολογίτες από τους ''Πατέρες'' των σύγχρονων Οικουμενιστών! Επίσης το λεγόμενο ''(Οι Οικουμενιστές) παρακαλοῦν νὰ προσχωρήσουμε κι ἐμεῖς στὶς τάξεις τῶν Γ.Ο.Χ. γιὰ νὰ γλυτώσουν ἀπὸ ἐμᾶς'', είναι άτοπο και ουδόλως ισχύει, διότι ούτως ή άλλως και για τους Αποτειχισμένους θεωρούν ότι βρίσκονται ''εκτός Εκκλησίας''! Επίσης ο κ. Τσακίρογλου παραπλανά τον κόσμο όταν αναφέρει ότι είναι διωγμός το να εγκαταλείπει κανείς το κελί του ή τον ναό του! Διωγμός κ. Τσακίρογλου είναι όταν διώκεται ο πιστός προσπαθώντας να γλιτώσει από τους υποκοπάνους των χωροφυλάκων, όταν εξορίζεται, όταν χάνει την ζωή του, όταν κλείνεται εις την φυλακή, και όχι όταν διακόπτει το μνημόσυνο με συνέπεια να εγκαταλείψει τον ναό και να διακοπεί ο χρηματικός μισθός του! 

Η άγνοια του κ. Τσακίρογλου ως προς το παλαιοημερολογίτικο ζήτημα και ιστορία είναι εμφανέστατη! Πως είναι δυνατόν να λέγει «ὅταν αὐτοὶ στοὺς ναούς τους ἑορτάζουν, σὰν νὰ μὴν συμβαίνει τίποτα στὸν ἔξω κόσμο καὶ χωρὶς τὸν φόβο νὰ ἔρθει ὁ ἑκάστοτε οἰκουμενιστὴς Ἐπίσκοπος καὶ νὰ τοὺς διώξει;» 

Λησμονεί (;) ότι: 

«ΕΙΣΕΠΕΣΕ ΔΕ ΚΑΙ ΤΟ ΑΨΥΧΟΛΟΓΗΤΟΝ ΚΑΙ ΑΝΙΣΤΟΡΗΤΟΝ ΛΑΘΟΣ ΝΑ ΘΕΛΗΣΗ (η Εκκλησία) ΔΙΑ ΤΗΣ ΒΙΑΣ ΝΑ ΚΑΤΑΠΝΙΞΗ ΤΗΝ ΠΑΛΑΙΟΗΜΕΡΟΛΟΓΙΤΙΚΗΝ ΚΙΝΗΣΗΝ, ΜΕ ΒΙΑΙΑ ΜΕΣΑ, ΚΑΘΑΙΡΕΣΑΣΑ ΤΟΥΣ ΗΓΕΤΑΣ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΘΡΟΝΟΥΣ ΤΩΝ ΚΑΙ ΕΞΩΡΙΣΑΣΑ ΤΟΥΣ ΙΕΡΕΙΣ...ΚΑΤΑΣΤΗΣΑΝ ΔΕ ΑΥΤΟΥΣ ΣΥΜΠΑΘΕΙΣ ΠΑΡΑ ΤΗΝ ΚΟΙΝΗ ΓΝΩΜΗ. (Γέροντος Γαβριήλ Διονυσιάτου, ΤΟ ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΑΚΟΝ ΖΗΤΗΜΑ ΣΕΛ.17)

Λησμονεί (;) ότι προ ολίγων ετών δεν μπορούσαμε να ανοίξουμε καν Εκκλησίες λόγω των επεμβάσεων των Τοπικών Μητροπολιτών της Επίσημης Εκκλησίας οι οποίοι δια μέσω μηνύσεων μας πήγαιναν εις τα δικαστήρια λόγω ''αντιποιήσεως αρχής'';

«Ἀντὶ λοιπὸν οἱ τῶν Γ.Ο.Χ. καὶ ὅσοι τοῦ παλαιοῦ μὴ Γ.Ο.Χ., ἀλλὰ τῷ σχίσματι φιλικὰ διατεινόμενοι καὶ τοὺς τοῦ νέου καταδικάζοντες νὰ ἀκολουθήσουν τὸν Παῦλο, ποὺ διδάσκει: «Ηὐχόμην γὰρ ἀνάθεμα εἶναι αὐτὸς ἐγὼ ἀπὸ τοῦ Χριστοῦ ὑπὲρ τῶν ἀδελφῶν μου» (Ρωμ. θ’ 3), ἀναθεματίζουν ἀσεβέστατα καὶ ὑπεροπτικὰ ὁλόκληρες γενεὲς καὶ ἅγιες μορφὲς τοῦ νέου χωρὶς διάκριση καὶ γνώση».

Ενώ ο κ. Τσακίρογλου και οι λοιποί ακολουθούν πιστά τον Απ. Παύλο όπως εδώ:

http://entoytwnika1.blogspot.gr/2017/06/blog-post_57.html 

αλλά και εδώ: 

http://entoytwnika1.blogspot.gr/2017/05/blog-post_30.html!!!

Όλα τα υπόλοιπα που αναφέρει είναι επαναλαμβανόμενες θεωρίες που έχουν ήδη απαντηθεί αρκετές φορές και είναι προς εντυπωσιασμό των απλοϊκών και μόνο!

Οι ενώσεις δεν γίνονται δια μέσω κειμένων ή απαντήσεων, αλλά δια μέσω διαλόγων κατ΄ ιδίαν,  πόνο καρδίας, ταπείνωση, και με προσευχή προς το Πανάγιον Πνεύμα το οποίον μόνον Αυτό: 

«εις ενότητα πάντας εκάλεσε»

όπως ψάλλουμε εις το κοντάκιον της εορτής της Πεντηκοστής!

Εμείς οι άνθρωποι μόνοι μας δεν μπορούμε να κάνουμε τίποτα! 

Όπως η κάθοδος του Πνεύματος την Πεντηκοστή αντιστρέφει το αποτέλεσμα του πύργου της Βαβέλ (Γεν. 11,7), έτσι και σήμερα μόνον δια της Χάριτος του Αγίου Πνεύματος μπορούμε να επιτύχουμε την ενότητα. Εμείς το πρώτο πράγμα που πρέπει να έχουμε είναι η αληθής καλή προαίρεση

Το ερώτημα όμως είναι (και με αυτό θα κλείσουμε):

Yπάρχει καλή προαίρεση;