Η μετάνοια, που αποτελεί το θεμέλιο της χριστιανικής ζωής, συχνά συγχέεται με την απλή μεταμέλεια. Η μετάνοια περιλαμβάνει την πλήρη συνειδητοποίηση του λάθους, την ειλικρινή προσπάθεια για αλλαγή και αντικατάσταση με την αντίθετη αρετή, και μόνιμη εφαρμογή της.
Αντίθετα, η μεταμέλεια είναι απλώς ένα παροδικό αίσθημα λύπης, μια απλή παραδοχή του σφάλματος δίχως να συνοδεύεται από τα παραπάνω.
Οι σύγχρονοι χριστιανοί παρά την τυπική εξομολόγησή τους, δεν εφαρμόζουν στη ζωή τους τις εντολές και τα παραγγέλματα του Χριστού και τούτο συμβαίνει διότι δεν έχουν μετάνοια. Η απομάκρυνση αυτή έχει ως αποτέλεσμα μια ορατή πνευματική παρακμή που προκαλεί μεγάλη θλίψη. Ο Ιησούς κάλεσε τους μαθητές Του να Τον ακολουθήσουν αφήνοντας πίσω τους τα πάντα έτσι και εμείς θα έπρεπε να αφήσουμε για χάρη Του τα πάθη και τις παλαιές μας κακές συνήθειες.
Το Ευαγγέλιο αποτελεί πνευματικό καθρέπτη που αποκαλύπτει την δική μας πνευματική κατάσταση και καλό θα είναι να τον κοιτούμε συχνά. Ως ενδεικτικά παραδείγματα ας δούμε και ας αναρωτηθούμε αν έχουμε τα κάτωθι ή τα αντίθετα: είμαστε πράοι, ταπεινοί, φως, άλας, οργιζόμαστε εναντίον του αδελφού, αγαπάμε τον εχθρό, αγαπάμε τον αδελφό, συγχωρούμε πραγματικά τον άλλον, έχουμε ειρήνη, καλωσύνη, αγαθότητα, και πόσα ακόμα…..
Ο αντίχριστος δεν θα εισέλθει στις εκκλησίες καθώς έχει ήδη εισχωρήσει στις καρδιές των Χριστιανών που εκκλησιάζονται και που ακολουθούν έναν τρόπο ζωής αντίθετο προς τις εντολές και τα παραγγέλματα του Δεσπότη Χριστού. Τον αντίχριστο τον έχουμε φέρει και τον έχουμε βάλει στις εκκλησίες ήδη εμείς οι ίδιοι εφόσον ακολουθούμε τα αντίθετα του Χριστού.
Εξαιρέσεις πάντα θα υπάρχουν αλλά θα συνεχίζουν να είναι ελάχιστες.
Πριν αρχίσει κανείς να ψάχνει να βρει τι συστήματα θα φέρει για να υποδουλώσει τον άνθρωπο, αν έχει έρθει, που βρίσκεται κ.α., ας κοιτάξει πρωτίστως εντός στην καρδιά του.