Παρασκευή 5 Νοεμβρίου 2021

EΠΙΣΚΕΨΗ ΤΟΥ ΠΑΠΑ ΦΡΑΓΚΙΣΚΟΥ ΣΤΗΝ ΚΥΠΡΟ ΚΑΙ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ (2-4 ΚΑΙ 4-6 ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΥ 2021)

 


PRESS RELEASE

VATICAN - The Holy Father Pope Francis, having the pastoral solicitude towards all the communities, especially those in the peripheries, has long considered Cyprus, the land of the Apostle Barnabas, as the place of his next visit.

His Beatitude Pierbattista Pizzaballa, Latin Patriarch of Jerusalem, His Excellency Selim Sfeir, Maronite Archbishop of Cyprus and the Most Reverend Father Francesco Patton, Custos of the Holy Land, with great joy announce that His Holiness Pope Francis, having accepted the invitation addressed to him by His Excellency Nicos Anastasiades, President of the Republic of Cyprus, by His Beatitude Chrysostomos II, Archbishop of Nea Justiniana and All Cyprus and of the Hierarchy of the local Churches, will make his Apostolic Journey to Cyprus from the 2nd to 4th of December 2021.

The details of the Holy Father’s visit will be published in due course.

The motto of this pastoral visit is “Comforting each other in faith”.

Nicosia, November 5, 2021


ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ

Ο Άγιος Πατέρας, Πάπας Φραγκίσκος,  που έχει την ποιμαντική φροντίδα όλων των κοινοτήτων, ειδικά εκείνων που βρίσκονται στις περιφέρειες, σκέπτεται εδώ και αρκετό καιρό να επισκεφτεί την Κύπρο, γη του Αποστόλου Βαρνάβα.

Η αυτού Μακαριότητα κ. κ. Pierbattista PIZZABALLA, Πατριάρχης των Λατίνων στα Ιεροσόλυμα, ο Εξοχότατος κ.κ. Selim SFEIR, Αρχιεπίσκοπος Μαρωνιτών Κύπρου και ο Σεβασμιότατος κ.κ. Francesco Patton, Κούστος των Αγίων Τόπων, με μεγάλη χαρά ανακοινώνουν ότι ο Αγιώτατος Πάπας Φραγκίσκος, αφού αποδέχθηκε την πρόσκληση που του απηύθυνε ο Πρόεδρος της Κυπριακής Δημοκρατίας, η αυτού εξοχότης Κ. Νίκος Αναστασιάδης,η αυτού Μακαριότης κ.κ. Χρυσόστομος Β΄ Αρχιεπίσκοπος Νέας Ιουστινιανής και Πάσης Κύπρου,  και η Ιεραρχία των Τοπικών Εκκλησιών, θα πραγματοποιήσει το Αποστολικό του ταξίδι στην Κύπροαπό τις 2 έως τις 4 Δεκεμβρίου 2021.

Οι λεπτομέρειες της Επίσκεψης του Αγίου Πατέρα θα δημοσιευθούν αργότερα.

Το ρητό αυτής της ποιμαντικής επίσκεψης είναι "Στηρίζοντας ο ένας τον άλλον με πίστη". 

Λευκωσία, 5 Νοεμβρίου 2021


ΔΕΙΤΕ ΚΑΙ ΕΔΩ

ΠΗΓΗ

ΠΡΟΣΟΧΗ ΣΤΟΝ... ΒΑΤΡΑΧΟ!

 

«Μερικές φορές καθώς αντλούσαμε νερό από τις πηγές, αντλήσαμε μαζί με αυτό, χωρίς να το καταλάβουμε, και έναν βάτραχο. Παρόμοια πολλές φορές, καθώς καλλιεργούμε τις αρετές, υπηρετούμε και τις κακίες που χωρίς να φαίνονται είναι συμπεπλεγμένες μαζί τους» (Άγιος Ιωάννης Κλίμακος, λόγ. κστ΄ 37).


Ο άγιος Ιωάννης μάς προσγειώνει στην πραγματικότητα: Την ώρα  που ασκούμε μία αρετή, ή που πιστεύουμε ότι την έχουμε κατακτήσει, την ίδια ώρα έχουμε εισπράξει και τον αρνητικό συνοδό της! Κι ας δούμε  την πονηριά του συνοδού! Ενώ είναι «κολλημένος» με την αγαθή κυρία της, ο ίδιος είναι αφανής. Ο άγιος γίνεται σαφής: «με την αρετή της φιλοξενίας συμπλέκεται και η γαστριμαργία∙ με την αγάπη η πορνική διάθεση∙ με την πραότητα  η υπουλότητα και η οκνηρία∙ με τη σιωπή η διδασκαλική υπεροψία∙… με την ταπεινοφροσύνη η παρρησία. Και σ’ όλα αυτά μέσα, το δηλητήριο της κενοδοξίας»!

Δεν φταίει ασφαλώς η ίδια η αρετή! Η αρετή από τη φύση της είναι αγαθή και καλή. Χριστιανικά μάλιστα θεωρούμενη αποτελεί καρπό του Αγίου Πνεύματος. Το πρόβλημα βρίσκεται μέσα μας: στη χαλασμένη φύση μας∙ στις επιρροές της αμαρτίας, η οποία αν και καταργημένη λόγω της σταυρικής θυσίας του Κυρίου μας και του αγίου βαπτίσματός μας, εξακολουθεί να μας ταλανίζει, γιατί πολύ συχνά είμαστε αμελείς και ξεχνάμε τη χάρη που μας δόθηκε. Οπότε, μια και δεν βρισκόμαστε στο ύψος του χαρίσματος να λειτουργούμε απολύτως ως μέλη Χριστού, η στρεβλή διάθεσή μας χαλάει και την… αρετή. Καλύτερα, αφήνει χώρο στην κακία να αμαυρώνει την έκπαγλη ομορφιά της!

Οι αρχαίοι Έλληνες είχαν επισημάνει την πραγματικότητα αυτή, χωρίς όμως να υποψιαστούν αυτό που θα επακολουθούσε: τη δυνατότητα υπέρβασης της τραγικότητας του ανθρώπου λόγω του ερχομού του ενανθρωπήσαντος Θεού μας! Και τι έλεγαν; «Ουδέν καλόν αμιγές κακού». Όπως και το αντίστροφο. Δηλαδή τίποτε δεν υπάρχει απολύτως καλό, όπως η αρετή για παράδειγμα, χωρίς τη μίξη του με το κακό. Το καλό συνοδεύεται πάντοτε και με το κακό!

Αλλά είμαστε μετά Χριστόν! Που σημαίνει ότι με τη χάρη Του μέσα στο σώμα Του, την Εκκλησία, μπορεί κανείς να κάνει την υπέρβαση: να καλλιεργεί δηλαδή τις αρετές, χωρίς όμως να υπηρετεί και την «παρέα» τους, τις κακίες. Πώς; Ζώντας διαρκώς με νήψη και επαγρύπνηση: ο νους ως άγρυπνος φρουρός να ελέγχει τους όποιους λογισμούς και τις όποιες διαθέσεις της ψυχής. Και κυρίως με ταπείνωση. Γιατί τότε αναλαμβάνει δράση η χάρη του Θεού, η οποία ενεργεί ως προστατευτικό δίχτυ και συλλαμβάνει κάθε… βατράχι. Γιατί λένε οι άγιοί μας ότι στην περίπτωση αυτή ο χριστιανός έχει γίνει «όλος μάτια».


ΠΗΓΗ