Πέμπτη 24 Σεπτεμβρίου 2020

ΜΕΡΙΚΗ ΑΠΑΝΤΗΣΙΣ ΕΙΣ ΤΟ ΑΡΘΡΟ ΤΟΥ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΟΥ ΝΑΥΠΑΚΤΟΥ ΙΕΡΟΘΕΟΥ ΥΠΟ ΤΟΝ ΤΙΤΛΟ: ''Ὁ ρασοφόρος εἶναι μοναχός καί ὄχι δόκιμος''

ΣΗΜΕΙΩΣΙΣ ''ΕΝ ΤΟΥΤΩ ΝΙΚΑ'': Αντιλαμβανόμαστε τον λόγον που ο Μητροπολίτης Ναυπάκτου έγραψε αυτό το άρθρο (δείτε το εδώ), αλλά οφείλουμε να λέγουμε την καθ΄ όλη αλήθεια. Επίσης, όταν χρησιμοποιούμε το Πηδάλιον και τον Άγιο Νικόδημο, ορθό θα ήταν να ακολουθούμε καθ΄ όλα τα του Πηδαλίου και όχι να κάνουμε ''επιλεκτικές'', κατά γράμμα, ερμηνείες.  Θα επακολουθήσει η συνέχεια....


ΠΗΓΗ: NIKΟΔΗΜΟΥ ΜΙΛΑΣ'' ΤΟ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣΤΙΚΟΝ ΔΙΚΑΙΟΝ ΤΗΣ ΟΡΘΟΔΟΞΟΥ ΑΝΑΤΟΛΙΚΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ: ΣΥΝΤΑΓΕΝ ΚΑΤΑ ΤΑΣ ΓΕΝΙΚΑΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣΤΙΚΑΣ ΠΗΓΑΣ ΚΑΙ ΚΑΤΑ ΤΟΥΣ ΕΝ ΤΑΙΣ ΑΥΤΟΚΕΦΑΛΟΙΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΙΣ ΙΣΧΥΟΝΤΑΣ ΕΙΔΙΚΟΥΣ ΝΟΜΟΥΣ'' ΑΘΗΝΑΙ 1906, ΣΕΛ. 935-936

«Θα σου διηγηθώ κάτι και άκουσέ με....»


«Θα σου διηγηθώ κάτι και άκουσέ με. Θα σου διηγηθώ εκείνα, τα οποία ήκουσα και είδα·αυτά, τα οποία είπαν άνδρες σοφοί και τα οποία οι πατέρες των δεν τα απέκρυψαν από αυτούς, αλλά τους τα μετέδωσαν.
Ολόκληρος η ζωή του ασεβούς εκδαπανάται και ευρίσκεται συνεχώς υπό το κράτος της αγωνίας και της φροντίδος. Και αυτού ακόμη του ισχυρού κατά το σώμα και κατά την θέσιν αριθμημένα είναι τα έτη.
Ο φόβος, που τον συνέχει και τον κάμνει να αγωνιά, ευρίσκεται πάντοτε εις τα αυτιά του. Και όταν φαίνεται ότι έχεί πλέον ειρηνεύσει και ασφαλισθή, αιφνιδία θα εκσπάση εναντίον του η καταστροφή.
Ας μη απατά τον εαυτόν του πιστεύων ότι θα γυρίση κάποτε πίσω και θα αποφύγη το σκοτάδι της συμφοράς και οδύνης. Εχει εκδοθή εντολή και διαταγή από τον Θεόν να περιπέση εις την εξουσίαν σιδηράς μαχαίρας.
Έχει πλέον καταταχθή μεταξύ εκείνων, που έχουν ορισθή ως τροφή στους γύπας. Και ο ίδιος το γνωρίζει πλέον καλά και το φρονεί, ότι η κατάληξίς του θα είναι να γίνη πτώμα. Ημέρᾳ μαύρη και σκοτεινή θα τον συνταράξη και θα τον στροβιλίση.
Ανάγκη και θλίψις θα τον κυριεύση και θα πέση έξαφνα, όπως πίπτει ένας στρατηγός που πρωτοστατεί εις την μάχην και δεν ευρίσκει τρύπον διαφυγής.
Τούτο δέ, διότι εσήκωσε τα χέρια του εναντίον του Θεού, ύψωσε αυθάδη και αλαζονικόν τον τράχηλόν του εναντίον Κυρίου του παντοκράτορος».

(ΙΩΒ, ΙΕ΄ 17-22)


Η επική ιστορία δύο Σπαρτιατών που έκαναν τον Ξέρξη να τρέμει...

 

Όταν Ο Κολοκοτρώνης έλεγε
στους στρατιώτες του ότι,
“Οι Έλληνες και στους Θεούς ορθοί μιλούνε”
γνώριζε πολύ καλά την φάση
των δυο Σπαρτιατών!!!

Όταν οι Σπαρτιάτες επάνω στην οργή τους
θανάτωσαν τους δυο Πέρσες αγγελιοφόρους
που τους είχαν φέρει μήνυμα από τον μεγάλο Θεό
και Βασιλιά της Περσίας,
ζητώντας από τους Σπαρτιάτες
(Γη και ύδωρ)…
πετώντας τους μέσα στο βαθύ πηγάδι,
λέγοντάς τους, πάρτε και τα δυο,
και Γη και Ύδωρ.
Μετά που συνειδητοποίησαν
και τους έφυγε ο θύμος,
καταλάβαν ότι παραβιάσανε τον νόμο…
γιατί τους αγγελιοφόρους
δεν πρέπει να τους σκοτώνουν.
Τότε ζήτησε ο βασιλιάς της Σπάρτης
δυο εθελοντές να πάνε για ανταλλαγή
των δυο αγγελιοφόρων,
για να τους εκτελέσει ο Ξέρξης.
Και όλοι στρατιώτες του τριγύρω
σηκώσανε το χέρι!!!
Διάλεξε ο Λεωνίδας δυο όμορφα παληκάρια
και τα έστειλε να πάνε μπροστά στον μέγα βασιλιά
και να του εξηγήσουν ότι ήρθανε εθελοντικά
για εκτέλεση, και για αντάλλαγμα
των δυο νεκρών αγγελιοφόρων.
Όταν παρουσιάστηκαν μπροστά στον βασιλιά,
οι φρουροί του Ξέρξη,
διατάζουν τους δυο Σπαρτιάτες
να πέσουν στα γόνατα τους
και να προσκυνήσουνε τον βασιλιά…
Οι δυο σπαρτιάτες Χαμογελαστοί,
Ατρόμητοι, Αγέρωχοι
κι Όρθιοι σαν Κολόνες!!!
κοιτούσανε τους Πέρσες παράξενα
και τους θεωρούσαν σαν τρελούς,
ψυχοπαθείς και αρρώστους…
Οι φρουροί επέμεναν
και διατάζαν τους Σπαρτιάτες
να προσκυνήσουνε τον βασιλιά τους…
Οι δυο Σπαρτιάτες δεν γνώριζαν
την λέξη προσκύνημα…
ουτε το νόημα,
μα ουτε και την μέθοδο
το πως πρέπει να προσκυνούνε…
Ο διερμηνέας τους έδειξε τον τρόπο
το πως πρέπει να προσκυνήσουνε τον βασιλιά...
Οι δυο Σπαρτιάτες ξεκαρδιστήκανε στα γέλια!!!
Κι απαντώντας στον Ξέρξη λέγοντάς του,
“Βασιλιά, εμείς δεν ήρθαμε εδώ
για σε προσκυνήσουμε,
εμείς ήρθαμε εδώ για εκτέλεση”!!!

Είδε ο Ξέρξης την συμπεριφορά,
το θάρρος, την τόλμη,
και την παληκαριά
των δυο Σπαρτιατών…
και τρόμαξε…
κι όλο το σώμα του
και τα γόνατα του,
αρχίσαν να τρέμουνε από φόβο,
από οργή κι από ντροπή…
όλο το Περσικό συμβούλιο
και το στρατόπεδό πάγωσε…
Γιατί όλοι τους, περιμένανε
από τους Σπαρτιάτες
να πέσουν στα ποδιά του βασιλειά
με δάκρια, και κλάματα,
ικετεύοντας να τους χαρίσει την ζωή τους...
Αυτή η φάση, ήταν ο πρώτος
και ο μεγαλύτερος Θρίαμβος
από τους δυο Σπαρτιάτες
εναντίον των Περσών…
Ήτανε η ισχυρότερη ήττα των Περσών…
Τους σκότωσε, τους σμπαράλιασε
πνευματικά, ηθικά και ψυχικά…
Για σκέψου… δυο Σπαρτιάτες μόνο με την παρουσία τους, τραυματίσανε ένα τεράστιο στρατόπεδο…
το μεγαλύτερο της Ιστορίας!

Μεγάλος πόνος με το να γεννιέσαι
φιλότιμος Έλληνας / Ελληνίδα!!!
Φιλότιμος= Φίλος της Τιμής και της Αρετής!

Με Φιλικούς Ελληνικούς Χαιρετισμούς
από Νέα Υόρκη,

Σταύρος Σιταράς Ομηρίδης