Τετάρτη 6 Μαΐου 2020

Μέρος της πολιτικής διαθήκης του Πετρόμπεη Μαυρομιχάλη - Περί Καποδίστρια


Εδώ και αρκετές ημέρες, γίνεται ένας έντονος διάλογος, μέσω αντιπαραθέσεων, περί του Καποδίστρια. Ξεκίνησε με το κλείσιμο των Εκκλησιών, και σήμερα φτάνουμε σε διάφορες πτυχές του ζητήματος. Δεν θα ασχοληθούμε λεπτομερώς, διότι η θέση η δική μας δεν μας επιτρέπει την ''αγιοποίηση'', ούτε της πολιτικής, ούτε και των πολιτικών. Δεν μας ενδιαφέρει η πολιτική, ειδικά στα ζητήματα της Εκκλησίας. Γνωρίζουμε και τις ευεργεσίες του Καποδίστρια αλλά και τα λάθη του.

Θα δημοσιεύσουμε ένα κείμενο το οποίο μας κέντρισε το ενδιαφέρον, δια τον λόγο ότι υπάρχει δημοσιευμένη αλλά όχι ολόκληρη όπως εδώ. Ομιλούμε για την επιστολή του απόστρατου υποστράτηγου Γεώργιου Μαυρομιχάλη που αποτελεί μέρος της διαθήκης του Πετρόμπεη Μαυρομιχάλη: 







ΠΗΓΗ: «Νέα Ημέρα» της Τεργέστης, 28 Μαρτίου 1903

ΜΝΗΜΗ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΜΕΓΑΛΟΜΑΡΤΥΡΟΣ ΓΕΩΡΓΙΟΥ ΤΟΥ ΤΡΟΠΑΙΟΦΟΡΟΥ (Π.Ε)

(ΦΩΤΟ ΑΠΟ ΠΑΛΑΙΟΤΕΡΗ ΕΠΙΣΚΕΨΗ ΜΑΣ ΣΤΟΥΣ ΑΓΙΟΥΣ ΤΟΠΟΥΣ)





Τι ''κρίμα'' που ο Ἀγιος δεν υποτάχθηκε στον ''Αυτοκράτορα'' της εποχής του - όπως διάφοροι ''σύγχρονοι'' - κάνοντας ''υπακοή'' στις εντολές του!

Διαβάζουμε ότι:

«Από την εποχή του αυτοκράτορα Δεκίου μέχρι την εποχή που ανέβηκε στον θρόνο ο Διοκλητιανός, το 283 μ.χ., η Χριστιανική Εκκλησία μεγάλωσε πάρα πολύ, γιατί επικρατούσε ειρήνη. Οι Χριστιανοί πήραν πολλές δημόσιες θέσεις, έκτισαν πολλούς και μεγάλους ναούς, διάφορα σχολεία και οργάνωσαν την διοίκηση και τη διαχείριση των εκκλησιών και της φιλανθρωπίας.
Ο Διοκλητιανός αρχικά εργάστηκε για την οργάνωση του κράτους του. Προσέλαβε στρατηγούς για βοηθούς του που τους ονόμασε αυτοκράτορες και Καίσσαρες κι αφού πέτυχε να υποτάξει τους εχθρούς του κράτους και να σταθεροποιήσει τα σύνορα του, στράφηκε στα εσωτερικά ζητήματα. Δυστυχώς, στράφηκε εναντίον της Χριστιανικής Θρησκείας για να ανορθώσει την ειδωλολατρία. Γι' αυτό το λόγο λοιπόν, κάλεσε τους βοηθούς του Καίσσαρες το 303 μ.χ. και τους στρατηγούς στην πρωτεύουσα του ανατολικού Ρωμαϊκού κράτους σε τρεις γενικές συγκεντρώσεις. Ανάμεσα τους βρισκότανε και ο 28χρονος Γεώργιος, που διακρίθηκε πολλές φορές στους πολέμους.
Συγκεντρώθηκαν λοιπόν όλοι, για να πάρουν αποφάσεις για την εξόντωση και τον αφανισμό της Χριστιανικής πίστης. Πρώτος μίλησε ο Διοκλητιανός και επέβαλε σε όλους ν' αναλάβουν τον εξοντωτικό αγώνα εναντίον του Χριστιανισμού. Όλοι υποσχέθηκαν ότι θα καταβάλουν κάθε προσπάθεια, για να εξαλείψουν την Χριστιανική Θρησκεία από το Ρωμαϊκό κράτος. Τότε ο γενναίος Γεώργιος σηκώθηκε και είπε: «Γιατί, βασιλιά και άρχοντες, θέλετε να χυθεί αίμα δίκαιο και άγιο και να εξαναγκάσετε τους Χριστιανούς να προσκυνούν και να λατρεύουν τα είδωλα»; Και διακήρυξε την αλήθεια της Χριστιανικής Θρησκείας και την Θεότητα του Χριστού.
Μόλις τέλειωσε, όλοι συγχυστήκανε μ' αυτή την ομολογία του και προσπάθησαν να τον πείσουν να μετανοήσει για όσα είπε, καταπραΰνοντας έτσι και τον Διοκλητιανό. Αλλά ο Γεώργιος ήταν σταθερός και με θάρρος διακήρυσσε την Χριστιανική του πίστη.
Οργισμένος ο Διοκλητιανός διέταξε να τον κλείσουν στην φυλακή κα να του περισφίγξουν τα πόδια στο ξύλο και αφού τον ξαπλώσουν ανάσκελα, να βάλουν πάνω στο στήθος του μεγάλη και βαριά πέτρα.
Το άλλο πρωί ο Διοκλητιανός διέταξε να του παρουσιάσουν τον Γεώργιο για να τον ανακρίνει . Και πάλι αυτός έμεινε ακλόνητος στην ομολογία του και παρ' όλες τις κολακείες και τις υποσχέσεις του αυτοκράτορα διακήρυττε την πίστη του και μιλούσε για τους ουράνιους θησαυρούς. Ο Διοκλητιανός οργίστηκε από τα λόγια του και διέταξε τους δήμιους να δέσουν τον Άγιο σε ένα μεγάλο τροχό για να κομματιαστεί το σώμα του. Μάλιστα ειρωνεύτηκε την ανδρεία του Αγίου και τον κάλεσε να προσκυνήσει τα είδωλα. Ο Γεώργιος ευχαρίστησε τον Θεό που τον αξίωνε να δοκιμαστεί και δέχτηκε με ευχαρίστησε να υποστεί το φοβερό αυτό μαρτύριο, που χώριζε σε μικρά λεπτά κομμάτια ολόκληρο το σώμα του, επειδή γύρω γύρω από τον τροχό υπήρχαν μπηγμένα κοφτερά σίδερα, που μοιάζανε με μαχαίρια. Πραγματικά μόλις ο τροχός κινήθηκε τα κοφτερά σίδερα άρχισαν να κόβουν το σώμα του. Τότε ακούστηκε μια φωνή από τον ουρανό που έλεγε : «Μη φοβάσαι, Γεώργιε, γιατί εγώ είμαι μαζί σου» και αμέσως ένας άγγελος ελευθέρωσε τον Άγιο, λύνοντας τον από τον τροχό και θεραπεύτηκε όλο το καταπληγωμένο σώμα του».


Η ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΣΤΟ ΣΥΝΑΞΑΡΙ ΤΟΥ....

ΤΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΤΟΥΣ ΕΙΝΑΙ Ο ΧΡΙΣΤΟΣ


Ἂν σήμερα οἱ σαλιοφοβικοὶ σᾶς ζαλίζουν μὲ τὴ μικροβιοφοβία τους (οἱ ἴδιοι ποὺ 2 μῆνες πρὶν ἔτρωγαν ἄφοβα ἀπὸ τὶς κοινὲς ἀριστερὲς σαλάτες δίχως νὰ ζητᾶν πιστοποιητικὸ ὑγείας, καὶ ἔκαναν τὰ μυκονιάτικα πάρτυ τους), καὶ θὰ κάνουν ὅ,τι μποροῦν γιὰ νὰ ἀπαγορευτεῖ ἡ θεία κοινωνία, παλιότερα ἄρχιζαν τὶς κοινωνιολογίες τῆς πλάκας. Παλιότερα, δὲν ἐννοῶ μόνο τὸν Πορφύριο, ἕνα τάχα περισπούδαστο κείμενο τοῦ ὁποίου παραθέτω, ἀλλὰ καὶ σύγχρονούς μας ποὺ ἐπαναλάμβαναν τὸν Πορφύριο ἐν γνώσει ἢ ἐν ἀγνοίᾳ τους. Ὁ Πορφύριος, ἐστὲτ πλατωνικός, δὲν μπορεῖ νὰ καταλάβει ὅτι ἡ ὕλη ἁγιάζεται, γιατὶ στὴν πλατωνικὴ-πλωτινικὴ φιλοσοφία ἡ ὕλη εἶναι κακό. Δὲν ἀνέχεται ὁ Θεὸς νὰ  λαμβάνει σχῆμα ἀνθρώπινο, καὶ τοῦ σηκώνεται ἡ τρίχα κάγκελο. Δὲν εἶναι ὁ «κανιβαλισμὸς» τὸ πρόβλημά του. 2.000 χρόνια τώρα, τὸ πρόβλημά τους εἶναι ὁ Χριστός.


Έγραφε στὸ ἔργο ΚΑΤΑ ΧΡΙΣΤΙΑΝΩΝ:

«Πολυσυζητημένη εἶναι ἐκείνη ἡ φράση τοῦ διδασκάλου [= τοῦ Χριστοῦ] ποὺ λέει «Ἂν δὲ φᾶτε τὴ σάρκα μου καὶ δὲν πιεῖτε τὸ αἷμα μου, δὲν μπορεῖτε νὰ ἔχετε ζωὴ μέσα σας». Αὐτὸ δηλαδὴ δὲν εἶναι πραγματικὰ κτηνῶδες καὶ παράλογο, ἀλλὰ πιὸ παράλογο ἀπ’ ὅλους τοὺς παραλογισμοὺς καὶ πιὸ κτηνῶδες ἀπ’ ὅλες τὶς κτηνωδίες, νὰ δοκιμάζει ὁ ἄνθρωπος ἀνθρώπινη σάρκα καὶ νὰ πίνει τὸ αἷμα μελῶν τῆς φυλῆς του καὶ τοῦ γένους του, καὶ κάνοντας αὐτὸ νὰ ἔχει αἰώνια ζωή. Ποιὰν ἄλλη ἄθλια καινοτομία σκέπτεστε νὰ φέρετε, περισσότερο ἀνίερη ἀπὸ αὐτὴ τὴ μιαρὴ πράξη; Δὲν ἀντέχεις νὰ τὸ ἀκοῦς –δὲν ἐννοῶ τὴν ἴδια τὴν πράξη ἀλλὰ οὔτε κἂν τὴ μνεία τοῦ ἀνόσιου καὶ ξενικοῦ αὐτοῦ νεοτερισμοῦ. Οὔτε κἂν τὰ φαντάσματα των Ἐρινυῶν δὲν ἀποκάλυψαν ποτὲ κάτι τέτοιο σὲ κείνους ποὺ ἀκολουθοῦσαν ἕναν ἐξωπραγματικὸ τρόπο ζωῆς … Τὸ δεῖπνο τοῦ Θυέστη, μιὰ φορὰ κι ἕναν καιρό, ὀφειλόταν στὴ λύπη ποὺ ἤθελε νὰ τοῦ προκαλέσει ὁ ἀδερφός του […] Μέσα σὲ εἰρηνικὴ ζωὴ ὅμως κανεὶς ποτὲ δὲν ἑτοίμασε τέτοιο τραπέζι οὔτε κανεὶς πῆρε ἀπὸ δάσκαλο τέτοιο ἀπεχθὲς μάθημα. Ἀκόμα κι ἂν δεῖς τὶς ἱστορικὲς πηγὲς γιὰ τὴ Σκυθία, ἂν μελετήσεις τοὺς Μακρόβιους Αἰθίοπες ἢ ταξιδέψεις στὸν Ὠκεανὸ ποὺ ζώνει τὴ γῆ, θ’ ἀκούσεις γιὰ ἀνθρώπους ποὺ τρῶνε ψεῖρες καὶ ρίζες, ποὺ τρέφονται μὲ Ἑρπετὰ καὶ ποντίκια ἀλλὰ ἀπέχουν ἐντελῶς ἀπὸ τὴ βρώση ἀνθρώπινης σάρκας. Τί ἐννοεῖ λοιπὸν ὁ λόγος αὐτός; Ακόμη καὶ ἄν, ἀλληγορικὰ ἑρμηνευόμενος, ἔχει κάποια πιὸ μυστικὴ καὶ ὠφέλιμη ἔννοια, ὡστόσο ἡ ὀσμὴ τῆς φράσης, ποὺ χώνεται μέσα μας ὅταν τὴν ἀκοῦμε, ἐξαχρειώνει τὴν ψυχὴ καὶ τὴν ταράζει μὲ τὸ ἀηδιαστικό της περιεχόμενο, ἐνῶ καταστρέφει ὁλόκληρη τὴ μυστικὴ σημασία καὶ κάνει τὸν ἄνθρωπο να]πέφτει σὲ σκοτοδίνη μὲ τὴ συμφορὰ ποὺ περιγράφει. Οὔτε κἂν τῶν ἄλογων ζώων ἡ φύση δὲν ἀντέχει τέτοια πράξη ποτέ, ἀκόμα καὶ μέσα σὲ σκληρὴ καὶ ἀβάσταχτη πείνα –ποτὲ ὁ σκύλος δὲν θὰ βάλει στὸ στόμα του σάρκα σκύλου […] Ἔχω τὴ γνώμη, συνεπῶς, ὅτι ὁ Μάρκος, ὁ Λουκᾶς ἀλλὰ καὶ ὁ Ματθαῖος ἀκόμη δὲν κατέγραψαν τὸν λόγο αὐτόν».


ΟΙ ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΤΟΥ ΣΥΝΕΡΓΑΤΗ ΜΑΣ, ΑΔΕΛΦΟΥ ΕΝ ΧΡΙΣΤΩ, ΚΑΙ ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΤΟΥ ΤΟΥ ΙΣΤΟΛΟΓΙΟΥ ''ΚΡΥΦΟ ΣΧΟΛΕΙΟ'' ΣΕ ΗΛΕΚΤΡΟΝΙΚΗ ΜΟΡΦΗ


ΟΣΑ ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΜΟΝΟ ΣΕ ΗΛΕΚΤΡΟΝΙΚΗ ΜΟΡΦΗ 
(ΚΑΘΩΣ ΚΑΙ ΟΣΑ ΕΧΟΥΝ ΕΞΑΝΤΛΗΘΕΙ ΣΕ ΕΝΤΥΠΗ):


Νικολάου Μάννη, Το Αντιοχειανό Σχίσμα, Αθήνα, 2014
(πατήστε εδώ)

Νικολάου Μάννη, Διπλούς Πέλεκυς κατά του Γρηγοριανού Ημερολογίου, Αθήνα, 2015
(πατήστε εδώ)

Νικολάου Μάννη, Ελληνική Ασπίς κατά του Γρηγοριανού Ημερολογίου, Αθήνα, 2016
(πατήστε εδώ)

Ακολουθία του Αγίου Ιερομάρτυρος και Ομολογητού Αθανασίου του εν Βρέστη (επιμέλεια εκδόσεως Νικολάου Μάννη - Αριστείδου Αράπη), Αθήνα, 2016
(πατήστε εδώ)

Πατριάρχου Κυρίλλου του Λουκάρεως (επιμέλεια εκδόσεως Νικολάου Μάννη), Κατά Λατίνων (Α΄), Αθήνα, 2017
(πατήστε εδώ)


Νικολάου Μάννη, Ορός της αλήθειας, Αθήνα, 2017
(πατήστε εδώ)

Οσίου Μελετίου του Ομολογητού (επιμέλεια εκδόσεως Νικολάου Μάννη), Κατ᾿ Ιταλών, Αθήνα, 2019
(πατήστε εδώ)


ΟΣΑ ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΚΑΙ ΣΕ ΗΛΕΚΤΡΟΝΙΚΗ ΚΑΙ ΣΕ ΕΝΤΥΠΗ ΜΟΡΦΗ:

Νικολάου Μάννη, Φωνή μου προς Κύριον (μουσικό), Αθήνα, 2015
(πατήστε εδώ)


Αγίου πρ. Φλωρίνης Χρυσοστόμου (επιμέλεια εκδόσεως Νικολάου Μάννη), Η Ορθοδοξία Κυρίλλου του Λουκάρεως, Αθήνα, 2016
(πατήστε εδώ)

Αλλήλοις αποκαλυπτόμενοι - Αλλήλοις αποκαλύπτοντες. Αλληλογραφία δύο φίλων: πατρός Γεωργίου Μεταλληνού - πατρός Θεοδωρήτου Μαύρου (επιμέλεια εκδόσεως Νικολάου Μάννη), Αθήνα, 2017
(πατήστε εδώ)

Νικολάου Μάννη, Εκκλησιαστικά κείμενα, Αθήνα, 2018
(πατήστε εδώ)

ΠΡΟΣΕΧΩΣ ΝΕΕΣ ΕΚΔΟΣΕΙΣ




Σύμβολα που οικειοποιούνται οι Μασώνοι


Είχαμε αναφέρει εδώ, ότι σε κάθε θρησκεία, αρχαία και μη, συναντούμε παρόμοια σύμβολα αλλά με διαφορετική σημασία. Και τούτο είναι λογικό, διότι το κάθε σύμβολο χρησιμοποιείται ανάλογα με τις πεποιθήσεις εδώ και χιλιάδες έτη, οπότε δίνεται και η ανάλογη σημασία. Θα ασχοληθούμε με διάφορα σύμβολα που οικειοποιούνται οι Μασώνοι αλλά και οι υπόλοιπες θρησκείες, διότι υπάρχουν διάφοροι αδελφοί που όταν βλέπουν τα σύμβολα αυτά σε κάποιο Χριστιανικό Ναό ή οπουδήποτε αλλού, νομίζουν ότι δεσπόζει δήθεν η Μασωνία.

Στην προηγούμενη ανάρτηση, είχαμε αναλύσει το σύμβολο του Παντεπόπτη οφθαλμού, οπότε δεν θα το επαναλάβουμε.


1. Δικέφαλος αετός

ΟΙ ΦΩΤΟ ΑΠΟ ΙΣΤΟΣΕΛΙΔΑ ΜΑΣΟΝΙΚΗ




Βλέπουμε ότι χρησιμοποιούν τον Βυζαντινό δικέφαλο αετό. Στην Χριστιανική Πίστη πιστεύουμε ότι όλοι γνωρίζουν τι συμβολίζει, οπότε εμείς θα δούμε τι συμβολίζει στις υπόλοιπες θρησκείες.



 2. Τρίγωνο




ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ


ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ