Ποιμαντικὴ ἐπίσκεψις στὴν Κένυα

 πὸ 13 ἕως 18 Ἰανουαρίου 2022 (ἐκ.ἡμ.), ὁ Θεοφ. Ἐπίσκοπος Μεθώνης κ. Ἀμβρόσιος, παρὰ τὶς τρέχουσες δυσκολίες τῶν διεθνῶν μεταφορῶν, πραγματοποίησε, κατόπιν διετοῦς ἀπουσίας, ποιμαντικὴ ἐπίσκεψη στὴν Ἐπισκοπὴ Ἔμπου τῆς Κένυας, μὲ συνοδία δέκα προσκυνητῶν ἀπὸ Ἀγγλία, Γαλλία καὶ Ρουμανία. Τὸ Σάββατο, 16-1, τέλεσε στὸ ἀνδρικὸ Μοναστῆρι τῆς Κοιμήσεως τῆς Θεοτόκου τὰ ἱερὰ Ἐγκαίνια τοῦ νέου Καθολικοῦ τῆς Μονῆς, προσφορὰ μιᾶς εὐσεβοῦς οἰκογενείας τῆς Μεγάλης Βρετανίας, καὶ τὴν Κυριακὴ τὴν Θεία Λειτουργία στὸν Ναό τοῦ Ἀρχαγγέλου Μιχαὴλ στο Καθανκαρίρι, μὲ ὅλο τὸν τοπικὸ Κλῆρο (2 Ἱερομονάχους, 5 Πρεσβυτέρους καὶ ἕνα Διάκονο) τῆς Ἐπισκοπῆς. Ἀκόμη, ἔγινε Σύναξις τῶν Κληρικῶν καὶ ὑπευθύνων τῆς Ἐπισκοπῆς, καὶ τὴν Δευτέρα ὁλοήμερη συνάντησις μὲ τὴν Ἀδελφότητα τῆς Γυναικείας Ἱερᾶς Μονῆς Ἁγίου Γεωργίου, ποὺ ἀριθμεῖ σήμερα 19 Ἀδελφές, καὶ ἀποτελεῖ, πρὸς τὸ παρόν, τὸ μεγαλύτερο Ὀρθόδοξο Μοναστῆρι τῆς Ἀφρικῆς.

 

egainiakenya1

egainiakenya2

egainiakenya3

egainiakenya4



Έκαναν «ντίσκο» την Παναγία Σουμελά: «Ντροπιαστική χρήση-Το Πατριαρχείο απέτυχε να την προστατέψει»

Έκαναν «κλαμπ» την Παναγία Σουμελά - Sputnik Ελλάδα, 1920, 04.02.2022 

Σφοδρές αντιδράσεις προκαλεί βίντεο κλιπ που γυρίστηκε από ξένο συγκρότημα στην «Ακρόπολη του Πόντου», την ιστορική μονή της Παναγίας Σουμελά στην Τουρκία.
Στο προσκήνιο βρίσκεται εκ νέου το ιστορικό μνημείο του ποντιακού Ελληνισμού, η Παναγία Σουμελά αφού ένα βίντεο κλιπ που μετατρέπει τον περίβολο του ναού σε υπαίθριο χώρο διασκέδασης προκαλεί θύελλα αντιδράσεων.
Στο βίντεο, οι συμμετέχοντες χορεύουν σε ρυθμούς που παραπέμπουν σε ντίσκο, ενώ ακούγεται και μια καμπάνα να χτυπά!
Σύμφωνα με πληροφορίες οι συντελεστές ισχυρίζονται ότι είχαν την άδεια των τουρκικών Αρχών για τη συγκεκριμένη χρήση με απώτερο σκοπό την τουριστική προώθηση του χώρου.

«Ντροπιαστική χρήση της Ακρόπολης των Ποντίων»

Την αγανάκτησή του για τη «ντροπιαστική χρήση της Ακρόπολης των Ποντίων» εκφράζει στο Sputnik ο ιστορικός Βασίλης Τσενκελίδης.
«Το πρόβλημα είναι ότι το ιστορικό μοναστήρι χρησιμοποιείται από τις τουρκικές Αρχές ως μουσείο. Ακόμα και για την πατριαρχική Θεία Λειτουργία του Δεκαπενταύγουστου, όταν τελείται, πληρώνουμε εισιτήριο. Η ουσία είναι ότι αν λειτουργούσε μόνο ως μοναστήρι, δεν θα υπήρχαν τέτοια φαινόμενα λανθασμένης αξιοποίησης από τις τουρκικές Αρχές» σχολιάζει μεταξύ άλλων
Ανάμεικτα πάντως, όπως τονίζει, παραμένουν τα αισθήματα των Τούρκων για την Παναγία Σουμελά. «Κάποιοι βλέπουν το μοναστήρι - σύμβολο του ποντιακού ελληνισμού απλά σαν ένα κτίριο, κάποιοι άλλοι ακραίοι δεν το σέβονται» εξηγεί.
Την ίδια στιγμή υπάρχει και μια μερίδα κρυπτοχριστιανών ή πληθυσμού με ελληνική συνείδηση που φαίνεται πως επιθυμούν την επαναλειτουργία του ως θρησκευτικού χώρου.

«Το Πατριαρχείο Κωνσταντινούπολης απέτυχε να προστατέψει την Παναγία Σουμελά»

Την άποψη ότι το Οικουμενικό Πατριαρχείο απέτυχε να προστατέψει το ιστορικό κειμήλιο των Ελλήνων του Πόντου εξέφρασε από την πλευρά του στο Sputnik ο πατήρ Ιωάννης Διώτης.
«Το Πατριαρχείο Κωνσταντινούπολης αδυνατεί να προστατέψει τα ορθόδοξα μνημεία. Αυτό είχε γίνει κατανοητό από την περίπτωση της Αγίας Σοφίας που οι Τούρκοι μετέτρεψαν σε τζαμί. Τώρα μια άλλη εκκλησία βεβηλώνεται» τονίζει χαρακτηριστικά και συμπληρώνει:
«Αν το Οικουμενικό Πατριαρχείο δεν είχε αποδυναμώσει τη θέση του, μετά το σχίσμα που δημιούργησε στην Ορθοδοξία, ίσως να μπορούσε να συμμαχήσει με τις άλλες εκκλησίες και να προστατεύει τους ορθόδοξους ναούς στην Τουρκία».
«Η Ρωσική Εκκλησία θα μπορούσε να βοηθήσει, αλλά μετά την ουκρανική αυτοκεφαλία που παραχώρησε ο πατριάρχης Βαρθολομαίος, αυτό είναι πολύ δύσκολο» καταλήγει ο πατήρ Ιωάννης Διώτης.


ΠΗΓΗ

Ἔλεγχος: ἔργον ἀναγκαῖον

 

Ἔλεγχος: ἔργον ἀναγκαῖον

Τοῦ πρωτοπρεσβυτέρου π. Διονυσίου Τάτση

Μερικοὶ κληρικοὶ δὲν συναισθάνονται τὴ μεγάλη ἀποστολὴ ποὺ τοὺς δόθηκε, γιὰ αὐτὸ καὶ δὲν ἐπηρεάζουν τοὺς κοσμικοὺς μὲ τὴν παρουσία τους, τὴν ἐμφάνισή τους καὶ γενικὰ τὴν ὑποκριτική τους συμπεριφορά. Κάτι ποὺ μᾶς ἐνοχλεῖ, μᾶς ἐρεθίζει καὶ μᾶς ὁδηγεῖ στὴν ὀργισμένη ἀντίδραση. Αὐτοὺς τοὺς ἐπαγγελματίες καὶ ἀνάξιους κληρικοὺς ἐλέγχουμε, χωρὶς νὰ τοὺς κατονομάσουμε, γιὰ νὰ μὴ πέφτουμε στὴν ἁμαρτωλὴ κατάκριση. Ὅταν βλέπουμε τὴν πνευματικὴ καταστροφὴ ποὺ κάνουν στὸ ποίμνιό τους, ἀλλὰ καὶ στὸ δικό μας ποίμνιο καὶ σὲ ἄλλα, δὲν μποροῦμε νὰ μένουμε ἀδιάφοροι οὔτε νὰ ἀνεχόμαστε τὸ λύκο ἀνάμεσα στὰ πρόβατα.

  Πολλοὶ μᾶς ρωτοῦν ποιὸν ἢ ποιοὺς ἐννοοῦμε στὰ διάφορα κείμενα ποὺ γράφουμε καὶ ἀναφέρονται στὴ σημερινὴ ἐκκλησιαστικὴ πραγματικότητα. Δὲν τοὺς ἀπαντοῦμε. Μπορεῖ νὰ εἶναι ἕνας γείτονας μας ἀδελφός, μπορεῖ νὰ εἶναι ἕνας μακρινὸς ἡγούμενος, ἕνας μοναχὸς μὲ φήμη μεγάλου γέροντα, ἕνας Ἀρχιμανδρίτης ἄλλης περιοχῆς, ἕνας ἄγνωστος Μητροπολίτης, ἕνας Ἀρχιεπίσκοπος, ἀκόμα καὶ ἕνας Πατριάρχης. Κανένας δὲν βρίσκεται στὸ ἀπυρόβλητο, ὅταν σκανδαλίζει, ὅταν δὲν ἀγαπάει τὴν Ἐκκλησία, δὲν ὀρθοτομεῖ τὸν λόγο τῆς ἀλήθειας τοῦ Εὐαγγελίου, ὅταν εἶναι οἰκουμενιστὴς καὶ δὲν σέβεται τὴν παράδοση τῶν Ἁγίων. Καὶ ἂς μὴ νομίζει κανεὶς ὅτι δὲν ὑπάρχουν τέτοιοι κληρικοί. Τοὺς διαβεβαιώνουμε ὅτι ὑπάρχουν καὶ μάλιστα ἀρκετοί.

   Ποιὸς ὅμως μᾶς ἔδωσε αὐτὸ τὸ δικαίωμα; Ὑπάρχει κάποιος πίσω ἀπὸ ἐμᾶς; Αὐτὰ τὰ ἐρωτήματα τὰ διατυπώνουν ἄνθρωποι ποὺ ἐνοχλοῦνται ἀπὸ τὶς περιγραφὲς τῶν κειμένων, γιατί βλέπουν τὸν πραγματικό τους ἑαυτό. Συνήθως εἶναι ὑπερήφανοι καὶ θεωροῦν τὸ ράσο, ποὺ φοροῦν, ἔνδυμα ὑπεροχῆς! Δὲν κάνουμε ὅμως τὸ λόγο μας περιφραστικό, γιὰ νὰ ἀποφύγουμε τὴν εὐθεῖα καὶ εἰλικρινῆ ἀπάντηση. Λέμε λοιπόν. Κινούμαστε ἀπὸ τὴν ἀγάπη μας πρὸς τὴ βαλλόμενη Ἐκκλησία τοῦ Χριστοῦ. Ἡ γλώσσα μας μάλιστα σκληραίνει, ὅταν οἱ ἐχθροὶ εἶναι ἐντὸς τῶν τειχῶν, ἀσκοῦν ποιμαντικὸ ἔργο, διακονοῦν αὐθαιρέτως καὶ θεωροῦν τὸν ἱερὸ χῶρο τῆς Ἐκκλησίας ἰδιοκτησία τους, γιὰ αὐτὸ σκανδαλίζουν τὸ λαὸ χωρὶς νὰ νοιάζονται καὶ ἀνέχονται τοὺς ἄλλους σκανδαλοποιούς. Αὐτούς, ἀλήθεια, γιατί νὰ τοὺς ἀντιμετωπίσουμε μὲ ἀδιαφορία καὶ ἀνοχή; γιὰ νὰ διασύρεται ἡ Ἐκκλησία καὶ νὰ ἀπογοητεύεται ὁ κόσμος, ὅταν μάλιστα δὲν ἀκούει τὸν ἐλεγκτικὸ καὶ ἀποκαλυπτικὸ λόγο ἀπὸ πρόσωπα ποὺ διαφωνοῦν καὶ δὲν συμβιβάζονται μὲ τοὺς ἀνάξιους κληρικούς;

   Δὲν πρέπει νὰ ἔχουμε πρόχειρη τὴν καταδικαστικὴ κρίση γιὰ τοὺς ἀνθρώπους ποὺ σχολιάζουν πράξεις προσώπων (πάντα ἀνώνυμα) καὶ καταστάσεις. Ἀντίθετα, πρέπει νὰ μιμούμαστε τὸ παράδειγμά τους καὶ ἰδιαίτερα νὰ ἐκτιμοῦμε τὴν παρρησία τους, ἀλλὰ καὶ τὴν ἀγάπη τους πρὸς τὴν Ἐκκλησία. Τὸ ἔργο τους δὲν εἶναι οὔτε εὔκολο οὔτε εὐχάριστο. Ἔχει καὶ κόστος, ποὺ ὀφείλεται στοὺς ἐλεγχόμενους, οἱ ὁποῖοι ἐνῷ εἶναι ἠθικὰ ἐρείπια ἐξεγείρονται μὲ τρόπο ἀναιδῆ, γιὰ νὰ πείσουν τοὺς γνωστούς τους ὅτι εἶναι θύματα συκοφαντῶν, προκειμένου νὰ σπιλωθεῖ τὸ σπουδαῖο τους ἔργο. Τελικὰ τὰ πράγματα ἐξελίσσονται ἐπὶ τὰ χείρω καὶ ἀποδεικνύεται ἡ ὀρθότητα τῶν ἐλέγχων καὶ οἱ ὑπεύθυνοι δὲν βρίσκουν τόπο νὰ κρυφτοῦν.

   Ὁ σκανδαλισμὸς τῶν πιστῶν ἀπὸ τὶς ἐνέργειες κάποιου κληρικοῦ δὲν ξεπερνιέται εὔκολα. Διατηρεῖται γιὰ πολὺ χρόνο στὴ μνήμη τους. Καὶ νὰ φύγει ἀπὸ τὴ ζωή ὁ σκανδαλοποιὸς κληρικός, τὸ σκάνδαλο διατηρεῖται καὶ εἶναι θέμα ἀδιάκοπων συζητήσεων. Καὶ μόνο, ἂν ἐργαστεῖ στὴ θέση του ἕνας ἄξιος κληρικός, θὰ ἀρχίσει νὰ ξεθωριάζει, γιατί οἱ ἄνθρωποι θὰ ἐπαινοῦν τὸν ἐνάρετο διάδοχό του.

   Τὸ ἀποτελεσματικότερο μέσο νὰ ὠφελήσεις πνευματικὰ τοὺς ἀνθρώπους εἶναι ἡ συνέπεια στὴν τήρηση τῶν ἐντολῶν καὶ ὁ κατὰ Χριστὸν ἀγώνας σου. Ὅταν ὑπάρχουν αὐτά, κάθε ἐνδεχόμενη ἀντίδραση- πάντα ὑπάρχουν ἀντιδράσεις, ἀκόμα καὶ γιὰ τὰ καλὰ ἔργα- θὰ εἶναι ἐπιπόλαιη καὶ γρήγορα θὰ σβήνει. Ὁ ἄνθρωπος τοῦ Θεοῦ παραμένει σταθερὸς στὶς ἠθικὲς ἀρχές του καὶ μένει ἀνεπηρέαστος ἀπὸ τὴ ζήλια καὶ τὴν ἐμπάθεια κάποιων ποὺ ἀνήκουν σὲ χώρους μὴ χριστιανικούς.

   Μακάρι κάποτε νὰ φτάσουμε στὸ σημεῖο, ποὺ κληρικοὶ καὶ λαϊκοὶ θὰ στέκονται στὸ πνευματικό τους ὕψος καὶ μὲ ταπείνωση θὰ διακονοῦν στὴν Ἐκκλησία καὶ θὰ φωτίζουν τοὺς ἐν ἀγνοίᾳ καλοπροαίρετους, γιὰ νὰ ἀκολουθοῦν τὸ δρόμο τῆς πίστεως.




ΠΗΓΗ

ΤΑ ΘΕΜΕΛΙΑ ΤΩΝ ΙΕΡΩΝ ΚΑΝΟΝΩΝ

 

Οἱ ἱεροί κανόνες! Ἀναμφισβήτητος ἡ θεοπνευστία των. Ἀπαραβίαστος ἡ ἱερότης των. Δέν δύναται νά ὑπάρξη Ὀρθόδοξος Ἐκκλησία, χωρίς τόν σεβασμόν πρός τούς ἱερούς κανόνας.

Τελευταίως ὅμως παριστάμεθα μάρτυρες μίας ἀσεβείας πρός τούς  ἱερούς κανόνας  καί ἡ ἀσέβεια αὐτή δέν ὀφείλεται μόνον εἰς τήν περιφρόνησιν πρός τούς ἱερούς κανόνας, ἀλλά καί εἰς τήν ἀδιάκριτον χρησιμοποίησίν των πρός δικαιολογίαν ἐνεργειῶν καί πράξεων ἐγκληματικῶν.

Ὅλοι ἔχουν γίνει "κανονολόγοι". Ὅλοι κρατοῦν ὑπό "ἀμασχάλην" τό Πηδάλιον, τό φυλλομετροῦν νευρικῶς διά νά ἀνεύρουν εἰς αὐτό κανόνας, ἐρμηνείαν, ὑποσημειώσεις καί νά τά χρησιμοποιήσουν ὡς βολίδας, ὡς λίθους ἐκδικήσεως, ἤ ὡς περικάλυμμα ἀνοσιουργημάτων.

Δι᾿ αὐτό θά πρέπη νά ὁμολογήσωμεν ὅτι οἱ  ἱεροί κανόνες ἔχουν θεμέλια. Τά θεμέλια δέ αὐτά εὑρίσκονται εἰς ἀδιάρρηκτον ὀργανικόν σύνδεσμον μέ τό ἱεροκανονικόν οἰκοδόμημα. Δέν δύναται λοιπόν κανείς νά ναρκοθετῆ τά θεμέλια, διότι τό οἰκοδόμημα θά καταπέση.

Καί ποῖα εἶναι τά θεμέλια;

Τό Θεῖον καί Ἱερόν Εὐαγγέλιον!

Δέν δύναται  τό μῖσος πρός τόν ὁμόδοξον ἀδελφόν νά δικαιολογηθῆ ἀπό τούς ἱερούς κανόνας. Δέν ἠμπορεῖ ἡ πορνεία ἤ ἡ μοιχεία νά καλυφθῆ ἀπό τούς  ἱερούς κανόνας. Ὁ ἐγωισμός καί ἡ ἐκμετάλλευσις δέν πρέπει νά προστατευθοῦν ἀπό τούς ἱερούς κανόνες! Προηγεῖται ἡ Εὐαγγελική τελειότης καί ἀκολουθεῖ ἡ Ἱεροκανονική ἀκρίβεια. Ἡ ἀκολουθία αὐτή ἐβιώθη καί ἐκηρύχθη ἀπό ὄλους τούς Ἁγίους Πατέρας, κατ᾿ ἐξοχήν ὅμως ἀπό τούς ἁγίους μοναχούς τοῦ Στουδίου, μέ ἐπικεφαλῆς τόν ἅγιον Θεόδωρον Στουδίτην.

ΦΑΙΔΡΟΤΗΤΑ καί ἀγανάκτησιν προκαλοῦν οἱ πηδαλιοκράται. Εἶναι οἱ Γραμματεῖς καί οἱ Φαρισαῖοι τῆς ἐποχῆς μας. Εἶναι αὐτοί πού ἀσχολοῦνται μέ "μωράς ζητήσεις" καί "ἔριδας νομικάς". Εἶναι οἱ ἀνόσιοι ἐκμεταλλευταί,

Θά πρέπη νά τούς γνωρίση "ἐκ τῶν καρδιῶν" ὁ εὐσεβής λαός, τό ταλαίπωρον αὐτό θῦμα τοῦ φαρισαϊσμοῦ των.

ΠΡΩΤΑ τό ἱερόν Εὐαγγέλιον καί μετά τό Ἱερόν Πηδάλιον. Πρῶτα μαθηταί παρά τούς πόδας τοῦ Ἰησοῦ καί μετά ἀδυσώπητοι κανονολόγοι, διά νά μήν ἀκούσωμεν τήν φοβεράν ἐπιτίμησιν "Οὐαί ὑμῖν Γραμματεῖς καί Φαρισαῖοι ὑποκριταί!".

Διαφθορά ἔχει διαβρώσει καί ἄτομα καί ἐκκλησιαστικάς ὁμάδας: καί ἡ διαφθορά αὐτή εἶναι συνέπεια τῆς ἀπομακρύνσεώς μας ἀπό τό Ἱερόν Εὐαγγέλιον.

Πρῶτα, ἄλλωστε, διεκηρύχθη  καί ἐπιστεύθη τό Ἱερόν Εὐαγγέλιον καί μερά διετυπώθησαν οἱ ἱεροί κανόνες. Πρῶτα ἡ χάρις καί μετά τό Δίκαιον.

Στῶμεν, ὄθεν καλῶς, στῶμεν μετά φόβου. Ὅπως δέν νοεῖται Ὀρθόδοξη ἐκκλησία χωρίς κανόνας, ἔτσι δέν δύναται καί νά ὑπάρξη Ὀρθόδοξος Χριστιανός χωρίς τά Εὐαγγελικά προστάγματα.

Αἱ πενιχραί αὐταί σκέψεις ἄς ἐπιλογισθούν μέ τό μήνυμα τῶν Στουδιτῶν. Αὐτοί λοιπόν μᾶς λέγουν: "αἵρεσις δέν εἶναι μόνο ἡ περί τό δόγμα πλάνη, ἀλλά καί ἡ ἀθέτησις τών Εὐαγγελικῶν προσταγμάτων".

Δ. Μπατιστᾶτος


ημοσιεύθηκε στο περιοδικό "Ο Πυρσός της Ορθοδοξίας", αρ. 87 [9 Αυγούστου 1979])


ΠΗΓΗ: https://dionysiosmpatistatos.blogspot.com/2022/02/blog-post.html


ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ