ΠΑΙΔΕΙΑ ΚΑΙ ΑΠΑΙΔΕΥΣΙΑ!

Στο άρθρο μας ΟΙ «ΙΕΡΟΕΞΕΤΑΣΤΕΣ»! αναφέραμε μερικά στοιχεία για τις συνέπειες της αμάθειας, του φανατισμού, της ελλείψεως παιδείας, της διαφθοράς κ.λπ. των τότε ιεροεξεταστών. Βλέπουμε και σήμερα να επαναλαμβάνεται το φαινόμενο αυτό με μία (τρόπον τινά) αναβίωση, όχι των αποτρόπαιων πράξεων και μέσων, αλλά του φρονήματος!

Το φρόνημα της αμάθειας και του φανατισμού, έχει ως συνέπεια να προξενεί στον άνθρωπο πνεύμα παρερμηνείας, παραφρονήσεως και πολλών άλλων παθών..... Η θεραπεία του φαινομένου αυτού είναι η παιδεία!

Οι Άγιοι της Εκκλησίας μας είναι σαφέστατοι:

(Μ. ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ, Ε.Π.Ε 7, 372)

(ΑΓ. ΓΡΗΓΟΡΙΟΥ ΤΟΥ ΘΕΟΛΟΓΟΥ Ε.Π.Ε 6, 146)

Eίναι απογοητευτικό να βλέπουμε στον 20ο αιώνα την αναβίωση του φρονήματος των αμαθών και φανατικών ιεροεξεταστών και μάλιστα από αυτοαποκαλουμένους  «Ορθοδόξους»!

Η ΔΙΠΛΗ ΤΕΤΡΑΚΤΥΣ ΤΟΥ ΠΥΘΑΓΟΡΑ

Είναι λυπηρό που άνθρωποι που δεν κατέχουν καν τις απαραίτητες γνώσεις να θέλουν να παρουσιάζουν εαυτούς ως ειδήμονες στα πάντα! Μερικοί από αυτούς αμφισβήτησαν τα λεγόμενα περί του άστρου του Δαυίδ στο άρθρο μας εδώ. Τι να πεί κανείς; Πηγές γνήσιες και αν τους παρουσιάσεις δεν πρόκειται να πεισθούν οπότε τζάμπα και ο κόπος και η έρευνα!

Μερικοί αδυνατούν να αντιληφθούν ότι σε αυτόν τον κόσμο δεν μπορούμε να έχουμε γνώσεις για τα πάντα! 

Η βλακεία έχει και τα όριά της! Κρίμα..... 

ΠΗΓΗ:  Θεολογούμενα της Αριθμητικής - Ιάμβλιχος, Πέτρου Γράβιγγερ - Αθήνα 1979 

ΠΕΡΙ ΤΟΥ ΠΑΝΤΕΠΟΠΤΗ ΟΦΘΑΛΜΟΥ!

Αγαπημένο σύμβολο των απανταχού συνωμοσιολάγνων είναι η πυραμίδα-τρίγωνο με τον οφθαλμό. Νομίζουν ότι το σύμβολο αυτό αφορά μόνον τους Μασώνους, οπότε όπου και να το δούν νομίζουν ότι δεσπόζει η Μασωνία!!!
Στο Άγιον Όρος και αλλαχού, έχουμε συναντήσει το ίδιο σύμβολο εντός των Ναών, στα στασίδια κ.λπ., όπως επίσης και το εξάκτινο αστέρι του Δαυίδ το όποιο σήμερα είναι σύμβολο του  Ισραήλ ενώ ήταν αρχαίο Πυθαγόρειο σύμβολο.

Σε κάθε θρησκεία, αρχαία και μη, συναντούμε παρόμοια σύμβολα αλλά με διαφορετική σημασία. Και τούτο είναι λογικό, διότι το κάθε σύμβολο χρησιμοποιείται ανάλογα με τις πεποιθήσεις εδώ και χιλιάδες έτη, οπότε δίνεται και η ανάλογη σημασία.

Διαβάζουμε από την εγκυκλοπαίδεια συμβόλων (η οποία αναφέρει όλες τις ερμηνείες κάθε θρησκείας που αφορά πανομοιότυπα σύμβολα) τα εξής:

 (ΕΓΚΥΚΛΟΠΑΙΔΕΙΑ ΣΥΜΒΟΛΩΝ, Αθήνα 1992) σελ. 371-372)

(σελ. 513-514)

Oπότε το πρόβλημα δεν είναι τα σύμβολα, αλλά για ποιό σκοπό χρησιμοποιούνται και τι ερμηνεία δίδει όποιος τα χρησιμοποιεί.

Ο Χριστιανισμός πάντοτε έδιδε την άνωθεν ερμηνεία και δια τούτο και τα χρησιμοποιούσε και τα χρησιμοποιεί. Τώρα αν ο κάθε μασώνος (ή δεν ξέρουμε τι άλλο), τα καπηλεύεται, είναι άλλο θέμα που εμάς δεν μας απασχολεί. Εδώ μέχρι και τις εικόνες χρησιμοποιούν διάφοροι επιτήδειοι ή πλανεμένοι για διάφορους σκοπούς (π.χ. μέντιουμ, Αναστενάρηδες κ.λπ.)! Μήπως αυτό σημαίνει ότι δεν θα χρησιμοποιούμε τις εικόνες; Μη γένοιτο!

Καλό θα είναι λοιπόν, όταν μερικοί δεν γνωρίζουν να σωπαίνουν και να μην κάνουν τους ''ξύπνιους'' παρερμηνεύοντας καταστάσεις λόγω της ημιμαθείας τους. Μάλλον η αλήθεια είναι ότι δεν επρόκειτο περί ημιμαθείας αλλά περί βλακείας!

Είναι κάποιοι άνθρωποι, ρε φίλε, παραδείγματα ζωής

Είναι κάποιοι άνθρωποι ρε φίλε, παραδείγματα ζωής. Υποδείγματα αξιοπρέπειας και αντοχής. Σύμβολα επιμονής και υπομονής.

Γιατί έχουν μάθει να μετατρέπουν την αδυναμία τους σε δύναμη. Τις ευαισθησίες τους σε αντίσταση. Και την καρτερικότητά τους σε ανοχή. Από ανάγκη και όχι επιλογή.  Και είναι αυτοί που σου προκαλούν δέος και θαυμασμό μαζί.

Είναι εκείνοι που η ζωή δεν τους χάρισε τα πολλά και μοχθούν για τα λίγα. Τους χρεώνει με τα δύσκολα και ποτέ δεν τους ξεχρεώνει. Τους δανείζει λιγοστές χαρές και παίρνει τον τόκο από την ψυχή τους. Τους ρίχνει στον πάτο της και κολυμπούν με τα ανταριασμένα κύματά της για να αναδυθούν στην επιφάνεια. Κι όμως με την αξιοπρεπή τους στάση, το αστείρευτο σθένος τους και την άμετρη καρτερικότητα που επιδεικνύουν, γίνονται φάροι που φέγγουν και καθοδηγούν τα σκοτάδια μας.

Ορθώνονται παλικαρίσια σε κάθε λάβωμα. Κάνουν σημαία την πίστη τους και αντιμετωπίζουν με θάρρος τις κακουχίες. Πολεμούν μόνοι στην αρένα αυτού του κόσμου και δέχονται τις νίκες με ταπεινοφροσύνη. Τις ήττες με περηφάνια.  Υψώνουν τη δύναμή τους λάβαρο κόντρα στον άνεμο της μοίρας τους. Και  μάχονται ενάντια στα βάσανα που τους έριξε το ριζικό τους. Σφίγγουν τις παλάμες. Τρίζουν τα δόντια στα δύσκολα. Αλλά δεν σταματούν ποτέ να αγωνίζονται. Γιατί γνωρίζουν ότι έχουν το δικαίωμα να λυγίζουν, αλλά όχι την επιλογή να σπάσουν.

 Δε θα τους αντικρύσεις ποτέ να δειλιάζουν. Δεν θα τους ακούσεις ποτέ να λιποψυχούν ή να μιζεριάζουν .Ανταμώνουν με τις ταλαιπωρίες και τους δίνουν να πιουν από τη δύναμή τους. Μεθούν τα βάσανά τους από την ψυχική τους ομορφιά.  Πότιζουν από την αντοχή τους τις αγωνίες τους. Φιλεύουν τον πόνο από το μεδούλι της καρδιάς τους. Τον κερνάνε κούπες κρασί βγαλμένες από την ελπίδα και την αισιοδοξία τους. Γίνονται θάλασσες και πνίγουν τις αδυναμίες και τους φόβους τους.

Αναρριχώνται σέρνοντας  στις δύσβατες βουνοκορφές της. Και κοπιάζουν σπέρνοντας στις πλαγιές της απόγνωσής τους, τους σπόρους της ελπίδας. Φυτεύουν  τις ρίζες της υπομονής στην οντότητά τους. Σκάλιζουν στους βράχους της ζωής τους, τη στωικότητα. Σμιλεύουν στο κουφάρι τους τη θέλησή τους. Και άφηνουν την εσωτερική ομορφιά τους να ανθίσει στις καταιγίδες που σείουν συθέμελα τον ουρανό τους.

 Είναι κάποιοι ανθρώποι ρε φίλε, που τα ζεστά τους βλέμματα κρύβουν τις φωτιές στις οποίες έχουν γίνει παρανάλωμα. Τα χαμόγελά τους έχουν τα χρώματα του ουράνιου τόξου, κλείνοντας μέσα τους τα μαύρα σύννεφα που τους σκεπάζουν. Και στα μάτια τους ανάβουν φωτεινές σπίθες, αδιόρατα σημάδια των πυρκαγιών στις οποίες έγιναν στάχτη. Το γέλιο τους πηγαίο. Η χαρά τους αυθεντική. Και η πρόσχαρη όψη τους δε θα σου δώσει ποτέ να καταλάβεις σε πόσα πέλαγα έχουν πνιγεί. 

Κι όταν ανοίγει το καβούκι της μοναξιάς τους, κλείνονται  μέσα του ερμητικά και γίνονται ένα κουβάρι δάκρυα. Τρυπάνε τις ψυχές τους  με τα νύχια τους αποκαλύπτοντας την ανείπωτη κούραση που τους καθηλώνει. Σπαράζουν αντικρίζοντας τους φόβους που ρημάζουν τα σωθικά τους. Τρέμουν από την από την αδυναμία και λυγίζουν μαζεύοντας τα θρύψαλά τους. Κυριεύονται από τις ανασφάλειες και τους φόβους που τους πολιορκούν. Και παλεύουν με τα θεριά τους. Χτυπιούνται όταν κανείς δε τους βλέπει. Ουρλιάζουν από τον πόνο όταν κανείς δεν μπορεί να τους ακούσει. Και αιμορραγούν όταν κανείς δεν αντικρύζει τις πληγές τους.

 Είναι κάποιοι άνθρωποι ρε φίλε σε τούτο τον κόσμο, που είναι αναγκασμένοι να στέκονται όρθιοι και αγέρωχοι. Πρότυπα σεβασμού, δύναμης ψυχής και ανεξάντλητης αντοχής. Γιατί δεν είχαν ποτέ την πολυτέλεια να καταρρεύσουν και ούτε τους δόθηκε η επιλογή.

ΠΗΓΗ: http://pointfromview.blogspot.gr/2018/04/blog-post_47.html

Ἡ Διακήρυξις τῆς Ἁγιότητος τοῦ Ὁσίου Ἰωάννου τῆς Ἀμφιάλης τοῦ νέου Ἐλεήμονος

Σύμφωνα μὲ ἀπόφαση τῆς Ἱεραρχίας τῆς Ἱερᾶς Συνόδου τῆς Ἐκκλησίας μας τῶν Γνησίων Χριστιανῶν Ἑλλάδος ἀπὸ 5/18-9-2017, τελέσθηκε ἡ ἐπίσημη Διακήρυξη τῆς Ἁγιότητος τοῦ Ὁσίου Ἰωάννου τοῦ νέου Ἐλεήμονος ἐν Ἀμφιάλῃ Πειραιῶς (+1966), στὴν Ἱερὰ αὐτοῦ Μονὴ τοῦ Ἁγίου Δημητρίου στὸ Κερατσίνι στὸν Πειραιᾶ, τὸ Σάββατο, 15/28-4-2018.

Τὸ ἀπόγευμα τῆς παραμονῆς τελέσθηκε ὁ Πανηγυρικὸς Μέγας Ἑσπερινός, ψαλλείσης τῆς Ἱερᾶς Ἀκολουθίας τοῦ νέου Ἁγίου, ἡ ὁποία συνετέθη ὑπὸ τοῦ Σεβ. Μητροπολίτου Ὠρωποῦ καὶ Φυλῆς κ. Κυπριανοῦ, γιὰ νὰ ψάλλεται κατὰ τὴν μνήμη τοῦ Ἁγίου τὴν 26η Ἰανουαρίου ἑκάστου ἔτους.

Χοροστάτησε ὁ οἰκεῖος Ἱεράρχης Σεβ. Μητροπολίτης Πειραιῶς καὶ Σαλαμῖνος κ. Γερόντιος, μὲ συγχοροστατία τῶν Σεβ. Μητροπολιτῶν Ἀττικῆς καὶ Βοιωτίας κ. Χρυσοστόμου, Τορόντο κ. Μωυσέως, Ἀμερικῆς κ. Δημητρίου καὶ Ὠρωποῦ & Φυλῆς κ. Κυπριανοῦ. Ἔλαβαν μέρος πλῆθος Ἱερέων καὶ Διακόνων. Ἔψαλε ὁ Χορὸς τῆς τοπικῆς Μητροπόλεως ὑπὸ τὴν διεύθυνση τοῦ Μουσικοδιδασκάλου κ. Ἀθανασίου Ἰωαννίδη.

Ἡ μικρὴ Ἀδελφότητα τῆς Μονῆς ὑπὸ τὴν Γερόντισσα Θέκλα Μοναχὴ ἔχαιρε πνευματικὰ γιὰ τὴν τιμὴ ὑπὸ τῆς ἐπιγείου Ἐκκλησίας τοῦ ἀοιδίμου Ὁσίου Γέροντος Αὐτῆς, τὸν ὁποῖον ὁ Θεὸς δόξασε γιὰ τὴν Πίστη καὶ τὶς Ἀρετές του. Παρέστη μεγάλο πλῆθος πιστῶν, μὲ ἀπόδοση τιμῆς στὰ χαριτόβρυτα Λείψανα τοῦ Ἁγίου Ἰωάννου, τὰ ὁποῖα ἐκπήγαζαν θεία εὐλογία καὶ παρηγορία.

Τὸ πρωὶ τοῦ Σαββάτου, τελέσθηκε πολυαρχιερατικὸ Διορθόδοξο Συλλείτουργο, προεξάρχοντος τοῦ Μακαριωτάτου Ἀρχιεπισκόπου Ἀθηνῶν καὶ Πάσης Ἑλλάδος κ. Καλλινίκου. Ἔλαβαν μέρος ὁ Σεβ. Μητροπολίτης καὶ Πρωθιεράρχης τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ρωσικῆς Διασπορᾶς κ. Ἀγαθάγγελος, οἱ Σεβ. Μητροπολῖτες Πειραιῶς καὶ Σαλαμῖνος κ. Γερόντιος, Ἀττικῆς καὶ Βοιωτίας κ. Χρυσόστομος, Θεσσαλονίκης κ. Γρηγόριος, Δημητριάδος κ. Φώτιος, Τορόντο κ. Μωυσῆς, Ἀμερικῆς κ. Δημήτριος, Ὠρωποῦ καὶ Φυλῆς κ. Κυπριανός, οἱ Θεοφ. Ἐπίσκοποι Σουτσάβας κ. Σωφρόνιος, Πλοεστίου κ. Ἀντώνιος, Ἰασίου κ. Γλυκέριος καὶ Σιμπιοὺ κ. Εὐλόγιος τῆς Ἀδελφῆς Γνησίας Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας Ρουμανίας, ἐπίσης οἱ Θεοφ. Ἐπίσκοποι Μεθώνης κ. Ἀμβρόσιος καὶ Γαρδικίου κ. Κλήμης, καὶ ὁ Θεοφ. Ἐπίσκοπος Χάϊφας κ. Ρωμανὸς τῆς ΡΟΕΔ. Παρέστησαν συνολικὰ 16 Ἀρχιερεῖς.

 

Ἐπίσης, ἔλαβαν μέρος Κληρικοὶ ἀντιπροσωπευτικὰ ἀπὸ τὶς διάφορες Μητροπόλεις τῆς Ἐκκλησίας μας ἐσωτερικοῦ καὶ ἐξωτερικοῦ. Ἔψαλε καὶ πάλι ὁ Χορὸς τῆς τοπικῆς Μητροπόλεως ὑπὸ τὸν Πρωτοψάλτη κ. Ἀθανάσιο Ἰωαννίδη.

Παρέστη μεγάλος ἀριθμὸς Κληρικῶν, οἱ ὁποῖοι ἐνεδύθησαν ἄμφια γιὰ τὴν ἱερὰ Λιτανεία ποὺ ἐπακολούθησε, Μοναχοὶ καὶ Μοναχὲς καὶ μεγάλο πλῆθος πιστῶν καὶ ἐντὸς τῶν περιορισμένων χώρων τοῦ Μονυδρίου καὶ ἐκτός, ἔμπροσθεν αὐτοῦ στὸν χῶρο ποὺ εἶχε καταλλήλως διαρρυθμισθεῖ, ἀκούοντας τὴν Θ. Λειτουργία ἀπὸ τὰ μεγάφωνα ἀλλὰ καὶ παρακολουθῶντας ἀπὸ μεγάλες ὀθόνες.

Ὁμιλία ἐμβριθῆ γιὰ τὸν τιμώμενο Ἅγιο Γέροντα Ἰωάννη, κατὰ τὴν διάρκεια τοῦ Κοινωνικοῦ, εἶχε προετοιμάσει καὶ ἀνέγνωσε ὁ Σεβ. Μητροπολίτης Ἀττικῆς καὶ Βοιωτίας κ. Χρυσόστομος, ὁ ὁποῖος παιδιόθεν ἦταν ἐνορίτης τοῦ Ἁγίου Δημητρίου καὶ ὁ Ἅγιος ἦταν ὁ Πνευματικὸς Ὁδηγὸς τῶν γονέων καὶ προγόνων του.Κοινώνησαν ἀρκετοὶ ἐκ τῶν πανηγυριστῶν ἀπὸ δύο ἅγια Ποτήρια.

Πρὸ τῆς Ἀπολύσεως, ἐψάλη Δοξολογία, ἀνεγνώσθη ὑπὸ τοῦ Γραμματέως τῆς Ἱερᾶς Συνόδου Θεοφ. Ἐπισκόπου Γαρδικίου κ. Κλήμεντος ἡ Συνοδικὴ Πρᾶξις Διακηρύξεως τῆς Ἁγιότητος τοῦ τιμωμένου Ἁγίου, ἡ ὁποία ὑπεγράφη κατὰ σειρὰν ἀπὸ ὅλους τοὺς παρόντας Ἀρχιερεῖς, ἀρχῆς γενομένης ἀπὸ τὸν Μακαριώτατο Ἀρχιεπίσκοπο κ. Καλλίνικο, ἐπὶ τοῦ ἱ. Εὐαγγελίου καὶ ἐνώπιον τῆς ἁγίας Κάρας Αὐτοῦ, ἐψάλη τὸ Ἀπολυτίκιον τοῦ Ἁγίου Ἰωάννου καὶ ὁ Μακαριώτατος εὐλόγησε τὸ πλῆθος μὲ τὴν ἁγία Κάρα, καὶ διαβάσθηκαν τὰ Κόλλυβα τοῦ Ἁγίου, φέροντα τὴν σεπτὴ Μορφή του.

Ἀκολούθως, ὁ οἰκεῖος Ἱεράρχης Σεβ. Πειραιῶς καὶ Σαλαμῖνος κ. Γερόντιος ἀπηύθυνε σύντομο πνευματικὸ Μήνυμα, μὲ εὐχαριστίες στοὺς προσελθόντας ἁγίους Ἀρχιερεῖς, Κληρικοὺς καὶ πιστούς, καὶ σὲ ὅσους ἐκοπίασαν γιὰ τὴν ὀργάνωση τῆς ὅλης λαμπρᾶς ἀπὸ πάσης ἀπόψεως καὶ ἐπιτυχοῦς Τελετῆς.

Ἐν συνεχείᾳ, τελέσθηκε ἱερὰ Λιτανεία, τῆς ἱ. Εἰκόνος καὶ τῶν ἱ. Λειψάνων τοῦ Ἁγίου Ἰωάννου, ὅπως καὶ τῶν Ἁλυσίδων ποὺ ἔφερε χιαστὶ κατάσαρκα κατὰ τὴν διάρκεια τῆς ἀσκητικῆς βιοτῆς του, μὲ συμμετοχὴ τῶν Ἀρχιερέων, τοῦ ἱ. Κλήρου, Μοναχῶν καὶ Μοναζουσῶν καὶ πλήθους πιστῶν, ὑπὸ τὶς ψαλμωδίες τοῦ Χοροῦ καὶ τοὺς ἤχους τῆς Φιλαρμονικῆς τοῦ Λιμενικοῦ Σώματος.

Μὲ τὴν ἐπιστροφὴ στὸν Ναό, ἔγινε Ἀπόλυσις ὑπὸ τοῦ Μακαριωτάτου Ἀρχιεπισκόπου κ. Καλλινίκου, ὁ ὁποῖος ἀπηύθυνε κατάλληλες εὐχές, ἀνεκρούσθη ὁ Ἐθνικός μας Ὕμνος καὶ τέλος στὸν Ναὸ διενεμήθη τὸ Ἀντίδωρο καὶ οἱ εὐλογίες καὶ συνεχίσθηκε ἡ προσκύνησις τῆς ἁγίας Κάρας καὶ τῶν ἱ. Λειψάνων τοῦ Ἁγίου, τοῦ ὁποίου ἡ εὐλογία ἦταν ἔκδηλη.

Τράπεζα γιὰ τοὺς Κληρικοὺς παρετέθη στὴν Αἴθουσα τοῦ σχετικὰ πλησίον εὑρισκομένου Ἱεροῦ Ναοῦ Ἁγίου Γεωργίου Κερατσινίου, μετὰ τὴν ὁποίαν, στὸ Ἱερὸ Βῆμα τοῦ Ναοῦ, οἱ Ἀρχιερεῖς ὑπέγραψαν σχετικὴ ἀφιερωματικὴ ἐνθύμηση, γραφεῖσα στὴν πρώτη λευκὴ σελίδα τοῦ ἱ. Εὐαγγελίου, διενεμήθησαν εὐλογίες (Ἱερὴ Εἰκόνα τοῦ Ἁγίου Ἰωάννου, δύο Ἱερὲς Ἀκολουθίες Αύτοῦ, καὶ τμῆμα ἐκ τῶν ἱ. Λειψάνων του γιὰ ἑκάστη Ἐπισκοπὴ μὲ ἐπίσημο Συνοδικὸ Πιστοποιητικὸ γνησιότητος) καὶ κατόπιν, στὸν Ναό, βγῆκαν ἀναμνηστικὲς φωτογραφίες.

ΠΗΓΗ: http://www.ecclesiagoc.gr/index.php/nea/1364-diakhryxis-agiotitos-agiou-iwannou-neou-elehmwnos

ΦΩΤΟ ΑΠΟ ΤΗΝ ΤΕΛΕΤΗ ΑΓΙΟΚΑΤΑΤΑΞΕΩΣ ΟΣΙΟΥ ΙΩΑΝΝΟΥ ΤΟΥ ΝΕΟΥ

ΟΛΕΣ ΟΙ ΦΩΤΟ ΕΔΩ

Τα δύο είδη προσκυνητών.

Στις μέρες μας θα πρέπει να διακρίνουμε δύο βασικά είδη προσκυνητών. Ο λόγος; Η Εκκλησία αλλοτριώνεται από τους Οικουμενιστές και δεν νοείται να λέμε ότι είμαστε μέλη της Εκκλησίας από την μία και από την άλλη να σφυρίζουμε αδιάφορα. Η Εκκλησία είναι ΕΝΑ Σώμα και εν καιρώ αιρέσεων ομολογούσε, έχυνε ποτάμια αίμα.

Από τη μία έχουμε τους Οικουμενιστές ρασοφόρους οι οποίοι χρησιμοποιούν τα Ιερά προσκυνήματα και τους Ιερούς Ναούς για να περνάνε μηνύματα «συνύπαρξης» και «συμβιώσεως» με τους αιρετικούς. Δεν χρειάζονται πολλά λόγια εδώ, η κοινή δημόσια εμφάνιση και συμπροσευχή είναι το ισχυρότερο μήνυμα για το ακατήχητο ποίμνιο. Έχουμε και τα διάφορα οικουμενιστικά / διαχριστιανικά «θεολογικά» σεμινάρια, συνέδρια ούτω καθεξής, τα οποία πάντα συμπεριλαμβάνουν στο πρόγραμμα επίσκεψη σε κάποιο προσκύνημα ή/και κοινή προσευχή. Τα προσκυνήματα και οι Ιεροί Ναοί υποβιβάζονται έτσι σε χώρους «κοινωνικής συνάντησης» για την προώθηση του οικουμενιστικού μηνύματος, ενώ οι προσευχές υποβιβάζονται σε μία θεατρινίστικη πρακτική για να προσδώσει μια δήθεν ιερότητα και πνευματικότητα στο φαύλο αυτό εγχείρημα.

Από την άλλη έχουμε και τους Ορθόδοξους πιστούς οι οποίοι τρέχουν στους Ιερούς Ναούς και στα Ιερά προσκυνήματα για να θρέψουν την ψυχή τους και να πιουν από το γάργαρο νερό της Ορθοδοξίας. Να γεμίσουν τις μπαταρίες τους. Δεν τους κατηγορεί κανείς γι’ αυτό, καλά κάνουν. Συμβαίνει όμως μεγάλη μερίδα αυτών να μην αναρωτιόνται ή/και να μην τους ενδιαφέρει το γεγονός ότι για να έχουν αυτοί αυτό το γάργαρο νερό κάποιοι άλλοι ομολόγησαν και μαρτύρησαν. Σα να σταμάτησε η ιστορία της Εκκλησίας επειδή γεννήθηκαν αυτοί άρα δεν έχουν και υποχρεώσεις, σα να μην γνωρίζουν ότι η Εκκλησία μέχρι το τέλος του κόσμου τούτου θα διώκεται από τις αντίχριστες δυνάμεις. Και επειδή ακριβώς ο Οικουμενισμός καλπάζει μέσα στην Εκκλησία αυτήν την στιγμή, θα πρέπει να ειπωθεί ότι η στάση τους είναι, επιεικώς, ΑΠΑΡΑΔΕΚΤΗ. Οι παρούσες συνθήκες κάνουν την πράξη τους αυτή -και αναφέρομαι σε εκείνους που γνωρίζουν τα περί οικουμενισμού και δεν κάνουν κάτι, ό,τι περνάει από το χέρι τους βρε αδελφέ- να μοιάζει με επίσκεψη σε ένα ξενοδοχείο για «αναψυχή». Δεν διαφέρουν δηλαδή και τόσο πολύ από τους Οικουμενιστές που περιέγραψα πιο πάνω, διότι λειτουργούν εγωιστικά, για την πάρτη τους και μόνο για την πάρτη τους.

***

Φαίη για το ΑΒΕΡΩΦ.

ΑΓΙΟΣ ΙΩΑΝΝΗΣ Ο ΝΕΟΣ ΕΛΕΗΜΩΝ Ο ΟΜΟΛΟΓΗΤΗΣ (Μέρος 2ον. Τελευταίον)

Προς τιμήν του νεοφανούς αγίου Ιωάννη του Ελεήμονος Ομολογητή, του εν Αμφιάλη διαλάμψαντος, επιλέξαμε, συλλέξαμε και καταγράψαμε κάποια χρονικά περιστατικά του αγίου -καθ΄όλα ομολογουμένως- βίου του από την ομιλία του θεοφιλεστάτου Επισκόπου Γαρδικίου κ. Κλήμεντος της Εκκλησίας των Γνησίων Ορθοδόξων Χριστιανών, που πραγματοποιήθηκε την Παρασκευή 7 [20] Απριλίου 2018 στην Ιερά Μονή Αγίας Παρασκευής Αχαρνών Αττικής. Τα κάτωθι λεχθέντα παρουσιάζονται αποσπασματικά μεν, αλλά με μια ισορροπημένη, διηγηματική και ιστορική ακολουθία, μιας και ήταν αδύνατο να καταγράψουμε ολόκληρη την ομιλία διάρκειας σχεδόν δύο ωρών! Με λεπτή διάκριση και προσεκτική παρέμβαση σε κάποια -ελάχιστα- σημεία επιχειρήσαμε κάποιες μικρές, λεκτικές ''επιδιορθώσεις'', που μπορεί να ήταν συχνά επαναλαμβανόμενοι λόγοι, προκειμένου το κείμενο ν΄αποδοθεί πιο σωστά αναγνωσματικά. Άλλωστε είναι γνωστό, πως διαφέρει- παρασάγγας- ο προφορικός από τον γραπτό λόγο και για τούτο και μόνο επιχειρήσαμε -αυτό που λέμε- να ''χτενίσουμε'' και να ''στρώσουμε'' το κείμενο, προκειμένου να καταστεί ο αναγνώστης -με τον καλύτερο δυνατό τρόπο- έτι περισσότερο ευχαριστιακός κοινωνός του χαρισματικού λόγου του θεοφιλεστάτου! Η ανάρτησή μας χωρίζεται σε δύο μέρη ακολουθούμενη πάντα με το σχετικό βίντεο της ομιλίας προκειμένου η ανάγνωση να είναι ολοκληρωμένη από κάθε άποψη. Μέρος 2ον. Τελευταίον!

ΑΓΙΟΚΥΠΡΙΑΝΙΤΗΣ

{...} Οι κύριες ασχολίες του αγίου Γέροντος Ιωάννου ήταν οι ιερές ακολουθίες 

-ήταν λειτουργός δηλαδή- 

και η κύρια πνευματική του εργασία ήταν πνευματικός πατέρας. 

Δεν είχε δηλαδή κάποιο άλλο διακόνημα, 

όλο το 24ωρο να αφιερωνόταν δεν του έφτανε ως πνευματικός πατέρας. 

Είχε καθιερωθεί ως αφανής πνευματικός Μοναχών και λαικών και 

όπως είπαμε και αυτού, του αγίου πρώην Φλωρίνης Χρυσοστόμου! 

Ως προς την αποδοχή των πιστών του νέου ημερολογίου 

αρχικώς ήταν απορριπτικός, 

δηλαδή δεν ήθελε να εμπλακεί με πιστούς του νέου ημερολογίου 

που έρχονταν και του ζητούσαν την πνευματική του βοήθεια, κάλυψη και συμβουλή. 

Μόνο συμβουλή έδινε, αλλά δεν αναλάμβανε. 

Αλλά σιγά-σιγά καθώς καθιερώθηκε ως πνευματικός και η φήμη του απλώθηκε, 

χωρίς να το θέλει πλέον, 

δηλαδή ένα κύμα ανθρώπων ήρχοντο προς αυτόν και ζητούσαν πνευματική βοήθεια.

 Ένα απόγευμα πριν κάνει τον Εσπερινό είδε μια ομάδα ανθρώπων αγνώστων, 

που δεν ήταν φυσικά του πατρίου, 

ζήτησαν δε εξομολόγηση και αυτός τους απέπεμψε. 

Είπε ότι δεν μπορεί να τους αναλάβει. 

Μετά πήγε να κάνει Εσπερινό και όταν μπήκε στην εκκλησία, 

του φάνηκε πως είδε στο τέμπλο του ναού που είναι οι εικόνες, 

του φάνηκε σαν να υπήρχε μια οθόνη κι εκεί του φάνηκαν οι ψυχές των ανθρώπων. 

Πως είναι οι ψυχές, δεν ξέρουμε, είδε όμως όραμα! 

Άκουσε τότε μια φωνή που του έλεγε: 

''Ιωάννη, γιατι δεν δέχεσαι αυτούς που ήρθαν στην εξομολόγηση 

και τους διώχνεις έτσι άσπλαχνα;''

Βέβαια να πούμε και αυτό, όχι για μυστηριακή εξυπηρέτηση αδιάκριτη, αλλά για διαφώτιση, βοήθεια, ώστε σιγά-σιγά όσοι από αυτούς ήταν καλοπροαίρετοι να προσέλθουν και στο πάτριο. Αυτό ήταν το σκεπτικό. 

Σε μια άλλη περίπτωση 

ενώ έκανε τον μοναχικό του κανόνα, 

μία νύχτα του παρουσιάστηκε ο ίδιος ο Κύριός μας 

ως καλός ποιμήν 

και στα δεξιά Του -λέει- είχε πρόβατα, κανονικά, λευκά και ωραία και 

στα αριστερά Του είχε πάλι πρόβατα, 

αλλά ήταν μαυρισμένα, καψαλισμένα, 

ήταν δηλαδή σε μια κατάσταση αξιοθρήνητη. 

Τρόμαξε ο Γέροντας που είδε αυτό το θέαμα, 

που είδε τον Κύριο ζωντανό μπροστά του κι αναρωτήθηκε, 

τι συμβαίνει, γιατι είναι αυτά τα πρόβατα έτσι μαυρισμένα. 

Και του είπε ο Κύριος: 

''Τα καμμένα πρόβατα είναι τα νεοημερολογίτικα τέκνα μου, 

που στέλνω για να τα φωτίζεις κι εσύ τα διώχνεις. 

Θα σου τα ζητήσω εν ημέρα Κρίσεως, 

διότι δεν είναι δικό σας δικαίωμα 

-αυτό είναι σημαντικό που λέει ο Κύριος-  

να τα επαναφέρετε στη Γνησία Ορθοδοξία. 

Αυτό -λέει ο Κύριος- εγώ το διευθύνω!'' 

Το καταλαβαίνουμε; 

Εσείς -λέει- να τα δέχεσθε και 

όσα επιστρέψω εγώ θα γυρίσουν στην ορθή γραμμή της δεξιά μου! 

Τι θέλει να πει με αυτό Κύριος; 

Για να στραφεί κάποιος από το νέο στο πάτριο, 

ο ίδιος ο Κύριος το διευθύνει!

{...} ''Για τις αμαρτίες του λαού -του είπε ο Κύριος'' επέτρεψα αυτόν τον διχασμό της Εκκλησίας!'' Με τις αμαρτίες του λαού έγινε και η Μικρασιατική Καταστροφή και κάποιοι θέλησαν να την ολοκλρώσουν και ως πνευματική καταστροφή. Αν δεν υπήρχαν αμαρτίες δεν θα το παραχωρούσε αυτό ο Θεός. Γιατι έγινε διαίρεση παλαιού και νέου στην Ελλάδα; Το σκεφθήκαμε ποτέ; Ο Κύριος πάντως το λέει εδώ ''για τις αμαρτίες του λαού. ''Εσύ -είπε- δέξετέ τα και προστάτευσέ τα αυτά που σου στέλνω''. Έτσι του είπε μόνο ο Κύριος και Τον έχασε από μπροστά Του! {...} Μάλιστα ο Θεός τον αξίωσε στη βάπτιση μιας μεγάλης γυναίκας που έκανε -είτε ετερόδοξη, είτε αλλόδοξη δεν το ξέρουμε αυτό- στον Άγιο Δημήτριο Αμφιάλης να δει και αγγέλους που ήταν παρόντες στη βάπτιση δεξιά και αριστερά της κολυμβήθρας, οι οποίοι συμπαραστέκοντο και φυσικά έτσι γίνεται και στην λειτουργία σε όλα τα Μοναστήρια. Κάποτε ο Θεός επιτρέπει να φανούν αυτά για να μας ενισχύσει.

Στην μεγάλη εποχή του διωγμού -το '51, '52- επί Σπυρίδωνος Βλάχου 

έγιναν και εφαρμόστηκαν φοβερά μέτρα 

αποσχηματισμού, συλλήψεως και διώξεως, εκτοπίσεως και εξορίας των ιερέων μας. 

Ο πατέρας Ιωάννης δεν εξαιρέθηκε, 

επέδραμαν και εναντίον αυτού, ενώ ήξεραν τι αγαθός άνθρωπος ήταν και 

πόσο καλό και αγαθό έργο επιτελούσε, δηλαδή ευεργετικό. 

Δεν έκανε ποτέ κακό σε κανέναν, ούτε είπε και κακό για κανέναν. 

Κι όμως εναντίον και αυτού επέδραμαν αστυνομικά όργανα, με εντολή ανωτέρων. 

Δύο φορές του επιτέθηκαν στο Μοναστηράκι του και τις δύο φορές γλύτωσε θαυματουργικά! 

Δεν επέτρεψε ο Θεός να συλληφθεί, ούτε και να πάθει κανένα κακό. 

Την μία φορά ήταν εκτός ακολουθίας και ο άγιος ήταν μέσα στο ιερό του Ναού, 

δίπλα από την αγία τράπεζα γονατιστός και προσηύχετο. 

Μπήκαν οι αστυνομικοί μες στο Ναό, δεν τον είδαν, όρμησαν και μέσα στο ιερό βήμα 

-μη σεβόμενοι φυσικά τίποτα- πήγαν 

γύρω - γύρω από την αγία τράπεζα, 

έψαξαν τα πάντα κι έφυγαν άπρακτοι...! 

Απλά ο Θεός τον κατέστησε αν όχι αόρατο, πάντως τον διεφύλαξε και τον ''σκέπασε'' 

κι αυτός ήταν δίπλα και γονατιστός...! 

Άλλη φορά έκανε ακολουθία μέσα στο Ναό, 

όρμηξαν οι αστυνομικοί και ο άγιος 

-ενώ τους άκουσε- 

συνέχιζε την ακολουθία και αισθάνθηκε ότι ήρθαν με κακό σκοπό, 

ωστόσο εκφωνούσε πιο δυνατά και του έλεγαν οι Μοναχές να σιγάσει, 

γιατι ήρθαν οι αστυνομικοί να τον συλλάβουν. 

Αυτός όμως έλεγε με θεία ζέση και ιερό ζήλο: 

''Να σας πω, 

εμείς θα κάνουμε την ακολουθία μας όσο πιο δυνατά και έντονα και 

η Παναγία μας τους παίρνει την ακοή και φεύγουν!'' 

Και δεν ακούστηκε τίποτε, 

όπως και έγινε!...

{...} Είναι γνωστά, αυτά δημοσιεύθηκαν και πρόπερσι που κάναμε την αγιοκατάταξη του πρώην Φλωρίνης κ. Χρυσοστόμου, ότι ο άγιος Ιωάννης έλαβε τις προηγούμενες ημέρες θεία ειδοποίηση, να πάει να ενημερώσει τον άγιο Χρυσόστομο, ότι επίκειται το τέλος του, έχει τελειώσει ο αγώνας του και έχει ετοιμασθεί ο θρόνος του εν ουρανοίς! Γιατι πράγματι, ο άγιος Ιωάννης ''είδε'' τους δύο αγίους -τον Τίμιο Πρόδρομο και τον Άγιο Ιωάννη τον Θεολόγο- να φτιάχνουν ουράνιο θρόνο και ότι έμεινε ακόμη λίγη εργασία... Και του είπαν: ''Πατέρα Ιωάννη, πήγαινε να ειδοποιήσεις τον πρώην Φλωρίνης, διότι γι΄αυτόν είναι αυτός ο θρόνος! Τελείωσε η αποστολή του, ο θρόνος του είναι έτοιμος!'' Κι ο άγιος έλεγε: ''Μα πως να πάω και να πω τέτοιο πράγμα;'' '''Οχι -έλεγαν- θα του το πεις''. Και πήγε την παραμονή 6 Σεπτεμβρίου του 1955 -ο άγιος Χρυσόστομος εκοιμήθη στις 7- στο σπίτι του, που έμενε με την ανηψιά του στην Κυψέλη, αλλά, όταν πήγε ο άγιος Ιωάννης, έλειπε ο πρώην Φλωρίνης. Τον περίμενε -ο άγιος πρώην Φλωρίνης ήταν στα 85 του τότε- και μόλις ήρθε του είπε: ''Δυσκολεύομαι να σας το πω, αλλά έχω λάβει μία αποκάλυψη για σας. Τότε του είπε κι ο άγιος πρώην Φλωρίνης: ''Να μου το πεις πατέρα Ιωάννη, γιατι κι εγώ έλαβα μια πληροφορία, ''φεύγω! Το ξέρω!'' Και πράγματι τον εξομολόγησε τελευταία φορά και την ίδια βραδυά εκοιμήθη...!

{..} Ο άγιος Ιωάννης της Αμφιάλης ήταν φιλάσθενος άνθρωπος. 

Κάποτε όμως τον ''έσφιξαν'' τόσο πολύ οι πόνοι και 

προσευχόταν γονυπετής να τον απαλλάξει ο Χριστός μας 

λίγο από τους πόνους που τον πλάκωσαν. 

Κι άκουσε αυτή την φωνή που άκουγε -την χαρακτηριστική- να του λέει: 

''Ιωάννη! 

Αυτά (οι πόνοι) είναι ο σταυρός σου. 

Θέλεις να σου τον αφαιρέσω; 

Με αυτόν θα στεφανωθείς'' του είπε ο Κύριος! +

Και βέβαια αυτός του απάντησε: 

''Γεννηθήτω το θέλημά Σου Κύριε!'' 

Είχε μεγάλο πόθο να πηγαίνει στους Αγίους Τόπους. 

Τότε δεν πήγαιναν με αεροπλάνο, πήγαιναν με πλοίο. 

Επτά φορές πήγε στους Αγίους Τόπους και κάθε φορά είχε μεγάλη, πνευματική χαρά, βαπτίστηκε στον Ιορδάνη ποταμό 

με προτροπή του ιερού Χρυσοστόμου μας! 

Σ΄ένα τέτοιο ταξίδι ξέσπασε πυρκαγιά φοβερή και κινδύνευσε το πλοίο. 

Ο άγιος Ιωάννης έσπευσε με τον σταυρό στα χέρια και έκανε θερμή προσευχή να τους γλυτώσει ο Κύριος, 

αφού πήγαιναν στους Αγίους Τόπους. 

Και πράγματι έσβησε θαυματουργικά η φωτιά!

{...} Κάποτε στην Θεία Λειτουργία ένιωσε φοβερό πονοκέφαλο και πόνους στην κοιλιακή χώρα σε τόσο φοβερό βαθμό, που διπλώθηκε στα δύο μέσα στο ιερό. Πώς έβγαλε την Λειτουργία εκείνη την ημέρα δεν ξέρει. Μετά βίας την έκανε, μετά ξεκουράστηκε και το βράδυ είχαν αγρυπνία, γιατι ξημέρωνε μια εορτή. Το βράδυ καθώς θυμίαζε, πήγε μπροστά σε μια γυναίκα που ήταν δαιμονιζομένη, η οποία πετάχτηκε και του είπε: ''Είδες Ιωάννη, τι σου έκανα το πρωί στην Λειτουργία για να σταματήσεις; Με αναίδεια ο δαίμονας. Οπότε ο άγιος επετίμησε το δαινόνιο και αυτό εξήλθε και είπε: ''Φεύγω, γιατι με έκαψες!''

Κάποτε -λέει- εξομολόγησε μια γυναίκα, 

την οποία κρατούσε ο διάβολος ''δεμένη''. 

Γιατί ήταν -δαιμονικά- τώρα αυτή ''δεμένη'';  

Γιατί ό άγιος της ανακάλυψε κρυφά αμαρτήματα 

που τα έκρυβε και πιθανόν αυτή να τα ξέχασε, 

αλλά ήταν σοβαρά και βαριά. 

Και της είπε, 

αν δεν φύγουν αυτά, το ''δέσιμό'' σου δεν φεύγει. 

Αυτό είναι πολύ σημαντικό να το λέμε και να το τονίζουμε 

για όσους και όσες αισθάνονται ''δεμένοι'' ή ''δεμένες''. 

Και νομίζουν, 

πως θα σου διαβάζουν μια ευχή και ''λύνεσαι''. 

Μακάρι να ήταν έτσι εύκολα. 

Αν δεν φύγουν αυτά, τα οποία έχουν συσσωρευθεί, 

δεν ''λύνεσαι'' με τίποτα, 

όσες ευχές και να σου διαβάσουν. 

Αυτό είπε ο άγιος σ΄αυτήν. 

Της τα ανακάλυψε, της τα ανέσειρε, της τα απέσειρε 

και μόνο τότε ''λύθηκε'' 

κατόπιν της ''συγχωρητικής ευχής'' που της διάβασε. 

Ο άγιος Ιωάννης, όπως και όλοι οι άλλοι οι άγιοι 

είχε υπερβολική αγάπη στην Παναγία μας, 

την οποία αξιώθηκε σε αυτή την ζωή να την δει τρεις φορές! 

Μάλιστα κάποτε 

άκουσε ότι κάποιοι άνθρωποι είχαν έλθει από την Αμερική 

-Έλληνες επηρεασμένοι από αιρετικούς- 

κατηγορούσαν την Παναγία μας ή μέχρι και βλασφημούσαν. 

Και αναγκάστηκε παρ' όλο που δεν είχε καταπιαστεί με τέτοια θέματα 

 -με θεία φώτιση- 

να γράψει ένα ειδικό βιβλιαράκι, πάρα πολύ καλό 

-το οποίο σώζεται ιστορικά, αλλά δεν υπάρχει σε διάθεση- 

''Ο Βίος της Υπεραγίας,  Δεσποίνης ημών και Θεοτόκου Μαρίας'' 

Πειραεύς 1963. 

Το '63 το εξέδωσε, 

τρία χρόνια πριν κοιμηθεί και το οποίο έδωσε σε αυτούς τους ανθρώπους,

οι οποίοι μετεστράφησαν και μετενόησαν, 

όταν διάβασαν για την Παναγία μας πράγματα που δεν γνώριζαν...

{...} Η Σύνοδός μας στο τέλος της χρονιάς που πέρασε αποφάσισε την επίσημη διακήρυξη της αγιότητάς του. Την πρώτη τιμή του αγίου, την έκανε στην μνήμη του στις 26 Ιανουαρίου. Μια μέρα νωρίτερα -για να μην συμπέσει με τον άγιο Ιωάννη τον Χρυσόστομο- ο Σεβασμιώτατος Πειραιώς κ. Γερόντιος, εκεί στο Μοναστηράκι του αγίου στην Αμφιάλη, ήταν από βραδύς εκεί με τα λείψανά του και λέει, ότι ενώ το βράδυ τον έβγαλαν και τα λείψανά του ήταν κανονικά και δεν έβγαζαν τίποτε, την άλλη ημέρα το πρωί που πήγε στην ακολουθία του Όρθρου και στην Θεία Λειτουργία, η κάρα του -ειδικώς και όχι τα υπόλοιπα οστά- ήταν σαν να είχε βραχεί, είχε παρουσιάσει σαν να λέμε εμφύδρωση. Είχε αναδύσει ένα ''υγρό'', το οποίο ήταν ευώδες! Όσοι προσκύνησαν εκεί, μπορούν να το εξιστορήσουν. Ήταν μια φανέρωση της ευαρεσκείας του και θα έλεγα της παρουσίας του, της πνευματικής!...

Υ.Γ.1: Η φωτογραφία της ανάρτησης προέρχεται από το οπισθόφυλλο του βιβλίου 

του Ιερομονάχου π. Ακακίου του Ι. Ησυχαστηρίου Μεταμόρφωσης του Σωτήρος Ευβοίας 

υπό τον τίτλο: 

''ΑΓΙΟΣ ΙΩΑΝΝΗΣ ΑΜΦΙΑΛΗΣ ΠΕΙΤΑΙΩΣ, 
Ο ΓΕΡΩΝ ΤΗΣ ΑΓΑΠΗΣ ΚΑΙ ΠΑΤΗΡ ΤΩΝ ΠΤΩΧΩΝ'' 2006.

Επίσκοπος Γαρδικίου κ. Κλήμης

της Εκκλησίας των Γνησίων Ορθοδόξων Χριστιανών

ΠΗΓΗ: http://353agios.blogspot.gr/2018/04/blog-post_27.html

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

ΑΓΙΟΣ ΙΩΑΝΝΗΣ Ο ΝΕΟΣ ΕΛΕΗΜΩΝ Ο ΟΜΟΛΟΓΗΤΗΣ

ΠΕΡΙ ΤΟΥ ΠΑΤΡΟΣ ΙΩΑΝΝΟΥ ΒΑΞΕΒΑΝΟΠΟΥΛΟΥ (ΑΓΙΟΥ ΙΩΑΝΝΟΥ ΤΗΣ ΑΜΦΙΑΛΗΣ)

Ἀνακοίνωσις περὶ Ἁγιοκατατάξεως Ἁγίου Ἰωάννου Νέου Ἑλεήμονος

«Ιωάννη γιατί δεν δέχεσαι τους δούλους μου.......»;

Ο γ. Ιωάννης της Αμφιάλης για τους νεοημερολογίτες

O νέος Aγιος Ιωάννης της Aμφιάλης, o Ελεήμων Oμολογητής