Η επικοινωνία με τον Κορυτσάς Ευλόγιο είχε αρχίσει ζώντος ακόμη του Αγίου πρώην Φλωρίνης Χρυσοστόμου, όπως άλλωστε προαναφέρθηκε, στην προσπάθεια να πεισθεί να αναλάβει την διαποίμανση της Εκκλησίας των Γνησίων Ορθοδόξων.
Η αναφερόμενη εργασία του που παρέδωσε στον Βίκτωρα για έκδοση, ήταν το ογκώδες βιβλίο <<Κώδιξ Ορθοδοξίας>> με συγκέντρωση ομολογιακών κειμένων από την εκκλησιαστική ιστορία. Επιστολή προς τον Κορυτσάς Ευλόγιο απέστειλε η Διοίκηση της ΠΘΕΟΚ την 16/29.8.1955, τρεις δηλαδή εβδομάδες πριν από την εκδημία του πρώην Φλωρίνης, όπου εκφράζεται ευχαριστία για εμπεριστατωμένα δημοσιεύματά του υπέρ του Εκκλησιαστικού Ημερολογίου΄
επίσης, του υποβάλλεται παράκληση να προβεί σε εκτύπωση βιβλίου υπέρ αυτού και εν τέλει να λάβει την γενναία απόφαση να υψώσει την σημαία των ιερών Παραδόσεων, πράγμα που θα ενθουσιάσει τους αγωνιζομένους επί των επάλξεων τούτων και θα αποθαρρύνει τους χλιαρούς στην πίστη και τους αντιδίκους 6. Σύμφωνα με τα στοιχεία που έχουμε, η υπομονή για προσέλκυση του Κορυτσάς Ευλογίου διήρκησε μέχρι και το Φθινόπωρο του 1956, οπότε κατόπιν επήλθε απογοήτευση από την αναβλητικότητά του.
Ο Βιογραφούμενός μας (π. Χρ. Ν.) σε επιστολή του την 23.3.1956, απευθυνόμενος στον Γραμματέα της Εκκλησιαστικής Επιτροπής π. Κων. Παπαντωνίου, γράφει σχετικά: <<Την υπόθεσιν του Κορυτσάς φρονώ ότι δεν πρέπει να παραμελήσωμεν και πάση θυσία να φροντίσωμεν να εκδοθή το συντομώτερον το βιβλίον του>> 7. Ο δε π. Κωνσταντίνος απήντησε με την υπ. αριθ. 433/31.3.1956 επιστολή του, όπου βεβαιώνει ότι <<η μετά του Αγίου Κορυτσάς επαφή συνεχίζεται, παρ' όλον ότι οι επί της εξόδου του ελπίδες ημών μετριάζονται.
Πάντες δεν παύομεν οχλούντες τούτον και διευκολύνοντες το σωτήριον τούτο διάβημα΄ και επ' αυτού βεβαίως αναμένομεν>> 8. Και πάλι μετ' ολίγον ο π. Χρυσόστομος γράφει από τον Βόλο επιστολή την 6.4.1956 με προτροπή για διευκόλυνση της όσο το δυνατόν ταχυτέρας εξόδου του Κορυτσάς 9, αλλά η υπ' αριθ. 446/9.4.1956 απάντηση είναι ακόμη πιο απογοητευτική: <<αι ελπίδες ημών καθ' εκάστην σβέννυνται>> 10.
Γράφεται, ότι προ δύο ημερών τον επισκέφθηκε Επιτροπή Κληρικών της Εκκλησίας μας και του πρότεινε να περιοδεύσει τα Πατριαρχεία της Ανατολής, προφανώς για το Ημερολογιακό θέμα, με έξοδα των Γνησίων Ορθοδόξων. Η πληροφορία αυτή είναι σημαντική, αποδεικνύουσα την ζωηρά ελπίδα για ευρύτερη επίλυση του ζητήματος.
Όμως, γίνεται η παρατήρηση ότι ο Κορυτσάς δεν επιδεικνύει την ανάλογη σοβαρότητα, μετά μάλιστα την εκλογή ως Προκαθημένου των Νεοημερολογιτών του από Λαρίσης Δωρωθέου Κοτταρά, θεωρουμένου ως πιο μετριοπαθούς και συνετού από τον αποβιώσαντα διώκτη Σπυρίδωνα Βλάχο.
Γι' αυτό και συμπεραίνεται εμπιστευτικώς: <<Το καθ' ημάς ο Άγιος Κορυτσάς ή παίζει ή φοβείται ή δι' ημών ασκεί πίεσιν επί της Κρατούσης Εκκλησίας>> 10. Σε νεώτερη δε επιστολή της Εκκλησιαστικής Επιτροπής υπ' αριθ. 826/22.7.1956 προς τον π. Χρυσόστομο Νασλίμη γράφει χαρακτηριστικά: <<Ο Άγιος Κορυτσάς διπλωματικώτατα ελίσσεται, ώστε ούτε να εξέρχεται, ούτε να απέρχεται>> 11.
1. Βλ. Πρακτικόν 2/16-29.9.1955 της Εκκλησιαστικής Επιτροπής (Αρχείον Γραφείων Ιεράς Συνόδου)΄ επίσης, ΦΟ, αρ. φ. 218/3.10.1955, σελ. 1, 6-7΄ στο αυτό φύλλο γίνεται αναφορά και στην Πανήγυρη του Ναού Κοιμήσεως της Θεοτόκου στον Βόλο, προεξάρχοντος του <<δραστηρίου>> και <<εξαιρέτου>> Αρχιμ. Χρυσοστόμου Νασλίμη, υπό την καθοδήγηση του οποίου το Παράρτημα είναι <<πλήρες δράσεως>> (σελ. 8), με αναφορά και σε φιλανθρωπική αγορά στον Ναό χάρις στις προσπάθειες του Προέδρου κ. Δ. Παυλή και της <<εκλεκτής Μυροφόρου>> Δέσποινας Μαυροπαπαδοπούλου. Τα πρόσωπα αυτά θα αναφερθούν και παρακάτω.
2. Βλ. ΦΟ, αρ. φ. 218/3.10.19.55, σελ. 7.
3. Αρχεία Γραφείων Ιεράς Συνόδου και Χρυσοστόμου Νασλίμη.
4. Αρχείον Χρυσοστόμου Νασλίμη.
5. Αρχείον Γραφείων Ιεράς Συνόδου περί της αντικαταστάσεως βλ. ΦΟ, αρ. φ. 218/3.10.1955, σελ. 7.
6. Αρχείον Χρυσοστόμου Νασλίμη. Η προσέγγιση του Κορυτσάς Ευλογίου ήταν εύλογη, διότι αυτός την εποχή εκείνη (1954-1955) δημοσίευσε κείμενα υπέρ του Πατρίου Ημερολογίου και κατά των Καινοτόμων και δη κατά του πρωίμου Οικουμενισμού, με αξιοπρόσεκτη δυναμικότητα και παρρησία. Βλ. ενδεικτικά: Μητροπολίτου Κορυτσάς Ευλογίου Κουρίλα Λαυριώτου, <<Το Ημερολόγιον είναι διορθωμένον παρά των Αγίων Πατέρων της Α' Οικουμενικής Συνόδου>>, στο Περιοδ. <<Αγιορειτική Βιβλιοθήκη>> (ΑΒ), αρ. 215-216/Ιούλιος-Αύγουστος 1954, σελ. 205-209΄ του Αυτού, <<Η χίμαιρα του Έβανστον - Η παγιδευθείσα Ορθοδοξία και η χαλκευθείσα Ψευδένωσις των Εκκλησιών>>, ΑΒ, αρ. 217-218/Σεπτέμβριος-Οκτώβριος 1954, σελ. 265-271, ως και έτερα σε εν συνεχεία τεύχη του εν λόγω Περιοδικού και κατά το επόμενο έτος 1955.
7. Αρχείον Γραφείων Ιεράς Συνόδου.
8. Αυτόθι.
9. Αυτόθι.
10. Αυτόθι. Να σημειωθεί ότι η επικρατούσα άποψη στον Κλήρο του Πατρίου, χωρίς όμως πλήρη συμφωνία, ήταν ότι ο Κορυτσάς αν αποκηρύξει την Σχισματική Εκκλησία του Νέου Ημερολογίου και ταχθεί με τους Γνησίους Ορθοδόξους, γίνεται δεκτός να αναλάβει την ηγεσία του ιερού Αγώνος,(Βλ. Πρακτικά Εκκλησιαστικής Επιτροπής 6/5.10.1955, 31/3.3.1956, 34/28.3.1956, και έκφραση διαφωνίας σε Συνεδρίαση της 23.11.1955 - Αρχείον Γραφείων Ιεράς Συνόδου).