Γνωρίζουμε ότι ένα από τα σημεία των καιρών θα είναι η σύγχυση μεταξύ των χριστιανών. Το απαράδεκτο του τραγικού φαινομένου αυτού, είναι η επιμονή εις το να διασπείρεται η σύγχυση αυτή. Έτσι βλέπουμε να μην υπάρχει ούτε μίαν συμφωνία, ούτε ομοφροσύνη, ούτε ομοψυχία, ούτε μία πίστη, άλλα πιστεύει και φρονεί ο ένας, άλλα ο άλλος κ.λπ. Το χειρότερο είναι ότι το αυτό συμβαίνει και στους ρασοφόρους, είτε αυτοί είναι Επίσκοποι, είτε απλοί ιερείς ή μοναχοί. Αυτό έχει και ως επόμενη φυσική συνέπεια, η σύγχυση αυτή να καταλήγει στους λαϊκούς οι οποίοι με την σειρά τους είτε θα έχουν έριδες μεταξύ τους, είτε θα καταλήξουν σε ψυχιατρεία! Είναι ντροπή και είναι ξεκάθαρα χαρακτηριστικό ελλείψεως της Χάριτος του Αγίου Πνεύματος. Το γιατί θα έπρεπε να το γνωρίζουν οι ίδιοι.
Δυστυχώς απ΄ ότι φαίνεται ο καθένας έχει αναπαυτεί στην θέση του, οπότε ας πιστεύει και ότι θέλει αρκεί να μην διαλύσουμε ότι έχουμε φτιάξει.
Αμ δε τα κηρύγματα; Μόνον για γέλωτα είναι (δεν γελούν μόνον οι προσωπολάτρες ή οι γεροντολάτρες....), διότι πράττουν τα αντίθετα απ΄ όσα κηρύττουν.
Κρίμα για πολλοστή φορά.....