Στρογγυλή Τράπεζα : «Η ερμηνευτική των κανόνων και η σημασία του Πηδαλίου σήμερα»

 «Ωστόσο σήμερα, σε μια τελείως διαφορετική πολιτισμική και κοινωνική συγκυρία, αυτή της ύστερης νεωτερικότητας, το ερώτημα που προκύπτει είναι σε ποιο βαθμό μπορούν οι ιεροί κανόνες να καθορίζουν την εκκλησιαστική ζωή στις λεπτομέρειές της, όπως συνέβαινε κατά το παρελθόν. Υπάρχει άραγε στις μέρες μας ανάγκη ερμηνευτικής προσπέλασης του γράμματος των κανόνων ώστε να αναζητηθεί το φιλάνθρωπο και σωτηριώδες πνεύμα που τους διατρέχει ή αρκεί η επακριβής και άκριτη τήρησή τους; Υπάρχει άραγε δυνατότητα αναπροσαρμογής, αναθεώρησης ή και κατάργησης ορισμένων από αυτούς, που φαίνεται να θεωρούνται ότι ανήκουν εξάπαντος στο παρελθόν;.....»

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΟΛΟKΛΗΡΟ ΕΔΩ: https://acadimia.org/nea-anakoinoseis/deltia-typou/991-8-e-2

Ο ρόλος του Παγκοσμίου Συμβουλίου Εκκλησιών στον 21ο αιώνα και η συμβολή της Ορθόδοξης Εκκλησίας

 

ΔΕΝ ΤΟΝ ΕΓΚΑΤΑΛΕΙΨΑΤΕ ΟΥΤΕ ΚΑΙ ΝΕΚΡΟ!

 

ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ ΤΩΝ ΜΥΡΟΦΟΡΩΝ

«Χριστοῦ φανέντος τοῖς ἴχνεσιν ἀκολουθοῦσαι σεμναί, καί αὐτόν θεραπεύουσαι γνώμης προθυμότατα Μυροφόροι εὐθύτητι, οὐδέ θανόντα τοῦτον ἐλίπετε∙ ἀλλ’ ἀπελθοῦσαι μύρα σύν δάκρυσιν, ἀπεκομίσατε συμπαθῶς κινούμεναι∙ ὅθεν ὑμῶν μνήμην τήν πανίερον πανηγυρίζομεν» (στιχ. εσπ. ημέρας).

(Σεμνές Μυροφόρες, ακολουθώντας τα ίχνη του Χριστού που φάνηκε (στον κόσμο ως άνθρωπος) και υπηρετώντας Τον προθυμότατα με ειλικρίνεια, δεν Τον εγκαταλείψατε ούτε και νεκρό. Απεναντίας, κινούμενες από αγάπη προς Αυτόν πήγατε και Του προσφέρατε μύρα μαζί με τα δάκρυά σας. Γι’ αυτό και πανηγυρίζουμε την πανίερη μνήμη σας).

Είναι ένα από τα πιο συγκλονιστικά τροπάρια. Διότι εξαγγέλλει την πορεία ζωής των μυροφόρων γυναικών, από τη στιγμή που γνώρισαν τον Κύριο Ιησού Χριστό και μετέπειτα μέχρι του τέλους, που είναι μία αδιάκοπη πορεία θετικής προσέγγισης Εκείνου. Τι βλέπουμε;

- Οι γυναίκες ακολουθώντας τον Κύριο βρίσκονταν αδιάκοπα πάνω στα ίχνη που χάραζε η δική Του πορεία – ήσαν αληθώς υπήκοες κατά το πρότυπο του Ίδιου απέναντι στον Θεό Πατέρα.

- Τον υπηρετούσαν και τον εξυπηρετούσαν στο απολυτρωτικό έργο Του, και μαζί με Εκείνον και τους μαθητές Του, γινόμενες οι χορηγοί Του και τα χέρια Του σε ό,τι χρειαζόταν. Και μάλιστα χωρίς καμία δεύτερη σκέψη ή λογισμό ζήλειας και κατάκρισης – η ευθύτητα γνώμης τους ήταν αυτό που κήρυσσε ο Κύριος και έπειτα και οι απόστολοι: αγάπη εκ καθαράς καρδίας.

- Και το πιο συγκινητικό και υποδειγματικό και αξιοπρόσεκτο: δεν Τον εγκατέλειψαν και τότε που φάνηκε να γκρεμίζονται οι ελπίδες τους με τη σύλληψή Του, τη Σταύρωσή Του, τον θάνατό Του. Όταν όλοι οι μαθητές του Κυρίου Τον εγκατέλειψαν και Τον άφησαν μόνο, εκείνες βρήκαν το κουράγιο να συνεχίσουν να Τον αγαπούν και να κινούνται με θερμότητα και συμπάθεια απέναντί Του. Τόσο που νύχτα ακόμη πήραν αρώματα και μύρα για να Του επιτελέσουν τα καθορισμένα από το Ιουδαϊκό τυπικό σε θανόντες, υπερνικώντας κάθε φόβο και ανασφάλεια που ήταν λογικό να νιώθουν. Κι ήταν διπλάσιο θα λέγαμε το άρωμα του αγορασμένου μύρου τους, γιατί ήταν αναμειγμένο με τα δάκρυα της καρδιάς τους – τι πολυτιμότερο στη γη αυτή από τα δάκρυα της αγάπης και του πόνου!

Όχι ιερή λοιπόν η μνήμη των Μυροφόρων γυναικών, αλλά πανίερη, κατά τον άγιο υμνογράφο. Γι’ αυτό και αξίζει το πανηγύρι γι’ αυτές τις μοναδικές γυναίκες, που μένει το παράδειγμά τους αιώνια αναφορά για όλους τους πιστούς. Γιατί; Διότι όπως είπαμε δείχνει τι σημαίνει αληθινή αγάπη. Απέναντι στον Θεό κι απέναντι στον συνάνθρωπό μας. Καλούμαστε ν’ αγαπάμε Θεό και άνθρωπο, όχι γιατί μας προσφέρουν απλώς κάτι, αλλά και τότε που φαίνονται να μας εγκαταλείπουν. Στη θεωρούμενη «νέκρωσή» τους ως προς εμάς, εκεί πρέπει να ενεργοποιούμε τη θέρμη και τη συμπάθειά μας. Και ως προς μεν τον Θεό, η «νέκρωσή» Του, δηλαδή η εγκατάλειψή μας από Εκείνον, είναι φαινομενική. Ποτέ ο Θεός δεν μας εγκαταλείπει. Τότε μάλιστα που νομίζουμε ότι είναι απών, είναι περισσότερο από ποτέ άλλοτε παρών. Αλλά και ως προς τον συνάνθρωπο, η αδιαφορία του για εμάς που επισύρει όμως την ενεργοποίηση της αγάπης μας, λειτουργεί μυστικά ως πρόκληση της ανάστασής του. Ποιος ποτέ επέμεινε στην αγάπη του έστω και προς τον αρνητή του, και δεν είδε τις περισσότερες φορές θαυμαστά αποτελέσματα; Την ευκαιρία δηλαδή που του δίνουμε για να ανανήψει και μετανοήσει!

ΠΗΓΗ

«Κανείς δεν θα μπορούσε να υπομείνει την δυστυχία, αν αυτή διατηρούσε και στην συνέχεια την ίδια βιαιότητα που είχε στο πρώτο χτύπημα»

(ΣΕΝΕΚΑΣ, ΠΕΡΙ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΗΣ ΓΑΛΗΝΗΣ)

 

Η θαυμαστή υπέρβαση του Τσερνομπίλ

 

Από το βιβλίο '' ΣΤΑΡΕΤΣ ΣΑΒΒΑΣ - Ο ΠΑΡΗΓΟΡΗΤΗΣ''Εκδόσεις Σταμούλη

ΠΗΓΗ

Το θαύμα του Τσερνόμπιλ με το σταυροειδές δέντρο!

Σύντομη ερμηνεία της εικόνας:

Ψηλά στο κέντρο ο Σωτήρας Χριστός και πλάι του η Παναγία και ο αρχάγγελος Μιχαήλ.
Κάτω από τον Χριστό το δένδρο με τα κλαριά του σε σχήμα Σταυρού, δίπλα του τα θύματα στα λευκά, και από την άλλη οι εργαζόμενοι που με αυτοθυσία σταμάτησαν τη διαρροή.
Το αστέρι που πέφτει υπενθυμίζει την αναφορά του γεγονότος στην Αποκάλυψη.

Ο Άγιος Παΐσιος (+1994) είχε πει σχετικά: «Εκεί, στην Αποκάλυψη, ο Άγιος Ιωάννης ο Θεολόγος αναφέρει, ότι είδε αστέρα μέγα καιόμενο να πέφτει από τον ουρανό, μολύνοντας, πικραίνοντας, και δηλητηριάζοντας θανάσιμα τα νερά και τις πηγές των υδάτων... Και το όνομα του αστέρος Άψινθος! (Ουκρανικά Τσερνόμπιλ)!»
Αντίγραφα της εικόνας του Σωτήρος Χριστού του Chernobyl στάλθηκαν στην Ιαπωνία προς παρηγοριά των εκεί πιστών.

Τι συνέβη;
25 χρόνια μετά το δυστύχημα του Τσερνόμπλ στην Ουκρανία, ένα θαύμα μαρτυρείται εκεί, υπενθυμιζόμενο και από την εικόνα του Χριστού Σωτήρος του Τσερνομπίλ.

Το Ρωσικό πρακτορείο ειδήσεων Ιντερφάξ έγραψε στις 20 Απριλίου 2011, τα εξής:
''Η μόνη ανοικτή εκκλησία στη ζώνη του Τσερνομπίλ σημειώνει το ελάχιστο επίπεδο ακτινοβολίας!
Κατά τη διάρκεια 25 ετών από την ημερομηνία του ατυχήματος του Τσερνομπίλ, το επίπεδο ακτινοβολίας στην περιοχή της εκκλησίας του Αγίου (προφήτη) Ηλία, τη μόνη εκκλησία που λειτουργεί στη ζώνη αποκλεισμού, ήταν αρκετά κάτω από το επίπεδο ολόκληρης της περιοχής, δηλώνουν εκκαθαριστές του δυστυχήματος του Τσερνομπίλ.

Ακόμα και στις πιο δύσκολες ημέρες του 1986, η γύρω περιοχή της εκκλησίας του Αγίου (προφήτη) Ηλία ήταν καθαρή (από την ακτινοβολία – IF), χωρίς να χρειάζεται να αναφέρω ότι η ίδια η εκκλησία ήταν επίσης καθαρή», είπε ο πρόεδρος της Ουκρανικής Ένωσης Τσερνομπίλ, Γιούρι Ανδρέγεφ σε μια τηλεσυνδιάσκεψη Κιέβου – Μόσχας την Τετάρτη. Τώρα η περιοχή δίπλα στην εκκλησία βρίσκεται στο βασικό επίπεδο των 6 μικρο-ραίντγκεν ανά ώρα (microroentgen/h) συγκριτικά με τα 18 στο Κίεβο''

O Andreyev είπε επίσης ότι πολλοί εκκαθαριστές της καταστροφής ήταν άθεοι. «Αρχίσαμε να πιστεύουμε αργότερα, μετά που παρατηρήθηκαν τέτοιου είδους εξελίξεις, οι οποίες μπορούν να εξηγηθούν μόνο σαν θέλημα Θεού», λέει.
 Ειδικότερα, σύμφωνα με τον ίδιο, λίγα δευτερόλεπτα μετά την έκρηξη στην τέταρτη (4η) μονάδα του Τσερνομπίλ ΡΡ, το σύννεφο που περιείχε σωματίδια ουρανίου άρχισε να κινείται προς την κατεύθυνση της Pripyat, μιας πόλης που βρίσκεται περίπου 1.800 μέτρα από το εργοστάσιο. Υπήρχε ένα πεύκο στο δρόμο του (εμφανίζεται στο εικόνισμα του Σωτήρα του Τσερνομπίλ).

«Το σύννεφο λοιπόν, σταμάτησε κοντά σε αυτό το πεύκο, έπειτα χωρίζεται σε δύο μέρη από κάποιον άγνωστο λόγο και συνέχισε να κινείται προς την αριστερή και δεξιά πλευρά της πόλης, αντί να καλύψει τις κατοικημένες περιοχές της (που ήταν ίσια μπροστά). Το επίπεδο ακτινοβολίας σε περιοχές μόλυνσης ήταν τέσσερα ή πέντε roentgen ανά ώρα, και η πόλη παρουσίαζε μόνο μισό χιλιοστό του ραίντγκεν (0,5 milliroentgen)», δήλωσε ο Αντρέγιεφ.

Όλοι μιλούσαν για θαύμα!
Το πεύκο στο οποίο θαυματουργικά σταμάτησε το ραδιενεργό σύννεφο και χωρίστηκε, έχει τα χονδρά κλωνάρια του σε σχήμα Σταυρού. Είναι γνωστό και από τη Γερμανική κατοχή της Ουκρανίας, γιατί εκεί είχαν θανατώσει οι Γερμανοί πολλούς πατριώτες και έγινε μνημείο.

Εκεί, ο Κύριος μας με τη δύναμη του σημείου του Τιμίου Σταυρού επιτέλεσε το σωτηριώδες θαύμα του για τους κατοίκους της γύρω περιοχής, προστατεύοντάς τους από την δηλητηριώδη ακτινοβολία. Το συγκεκριμένο σταυροειδές δέντρο εικονίζεται και στην εικόνα του Σωτήρος Χριστου του Τσερνομπίλ.

Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΗΣ ΕΙΚΟΝΑΣ ΤΟΥ ΤΣΕΡΝΟΜΠΙΛ
Ο Σωτήρας του Τσερνομπίλ, έχει την δική της ιστορία. Μπορούμε να πούμε, ότι η εικόνα αυτή βγήκε από το λαό.
Λέγεται, πως ο Γούρι Αντρέγιεφ, επικεφαλής της οργάνωσης του κόμματος του πυρηνικού σταθμού, κομμουνιστής,αρρώστησε πάρα πολύ σοβαρά, έχοντας λάβει μεγάλη δόση ραδιενέργειας. Υπέφερε πάρα πολύ, και ήταν στην επιθανάτιο κλίνη.
Όλοι νόμιζαν, πως ήταν μετρημένες η μέρες του, ενώ ο ίδιος έβλεπε καθημερινά το ίδιο όνειρο. Έβλεπε καθαρά την εικόνα αυτή. Μετά με ακρίβεια είπε στον αγιογράφο, πως έπρεπε να είναι.
Το είπε και σε μένα, μετά το είπα αυτό και στον Μητροπολίτη. Όταν ήταν να πεθάνει μας παρακαλούσε: «αγιογραφείστε την εικόνα αυτή».
Κοιτάζοντας την εικόνα, που άνοιξε στην πνευματική του όραση, πολύ οξεία ένοιωθε, πως έπρεπε να υλοποιηθεί. Και τότε ο Μητροπολίτης έδωσε την ευλογία του.

Η εικόνα αγιογραφήθηκε στην Λάβρα του Αγίου Σεργίου το 2003 και αγιάστηκε στην Λάβρα του Κιέβου κατά του Πανηγύρι της Κοιμήσεως της Θεοτόκου.
Όταν ο Μητροπολίτης Βλαδίμηρος αγίαζε την εικόνα στον Ουρανό εμφανίστηκαν τρία σημάδια – ακριβώς πάνω από την εικόνα μπροστά στους εκατοντάδες ανθρώπους πέταξε ένα περιστέρι, μετά εμφανίστηκε ουράνιο τόξο και μετά – ο σταυρός, στο κέντρο του οποίου έλαμπε ο ήλιος.

Το πιο ενδιαφέρον ήταν το ότι ο Γούρι συνήλθε, ο Θεός του χάρισε υγεία. Εκπληκτικά, αλλά αυτός, μετά – πρόεδρος της Ένωσης «Ουκρανία – Τσερνόμπιλ», εκλέχτηκε για την αποστολή αυτή – μέσω αυτού ήρθε στον κόσμο η εικόνα αυτή, μπροστά στην οποία πολλές φορές ο Θεός χάριζε επούλωση στους άρρωστους και ταλαιπωρημένους.
Η εικόνα φιλοτεχνήθηκε από τον αγιογράφο Βλάντισλαβ Γκοροντέτσκι, αγιογράφο υψηλού επιπέδου.
Είναι ιδιαίτερη και για πρώτη φορά εδώ δίπλα στον Θεό και τους Αγίους εκπροσωπήθηκαν άνθρωποι – ζωντανοί δεξιά και τα πνεύματα των θυμάτων της καταστροφής αριστερά.
Γι’ αυτό ο Μητροπολίτης Βλαδίμηρος παρακάλεσε τον Πατριάρχη Ρωσίας Αλέξιο Β’ να την ευλογήσει, ο οποίος έδωσε την ευλογία να αγιογραφηθούν οι ζωντανοί άνθρωποι.
Η ιστορία της εικόνας είναι βαθιά συμβολική – είναι ένα φανερό επεισόδιο της αποκαλύψεως του Ιωάννη του Θεολόγου. Στο κέντρο βλέπουμε την πεταμένη από το Ουρανό «αστέρι πίκρα» πάνω από την απαίσια λάμψη της έκρηξης και το πεύκο με την μορφή του σταυρού.
Αυτό το φαινομενικό σημάδι της ερχόμενης τραγωδίας, το χέρι του Θεού υψώθηκε στη γη δεκαετίες πριν την καταστροφή – κατά το Δεύτερο Παγκόσμιο πόλεμο το δέντρο ήδη ήταν μεγάλο. Έτσι έγινε, πως ο σταθμός χτίστηκε δυο χιλιόμετρα από αυτό το μεγάλο ζωντανό σταυρό, που μεγάλωσε στην άκρη του δάσους.

Όταν το μολυσμένο από την ραδιενέργεια δάσος εξαλείφθηκε και άνοιξε ο χώρος, εμφανίστηκε η εικόνα, παρόμοια με το πνευματικό όραμα – δυο σύμβολα την οικουμενικής καταστροφής, συνδεδεμένα σε ένα επίπεδο – καταραμένος τέταρτος αντιδραστήρας με φόντο το δέντρο- σταυρό.
Αμέσως μας υπενθυμίζει το σταυροειδές δέντρο από την Παλιά διαθήκη, ποτισμένο από το Λωτ, στο οποίο μετά από δυο χιλιάδες χρόνια σταυρώθηκε ο Χριστός. Το δέντρο αυτό έχει φυτευτεί από τα τρία ραβδιά (κέδρο, κυπάρισσο και πεύκο), που έχει άφησε στον προπάτορα Αβραάμ η Αγία Τριάδα, τον οποίο είχε επισκεφθεί με μορφή Αγγέλων.

Μετά από τέσσερεις χιλιάδες χρόνια υψώθηκε ο σταυρός του Τσερνομπίλ – σήμα του ερχόμενου πυρηνικού σταυρού, πού έτυχε το 1986.
Στις δύο πλευρές από το δέντρο-σταυρό, προνοητικά είναι πεύκα, όπως ο τρίτος ράβδος – στην εικόνα στέκονται πεθαμένοι και ζωντανοί εκκαθαριστές. Και πάνω από αυτό – ο Κύριος Ιησούς Χριστός με την κύλιση της Αποκαλύψεως, ανοιχτή στις γραμμές, που έγιναν πραγματικότητα, η Παναγία και ο Αρχάγγελος Μιχαήλ. Έτσι το είδε ο επικεφαλής της τοπικής οργάνωσης του κομμουνιστικού κόμματος του σταθμού στο Τσερνομπίλ.

Μαρτυρία του Πρωθιερέα Νικολαϊ Γιακουσιν, εφημέριου Ι. Ν. Προφήτη Ηλία στο Τσερνομπίλ

ΠΗΓΗ