ΟΙ ΔΙΩΓΜΟΙ τῶν εὐσεβῶν
καί ὁμολογητῶν τῆς Ὀρθοδόξου πίστεως ποτέ δέν ἔλειψαν ἀπό τήν ἱστορία τῆς
Ἐκκλησίας.
Πάντα ὑπῆρχαν –καί ὑπάρχουν–
οἱ ἀντίθετοι, οἱ κοσμικοί καί ἀντίχριστοι, πού μέ τή δύναμη τῆς πολιτικῆς
ἐξουσίας ἤθελαν νά περιορίσουν τή δράση τῶν ἀνθρώπων τοῦ Θεοῦ. Στήν ἐποχή μας
διαθέτουν καί πολλά ἄλλα μέσα γιά τό σκοπό τους. Κυρίως χρησιμοποιοῦν τή
συκοφαντία καί τό διασυρμό μέσῳ τῶν ἐντύπων καί τῆς τηλεόρασης. Ὑπερασπιζόμενοι
μάλιστα καί τά ἀνθρώπινα δικαιώματα, ὑποκριτικά καί δόλια, δέν ἀναγνωρίζουν
στούς εὐσεβεῖς κανένα δικαίωμα! Ὁ παραλογισμός σέ ὅλο τό μεγαλεῖο του.
Ὅμως ὑπάρχουν καί ἄλλοι διῶκτες, πού συχνά βρίσκονται στό χῶρο τῆς Ἐκκλησίας. Εἶναι οἱ αἱρετικοί, οἱ ὁποῖοι εἶναι χειρότεροι ἀπό τούς κοσμικούς. Αὐτοί ἐμφανίζονται ὡς γνήσιοι ἐκφραστές τῆς διδασκαλίας τοῦ Χριστοῦ καί δημιουργοῦν πολλά προβλήματα. Εἶναι ἐπιθετικοί, ἀμετανόητοι, ἀκούραστοι στό ὀλέθριο ἔργο τους καί ἀδίστακτοι. Στόχος τους κυρίως εἶναι οἱ ὁμολογητές τῆς Ὀρθοδόξου πίστεως, γιατί αὐτοί ἀποκαλύπτουν τίς αἱρετικές τους διδασκαλίες καί τό σχέδιό τους γιά τήν ἅλωση τῆς Ἐκκλησίας, τό ὁποῖο μέ πολλή προσοχή ἔχουν καταστρώσει. Οἱ πληγές, πού ἀνοίγουν οἱ αἱρετικοί, εἶναι βαθιές καί ἐπώδυνες. Κυρίως διχάζουν τόν λαό, ὁ ὁποῖος δέν μπορεῖ εὔκολα νά διακρίνει τίς προθέσεις τους καί νά κατανοήσει τή διαστροφή, πού προκαλοῦν στή διδασκαλία τοῦ Χριστοῦ. Δυστυχῶς ὁ λαός εἶναι ἀνημέρωτος καί δέν ξεχωρίζει τούς διῶκτες ἀπό τά θύματα, τούς πολέμιους τῆς πίστεως ἀπό τούς ὑπερασπιστές της. Ὁ Μέγας Βασίλειος, ἀπευθυνόμενος σέ μοναχούς, πού εἶχαν ταλαιπωρηθεῖ ἀπό τούς ἀρειανούς, τούς συμβουλεύει πῶς πρέπει νά ἀντιμετωπίζουν τούς διωγμούς. Οἱ λόγοι του εἶναι χρήσιμοι καί στούς σημερινούς ὁμολογητές τῆς πίστεως, γιατί ἡ ἱστορία ἐπαναλαμβάνεται. Δυστυχῶς δέν ἔλειψαν οἱ ἔντονες καί ὀξύτατες ἐπιθέσεις κατά τῶν εὐσεβῶν, οὔτε καί οἱ ὑπόγειες ἐνέργειες, πού στοχεύουν στήν ἀποδυνάμωσή τους, γιά νά μή πῶ στήν ἐξόντωσή τους. Γράφει λοιπόν ὁ Ἅγιος:
«Σᾶς παρακαλῶ νά μή
ἀπογοητεύεσθε ἀπό τίς θλίψεις, ἀλλά νά ἀνανεώνεσθε στήν πρός τόν Θεόν ἀγάπη καί
καθημερινά νά αὐξάνετε τό ζῆλο σας, γνωρίζοντας ὅτι σέ σᾶς πρέπει νά διασωθεῖ
τό ὑπόλειμμα τῆς εὐσεβείας, τό ὁποῖο ἐρχόμενος ὁ Κύριος θά βρεῖ στή γῆ. Ἐάν
διώχθηκαν ἐπίσκοποι ἀπό τίς Ἐκκλησίες τους, αὐτό νά μή σᾶς ταράσσει. Ἐάν
ἀναδείχτηκαν προδότες ἀπό τούς κύκλους τῶν κληρικῶν, οὔτε αὐτό νά κλονίζει τήν
ἐμπιστοσύνη σας στό Θεό. Διότι δέν εἶναι τά ὀνόματα αὐτά πού μᾶς σώζουν, ἀλλά
οἱ προαιρέσεις καί ἡ ἀληθινή ἀγάπη πρός τόν Κτίστη μας. Θυμηθεῖτε ὅτι καί στήν
περίπτωση τῆς ἐπιβουλῆς κατά τοῦ Κυρίου μας, ἐνῶ τόν δόλον σχεδίασαν οἱ
ἀρχιερεῖς καί γραμματεῖς καί πρεσβύτεροι, λίγοι ἀπό τόν λαό ἦταν αὐτοί, πού
παραδέχονται γνησίως τό λόγο, καί ὅτι δέν σώζεται τό πλῆθος, ἀλλά οἱ ἐκλεκτοί
τοῦ Θεοῦ. Νά μή σᾶς πτοεῖ ὁ πολύς ὄχλος, τά πλήθη πού μεταφέρονται ἀπό ἀνέμους,
ὅπως τό νερό τῆς θάλασσας. Καί ἕνας μόνο ἐάν σωθεῖ, ὅπως ὁ Λώτ στά Σόδομα,
ὀφείλει νά μένει ἀμετακίνητος στήν ὀρθή γνώμη, διατηρώντας τήν ἐλπίδα στόν
Χριστό, ὁ ὁποῖος δέν θά ἐγκαταλείψει τούς ὁσίους του».
Στήν ἐποχή μας διωγμό κατά τῶν εὐσεβῶν κάνουν καί οἱ μεγαλόσχημοι Οἰκουμενιστές, οἱ ὁποῖοι νομίζουν ὅτι ἔτσι θά τούς φιμώσουν, προκειμένου οἱ ἴδιοι νά συνεχίζουν τούς ἄκαρπους θεολογικούς διαλόγους καί τίς διάφορες συναντήσεις μέ τούς αἱρετικούς παπικούς καί προτεστάντες, μέ ἀπώτερο σκοπό τήν ἕνωση τῶν ἐκκλησιῶν, ἐνῶ ὅλοι γνωρίζουμε ὅτι ἡ Ἐκκλησία εἶναι μία καί καθολική καί οἱ ἑτερόδοξοι εἶναι αἱρετικοί καί δέν ἀποτελοῦν Ἐκκλησία. Μόνο ἡ ἐπιστροφή τους στή μία Ἐκκλησία μπορεῖ νά τούς σώσει. Εὐτυχῶς πού τά πράγματα δέν ἐξελίσσονται, ὅπως τά θέλουν οἱ Οἰκουμενιστές. Ὁ λαός ἀγρυπνεῖ καί οἱ γρηγοροῦντες κληρικοί καί μοναχοί ματαιώνουν τά σχέδιά τους. Ἄς εὐχηθοῦμε ὁ Κύριος νά στηρίζει τούς ἐκλεκτούς του καί νά τούς παρηγορεῖ. Οἱ καιροί πού ἔρχονται θά εἶναι δυσκολότεροι καί οἱ πειρασμοί θά αὐξηθοῦν.
ΠΗΓΗ ''ΠΑΛΑΙΟ ΑΡΘΡΟ ΤΟΥ ΠΡΩΤ. ΔΙΟΝΥΣΙΟΥ ΤΑΤΣΗ. ΟΡΘ. ΤΥΠΟΣ ΑΡ.ΦΥΛ. 1862''.
ΤΟ ΙΣΤΟΛΟΓΙΟ ΜΑΣ
ΣΥΜΠΛΗΡΩΝΕΙ ΤΟ ΑΡΘΡΟ ΑΥΤΟ ΜΕ ΜΙΑ ΣΗΜΑΝΤΙΚΗ ΥΠΕΝΘΥΜΙΣΗ ΑΠΟ ΤΟΝ ΣΤΡΑΤΗΓΟ
ΜΑΚΡΥΓΙΑΝΝΗ.
ΑΦΙΕΡΩΜΕΝΟ ΣΕ ΟΛΑ ΤΑ ΤΣΟΓΛΑΝΙΑ ΤΟΥ ΤΡΙΣΚΑΤΑΡΑΤΟΥ ΠΑΠΑ:
...εκάθισα
και έκλαιγα δια τα νέα παθήματα. Και επήγα πάλιν εις τους φίλους μου τους
Αγίους. Άναψα τα καντήλια και ελιβάνισα λιβάνιν καλόν αγιορείτικον.
Και σκουπίζοντας
τα δάκρυά μου τους είπα: «Δεν βλέπετε που θέλουν να κάνουν την Ελλάδα
παλιόψαθα; Βοηθήστε, διότι μας παίρνουν, αυτοί οι μισοέλληνες και άθρησκοι,
ό,τι πολύτιμον τζιβαϊρικόν έχομεν. Φραγκεμένους
μας θέλουν τα τσογλάνια του τρισκατάρατου του Πάπα. Μην αφήσετε, Άγιοί
μου, αυτά τα γκιντί πουλημένα
κριγιάτα της τυραγνίας να μασκαρέψουν και να αφανίσουν τους Έλληνες,
κάνοντας περισσότερο κακό από αυτά που καταδέχθηκεν ο Τούρκος ως τίμιος εχθρός
μας».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου