Σάββατο 17 Ιουνίου 2017

ΣΚΕΨΕΙΣ ΠΡΟΣ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟ ΓΙΑ ΠΟΛΛΑΠΛΟΥΣ ΑΠΟΔΕΚΤΕΣ.



ΣΚΕΨΕΙΣ ΒΑΣΕΙ ΑΛΗΘΙΝΟΥ ΓΕΓΟΝΟΤΟΣ



Θυμόμαστε ένα γεγονός το οποίο είμασταν μάρτυρες μίας ανάρμοστης συμπεριφοράς Χριστιανών (;) έναντι ενός συνανθρώπου μας. Δίχως λοιπόν να ερωτήσουν ποιός ο άνθρωπος, από που ήλθε, γιατί ήλθε, και διάφορες άλλες φυσιολογικές σκέψεις, εφ΄ όσον κόπτονταν από τόσο ''περίσσιο ενδιαφέρον'', αυτοί τον επέταξαν έξω δίχως καν να τον γνωρίζουν! Κάποιος αντιφρονούντας μπορεί να αναφέρει: ''μα καλά κουτσομπολιό κάνετε τώρα.....''; όχι αδελφοί μου! αυτό που θέλουμε να τονίσουμε είναι ότι κάποιες πράξεις μας δεν είναι  υπεράσπιση των δογμάτων η της ομολογίας αλλά το αντίθετο!



ΕΡΩΤΗΜΑΤΑ




Ένα ερώτημα είναι το πως είναι δυνατόν ένας ο οποίος ονομάζεται Χριστιανός Ορθόδοξος να εκπίπτει σε τούτην την λυπηρή κατάσταση; Η απάντηση είναι ότι δυστυχώς παγιδεύεται από την ιδέα που έχει για τον εαυτό του, επειδή έμαθε τάχα πολλά, και αρχίζει να πράττει αυτόβουλα και αλαζονικά. Παγιδεύεται μέσα στην φιλαυτία του και εκεί μέσα χάνει πλέον το βαθύ νόημα των γνώσεων που έχει αποκομίσει από τους γέροντες που συζήτησε, τα βιβλία που διάβασε, τις απαντήσεις που έλαβε. Ο άνθρωπος παιδεύεται συνέχεια από αυτήν την τάση που έχει, να θέλει να είναι κάτι. Και σε όποιο σκαλοπάτι κι αν βρεθεί πάλι εκεί ξαναγυρίζει.

Λέγει ο ιερός Χρυσόστομος:



(Εις Ματθ. ομιλία ΟΓ΄2)

Αλλά ας υποθέσουμε ότι όντως γνωρίζουν οι εν λόγω Χριστιανοί και δια τούτο ομιλούν, δια τούτο πράττουν κ.λπ...! 

Πως είναι όμως δυνατόν να λησμονούν ότι:

«ἐκεῖνος δὲ ὁ δοῦλος, ὁ γνοὺς τὸ θέλημα τοῦ Κυρίου ἐαυτοῦ καὶ μὴ ἐτοιμάσας μηδὲ ποιήσας πρὸς τὸ θέλημα αὐτοῦ, δαρήσεται πολλᾶς· ὁ δὲ μὴ γνούς, ποιήσας δὲ ἄξια πληγῶν, δαρήσεται ὀλίγας». (Λουκ. 12, 47‑48)

Τάδε λέγει ο Κύριος:

«ὑποκριτά, ἔκβαλε πρώτον τὴν δοκὸν ἐκ τοῦ ὀφθαλμοῦ σου, και τότε διαβλέψεις ἐκβαλεῖν τὸ κάρφος ἐκ τοῦ ὀφθαλμοῦ τοῦ ἀδελφοῦ σου». (Ματθ. 7, 5 6)

Νομίζουν άραγε ότι έχουν εκβάλει την δοκόν;

Λησμονήσανε οι Χριστιανοί τι εντέλλεται ο Κύριος;

«Εἰ δὲ ἐγνώκειτε τί ἐστιν ἔλεον θέλω καὶ οὐ θυσίαν...» (Ματθ. 12,7)

Νομίζαν ότι ομίλησαν όπως πρέπει;

"ἐκ γὰρ τοῦ περισσεύματος τῆς καρδίας τὸ στόμα λαλεῖ. ὁ ἀγαθὸς ἄνθρωπος ἐκ τοῦ ἀγαθοῦ θησαυροῦ ἐκβάλλει ἀγαθά, καὶ ὁ πονηρὸς ἄνθρωπος ἐκ τοῦ πονηροῦ θησαυροῦ ἐκβάλλει πονηρὰ" (Ματθ. 12, 34‑36).

Ήταν αγαθός ή πονηρός ο λόγος τους;

Σκέφθηκαν άραγε μήπως ο άνθρωπος που έδιωξαν ομοιάζει με την πτωχή χήρα του Ευαγγελίου; (Μάρκον 12, 41‑44).

Χάρηκαν δια την επιστροφήν του αδελφού μας; Πως χάρηκαν εφ΄ όσον τον έδιωξαν;

Τί ὑμὶν δοκεῖ; ἐὰν γένηται τινι ἀνθρώπω ἑκατὸν πρόβατα καὶ πλανηθῆ ἓν ἐξ αὐτῶν, οὐχὶ ἀφιεῖς τὰ ἐνενήκοντα ἐννέα ἐπὶ τὰ ὅρη, πορευθεῖς ζητεῖ τὸ πλανώμενον; Καὶ ἐὰν γένηται εὐρεῖν αὐτό, ἀμὴν λέγω ὑμὶν ὅτι χαίρει ἐπ’ αὐτῶ μᾶλλον ἢ ἐπὶ τοῖς ἐνενήκοντα ἐννέα τοῖς μὴ πεπλανημένοις". (Ματθ. 18, 12‑13) (Λουκ. 15, 1‑7)



ΣΥΓΚΡΙΣΙΣ ΚΑΙ ΕΠΕΞΗΓΗΣΙΣ ΤΩΝ ΛΕΓΟΜΕΝΩΝ



Γιατί τα λέγουμε όλα αυτά; 

Μέσα απ΄ όλες αυτές τις κουβέντες-διαλόγους τον τελευταίο καιρό, είχαμε βαθύτατους προβληματισμούς δια το κατά πόσο είναι αληθής η ομολογία και υπεράσπιση της Ορθοδοξίας μερικών ''Χριστιανών'' και δη ''Ορθοδόξων''! Είναι αληθής ομολογία και υπεράσπιση ή μήπως αυτοί οι ''μερικοί'' εκμεταλλεύονται την Χριστιανική ανέχεια δια να εξέλθουν εκ των έσω τους τα ενδότερα πάθη τα οποία είναι αρκετά βαθειά ριζωμένα εντός τους, και τα οποία πάθη σε κάποιον άλλον χώρο δεν θα είχαν την δυνατότητα να τα εξωτερικεύσουν;

Το αληθινό περιστατικό το οποίο αναφέραμε, δυστυχώς, δεικνύει ότι τελικά δεν είναι ζήτημα υπεράσπισης των δογμάτων και της ομολογίας, αλλά ζήτημα ενδοτέρας προβληματικής καταστάσεως, διότι εις την προκειμένη περίπτωση που αναφέραμε δεν είχαν να κάνουν με κάποιον ''Οικουμενιστή'' ή οτιδήποτε άλλο, αλλά με έναν άνθρωπο που ούτε καν εγνώριζον και που, δυστυχώς γι΄ αυτούς, γνωρίζαμε εμείς!




ΤΟ ΣΗΜΕΡΑ



Ερχόμαστε όμως στο τώρα-σήμερα που αφορά την σχέση μας με τους αντιφρονούντας αλλά και το ζήτημα υπεράσπισης των δογμάτων και της ομολογίας· τίθεται πάλι το ερώτημα εάν οι ''υπερασπισταί'' αυτοί, όντως υπερασπίζουν την Ορθοδοξία ή κάτι άλλο.


Πολλές φορές έχουμε δημοσιεύσει το λεχθέν υπό του μεγάλου πατρός  Αγίου Βασιλείου:

«Ἀκόμα δὲ κι ἡ δῆθεν ὑπεράσπιση τῆς ὀρθοδοξίας ἔχει ἐπινοηθεῖ ἀπὸ μερικοὺς σὰν ὅπλο στὴ μεταξύ τους διαμάχη καὶ κρύβοντας τὶς ΔΙΚΕΣ ΤΟΥΣ ΕΧΘΡΕΣ καμώνονται πὼς ἐχθρεύονται γιὰ χάρη τῆς ὀρθοδοξίας. 

Κι ἄλλοι, ξεφεύγοντας τὸν ἔλεγχο γιὰ τὶς ΜΕΓΑΛΕΣ ΝΤΡΟΠΕΣ τους, ἀνάβουν στὰ πλήθη μανία στὴ μεταξύ τους φιλονικία, ὥστε νὰ σκεπάσουν μὲ τὰ γενικὰ κακὰ τὸ δικό τους. Δια τούτο δε αυτός ο πόλεμος είναι άσπονδος, διότι εκείνοι που έχουν κάμει πονηράς πράξεις φοβούνται ότι Η ΚΟΙΝΗ ΕΙΡΗΝΗ θα αποκαλύψη τας κρυφίας παρανομίας των..... 



.....μας περιβάλλουν, όπως φαίνεται, δυστυχίαι παραπλήσιαι μ΄ εκείνας που κατέλαβαν τα Ιεροσόλυμα κατα την πολιορκίαν του Βεσπασιανού. Οι Ιουδαίοι δηλαδή ταυτοχρόνως και από τον ΕΞΩΤΕΡΙΚΟΝ πόλεμον επιέζοντο και από την ΕΣΩΤΕΡΙΚΗΝ ΣΤΑΣΙΝ των ομοφύλων των κατεστρέφεντο»(Μ. Βασιλείου Ἐπιστολὴ 92)

Φοβερός ο λόγος του μεγάλου αυτού Αγίου της Εκκλησίας! Μας προειδοποιεί ότι υπήρχαν και θα υπάρχουν μερικοί οι οποίοι θα χρησιμοποιούν ως όπλο την δήθεν υπεράσπιση της Ορθοδοξίας! Γιατί; δια να κρύψουν τις δικές τους έχθρες υποκρινόμενοι ότι δήθεν εχθρεύονται για χάρη της Ορθοδόξου Πίστεώς μας!

Μας λέγει όμως και για κάποιους  ''άλλους'' που χρησιμοποιούν μίαν άλλην τακτική, δια να ξεφύγουν τον έλεγχο για τις μεγάλες ντροπές τους! Τι πράττουν; Ανάβουν στα πλήθη φιλονικία και έτσι οι ίδιοι κρύπτονται εντός αυτής της διαμάχης και φιλονικίας!

Καταλήγει τέλος με λύπη ο Μ. Βασίλειος στο συμπέρασμα, με ένα παράδειγμα (αυτό το παράδειγμα λέγει πολλά), ότι ο πόλεμος είναι διπλός. Ο εξωτερικός και ο εσωτερικός (ΕΣΩΤΕΡΙΚΗΝ ΣΤΑΣΙΝ των ομοφύλων) με αποτέλεσμα την καταστροφή!

Επίσης, ο ιερός Χρυσόστομος μας λέγει ότι ο πόλεμος αυτός είναι τριπλός. 

Απαριθμεί τους:

1) Πλάνους

2) Εχθρούς

3) Ψευδαδέλφους

((Ιωάννου του Χρυσοστόμου, Ομιλία ΟΕ΄)

Τι χαρακτηρισμό δίνει τελικώς και στις τρείς αυτές κατηγορίες;

«οι παρόμοιοι άνθρωποι είναι ψευδαπόστολοι, εργάται δόλιοι που μεταμορφώνονται σε αποστόλους του Χριστού».

Βαριές κουβέντες, αλλά αληθινές!

Τι φοβούνται όλοι αυτοί; ΤΗΝ ΚΟΙΝΗ ΕΙΡΗΝΗ


Η ΛΑΝΘΑΝΟΥΣΑ ΣΥΓΚΡΙΣΗ


Φυσικά δεν ομιλούμε για την δήθεν ειρήνη που διδάσκουν οι Οικουμενιστές και οι οποίοι χρησιμοποιούν κοινές λέξεις-φρασεολογία με τους Ορθοδόξους δημιουργώντας έτσι και το εξής πρόβλημα: 

Ομιλούμε για την ειρήνη και η σκέψη του καθενός μεταβαίνει εις την δήθεν «ειρήνη» που κηρύττουν οι Οικουμενιστές συγκρίνοντας τα ασύγκριτα!

Ομιλούμε για αγάπη και η σκέψη του καθενός μεταβαίνει εις την δήθεν «αγάπη» που κηρύττουν οι Οικουμενιστές συγκρίνοντας τα ασύγκριτα!

Ομιλούμε για ενότητα και η σκέψη του καθενός μεταβαίνει εις την δήθεν «ενότητα» που κηρύττουν οι Οικουμενιστές συγκρίνοντας τα ασύγκριτα!

Ας ταπεινωθούμε και ας προβληματιστούμε (δια τους εν αγνοία κινουμένους ομιλούμε), σκεπτόμενοι δια το αν μέσα σε αυτές τις κατηγορίες είμαστε και εμείς οι ίδιοι είτε ως ''ψευδαδέλφοι'', είτε ως ''υποκρινόμενοι την υπεράσπιση της Ορθοδοξίας'', είτε ως ''κρυπτόμενοι εντός αυτής της διαμάχης''.

Τα εν λόγω ζητήματα είναι πολύ σοβαρά και θα δώσουμε όλοι λόγο και για τους λόγους μας και για τις πράξεις μας και αυτό να μην το λησμονεί κανένας!

Όσο για τους ''εν γνώσει αυθεντίες'', ο Κύριος να τους ελεήσει διότι όπως όλοι γνωρίζουμε το σχίσμα:

«Ουδέ μαρτυρίου αίμα ταύτην την αμαρτίαν δύναται εξαλείφειν» ( P.G. 62,85-86 )



ΣΥΝΟΨΙΣ ΤΩΝ ΠΡΟΑΝΑΦΕΡΟΜΕΝΩΝ


1) Με βάση το αληθινό γεγονός που αναφέραμε ως παράδειγμα, ''μερικοί'' εκμεταλλεύονται την Χριστιανική ανέχεια δια να εξέλθουν εκ των έσω τους τα ενδότερα πάθη τα οποία είναι αρκετά βαθειά ριζωμένα εντός τους, και τα οποία πάθη σε κάποιον άλλον χώρο δεν θα είχαν την δυνατότητα να τα εξωτερικεύσουν.

2) Οι πολλές γνώσεις δεν βοηθούν απαραίτητα, αλλά παγιδεύουν τον άνθρωπο εντός της φιλαυτίας του.

3)  Υπήρχαν και θα υπάρχουν μερικοί οι οποίοι θα χρησιμοποιούν ως όπλο την δήθεν υπεράσπιση της Ορθοδοξίας δια να κρύψουν τις δικές τους έχθρες υποκρινόμενοι ότι δήθεν εχθρεύονται για χάρη της Ορθοδόξου Πίστεώς μας!

4) Υπήρχαν και θα υπάρχουν κάποιοι ''άλλοι'' που χρησιμοποιούν μίαν άλλην τακτική δια να ξεφύγουν τον έλεγχο για τις μεγάλες ντροπές τους! Ανάβουν στα πλήθη φιλονικία και έτσι οι ίδιοι κρύπτονται εντός αυτής της διαμάχης και φιλονικίας!

5) Όλοι φοβούνται την κοινή ειρήνη η οποία μπορεί να επιτευχθεί δια μέσω της ενότητος

6) Ας σκεφθούμε μήπως είμαστε και εμείς εν αγνοία μας εντός των κατηγοριών που αναφέρουν οι Πατέρες.

7) Όποιος εν γνώσει του τρέφει τα σχίσματα και τις διασπάσεις έως και σήμερα (με πρόσχημα την δήθεν ''υπεράσπιση''), ας γνωρίζει και ας ενθυμείται ότι το σχίσμα:


«Ουδέ μαρτυρίου αίμα ταύτην την αμαρτίαν δύναται εξαλείφειν» ( P.G. 62,85-86 )




Ιωάννης Ν. Παπαρρήγας

“Τὴν ἀρχὴν ὅ,τι καὶ λαλῶ ὑμῖν” (Ιω.8,25) - π. Παϊσίου Παπαδόπουλου


Αρχιμ. Παΐσιος Παπαδόπουλος

Όταν ο Κύριος μας Ιησούς Χριστός ομιλούσε στους κακοπροαίρετους Ιουδαίους αποκαλύπτοντας την σχέση του με τον Θεό Πατέρα, αυτοί έχοντας υποστεί πνευματική πόρωση δεν ήθελαν να καταλάβουν τί τους έλεγε. Γι΄αυτό όταν επέμεναν να τον ερωτούν για κάτι πού ήδη τους το είχε πει τους απάντησε: “Τὴν ἀρχὴν ὅ,τι καὶ λαλῶ ὑμῖν” (Ιω. 8, 25). Αν, τώρα, δεν είναι στην πραγματικότητα κανείς «θεολόγος» με το να πάρει μόνο πτυχίο από την Θεολογική Σχολή και  διδάσκει θρησκευτικά ή ακόμη, επειδή γράφει στο διαδίκτυο άρθρα περί ορθοδοξίας αντιγράφοντας τους Πατέρες, χωρίς διόλου να συγγενεύει με αυτούς στο ήθος και κυρίως στο πνεύμα,  έχοντας συνεχώς μια εριστική διάθεση, και γράφει για να γράφει και, περισσότερο, για να μπερδεύει τους αδελφούς του, τότε οπωσδήποτε είναι σαν τους Ιουδαίους στην ενδόμυχη πρόθεση. Αυτοί οι άνθρωποι διώκουν τον Χριστό στα πρόσωπα των αδελφών τους  «εἰ ἐμὲ ἐδίωξαν, καὶ ὑμᾶς διώξουσιν» (Ιω. 15,20)· Ας ψάξει, λοιπόν, ερμηνευτικά στα συγγράμματα το βαθύτερο νόημα της λεγομένης φράσεως από τον Ιησού Χριστό και ας κατανοήσει που πορεύεται! Σημείωσα στα τελευταία μου άρθρα κάτι, που αν ακόμη το έλεγα σε παιδιά του νηπιαγωγείου θα το είχαν καταλάβει: «Μην μπερδεύετε τους πιστούς με ζητήματα που τους αποπροσανατολίζουν». Αυτή την ώρα το ζητούμενο δεν είναι η διένεξη για το παλαιό ή για οτιδήποτε άλλο που μεταθέτει το θέμα από αυτό που γίνεται με τον Οικουμενισμό,  το ότι οι ψυχές οδηγούνται επισήμως στην αίρεση. Και επειδή αδίκως χτυπάτε το παλαιό ημερολόγιο επεσήμανα και την στάση του φωτισμένου διδασκάλου της Καισαρείας της Καππαδοκίας, του Μεγάλου Βασιλείου για να δείξω ότι, πρωτίστως, τον ενδιέφερε να σωθούν οι άνθρωποι εν τη Εκκλησία, και ότι είχε τον τρόπο να ελίσσεται μη χάνοντας κάτι από την δογματική αλήθεια διατυπώνοντας όμως την ίδια αλήθεια με όρους στους οποίους διέκρινε σημασίες, ώστε τελικά να κάνει το θεάρεστο, δηλαδή, να βοηθά να σώζονται οι άνθρωποι.

Δεν γνωρίζω με ποια λογική -προσωπικά δεν βρίσκω λογική- να προσπαθείτε να αποδείξετε ότι το παλαιό είναι στην πλάνη. Με όσα ήδη σας απάντησαν αποδεικνύεται ότι έχουν δίκαιο! Προβαίνουν τώρα επιπλέον σε μια δήλωση που δείχνει την καλή τους τοποθέτηση εκκλησιολογικά και λέγουν: «ότι εμείς δεν δεχόμαστε ως άκυρα τα μυστήρια της Εκκλησίας μολονότι στην ελληνική επικράτεια κακώς ακολουθεί το νέο ημερολόγιο». Τί δείχνει αυτό; Αγαθή προαίρεση! Γι’ αυτό και είναι πασιφανές ότι το ζήτημα με το παλαιό ημερολόγιο πρέπει να διευθετηθεί και μάλιστα άμεσα πλέον! Αφού ανακινήσατε το θέμα, τώρα δεχθείτε την καλή τους προαίρεση, ώστε να αγωνισθούμε για την επικράτηση της Ορθοδόξου πίστεως και την καταδίκη του Οικουμενισμού από κοινού! Γιατί ωρύεστε;  Βλέπω, λοιπόν, ότι δόγμα το πιάσατε με τα δόντια και όχι με την καρδιά γι΄αυτό και τρίζετε τα δόντια εναντίον των αδελφών σας. Το αν κάποιοι εμμένουν σε ορισμένες θεωρήσεις που δεν είναι εκκλησιολογικά παραδεκτές δεν αίρει την σωστή τοποθέτηση όσων ξεκαθαρίζουν την θέση τους, στους οποίους βέβαια χρωστά η Εκκλησία αποκατάσταση, τουλάχιστον, σε μια πανορθόδοξη Σύνοδο στην οποία θα καταδικάσουμε τον οικουμενισμό και θα δηλώσουμε όλοι μαζί την επιστροφή μας στο παλαιό ημερολόγιο το οποίο κρατούν όλες οι Εκκλησίες και το Άγιον όρος. Προσωπικά θεωρώ ότι όπως κακώς η Εκκλησία της Ελλάδος δέχθηκε της αποφάσεις της Κολυμβάριας ψευτοσυνόδου το ίδιο λάθος έκανε νωρίτερα να χαρακτηρίσει άκυρα τα μυστήρια του παλαιού. Λάθη και εκκλησιαστικά εγκλήματα συσσωρευμένα το ένα πάνω στο άλλο που κάνουν την Εκκλησία του Χριστού να αιμορραγεί. Και δεν σας κάνει αυτό να πονά η ψυχή σας για την σωτηρία των αδελφών; Και λέγεστε χριστιανοί; Αντί να προσπαθούμε να λύσουμε το ζήτημα με αγάπη και κατανόηση εξαπολύουμε πνεύμα φθόνου. Είναι πνεύμα Χριστού αυτό; Οι αδελφοί μας σαφώς δεν είναι αιρετικοί! Δηλώνουν καλοπροαίρετα ότι τα μυστήρια μας τα θεωρούν έγκυρα! Δεν μπορώ να καταλάβω τί ψάχνετε! Εδώ οι οικουμενιστές τα βρίσκουν με τους αιρετικούς. Ακόμη, και σχησματικοί να ήταν όλοι στο παλαιό έπρεπε να βρούμε τρόπο να τους βοηθήσουμε να ενταχθούν σωστά στην Εκκλησία. Μην πετούμε λοιπόν την ευθύνη σ’ αυτούς γιατί όπως έγιναν τα πράγματα με την καθιέρωση του νέου ημερολογίου έχουμε  μόνο άδικο. Έπειτα, το να μην θεραπευθεί μια νοσούσα κατάσταση και να υπάρχει διαίρεση στους κόλπους της Εκκλησίας, μάλιστα τους ορθόδοξα αγωνιζομένους τί σημαίνει; ότι δεν υπάρχουν άνθρωποι με διάκριση για να ενώσουν τα διηρημένα. Τί έλεγε όμως ο άγιος Παΐσιος, ο Αγιορείτης, αυτός που θα ενώσει τα άκρα θα στεφανωθεί! Τί έλεγε το Μήνυμα της πέμπτης Συνόδου της Επαρχίας Ράσκας και Πριζρένης στην εξορία - Έκκληση για δημιουργία ενωμένου αντιοικουμενιστικού μετώπου: «Η αίρεση του οικουμενισμού αμείλικτα επιτίθεται στα ίδια τα θεμέλια της Εκκλησίας, στην εκκλησιαστική ενότητα και την συνοδικότητα, ειδικά στη συνοδικότητα μέσα στην αμετάβλητη Ορθόδοξη Πίστη. Ως εκ τούτου, με κάθε προσοχή και αφοσίωση, προσκαλούμε όλους τους Ορθόδοξους Χριστιανούς να διατηρήσουμε την αληθινή ορθόδοξη συνοδικότητα, μέσω της δημιουργίας του ενωμένου μετώπου, στο ομολογητικό ανδραγάθημα προστασίας της Πίστεως μας. Όντας βαθιά ενήμεροι πόση ευθύνη έχουν σήμερα όλοι οι Ορθόδοξοι Χριστιανοί, πρέπει να παραμελήσουμε κάθε μηδαμινό πράγμα και όλες τις λεπτομέρειες, που δεν έχουν τον ουσιαστικό δογματικό χαρακτήρα (στην ενδεχόμενη μας διαφωνία). Βλέποντας τον ψιλό στόχο προστασίας και διατήρησης της Πίστεως και της Ορθόδοξης Εκκλησίας, πρέπει να έχουμε όχι μόνο την ενότητα στην Πίστη, αλλά και την ενότητα στη μάχη για την Πίστη. Προσκαλούμε όλους τους Ορθόδοξους Χριστιανούς να ενωθούμε γύρω από τον ψηλό και ιερό στόχο διατήρησης της Ορθοδοξίας με βάση τα εξής δύο κριτήρια:

1. η σαφής και αναμφίβολη καταδίκη της αίρεσης του οικουμενισμού.

2. η διακοπή της λειτουργικής και διοικητικής κοινωνίας (σύμφωνα με τον ΙΕʹ κανόνα της Πρωτοδευτέρας Συνόδου Κωνσταντινουπόλεως) με τους ψεύτικους ποιμένες της εκκλησιαστικής ιεραρχίας, οι οποίοι φανερά ή σιωπηρά αποδέχονται και κηρύσσουν την αίρεση του οικουμενισμού».

Συνεπώς, αυτό που λέγεται σε σχόλιο με τίτλο: «Γίνονται ζυμώσεις με …οικουμενιστική μαγιά!» του ιστολογίου  «πατερική παράδοση», «...προτιμότερο να πάμε με Αρτέμιο», αντιβαίνει σε αυτό που λέγει ο ίδιος ο Σεβασμιώτατος Αρτέμιος! Άρα δεν είστε και του πνεύματος του ομολογητού Αρτεμίου. Επομένως ποίου πνεύματος φορείς είστε;

Και ας έρθουμε τώρα στους ομοιουσιανούς! Παραθέσατε κείμενο στο ιστολόγιο σας σύμφωνα με το οποίο οι ομοιουσιανοί ήταν ορθόδοξοι,«ξενίζοντα τινά εἰσφέρετε εἰς τὰς ἀκοὰς ἡµῶν». Η μισή αλήθεια ποτέ δεν είναι αλήθεια. Κατ’ αρχήν εσείς ένα ιστολόγιο με τίτλο «πατερική παράδοση» έπρεπε να δείτε αν μαρτυρείτε από τους Αγίους Πατέρες κάτι τέτοιο -υποτίθεται ότι είστε και θεολόγοι- αλλά δεν ανοίξατε καν την εκκλησιαστική ιστορία να δείτε τι συμβαίνει. Στην πραγματικότητα δεν σας ενδιέφερε να ευρευνήσετε αν αυτό που παραθέσατε είναι σωστό αλλά σας ενδιέφερε να πλήξετε την μαρτυρία που παρέθεσα για να δείξω ότι οι φωτισμένοι από τον Θεό άνθρωπο δεν κοιτάζουν πως θα θάψουν τους αδελφούς των αλλά δίνουν ευκαιρίες να εκδηλώσουν τα φρονήματά τους και τους βοηθούν να διορθωθούν, διότι και αν ακόμη έσφαλαν δεν είναι αιρετικοί όπως οι παπικοί, οι μονοφυσίτες, οι προτεστάντες και οι άλλοι που με τον οικουμενισμό προσπαθούν να τους υποστασιάσουν ως Εκκλησία. Τόσα χρόνια στις θεολογικές σχολές που σπούδαζα έμαθα ότι οι ομοιουσιανοί ήταν ημιαρειανοί, να τώρα πού έμαθα και κάτι καινούργιο! Δεν θα πλατειάσω εδώ, διότι δεν θεωρώ σωστό να βάζουμε σε τέτοια διαδικασία τους αναγνώστες, επειδή όμως θεώρησα ότι προσπαθείτε στην πραγματικότητα να πλήξετε το πνεύμα του άρθρου, που είναι να τα βρούμε με το παλαιό προκειμένου για να προχωρήσουμε από κοινού στην καταδίκη του οικουμενισμού, διότι έτσι χειριζόταν τα ζητήματα  σχετικά με έριδες και ο Μέγας Βασίλειος, θα σας παραπέμψω:

1ον    Στην Ορθόδοξη Δογματική του Νικολάου Ξεξάκη, «Η ΘΕΟΛΟΓΙΑ ΤΟΥ ΟΜΟΟΥΣΙΟΥ», Εκδόσεις “Έννοια” 2006,  κανονικώς όλο το βιβλίο, επειδή όμως καθώς φαίνεται δεν μελετάτε τις σελίδες 19–59, 288, 299-303.

2ον  Στην Εκκλησιαστική Ιστορία του Βλασίου Ιω. Φειδά, τ. Α’ σελίδες 470-518.

3ον  Στην Εκκλησιαστική Ιστορία του Βασιλείου Κ. Στεφανίδου, εκδόσεις Παπαδημητρίου 1998, σελίδες 192 -199.

4ον   Στην Ιστορία Δογμάτων του Κωνσταντίνου Σκουτέρη, 2004, σελίδες 122, 130, 141-153, 329, 499.

 Από το τελευταίο θα παραθέσω πιο ειδικά μια μαρτυρία του Βαλσαμώνα όπου «εκαλούντο Ημιάρειοι»... «οι ουχ ομούσιον μεν ομοιούσιον δε τω Πατρί τον Λόγον και το Πμεύμα εδογματίζον» (σελ. 141). Αν, λοιπόν, -ερωτώ- ήταν ορθόδοξοι γιατί οι Ζωναράς και Βαλσαμών τους ονομάζουν Ημιαρείους; Αν μπει κανείς στον κόπο να δει την εκκλησιαστική ιστορία του Σωζομενού VI, 12, 4 καθώς και την 113η επιστολή του Μεγάλου Βασιλείου (ΒΕΠΕΣ 55,143) θα πάρει μια ιδέα για το ότι, αν και ξεκίνησαν οι ομοιουσιανοί να είναι εναντίον της διδασκαλίας του Αρείου στην συνέχεια ξέφυγαν. Συνεπώς, αυτό που εδώ μας ενδιαφέρει, μια και γίνεται λόγος για την τακτική ευελιξίας του Μεγάλου Βασιλείου είναι ότι με τον τρόπο που χειρίσθηκε το θέμα πέτυχε να τους κερδίσει στην εκκλησιαστική κοινωνία και να αποδυναμώσει του Αρειανούς. Κλείνοντας θέλω να δηλώσω ότι αν δεν φανείτε αξιοπρεπείς στους χειρισμούς σας ως ιστολόγιο δεν επιθυμώ  του λοιπού να ασχοληθώ μαζί σας γιατί το θεωρώ ψυχοφθόρο να προσπαθώ σε ανθρώπους που δεν θέλουν να κατανοήσουν τα αυτονόητα μέσα στην Εκκλησία να ξοδεύω τον χρόνο που χάρισε ο Θεός προς σωτηρίαν! Καλή Φώτιση!  



         ΠΗΓΗ: http://krufo-sxoleio.blogspot.gr/2017/06/825.html

Πανθρησκειακό διάγγελμα φιλίας από 22 θρησκευτικούς ηγέτες, ανάμεσα τους και ο Οικουμενικός Πατριάρχης (BINTEO)



Διάγγελμα φιλίας από 22 θρησκευτικούς ηγέτες, ανάμεσα τους ο Οικουμενικός Πατριάρχης

Η θρησκεία συχνά αντιμετωπίζεται ως μια δύναμη η οποία προκαλεί διχασμό ανάμεσα στους ανθρώπους. Ωστόσο, οι κορυφαίοι θρησκευτικοί ηγέτες του κόσμου ενώθηκαν για να παρουσιάσουν ένα διαφορετικό όραμα σχετικά με το πώς θα μπορούσε να λειτουργεί στον κόσμο η θρησκεία.
 Σε μια σπάνια κίνηση, 22 θρησκευτικοί ηγέτες- από τον Οικουμενικό Πατριάρχη Βαρθολομαίο και τον Πάπα Φραγκίσκο μέχρι τον Δαλάι Λάμα- απηύθυναν μια κοινή έκκληση την Τετάρτη, ζητώντας από τους ανθρώπους να ακολουθήσουν μια απλή συμβουλή: Να γίνουν φίλοι με ανθρώπους άλλων θρησκειών.
«Η συμβουλή μας είναι να κάνετε φίλους πιστούς όλων των θρησκειών» είπε ο αγιατολάχ Σαγίντ Φαντέλ αλ Μιλανί, ένας από τους πιο υψηλόβαθμους σιίτες μουσουλμάνους κληρικούς της Μ. Βρετανίας, σε βίντεο.
«Προσωπικές επαφές, προσωπικές φιλίες, τότε μπορούμε να ανταλλάξουμε ένα βαθύτερο επίπεδο εμπειριών» είπε ο Δαλάι Λάμα.
Ο Πάπας Φραγκίσκος επέλεξε να μιλήσει για τη μακρά του φιλία με τον Αργεντινό ραββίνο Άμπραχαμ Σκόρκα, που επίσης εμφανίστηκε στο βίντεο.
«Η θρησκευτική μου ζωή εμπλουτίστηκε με τις εξηγήσεις του, έγινε πολύ πιο πλούσια» είπε ο Φραγκίσκος για τον Σκόρκα. «Και φαντάζομαι πως το ίδιο συνέβη και σε αυτόν».
Από την πλευρά του ο κ. Βαρθολομαίος είπε πως "καλούμαστε να κοιτάξουμε ο ένας τον άλλον στα μάτια ώστε να δούμε πιο βαθιά και να να αναγνωρίσουμε την ομορφιά του Θεού σε κάθε ανθρώπινο πλάσμα".
Το «Κάνετε Φίλους» (Make Friends) είναι μια πρωτοβουλία του Elijah Interfaith Institute, ενός διαθρησκευτικού οργανισμού με γραφεία στο Ισραήλ και τις ΗΠΑ.Σε ανακοίνωση, οι διοργανωτές είπαν πως η αποστολή του εγχειρήματος είναι να αντιμετωπίσει την ιδέα πως οι άνθρωποι βλέπουν τις θρησκείες των άλλων με έλλειψη εμπιστοσύνης ή αποστροφή- και εν δυνάμει να μειώσει τη βία που ασκείται στο όνομα της θρησκείας.
Ο ραββίνος Dr. Άλον Γκόσεν- Γκότσταϊν, διευθυντής του ινστιτούτου, είπε πως το εγχείρημα παρουσιάζει μια νέα θεολογική οπτική, μία η οποία υπογραμμίζει την ανάγκη για φιλία ανάμεσα στις θρησκείες.
«Δεν μπορούμε να αρνηθούμε πως στα βιβλία πολλών θρησκειών μπορείς να βρεις κείμενα τα οποία δεν είναι πολύ ανοιχτά, ακόμα και εχθρικά, απέναντι σε ανθρώπους άλλων θρησκειών» αναφέρει σε ανακοίνωση. «Οπότε, όταν οι πιο σημαντικοί ηγέτες του κόσμου ζητούν φιλία, πρακτικά αγκαλιάζουν έναν τρόπο πίστης και απορρίπτουν έναν άλλο».
Οι 22 ηγέτες που συμμετέχουν στην έκκληση αντικατοπτρίζουν ένα μεγάλο φάσμα θρησκευτικών πεποιθήσεων- Σιχ, Βουδισμό, Ινδουϊσμό, Ισλάμ, Ιουδαϊσμό και Χριστιανισμό. Ο κάθε ηγέτης συνεισέφερε με μια προσωπική δήλωση, ειδικά για τους σκοπούς του εγχειρήματος αυτού.
Περισσότερα βίντεο από τους ηγέτες, με υποτίτλους σε διαφορετικές γλώσσες, είναι διαθέσιμα στον λογαριασμό YouTube του Make Friends.
«Ένα από τα πιο ωραία του να περνάς χρόνο με ανθρώπους που διαφέρουν από εσένα είναι ότι ανακαλύπτεις πόσα κοινά έχεις. Οι ίδιοι φόβοι, οι ίδιες ελπίδες, οι ίδιοι προβληματισμοί» είπε ο ραββίνος Λόρδος Τζόναθαν Σακς, πρώην ανώτατος ραββίνος του Ηνωμένου Βασιλείου.
Από ikivotos.gr/ΑΚΤΙΝΕΣ