Ἀπό τῆς ἐπανόδου ἐκ τῆς ἐξορίας τοῦ ὁ ἀείμνηστος Χρυσόστομος ἐπανήρχισε τό προσφιλές αὐτῶ ἔργον τῆς διαποιμάνσεως τοῦ κλήρου καί λαοῦ τῶν Γνησίων Ὀρθοδόξων, παρ' ὄλας τάς προβαλλομένας ἀντιδράσεις ἐκ μέρους τῆς Διοικούσης Ἐκκλησίας, τῆς ὁποίας ὁ Προκαθήμενος ἀπό Ἰωαννίνων κ. Σπυρίδων Βλάχος, διά μέσου του ἀνωτέρου ὑπαλλήλου τοῦ ὑπουργείου Παιδείας καί Θρησκευμάτων κ. Ἰωάννου Πούλου, ἐκάλεσε τοῦτον εἰς τήν ἐν τῷ Ψυχικῶ οἰκίαν του καί διά σχήματος ὑποκρινομένης φιλίας εἶπε πρός αὐτόν∙ «Ἄκουσε Χρυσοστομε∙ Σύ ἔχεις μίαν πολύ καλήν "θέσιν" εἰς τήν ἱστορίαν τῆς Ἐκκλησίας, μή θέλης ἑπομένως νά ἀμαυρώσης τό παρελθόν σου ἐπιμένων εἰς τό Παλαιόν Ἡμερολόγιον. Βλέπεις ὅτι σέ ἐγκατέλειψαν οἱ συνεργᾶται σου καί διέρρευσαν διαλυθέντες οἱ ὀπαδοί τοῦ Παλαιοῦ Ἡμερολογίου. Ἐπανελθε λοιπόν εἰς τούς κόλπους τῆς Ἐκκλησίας, ἡ ὁποία μεταξύ των ἄλλων θά σοῦ δώση καί τάς καθυστερουμένας ἀποδοχᾶς ἐκ τῶν συντάξεών σου ἀνερχομένας εἰς πολλᾶς χιλιάδας λιρῶν».
Αὐτά καί πλείονα ὅμοια τούτων εἶπεν ὁ Ἀρχιεπίσκοπος Σπυρίδων, νομίζων ὅτι δι' αὐτῶν θέλει ἐκφοβίσει ἡ δελεάσει καί κλονίσει τόν ἀκλόνητον βράχον διακόψαντα τοῦτον ἀποτόμως καί εἰπόντα πρός αὐτόν:
«Μακαριώτατε∙ Φρόντισε νά ἑνώσης τήν Ἐκκλησίαν ἐπαναφέρων εἰς αὐτήν τό πατροπαράδοτον Ἑορτολόγιον, ἵνα ἡσυχάσουν οἱ Ὀρθόδοξοι Χριστιανοί. Περί συντάξεων καί χρημάτων δέν ἐνδιαφέρομαι, οὐδέ χάριν τούτων ἀποφασίζω νά παραβιάσω τήν συνείδησίν μου, τώρα μάλιστα εἰς τάς δυσμᾶς τοῦ βίου μου. Εἶναι ψευδέστατον ὅτι διελύθησαν ἡ διαλύονται οἱ Παλαιοημερολογίται, τῶν ὁποίων μάλιστα χαλυβδοῦται τό θρησκευτικόν αἴσθημα. Ἀλλά καί ἄν, καθ' ὑπόθεσιν, ὅλοι οἱ Παλαιοημερολογίται διαρρεύσουν πρός τό νέον ἡμερολόγιον, ὡς ἰσχυρίζεσθε, καί μείνη εἰς καί μόνον Παλαιοημερολογίτης, αὐτός θά εἶμαι ἐγώ».
Κατάπληκτος ἐπί τῷ ἀκούσματι τῶν λόγων τούτων ὁ Ἀρχιεπίσκοπος Σπυρίδων, ἀντί ἄλλης ἀπαντήσεως εἶπε πρός τόν ἀείμνηστον Χρυσοστομον∙ «Ὁ Θεός νά Σέ ἐλεήση». Πλήν ἤκουσεν εἰς ἀπάντησιν ἐκ τοῦ ἁγίου ἐκείνου στόματος∙ «Ἀμήν. Νά ἐλεήση καί ἐμέ καί σας, Μακαριώτατε, καί νά σᾶς φωτίση νά ἐνώσητε τήν Ἐκκλησίαν, τῆς ὁποίας εἶναι ἀρκετά τα βέλη τά ὁποῖα δέχεται ἐκ τῶν ἔξωθεν ποικιλωνύμων ἐμφανῶν καί ἀφανῶν ἐχθρῶν της. Μή θέλητε λοιπόν καί σεῖς ἴνα πληγώνητε τά σπλάγχνα αὐτῆς ἐκ τῶν ἔνδον διά τῆς διαιρέσεως. Νέα ἐξορία μου δέν μέ φοβίζει∙ διότι ἐσυνήθισα τάς ἐξορίας, δέν ἔλυσα ἄλλωστε ἀκόμη καί τάς ὀλίγας ἀποσκευάς μου ἐπανελθῶν ἐκ τῆς προσφάτου ἐξορίας».
Αὐτή ἦτο ἡ ἀπάντησις, ἀλλά καί ἡ τελευταία συνάντησις τοῦ ἀειμνήστου Χρυσοστόμου μετά τοῦ Ἀρχιεπισκόπου Σπυρίδωνος ἐξακολουθοῦντος τήν ἰδίαν τακτικήν καί τάς ἰδίας πιέσεις κατά τοῦ ἀειμνήστου καί γενικῶς ὅλων των Παλαιοημερολογιτῶν Κληρικῶν καί λαϊκῶν, ἀλλά ἐξ ἀντιθέτου καί ὁ μακάριος Ἡγέτης τοῦ ἱεροῦ ἀγῶνος τῶν Γνησίων Ὀρθοδόξων Χριστιανῶν Κυρός Χρυσόστομος ἐξηκολούθησε τήν ἰδίαν τακτικήν μετά τοῦ αὐτοῦ θάρρους καί τῆς αὐτῆς αὐταπαρνήσεως μέχρι τῆς μακαρίας τελευτῆς καί μεταθέσεώς του εἰς τάς αἰωνίους Μονάς, λαβούσης χῶραν τήν 6ην πρός 7ην Σεπτεμβρίου τοῦ ἔτους 1955, τῆς κηδείας τοῦ γενομένης τήν 8ην Σεπτεμβρίου ἡμέραν Τετάρτην ἐκ τοῦ Ἱεροῦ Ναοῦ τῆς Μεταμορφώσεως τοῦ Σωτῆρος Κυψέλης ἔνθα ἐψάλη ἡ νεκρώσιμος Ἀκολουθία. Ἡ σορός ἀκολουθουμένη ὑπό πομπῆς 300 καί πλέον ταξί αὐτοκινήτων, μετεφέρθη καί ἐτάφη εἰς τήν παρά τήν Πάρνηθα Ἱεράν Μονήν τῆς Κοιμήσεως τῆς Θεοτόκου∙ το δέ μακάριον πνεῦμά του ἐποπτεύει οὐρανόθεν τους συνεχίζοντας τό ἔργον αὐτοῦ.
Αἰωνία αὐτοῦ ἡ μνήμη!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου