ΕΥΕΡΓΕΝΤΙΝΟΣ, ΤΟΜΟΣ Α΄ ΥΠΟΘΕΣΙΣ Κ΄
Κυριακή 12 Αυγούστου 2018
Αποστολικό ανάγνωσμα Κυριακής ΙΑ’ Ματθαίου: Ομιλία περί του κατά Θεόν ζήλου (Νικηφόρος Θεοτόκης)
– Ο ζήλος γεννάται εκ της αγάπης, διευθύνεται υπό της διακρίσεως και στηρίζεται υπό της υπομονής και σταθερότητος
– Όταν αυξηθεί η αγάπη που έχουμε στην καρδιά μας δια της χάριτος, γεννάται ο ζήλος. Και όπως η φωτιά μπορεί να θερμάνει αλλά και να κάψει, έτσι και ο ζήλος μπορεί να ωφελήσει αλλά και να βλάψει. Ανάλογα αν είναι διακριτικός ή αδιάκριτος. Και αδιάκριτος είναι ο ζήλος όταν με σφοδρότητα ορμάμε για να διαπράξουμε άνομα και άδικα έργα, μη διακρίνοντας ότι είναι τέτοια, νομίζοντας ότι είναι νόμιμα και δίκαια.
– Ο ζήλος είναι διακριτικός και επομένως ωφελιμότατος όταν η ψυχή έχει την επίγνωση της αληθείας και την ορθή των πραγμάτων διάκριση.
– Όμως ο διακριτικός ζήλος έχει ανάγκη επιμονής και σταθερότητος, επειδή χωρίς αυτήν δεν διαρκεί πολύ καιρό και μετά από λίγο σβήνει.
– Ο ζηλωτής άνθρωπος αντιμάχεται κατά παντός είδους ανομίας, αγωνιζόμενος και λόγω και έργω και με κάθε τρόπο, για να εξαλείψει την κακία από την ρίζα της, και στην θέση της να φυτέψει στις καρδιές των ανθρώπων την αρετή.
– Πολλοί περιφρονούν τον ζηλωτή άνθρωπο όταν νουθετεί και διδάσκει ως φλύαρο. Αλλοι τον κατηγορούν ως ασύνετο. Αλλοι τον συκοφαντούν ότι δήθεν ταράσσουν την ησυχία της πόλεως.
– Η σταθερότητα είναι τόσο αναγκαία για την στερέωση του ζήλου, ώστε, εάν λείψει, ο ζήλος μεταβάλλεται σε φόβο και ο ζηλωτής γίνεται δειλός και παντός έργου αγαθού αργός και άπρακτος.
– Ο ζήλος είναι κατ’ επίγνωση όταν είναι υπέρ της λατρείας του αληθινού Θεού. Όταν ο Θεός είναι Αυτός που οδηγεί τον ζηλωτή σε όλα του τα έργα.
– Ο ζήλος είναι σταθερός και επίμονος όταν ούτε οι επιβουλές, ούτε οι έλεγχοι, ούτε οι φοβερισμοί σβήνουν την φλόγα του θείου ζήλου.
– Κανείς άλλος δεν στήριξε τόσο την θεοσέβεια στο γένος του Ισραήλ, όσο των προφητών ο ζήλος. Κανείς άλλος δεν επέστρεψε τόσο από της πλάνης των ειδώλων τα έθνη, και εισήγαγε αυτά στην αλήθεια της πίστεως, όσο των αποστόλων ο ζήλος. Κανείς άλλος δεν έλεγξε τόσο των αιρετικών τις βλασφημίες, όσο των θείων πατέρων ο ζήλος.
– Μεγάλη αρετή ο ζήλος και μεγάλα τα κατορθώματά του, πλην όμως σπανίως ευρίσκεται καθαρός από της αδιακρισίας. Η δε αδιακρισία φθείρει την αρετή αυτού και πολλές φορές την μεταβάλλει σε κακία!
– Πολλές φορές οι άνθρωποι έχουν ζήλο θερμό όπως η φωτιά για τα σφάλματα των άλλων, ενώ για τα δικά τους ψυχρό σαν χιόνι! Αυτός ο ζήλος είναι αδιάκριτος.
– Για να έχω διακριτικό ζήλο θα πρέπει να διακρίνω πρώτα τα δικά μου σφάλματα και να καθαρίζω από αυτά την ψυχή μου και έπειτα να επιχειρώ την διόρθωση των άλλων.
– Πολλοί που έχουν ζήλο αλλά δεν διακρίνουν τα όντως καλά από τα κακά, διαπράττουν μεγάλα αμαρτήματα, νομίζοντας ότι πράττουν μεγάλες αρετές. Ένα τέτοιο παράδειγμα είναι οι σχισματικοί και οι εσχισμένοι. Αυτοί υπό του αδιακρίτου ζήλου εσκοτισμένοι, νομίζουν ως αρετή τον χωρισμό τους από την Εκκλησία του Χριστού, δηλαδή της ψυχής τους τον αφανισμό.
– Πόσοι έχουν ζήλο, αλλά μη γνωρίζοντες ότι είναι μέλη της Εκκλησίας , αυθαδιάζουν κατ’ αυτών των προεστώτων, ελέγχοντας αυτούς και νομίζουν ότι ποιούν αρετή, ενώ εργάζονται κακία δηλαδή παρακοή και ανυποταξία; Πόσοι έχουν μεν ζήλο για την διόρθωση των αδελφών αλλά δεν λειτουργούν με διάκριση και ελέγχουν αυτούς με αυστηρότητα και αντί ωφέλειας προξενούν βλάβη και αντί αρετής ποιούν αμαρτία;
Διαβάστε ολόκληρο τον λόγο από το "Κυριακοδρόμιο εις τας Πράξεις των Αποστόλων", του Νικηφόρου Θεοτόκη (τόμ. 1ος, σελ. 228 – Έκδοσις 1840), πατώντας εδώ
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ
Ο πανηγυρικός εορτασμός της Οσίας Ειρήνης Χρυσοβαλάντου στη Λυκόβρυση Αττικής
Θρησκευτική λαμπρότητα, εκκλησιαστική μεγαλοπρέπεια, επισημότητα, τάξις και απόλυτη ευσέβεια εκ μέρους του συγκεντρωμένου πολυπληθούς λαού, ήταν τα στοιχεία που χαρακτήριζαν την ατμόσφαιρα κατά τις πρώτες ώρες της πανηγυρικής ολονύκτιας αγρυπνίας που τελέσθηκε προς τιμήν της μνήμης της πολυαγαπημένης Αγίας της Ορθοδόξου Εκκλησίας μας, Οσίας Ειρήνης Χρυσοβαλάντου, στην ιστορικής σημασίας ομώνυμη Ιερά Μονή στη Λυκόβρυση Αττικής.
Τα Ιερά προσκυνήματα της θαυματουργού Εικόνος και του Αγίου Λειψάνου της εκ Καππαδοκίας ορμώμενης Αγίας Ηγουμένης του 10ου αιώνος, υποβασταζόμενα και πλαισιωμένα από νέους άνδρες ενδεδυμένους την παραδοσιακή στολή της γενέτειρας της Οσίας, αποτέλεσαν μοναδική ευλογία για τους Ορθοδόξους πιστούς που συνέρρευσαν από διάφορα μέρη της οικουμένης, ειδικά την ημέρα αυτή, για να τα προσκυνήσουν και ευλαβικά να ασπαστούν.
Οι Πολυαρχιερατικές πανηγυρικές Ακολουθίες του Εσπερινού, της Λιτής, του Όρθρου και της Θείας Λειτουργίας τελέσθηκαν προεξάρχοντος του Σεβασμιωτάτου Ποιμενάρχου μας Μητροπολίτου Αττικής και Βοιωτίας κ. Χρυσοστόμου ο οποίος και κήρυξε το Θείο Λόγο (ΔΕΙΤΕ ΕΔΩ) , συγχοροστατούντων και συλλειτουργούντων, των Σεβασμιωτάτων Μητροπολιτών Πειραιώς και Σαλαμίνος κ. Γερόντιου, Δημητριάδος κ. Φωτίου και των Θεοφιλέστατων Επισκόπων Μεθώνης κ. Αμβροσίου και Σουτσάβας (Ρουμανίας) κ. Σωφρονίου και με τη συμμετοχή Ιερέων και Διακόνων της Εκκλησίας μας.
Το ενθουσιώδες και πανηγυρικό κλίμα των πρώτων ωρών μετατράπηκε σε ευλαβική κατάνυξη μεσούσης της εννιάωρης νυκτερινής Ακολουθίας, από τη δεκάτη νυκτερινή έως την εβδόμη πρωινή της κυριωνύμου ημέρας της εορτής της Αγίας.
Ύμνους και ψαλμούς απέδωσε η χορωδία της Ιεράς Μητροπόλεως Πειραιώς και Σαλαμίνος υπό τη διεύθυνση του χοράρχου αυτής κ. Αθανάσιου Ιωαννίδη.
Η περίλαμπρη εορτή στη μνήμη του προτύπου της γυναικείας μοναχικής πολιτείας της Εκκλησίας μας, όπως χαρακτηριστικά τιμάται να ονομάζεται η Οσία, κορυφώθηκε τις πρωινές ώρες, με την παρουσία χιλιάδων πιστών που συγκεντρωμένοι εντός και πέριξ της Ιεράς Μονής, ακολούθησαν τη μεγαλοπρεπή πομπή που σχηματίστηκε για τη λιτάνευση του Αγίου Λειψάνου και της θαυματουργού Εικόνος της, στους κεντρικούς δρόμους της Λυκοβρύσεως.
Ιερός κλήρος, Μοναχικό τάγμα, νέοι και νέες ενδεδυμένοι με παραδοσιακές στολές του Έθνους μας συνόδευαν τα Άγια Λείψανα και την Εικόνα της Οσίας Ειρήνης, υπό τους ήχους της Φιλαρμονική μπάντας για την απόδοση της δέουσας τιμής στη μνήμη της Οσίας Ειρήνης Χρυσοβαλάντου.
Οι προσκυνητές, πιστοί στη λαϊκή παράδοση, τήρησαν και φέτος το έθιμο να προσμένουν γονατιστοί στο δρόμο κατά τη διάρκεια της λιτανείας, έως ότου η υποβασταζόμενη από νέους θαυματουργή Εικόνα της Αγίας, περάσει από επάνω τους, χάριν ευλογίας.
ΟΛΕΣ ΟΙ ΦΩΤΟ ΕΔΩ
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ
Ο ΣΤΡΟΥΘΟΚΑΜΗΛΙΣΜΟΣ ΤΩΝ ΤΡΙΚΑΜΗΝΙΚΩΝ!
Με νέο άρθρο, οι αποτειχισμένοι του π. Ευθυμίου Τρικαμηνά διαρρηγνύουν τα ιμάτιά τους διότι ο π. Παΐσιος Παπαδόπουλος σε άρθρο του είχε αναφέρει την ανάγκη ενότητος μεταξύ Παλαιοημερολογιτών και Νεοημερολογιτών. Ο ο π. Παΐσιος δεν έγραψε τίποτα περισσότερο ή λιγότερο απ΄ όσα έχουν αναφέρει και γράψει κατά καιρούς οι πνευματικοί του πατέρες οι οποίοι αντιλαμβάνονταν την ανάγκη της ενότητος αυτής.
O Aυγουστίνος Καντιώτης ανέφερε:
«Αντί να ζητούν να ενωθούμε, αδέρφια μου, με τους παπικούς, ας ενωθούμε εμείς οι ορθόδοξοι μεταξύ μας. Να ενωθούμε εμείς μεταξύ μας, και τότε ασφαλώς θα έχουμε ανάμεσά μας το Χριστό. Να ενωθούμε εδω στην Ελλάδα νεοημερολογίται και παλαιοημερολογίται....» (ΕΠΙΣΚΟΠΟΥ ΑΥΓΟΥΣΤΙΝΟΥ Ν. ΚΑΝΤΙΩΤΟΥ ''ΠΡΟΔΟΣΙΑ ΤΗΣ ΟΡΘΟΔΟΞΟΥ ΠΙΣΤΕΩΣ'' ΣΕΛ. 37)
Επίσης ο π. Φιλόθεος Ζερβάκος:
"Ὅσοι ἀκολουθοῦν τὸ Γρηγοριανὸν παπικὸν ἡμερολόγιον, τὸ ἀντικανονικῶς καὶ παρανόμως εἱσαχθέν εἰς τὴν Ὀρθόδοξον Ἑλλαδικὴν Ἐκκλησίαν ὑπὸ τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριάρχου Μεταξάκη ἀρχιμασσώνου, καὶ λέγουν καὶ καυχῶνται ὅτι εἶναι Ὁρθόδοξοι, πλανῶνται, εἶναι ἐστερημένοι τῆς χάριτος τοῦ νέου Ἰσραήλ. (http://entoytwnika1.blogspot.com/2013/12/blog-post_7.html)
Επίσης στο ίδιο άρθρο οι Τρικαμηνικοί σχολιάζουν γράφοντας:
[σ.σ.: Ἀποκρύπτετε πάτερ, ὅτι ὁ π. Φιλόθεος, ἐφ' ὅσον ἡ Ἐκκλησία δὲν δέχτηκε τὴν παράκλησή του, ὑποτάχτηκε στὴν Ἐκκλησία καὶ δὲν ἄλλαξε Ἡμερολόγιο!].
Ο π. Φιλόθεος διατήρησε έως το τέλος του επίγειου βίου του το Π.Η. αλλά δεν εντάχθηκε σε Σύνοδο των Γ.Ο.Χ. Δηλαδή όπως ακριβώς είχε πράξει και ο π. Χρυσόστομος των Σπετσών. Μήπως όμως και εμείς δεν είχαμε προτείνει στους Τρικαμηνικούς:
«Ακολουθήστε μαζί μας το Π.Η. και μην ενταχθείτε σε καμία Σύνοδο των Γ.Ο.Χ.» (http://entoytwnika1.blogspot.com/2017/06/blog-post_54.html)
Οι Τρικαμηνικοί στρουθοκαμηλίζουν κάνοντας ότι δεν βλέπουν το ξεσκέπασμα του ημερολογιακού ζητήματος. Δεν χρειάζονται πολλά λόγια! Και μόνον από την μαρτυρία του πολύ Κοσμά Φλαμιάτου, θα έπρεπε να είχαν απορρίψει την καινοτομία εδώ και πολλά έτη (http://entoytwnika1.blogspot.com/2017/09/blog-post_63.html) αλλά προτιμούν τις σοφιστείες! Δικαίωμά τους λοιπόν! Αν αισθάνονται τόση τιμή να υπερασπίζονται ένα επιβληθέν μέτρο, δημιούργημα της μασωνίας, τότε εμείς τι άλλο να πούμε......!