Είναι κάποιοι άνθρωποι, ρε φίλε, παραδείγματα ζωής

Είναι κάποιοι άνθρωποι ρε φίλε, παραδείγματα ζωής. Υποδείγματα αξιοπρέπειας και αντοχής. Σύμβολα επιμονής και υπομονής.

Γιατί έχουν μάθει να μετατρέπουν την αδυναμία τους σε δύναμη. Τις ευαισθησίες τους σε αντίσταση. Και την καρτερικότητά τους σε ανοχή. Από ανάγκη και όχι επιλογή.  Και είναι αυτοί που σου προκαλούν δέος και θαυμασμό μαζί.

Είναι εκείνοι που η ζωή δεν τους χάρισε τα πολλά και μοχθούν για τα λίγα. Τους χρεώνει με τα δύσκολα και ποτέ δεν τους ξεχρεώνει. Τους δανείζει λιγοστές χαρές και παίρνει τον τόκο από την ψυχή τους. Τους ρίχνει στον πάτο της και κολυμπούν με τα ανταριασμένα κύματά της για να αναδυθούν στην επιφάνεια. Κι όμως με την αξιοπρεπή τους στάση, το αστείρευτο σθένος τους και την άμετρη καρτερικότητα που επιδεικνύουν, γίνονται φάροι που φέγγουν και καθοδηγούν τα σκοτάδια μας.

Ορθώνονται παλικαρίσια σε κάθε λάβωμα. Κάνουν σημαία την πίστη τους και αντιμετωπίζουν με θάρρος τις κακουχίες. Πολεμούν μόνοι στην αρένα αυτού του κόσμου και δέχονται τις νίκες με ταπεινοφροσύνη. Τις ήττες με περηφάνια.  Υψώνουν τη δύναμή τους λάβαρο κόντρα στον άνεμο της μοίρας τους. Και  μάχονται ενάντια στα βάσανα που τους έριξε το ριζικό τους. Σφίγγουν τις παλάμες. Τρίζουν τα δόντια στα δύσκολα. Αλλά δεν σταματούν ποτέ να αγωνίζονται. Γιατί γνωρίζουν ότι έχουν το δικαίωμα να λυγίζουν, αλλά όχι την επιλογή να σπάσουν.

 Δε θα τους αντικρύσεις ποτέ να δειλιάζουν. Δεν θα τους ακούσεις ποτέ να λιποψυχούν ή να μιζεριάζουν .Ανταμώνουν με τις ταλαιπωρίες και τους δίνουν να πιουν από τη δύναμή τους. Μεθούν τα βάσανά τους από την ψυχική τους ομορφιά.  Πότιζουν από την αντοχή τους τις αγωνίες τους. Φιλεύουν τον πόνο από το μεδούλι της καρδιάς τους. Τον κερνάνε κούπες κρασί βγαλμένες από την ελπίδα και την αισιοδοξία τους. Γίνονται θάλασσες και πνίγουν τις αδυναμίες και τους φόβους τους.

Αναρριχώνται σέρνοντας  στις δύσβατες βουνοκορφές της. Και κοπιάζουν σπέρνοντας στις πλαγιές της απόγνωσής τους, τους σπόρους της ελπίδας. Φυτεύουν  τις ρίζες της υπομονής στην οντότητά τους. Σκάλιζουν στους βράχους της ζωής τους, τη στωικότητα. Σμιλεύουν στο κουφάρι τους τη θέλησή τους. Και άφηνουν την εσωτερική ομορφιά τους να ανθίσει στις καταιγίδες που σείουν συθέμελα τον ουρανό τους.

 Είναι κάποιοι ανθρώποι ρε φίλε, που τα ζεστά τους βλέμματα κρύβουν τις φωτιές στις οποίες έχουν γίνει παρανάλωμα. Τα χαμόγελά τους έχουν τα χρώματα του ουράνιου τόξου, κλείνοντας μέσα τους τα μαύρα σύννεφα που τους σκεπάζουν. Και στα μάτια τους ανάβουν φωτεινές σπίθες, αδιόρατα σημάδια των πυρκαγιών στις οποίες έγιναν στάχτη. Το γέλιο τους πηγαίο. Η χαρά τους αυθεντική. Και η πρόσχαρη όψη τους δε θα σου δώσει ποτέ να καταλάβεις σε πόσα πέλαγα έχουν πνιγεί. 

Κι όταν ανοίγει το καβούκι της μοναξιάς τους, κλείνονται  μέσα του ερμητικά και γίνονται ένα κουβάρι δάκρυα. Τρυπάνε τις ψυχές τους  με τα νύχια τους αποκαλύπτοντας την ανείπωτη κούραση που τους καθηλώνει. Σπαράζουν αντικρίζοντας τους φόβους που ρημάζουν τα σωθικά τους. Τρέμουν από την από την αδυναμία και λυγίζουν μαζεύοντας τα θρύψαλά τους. Κυριεύονται από τις ανασφάλειες και τους φόβους που τους πολιορκούν. Και παλεύουν με τα θεριά τους. Χτυπιούνται όταν κανείς δε τους βλέπει. Ουρλιάζουν από τον πόνο όταν κανείς δεν μπορεί να τους ακούσει. Και αιμορραγούν όταν κανείς δεν αντικρύζει τις πληγές τους.

 Είναι κάποιοι άνθρωποι ρε φίλε σε τούτο τον κόσμο, που είναι αναγκασμένοι να στέκονται όρθιοι και αγέρωχοι. Πρότυπα σεβασμού, δύναμης ψυχής και ανεξάντλητης αντοχής. Γιατί δεν είχαν ποτέ την πολυτέλεια να καταρρεύσουν και ούτε τους δόθηκε η επιλογή.

ΠΗΓΗ: http://pointfromview.blogspot.gr/2018/04/blog-post_47.html

Ἡ Διακήρυξις τῆς Ἁγιότητος τοῦ Ὁσίου Ἰωάννου τῆς Ἀμφιάλης τοῦ νέου Ἐλεήμονος

Σύμφωνα μὲ ἀπόφαση τῆς Ἱεραρχίας τῆς Ἱερᾶς Συνόδου τῆς Ἐκκλησίας μας τῶν Γνησίων Χριστιανῶν Ἑλλάδος ἀπὸ 5/18-9-2017, τελέσθηκε ἡ ἐπίσημη Διακήρυξη τῆς Ἁγιότητος τοῦ Ὁσίου Ἰωάννου τοῦ νέου Ἐλεήμονος ἐν Ἀμφιάλῃ Πειραιῶς (+1966), στὴν Ἱερὰ αὐτοῦ Μονὴ τοῦ Ἁγίου Δημητρίου στὸ Κερατσίνι στὸν Πειραιᾶ, τὸ Σάββατο, 15/28-4-2018.

Τὸ ἀπόγευμα τῆς παραμονῆς τελέσθηκε ὁ Πανηγυρικὸς Μέγας Ἑσπερινός, ψαλλείσης τῆς Ἱερᾶς Ἀκολουθίας τοῦ νέου Ἁγίου, ἡ ὁποία συνετέθη ὑπὸ τοῦ Σεβ. Μητροπολίτου Ὠρωποῦ καὶ Φυλῆς κ. Κυπριανοῦ, γιὰ νὰ ψάλλεται κατὰ τὴν μνήμη τοῦ Ἁγίου τὴν 26η Ἰανουαρίου ἑκάστου ἔτους.

Χοροστάτησε ὁ οἰκεῖος Ἱεράρχης Σεβ. Μητροπολίτης Πειραιῶς καὶ Σαλαμῖνος κ. Γερόντιος, μὲ συγχοροστατία τῶν Σεβ. Μητροπολιτῶν Ἀττικῆς καὶ Βοιωτίας κ. Χρυσοστόμου, Τορόντο κ. Μωυσέως, Ἀμερικῆς κ. Δημητρίου καὶ Ὠρωποῦ & Φυλῆς κ. Κυπριανοῦ. Ἔλαβαν μέρος πλῆθος Ἱερέων καὶ Διακόνων. Ἔψαλε ὁ Χορὸς τῆς τοπικῆς Μητροπόλεως ὑπὸ τὴν διεύθυνση τοῦ Μουσικοδιδασκάλου κ. Ἀθανασίου Ἰωαννίδη.

Ἡ μικρὴ Ἀδελφότητα τῆς Μονῆς ὑπὸ τὴν Γερόντισσα Θέκλα Μοναχὴ ἔχαιρε πνευματικὰ γιὰ τὴν τιμὴ ὑπὸ τῆς ἐπιγείου Ἐκκλησίας τοῦ ἀοιδίμου Ὁσίου Γέροντος Αὐτῆς, τὸν ὁποῖον ὁ Θεὸς δόξασε γιὰ τὴν Πίστη καὶ τὶς Ἀρετές του. Παρέστη μεγάλο πλῆθος πιστῶν, μὲ ἀπόδοση τιμῆς στὰ χαριτόβρυτα Λείψανα τοῦ Ἁγίου Ἰωάννου, τὰ ὁποῖα ἐκπήγαζαν θεία εὐλογία καὶ παρηγορία.

Τὸ πρωὶ τοῦ Σαββάτου, τελέσθηκε πολυαρχιερατικὸ Διορθόδοξο Συλλείτουργο, προεξάρχοντος τοῦ Μακαριωτάτου Ἀρχιεπισκόπου Ἀθηνῶν καὶ Πάσης Ἑλλάδος κ. Καλλινίκου. Ἔλαβαν μέρος ὁ Σεβ. Μητροπολίτης καὶ Πρωθιεράρχης τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ρωσικῆς Διασπορᾶς κ. Ἀγαθάγγελος, οἱ Σεβ. Μητροπολῖτες Πειραιῶς καὶ Σαλαμῖνος κ. Γερόντιος, Ἀττικῆς καὶ Βοιωτίας κ. Χρυσόστομος, Θεσσαλονίκης κ. Γρηγόριος, Δημητριάδος κ. Φώτιος, Τορόντο κ. Μωυσῆς, Ἀμερικῆς κ. Δημήτριος, Ὠρωποῦ καὶ Φυλῆς κ. Κυπριανός, οἱ Θεοφ. Ἐπίσκοποι Σουτσάβας κ. Σωφρόνιος, Πλοεστίου κ. Ἀντώνιος, Ἰασίου κ. Γλυκέριος καὶ Σιμπιοὺ κ. Εὐλόγιος τῆς Ἀδελφῆς Γνησίας Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας Ρουμανίας, ἐπίσης οἱ Θεοφ. Ἐπίσκοποι Μεθώνης κ. Ἀμβρόσιος καὶ Γαρδικίου κ. Κλήμης, καὶ ὁ Θεοφ. Ἐπίσκοπος Χάϊφας κ. Ρωμανὸς τῆς ΡΟΕΔ. Παρέστησαν συνολικὰ 16 Ἀρχιερεῖς.

 

Ἐπίσης, ἔλαβαν μέρος Κληρικοὶ ἀντιπροσωπευτικὰ ἀπὸ τὶς διάφορες Μητροπόλεις τῆς Ἐκκλησίας μας ἐσωτερικοῦ καὶ ἐξωτερικοῦ. Ἔψαλε καὶ πάλι ὁ Χορὸς τῆς τοπικῆς Μητροπόλεως ὑπὸ τὸν Πρωτοψάλτη κ. Ἀθανάσιο Ἰωαννίδη.

Παρέστη μεγάλος ἀριθμὸς Κληρικῶν, οἱ ὁποῖοι ἐνεδύθησαν ἄμφια γιὰ τὴν ἱερὰ Λιτανεία ποὺ ἐπακολούθησε, Μοναχοὶ καὶ Μοναχὲς καὶ μεγάλο πλῆθος πιστῶν καὶ ἐντὸς τῶν περιορισμένων χώρων τοῦ Μονυδρίου καὶ ἐκτός, ἔμπροσθεν αὐτοῦ στὸν χῶρο ποὺ εἶχε καταλλήλως διαρρυθμισθεῖ, ἀκούοντας τὴν Θ. Λειτουργία ἀπὸ τὰ μεγάφωνα ἀλλὰ καὶ παρακολουθῶντας ἀπὸ μεγάλες ὀθόνες.

Ὁμιλία ἐμβριθῆ γιὰ τὸν τιμώμενο Ἅγιο Γέροντα Ἰωάννη, κατὰ τὴν διάρκεια τοῦ Κοινωνικοῦ, εἶχε προετοιμάσει καὶ ἀνέγνωσε ὁ Σεβ. Μητροπολίτης Ἀττικῆς καὶ Βοιωτίας κ. Χρυσόστομος, ὁ ὁποῖος παιδιόθεν ἦταν ἐνορίτης τοῦ Ἁγίου Δημητρίου καὶ ὁ Ἅγιος ἦταν ὁ Πνευματικὸς Ὁδηγὸς τῶν γονέων καὶ προγόνων του.Κοινώνησαν ἀρκετοὶ ἐκ τῶν πανηγυριστῶν ἀπὸ δύο ἅγια Ποτήρια.

Πρὸ τῆς Ἀπολύσεως, ἐψάλη Δοξολογία, ἀνεγνώσθη ὑπὸ τοῦ Γραμματέως τῆς Ἱερᾶς Συνόδου Θεοφ. Ἐπισκόπου Γαρδικίου κ. Κλήμεντος ἡ Συνοδικὴ Πρᾶξις Διακηρύξεως τῆς Ἁγιότητος τοῦ τιμωμένου Ἁγίου, ἡ ὁποία ὑπεγράφη κατὰ σειρὰν ἀπὸ ὅλους τοὺς παρόντας Ἀρχιερεῖς, ἀρχῆς γενομένης ἀπὸ τὸν Μακαριώτατο Ἀρχιεπίσκοπο κ. Καλλίνικο, ἐπὶ τοῦ ἱ. Εὐαγγελίου καὶ ἐνώπιον τῆς ἁγίας Κάρας Αὐτοῦ, ἐψάλη τὸ Ἀπολυτίκιον τοῦ Ἁγίου Ἰωάννου καὶ ὁ Μακαριώτατος εὐλόγησε τὸ πλῆθος μὲ τὴν ἁγία Κάρα, καὶ διαβάσθηκαν τὰ Κόλλυβα τοῦ Ἁγίου, φέροντα τὴν σεπτὴ Μορφή του.

Ἀκολούθως, ὁ οἰκεῖος Ἱεράρχης Σεβ. Πειραιῶς καὶ Σαλαμῖνος κ. Γερόντιος ἀπηύθυνε σύντομο πνευματικὸ Μήνυμα, μὲ εὐχαριστίες στοὺς προσελθόντας ἁγίους Ἀρχιερεῖς, Κληρικοὺς καὶ πιστούς, καὶ σὲ ὅσους ἐκοπίασαν γιὰ τὴν ὀργάνωση τῆς ὅλης λαμπρᾶς ἀπὸ πάσης ἀπόψεως καὶ ἐπιτυχοῦς Τελετῆς.

Ἐν συνεχείᾳ, τελέσθηκε ἱερὰ Λιτανεία, τῆς ἱ. Εἰκόνος καὶ τῶν ἱ. Λειψάνων τοῦ Ἁγίου Ἰωάννου, ὅπως καὶ τῶν Ἁλυσίδων ποὺ ἔφερε χιαστὶ κατάσαρκα κατὰ τὴν διάρκεια τῆς ἀσκητικῆς βιοτῆς του, μὲ συμμετοχὴ τῶν Ἀρχιερέων, τοῦ ἱ. Κλήρου, Μοναχῶν καὶ Μοναζουσῶν καὶ πλήθους πιστῶν, ὑπὸ τὶς ψαλμωδίες τοῦ Χοροῦ καὶ τοὺς ἤχους τῆς Φιλαρμονικῆς τοῦ Λιμενικοῦ Σώματος.

Μὲ τὴν ἐπιστροφὴ στὸν Ναό, ἔγινε Ἀπόλυσις ὑπὸ τοῦ Μακαριωτάτου Ἀρχιεπισκόπου κ. Καλλινίκου, ὁ ὁποῖος ἀπηύθυνε κατάλληλες εὐχές, ἀνεκρούσθη ὁ Ἐθνικός μας Ὕμνος καὶ τέλος στὸν Ναὸ διενεμήθη τὸ Ἀντίδωρο καὶ οἱ εὐλογίες καὶ συνεχίσθηκε ἡ προσκύνησις τῆς ἁγίας Κάρας καὶ τῶν ἱ. Λειψάνων τοῦ Ἁγίου, τοῦ ὁποίου ἡ εὐλογία ἦταν ἔκδηλη.

Τράπεζα γιὰ τοὺς Κληρικοὺς παρετέθη στὴν Αἴθουσα τοῦ σχετικὰ πλησίον εὑρισκομένου Ἱεροῦ Ναοῦ Ἁγίου Γεωργίου Κερατσινίου, μετὰ τὴν ὁποίαν, στὸ Ἱερὸ Βῆμα τοῦ Ναοῦ, οἱ Ἀρχιερεῖς ὑπέγραψαν σχετικὴ ἀφιερωματικὴ ἐνθύμηση, γραφεῖσα στὴν πρώτη λευκὴ σελίδα τοῦ ἱ. Εὐαγγελίου, διενεμήθησαν εὐλογίες (Ἱερὴ Εἰκόνα τοῦ Ἁγίου Ἰωάννου, δύο Ἱερὲς Ἀκολουθίες Αύτοῦ, καὶ τμῆμα ἐκ τῶν ἱ. Λειψάνων του γιὰ ἑκάστη Ἐπισκοπὴ μὲ ἐπίσημο Συνοδικὸ Πιστοποιητικὸ γνησιότητος) καὶ κατόπιν, στὸν Ναό, βγῆκαν ἀναμνηστικὲς φωτογραφίες.

ΠΗΓΗ: http://www.ecclesiagoc.gr/index.php/nea/1364-diakhryxis-agiotitos-agiou-iwannou-neou-elehmwnos