ΑΓΙΟΥ ΙΠΠΟΛΥΤΟΥ, P.G.10. 912b
Δευτέρα 3 Ιουλίου 2017
π. ΠΑΙΣΙΟΣ ΚΑΙ ΔΙΑΚΟΠΗ ΜΝΗΜΟΣΥΝΟΥ
Μετά την ανάρτηση που κάναμε περί του π. Παϊσίου, σε μία συζήτηση που είχαμε, τέθηκε το ζήτημα της διακοπής μνημοσύνου του π. Παϊσίου . Κάναμε μία έρευνα για το θέμα και το αποτέλεσμα είναι ότι δεν υπάρχει καμία απόδειξη ότι όντως είχε διακόψει το μνημόσυνο, παρά μόνον μία μαρτυρία.
Στις σελίδες στο διαδίκτυο που ομιλούν για το θέμα, διαπιστώσαμε ότι όλες έχουν ως κοινό παρανομαστή το άρθρο του π. Αναστασίου Γκοτσόπουλου. Εκεί λοιπόν δίνονται 2 πηγές οι οποίες είναι οι εξής: «Ὀρθόδοξος Τύπος», τ. 98/1.3.1969, σ. 4 καί τ. 1680/9.3.2007, σ. 5.
Εκεί γράφουν:
«Σέ αὐτούς πού πρωτοστάτησαν στήν τολμηρή καί ὁμολογιακή αὐτή ἐνέργεια ἐναντίον τοῦ Ἀθηναγόρα ἀνῆκε καί ὁ Ἃγ. Παΐσιος ὁ ὁποῖος μοναχός, τότε, στήν Ἱ. Μ. Σταυρονικήτα συνήργησε τά μέγιστα, μαζί μέ τόν Καθηγούμενο ἀρχιμ. Βασίλειο Γοντικάκη, ὥστε καί ἡ Μονή του νά διακόψει τό μνημόσυνο τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριάρχη. Μάλιστα ὁ Ἅγ. Παΐσιος, ὁ ἡγούμενος π. Βασίλειος Γοντικάκης καί ὁ ἱερομ. Γρηγόριος στήν ἀπό 21.11.1968 κοινή ἐπιστολή τους, χαρακτήρισαν τά λεχθέντα καί πραχθέντα ὑπό τοῦ Ἀθηναγόρα ὡς «ἀκατανόητα καί δυστυχῶς βλάσφημα διά τήν Ὀρθόδοξον Ἐκκλησίαν» καί σημείωσαν: «ἡ ἂρνησι πρός τόν Πατριάρχη δέν εἶναι ἂρνησι πρός τήν ἀγάπην οὒτε πρός τήν ἑνότητα. Εἶναι “ὂχι” πρός τό ψεῦδος καί “ναί” πρός τήν Ἀλήθεια» («Ὀρθόδοξος Τύπος», τ. 98/1.3.1969, σ. 4 καί τ. 1680/9.3.2007, σ. 5)!
Εκεί γράφουν:
«Σέ αὐτούς πού πρωτοστάτησαν στήν τολμηρή καί ὁμολογιακή αὐτή ἐνέργεια ἐναντίον τοῦ Ἀθηναγόρα ἀνῆκε καί ὁ Ἃγ. Παΐσιος ὁ ὁποῖος μοναχός, τότε, στήν Ἱ. Μ. Σταυρονικήτα συνήργησε τά μέγιστα, μαζί μέ τόν Καθηγούμενο ἀρχιμ. Βασίλειο Γοντικάκη, ὥστε καί ἡ Μονή του νά διακόψει τό μνημόσυνο τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριάρχη. Μάλιστα ὁ Ἅγ. Παΐσιος, ὁ ἡγούμενος π. Βασίλειος Γοντικάκης καί ὁ ἱερομ. Γρηγόριος στήν ἀπό 21.11.1968 κοινή ἐπιστολή τους, χαρακτήρισαν τά λεχθέντα καί πραχθέντα ὑπό τοῦ Ἀθηναγόρα ὡς «ἀκατανόητα καί δυστυχῶς βλάσφημα διά τήν Ὀρθόδοξον Ἐκκλησίαν» καί σημείωσαν: «ἡ ἂρνησι πρός τόν Πατριάρχη δέν εἶναι ἂρνησι πρός τήν ἀγάπην οὒτε πρός τήν ἑνότητα. Εἶναι “ὂχι” πρός τό ψεῦδος καί “ναί” πρός τήν Ἀλήθεια» («Ὀρθόδοξος Τύπος», τ. 98/1.3.1969, σ. 4 καί τ. 1680/9.3.2007, σ. 5)!
Σε αυτές τις 2 πηγές όμως όχι μόνον δεν αναφέρεται η διακοπή μνημοσύνου αλλά το άκρως αντίθετον!!!δηλαδή ότι μνημόνευε:
Oπότε σε αυτές τις πηγές που παραθέτουν, δηλώνεται ξεκάθαρα ότι μνημονευόταν κανονικά ο Πατριάρχης.
Όμως οι αντιφρονούντες λέγουν ότι ο π. Παΐσιος διέκοψε το μνημόσυνο το 70-72.
Εμείς βρήκαμε όμως ότι ήταν αντίθετος προς την διακοπή μνημοσύνου!
Eλεγε ο ίδιος:
http://opaidagogos.blogspot.gr/2015/07/blog-post_10.html
Επίσης ερευνήσαμε το ζήτημα καλύτερα και βρήκαμε το εξής:
Ορθόδοξος Τύπος, αρ. φυλ. 1680
Όπως βλέπουμε όντως ο π. Παΐσιος δεν είχε διακόψει κάποιο μνημόσυνο, διότι ακόμα στην Ι.Μ. Σταυρονικήτα μνημονευόταν ο Πατριάρχης.
Διαβάζουμε όμως κατωτέρω τα εξής:
Ορθόδοξος Τύπος, αρ. φυλ. 1680
Eδω βλέπουμε και πάλιν μία απλή μαρτυρία, δίχως καμία απόδειξη, ότι ο π. Παΐσιος ''επέβαλε'' την διακοπή μνημοσύνου, άσχετα αν και πάλι πουθενά δεν αποδεικνύεται ότι ο ίδιος το είχε διακόψει! Βλέπουμε όμως ότι ο ίδιος (όπως ήδη προαναφέραμε άνωθεν), δεν συνιστούσε την διακοπή μνημοσύνου, για να μην επεκτείνονται τα ζηλωτικά σχίσματα!!!
Επίσης διαβάζουμε:
Ορθόδοξος Τύπος, αρ. φυλ. 1681
Εδώ και πάλι αναφέρεται μία απλή μαρτυρία, και πάλι δίχως απόδειξη! Η ''Επιστολή διαμαρτυρίας'' του 1969, που αναφέραμε άνωθεν με το σχετικό απόσπασμα από τις πηγές που μας δίνουν, αναφέρει ότι μνημονευόταν κανονικά ο Πατριάρχης και ήταν μία απλή επιστολή διαμαρτυρίας. Το ότι ο π. Παΐσιος ''απαίτησε'' να διακόψει το μνημόσυνο η Ι.Μ. Σταυρονικήτα, ούτε αποδεικνύεται αλλά ούτε και πουθενά φαίνεται να έχει διακόψει ο ίδιος το μνημόσυνο!
Στο βιβλίο του Ιερομονάχου Ισαάκ «ΒΙΟC ΓΕΡΟΝΤΟΣ ΠΑϊΣΙΟΥ ΤΟΥ ΑΓιΟΡΕΙΤΟΥ»-ΑΓιΟΝ ΟΡΟΣ 2004, σελ. 690-691, βλέπουμε και πάλιν την ίδια μαρτυρία:
«Για ένα διάστημα είχε διακόψει, μαζί με όλο σχεδόν το υπόλοιπο ΄Αγιον ΄Ορος, το μνημόσυνο του πατριάρχου Αθηναγόρα για τα επiκίνδυνα ανοίγματά του προς τους Ρωμαιοκαθολικούς. Αλλά το έκανε με πόνο: «Κάνω προσευχή», είπε σε κάποιον, «για να κόβη ο Θεός μέρες από μένα και να τις δίνη στον πατριάρχη Αθηναγόρα, για να ολοκληρώση την μετάνοιά του».
αλλά και πάλιν δεν δίνεται καμία απόδειξις δια τούτο!
Επίσης, σε αναρτήσεις που είχαμε κάνει παλαιότερα και που αφορούν την διακοπή μνημοσύνου επί Πατριάρχου Αθηναγόρα, πουθενά δεν βρήκαμε κάποια σχετική απόδειξη!
Οπότε· όποιος έχει απόδειξη και όχι μία απλή μαρτυρία (που μάλιστα αναπαράγεται απ΄ όλους), είμαστε πρόθυμοι να την δημοσιεύσουμε προς αποκατάστασιν της αληθείας.
Προς το παρόν όμως η αλήθεια είναι ότι πουθενά δεν υπάρχει απόδειξη ότι ο ίδιος το είχε διακόψει αλλά υπάρχει απόδειξη δια το άκρως αντίθετον!
Ο ΦΩΤΗΣ ΚΟΝΤΟΓΛΟΥ ΠΡΟΣ ΤΟΥΣ ΑΓΙΟΡΕΙΤΕΣ ΜΟΝΑΧΟΥΣ
Μετά από την δημοσίευση του μηνύματος εκ του Αγίου Όρους το οποίο προσπαθεί να καθησυχάσει τους σκανδαλισμένους πιστούς λέγοντας ότι «δεν υπάρχει λόγος ταραχής», μας ήλθε στον νου ο μύθος του χταποδιού του πολύ Φώτη Κόντογλου! Αν δεν τους καλύπτει ο λόγος του Μ. Αθανασίου, ο οποίος είναι ξεκάθαρος, τότε ας τους θυμίσουμε τούτον τον μύθο ο οποίος είναι επίκαιρος όσο ποτέ!
ΦΩΤΗΣ ΚΟΝΤΟΓΛΟΥ
«Κάθεται η χταπόδα με το χταποδάκι στον πάτο της θάλασσας. Όπου, με την απόχη πιάνουνε το χταποδάκι, και τ' ανεβάζουνε απάνω. Το μικρό φωνάζει στη μάνα του: «Με πιάσανε, μάνα!». Εκείνη τ' αποκρίνεται: «Μη φοβάσαι, παιδί μου!». Το χταποδάκι φωνάζει πάλι: Με βγάλανε από το νερό, μάνα! «Μη φοβάσαι, παιδί μου!». - «Με σγουρίζουνε, μάνα!» - «Μη φοβάσαι, παιδί μου!» - «Με κόβουνε με το μαχαίρι!» - «Μη φοβάσαι!» - «Με βράζουνε στο τσουκάλι!» - «Μη φοβάσαι!» - «Με τρώνε, με μασάνε!» - «Μη φοβάσαι, παιδί μου!» - «Με καταπίνουνε!» - «Μη φοβάσαι!» - «Πίνουνε κρασί, μάνα!» - «Αχ! Σ' έχασα, παιδί μου!».
Ο μύθος θέλει να πει πως όλα τα σκληρά παιδέματα που κάνανε στο χταποδάκι, δεν ήτανε για θάνατο, μήτε το πιάσιμο, μήτε το σγούρισμα, μήτε το μαχαίρι, μήτε το βράσιμο, μήτε το μάσημα. Μα σαν άκουσε η μάνα του πως πίνανε κρασί εκείνοι που το φάγανε, για να το χωνέψουνε, φώναξε: «Σ' έχασα, παιδί μου!». Το κρασί, που φαίνεται το πιο ήμερο πράγμα μπροστά στο μαχαίρι και στο μάσημα, στο βάθος είναι για το χταπόδι ο πιο μεγάλος οχτρός.
Ο νοών νοείτω!