Ο ''ΟΡΘΟΔΟΞΟΣ ΤΥΠΟΣ'' ΔΙΑ ΤΗΝ ΕΠΙΣΚΕΨΗ ΤΟΥ ΠΑΤΡΙΑΡΧΗ

Κατά τήν ἐπίσκεψίν του εἰς τήν Ἑλλάδα πιστεύομεν ὅτι δέν χρειάζονται «πεζοδρομιακαί» ἀντιδράσεις ὑπό τῶν ἀντιοικουμενιστῶν καί τῶν καταγγελλόντων τήν καταφρόνησιν τῶν Ἱερῶν Κανόνων καί τῆς προδοσίας τῆς πίστεως ὑπ᾽ αὐτοῦ.

Ἐκεῖνο τό ὁποῖον χρειάζεται εἶναι ἡ ἀνάδειξις τῆς προδοσίας τῆς πίστεως μέσῳ εἰδικῶν ἐντύπων, τά ὁποῖα νά μοιρασθοῦν εἰς ὥρας, αἱ ὁποῖαι δέν θά συμπίπτουν μετά τῆς ὑποδοχῆς ἤ ἄλλων ἐκδηλώσεων, διά νά μή ἔχωμεν συλλήψεις ἤ καί καταγγελίας περί ζηλωτῶν. Ἡ ἀνάδειξις τῆς προδοσίας τῆς πίστεως δύναται νά γίνη μέ σχόλια εἰς ἐκκλησιαστικάς καί ἄλλας σελίδας ἤ ἀπό τάς στήλας τοῦ τοπικοῦ τύπου.

Ὁ βουλγαρικός τύπος μέ τό σύνθημα καί τήν ἀνάλυσιν, τόν ὑπεχρέωσεν προσφάτως νά δηλώση ὅτι δέν εἶναι οἰκουμενιστής καί προδότης τῆς πίστεως. Ἡμεῖς ἄς τόν ὑποχρεώσωμεν ὄχι ἁπλῶς νά ἐπαναλάβη αὐτήν τήν δήλωσιν, ἀλλά νά ἀποκηρύξη ὅσα οἰκουμενιστικά καί φιλοπαπικά ἔχει πράξει ὑποσχόμενος ὅτι θά τερματίση ὁριστικῶς καί ἀμετακλήτως τήν γραμμήν τῆς προδοσίας. Πρός αὐτήν τήν κατεύθυνσιν ὀφείλει νά πιέση καί τό Ἅγιον Ὄρος καί μέ τήν στάσιν του νά ὑποχρεώση τόν Οἰκουμενικόν Πατριάρχην νά γίνη ὁ φύλαξ τῆς Ὀρθοδοξίας. Μή λησμονοῦν εἰς τό Ἅγιον Ὄρος ὅτι προσφάτως, προσφωνῶν τόν νέον Πάπαν, ὡμίλησε περί «διηρημένης Ἐκκλησίας» μετά τῶν Παπικῶν, ἐνῶ ἔχομεν σχίσμα καί αἵρεσιν. Ὁ Πατριάρχης Μόσχας κ. Κύριλλος, ὁ ὁποῖος συνδέεται πολλαπλῶς μέ πολλάς Ἱ. Μονάς τοῦ Ἁγίου Ὄρους (θέλει καί αὐτός τήν ἕνωσιν, ἀλλά μέ διαφορετικόν τρόπον) διεκήρυξε προσφάτως τό σχίσμα δέν εἶναι ἁπλός ἐχθρός τοῦ ἀνθρώπου, ἀλλά τοῦ Θεοῦ. Ὁ Οἰκουμενικός Πατριάρχης δέν ὁμιλεῖ περί σχίσματος, ἀλλά περί διηρημένης Ἐκκλησίας.

Τέλος, ὀλίγον πρός τῆς ἐλεύσεώς του εἰς τήν Ἑλλάδα ἐπληροφορήθημεν ὑπό τῶν στηλῶν ἐφημερίδων ὅτι θά ἀνατρέψη τό πρόγραμμά του εἰς τήν Ἱ. Μητρόπολιν Σταυρουπόλεως καί θά ἐγκαινιάση τά πρῶτα συσσίτια. Ἡ ἐνέργειά του αὐτή θά τοῦ προσφέρη ἐπικοινωνιακήν προβολήν, χωρίς ὁ ἴδιος νά ἔχη προσφέρει κάτι εἰς τόν δοκιμαζόμενον λαόν τῆς Ἑλλάδος. Τί θά ἠδύνατο νά προσφέρη; Ἐνίσχυσιν τοῦ ἐθνικοῦ καί ὀρθοδόξου φρονήματος, λόγους ἐκκλησιαστικούς, παρηγορητικούς καί τήν ἀνάληψιν πρωτοβουλιῶν πρός τά γερμανικά κέντρα τοῦ Προτεσταντισμοῦ ἤ τοῦ Ἰουδαϊσμοῦ διά τήν οἰκονομικήν ἐπούλωσιν τῶν πληγῶν τῆς Ἑλλάδος.

Γ.Ζ

ΠΗΓΗ: ''ΟΡΘΟΔΟΞΟΣ ΤΥΠΟΣ ΑΡ.ΦΥΛ. 1994