Η ΡΟΜΦΑΙΑ https://www.romfea.gr/oikoumeniko-patriarxeio-ts/mitropoleis-exoterikou/18702-enarji-diethnous-sunedriou-me-thema-tin-anthropologia-tou-louthirou
Το Μεταπτυχιακό Ινστιτούτο Ορθοδόξου Θεολογίας του εν Σαμπεζύ Ορθοδόξου Κέντρου του Οικουμενικού Πατριαρχείου, σε συνεργασία με το Τμήμα Θεολογίας του Πανεπιστημίου της Γενεύης και το Ελβετογαλλικό Ινστιτούτο Συστηματικής Θεολογίας και Ηθικής (IRSE)
…………………………………………………………………………………………………………………..
Ἀκολούθησε ο Χαιρετισμός του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Ελβετίας κ. Ιερεμίου, Προϊσταμένου του εν Σαμπεζύ Ορθοδόξου Κέντρου του Οικουμενικού Πατριαρχείου, ο οποίος μεταξύ άλλων είπε: «Τὸ Συνέδριον ἀναφέρεται εἰς τὴν συμβολὴν τοῦ Λουθήρου, ἐκκλησιαστικοῦ ἀνδρὸς καὶ μοναχοῦ τοῦ 16ου αἰῶνος (1519), ἐπὶ τῇ συμπληρώσει πέντε ὁλόκληρων αἰώνων ἀπὸ τῆς ἐνάρξεως τῆς Μεταρρυθμίσεως».
Διοργανώνεται μὲ τὴν κοινὴν συναίνεσιν τοῦ ἡμέτερου Μεταπτυχιακοῦ Ἰνστιτούτου Ὀρθοδόξου Θεολογίας τοῦ ἐν Σαμπεζύ Ὀρθοδόξου Κέντρου τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριαρχείου καὶ τῆς Θεολογικῆς Σχολῆς τοῦ Πανεπιστημίου τῆς Γενεύης. Εἶναι δὲ καὶ ἐπιθυμία τῆς Αὐτοῦ Θειοτάτης Παναγιότητος τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριάρχου κ.κ. Βαρθολομαίου, ὁ ὁποῖος κατὰ τὴν ἀνέκαθεν ἰσχύουσαν παράδοσιν ὡς γνωστόν, παρακολουθεῖ, προγραμματίζει καὶ ἐνισχύει κάθε σύγχρονον προσπάθειαν συναντήσεως, διαλόγου καὶ καλλιεργείας τῶν σχέσεων τῶν χριστιανικῶν Ἐκκλησιῶν, πάντοτε ἐν τῷ πνεύματι τῆς ποθητῆς ἀληθείας, διὰ τὴν κατανόησιν καὶ τὴν οἰκειοποίησιν τῆς ἀνάγκης ἀπαλείψεως τῶν ἐπὶ αἰῶνας ὁλοκλήρους δημιουργηθησῶν διαφορῶν, διαιρέσεων διὰ τὴν ἑνότητα τῆς πίστεως εἰς ἕνα Κύριον Ἰησοῦν Χριστόν, Υἱὸν τοῦ Θεοῦ, καὶ τὸ Ἅγιον Πνεῦμα, τὸ φωτίζον καὶ ἁγιάζον “πάντα ἄνθρωπον ἐρχόμενον εἰς τὸν κόσμον”· διὰ τὴν ὀφειλετικὴν ἀνταπόκρισιν εἰς τὴν ἐντολὴν τοῦ Κυρίου “ἵνα πάντες ἓν ὦσιν” καὶ ἵνα, ὅπως ὁραματίζεται καὶ προσεύχεται μάλιστα πρὸς τὸν Πατέρα ὁ Κύριος, δι’ ὅλους ἐκείνους ποὺ μὲ τὸ κήρυγμά των θὰ πιστεύσουν εἰς Αὐτόν (Ἰω. 17, 20-21)».
Τέλος, ο Σεβασμιώτατος ευχήθηκε και αυτός από καρδίας «ὅπως τὸ Συνέδριον τοῦτο προσφέρῃ τὸν κατάλληλον τρόπον, διὰ νὰ προαχθῇ ἡ θεολογικὴ κοινὴ σκέψις καὶ νὰ ἐξαχθοῦν νέα, κοινὰ συμπεράσματα, ἵνα ἡ ἀνθρωπολογία κατὰ Λούθηρον προαχθῇ εἰς τὴν προσέγγισιν τῆς παγκοσμίου ἀνθρωπολογίας, ἡ ὁποία ἀπασχολεῖ σήμερον ὅλους τοὺς ἀνθρώπους, ἀπασχολεῖ τὸ πολύπλευρον πρόσωπον τῆς ἀνθρωπότητος».
Αυθορμήτως απορρέοντα ερωτήματα μετά σχολίων, εκ του ανακοινωθέντος, από ορθοδόξου απόψεως-θέσεως:
1. «…τοῦ Λουθήρου, (χαρακτηριζομένου ως) ἐκκλησιαστικοῦ ἀνδρὸς …»: Ο Προτεσταντισμός δεν είναι Εκκλησία. Αφού δεν είναι, ο Λούθηρος όχι μόνο δεν τυγχάνει εκκλησιαστικός ανήρ, αλλά είναι μέγας αιρεσιάρχης.
2. «…κατὰ τὴν ἀνέκαθεν (!) ἰσχύουσαν παράδοσιν…»: Η ανέκαθεν ισχύουσα Παράδοσις των Ορθοδόξων είναι μία: Αυτή αύτη η Παράδοσις των Αγίων Συνόδων και των Πατέρων ημών, των εν Αγίω Πνεύματι και διά της ακτίστου Χάριτος θεοθέντων. Όλες οι άλλες «παραδόσεις» «εν τω πονηρώ κείνται».
3. «…ἐνισχύει (ο Πατριάρχης) κάθε σύγχρονον προσπάθειαν συναντήσεως, διαλόγου καὶ καλλιεργείας τῶν σχέσεων τῶν χριστιανικῶν Ἐκκλησιῶν…»: Υπάρχουν άλλες Εκκλησίες πλην της Ορθοδόξου; Εμείς, οι Ορθόδοξοι, ομολογούμε στο Σύμβολο της Πίστεως: «Εἰς μίαν, ἁγίαν, καθολικὴν καὶ ἀποστολικὴν ἐκκλησίαν…». Η Μία, Αγία, Καθολική και Αποστολική Εκκλησία είναι η Ορθόδοξη Ανατολική Εκκλησία. Τι γίνεται τελικά; Υπάρχουν ορθόδοξοι ποιμένες, που έχουν άλλη γνώμη απ` αυτήν των αγίων μας; Βαφτίζουν ως εκκλησίες, μετά από «συγχρονισμένες προσπάθειες», όποιον αυτοί νομίζουν;
4. «…ἐν τῷ πνεύματι τῆς ποθητῆς ἀληθείας…»: Η Ορθόδοξη Εκκλησία, ως κατέχουσα «πάσαν την Αλήθειαν», δεν αναζητά και δεν ποθεί καμιά άλλη αλήθεια. Δεν νοσταλγεί την Αλήθεια. Δεν έχει πόθο Αληθείας. Διότι, είναι η Αλήθεια, είναι ο Χριστός παρατεινόμενος εις τους αιώνες. Μέσα σ` αυτήν, οι βαπτισμένοι Χριστιανοί ποθούν την Αλήθεια, την αναζητούν και την προσεγγίζουν, με τη Χάρη του Θεού, κατά την προαίρεσή του ο καθένας. Άρα η ως άνω φράση αποτελεί ύβριν και ασέβεια κατά της Εκκλησίας.
5. «…διὰ τὴν κατανόησιν καὶ τὴν οἰκειοποίησιν τῆς ἀνάγκης ἀπαλείψεως τῶν ἐπὶ αἰῶνας ὁλοκλήρους δημιουργηθεισῶν διαφορῶν, διαιρέσεων…»: Ολόκληρη η φράση είναι ένα ψέμα και υποτιμά τους αγώνες των Αγίων και τις αποφάσεις των Αγίων Συνόδων. Η Ορθόδοξη Εκκλησία, σε θέματα πίστεως, δεν διαλέγεται επί ίσοις όροις. Ποτέ και επ` ουδενί η Ορθόδοξη Εκκλησία δεν υπήρξε αίτιος και δημιουργός διαφορών και διαιρέσεων. Αυτή στάθηκε πάντα μέσα στην Αλήθεια του Χριστού και του Ευαγγελίου. Οι πλανεμένοι και τεθέντες αυτοπροαιρέτως εκτός Εκκλησίας αιρετικοί δημιούργησαν και δημιουργούν διαιρέσεις.
6. «…διὰ νὰ προαχθῇ ἡ θεολογικὴ κοινὴ σκέψις…»: Για να προαχθεί η «κοινή θεολογική σκέψις», ένα μόνο χρειάζεται. Η μετάνοια των πλανεμένων και η επιστροφή στην Πατερική Ορθόδοξη διδασκαλία και η είσοδός τους στην Εκκλησία του Χριστού. Με ανθρώπινα και ακαδημαϊκά «θεολογικά» διανοήματα και χονδροειδή εγκεφαλικά κατασκευάσματα, δεν προάγεται θεολογία αλλά πλάνη και αίρεση.
7. «…νὰ ἐξαχθοῦν νέα, κοινὰ συμπεράσματα…»: Με τους Προτεστάντες, νέα, κοινά συμπεράσματα μπορούν να βγουν μόνο σε επίπεδο ανθρωπίνων σχέσεων. Με τους Προτεστάντες δεν υπάρχει κοινή βάση στην πίστη, διότι είναι εκτός Εκκλησίας και δεν υπάρχει κοινή αφετηρία. Συζήτηση μπορεί να γίνει, αλλά κοινά συμπεράσματα για την Αλήθεια, δεν μπορούν να βγουν. Εκτός και αν τα νέα συμπεράσματα είναι αντιπατερικά και αντορθόδοξα, δηλαδή οικουμενιστικά. Ή, αν μετανοήσουν και ασπαστούν την Ορθόδοξη πίστη.
8. «…ἵνα ἡ ἀνθρωπολογία κατὰ Λούθηρον προαχθῇ εἰς τὴν προσέγγισιν τῆς παγκοσμίου ἀνθρωπολογίας…»: Είναι δυνατόν, ορθόδοξος επίσκοπος να αγωνίζεται, ώστε να προαχθεί, τουτέστιν να μεταδοθεί, πνευματική ασθένεια σε όλον τον κόσμο; Η αίρεση είναι βαριά αρρώστια και η διδασκαλία των αιρετικών μέσο διάδοσης αυτής. Έκανε ανάλογη προσπάθεια και συνεχίζει αδιαλείπτως, ως έχει χρέος να κάνει, για την προαγωγή των Ορθοδόξων πατερικών κειμένων σε όλη την ανθρωπότητα; Αντί να προσκαλείται ο κόσμος προς την Ορθοδοξία, προς τον υγιή και πεντακάθαρο λόγο των Αγίων της, ωθείται προς την πλάνη και μάλιστα από ορθοδόξους ποιμένες!
