Τετάρτη 13 Μαΐου 2020
Υπό κράτηση ο Επίσκοπος Νίκσιτς κι άλλοι 7 Ιερείς
Κράτηση για 72 ώρες επεβλήθη στον Επίσκοπος Νίκσιτς και Βουδίμλιε κ. Ιωαννίκιο, και σε άλλους 7 Ιερείς, οι οποίοι προσήχθησαν στο τμήμα μετά τη Λιτανεία του αγίου Βασιλείου στην πόλη Νίκσιτς.
Η λιτανεία πραγματοποιήθηκε προεξάρχοντος του Μητροπολίτου Μαυροβουνίου και Παραθαλασσίας, κ. Αμφιλοχίου, με πλήθος κόσμου να ακολουθεί.
Η παρουσία εκατοντάδων ανθρώπων προκάλεσε την άμεση αντίδραση των αρχών οι οποίες επέδωσαν κλήση στον Επίσκοπο Ιωαννίκιο και σε άλλους ιερείς, και προσπάθησαν (όπως αναφέρεται στη σχετική ανακοίνωση της Μητροπόλεως) να τους σύρουν βιαίως στο Κέντρο Ασφαλείας.
Ο Επίσκοπος πήγε στο κέντρο ασφαλείας με πόδια συνοδευόμενος από έναν ιερέα.
Ο Επίσκοπος πήγε στο κέντρο ασφαλείας με πόδια συνοδευόμενος από έναν ιερέα.
«Η πρόθεση της αστυνομίας ήταν να ταπεινώσει τον Επίσκοπο» αναφέρει η ανακοίνωση σχολιάζοντας τον τρόπο με τον οποίον επιχειρήθηκε να προσαχθεί στο τμήμα.
«Εάν εσείς μας συλλαμβάνετε εν ονόματι όλου αυτού του λαού που ήρθε στην Λιτανεία, τότε όλα είναι εντάξει» είπε ο Επίσκοπος στους αστυνομικούς και πρόσθεσε: «Δεν έχω κανένα πρόβλημα με αυτό. Με πιάνει ντροπή μερικές φορές που είμαι ελεύθερος που δεν είμαι στην φυλακή, λαμβάνοντας υπόψη τα όλα που συμβαίνουν. Μας συλλαμβάνετε την νύχτα σαν να είμαστε μαφιόζοι, κακούργοι, ενώ η χώρα μας είναι γεμάτοι μαφία, γιατί δεν πηγαίνετε να ψάξετε αυτούς;»
Αρχικά ο Ιεράρχης, ζήτησε να του δοθεί προθεσμία προκειμένου να μεταβεί στο τμήμα την επόμενη ημέρα, ωστόσο προκειμένου να αποφευχθούν επεισόδια, καθώς δεκάδες άνθρωποι διαμαρτύρονταν , αποφάσισε να μεταβεί μόνοw του στην αστυνομία
«Εμείς είχαμε αποφασίσει να κάνουμε λιτανεία μόνο γύρω από τον ναό, όμως όταν είδαμε τον λαό δεν μπορούσαμε να κάνουμε διαφορετικά. Ο κόσμος το ήθελε. Εμείς καταλαβαίνουμε και στηρίζουμε τα μέτρα κατά του κορωνοϊού. Το πόσο νόμιμα είναι ή όχι, αλλά υπάρχουν. Επαναλαμβάνω ότι εμείς καταλαβαίνουμε τα πάντα. Ωστόσο, μερικοί άνθρωποι, δεν καταλαβαίνουν πόσο σημαντική είναι η λιτανεία του Αγίου Βασιλείου του Θαυματουργού για τους πολίτες της πόλεως Νίκσιτς και όχι μόνο» δήλωσε ο Επίσκοπος Ιωαννίκιος.
Δεκάδες άνθρωποι παρέμειναν έξω από το τμήμα ψάλλοντας και ζητώντας να σταματήσει ο διωγμός της Ορθοδοξίας
Αξίζει, πάντως, να σημειωθεί ότι αυτή τη φορά οι αρχές δεν στράφηκαν εναντίον του Μητροπολίτη Μαυροβουνίου και Παραθαλασσίας κ. Αμφιλόχιου.
Παρακολουθείστε τη χθεσινή λιτανεία
ΤΟ ΠΑΓΚΟΣΜΙΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ ΤΩΝ ''ΕΚΚΛΗΣΙΩΝ'' ΚΑΛΕΙ ΣΤΙΣ 14 ΤΟΥ ΜΑΗ ΓΙΑ ΠΡΟΣΕΥΧΗ!
 |
«Ο καθένας, από όπου κι αν βρίσκεται και σύμφωνα με τις διδασκαλίες της θρησκείας ή της πίστης του, πρέπει να παρακαλέσει τον Θεό να άρει αυτή την πανδημία από εμάς και ολόκληρο τον κόσμο, για να μας σώσει από αυτήν την αντιξοότητα».
ΣΗΜΕΙΩΣΙΣ ''ΕΝ ΤΟΥΤΩ ΝΙΚΑ'': Γιὰ ἄλλη μιὰ φορὰ, νὰ τονίσουμε τὴν ἄχρηστη ἵδρυση τοῦ λεγομένου Παγκοσμίου Συμβουλίου τῶν δῆθεν ''Ἐκκλησιῶν''! Στοὺς διωγμοὺς ἀνύπαρκτο ὅπως πάντα! Τί ὄφελος λοιπὸν ἔχει ἡ Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία ὅταν συμμετέχει (μάλιστα εἶναι καὶ ἰδρυτικὸ μέλος), σαὐτῆν τὴν πανσπερμία αἱρέσεων;
World Council of Churches (WCC) acting general secretary Rev. Prof. Dr Ioan Sauca invites all member Churches to observe a global prayer day on 14 May 2020. The joint initiative with the members of the Higher Committee of Human Fraternity, of which the WCC is part, is calling for “prayer and supplication” to God for an end to the COVID-19 pandemic.
In calling for worldwide prayer, the committee stated in the invitation: “Each one, from wherever they are and according to the teachings of their religion, or faith, should implore God to lift this pandemic off us and the entire world, to rescue us all from this adversity.” The committee’s call also emphasizes the importance of asking God “to inspire scientists to find a cure that can turn back this disease, and to save the whole world from the health, economic, and human repercussions of this serious pandemic.” The committee is suggesting a day “for fasting, works of mercy, prayers, and supplications for the good of all humanity.” The Higher Committee of Human Fraternity was established last year as a concrete response to the Document on Human Fraternity signed in Abu Dhabi, February 2019.
The Ecumenical Patriarchate has also been invited to join in prayer by the Higher Committee of Human Fraternity and agreed to do so. The Ecumenical Patriarchate calls all his children all over the world to pray especially on Thursday, 14 May, for overcoming the crisis, for treating patients, to strengthen the doctors, nurses, volunteers and all those involved in this sacred endeavor. Last February the “International Commission on Human Fraternity” invited His All-Holiness to the anniversary conference organized in Abu Dhabi. In his speech, the Patriarch highlighted the important role that religions can play in promoting in world peace and respect for human dignity, in a spirit of solidarity and the preservation of fundamental freedoms.
Μοντέρνα ...Εικονομαχία με την σφραγίδα των Οικουμενιστών!
Μητρόπολη Γερμανίας Εκκλησία Αγίου Δημητρίου στο Άαχεν!
"Τόση αλλοτρίωση ,προστασία των πιστών
από τον ...κοροϊδο-ιό ..."
«Τῷ μὴ ἀσπαζομένῳ τὰς ἁγίας εἰκόνας, ἀνάθεμα».
Όρος Πίστεως Αγίας εβδόμης Οικουμενικής Συνόδου Απόσπασμα εκ των πρακτικών της Ζ΄ Οικουμενικής Συνόδου
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ
Εθελοντική εγκατάσταση εφαρμογών ανίχνευσης στα κινητά, προτείνει προς το παρόν η Κομισιόν για το άνοιγμα των συνόρων
"Τα κράτη μέλη, με την υποστήριξη της Επιτροπής, συμφώνησαν σε κατευθυντήριες γραμμές για τη διασφάλιση της διασυνοριακής διαλειτουργικότητας μεταξύ των εφαρμογών ανίχνευσης, έτσι ώστε οι πολίτες να μπορούν να προειδοποιούνται για πιθανή μόλυνση με κοροναϊό όταν ταξιδεύουν στην ΕΕ. Αυτό θα καθοδηγήσει τους προγραμματιστές, που συνεργάζονται με τις εθνικές υγειονομικές αρχές. Τέτοιες εφαρμογές ανίχνευσης πρέπει να είναι εθελοντικές, διαφανείς, προσωρινές, με ασφαλή τρόπο, χρησιμοποιώντας ανώνυμα δεδομένα και πρέπει να βασίζονται στην τεχνολογία Bluetooth και να είναι διαλειτουργικές διασυνοριακά, καθώς και μεταξύ λειτουργικών συστημάτων. Η διαλειτουργικότητα είναι ζωτικής σημασίας: οι πολίτες της ΕΕ πρέπει να είναι σε θέση να λαμβάνουν ειδοποιήσεις για πιθανή μόλυνση με ασφαλή και προστατευμένο τρόπο, οπουδήποτε και αν βρίσκονται στην ΕΕ, και οποιαδήποτε εφαρμογή χρησιμοποιούν. Η Επιτροπή υποστηρίζει τα κράτη μέλη στην εξεύρεση της σωστής λύσης, σύμφωνα με τις αρχές που ορίζονται στην εργαλειοθήκη της ΕΕ και τις οδηγίες της Επιτροπής για την προστασία των δεδομένων".
«Έχουμε ένα εμβόλιο που λειτουργεί εδώ και αιώνες!»
Της πανηγυρικής Θείας Λειτουργίας για την εορτή του Αγίου Βασιλείου του Όστρογκ στην Άνω Μονή της ομώνυμης περιοχής προεξήρχε σήμερα ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Μαυροβουνίου και Παραθαλασσίας, Αμφιλόχιος. Ιδιαιτέρως ευχάριστο -πέραν της ίδιας της Θείας Λειτουργίας- ήταν το γεγονός ότι η αστυνομία σήμερα το πρωί δεν σταμάτησε τους πιστούς, που πήγαν να προσκυνήσουν τα ιερά λείψανα του Αγίου Βασιλείου.
Στο ιεραποστολικό κήρυγμα μετά την ανάγνωση του Ευαγγελίου, ο Μητροπολίτης Αμφιλόχιος είπε ότι θα είναι σίγουρα καλό να βρουν οι επιστήμονες ένα εμβόλιο κατά του ιού, αλλά, μέχρι να βρεθεί αυτό το εμβόλιο, υπάρχει ο Άγιος Βασίλειος – ένα εμβόλιο που λειτουργεί εδώ και αιώνες!
«Η δύναμη του Χριστού είναι το καλύτερο εμβόλιο για τη θεραπεία όλων των ιών, τόσο πνευματικών, ψυχικών όσο και σωματικών», δήλωσε ο Μητροπολίτης του Μαυροβουνίου και συνέχισε: «Η δύναμη αυτή στο Όστρογκ διαχέεται εδώ και 350 χρόνια μέσω των λειψάνων και μέσω του θαυμάσιου και θαυμαστού επιτεύγματος και της θυσίας του Αγίου Πατέρα Βασιλείου.
Και χιλιάδες και εκατοντάδες χιλιάδες άνθρωποι μαζεύονται για να αγγίξουν τα «ρούχα» του Χριστού. Και τα «ρούχα» Του είναι, επίσης, τα λείψανα του Αγίου Βασιλείου. Συγκεντρώνονται για να τα αγγίξουν, για να επουλωθούν από τις ψυχικές και σωματικές τους παθήσεις και ασθένειες. Είναι καλό για τους επιστήμονες να βρουν ένα εμβόλιο που θα θεραπεύσει αυτόν τον ιό που έχει μολύνει ανθρώπους και έθνη στην εποχή μας, αλλά μέχρι να βρεθεί αυτό το εμβόλιο, εδώ βρίσκεται ένα εμβόλιο που λειτουργεί εδώ και αιώνες».
Πρόσθεσε δε ότι αισθάνεται και βλέπει πως αυτός ο ιός θεραπεύεται επίσης από τη δράση της δύναμης του Θεού και του Αγίου Βασιλείου.
«Αλλά, επίσης, για να θεραπευτούν ακόμη πιο φαύλοι ιοί, που κυβερνούν τους ανθρώπους εδώ, σε αυτόν τον κόσμο, όπως ο ιός του μίσους, το καλύτερο εμβόλιο είναι αυτή η ιερή ημέρα και αυτά τα ιερά λείψανα του Αγίου Βασιλείου. Είθε ο Θεός να θεραπεύσει όλους τους ιούς, ειδικά τον ιό του αδελφικού μίσους και τις αδελφικές δυστυχίες», δήλωσε ο Σεβασμιώτατος, αναφερόμενος βέβαια στο πρόβλημα που ταλανίζει το Μαυροβούνιο μετά από τη διάλυση της Γιουγκοσλαβίας.
«Ο Θεός θα επιτρέψει να ανοίξουν ξανά τα σύνορα, όταν ανοίγονται τα σύνορα μεταξύ των ανθρώπινων καρδιών. Διότι, ο Θεός επέτρεψε σε αυτούς τους ιούς να μην χωρίσουν τους ανθρώπους (εννοεί με εχθροπραξίες). Ο Θεός επέτρεψε τους ιούς, έτσι ώστε οι άνθρωποι να συσχετίζονται μεταξύ τους με αγάπη, αδελφική αγάπη και ευσέβεια, αγάπη που αποκαλύφθηκε σε ανθρώπους και δόθηκε στο πρόσωπο του Χριστού του Θεού, θεραπευτή όλων των ιών, συμπεριλαμβανομένου αυτού του ιού».
Μετά τη Θεία Κοινωνία, ο Μητροπολίτης Αμφιλόχιος ευχήθηκε σε όλους όσους συγκεντρώθηκαν να έχουν τη χάρη των λειψάνων του Αγίου και να κοινωνούν το Σώμα και το Αίμα του Ιησού Χριστού για την υγεία και τη σωτηρία τους.
«Ο άρτος της ζωής κατεβαίνει από τον ουρανό και όποιος τον τρώει δεν θα πεθάνει, αλλά θα ζήσει για πάντα. Είθε ο Θεός να ευλογεί όλους όσους κοινωνούν», κατέληξε ο Μητροπολίτης Αμφιλόχιος.
Λίγα λόγια για τον Άγιο Βασίλειο
Ο Άγιος Βασίλειος Οστρόσκι γεννήθηκε στο χωριό Mrkonjići, Popovo Polje στην Ερζεγοβίνη. Όταν μεγάλωσε, πήγε στο μοναστήρι Trebinje της Κοίμησης της Υπεραγίας Θεοτόκου και έγινε μοναχός εκεί. Ως μοναχός, σύντομα έγινε γνωστός για την ασκητική του ζωή και αργότερα εξελέγη Αρχιεπίσκοπος. Ως Αρχιεπίσκοπος, έζησε στο μοναστήρι του Tvrdoš και από εκεί μύησε τους πιστούς στην Ορθοδοξία, προστατεύοντάς τους από τις τουρκικές εχθροπραξίες, αλλά και την πονηρία των Λατίνων. Όταν οι Τούρκοι κατέστρεψαν τον Tvrdoš, ο Βασίλειος μετακόμισε στο μοναστήρι του Ostrog, όπου συνέχισε την επικίνδυνη ασκητική του ζωή, με πολλές και θερμές προσευχές και συνεχή φροντίδα για τους πιστούς.
Αναπαύθηκε εν Κυρίω το 1671, και τα θαυματουργά και θεραπευτικά του λείψανα και ο τάφος του διατηρούνται μέχρι σήμερα στην περιοχή. Τόσο οι Χριστιανοί όσο και οι Μουσουλμάνοι πιστεύουν στη θεραπευτική τους δύναμη.
ΤΕΤΑΡΤΗ ΤΗΣ ΜΕΣΟΠΕΝΤΗΚΟΣΤΗΣ
«Ἑορτάζουμε τήν ἑορτή αὐτή λόγω τῆς τιμῆς τῶν μεγάλων δύο ἑορτῶν, δηλαδή τοῦ Πάσχα καί τῆς Πεντηκοστῆς, ἐπειδή ἡ Μεσοπεντηκοστή ἑνώνει καί συνδέει καί τίς δύο. Ὡς ἑξῆς ἔχουν τά πράγματα: Μετά τό ὑπερφυές θαῦμα πού ἐνήργησε ὁ Χριστός στόν παράλυτο, οἱ Ἰουδαῖοι σκανδαλιζόμενοι δῆθεν χάριν τοῦ Σαββάτου (διότι Σάββατο έγινε τό θαῦμα), ζητοῦσαν νά τόν σκοτώσουν. Καταφεύγει λοιπόν στή Γαλιλαία καί ζώντας στά ἐκεῖ ὄρη πραγματοποιεῖ τό μεγάλο θαῦμα, κατά τό ὁποῖο μέ πέντε ἄρτους καί δύο ἰχθύες τρέφει πέντε χιλιάδες ἄνδρες, χωρίς νά ληφθοῦν ὑπόψη οἱ γυναῖκες καί τά παιδιά. Μετέπειτα, ὅταν ἔφτασε ἡ Σκηνοπηγία (μεγάλη κι αὐτή ἑορτή γιά τούς Ἰουδαίους), ἀνεβαίνει στά Ἱεροσόλυμα, ὅπου κινεῖτο κρυφά. Περί τό μέσο τῆς ἑορτῆς, ἀνέβηκε στό ἱερό καί δίδασκε, μέ ἀποτέλεσμα οἱ πάντες νά ἐκπλήττονται ἀπό τή διδασκαλία Του. Μέ φθόνο δέ ἔλεγαν γι’ Αὐτόν: Πῶς αὐτός γνωρίζει γράμματα ἐνῶ δέν τά ἔχει μάθει; Ὁ Χριστός βεβαίως ὡς ὁ νέος (δεύτερος) Ἀδάμ γνωρίζει (τά πάντα), ὅπως ἄλλωστε καί ὁ πρῶτος ἐκεῖνος (Ἀδάμ) πού ἦταν γεμᾶτος ἀπό κάθε σοφία, ἀλλά κι ἐπειδή ὁ Χριστός εἶναι Θεός. Γόγγυζαν λοιπόν ὅλοι καί ἡ διάθεσή τους ἦταν φονική γι’ Αὐτόν. Ὁ Χριστός ἀπό τήν ἄλλη ἐλέγχοντάς τους ὅτι δῆθεν μάχονται ὑπέρ τοῦ Σαββάτου τούς ἔλεγε: «Γιατί ζητᾶτε νά μέ σκοτώσετε;» Καί συνέχιζε σχετικά: «Ἄν ἀγωνίζεσθε γιά τόν Νόμο, γιατί τότε ὀργίζεσθε μέ ἐμένα; Ἐπειδή ἔκανα ὑγιῆ ὁλόκληρο ἄνθρωπο κατά τό Σάββατο, ὅταν ὁ ἴδιος ὁ Μωυσῆς νομοθετοῦσε νά καταλύετε αὐτό, στήν περίπτωση πού πρόκειται γιά περιτομή;» Ἀφοῦ τούς μίλησε λοιπόν ἀρκετά γιά τό θέμα αὐτό καί τούς φανέρωσε ὅτι ὁ Ἴδιος εἶναι ὁ Δοτήρας τοῦ Μωσαϊκοῦ Νόμου καί Ἴσος μέ τόν Θεό Πατέρα, δέχεται λιθοβολισμό ἀπό αὐτούς, ἰδιαιτέρως τήν τελευταία ἡμέρα, τήν πιό σημαντική, τῆς ἑορτῆς.Ἐννοεῖται ὅτι κανένας ἀπολύτως λίθος δέν Τόν ἄγγιξε, ὁπότε καί φεύγοντας ἀπό ἐκεῖ βρίσκει τόν ἐκ γενετῆς τυφλό, τόν ὁποῖο θεραπεύει δημιουργώντας του ὀφθαλμούς.
Πρέπει νά γνωρίζουμε ὅτι τρεῖς ἦσαν στούς Ἰουδαίους οἱ μεγαλύτερες ἑορτές. Πρώτη ἡ ἑορτή τοῦ Πάσχα, (ἡ ὁποία τελοῦνταν κατά τήν πρώτη τοῦ μήνα εἰς ἀνάμνηση τῆς διάβασης στήν Ἐρυθρά θάλασσα)∙ δεύτερη ἡ Πεντηκοστή, πού θύμιζε τή ζωή τους στήν ἔρημο μετά τή διάβαση τῆς Ἐρυθρᾶς (γιατί ἔζησαν στήν ἔρημο πενήντα ἡμέρες μέχρι νά λάβουν τόν Νόμο τοῦ Μωυσῆ). Κι ἀκόμη γιά νά τιμήσουν τόν ἀριθμό ἑπτά πού εἶχε μία ξεχωριστή σημασία γι’ αὐτούς∙ καί τρίτη ἑορτή, ἡ ἑορτή τῆς Σκηνοπηγίας, γιά νά τούς θυμίζει τή σκηνή πού εἶδε ὁ Μωυσῆς μέσα στή νεφέλη τοῦ Ὄρους Σινᾶ καί τήν ἔφτιαξε διά τοῦ ἀρχιτέκτονος Βεσελεήλ. Ἡ Σκηνοπηγία κρατοῦσε ἑπτά ἡμέρες καί τούς ὑπενθύμιζε ἐπίσης τή συγκομιδή τῶν καρπῶν καί τήν κατάπαυσή τους στήν ἔρημο. Τότε λοιπόν, ὅταν ἦταν σέ ἐξέλιξη ἡ συγκεκριμένη ἑορτή, στάθηκε ὁ Ἰησοῦς καί μέ μεγάλη φωνή φώναξε: «Ὅποιος διψάει, ἄς ἔρχεται κοντά μου καί νά πίνει».
Ἐπειδή λοιπόν μέ τή διδασκαλία αὐτή ὁ Χριστός ἀπέδειξε τόν ἑαυτό Του Μεσσία κι ὅτι Αὐτός ἔγινε μεσίτης καί συμφωνητής ἡμῶν τῶν ἀνθρώπων μέ τόν αἰώνιο Πατέρα Του, γιά τόν λόγο αὐτόν ἑορτάζουμε τήν ἑορτή τή σημερινή καί τήν ὀνομάζουμε Μεσοπεντηκοστή. Δηλαδή δοξολογοῦμε κατ’ αὐτήν τόν Μεσσία Χριστό καί προβάλλουμε τήν ἀξία καί σημασία ξεχωριστά τῶν δύο μεγάλων δικῶν μας ἑορτῶν, τῆς Ἀναστάσεως τοῦ Χριστοῦ καί τῆς Πεντηκοστῆς (ὡς ἐλεύσεως τοῦ Ἁγίου Πνεύματος).
Χάριν τούτου μάλιστα νομίζουμε ὅτι ἑορτάζεται μετά τήν Πεντηκοστή καί ἡ ἑορτή τῆς Σαμαρείτιδος: κι ἐκείνη ἐξηγεῖ πολλά γιά τόν Μεσσία Χριστό καί ἀναφέρεται στό νερό καί στή δίψα, ὅπως καί ἐδῶ. Διότι στήν πραγματικότητα κατά τόν Εὐαγγελιστή Ἰωάννη προτάσσεται τό θαῦμα τῆς θεραπείας τοῦ Τυφλοῦ ἀπό τό γεγονός τῆς συνάντησης τοῦ Χριστοῦ μέ τή Σαμαρείτιδα».
Ἡ λίγο ξεχασμένη καί ὑποτιμημένη ἀπό τούς Χριστιανούς τῆς ἐποχῆς μας ἑορτή τῆς Μεσοπεντηκοστῆς (ἐν ἀντιθέσει πρός τήν ἐποχή τοῦ Βυζαντίου, ὅπου προβαλλόταν μέ ἐξαίσιο τρόπο, τόσο πού θεωρεῖτο ἡ ἑορτή τῆς αὐτοκρατορίας: μέ πομπή μεγάλη πήγαινε ὁ αὐτοκράτορας ἐνδεδυμένος τά «βασιλικά» του στόν Ναό τοῦ ἀγίου Μωκίου, ὅπου τόν περίμενε ὁ Πατριάρχης, προκειμένου νά συμμετάσχουν στήν πανηγυρική θεία Λειτουργία) ἔρχεται νά μᾶς προβάλει καίρια στοιχεῖα τῆς πίστεώς μας, τά ὁποῖα χωρίς αὐτά δέν μποροῦμε νά χαρακτηριστοῦμε ὄντως χριστιανοί. Πέραν τοῦ τονισμοῦ τῆς σημασίας τῶν δύο μεγάλων ἑορτῶν πού συνδέει, τήν Ἀνάσταση καί τήν Πεντηκοστή, ἐξαγγέλλει μέ ἔντονο τρόπο τή θεότητα τοῦ Κυρίου Ἰησοῦ Χριστοῦ, ἡ ὁποία ὅμως κατανοεῖται στόν βαθμό πού ὁ ἄνθρωπος τήν ἔχει ἀποδεχθεῖ ὄχι θεωρητικά καί μακρόθεν, ἀλλά ὑπαρξιακά καί προσωπικά: δηλαδή ὅτι ὁ Κύριος ἀκριβῶς ἐπειδή εἶναι ὁ Θεός πού ἔγινε ἄνθρωπος λειτουργεῖ πιά ὡς κέντρο τῆς ζωῆς τοῦ ἀνθρώπου, πού σημαίνει ὅτι μετά Χριστόν ὁ ἄνθρωπος, ὁ πιστός ἐννοεῖται, δέν μπορεῖ νά ζήσει, νά κινηθεῖ, νά μιλήσει, νά σκεφτεῖ χωρίς νά λάβει Ἐκεῖνον ὑπόψη Του. Μέ ἄλλα λόγια, ὁ χριστιανός εἶναι (πρέπει νά εἶναι) ἕνας Χριστός μέσα στόν κόσμο καί τόν Χριστό (πρέπει νά) βλέπει στήν ὕπαρξή του κάθε ἄλλος ἄνθρωπος ἐπί τῆς γῆς. Πρόκειται γιά τήν ἀλήθεια γιά τήν ὁποία μαρτυρεῖ καί ὁ ἀπόστολος Παῦλος, ὅταν ὄχι μόνο ὁμολογεῖ ὅτι «ζεῖ ὁ Χριστός μέσα του» ὡς κέντρο τῆς ζωῆς του, ἀλλά καί ὅτι κάθε χριστιανός συνιστᾶ «μία ἐπιστολή τοῦ Χριστοῦ στόν κόσμο, πού διαβάζεται ἔτσι ἀπό τούς ἄλλους ἀνθρώπους».
Οἱ ὑμνογράφοι τῆς ἐορτῆς, καί ὁ ἅγιος Θεοφάνης ἀλλά καί ὁ ἅγιος Ἀνδρέας Κρήτης, διαρκῶς ἀναφέρονται σ’ αὐτήν τή διάσταση τῆς Μεσοπεντηκοστῆς, διότι τονίζουν ὅ,τι τονίζει καί τό ἅγιο Εὐαγγέλιο κατά τό συναξάρι: ὁ Κύριος φανερώνει τή μεσσιανικότητά Του, ἐλέγχει τούς Ἰουδαίους, καλεῖ ὅλον τόν κόσμο πού διψάει γιά ἀλήθεια νά ἔλθει κοντά Του, γιατί Ἐκεῖνος εἶναι ἡ πηγή τῆς ζωῆς καί τοῦ ζωντανοῦ νεροῦ πού ξεδιψάει τήν καρδιά καί σύνολη τήν ὕπαρξη τοῦ ἀνθρώπου. Ἐπιλέγουμε σχεδόν τυχαῖα: «Καθώς βρισκόσουν στό μέσο τοῦ ἱεροῦ, ὅταν πλησίαζε κατά ἔνθεο τρόπο τό μέσο τῆς ἑορτῆς, φώναζες δυνατά: Ὅποιος διψάει, ἄς ἔρχεται κοντά Μου καί ἄς πίνει. Διότι αὐτός πού πίνει ἀπό τά θεῖα μου νάματα, θά δεῖ ὅτι θά ἀναβλύσουν ἀπό τήν καρδιά του ποταμοί τῶν δογμάτων μου. Κι ὅποιος πιστεύει σέ μένα πού στάλθηκα ἀπό τόν Θεό Πατέρα μου, θά δοξαστεῖ μαζί μέ μένα. Γι’ αὐτό σοῦ φωνάζουμε: Δόξα Σοι, Χριστέ ὁ Θεός, γιατί πρόσφερες τά νάματα τῆς φιλανθρωπίας Σου στούς δούλους Σου πλούσια» (κάθισμα ὄρθρου). Εἶναι τά ἴδια λόγια – τό σημειώνει τό συναξάρι – πού ἀπηύθυνε ὁ Κύριος καί στή Σαμαρείτιδα γυναίκα, ἡ ὁποία ἐπειδή ἦταν καλοπροαίρετη καί πίστεψε στόν Χριστό, μεταστράφηκε καί ἔγινε ὄχι ἁπλῶς μία καλή χριστιανή, ἀλλά ἡ ἰσαπόστολος μεγαλομάρτυς ἁγία Φωτεινή – τά λόγια τοῦ Κυρίου λειτούργησαν μέσα της καταλυτικά, ἀνατρέποντας ὁλόκληρη τήν προγενέστερη ζωή της.
Τό μόνο πού ἀπαιτεῖται βεβαίως εἶναι ἡ καλή διάθεση τοῦ ἀνθρώπου: νά πιστέψει δηλαδή στόν Χριστό, ἀφήνοντας κατά μέρος «τό δικό του θέλημα», τόν δικό του ἐγωισμό. Γιατί ἀσφαλῶς αὐτό σημαίνει πίστη στόν Χριστό: Τόν παίρνω σοβαρά στή ζωή μου καί Τόν καθιστῶ μέ τή χάρη Του κέντρο τῆς ζωῆς μου. Ὁπότε τί Τοῦ προσφέρω; Τή βρωμιά τῶν ἁμαρτιῶν μου, τό χέρσο τῆς καρδιᾶς μου, προκειμένου νά τήν πλημμυρίσει μέ τήν πηγή τῶν ὑδάτων τῆς διδασκαλίας Του καί μέ τά νάματα τῶν αἱμάτων Του, ὥστε νά καταστεῖ «καταγώγιον» δικό Του καί τοῦ ἁγίου Του Πνεύματος. Ὁ οἶκος τοῦ συναξαρίου τῆς ἡμέρας εἶναι πολύ ἀποκαλυπτικός. «Τήν ψυχή μου πού ἔγινε χέρσα ἀπό τίς ἀνομίες τῶν πταισμάτων μου, κατάρδευσέ την μέ τίς ροές τῶν αἱμάτων Σου καί κάνε την καρποφόρο ἀπό ἀρετές. Γιατί ἐσύ εἶπες σέ ὅλους, πανάγιε Λόγε τοῦ Θεοῦ, νά προσέρχονται κοντά Σου καί νά ἀρύονται ὕδωρ ἀφθαρσίας, πού εἶναι τό ζωντανό νερό πού καθαρίζει τίς ἁμαρτίες ὅλων ὅσοι ὑμνοῦν τήν ἔνδοξη καί θεία Σου ἀνάσταση. Σ’ αὐτούς πού Σέ ἀναγνωρίζουν Θεό, ἀγαθέ Κύριε, παρέχεις τήν οὐράνια δύναμη τοῦ Πνεύματος πού ἦλθε ἀληθινά πάνω στούς μαθητές Σου. Διότι Ἐσύ εἶσαι ἡ πηγή τῆς ζωῆς μας».
εξ αποστάσεως Θεία Κοινωνία!!!
Δημοσιεύματα του ρωσικού τύπου αναφέρουν ότι Ιερέας της Ουκρανικής Ορθόδοξης Εκκλησίας προχώρησε σε εξ αποστάσεως Θεία Κοινωνία.
Τα δημοσιεύματα αυτά προκάλεσαν την αντίδραση του Πατριαρχείου Μόσχας, το οποίο έκανε λόγο για λειτουργική «καινοτομία».
Ο Βλαντίμιρ Λεγκόιντα, επικεφαλής του Συνοδικού Τμήματος σε θέματα σχέσεων της Εκκλησίας με την Κοινωνία και τα ΜΜΕ έγραψε στο δικό του Telegram-channel, ότι «στην Ουκρανική Ορθόδοξη Εκκλησία έκαναν λειτουργική «καινοτομία» και άρχισαν να «κοινωνούν» εξ αποστάσεως. Η όλη θλίψη και απογοήτευση είναι ότι πρωτοπόρος είναι ένας μορφωμένος πρώην ιερέας που σπούδασε στην Θεολογική Σχολή και δίδασκε στο ιερατικό Σεμινάριο, δηλαδή ένας άνθρωπος που αντιλαμβάνεται πλήρως όλη την ανοησία της επιχείρησης τούτης».
Σύμφωνα με το πρακτορείο Ria Novosti o κληρικός της Ουκρανικής Ορθόδοξης Εκκλησίας Ίγκορ Σάββα έγραψε στην ιστοσελίδα του στο Facebook για την «μοναδική εμπειρία πλήρους Λειτουργίας με μετάληψη με χρήση του προγράμματος τηλεδιασκέψεων Hangouts». Ο π. Σάββας τόνισε ότι ήταν «μια θαυμάσια και εμπνευστική λειτουργία», καθώς οι συμμετέχοντες έβαλαν μπροστά στις οθόνες των υπολογιστών το κρασί και το ψωμί και έπειτα έγινε ο αγιασμός εξ αποστάσεως και η μετάληψη.
Πηγή: ria.ru
Aπόδοση: Ιρίνα Τρασαρούκοβα
Τα δημοσιεύματα αυτά προκάλεσαν την αντίδραση του Πατριαρχείου Μόσχας, το οποίο έκανε λόγο για λειτουργική «καινοτομία».
Ο Βλαντίμιρ Λεγκόιντα, επικεφαλής του Συνοδικού Τμήματος σε θέματα σχέσεων της Εκκλησίας με την Κοινωνία και τα ΜΜΕ έγραψε στο δικό του Telegram-channel, ότι «στην Ουκρανική Ορθόδοξη Εκκλησία έκαναν λειτουργική «καινοτομία» και άρχισαν να «κοινωνούν» εξ αποστάσεως. Η όλη θλίψη και απογοήτευση είναι ότι πρωτοπόρος είναι ένας μορφωμένος πρώην ιερέας που σπούδασε στην Θεολογική Σχολή και δίδασκε στο ιερατικό Σεμινάριο, δηλαδή ένας άνθρωπος που αντιλαμβάνεται πλήρως όλη την ανοησία της επιχείρησης τούτης».
Σύμφωνα με το πρακτορείο Ria Novosti o κληρικός της Ουκρανικής Ορθόδοξης Εκκλησίας Ίγκορ Σάββα έγραψε στην ιστοσελίδα του στο Facebook για την «μοναδική εμπειρία πλήρους Λειτουργίας με μετάληψη με χρήση του προγράμματος τηλεδιασκέψεων Hangouts». Ο π. Σάββας τόνισε ότι ήταν «μια θαυμάσια και εμπνευστική λειτουργία», καθώς οι συμμετέχοντες έβαλαν μπροστά στις οθόνες των υπολογιστών το κρασί και το ψωμί και έπειτα έγινε ο αγιασμός εξ αποστάσεως και η μετάληψη.
Πηγή: ria.ru
Aπόδοση: Ιρίνα Τρασαρούκοβα
Το έργο του Ιωάννου Καντακουζηνού «Κατά Μωάμεθ λόγοι» που εξακολουθεί να είναι ανέκδοτο στην Ελλάδα!
ΣΗΜΕΙΩΣΙΣ ''ΕΝ ΤΟΥΤΩ ΝΙΚΑ'': Θα προσπαθήσουμε πρώτα ο Θεός να αναλάβουμε εμείς την απόδοση του κειμένου και την έκδοση του έργου.
Με τον τίτλο «Σαρακηνικά» και επεξηγηματικό τίτλο «Κατά Μωάμεθ φυλάρχου καί διδασκάλου Ἰσμαηλιτῶν καί Σαρακηνῶν, τοῦ ψευδοπροφήτου καί εἰσηγητοῦ τῆς αἱρέσεως αὐτῶν. Τά ὑπό τοῦ Μωάμεθ νομοθετηθέντα περί τῆς θρησκείας τῶν Τούρκων, παρεκβληθέντα ἐκ τῆς αὐτοῦ βίβλου καλουμένης Κοράν, καί εἰς αὐτά ἀντιῤῥήσεις» είναι γνωστό ένα χειρόγραφο του 18ου αιώνα…
Πρόκειται για αναγραφή όσων έγραψαν κατά Μωάμεθ.
Περιέχει πολύ ενδιαφέρουσα συναγωγή αντιρρητικών κατά των μωαμεθανών κειμένων των: Γεωργίου Φραντζή, Δωροθέου Μονεμβασίας, Ματθαίου Κιγάλα, Νεκταρίου Ιεροσολύμων, Giovanni Sagredo, Μελετίου Αθηνών, Γεωργίου Βυζαντίου του Μποζατζόγλου, Riccoldo da Monte di Croce (σε μετάφραση Δημητρίου Κυδώνη), Γερασίμου Βλάχου, Ευθυμίου Ζιγαβηνού, Ιωσήφ Βρυεννίου και Παναγιώτη Νικούσιου.
 |
| Στο χειρόγραφο του Ιω. Καντακουζηνού αναφέρεται στην φυλή Γετζουτζ Μετζουτζ. |
Συμπεριλαμβάνεται το σπουδαίο απολογητικό έργο του Βυζαντινού αυτοκράτορος και ιστορικού Ιωάννου Στ΄ Καντακουζηνού (1292-1383) «Απολογίαι» Α΄-Δ΄ και «Κατά Μωάμεθ λόγοι» Α΄-Δ΄), μεταφρασμένο σε δημώδη γλώσσα από τον Μελέτιο Συρίγο (οι Λόγοι υπάρχουν και στο πρωτότυπο).
Αυτή η μετάφρασις του Μελ. Συρίγου, εξακολουθεί ανέκδοτη μέχρι σήμερα!
Σώζεται σε τουλάχιστον 14 άλλα χειρόγραφα![1]
Κατά τα άλλα, το χειρόγραφο είναι σε χαρτί, 25-28 στίχοι ανά σελίδα, σε σχήμα 4ο, 204 x 155 χλστ., 440 φύλλα!
Επί Καντακουζηνού, στην πάμπτωχη, κατακερματισμένη και εξασθενημένη Αυτοκρατορία:
-ξέσπασε η ησυχαστική διαμάχη[2], που δίχασε τον λαό και κλήρο.
-ξέσπασε στην Κωνσταντινούπολη επιδημία πανούκλας (1347), που οδήγησε στον θάνατο, έως και τα 8/9 του πληθυσμού της Βασιλεύουσας!
-ξέσπασαν διαμάχες μεταξύ των Βενετών και Γενουατών, με πεδίο μάχης την ίδια την… Κωνσταντινούπολη! Ο – χωρίς στόλο - Ιωάννης Καντακουζηνός υπέστη οδυνηρή ναυτική ήττα από τους Γενουάτες στον Κεράτιο Κόλπο το 1349 και το 1352.
-συμμάχησε με τον Σουλεϊμάν πασά! (Οι τουρκικές ορδές έσφαξαν και λεηλάτησαν)… και το 1354, η έρημη από καταστροφικό σεισμό Καλλίπολις εποικήθηκε από Τούρκους του Σουλεϊμάν, προσκεκλημένοι του ίδιου του Καντακουζηνού, με μερική πληρωμή των πολλών χρεών της Αυτοκρατορίας! Έτσι, οι Τούρκοι πατούν για πρώτη φορά[3] με αξιώσεις την ευρωπαϊκή γη, λίγα χιλιόμετρα μακριά από την Βασιλεύουσα…
Πάντως τα λίγα χρόνια που διακυβέρνησε, κράτησε τα ηνία, και έσωσε ό,τι μπόρεσε… σε μια Αυτοκρατορία, που φαινόταν πως το τέλος της ερχόταν, αργά ή γρήγορα…
Όταν εγκατέλειψε τον αυτοκρατορικό θρόνο, έγινε μοναχός ως Ιωάσαφ, και έμεινε για έναν χρόνο με τον υιό του, στον Μυστρά, όπου και απέθανε και ετάφη (1383).
Έγραψε:
- 4τομη «Ιστορία» (εκδ. J. Pontanus, 1603 - Ludwig Schopen, Βόννη 3τόμο, 1828-1832 - ως μέρος του Corpus Scriptorum Hist. Byz. c. 1830 - J.-P. Migne, Παρίσι). Χειρόγραφό της του 1369 υπάρχει στην Biblioteca Medicea Laurenziana της Φλωρεντίας - Plut. 9,9, fol. 235v. Μεταφράστηκε και εξηγήθηκε από τον Γεώργιο Φατούρο και τον Tilman Krischer, επίσης 3 τόμο, εκδ. Anton Hiersemann, Στουτγκάρδη, 1982-2011.
- Σχόλια για τα πρώτα πέντε βιβλία στα «Ηθικά» του Αριστοτέλη.
- Αρκετές θεολογικές πραγματείες[4],
- έργο υπεράσπισης του Ησυχασμού, και,
- το παραπάνω αναφερόμενο έργο «κατά του Μωαμεθανισμού» (Migne - Patrologia Graeca λατ., τ. CLIV και ελλ. «Discours contre Mahomet», PG 154 – EB, 1911, σελ. 439. Με τον τίτλο «Christentum und Islam» / «Χριστιανισμός και Ισλάμ. Απολογητικά και πολεμικά κείμενα», εκυκλοφόρησε σε ελληνο-γερμανική έκδοση, από τον Karl Förstel (Corpus Islamo-Christianum, Series Graeca, 6), εκδ. Oros, Altenberge 2005.
ΠΗΓΕΣ: ΒΕΡΓΟΣ. Γ. Λεκάκης «Βιβλιογραφία». Γ. Λεκάκης "Κωνσταντινούπολη και Αγία Πετρούπολη". ΑΡΧΕΙΟΝ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ, 1.10.2014.
ΣΗΜΕΙΩΣΕΙΣ:
[1] Βλ. Γ. Μπάγκαβος «Ιωάννης Στ΄ Καντακουζηνός, το θεολογικό του έργο», διδ. διατριβή, Θεσσαλονίκη 2008, σελ. 76-7, σημ. 68.
Μια «πειραματική» έκδοσις του δ΄ Λόγου (βασισμένη στην Patrologia Graeca όσον αφορά το πρωτότυπο και στο εν λόγω χειρόγραφο όσον αφορά την μετάφραση του Συρίγου), εκυκλοφόρησε το 1992 από το Μορφωτικό Ίδρυμα της Εθνικής Τραπέζης (ΜΙΕΤ).
[2] Έληξε με δικαίωση του ησυχαστικού κινήματος (1349).
[3] Λίγο πριν, το 1341 στον βυζαντινό εμφύλιο πόλεμο συνήφθησαν συμμαχίες με εχθρούς του Βυζαντίου (όπως τον Στέφανο Δουσάν της Σερβίας, αλλά και τους ίδιους τους Τούρκους, τους οποίους έφεραν ως επιδιαιτητές οι ίδιοι οι Βυζαντινοί)…