Η ΓΕΝΙΚΗ ''ΑΝΑΡΧΙΑ''!

Ένα από τα ''σημεία των καιρών'' και που έχουμε δημοσιεύσει σε άρθρα είναι η ''αναρχία''.

Αναρχία και ακαταστασία παντού! Αναρχία στην Εκκλησία, στην οικογένεια, στο κράτος κ.α.

Γνωρίζουμε ότι ο Αντίχριστος εκμεταλλευόμενος την γενική σύγχυση που θα επικρατεί παντού, την διαίρεση των ανθρώπων, και την αναρχία σε Παγκόσμιο επίπεδο, θα έλθει εις την εξουσία.

Διάφοροι έως και σήμερον, πιστεύουν ότι με κάποιου είδους ''επανάσταση'' θα έλθει το ''ποθούμενον'' που επιδιώκουν οι ίδιοι, και λησμονούν ότι και οι ηγέτες και ο λαός, δεν έχουν ούτε την ηθική, ούτε και την πίστη με παλαιότερους καιρούς.

Σήμερα ειδικά χρειαζόμαστε αληθινούς επαναστάτες κατά των παθών και κατά του διαβόλου, διότι σε διαφορετική περίπτωση θα δούμε ''αναρχικούς επαναστάτες'' εσχατολογικών προφητευμένων ημερών, οι οποίοι μέσα στην σύγχυσή τους, εύκολα θα προσκυνήσουν οποιονδήποτε ''ηγέτη'' θα φέρει αυτό που ''κοσμικά'' ζητούν!

Οἱ ἱεροὶ Πατέρες ἀποδοκιμάζουσιν ἔνθεν μὲν τὴν κληρικοκρατίαν, ἑτέρωθεν δὲ τὴν λαϊκοκρατίαν!

 Η παράδοση και το πνεύμα της Ορθοδοξίας επιβάλλει την ευρύτερη συνεργασία των λαϊκών μετά των κληρικών σε όλους τους τομείς της εκκλησιαστικής δράσεως, ηγουμένων βεβαίως των κληρικών και πάντοτε εντός των επιτρεπόμενων κανονικών ορίων.

Ο ιερός Χρυσόστομος αναφέρει:

Κλήρος και λαός συμμετέχει στο αυτό μυστηριακό και αγιαστικό έργο της εκκλησίας.

Βέβαια οι λαϊκοί δεν πρέπει να επεμβαίνουν αδιάκριτα εις τα κανονικά δικαιώματα των κληρικών ανατρέποντας την κανονική τάξη λόγω της ισοτιμίας τους ως μέλη του ενός σώματος της Εκκλησίας. Ούτε όμως και οι κληρικοί πρέπει να χρησιμοποιούν την ιδιότητα που έχουν ζητώντας δουλοπρέπεια από τους λαϊκούς, ανατρέποντας παρόμοια την τάξη της Εκκλησίας. Θα πρέπει να συνεργάζονται μεταξύ τους, και οι κληρικοί να αναγνωρίζουν και να τιμούν την θέση και ευθύνη των λαϊκών στην Εκκλησία, δεχόμενοι κάθε ορθή συμβουλή και πρόταση, ενθαρρύνοντες κάθε ελεύθερη πρωτοβουλία και ενέργεια αυτών, διότι  σε διαφορετική περίπτωση υπάρχει κίνδυνος οι λαϊκοί να αποβάλλουν το ενδιαφέρον και την συνείδηση της ευθύνης τους ως μέλη της εκκλησίας, με αποτέλεσμα την αδιαφορία και την μείωση της πίστεώς τους!

Τούτο ως επόμενο θα έχει συνέπεια την διάσπαση μεταξύ τους:

(συνεχίζεται)