Πέμπτη 19 Σεπτεμβρίου 2019
Οι αποφάσεις της Υπουργού Παιδείας για την απαλοιφή του Θρησκεύματος και της Ιθαγένειας
Σχόλιο ιστολογίου:
Βιάζεται πολύ η Υπουργός Παιδείας να αφαιρέσει το Θρήσκευμα και την Ιθαγένεια
από τους τίτλους των μαθητών των ελληνικών σχολείων.
Με ανακοίνωσή του το Υπουργείο
Παιδείας έδωσε πριν λίγο στη δημοσιότητα τις "Αποφάσεις του ΥΠ.Π.Ε.Θ. για την
απαλοιφή του Θρησκεύματος και της Ιθαγένειας από τους Απολυτήριους Τίτλους
Γυμνασίων, ΓΕΛ, Μουσικών Γυμνασίων - ΓΕΛ, Καλλιτεχνικών Γυμνασίων - ΓΕΛ και
Γυμνασίων - ΓΕΛ Διαπολιτισμικής Εκπαίδευσης". Χαρακτηριστικό της βιασύνης ότι
ακόμη και η συντομογραφία του Υπουργείου (ΥΠΑΙΘ) γράφεται λανθασμένα όπως ήταν
στην προηγούμενη κυβέρνηση (ΥΠ.Π.Ε.Θ.).
Επί της ουσίας με μία λιτή
διάταξη η Υπουργός Νίκη Κεραμέως απαλείφει το Θρήσκευμα και την Ιθαγένεια. Στα
λαμβανόμενα υπόψη από την Υπουργό που προτάσσονται των αποφάσεων της υπάρχει και
η με αρ. 37/17-09-2019 Πράξη του Δ.Σ. του Ινστιτούτου Εκπαιδευτικής Πολιτικής
(Ι.Ε.Π.) η οποία ωστόσο δεν έχει δοθεί στη δημοσιότητα.
ΔΕΙΤΕ ΤΙΣ ΑΠΟΦΑΣΕΙΣ ΟΠΩΣ
ΔΗΜΟΣΙΕΥΟΝΤΑΙ ΣΤΗΝ ΙΣΤΟΣΕΛΙΔΑ ΤΟΥ ΥΠΟΥΡΓΕΙΟΥ
Οι
αποφάσεις του ΥΠ.Π.Ε.Θ. για την απαλοιφή του Θρησκεύματος και της Ιθαγένειας από
τους Απολυτήριους Τίτλους Γυμνασίων, ΓΕΛ, Μουσικών Γυμνασίων - ΓΕΛ,
Καλλιτεχνικών Γυμνασίων - ΓΕΛ και Γυμνασίων - ΓΕΛ Διαπολιτισμικής
Εκπαίδευσης
Αναμένεται
η δημοσίευση στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως των παρακάτω
αποφάσεων
Ο πρ. Φλωρίνης Χρυσόστομος ως άνθρωπος
Πολύ δύσκολο είναι να ξεχάση κανείς μια μορφή, σαν την μορφή του Μητροπολίτου Χρυσοστόμου. Έχει επιβληθή εις τας ψυχάς όσων τον εγνώρισαν και έχει αφίσει ανεξίτηλον την σφραγίδα της προσωπικότητός του επ’ αυτών.
Που ευρίσκεται όμως το θεμέλιον της δυνάμεως αυτής και ποία η πηγή της λαμπράς αυτής ακτινοβολίας του ανδρός; Η μόρφωσίς του ήτο πολύπλευρος και διεκρίνετο διά το βάθος της. Όσοι ηυτύχησαν να ακούσουν κηρύγματά του ή να μελετήσουν έργα του θα δύναται να διαβεβαιώσουν, ότι ο Μητροπολίτης Χρυσόστομος είχε κατορθώσει να συνδυάση εις μία οργανικήν ενότητα το βάθος του στοχασμού, το ύψος των νοημάτων, την χάριν του λόγου, την απλότητα των εκφράσεων. Η μόρφωσις διά τον Χρυσόστομον δεν είχε την μορφήν μερικών (πολλών ή ολίγων) γνώσεων, τοποθετημένων όπως τα βιβλία εις πλουσίαν βιβλιοθήκην. Ήτο το πνευματικόν πλαίσιον μιάς ζωής πειθαρχημένης εις την ιεραρχίαν των αξιών και αντλούσης τους ζωτικούς αυτής χυμούς από τα αστείρευτα και ανεξάντλητα βάθη της νοήσεως, της νοήσεως όμως που κατηυγάσθη από το ανέσπερον μεγαλείον του Χριστιανισμού!
Και δι’ αυτόν ακριβώς τον λόγον από την εν γένει συμπεριφοράν του αειμνήστου Γέροντος έλιπε αυτή η εξεζητημένη κομψότης των «μορφωμένων», που τους καθιστά αποκρουστικούς διά τας μικρολόγους σχολαστικότητας και απαισίους διά την έπαρσιν εκ της «μορφώσεως».
Ο αλησμόνητος Επίσκοπος είχε μετουσιώσει όλην την μόρφωσιν, την τεραστίαν και πολυποίκιλον εις ένα μοναδικόν και ιδεώδη ανθρωπισμόν.
Και αυτό ακριβώς αποτελεί την ιδιάζουσαν σφραγίδα της προσωπικότητός του. Ο Μητροπολίτης Χρυσόστομος υπήρξε άνθρωπος, «κατ’ εικόνα και ομοίωσιν» του τελειοτάτου προτύπου.
Άνθρωπος! Πόσον δύσκολον πράγμα να είσαι άνθρωπος! Ο μεταστάς εχάρισε εις την κοινωνίαν την δυνατότητα αυτήν και ανεκούφισε ευρύτατον κύκλον με τον ευγενικόν ανθρωπισμόν του.
Αλλ’ ας δούμε μερικάς λεπτομερείας του υπερόχου εκείνου ανθρωπισμού, μερικάς πτυχάς της αγίας εκείνης ψτχής, όσας η βαθυτάτη μετριοφροσύνη του επέτρεψε να θαυμάσωμεν.
Απλότης! Και όταν λειτουργούσε και όταν ωμίλει και όταν συνεζήτει τον διέκρινε η κορωνίς των ανθρωπιστικών προσόντων, η απλότης. Τον ενθυμούμαι εις το γραφικόν του καναπεδάκι παρά την επί την Κυψέλην οικίαν του με το καλογερικό του σκουφάκι. Μόνο που έβλεπα το άγιο εκείνο Γεροντάκι εγέμιζε η ψυχή μου από πνευματική ικανοποίησι. Σε άκουγε∙ σε άκουγε μάλιστα με προσοχή, με ενδιαφέρον. Και αυτό δεν το έκανε από «συγκατάβασι» στην πνευματική σου πτωχεία, αλλά από ανθρωπιστική κατανόησι, από ειλικρινή σεβασμό στον άνθρωπο, στον οιονδήποτε άνθρωπο!
Δεν προσπαθούσε να σε παρασύρη με την άποψίν του, γιατί δεν σε θεωρούσε κατώτερό του. Σου ωμίλει με την μεγαλειώδη εκείνην δημοκρατικήν απλότητα, που εκπηγάζει από την πραγματικήν πνευματικήν αριστοκρατίαν, και σε άφινε ελεύθερον να λάβης θέσιν.
Ενθυμούμαι ότι κάποιο Πάσχα είχον κατά νούν να μεταβώ εις Άγιον Όρος να εορτάσω εκεί. Μίαν ημέρα λοιπόν της Βαϊφόρου με εκάλεσεν εις το γραφείον του ο άγιος και νεανικός κατά το ψυχικόν σθένος Γέρων, και μεταξύ μας διημείφθη ο εξής περίπου, διάλογος.
-Έμαθα ότι πρόκειται να μεταβήτε εις Άγιον Όρος!
-Μάλιστα.
-Θα μου επιτρέψετε να σας πω την γνώμην μου και μετά να αποφασίσετε ότι νομίζετε ορθόν.
-Ευχαρίστως να την ακούσω, Πανιερώτατε.
-Το Πάσχα είναι εορτή οικογενειακής χαράς. Η σύζυγός σας δεν σας υπανδρεύθη, διά να εξασφαλίση μόνον την συντήρησίν της και τα εκ της εργασίας σας αγαθά∙ έχει την ηθικήν και δικαίαν αξίωσιν να συναπολαβάνη μαζύ σας τας αγίας ημέρας των χριστιανικών εορτών. Αυτό δε κυρίως συνιστά σύνδεσμον του γάμου.
Μη στηρίζεσθε εις την συγκατάθεσίν της διά να αδικήσετε ,ίαν ευγενική γυναίκα και μη συσσωρεύετε νεφίδρια εις τον ουρανόν του οικογενειακού σας βίου. Εκτός όμως αυτού έχετε υποχρέωσιν και έναντι των εκκλησιασμάτων, τα οποία ζητούν τας ημέρας αυτάς από τους εργάτας της Εκκλησίας μίαν ομιλίαν.
Ας μη ζητούμεν λοιπόν αυτά που μας ευχαριστούν, αλλά αυτά που επιβάλλονται.
-Πανιερώτατε, είμαι πρόθυμος να εκτελέσω την εντολήν σας.
-Σας παρακαλώ, δεν δίδω εντολάς∙ την γνώμην μου εκθέτω και σεις ελευθέρως αποφασίσατε.
Παρεθέσαμεν αυτόν τον διάλογον διά να γίνη γνωστή η υπεροχή του ως ανθρώπου. Δεν ήτο «Δεσπότης», με «αξιώσεις» και «απαιτήσεις»∙ δι’ αυτό και δεν προσπαθούσε να δεσμεύση τον άλλον∙ περιέργως όμως τον έπειθε!
Παρ’ όλη την μορφωτικήν του και ηθικήν του υπεροχήν, δεν έζη το αμαρτωλόν εκείνο βίωμα της διαστολής του από τους υπολοίπους θνητούς. Με άλλους λόγους δεν εθεώρει τον εαυτόν του υπέρτερον ουδενός, ούτε ως προς τας γνώσεις, ούτε ως προς την ηθικήν, παρ’ όλον δε ότι ήτο καθαρά και αγνή φύσις δεν τον διέκρινε η αδυναμία των τοιούτων φύσεων, ο εγωισμός. Διατί; Διότι ήτο άνθρωπος!
Ουδέποτε ηθέλησε να σχολιάση λάθη γραμματικά, συντακτικά, εκφραστικά των υφισταμένων του, ή να σατυρίση δηκτικώς τας ελλείψεις των άλλων. Οσάκις διέβλεπε λάθη, εφ’ όσον μεν αυτά δεν μετέβαλον το νόημα του κειμένου τα άφινε, διά να μη θίξη τον συνεργάτην του∙ εφ’ όσον πάλιν μετέβαλον το νόημα προσεπάθει να κατευθύνη τούτον εις την ανεύρεσιν του λάθους, ώστε να μη φανή ότι διορθώνει τον άλλον.
Έθετε υπό την κρίσιν άλλων, κατωτέρων της μορφώσεώς του και των γνώσεών του, διάφορα έγγραφά του, έργα του, ουχί κατά λόγον ταπεινοφανούς φιλαρεσκείας, αλλά κατά λόγον ειλικρινούς εκτιμήσεως της κρίσεως των συνανθρώπων του.
Ποτέ δεν εσχολίασε συνάνθρωπόν του δυσμενώς, δι’ οιονδήποτε ελάττωμα.
Το εσωτερικόν δε αυτό ανθρωπιστικόν φρόνημα απετύπωσε εις το πρόσωπόν του μιάν γλυκυτάτην ευπροσηγορίαν. Ένα αγνόν μειδίαμα ήνθει εις τα χείλη του και η φυσιογνωμία του εν γένει σου ενέπνεε τον σεβασμόν χωρίς να σε τρομάζη. Πτωχός, διότι εστάθη πάντοτε ανώτερος των χρημάτων, δεν ηρνείτο να ανακουφίση υλικώς τους έχοντας ανάγκην.
Εσέβετο την συνείδησιν των συνανθρώπων του∙ δι’ αυτό επαγρύπνει και επί των λεπτομερειών ακόμη της ζωής του, διά να μη σκανδαλίση τινα των ελαχίστων.
Κάποτε μετέβη εις Αίγινα, εις έν μικρόν Μοναστηράκι. Εις το δωμάτιον λοιπόν, που του παρεχώρησαν να αναπαυθή, υπήρχε εν ακόμη κρεββάτι και ένα ζεύγος παντόφλες. Παρεκάλεσε να απομακρυνθούν τα αντικείμενα, αυτά από το δωμάτιον! Διατί; Διότι ήτο άνθρωπος, και εσέβετο την συνείδησιν των συνανθρώπων του.
Θα πρέπει να θεωρούνται ευτυχείς όσοι καθ’ οιονδήποτε τρόπον συνεδέθηκαν μαζί του. Το καύχημα των δε αυτό ασφαλώς είναι ο ευγενέστερος τίτλος τιμής διά την ζωήν των.
Και τούτο διότι ο Άγιος πρώην Φλωρίνης δεν ήτο μόνον ο ενάρετος Αρχιερεύς ο περινούστατος διανοούμενος, ο ευφραδέστατος ρήτωρ, ο αγνός άγιος, ο ακαταγώνιστος μαχητής∙ αλλ’ ήτο προ παντός ο άνθρωπος. Και τοιούτοι άνθρωποι είναι φαινόμενα, διαφεύγοντα την αρχήν της συχνότητος. Και τοιούτον φαινόμενον ανθρώπου υπήρξε ο επιζών εις τας ψυχάς μας ως ιδέα και σύμβολον και πτερυγίζων μεταξύ μας ως αθάνατος και μακαρία ψυχή, ο αείμνηστος Πρόεδρος της Εκκλησίας Γ.Ο.Χ. Χρυσόστομος.
Τις οίδε πότε άλλοτε η ανθρωπότης θα συναντήση το τοιούτον φαινόμενον!
Το παράπονον του παραλύτου είναι και παράπονον της κοινωνίας «Κύριε άνθρωπον ουκ έχω».
Και το παράπονον αυτό θα εξέρχεται πλέον βαρυκάρδιον από τα στήθη όσων εγνώρισαν τον άνδρα, διότι η απώλεια του «ανθρώπου» καθιστά σκληροτέραν την πραγματικότητα της ελλείψεως ανθρώπων!
Δ.Μ. Μπατιστάτος
Η Φωνή της Ορθοδοξίας, φυλ. Της 12.9. ‘55
Πηγή: «Ο ΣΥΓΧΡΟΝΟΣ ΟΜΟΛΟΓΗΤΗΣ ΤΗΣ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑΣ»
ΣΤΑΥΡΟΥ ΚΑΡΑΜΗΤΣΟΥ θεολόγου-καθηγητού
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ
Σοβαροί προβληματισμοί γύρω από την συνάντηση του Πατριάρχη Βαρθολομαίου και του Ουκρανού Ουνίτη Σεβτσούκ στο Βατικανό
Σοβαροί προβληματισμοί γύρω από την συνάντηση του Πατριάρχη Βαρθολομαίου και του Ουκρανού Ουνίτη Σεβτσούκ στο Βατικανό.
Matfey Shaheen
Η επίσημη ιστοσελίδα της «Ουκρανικής Ελληνόρυθμης Καθολικής Εκκλησίας – (ΟΕΚΕ)» αναφέρει ότι ο Πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως Βαρθολομαίος συναντήθηκε με τον ηγέτη της (Ουνιτικής) ΟΕΚΕ κατά την διάρκεια επισκέψεώς του στο Βατικανό. Η συνάντηση διοργανώθηκε από το Ποντιφικό Συμβούλιο για την Προώθηση της Χριστιανικής Ενότητας.
Ο Πατρ. Βαρθολομαίος και ο Σβιατοσλάβ Σεβτσούκ συζήτησαν για την κατάσταση στην Ουκρανία, και ειδικότερα τις «οικουμενικές σχέσεις» μεταξύ των Ουνιτών και της σχισματικής «Ορθόδοξης Εκκλησίας της Ουκρανίας – (ΟΕΟ)», η οποία δημιουργήθηκε από τον Πατρ. Βαρθολομαίο και σήμερα δεν αναγνωρίζεται από καμία άλλη Ορθόδοξη Εκκλησία εκτός από το Πατριαρχείο Κωνσταντινουπόλεως.
Κατά την διάρκεια της συνάντησης, ο Σβιατοσλάβ εξέφρασε στον Πατρ. Βαρθολομαίο την ελπίδα ότι «με την χορήγηση αυτοκεφαλίας, ο οικουμενικός διάλογος με την Ορθόδοξη Εκκλησία της Ουκρανίας θα αναβαθμιστεί σε ένα υψηλότερο ποιοτικά επίπεδο. Από την ιστορική αυτή στιγμή της ανακήρυξης αυτοκεφαλίας της ΟΕΟ, ο κύριος συνομιλητής στον οικουμενικό διάλογο για την ΟΕΚΕ δεν είναι πλέον η Ρωσική Ορθόδοξη Εκκλησία, αλλά η τοπική Ορθόδοξη Εκκλησία στην Ουκρανία».
Βεβαίως από κανονικής άποψης και στα μάτια των Ορθοδόξων Εκκλησιών παγκοσμίως, από τις αρχές της δεκαετίας του 1990 υπάρχει μία ανεξάρτητη Εκκλησία στην Ουκρανία με πιστούς Ουκρανούς ιεράρχες και κληρικούς οι οποίοι ποιμαίνουν τους πιστούς της Ουκρανίας.
Όπως επισημάνθηκε άλλωστε λεπτομερώς από εμπειρογνώμονες, το καθεστώς αυτονομίας της Ουκρανικής Ορθόδοξης Εκκλησίας απολαμβάνει στην πραγματικότητα περισσότερες ελευθερίες απ’ ότι το αποκαλούμενο «αυτοκέφαλο» της μη αναγνωρισμένης σχισματικής ΟΕΟ· σε τέτοιο βαθμό μάλιστα ώστε ακόμη και ο Μακαριώτατος Μητροπολίτης Κιέβου και Πάσης Ουκρανίας Ονούφριος, γνωστός για τις ήπιες τοποθετήσεις του, να πει ότι οι σχισματικοί έλαβαν τόμο σκλαβιάς και όχι αυτοκεφαλίας.
Τονίσθηκε από ειδικούς ότι η αυτόνομη Ουκρανική Ορθόδοξη Εκκλησία έχει περισσότερες ελευθερίες και από αυτές που παραχώρησε η Κωνσταντινούπολη στην Εκκλησία της Ελλάδος όταν Της έδωσε αυτοκεφαλία, αναφέροντας συγκεκριμένα την ανεξάρτητη αγιοκατάταξη των αγίων.
Μέσα σε αυτό το πλαίσιο διερωτάται κανείς γιατί ο Πατριάρχης Βαρθολομαίος συζητά για τις προοπτικές ενός οικουμενικού διαλόγου ανάμεσα στην φερόμενη αυτοκέφαλη ΟΕΟ και τους Ουνίτες. Αν η ΟΕΟ είναι πραγματικά αυτοκέφαλη, δεν θα συζητούσε μια άλλη Εκκλησία στη θέση της για τις δυνατότητες των δικών της διαλόγων, διότι η Εκκλησία αυτή θα είχε μηδενική επιρροή στην κυβέρνηση και τις πολιτικές μιας αυτοκέφαλης Εκκλησίας, ακόμη κι αν είναι η μήτηρ Εκκλησία.
Κατά την διάρκεια της συνάντησης, ο επικεφαλής των Ουνιτών Σεβτσούκ πρότεινε επίσης να δημιουργήσει ο Πατρ. Βαρθολομαίος μια μεικτή επιτροπή Ορθοδόξων και Ουνιτών για να «δώσει νέα ώθηση στον οικουμενικό διάλογο».
Ο Πατρ. Βαρθολομαίος εξήγησε τα βήματά που ακολούθησε για την «χορήγηση αυτοκεφαλίας» στην ΟΕΟ, κάτι το οποίο θα πρέπει να ήταν συναρπαστικό για τους Ουνίτες, εάν λάβουμε υπόψη ότι για τους ίδιους τους Ορθοδόξους τούτη η διαδικασία ήταν ακατανόητη.
Ο επικεφαλής των Ουνιτών εξέφρασε την «χαρά» του που τα μέλη της «Κιεβινής Εκκλησίας θυμούνται ότι η Μήτηρ Εκκλησία τους είναι η Κωνσταντινούπολη».
Ο Πατρ. Βαρθολομαίος τότε επαίνεσε την «ανοικτότητα της Ουκρανικής Ελληνόρυθμης Καθολικής Εκκλησίας προς την οικουμενική κοινωνία». Αξίζει ίσως να σημειωθεί ότι ο ίδιος ο Πατρ. Βαρθολομαίος αποφοίτησε από το Ποντιφικό Ινστιτούτο Ανατολικών Σπουδών του Γρηγοριανού Πανεπιστημίου Ρώμης και στηρίζει τον οικουμενικό διάλογο.
Το OrthoChristian ανέφερε νωρίτερα ότι ο η ηγέτης της σχισματικής ΟΕΟ Επιφάνιος, κάλεσε τους «Ορθόδοξους» να συνεργαστούν με τους Ουνίτες για τα «εθνικά συμφέροντα».
Όλα αυτά εγείρουν σοβαρά ζητήματα, αλλά το πιο ανησυχητικό είναι το γεγονός ότι οι Ουνίτες ήταν ιστορικά ανάμεσα στους μεγαλύτερους διώκτες της Ορθοδοξίας, ειδικά στην Ουκρανία, και επίσης ότι σήμερα εμπλέκονται σε μεγάλο βαθμό στους διωγμούς και στις επιθέσεις εναντίον των πιστών της Ουκρανικής Εκκλησίας.
Η πιθανή συνεργασία τους με τον άλλο πρωταρχικό διώκτη της Ορθοδοξίας στην Ουκρανία -την σχισματική ΟΕΟ- δημιουργεί μία τρομακτική εικόνα. Για παράδειγμα, μέλη της ΟΕΟ (του Επιφάνιου) τέλεσαν κηδεία μαζί με Ουνίτες σε πραγματικά μέλη των SS, έχοντας από πίσω τους μία βλάσφημη εικόνα της Θεοτόκου με στρατιώτες που φορούν ναζιστικές στολές. Οι σχισματικοί και αιρετικοί «κληρικοί» σχολίασαν ότι θεωρούν ότι τα μέλη των SS είναι ήδη άγιοι.
Τοιχογραφία σε ναό της σχισματικής ΟΕΟ που αναγνώρισε η Κωνσταντινούπολη, απεικονίζει την Θεοτόκο μαζί με στρατιώτες που φορούν την Γερμανική Ναζιστική στολή.
[σ.σ. Η βλάσφημη εικόνα της Θεοτόκου με τους Γερμανούς Ναζί στρατιώτες φαίνεται και σε ΑΥΤΟ το βίντεο που κάνουν την τελετή. Η τοιχογραφία αυτή φαίνεται καλά στο 0.26 του βίντεο]
Ο «κλήρος» των Ουνιτών έχει τελέσει συχνά μνημόσυνα για τους Ναζί με τιμητικά αγήματα που φορούν ναζιστικές στολές. Υπήρξε επίσης ένα περιστατικό όταν ένας υψηλόβαθμος Ουνίτης «ιερέας» δόξαζε τους συνεργάτες των Ναζί στον Β Παγκόσμιο Πόλεμο και προέτρεπε σε τρομοκρατία και δολοφονίες.
Υπήρξε επίσης και μια άλλη τρομακτική στιγμή όταν ο διαβόητος Ουνίτης «ιερέας» Νικολάι Μεντίνσκι [Nikolai Medinsky] επιτέθηκε σε ηλικιωμένες Ορθόδοξες γυναίκες την ώρα που άρπαζε μία εκκλησία στην πόλη Κολομία [Kolomyya]. Αυτός και οι συνάδελφοί του Ελληνόρυθμοι Καθολικοί «ιερείς» εκείνη την ώρα έλεγαν: «Δεν θα σας πετάξουμε ψίχουλα Μοσχοβίτικα γουρούνια. Είστε βιομάζα χωρίς δικαιώματα. Δεν θα πάρουμε μόνο αυτήν την εκκλησία από εσάς, θα τα πάρουμε όλα. Θα σας πετάξουμε έξω από την γη μας και από την Λαύρα των Σπηλαίων!»
Η Ένωση Ορθόδοξων Δημοσιογράφων δημιούργησε στην αγγλική γλώσσα ένα Youtube βίντεο για τις επιθέσεις των Ουνιτών κατά των Ορθοδόξων.
Ο Ουκρανός Πρωτοπρεσβύτερος π. Ροστισλάβ Γιαρίμα (Rostislav Yarema), Διδάκτωρ Θεολογίας από την Λβιβ -Δυτική Ουκρανία, γράφει, ότι το 1990 υπήρχαν 2,639 ενορίες της Ρωσικής Ορθόδοξης Εκκλησίας στην Γαλικία (Δυτική Ουκρανία) και από το 1990 έως το 1997 οι Ουνίτες άρπαξαν γύρω στις 2,000 ενορίες. Περίπου 1,000 από αυτές τις ενορίες ήταν μόνο στην Επαρχία Λβιβ.
Συνεπώς προκαλεί ανησυχία το ότι ο Πατρ. Βαρθολομαίος συναντήθηκε με τον ηγέτη των μεγαλύτερων διωκτών της Ορθοδοξίας στην Ουκρανία και συζήτησε μαζί του την εξέλιξη του οικουμενικού διαλόγου.
Οι δύο ηγέτες χαιρέτησαν θερμά ο ένας τον άλλον και αντάλλαξαν δώρα. Ο ηγέτης των Ουνιτών δώρισε στον πατριάρχη ένα πιστό αντίγραφο του Ευαγγελίου της Γαλικίας και ο Πατρ. Βαρθολομαίος δώρισε στον Ουνίτη ένα ιστορικό αναμνηστικό σήμα από την επίσκεψη του Πάπα Βενέδικτου του XVI στην Κωνσταντινούπολη το 2006.
Υπενθυμίζουμε ότι ο επικεφαλής της Ουνιτικής «εκκλησίας» Σβιατοσλάβ Σεβτσούκ δήλωσε ότι ο απώτερος στόχος των Ουνιτών και των σχισματικών είναι να δημιουργήσουν ένα ενιαίο πατριαρχείο, το οποίο θα είναι συνδεδεμένο με την Ρώμη και την Κωνσταντινούπολη. «Δεν είναι ουτοπική σκέψη, όπως λένε κάποιοι. Ο στόχος του οικουμενικού κινήματος είναι αυτός», δήλωσε ο Σεβτσούκ.
...………………………………………………..
Μετάφραση Φαίη.Τας Θύρας Τας Θύρας
Συνάντηση του Ουνίτη Αρχιεπισκόπου Ουκρανίας με τον Οικουμενικό Πατριάρχη
Του Αιμίλιου
Πολυγένη
Συνάντηση με τον
Επικεφαλής των Ελληνο-καθολικών (Ουνίτης) της Ουκρανίας Αρχιεπίσκοπο Σβιατοσλάβ,
είχε το απόγευμα της Δευτέρας 16 Σεπτεμβρίου ο Οικουμενικός Πατριάρχης κ.
Βαρθολομαίος.
Η συνάντηση του
Αρχιεπισκόπου με τον Πατριάρχη, πραγματοποιήθηκε στο Μέγαρο Σάντα Μαρία όπου
διαμένει ο Πάπας Φραγκίσκος.
Σύμφωνα με το γραφείο
ενημερώσεως του Ουνίτη Αρχιεπισκόπου, οι δύο πλευρές συζήτησαν την κατάσταση
στην Ουκρανία και τις Οικουμενικές σχέσεις μεταξύ των Εκκλησιών.
Η συνάντηση ξεκίνησε με
ανταλλαγή δώρων όπου ο κ. Σβιατοσλάβ, προσέφερε στον Οικουμενικό Πατριάρχη ένα
αντίγραφο του αρχαιότερου σλαβικού χειρόγραφου Ευαγγελίου του 1144.
Από την πλευρά του ο
Οικουμενικός Πατριάρχης προσέφερε στον Μακαριώτατο μια έκδοση για την ιστορία
του Πατριαρχείου, και ένα ιστορικό μετάλλιο που εκδόθηκε σε ανάμνηση της
επισκέψεως του Πάπα Βενέδικτου στο Φανάρι το 2006.
Κατά τη διάρκεια της
συνάντησης ο Ουνίτης Αρχιεπίσκοπος, εξέφρασε την ελπίδα και την επιθυμία του ότι
"με την εκχώρηση της Αυτοκεφαλίας ο οικουμενικός διάλογος με την Ορθόδοξη
Εκκλησία της Ουκρανίας θα αυξηθεί σε ποιοτικά υψηλότερο επίπεδο. Από αυτή την
ιστορική στιγμή η διακήρυξη της αυτοκεφαλίας ως κύριος συνομιλητής στον
οικουμενικό διάλογο για την Ελληνοκαθολική Εκκλησία της Ουκρανίας δεν είναι
πλέον η Ρωσική Ορθόδοξη Εκκλησία, αλλά η τοπική Ορθόδοξη Εκκλησία στην
Ουκρανία".
"Όσον αφορά τον
οικουμενικό διάλογο με την Ορθόδοξη Εκκλησία, οι Ανατολικές Καθολικές Εκκλησίες
προσφέρουν νέα στοιχεία για την κατανόηση του πρωτείου του Επισκόπου της Ρώμης
και της συνοδικότητας. Ταυτόχρονα, οι Ανατολικές Καθολικές Εκκλησίες, προτείνουν
στην Ρωμαιοκαθολική Εκκλησία νέες μορφές της διακονίας του Πέτρου" - πρόσθεσε ο
Αρχιεπίσκοπος Σβιατοσλάβ.
Επίσης ο Ουνίτης
Αρχιεπίσκοπος πρότεινε στον Οικουμενικό Πατριάρχη Βαρθολομαίο, την δημιουργία
μιας Μικτής Επιτροπής της Ορθοδόξου Εκκλησίας και των Ανατολικών Καθολικών
Εκκλησιών ώστε "να δοθεί να ώθηση στον οικουμενικό διάλογο".
Από την πλευρά του ο
Οικουμενικός Πατριάρχης αναφέρθηκε στα βήματα που οδήγησαν στην εκχώρηση της
Αυτοκεφαλίας, ενώ επαίνεσε την Ελληνοκαθολική Εκκλησία για το άνοιγμα στην
οικουμενική επικοινωνία.
Τέλος ο Αρχιεπίσκοπος
Σβιατοσλάβ αφού ευχαρίστησε τον Πατριάρχη για την δεύτερη συνάντησή τους,
εξέφρασε την χαρά του για το γεγονός ότι τα παιδιά της Εκκλησίας του Κιέβου
θυμούνται ότι η Μητέρα Εκκλησία τους είναι η Εκκλησία της αρχαίας
Κωνσταντινούπολης.
ΚΥΡΙΑΚΗ 9/22-9-2019: ΠΑΡΑΚΛΗΣΗ ΣΤΟΝ ΑΓΙΟ ΙΩΑΝΝΗ ΜΑΞΙΜΟΒΙΤΣ
KAI ΠΑΛΙΝ ''ΔΩΡΑ''.......
ΔΩΡΕΑ ΤΕΜΑΧΙΟΥ ΛΕΙΨΑΝΟΥ ΤΗΣ ΑΓΙΑΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ ΑΠΟ ΤΟΝ ΚΑΡΔΙΝΑΛΙΟ ANGELO DE DONATI ΣΤΟΝ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΟ ΠΑΤΡΙΑΡΧΗ
Επιμέλεια Ιωάννης Λότσιος
Στο τέλος της ακολουθίας του εσπερινού στην ελληνική ορθόδοξη Εκκλησία του Αγίου Θεοδώρου στο Παλάτι κατά τον οποίο χοροστάτησε η Α.Θ. Παναγιότης ο Οικουμενικός Πατριάρχης κ.κ. Βαρθολομαίος, ο Καρδινάλιος Angelo De Donatis παρέδωσε τεμάχιο Ιερού Λειψάνου της Αγίας Κυριακής, μιας Ρωμαίας μάρτυρα του 3ουαιώνα.
Η Αγία Κυριακή που συνέλεξε το Ιερό Λείψανο του Αγίου Λορέντζο και το έθαψε στο στρατόπεδο του Βεράνου. Σήμερα τα λείψανα του αγίου φυλάσσονται στην Εκκλησία της Παναγίας Santa Maria στο Portico στο Campitelli. Όπως δήλωσε και ο εφημέριος της άνω εκκλησίας πατέρ Davide Carbonaro, ο Οικουμενικός πατριάρχης είναι αντάξιος της δωρεάς της Αγίας Κυριακής, μια πράξη που υπενθυμίζει την ορθόδοξη παράδοση και όσες εκκλησίες είναι αφιερωμένες στην Αγία.