Παρασκευή 28 Σεπτεμβρίου 2018

''ΔΙΑ ΤΗΣ ΜΕΤΑΒΟΛΗΣ ΤΑΥΤΗΣ (ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΑΚΗΣ) ΟΙ ΟΡΘΟΔΟΞΟΙ ΑΝΕΓΝΩΡΙΣΑΝ ΤΟ ΔΙΚΑΙΟΝ ΤΗΣ ΠΑΠΙΚΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΚΑΙ ΠΡΟΪΟΝΤΟΣ ΤΟΥ ΧΡΟΝΟΥ ΘΑ ΑΝΑΓΝΩΡΙΣΩΣΙ ΚΑΙ ΤΑ ΑΛΛΑ ΑΥΤΗΣ ΔΙΚΑΙΑ''!


"Εν τη δευτέρα μετά της Α. Μ. (Αυτού Μακαριότητος) συνομιλία πρώτη αυτή εμνήσθη του ζητήματος του Ν. Ημερολογίου και εζήτησε την περί τούτου γνώμη μου. Εδήλωσα αυτήν απροκαλύπτως προσθείς, ότι μετά την επελθούσαν μεταβολήν του Πολιτικού Ημερολογίου η μεταβολή του Εκκλησιαστικού κατέστη απαραιτήτως αναγκαία, είναι δε γνωστόν ότι ουδείς λόγος δογματικός απαγορεύει την μεταβολήν ταύτην. Υπέμνησα την πράξιν της αρχαίας Εκκλησίας, ήτις δεν εδημιούργησεν Ημερολόγιον, αλλ' έλαβε το της Πολιτείας, εν η ενεφανίσθη, και ετόνισα τα άτοπα εκ της χρήσεως υπό των χριστιανών δύο ημερολογίων, καθόσον η Α. Μ. μοι προσήγαγε το παράδειγμα των Ιουδαίων, διατηρούντων χωριστά το θρησκευτικόν από του πολιτικού χωρίς να λάβη υπ' όψιν, ότι οι Ιουδαίοι ελαχίστας έχουσι θρησκευτικάς εορτάς κατ' έτος, ενώ ημείς πολλάς κατά μήνα. Κατά τα ανταλλαγέντα η Α. Μ. ως μόνην δικαιολογίαν της εμμονής της Αντιοχικής Εκκλησίας εις το Π. Ημερολόγιον ανέφερε πρώτον μεν την αμάθειαν του γηγενούς πληθυσμού, έπειτα δε την χρησιμοποίησιν της μεταβολής υπό των Ουνιτών χάριν προσηλυτισμού. ΟΥΤΩΣ ΑΥΤΟΣ Ο ΝΟΥΝΤΣΙΟΣ ΤΟΥ ΠΑΠΑ ΕΝ ΣΥΡΙΑ ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΕΙΣΑΓΩΓΗ ΤΟΥ Ν. Η. ΕΙΣ ΤΑΣ ΟΡΘΟΔΟΞΟΥΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΕΓΡΑΨΕΝ ΕΓΚΥΚΛΙΟΝ ΕΝ Η ΕΛΕΓΕΝ ΟΤΙ ΗΔΗ ΔΙΑ ΤΗΣ ΜΕΤΑΒΟΛΗΣ ΤΑΥΤΗΣ ΟΙ ΟΡΘΟΔΟΞΟΙ ΑΝΕΓΝΩΡΙΣΑΝ ΤΟ ΔΙΚΑΙΟΝ ΤΗΣ ΠΑΠΙΚΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΚΑΙ ΠΡΟΪΟΝΤΟΣ ΤΟΥ ΧΡΟΝΟΥ ΘΑ ΑΝΑΓΝΩΡΙΣΩΣΙ ΚΑΙ ΤΑ ΑΛΛΑ ΑΥΤΗΣ ΔΙΚΑΙΑ. Αν επομένως η Αντιοχική Εκκλησία επιμένη εις το Π. Η., ο λόγος είνε, ότι αύτη ουδεμίαν έχει πεποίθησιν εις την σταθερότητα εν τη πίστει των πνευματικών αυτής τέκνων και το Ημερολόγιoν θεωρούντων εν εκ των δογμάτων αυτής. Και πράγματι ο μεγαλείτερος κίνδυνος, ον διατρέχει η ορθόδοξος Αντιοχική Εκκλησία είναι η εκ της Ρωμαϊκής Προπαγάνδας και δη μετά την Γαλλικήν κατοχήν, καθόσον η Κυβέρνησις αντλούσα την εν τη χώρα υποστήριξιν αυτής εκ των Μαρωνιτών ιδία και των Ελληνοκαθολικών αμέριστον παρέχει την προτίμησιν αυτής εις αυτούς έναντι των Ορθοδόξων".



ΠΗΓΗ: Έκθεση του Μητροπολίτη Θυατείρων Γερμανού προς τον Οικουμενικό Πατριάρχη Βασίλειο Γ΄ σχετικά με την κατάσταση της Ορθόδοξης Εκκλησίας στη Συρία, σελ. 7

Οι διάλογοι των Πατριαρχών Κωνσταντινουπόλεως και Μόσχας στην συνάντηση στο Φανάρι

ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΟ: Οι διάλογοι των Πατριαρχών Κωνσταντινουπόλεως και Μόσχας στην συνάντηση στο Φανάρι


ORTHODOXIA.INFO ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΟ | Ανδρέας Λουδάρος Τα επιχειρήματα, τους έντονους διαλόγους και τα σημεία που διαφωνούν Κωνσταντινούπολη και Μόσχα φέρνει για πρώτη φορά στη δημοσιότητα αποκλειστικά το orthodoxia.info αποκαλύπτοντας μέρος των διαλόγων που διημείφθησαν κατά τη συνάντηση των Πατριαρχών Κωνσταντινουπόλεως και Μόσχας τον προηγούμενο Αύγουστο στο Φανάρι.
Βαρθολομαίος και Κύριλλος συζήτησαν επί ένα τρίωρο για τα θέματα που διχάζουν τις δύο Εκκλησίες, τόσο για το Ουκρανικό όσο και για την απουσία της Εκκλησίας της Ρωσίας από την Αγία και Μεγάλη Σύνοδο της Κρήτης αλλά και για την τοποθέτηση της στο θέμα των διαχριστιανικών διαλόγων.

ЧИТАЕТЕ ORHODOXIA.INFO ПО РУССКИЙ

Όπως προκύπτει από τον διάλογο που είχαν οι δύο Προκαθήμενοι, το Οικουμενικό Πατριαρχείο θεωρεί πως η Ουκρανία δεν ανήκει στην δικαιοδοσία της Μόσχας κάτι το οποίο αρνείται με κάθε τρόπο το ρωσικό Πατριαρχείο.
«Δεν χάσαμε ποτέ την συνείδηση πως είμαστε μια χώρα κι ένας λαός. Είναι αδύνατο να ξεχωρίσουμε το Κιέβο από την χώρα μας καθώς αποτελεί την απαρχή της ιστορίας μας. Η εθνική αυτοσυνειδησία Ρώσων και Ουκρανών συντηρεί την ενότητα της ρωσικής ορθόδοξης Εκκλησίας» είπε χαρακτηριστικά ο Πατριάρχης Μόσχας ο οποίος θεωρεί πως η πηγή όλων των προβλημάτων στην περιοχή είναι η Ουνία από την εποχή της συνόδου Φεράρας – Φλωρεντίας.
«Αν δεν υπήρχε η Ουνία, οι Ρώσοι δεν θα χειροτονούσαν τον μητροπολίτη Ιώβ χωρίς την συγκατάθεση της Κωνσταντινουπόλεως, δεν θα αυτοανακηρυσσόταν η αυτονομία και θα συνεχιζόταν, άγνωστο μέχρι πότε, η δικαιοδοσία της Κωνσταντινουπόλεως σε εκείνους τους τόπους» υποστήριξε ο Πατριάρχης Κύριλλος ο οποίος τόνισε πως η ιδέα του ξεχωριστού ουκρανικού έθνους αναπτύχθηκε στα τέλη του 19ου αιώνα από τους Ουνίτες ώστε να μπορέσουν να επεκταθούν στην χώρα και να την αποκόψουν από τον Τσάρο.
ΑΠΟΛΥΤΗ ΔΙΑΦΩΝΙΑ
Αυτό που προκύπτει από τους διαλόγους των δυο Προκαθημένων είναι το γεγονός πως υπάρχει απόλυτη διαφωνία με το Πατριαρχείο της Ρωσίας όχι μόνο να διαφωνεί με την απονομή Αυτοκεφάλου στην Εκκλησία της Ουκρανίας αλλά και με την κρατική της αυτονομία. Ο διάλογος που ακολουθεί είναι χαρακτηριστικός:
ΟΙΚ. ΠΑΤΡΙΑΡΧΗΣ: Πάντως οι Ουκρανοί δεν αισθάνονται άνετα υπό την εξουσία της Ρωσίας και επιθυμούν πλήρη ελευθερία τους και θρησκευτικώς όπως την απέκτησαν και πολιτικώς, γι αυτό και απευθύνθηκαν στην Μητέρα Εκκλησία τους η οποία κρίνει το αίτημα τους δίκαιο και θα προχωρήσει σε αυτή την κατεύθυνση σύμφωνα με την ήδη ειλημμένη απόφαση της Ι. Συνόδου.
(…) Πλην του Προέδρου Γιανουκόβιτς τον οποίο συνάντησα προ δεκαετίας όλοι προσήλθαν στο Οικουμενικό Πατριαρχείο και ικέτευσαν για την χορήγηση Αυτοκεφάλου. Κατά τα τελευταία χρόνια όχι μόνο ο Πρόεδρος Ποροσένκο και ο πρωθυπουργός αλλά και η Βουλή υπέβαλαν επίσημη απόφαση…
ΠΑΤΡΙΑΡΧΗΣ ΜΟΣΧΑΣ: Παναγιώτατε αυτοί που αναφέρετε αποτελούν την ίδια πολιτική δύναμη.
ΟΙΚ. ΠΑΤ: Όμως εκπροσωπούν τον ουκρανικό λαό
ΠΑΤ. ΜΟΣ: Δεν εκπροσωπούν αυτοί τον λαό. Πήραν την εξουσία με πραξικοπηματικό τρόπο την περίοδο του «Μαϊντάν». Ζητούν το Αυτοκέφαλο για να ενισχύσουν το κύρος τους γιατί κατέχουν την εξουσία παράνομα. Ο λαός θα τους ανατρέψει και θα τους εκδιώξει και γι αυτό θέλουν την υποστήριξη και το κύρος του θεσμού του Οικουμενικού Πατριαρχείου.
Λίγο αργότερα συνεχίζουν:
ΟΙΚ. ΠΑΤ: Η χορήγηση Αυτοκεφάλου στην Εκκλησία της Ουκρανίας αποτελεί υπόθεση της Μητρός Εκκλησίας
ΠΑΤ. ΜΟΣ: Η χορήγηση Αυτοκεφάλου στην Εκκλησία της Ουκρανίας αποτελεί υπόθεση όχι μόνο της Εκκλησίας Κωνσταντινουπόλεως αλλά ζήτημα το οποίο αφορά όλους τους ορθοδόξους άρα και την Εκκλησία μας.
Ο Οικουμενικός Πατριάρχης υπενθύμισε στον Πατριάρχη Ρωσίας πως ο ίδιος αλλά και ο μητροπολίτης Βολοκολαμσκ δεν μπορούν να επισκεφθούν την Ουκρανία αλλά και οι κληρικοί δεν τον μνημονεύουν. «Το γεγονός αυτό δεν σας προβληματίζει; Δεν αποτελεί τρανή απόδειξη πως είστε ανεπιθύμητος στην Ουκρανία;» αναρωτήθηκε ο Οικουμενικός Πατριάρχης.
«Σχετίζετε Παναγιώτατε αυτά με την στάση του ουκρανικού λαού απέναντι μου ή την στάση της σημερινής πολιτικής εξουσίας; Νομίζω είναι δυο διαφορετικές όψεις. Η πολιτική εξουσία του 8% σήμερα είναι εναντίον μου, ο ορθόδοξος ουκρανικός λαός όμως προσεύχεται και με υποστηρίζει» απάντησε ο Πατριάρχης Μόσχας για να του ανταπαντήσει ο Οικουμενικός Πατριάρχης «Αυτοί που δεν σας μνημονεύουν Μακαριώτατε, δεν είναι οι πολιτικοί αλλά οι εκκλησιαστικοί»
ΠΡΟΣΠΑΘΕΙΤΕ ΝΑ ΤΑΠΕΙΝΩΣΕΤΕ ΤΗΝ ΜΗΤΕΡΑ ΕΚΚΛΗΣΙΑ
Σε πολλά σημεία της συζητήσεως των δυο Προκαθημένων που αποκαλύπτει το orthodoxia.info φαίνεται η ριζική διαφορά των Εκκλησιών τους αναφορικά με την ερμηνεία των ιστορικών γεγονότων. Ο Πατριάρχης Μόσχας ζήτησε αρκετές φορές να γίνει διεθνές επιστημονικό συνέδριο το οποίο θα αναλύσει και θα εξηγήσει τα γεγονότα αλλά ο Οικουμενικός Πατριάρχης σημείωσε πως «Μια τέτοια διαδικασία θα παραπέμψει το θέμα στις ελληνικές καλένδες».
«Θεωρώ πως είναι περισσότερο ωφέλιμος ο διάλογος παρά ένα λάθος το οποίο θα διασπάσει την ενότητα της Ορθοδοξίας» απάντησε ο Μόσχας για να ακολουθήσει ο παρακάτω διάλογος:
ΟΙΚ ΠΑΤ: Την ενότητα και την ομοφωνία δεν την διέσπασε το Οικουμενικό Πατριαρχείο. Την διασπούν οι εποφθαλμιούντες το πρωτείο του Πατριάρχη Κωνσταντινουπόλεως οι οποίοι υποσκάπτουν την Μητέρα Εκκλησία της Κωνσταντινουπόλεως και προσπαθούν να την ταπεινώσουν.
ΠΑΤ. ΜΟΣ: Εννοείτε εμάς Παναγιώτατε;
ΟΙΚ. ΠΑΤ: Μάλιστα.
ΠΑΤ. ΜΟΣ: Γι αυτό είμαστε εδώ Παναγιώτατε για να σας ενημερώσουμε και γι αυτό το σημείο.
ΟΙΚ. ΠΑΤ: Επικαλείσθε Μακαριώτατε τα εκατομμύρια των πιστών σας και την πολιτική δύναμη. Όμως από αυτά τα εκατομμύρια, πόσοι είναι βαπτισμένοι; Πόσοι εκκλησιάζονται; Η Ορθοδοξία δεν είχε ποτέ ως κριτήριο τους αριθμούς αλλά μόνο τους ιερούς κανόνες, την παράδοση και την κανονική Τάξη.
ΟΙ ΜΕΓΑΛΕΣ ΑΜΦΙΣΒΗΤΗΣΕΙΣ
Ανάμεσα στα όσα συζητήθηκαν στην συνάντηση της Κωνσταντινουπόλεως, εκτός της ήδη γνωστής αμφισβήτησης των δικαιωμάτων του Οικουμενικού Πατριαρχείου επί ουκρανικού εδάφους, φαίνεται πως η Εκκλησία της Ρωσίας αμφισβητεί τόσο το «έκκλητο» όσο και το δικαίωμα της Κωνσταντινούπολης να ιδρύει αυτοκέφαλες Εκκλησίες.
Σχετικά με το έκκλητο ο Οικουμενικός Πατριάρχης ζήτησε από τον Πατριάρχη Μόσχας να αποσταλεί ο φάκελος του Φιλαρέτου ο οποίος έχει καταθέσει κατ’ επανάληψη προσφυγές ώστε να εξεταστεί η περίπτωσή του.
Ο Πατριάρχης Βαρθολομαίος επικαλέστηκε τους κανόνες 9 και 17 της Συνόδου της Χαλκηδόνας που δίνει στον Πατριάρχη Κωνσταντινουπόλεως το δικαίωμα να δέχεται αυτές τις προσφυγές και να τις εξετάζει. Ο Πατριάρχης Μόσχας όμως το αμφισβήτησε.
«Κατά την δική μας εκτίμηση οι κανόνες 9 και 17 της Οικουμενικής Συνόδου της Χαλκηδόνας παρέχει το δικαίωμα στον Αρχιεπίσκοπο Νέας Ρώμης να δέχεται τις προσφυγές των μητροπολιτών και των Εξάρχων που υπάγονται στην δικαιοδοσία του. Εάν θυμάμαι καλά το Πηδάλιο έτσι ερμηνεύει τους συγκεκριμένους κανόνες. Και το θέμα αυτό οφείλουμε να συζητήσουμε από κοινού» απάντησε ο Πατριάρχης Κύριλλος.
Όσο για το Αυτοκέφαλο η θέση της Εκκλησίας της Ρωσίας όπως την εξέφρασε ο Πατριάρχης Κύριλλος στον Πατριάρχη Βαρθολομαίο έχει ως εξής: «Εμείς ερμηνεύουμε την πρακτική αυτή διαφορετικά. Το προνόμιο του Οικουμενικού Πατριαρχείου να απονέμει Αυτοκέφαλα ασκείται όχι επειδή έχει αυτή την εξουσία αλλά επειδή οι κατά τόπους Ορθόδοξες Εκκλησίες δημιουργήθηκαν εντός του χώρου της κανονικής δικαιοδοσίας του.Η Ουκρανία αποτελεί τμήμα του εδάφους της ρωσικής Εκκλησίας».
ΤΑ ΨΕΜΜΑΤΑ ΤΟΥ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗ ΒΟΛΟΚΟΛΑΜΣΚ
PHOTO: Πατριαρχείο Ρωσίας
Ιδιαίτερα αυστηρός ήταν ο Οικουμενικός Πατριάρχης απέναντι στον μητροπολίτη Βολοκολάμσκ τον οποίο κατηγόρησε ενώπιον του Πατριάρχη Κυρίλλου για εχθρική στάση κατά του Πατριαρχείου Κωνσταντινουπόλεως αλλά και για συστηματικά ψεύδη εναντίον του.
Με αφορμή μάλιστα μια πρόσφατη συνέντευξη του μητροπολίτη στην οποία άφησε υπόνοιες για χρηματισμό του Οικουμενικού Πατριαρχείου, ο Πατριάρχης Βαρθολομαίος ήταν εξαιρετικά αυστηρός.
«Δηλώσατε ότι ο Πρόεδρος Ποροσένκο δωροδόκησε το Οικουμενικό Πατριαρχείο. Σας ρωτάω ευθέως: Μπορείτε να το αποδείξετε; Εάν δεν μπορείτε να το αποδείξετε, αδικείτε την Μητέρα Εκκλησία και θα έχετε την κατάρα της» είπε χαρακτηριστικά ο Πατριάρχης προς τον μητροπολίτη, συνεχίζοντας πως «Είναι ασυγχώρητο όταν εν γνώσει σας ψεύδεστε…» .
Ο μητροπολίτης απάντησε πως σε καμία συνέντευξη του δεν έχει αναφέρει το όνομα Ποροσένκο. «Δήλωσα ότι οι σχισματικοί οι οποίοι επισκέπτονται το Οικουμενικό Πατριαρχείο είναι γνωστό σε εμάς στην Ρωσία πως δεν έρχονται με άδεια χέρια». Για να του ανταπαντήσει με νόημα ο Οικουμενικός Πατριάρχης «Ο νοών νοείτω».
Στον έντονο αυτό διάλογο παρενέβη ο Πατριάρχης Μόσχας ο οποίος ζήτησε από τον Πατριάρχη Βαρθολομαίο να περιβάλλει τον μητροπολίτη Ιλαρίωνα με την αγάπη του αλλά η απάντηση του Οικουμενικού Πατριάρχη ήταν απόλυτη. «Μακαριώτατε ο αδελφός δεν το έχει πράξει μια φορά αλλά συνεχώς είναι επιθετικός και τρέφει εχθρικά αισθήματα για την Μητέρα Εκκλησία της Κωνσταντινουπόλεως. Σας παρακαλώ να τον επιπλήξετε και να τον συμμαζέψετε γιατί σας προκαλεί ζημιά».
ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΚΑΛΛΙΕΡΓΗΣΟΥΜΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟ ΤΙΣ ΣΧΕΣΕΙΣ ΜΕ ΤΟ ΒΑΤΙΚΑΝΟ ΚΑΙ ΝΑ ΤΟ ΣΤΗΡΙΞΟΥΜΕ ΣΤΟ ΘΕΜΑ ΤΗΣ ΠΑΙΔΟΦΙΛΙΑΣ
Ιδιαίτερα ενδιαφέρουσα είναι η τοποθέτηση του Πατριάρχη Κυρίλλλου στο θέμα του διαχριστιανικού διαλόγου. Ο Ρώσος Προκαθήμενος σημειώνει στην συζήτηση του με τον Οικουμενικό Πατριάρχη πως η Εκκλησία του δεν έχει κανένα πρόβλημα να διαλέγεται με την Ρωμαιοκαθολική Εκκλησία, τονίζοντας μάλιστα πως οι σχέσεις «πρέπει να καλλιεργηθούν περισσότερο» συμπληρώνοντας όμως πως δεν υπάρχει η αντίστοιχη επιθυμία και για τους Προτεστάντες εκφράζοντας σαφείς επιφυλάξεις για τις εξελίξεις στο εσωτερικό τους, εξαιτίας της χειροτονίας γυναικών και ομοφυλοφίλων.
Αξίζει δε να σημειωθεί πως ο Πατριάρχης Μόσχας έδωσε τη δική του εξήγηση για τα σκάνδαλα παιδοφιλίας τα οποία συγκλονίζουν τα τελευταία χρόνια την Ρωμαιοκαθολική Εκκλησία.
«Η κρίση την οποία διέρχεται σήμερα η Ρωμαιοκαθολική Εκκλησία και οι προσπάθειες που γίνονται για την καταστροφή της, όλες αυτές οι φαντασιώσεις περί παιδοφιλίας μας προβληματίζουν» είπε χαρακτηριστικά ο Πατριάρχης Κύριλλος ο οποίος συμπλήρωσε πως «Οι προβαλλόμενοι διάφοροι ισχυρισμοί ότι «πριν από τριάντα χρόνια ο τάδε που είναι σήμερα επίσκοπος προχώρησε σε αυτή και εκείνη την πράξη» χωρίς να παρέχεται καμία απόδειξη, δημιουργεί προβλήματα. Αυτοί οι ισχυρισμοί αποτελούν καταστροφή και οφείλουμε οι Ορθόδοξοι να υποστηρίξουμε τους Ρωμαιοκαθολικούς αδελφούς μας και να δείξουμε την αλληλεγγύη μας».


Οι ΓΟΧ Ελλάδος για το Ουκρανικό ζήτημα


gox kallinikosΟ Αρχιεπίσκοπος Αθηνών του παλαιού ημερολογίου (ΓΟΧ) Καλλίνικος

Ἡ Ἱερὰ Σύνοδος τῆς Ἐκκλησίας τῶν Γνησίων Ὀρθοδόξων Χριστιανῶν Ἑλλάδος, ὑπὸ τὸν Μακαριώτατο Ἀρχιεπίσκοπο Ἀθηνῶν κ. Καλλίνικο, ἐξ ἀφορμῆς τῆς διαστάσεως μεταξὺ τῶν Πατριαρχείων Κωνσταντινουπόλεως καὶ Μόσχας γιὰ τὸ Οὐκρανικὸ ζήτημα διευκρινίζει, τὰ ἑξῆς:
Ἡ ἔντονη αὐτὴ διαμάχη εἶναι θλιβερή, ἐφ’ ὅσον μάλιστα γίνεται ἀγώνας γιὰ σφαίρα ἐπιρροῆς καὶ στὰ ἐκκλησιαστικά, μὲ ἐμφανῆ ἐπίδραση ἀπὸ τὸν κοσμικὸ τρόπο σκέψεως, ἀλλὰ καὶ ἀπὸ ἀλλότριους ἐπηρεασμούς.
Ἔγινε ἐπίσημα παραδεκτό, ὅτι ὅλα ἐξελίσσονται στὰ πλαίσια μιᾶς ὀξείας πολιτικῆς ἀντιπαραθέσεως. Καὶ ἐνῶ καταδικάζεται θεωρητικὰ ἀπὸ τὸ Οἰκουμενικὸ Πατριαρχεῖο ὁ Ἐθνοφυλετισμός, καταβάλλεται ἐν τούτοις ἀπὸ αὐτὸ προσπάθεια γιὰ ἀναγνώριση σχισματικῶν Οὐκρανῶν φυλετιστῶν ὡς Αὐτοκεφάλων.
Τὸ δὲ συγκεντρωτικὸ καὶ ἡγεμονιστικὸ Πατριαρχεῖο Μόσχας ἐμμένει σὲ παρωχημένα σχήματα ἐλέγχου καὶ ἐπιβολῆς τοῦ παρελθόντος.
Ἡ ἐπίκληση καὶ ἑρμηνεία Ἱερῶν Κανόνων καὶ Πατριαρχικῶν κειμένων γίνεται ἐπιλεκτικά, γιὰ δικαιολόγηση καὶ δικαίωση ἐπιλογῶν τῶν δύο πλευρῶν, οἱ ὁποῖες φαίνεται νὰ διατηροῦν βαθειὰ ἀντίθεση καὶ δυσαρέσκεια ἀπὸ μακροῦ, μὲ ἀποτέλεσμα τὴν διακοπὴ μνημονεύσεως τοῦ Πατριάρχου Κωνσταντινουπόλεως ἀπὸ τοὺς Μοσχοβῖτες.
Ἄρα, ὅσοι κακίζουν τοὺς Παλαιοημερολογῖτες γιὰ ἐσωτερικὲς διαστάσεις, πρέπει μᾶλλον νὰ στρέψουν ἀλλοῦ τὴν προσοχή τους καὶ νὰ αἰσχυνθοῦν, φροντίζοντας πρῶτα νὰ τακτοποιήσουν τὰ τοῦ οἴκου τους.
Καὶ ἐπίσης, ἄν γιὰ ἐπίκληση Κανονικῶν καὶ Δικαιοδοσιακῶν θεμάτων κάποιοι διακόπτουν τόσο εὔκολα τὴν μνημόνευση τοῦ Πατριάρχου Κωνσταντινουπόλεως, δὲν εἶναι καθόλου δίκαιο νὰ ψέγονται οἱ Ζηλωτὲς τῆς Πίστεως, καὶ μάλιστα νὰ διώκονται ἀπηνῶς γιὰ τὴν ἐπιλογή τους αὐτή, ἐφ’ ὅσον διέκοψαν τὴν μνημόνευση τοῦ Πατριάρχου Κωνσταντινουπόλεως γιὰ θέματα καθαρῶς Ὀρθοδόξου Πίστεως, ὅπως εἶχαν τὸ Κανονικὸ δικαίωμα νὰ πράξουν.
Ἀπὸ τὴν πλευρὰ τῆς Μόσχας, κάποιος ἐπίσκοπός της ἀνέφερε ὑποθετικὰ σὲ πρόσφατη συνέντευξή του, ἡ ὁποία παρουσιάσθηκε στὰ ἑλληνικά, ὅτι σὲ ἀντιπερισπασμὸ πρὸς τὰ ὅσα πράττει τὸ Οἰκουμενικὸ Πατριαρχεῖο στὴν Οὐκρανία, κάποιο ἀπὸ τὰ Πατριαρχεῖα, πιθανὸν τὸ δικό του, θὰ μποροῦσε νὰ προβεῖ σὲ ἀναγνώριση τῶν Παλαιοημερολογιτῶν τῆς Ἑλλάδος, ποὺ νωρίτερα ἀποκαλεῖ σχισματικούς, ὡς Ἐκκλησίας Ἑλλάδος, ὥστε ἡ Καινοτόμος ἐκκλησία τοῦ Νέου Ἡμερολογίου Ἑλλάδος νὰ ἀναγκασθεῖ νὰ ἀρνηθεῖ τὸ Νέο Ἡμερολόγιο καὶ νὰ ἑνωθεῖ μὲ ἐκείνους, διότι σὲ διαφορετικὴ περίπτωση θὰ λάβει κάποια ἄλλη ὀνομασία.
Ἐμεῖς, Χάριτι Θεοῦ, τονίζουμε πρὸς πᾶσα κατεύθυνση ὅτι δὲν εἴμαστε σχίσμα, διότι οἱ πρόγονοί μας ἀποτειχίσθηκαν τὸ 1924 ἀπὸ αὐτοὺς ποὺ προκάλεσαν σχίσμα στὴν λειτουργικὴ καὶ ἑορτολογικὴ Ἑνότητα τῆς Ἐκκλησίας, μέσῳ τῆς ἀντικανονικῆς καὶ μονομεροῦς Μεταρρυθμίσεως τοῦ Ἡμερολογίου, στὴν ὁποίαν προέβησαν, προκειμένου νὰ συνεορτάζουν μὲ τοὺς κακοδόξους/ἑτεροδόξους τῆς Δύσεως.
Οὔτε ἀναμένουμε κάποια ἀναγνώριση ἀπὸ αὐτούς, μὲ τοὺς ὁποίους διατελοῦμε σὲ πλήρη ἀκοινωνησία γιὰ λόγους Ὀρθοδόξου Πίστεως. Ὑπογραμμίζουμε, ὅτι εἶναι ἐντελῶς ἄστοχη, παραπλανητικὴ καὶ λανθασμένη ἡ συσχέτιση ἐθνικιστικῶν σχισμάτων, τύπου Οὐκρανίας, ὅπως καὶ ἄλλων περιοχῶν τῶν Βαλκανίων, μὲ τοὺς Γνησίους Ὀρθοδόξους Χριστιανοὺς τῆς Ἑλλάδος (Παλαιοημερολογῖτες), οἱ ὁποῖοι καμμία ἀπολύτως σχέση δὲν εἴχαμε οὔτε ἔχουμε μὲ αὐτὰ στὴν σχεδὸν ἑκατόχρονη ματωμένη καὶ ἔνδοξη ἱστορία καὶ μαρτυρία μας.
Ὡς γνωστόν, μετὰ τὴν Κοίμηση τοῦ Πρωθιεράρχου μας Ἁγίου Ὁμολογητοῦ Μητροπολίτου πρώην Φλωρίνης Χρυσοστόμου Καβουρίδου (+1955), ἡ Ἐκκλησία μας ἔλαβε κανονικὲς ἐπισκοπικὲς χειροτονίες ἀπὸ τὴν Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία τῆς Ρωσικῆς Διασπορᾶς (1960 καὶ 1962), οἱ ὁποῖες ἀναγνωρίσθηκαν Συνοδικὰ καὶ ἐπίσημα ἀπὸ τὸν Ἅγιο Μητροπολίτη Φιλάρετο (Βοσνεσένσκι) καὶ τὴν περὶ αὐτὸν Ἱερὰ Σύνοδο τὸ 1969.
Ἡ Ἱεραρχία τῆς Ἐκκλησίας μας, μὲ δογματικὴ καὶ κανονικὴ πληρότητα καὶ καθολικότητα, ἀποτελεῖ τὸν Φύλακα καὶ Ἐκφραστὴ τῆς ὄντως Ὀρθοδοξίας στὴν Πατρίδα μας, καὶ μὲ τὶς κοινωνοῦσες μὲ αὐτὴν Γνήσιες Ὀρθόδοξες Ἐκκλησίες Ρουμανίας, Ρωσικῆς Διασπορᾶς καὶ Βουλγαρίας καταγγέλλει καὶ καταδικάζει τὴν αἱρετικὴ ἐκτροπὴ τοῦ Οἰκουμενισμοῦ, ἡ ὁποία πλήττει ὁμοίως Κωνσταντινούπολη καὶ Μόσχα, ὅπως καὶ τοῦ Σεργιανισμοῦ, ποὺ ἔπληξε τὴν Μόσχα ἀπὸ τὰ χρόνια τοῦ ἀθεϊστικοῦ ζυγοῦ.
Βέβαια, κατὰ τὸν περασμένο αἰῶνα ἡ ρωσικὴ γῆ ποτίσθηκε ἀπὸ τὰ αἵματα τῶν Ἁγίων Νεομαρτύρων, ὅμως αὐτοὶ κατὰ βάσιν ἦταν ὅσοι ἀκριβῶς δὲν συμβιβάσθηκαν μὲ τοὺς ἀθεϊστές.
Στὴν Μόσχα, στὸ Συνέδριο τοῦ 1948, ὑπῆρξαν κάποιες ὀρθόδοξες ἀποφάσεις ὑπὲρ τοῦ Ἐκκλησιαστικοῦ Ἡμερολογίου καὶ ἐναντίον τοῦ Οἰκουμενισμοῦ. Ὅμως, ἀπὸ τὸ 1961 καὶ ἑξῆς, ἄν καὶ οἱ Μοσχοβῖτες κράτησαν καὶ κρατοῦν τὸ Πάτριο Ἡμερολόγιο, ἐν τούτοις εἰσῆλθαν στὴν Οἰκουμενικὴ Κίνηση καὶ προσπάθησαν νὰ ὑπερβάλλουν καὶ αὐτοὺς τοὺς Φαναριῶτες στὸν οἰκουμενιστικὸ οἶστρο τους.
Μετὰ τὴν πτώση τοῦ Κομμουνισμοῦ, κατὰ τὰ μέσα τῆς δεκαετίας τοῦ ’90, ὑπῆρξε μία ἀφύπνηση τοῦ Ἀντι-οικουμενισμοῦ στὴν Ρωσία, γι’ αὐτὸ καὶ ἡ Οἰκουμενιστικὴ Ἡγεσία τοῦ Πατριαρχείου Μόσχας, συμπεριλαμβανομένου καὶ τοῦ σημερινοῦ πατριάρχου, προσπάθησε μὲ κάθε τρόπο νὰ καταστείλει αὐτὴν καὶ νὰ τὴν ἐξουδετερώσει, πρὸς ἀπογοήτευσιν σημαντικοῦ μέρους τοῦ κλήρου καὶ τοῦ λαοῦ τους, ποὺ ἐμφοροῦνταν ἀπὸ παραδοσιακὲς ἀρχές.
Τὸ ὅτι τὸ Πατριαρχεῖο Μόσχας δὲν ὑπέγραψε τὸ Κοινὸ Κείμενο τῆς Ραβέννας τὸ 2008 μὲ τοὺς Παπικούς, καὶ ἐπίσης δὲν συμμετεῖχε -ὄχι πάντως γιὰ λόγους Πίστεως- στὴν Οἰκουμενιστικὴ Ψευδοσύνοδο τοῦ Κολυμβαρίου τὸ 2016, δὲν σημαίνει τίποτε τὸ οὐσιαστικὸ ἀπὸ Ὀρθοδόξου πλευρᾶς.
Ἄν ἡ Μόσχα ἐπιθυμεῖ νὰ ἀναδειχθεῖ Ἀμύντορας τῆς Ὀρθοδοξίας, τὴν ὁποία παρέφθειραν καὶ μετήλλαξαν οἱ Οἰκουμενιστές, ἔχει τὴν εὐκαιρία πρὸς τοῦτο: Μὲ θεία ἐνίσχυση καὶ ἀποτινάζοντας τὸν ὅποιο ἀλλότριο ἐπηρεασμό, ἐμφανῆ ἤ ἀφανῆ, νὰ ἀρνηθεῖ καὶ νὰ καταδικάσει τὸν Σεργιανισμὸ καὶ τὸν Οἰκουμενισμό, καὶ σὲ μία ὄντως Μεγάλη Σύνοδο τῶν Ὀρθοδόξων νὰ προβεῖ σὲ καταδίκη τῆς Ψευδοσυνόδου τοῦ Κολυμβαρίου καὶ ὅσων συμμετεῖχαν σὲ αὐτήν, ὥστε νὰ καταστεῖ Ὀρθόδοξος Προμαχῶνας σὲ ἐποχὴ μεγάλης Ἀποστασίας. Σὲ αὐτὸ θὰ μᾶς βρεῖ ἔνθερμους φίλους καὶ ὑποστηρικτές.
Ἄν δὲν κάνει αὐτά, τότε οἱ διακηρύξεις της καὶ οἱ εὐαισθησίες της γιὰ τὰ Κανονικὰ καὶ Δικαιοδοσιακὰ θέματα δὲν θὰ συνιστοῦν Ὁμολογία γιὰ τὴν δόξα τοῦ Θεοῦ καὶ τὸ συμφέρον γενικῶς τῆς Ἐκκλησίας καὶ τοῦ Ποιμνίου, ἀλλὰ θὰ ἀποτελοῦν ἁπλῶς ἐναγώνια ἀντίσταση ἤ καὶ ἀνάλογη ἀνταπόδοση στὶς ὄντως ἐπικίνδυνες δικαιοδοσιακὲς διεκδικήσεις τοῦ Πατριαρχείου Κωνσταντινουπόλεως, ποὺ ἐμφοροῦνται καὶ ἐμπνέονται, ὅπως τονίσθηκε προηγουμένως γιὰ ἀμφοτέρους, ἀπὸ κοσμικὸ τρόπο σκέψεως καὶ δράσεως. Καὶ τοῦτο ἀκριβῶς εἶναι ποὺ προκαλεῖ καὶ θὰ προκαλέσει ὄντως δυσάρεστο ἀνταγωνισμὸ μεταξύ τους μὲ ἀπρόβλεπτα ἀποτελέσματα!
Εὐχὴ καὶ προσευχή μας εἶναι νὰ γίνει κατανοητό, ὅτι χωρὶς τὴν Ἀλήθεια τῆς Ὀρθοδοξίας καὶ τὴν ὁλοκληρία τῆς Ἱερᾶς Παραδόσεώς της, εἰς μάτην ἀγωνίζονται καὶ κοπιάζουν «περὶ πολλῶν» οἱ διαπληκτιζόμενοι σήμερα γιὰ τὸ Οὐκρανικὸ καὶ ἴσως αὔριο γιὰ κάποιο ἄλλο παρόμοιο θέμα. Ἡ Εὐαγγελικὴ «ἀγαθὴ μερίδα» τοὺς διαφεύγει.
Ὅσοι κατανοοῦν αὐτό, ὀφείλουν νὰ πράξουν τὸ καθῆκον τους ἀπομακρυνόμενοι ἀπὸ τοὺς δῆθεν ποιμένες τους, ποὺ διαβρώθηκαν ἀπὸ τὴν αἵρεση καὶ τὴν ἐκκοσμίκευση, ὥστε νὰ βροῦν καταφυγὴ στὸ λεῖμμα τῆς Χάριτος τῆς Γνησίας Ὀρθοδοξίας.
Ὁ Κύριός μας Ἰησοῦς Χριστός, διαπιστώνει καὶ ἐρωτᾶ:
«Τί γὰρ ὠφελεῖται ἄνθρωπος ἐὰν τὸν κόσμον ὅλον κερδίσῃ, τὴν δὲ ψυχὴν αὐτοῦ ζημιωθῇ; ἤ τί δώσῃ ἄνθρωπος ἀντάλλαγμα τῆς ψυχῆς αὐτοῦ; Μέλλει γὰρ ὁ Υἱὸς τοῦ ἀνθρώπου ἔρχεσθαι ἐν τῇ δόξῃ τοῦ Πατρὸς αὐτοῦ μετὰ τῶν Ἀγγέλων αὐτοῦ, καὶ τότε ἀποδώσει ἑκάστῳ κατὰ τὴν πρᾶξιν αὐτοῦ» (Ματθ. 16:26-27)· «πλὴν ὁ Υἱὸς τοῦ ἀνθρώπου ἐλθὼν ἆρα εὑρήσει τὴν [ὀρθόδοξον] πίστιν ἐπὶ τῆς γῆς;» (Λουκ. 18:8).
Ἐκ τῆς Γραμματείας τῆς Ἱερᾶς Συνόδου
Ἀθήνα, 9/22-9-2018
+Ἁγίων Θεοπατόρων Ἰωακεὶμ καὶ Ἄννης