Το πρόβλημα όσων πάσχουν από ''ανόητο ζήλο'', είναι παλαιό φαινόμενο και όχι κάτι το νέο. Και ο ίδιος ο Κύριος, και οι Απόστολοι, αλλά και οι Πατέρες της Εκκλησίας εντόπισαν το πάθος αυτό, και το στιγμάτισαν με τον κατάλληλο τρόπο.
Θα δούμε ένα ιστορικό γεγονός, από τα διάφορα που θα παρουσιάσουμε προσεχώς, και που αποδεικνύουν την παλαιά ύπαρξή τους στην Εκκλησία.
Σε απάντηση που αφορά τις κατηγορίες των νεοειδωλολατρών κατά του Μ. Θεοδοσίου διαβάζουμε τα εξής σημαντικά:
«Αυτό που πράγματι έγινε είναι καταστροφές και ακρότητες από φανατικούς εκκλησιαστικούς παράγοντες. Οι άνθρωποι αυτοί εξαγρίωναν τον όχλο. Τον εξαγριωμένο αυτόν όχλο τον εξαπέλυαν να καταστρέψει ότι βρει μπροστά του. Ο Μ. Θεοδόσιος προσπάθησε να το σταματήσει και να το θεραπεύσει».
Ο Λιβάνιος (διδάσκαλος του Ι. Χρυσοστόμου, Μ. Βασιλείου κ.α.), παραπονούμενος για την στάση των φανατικών αυτών έγραψε επιστολή προς τον Μ. Θεοδόσιο. Τι ακριβώς όμως είχε προηγηθεί;
«Ο Θεοδόσιος είχε διορίσει ως ύπαρχο Ανατολής, τον Ίβηρα Μάτερνο Κυνήγιο. Ο άνθρωπος αυτός ήταν φανατικά θρησκόληπτος και έξαλλος· υπεκίνησε τον όχλο, επί κεφαλής του οποίου ήταν φανατικοί καλόγεροι. Η αντίδρασις του Θεοδοσίου ήταν να απαγορεύσει την είσοδο τους στις πόλεις».
(Επιστολή Άγγελου Χωρέμη αρχαιολόγου, προς τον π. Γεώργιο Μεταλληνό).
και σχολιάζει ο π. Γεώργιος ότι πριν την εμφάνισή τους:
«Oι άνθρωποι ζούσαν ήρεμα τα πράγματα στην φυσικότητά τους και όχι στο τεχνητό κλίμα της αντιπαλότητας που δημιουργούν εκατέρωθεν οι φανατικοί».
«Eκείνα τα υποκείμενα που τρώνε περισσότερο κι από τους ελέφαντες και κατεβάζοντας αμέτρητα ποτήρια, παρενοχλούν τους άλλους και συγκαλύπτουν τις επιδόσεις τους με μια τεχνητή χλωμάδα του προσώπου τους. Αυτοί ορμούν κρατώντας ξύλα και πέτρες και σίδερα, και μερικές φορές με χέρια και με πόδια».
Εδώ περιγράφει φανατικούς καλόγηρους που απ΄ ότι φαίνεται δεν τηρούσαν τις διατάξεις και τους κανόνες της πίστης τους, και φανάτιζαν τον όχλο για καταστροφές και λεηλασίες!
Είναι χαρακτηριστικό γνώρισμα των πάσης φύσεως ακραίων ή το να μην τηρούν τα όσα διδάσκουν ή αν τηρούν, τότε να ξεπερνούν το επιτρεπτό μέτρο υπερβαίνοντας και αυτήν την ίδια την Εκκλησία!
Το λυπηρό της υπόθεσης είναι ότι οι σύγχρονοι εχθροί της εκκλησίας, συχνά χρησιμοποιούν τον φανατισμό αυτών (φονταμενταλισμό τον ονομάζουν), προς δικαίωση των σαθρών επιχειρημάτων τους.
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ
Μ. ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ - ΟΙ ΑΚΑΤΑΣΤΑΤΟΙ ΜΟΝΑΧΟΙ ΚΑΙ ΘΡΗΣΚΕΥΟΝΤΕΣ ΕΙΝΑΙ ΕΠΙΖΗΜΙΟΙ
ΑΓΑΘΟΣ ΚΑΙ ΚΑΚΟΣ ΖΗΛΟΣ - ΚΑΤ΄ ΕΠΙΓΝΩΣΙΝ ΚΑΙ ΜΗ ΚΑΤ΄ ΕΠΙΓΝΩΣΙΝ ΖΗΛΩΤΗΣ (ΑΓΙΟΥ ΝΕΚΤΑΡΙΟΥ)
Η ΒΛΑΒΗ ΠΟΥ ΠΡΟΚΑΛΕΙΤΑΙ ΑΠΟ ΤΟΝ ΑΝΟΗΤΟ ΖΗΛΟ! (AΓ. ΙΣΑΑΚ ΤΟΥ ΣΥΡΟΥ)
«....κατά τούτο διαφέρει ο υποκριτής του αληθούς ζηλωτού»
«Οἱ ἀνόητοι ζηλωτές συμπεραίνουν ὅτι πρωταρχική αἰτία τοῦ ζήλου τους εἶναι ἡ πίστη...»
Η ΥΠΟΚΡΙΤΙΚΗ (ΨΕΥΔΟ)ΣΕΜΝΟΠΡΕΠΕΙΑ (ΑΓΙΟΥ ΝΕΚΤΑΡΙΟΥ)
