Τρίτη 13 Απριλίου 2021
ΚΛΙΝΟΝ ΤΟ ΟΥΣ ΣΟΥ ΑΓΝΗ, ΚΑΙ ΣΩΣΟΝ ΤΟΥΣ ΘΛΙΨΕΣΙ ΒΥΘΙΖΟΜΕΝΟΥΣ ΗΜΑΣ
Επίκαιρο Άρθρο του π.Ευθυμίου Μπαρδάκα
Μπροστά στίς μεγάλες θλίψεις καί δοκιμασίες οι Χριστιανοί, ιερός κλήρος καί πιστός λαός, στήν Θεοτόκον καταφεύγουμε καί προσευχόμενοι παρακαλούμε : "Κλίνον τό ούς Σου Αγνή, καί σώσον τούς θλίψεσι βυθιζομένους ημάς".
Πλησίασε τά ώτα Σου γιά νά ακούσεις τήν δέησή μας Αγνή Υπεραγία Θεοτόκε, καί σώσε μας, καθώς βυθιζόμαστε μέσα στό πέλαγος τών δοκιμασιών καί των θλίψεων.
Με τά ίδια λόγια του Κανόνος του Ακαθίστου Ύμνου προσευχήθηκαν αμέτρητες χιλιάδες πονεμένων Χριστιανών στήν Παναγία.
Καί εμείς ως άνθρωποι θλιμμένοι καί πονεμένοι μέ τά ίδια λόγια προσευχόμαστε, ιδίως κατά τήν περίοδο της Μεγάλης Τεσσαρακοστής, πρός τήν Δέσποινά μας Θεοτόκον καί της λέμε : "Κλίνον τό ούς Σου Αγνή καί σώσον τούς θλίψεσι βυθιζομένους ημάς".
Μέ πέλαγος φουρτουνιασμένο μοιάζει η ζωή μας καί είμαστε όλοι θαλασσοδαρμένοι.
Ερχεται ο θάνατος καί αρπάζει ξαφνικά χωρίς διακρίσεις πολυαγαπημένα πρόσωπα.
Ερχεται η ασθένεια, μάς προσβάλλει καί μάς ρίχνει στό κρεββάτι του πόνου, για λίγες ημέρες, για πολλούς μήνες, πολλές φορές γιά πολλά χρόνια, ίσως καί ισόβια.
Καί άλλα κύματα μάς δέρνουν καί τραντάζουν τήν οικογενειακή μας ζωή, όπως οικονομικές δυσχέρειες, αδικίες,συκοφαντίες, ανεργεία.
Τί νά πούμε γιά τό ηθικό ναυάγιο τών παιδιών μας πάλι γιά τά κύματα των πειρασμών της αμαρτίας, πού μέ λύσα μάς κτυπούν για νά μάς βυθίσουν μέσα στό ηθικό σκοτάδι, τήν πλάνη, τό έλος της διεφθαρμένης ζωής.
Όλα αυτά καί τόσα άλλα είναι κύματα δυνατά καί μεγάλα. Μάς ταλαιπωρούν, μάς κάνουν νά κλαίμε νά τά χάνουμε. Όμως γιά νά αποφύγουμε τόν κίνδυνο του καταποντισμού, νά στρέψουμε τό βλέμμα πρός τήν Μεγάλη Μητέρα τήν Παναγία καί νά ζητήσουμε τή βοήθειά Της, τήν προστασία Της : "Κλίνον τό ούς Σου Αγνή καί σώσον τους θλίψεσι βυθιζομένους ημάς".
ΓΙΑΤΙ ΠΡΟΣ ΑΥΤΗ?
Γιατί είναι η θλιμμένη Μητέρα του Κυρίου μας. Είναι η Βασίλισσα του πόνου. Θλίβεται η Παναγία από τά παιδικά Της χρόνια. Μόλις γέννησε τόν Μονογενή Της, αναγκάζεται να φύγει σέ χώρα μακρινή. Αργότερα όταν ο Υιός Της διδάσκει τά πλήθη, βλέπει τίς δολοπλοκίες των Γραμματέων καί Φαρισαίων. Τήν θλίβει η μοχθηρία καί τό μίσος των Ιουδαίων εναντίον Του. Ακούει νά τόν κατηγορούν καί νά τόν βλασφημούν.
Τέλος βλέπει τόν Υιόν του Θεού καί Παιδί Της, Σταυρωμένο στό Γολγοθά. Τόν βλέπει αιμόφυρτο μεταξύ δύο ληστών.
Πονάει η Παναγία τόσο πολύ στή ζωή της, όσο καμία άλλη μάννα, καί γνωρίζει όσο κανείς άλλος τί σημαίνει πόνος, θλίψει, δοκιμασία.
Γι΄αυτό σπεύδει νά βοηθήσει μέ τίς πρεσβείες Της αυτούς, πού την επικαλούνται.
Σ΄αυτή καταφεύγουμε, γιατί είναι καί δική μας Μητέρα. Είναι κάθε Χριστιανός αδελφός τού Χριστού καί παιδί κατά χάριν της Θεοτόκου η οποία ως Μητέρα υπερβαίνει "κατά τήν φιλοστοργίαν καί σπλάχνα, όλας τάς φυσικάς μητέρας" κατά τόν Αγιο Νικόδημο τόν Αγιορείτη.
Μητέρα μας η Παναγία!
Τιμή καί καύχημα γιά εμάς! Έτσι μπορούμε νά της ανοίγουμε τήν καρδιά μας νά τής λέμε τίς δοκιμασίες μας καί νά της ζητάμε βοήθεια καί προστασία. Καί εκείνη θά μάς κοιτάζει μέ στοργή. Δέν θά περιφρονεί τήν παράκλησή μας σε ώρες αγωνίας καί πόνου. Θα μάς ακούει καί άς είμαστε αμαρτωλοί, καί θά μεσιτεύει στόν Κύριο υπέρ ημών.
Τότε η θλιμμένη μας ψυχή θα γαληνεύει, θα παρηγοριέται, θά παίρνει δύναμη στίς δύσκολες περιστάσεις, όπως συνέβη σέ άπειρες ψυχές μέχρι τώρα.
Αυτή ως πνευματική Μητέρα μέ χαρά μάς περιμένει....!!!
"Κλίνον τό ούς Σου Αγνή, καί σώσον τούς θλίψεσι βυθιζομένους ημάς".
ΤΡΙΤΗ Ε΄ ΝΗΣΤΕΙΩΝ
«Τήν τετραυματισμένην μου ψυχήν καί τεταπεινωμένην ἐπίσκεψαι, Κύριε, ἰατρέ τῶν νοσούντων καί τῶν ἀπηλπισμένων λιμήν ἀχείμαστε˙ σύ γάρ εἶ ὁ ἐλθών Λυτρωτής τοῦ Κόσμου ἐγεῖραι ἐκ φθορᾶς τόν παραπεσόντα˙ κἀμέ προσπίπτοντα ἀνάστησον, διά τό μέγα σου ἔλεος» (απόστιχα Αίνων Τριωδίου, ήχος βαρύς).
(Επισκέψου, Κύριε, την τραυματισμένη και ταπεινωμένη ψυχή μου, Συ που είσαι ο ιατρός των νοσούντων και ο γαλήνιος λιμένας των απελπισμένων. Διότι Εσύ ήλθες ως Λυτρωτής του κόσμου για να σηκώσεις από τη φθορά τον άνθρωπο που ξέπεσε. Ανάστησε κι εμένα που πέφτω στις αμαρτίες καθημερινά λόγω του μεγάλου ελέους Σου).
Μέσα σε κλίμα θερμότατης και ζέουσας μετάνοιας ο άγιος υμνογράφος – σε άλλο σημείο (ωδή θ΄) θα πει ακριβώς να προσέλθουμε στο Πυρ του Θεού για να καταφλέξουμε τα πάθη μας «θερμοτάτῳ λογισμῷ τῆς μετανοίας» - βλέπει τον εαυτό του στη θέση του ανθρώπου, από τη γνωστή παραβολή του Καλού Σαμαρείτου, ο οποίος κατεβαίνοντας από τα Ιεροσόλυμα στην Ιεριχώ περιέπεσε σε ενέδρα ληστών και κινδύνεψε να πεθάνει. Κι ενώ τον προσπέρασαν αδιάφορα δύο θρησκευτικοί άνθρωποι του Ισραήλ, βρέθηκε ένας (μη πιστός θεωρούμενος) Σαμαρείτης που όχι ενδιαφέρθηκε για τον ημιθανή άνθρωπο, αλλά αφιέρωσε όσο μπορούσε τον εαυτό του – τον χρόνο του, την άνεσή του, τα χρήματά του – προκειμένου να βρει και πάλι την υγεία του ο τραυματισμένος.
Ο εκκλησιαστικός ποιητής κινείται με την καθιερωμένη ερμηνεία της παραβολής από την Παράδοση των Πατέρων της Εκκλησίας: ο ταλαίπωρος άνθρωπος είναι γενικά ο άνθρωπος του κόσμου τούτου διαχρονικά και όπου γης, ο οποίος έπεσε στην παγίδα των ληστών δαιμόνων και έκτοτε στις παγίδες των παθών της αμαρτίας, με αποτέλεσμα να τραυματιστεί και να ταπεινωθεί σ’ έναν κόσμο πια εχθρικό προς αυτόν, κυριολεκτικά χαμένος και σχεδόν νεκρός! Ο Καλός Σαμαρείτης είναι ο Κύριος Ιησούς Χριστός, ο ενανθρωπήσας Θεός, ο Οποίος ακριβώς ήλθε στον κόσμο ως ο μοναδικός Λυτρωτής και ως ο απόλυτος Ιατρός των ψυχών και των σωμάτων, ώστε να θεραπεύσει τον άνθρωπο και να τον αποκαταστήσει υγιή, δεδομένου ότι δεν υπήρχε περιθώριο θεραπείας από οπουδήποτε αλλού.
Τραυματισμένος λοιπόν και ταπεινωμένος από την αμαρτία ο άγιος υμνογράφος και κάθε άνθρωπος – «μέγα τραῦμα» χαρακτηρίζει μάλιστα η πίστη μας τον άνθρωπο τον πεσμένο στην αμαρτία. Αλλά ενώ κάθε άνθρωπος βρίσκεται στην κατάσταση αυτή, δεν έχουν τα μάτια όλοι να δουν την κατάντια και τις όζουσες πληγές ώστε να αντιδράσουν και σωστά. Μάτια που βλέπουν έχουν μόνο οι πιστοί στον Χριστό, οι άνθρωποι της Εκκλησίας. Και σαν τον άγιο υμνογράφο προσφεύγουν στον μόνο Ιατρό, τον Κύριο Ιησού Χριστό, για να Του προσφέρουν ακριβώς τις πληγές τους. Εδώ βρίσκεται το μεγαλείο της πίστης μας: δεν μας αντιμετωπίζει «τυφλά» και ανελέητα, ζητώντας μας πράγματα που υπερβαίνουν τις δυνάμεις μας. Ο Θεός μας γνωρίζει την πτώση μας, έχει πλήρη επίγνωση της αδυναμίας μας, παρ’ όλα αυτά μάς αγαπά και μάλιστα υπέρμετρα. Γιατί είναι η πηγή του Ελέους και της Αγάπης, όπως το σημειώνει ο απόστολος Παύλος: «ὄντων ἡμῶν ἁμαρτωλῶν, Χριστός ὑπέρ ἡμῶν ἀπέθανεν». Μας αγάπησε ο Θεός και πέθανε για χάρη μας, όταν ήμασταν βουτηγμένοι μέσα στις αμαρτίες μας.
Λοιπόν, η χαρά Του είναι ακριβώς αυτή: να αποδεχτούμε τη θεραπευτική αγάπη Του, προσφέροντάς Του το μόνο που μπορούμε: τις πληγές και τα βάσανά μας λόγω της αμαρτίας μας. Ό,τι συνέβη και με τον άγιο Ιερώνυμο, ο οποίος Χριστούγεννα ευρισκόμενος στο σπήλαιο της Βηθλεέμ, έκλαιγε από ευγνωμοσύνη προς τον Θεό του, αναλογιζόμενος τις άπειρες ευεργεσίες Του προς αυτόν και τον κόσμο όλο. Και στη με δάκρυα προσευχή του τι να Του προσφέρει ως δώρο άκουσε τη φωνή Του: «Ιερώνυμε, τις αμαρτίες σου δώσε μου. Αυτό θα είναι το μεγαλύτερο δώρο σου σε Μένα». Πρόκειται για τη βεβαίωση του ίδιου του Κυρίου που αποκαλύπτει ότι «χαρά γίνεται ἐν Οὐρανῷ ἐπί ἑνί ἁμαρτωλῷ μετανοοῦντι». Βλέπει δηλαδή κανείς τις αμαρτίες του, συναισθάνεται την κατάντια του και με ελπίδα προσφεύγει στην απειρία της αγάπης του Χριστού μας εν μετανοία; Τότε προκαλεί τη μεγαλύτερη χαρά σε όλον τον Ουρανό.
Η εμπειρία του κάθε εν επιγνώσει πιστού στην Εκκλησία, από τον καθημερινό πνευματικό του αγώνα με τις πτώσεις αλλά και με τη μετάνοιά του, όπως και από το μυστήριο της εξομολογήσεως, νομίζουμε ότι επιβεβαιώνει τον λόγο του υμνογράφου μας.
Η επίδραση του φόβου στην επιδείνωση των ασθενών Covid-19
Ηρακλής Ρεράκης, Καθηγητής ΑΠΘ,
Πρόεδρος της Πανελλήνιας Ενώσεως Θεολόγων (ΠΕΘ)
Η επίδραση του φόβου στην επιδείνωση των ασθενών Covid-19
Είναι γνωστό στον ιατρικό κόσμο ότι, όταν ένα άτομο βιώνει συχνά φόβο, τότε είναι δυνατόν να επέλθει κατάρρευση της ομοιόστασης του οργανισμού και να αυξηθεί η ευπάθειά του στις ασθένειες.
Ο λόγος που οι προσβαλλόμενοι από Κορωναϊό, πηγαίνουν στο Νοσοκομείο, με ήδη πληγωμένο και μειωμένο από τον φόβο το ανοσοποιητικό σύστημα του οργανισμού τους, φαίνεται ότι είναι ο μακροχρόνιος αποκλεισμός τους στο σπίτι και ο συνεχής βομβαρδισμός τους με τον φόβο και την καθημερινή τρομοκρατία που ασκούν τα ΜΜΕ ως προς το τι θα επακολουθήσει για όποιον νοσήσει!
Ιατρικές έρευνες ψυχολόγων και ενδοκρινολόγων, που διαρκώς εξελίσσονται, καταλήγουν στο συμπέρασμα ότι η ψυχική κατάσταση του ανθρώπου επηρεάζει θετικά ή αρνητικά τη σωματική του υγεία.
Άλλες έρευνες, που αφορούν στην προέλευση αλλά και στην εξέλιξη των αιτίων της διαταραχής της υγείας, εξετάζουν το ψυχοσωματικό όλον της ανθρώπινης ύπαρξης και, φυσικά, παραπέμπουν στην αέναη αλληλουχία και αλληλεπίδραση ψυχής και σώματος για τον καθορισμό του τρόπου θεραπείας του.
Έτσι, ως ασθένειες, δεν θεωρούνται, πλέον, μόνον οι σωματικές παθήσεις αλλά και αυτές που σχετίζονται με το κοινωνικό περιβάλλον, με τα προβλήματα της ζωής, της εργασίας, της οικογένειας και με τα αισθήματα άγχους, φόβου, απειλής, στενοχώριας, ψυχικής καταπίεσης κ.ά., που απασχολούν τον άνθρωπο, ως αδιαίρετο και ενιαίο ψυχοσωματικό ον.
Τη στενή σχέση ψυχής και σώματος υποστήριξε ο Ιπποκράτης (460-370π.Χ.), με τη θεωρία του περί «χυμών του σώματος», καθώς πίστευε ότι η διατήρηση της ανθρώπινης υγείας εξασφαλίζεται, μέσω μιας κατάστασης αρμονίας και ισορροπίας ανάμεσα στο σώμα, την ψυχή, τον νου και το περιβάλλον.
Την αδιάρρηκτη ψυχοσωματική ενότητα της ύπαρξης υποστηρίζει και ο Χριστιανισμός, κάνοντας λόγο για ασθένεια αλλά και για θεραπεία της ψυχής και του σώματος.
Ο Απ. Παύλος αναφέρει ότι ο Ιησούς Χριστός αισθάνεται συμπάθεια για τις όποιες ασθένειές μας και προτρέπει να καταφεύγουμε σ΄ Αυτόν με παρρησία, «ίνα λάβωμεν έλεον και εύρωμεν χάριν, εις εύκαιρον βοήθειαν (Εβρ. 4, 15-16).
Επίσης, στον Μέγα Παρακλητικό Κανόνα προς την Θεοτόκο ζητείται από την Μητέρα του Θεανθρώπου να κοιτάξει, με έλεος και ευσπλαχνία, την κάκωση, τα δεινά, τις συμφορές, τις βλάβες που έχουμε και να μας λυτρώσει από τους κινδύνους και τους πειρασμούς, καθώς «ασθενεί το σώμα και η ψυχή μας».
Τα τελευταία χρόνια, οι νευροψυχολόγοι ανακάλυψαν τη δράση χημικών νευροδιαβιβαστών, που βρίσκονται συμπυκνωμένοι στις νευρωτικές περιοχές και ρυθμίζουν τη διαδικασία επίδρασης των συναισθημάτων στο νευρικό σύστημα, το οποίο, με τη σειρά του, κατευθύνει όλες τις λειτουργίες του ανθρώπινου οργανισμού, όπως είναι, για παράδειγμα, η πίεση του αίματος και η επίδρασή του στο ανοσοποιητικό σύστημα.
Διαπιστώνεται, επομένως ότι τα συμπτώματα των ασθενειών προκαλούνται, εν μέρει, από τον εγκέφαλο, καθώς αυτός, αναλόγως με τις ειδήσεις της ψυχής, εκκρίνει ορμόνες και χημικές ουσίες, τους νευροδιαβιβαστές, που προξενούν τα συναισθήματα του φόβου και του άγχους και επιδρούν στην παρακώλυση της ανοσοποιητικής λειτουργίας του οργανισμού.
Στη σύγχρονη Ιατρική, διαπιστώνεται ότι υπάρχουν, ταυτόχρονα, τόσο το βιοϊατρικό μοντέλο υπηρεσιών υγείας, που αφορούν στη θεραπεία του σώματος, όσο και το βιοψυχοκοινωνικό μοντέλο, μια νέα προσέγγιση της υγείας, σύμφωνα με το οποίο όλες οι ασθένειες θεωρούνται ψυχοσωματικές, καθώς σχετίζονται με την αέναη αλληλουχία της ψυχής και του σώματος.
Οι σημερινοί ιατροί και ασθενείς, επομένως, γνωρίζουν ότι, πέρα από τη φαρμακευτική αγωγή, η ανθρώπινη υγεία μπορεί να επηρεαστεί θετικά και από ψυχικούς παράγοντες, όπως είναι η κοινωνική συμπαράσταση, η προς τους νοσηλευόμενους ένδειξη αγάπης και ενδιαφέροντος εκ μέρους των οικείων, των ιατρών και των φίλων τους, ενώ, αντίθετα, η έλλειψη θετικών και η ύπαρξη αρνητικών αισθημάτων, προξενεί σωματικές βλάβες ή επιδείνωση της κατάστασής τους.
Εφόσον, όμως, οι υπεύθυνοι επιστήμονες για την αντιμετώπιση του Κορωναϊού γνωρίζουν όλες τις παραπάνω επιστημονικές έρευνες, γιατί δεν αντιδρούν προληπτικά, παρατηρώντας την ψυχική επιβάρυνση που υφίστανται οι Έλληνες πολίτες από τα ΜΜΕ, καθώς γίνονται, καθημερινά, αποδέκτες ειδήσεων, πληροφοριών, εικόνων και γεγονότων, σχετικών με τον Covid-19, που τους προξενούν φόβο, τρόμο, αβεβαιότητα κ.ά., δηλαδή έκπτωση της λειτουργίας του ανοσοποιητικού τους συστήματος;
Γιατί, άραγε, δεν ακούστηκε πρόταση της αρμόδιας επιτροπής, προκειμένου να οριστούν ειδικοί επιστήμονες για να ενημερώνουν, να πείθουν και να ενθαρρύνουν υπεύθυνα τον ελληνικό λαό, ως προς την εφαρμογή των μέτρων για την αντιμετώπιση του Covid-19;
Γιατί αφήνουν αυτό το δύσκολο και λεπτό έργο να το διαχειρίζονται, με μη κατάλληλο τρόπο, οι, μη ειδικευμένοι γι’ αυτόν τον ρόλο, δημοσιογράφοι, οι οποίοι, ίσως ακουσίως, ενσπείρουν φόβο και άγχος στους πολίτες;
Για όσους, τελικά, καταλήγουν να νοσηλεύονται σε Νοσοκομεία, οι υπεύθυνοι των πρωτοκόλλων δεν δείχνουν να λαμβάνουν υπόψη ότι η συνέχιση της επικοινωνίας των νοσηλευομένων με τους οικείους, τους φίλους, τον Ιερέα ή τον Πνευματικό τους μπορεί να τους προσφέρει υψηλά επίπεδα ψυχικής ενίσχυσης, ελπίδας, προστασίας και ευεξίας.
Δεν φαίνεται να δίνουν βάση στον ευεργετικό ρόλο της ψυχικής στήριξης, που προσφέρει η καθημερινή επικοινωνία των ασθενών με τους οικείους τους και στην αρνητική επίδραση της απομόνωσής τους, που εισπράττεται ως αίσθηση εγκατάλειψης, ενώ ταυτόχρονα αποτελεί αιτία διπλασιασμού των κινδύνων επιδείνωσης της υγείας τους.
Σε μια εποχή, όμως, που υπάρχει η δυνατότητα καθημερινής ηλεκτρονικής επικοινωνίας των ασθενών με τους οικείους τους, θεωρείται εγκληματική η έλλειψή της, καθώς θα μπορούσε να αποτελεί έναν από τους βασικούς παράγοντες ψυχικής συνδρομής στον αγώνα ίασης που δίνουν οι ιατροί και οι ασθενείς.
Δεν είναι κατανοητός, συνεπώς, ο λόγος που δεν προτείνεται και, φυσικά, δεν πραγματοποιείται, η πρόσληψη, για τον σκοπό αυτό, κάποιων ειδικών, οι οποίοι με ένα Τάμπλετ ή Λάπτοπ θα γυρνούν, από ασθενή σε ασθενή, έχοντας τους απαραίτητους κωδικούς επικοινωνίας των οικείων τους, για να τους διευκολύνουν να συνδέονται και να επικοινωνούν μεταξύ τους.
Γιατί, άραγε, υπάρχει αυτή η άρνηση να καλυφθούν τα κενά που ζητούν πλήρωση;
Γιατί δεν εισακούονται από τους υπεύθυνους της επιτροπής και την Πολιτεία προτάσεις, όπως αυτή του Γ. Γραμματέα του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας, δρ. Τέντρος Αντχάνομ Γκεμπρεγέσους, που τονίζει ότι «ο κορωνοϊός δεν είναι μόνο σωματικό πρόβλημα αλλά και ψυχικό» και ότι «οι ανάγκες ψυχικής υγείας των ανθρώπων πρέπει να λαμβάνονται υπόψη και να αντιμετωπίζονται, αφού δεν υπάρχει υγεία, χωρίς ψυχική υγεία;
Γιατί αγνοείται, ακόμη και η έκκληση του Γενικού Γραμματέα του ΟΗΕ Αντόνιο Γκουτέρες, που ζητά «να δοθεί στην ψυχική υγεία η προτεραιότητα, την οποία πάντα εστερείτο», προτρέποντας τις κυβερνήσεις «να διασφαλίσουν ότι η συζήτηση για την ψυχική υγεία βρίσκεται στο κέντρο των μέτρων αντιμετώπισης της πανδημίας»;
Είναι φανερό, επομένως, ότι, στην αντιμετώπιση του κορωναϊού, υπάρχουν κενά που επιτρέπουν την ύπαρξη του φόβου στους ασθενείς, που αποτελεί τον μεγαλύτερο εχθρό της θεραπείας τους, καθώς η επιδημία του φόβου γίνεται εξίσου επικίνδυνη με την επιδημία του κορωναϊού.
Τα φοβικά συναισθήματα είναι τοξικά και γι’ αυτό είναι ανάγκη να γίνονται τα πάντα, προκειμένου οι ασθενείς να μη βιώνουν αισθήματα απομόνωσης, εγκατάλειψης, φόβου και κατάθλιψης, που είναι βέβαιο ότι θα επιδεινώσουν την κατάστασή τους.
Με βάση τα παραπάνω, πιστεύουμε ότι είναι ανάγκη, όσοι και από οποιαδήποτε θέση υπηρετούν την Ιατρική Επιστήμη, να αντιμετωπίζουν τον άνθρωπο ολιστικά, ως ψυχοσωματικό ον με όλες τις λειτουργίες του.
Στο πλαίσιο του αγώνα για τη θεραπεία των ασθενών, θεωρείται αναγκαίο να ενθαρρύνονται και να υποβοηθούνται να λειτουργούν ως Χριστιανοί, που είναι και να αντικαθιστούν τον φόβο και την απόγνωση, με δύναμη, αισιοδοξία και προσευχή στον Θεό που πιστεύουν.
Είναι βέβαιο ότι, σε εμπερίστατες καταστάσεις, το πιο δυνατό στήριγμα, που μπορεί να προσφέρει δύναμη και βοήθεια είναι η πίστη στη ζωντανή παρουσία του Χριστού:
Εκείνος, ως Θεός της αγάπης, είναι μαζί τους, παρών και αεί ερχόμενος, ψιθυρίζοντάς τους, μυστικά: «Εγώ ειμι, μη φοβείσθε», γεμίζοντας την ψυχή τους, με αισθήματα πίστεως, ελπίδας και προπαντός αγάπης στον Θεό, αφού, κατά τον Ευαγγελιστή Ιωάννη, μόνον η αγάπη νικά και «έξω βάλλει τον φόβον» (Α΄ Ιω 4, 18).
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ
Παγώνη: ''Ανάσταση έξω από τις εκκλησίες με μάσκες κι αποστάσεις''
Για το σχέδιο σε σχέση με το Πάσχα στο χωριό, την ανοσία, το μοντέλο των self test και τους εμβολιασμούς μίλησε σήμερα η πρόεδρος των νοσοκομειακών γιατρών Αθηνάς – Πειραιά, Ματίνα Παγώνη.
Σχετικά με το αν θα μπορέσουμε να μετακινηθούμε σε άλλο νομό το Πάσχα είπε ότι έχει σημασία εκείνες τις ημέρες να δούμε που βρισκόμαστε με βάση τα επιδημιολογικά στοιχεία ενώ υπογράμμισε πως δεν θα έλεγε ναι για το άνοιγμα στο Πάσχα με αυτή την κατάσταση τώρα.
Μίλησε για Ανάσταση στις εκκλησίες αλλά στους εξωτερικούς χώρους με αποστάσεις πάνω από δύο μέτρα και μάσκες ενώ σημείωσε πως μια φορά μπορούμε να μην φιληθούμε στην Ανάσταση.