ΟΙ ΛΗΣΤΕΣ ΤΗΣ ΘΕΙΑΣ ΔΙΔΑΣΚΑΛΙΑΣ (ΕΝΑ ΠΟΛΥ ΚΑΛΟ ΒΙΒΛΙΟ)

Σήμερα μόνο το 3% των Ελλήνων εκκλησιάζονται συστηματικά.
Από αυτό το ποσοστό, πάνω από το 90%   γνωρίζει  για την Πίστη , τον  δρόμο και τον τρόπο της εν Χριστώ σωτηρίας πολύ λιγότερα από όσα  γνωρίζει για τα Τούρκικα σήριαλ , το ποδόσφαιρο  ή τις συνταγές μαγειρικής.  Κατά τον άγιο Νικόδημο τον Αγιορείτη αυτού του τύπου οι χριστιανοί  δεν θα σωθούν, όχι γιατί δεν πιστεύουν αλλά γιατί δεν ξέρουν σε τι πιστεύουν.

                                                                     

Αυτή η γενική αδιαφορία έχει δώσει χώρο στην  παγκόσμια οικονομική και πολιτική ελίτ   ώστε να προωθεί  μαζί   με τους θρησκευτικούς ηγέτες την ενοποίηση όλων των  θρησκειών  και  δογμάτων σε μια θρησκεία. Η «Νέα Τάξη» πραγμάτων ή αλλιώς η  «Παγκοσμιοποίηση» απαιτεί και οικοδομεί  μια νέα παγκόσμια θρησκεία για να κάνει εφικτή την διοίκηση  όλου του κόσμου . Στο γενικευμένο κλίμα αδιαφορίας για την Πίστη, "Ορθόδοξοι"  ποιμένες  συνεργάζονται συστηματικά για την  εξάπλωση αυτής της νέας παγκόσμιας θρησκείας που ονομάστηκε απο τους εμπνευστές  της Οικουμενισμός.




Σε όλη την ιστορία της Ορθόδοξης Εκκλησίας   υπεισέρχονταν  σε αυτήν μεθοδικά και ύπουλα «υπάλληλοι», «μισθωτοί», «λύκοι» και «φίδια» *  που δολοφονούσαν πνευματικά  τα λογικά πρόβατα του  Χριστού  εξυπηρετώντας τα προσωπικά τους πάθη .
Μεγάλο τμήμα των πιστών της Ορθόδοξης Εκκλησίας σήμερα μολύνεται  απο τις  κακοδοξίες και τα  έργα  αιρετικών και αιρετιζόντων  μασκοφόρων και οδηγείται   στο στόμα του άδη.

*  χαρακτηρισμοί που απέδωσαν ο Χριστός και οι Απόστολοι στους ψευδοδιδασκάλους και αιρετικούς.

Στο βιβλίο "Οι ληστές της Θείας Διδασκαλίας"  - που προλογίζει ο Ομότιμος καθηγητής θεολογίας του Α.Π.Θ  π.Θεόδωρος Ζήσης-  εμφανίζονται απλά και κατανοητά ,  όχι μόνο οι  νοθείες και παραχαράξεις της Ορθόδοξης Πίστης  που υλοποιούν    σήμερα πατριάρχες και επίσκοποι , αλλά και οι  Ορθόδοξες Αγιογραφικές και Αγιοπατερικές θέσεις που προφυλάσσουν τον πιστό από τον κίνδυνο της συμμετοχής  στην ολέθρια αίρεση του Οικουμενισμού.

Περιεχόμενα

ΜΕΡΟΣ Α΄ Πρόλογος ...................................................................... 11 Εἰσαγωγή ..................................................................... 15 Ἀρνοῦνται τὸν Χριστό ..................................................... 28 Οἱ θέσεις τους γιὰ τὶς ἄλλες θρησκεῖες ........................... 34 Ἰσλάμ ................................................................... 39 Ἰουδαϊσμός ..................................................... 49 Βουδισμός ................................................... 55 Ἰνδουϊσμός ............................................. 59 Ταύτιση στόχων Μασονίας καὶ Οἰκουμενισμοῦ ............... 63 Εἴμαστε ὅλοι «παιδιὰ τοῦ Θεοῦ;» ................................... 67 ΜΕΡΟΣ Β΄ Συνήθεις ἀντιρρήσεις τῶν πιστῶν: «Δὲν εἶναι δική μου δουλειά» .................................. 71 «Ἐγὼ κάνω ὑπακοὴ στὸν πνευματικό μου » .......... 82 «Ἐπιτρέπεται νὰ κρίνουμε κληρικούς;» ................. 87 «Αὐτὰ προκαλοῦν σκανδαλισμό»............................ 90 ΜΕΡΟΣ Γ΄ Ἀποδέχονται τοὺς αἱρετικοὺς ὡς μέλη τῆς Ἐκκλησίας 92 ΠΑΠΙΣΜΟΣ Φιλιόκβε (filioque)  ................................................. 100 Τὸ «Ἀλάθητο» ........................................................ 101 Οἱ ἄκτιστες ἐνέργειες .............................................. 107 Ἡ Θεία Δικαιοσύνη .................................................... 108 Μαριολατρεία ............................................................. 109 Καισαροπαπισμός ....................................................... 109 Λειτουργικές καινοτομίες ....................................... 110 «Ἀπὸ τὰ ἔργα τους θὰ τοὺς γνωρίστε» ................... 111 Ἱερά ἔξέταση .......................................................... 115 Σφαγές στὸ Ἅγιο Ὄρος .......................................... 118 Νεότερα ἐγκλήματα ................................................. 120 Σφαγές τῶν Ὀρθοδόξων Σέρβων ........................... 121 Τὸ Βατικανό στὶς μέρες μας .................................... 125 Ἡ Οὐνία ................................................................. 130 Ἡ στάση τῆς Ὀρθοδοξίας ἔναντι τοῦ Παπισμοῦ...... 132 Ἡ προδοσία ........................................................... 142 ΠΡΟΤΕΣΤΑΝΤΙΣΜΟΣ ................................................ 164 ΜΟΝΟΦΥΣΙΤΙΣΜΟΣ .................................................. 175 ΑΓΓΛΙΚΑΝΙΣΜΟΣ ................................................... 186 ΜΕΡΟΣ Δ΄ Οἱ Διάλογοι Οἱ διάλογοι μὲ τοὺς Παπικούς ................................. 192 Οἱ διάλογοι μὲ τοὺς Μονοφυσίτες ........................... 196 Οἱ διάλογοι μὲ τοὺς Ἀγγλικανούς ............................ 197 Οἱ διάλογοι μὲ τοὺς Προτεστάντες ........................... 198 Διαθρησκειακοί διάλογοι ......................................... 199 Balamand ..................................................................... 202 Porto Alegre …....................................................... 206 Ἀρνοῦνται τοὺς Ἱ. Κανόνες ..................................... 212 Ἀρνοῦνται τὸ κύρος τῶν Ἁγίων .............................. 217 Ὑποβαθμίζουν τὴν ἀκρίβεια τοῦ «Πιστεύω» .......... 219 Οἱ Συμπροσευχές ................................................... 222 Τὰ περὶ ἀγάπης, εἰρήνης καὶ ἑνότητας Περὶ ἀγάπης ............................... 228 Περὶ εἰρήνης ............................... 240 Περὶ ἑνότητας ............................. 242 ΜΕΡΟΣ Ε΄ Ἡ μέθοδός τους ..................................................... 244 Οἱ Ἐπίσκοποι ......................................................... 255 Χρειάζεται Συνοδικὴ καταδίκη ὁ Οἰκουμενισμός ;.... 264 Ποῦ βρίσκεται ἡ ἀληθινὴ Ἐκκλησία; ...................... 276 Ἐπίλογος .................................................................... 282 Βιβλιογραφία ................................................................ 292 Μικρό γλωσσάριο ................................................... 297 ΠΗΓΗ - ΠΑΡΑΓΓΕΛΙΕΣ ''http://αντι-οικουμενισμοσ.eu/ecumenism.php''

Η ΕΞΟΔΙΟΣ ΑΚΟΛΟΥΘΙΑ ΤΟΥ ΓΕΡΟΝΤΟΣ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΥ ΣΠΕΤΣΩΝ

Δὲν εἶναι ντροπὴ νὰ ὀνομάζεσαι παλαιοημερολογίτης ἀλλὰ δόξα καὶ τιμή!

Ἐνῶ ἡ αἱρετικὴ λαίλαψ τοῦ Οἰκουμενισμοῦ ἔχει γιγαντωθεῖ, ἀρκετοὶ οἰκουμενιστὲς, ἀντιοικουμενιστὲς, ἀποτειχισμένοι, συνεχίζουν νὰ δηλώνουν παράλογα καὶ ἐξωφρενικὰ ἐπιχειρήματα. Οἱ οἰκουμενιστὲς δηλώνουν νὰ μὴν φύγουν οἱ πιστοὶ ἀπὸ τὴν ''ἐκκλησία'' διότι ἔτσι θὰ βρεθοῦν ἔξω ἀπὸ αὐτὴν!

 Οἱ ἀντιοικουμενιστὲς δηλώνουν ὅτι ἀγώνας νὰ γίνει, ἀλλὰ ἐντός της ἐκκλησίας!

Οἱ ἀποτειχισμένοι ἐπειδὴ φοβοῦνται τὴν ''ρετσινιὰ'', ὑπενθυμίζουν ὅτι δὲν εἶναι παλαιοημερολογίτες ποὺ δημιουργοῦν σχίσματα κ.λπ.

Ὅλοι αὐτοὶ κάνουν ὅτι δὲν γνωρίζουν ἡ δὲν θυμοῦνται ὅτι οἱ πρῶτοι ποὺ διέγνωσαν τὸν ἐρχομὸ τοῦ ἀντιχρίστου οἰκουμενισμοῦ ἦταν καὶ εἶναι οἱ παλαιοημερολογίτες. Καὶ καλὰ οἱ οἰκουμενιστὲς - ἀντιοικουμενιστὲς, ἀνέκαθεν εἶχαν τὰ ἴδια ἐπιχειρήματα, οἱ τελευταίως ἐμφανιθέντες ἀποτειχισμένοι διατὶ χρησιμοποιοῦν τὰ ἴδια μὲ αὐτοὺς ἐπιχειρήματα;  Μᾶς ὁμιλοῦν διὰ τὶς ''δεκάδες παρατάξεις'' ἄσχετα ἐὰν δὲν ἀληθεύουν τὰ ὅσα γράφουν, μὲ τὸν τρόπο ποὺ τὰ γράφουν (βλ ἐδῶ http://www.entoytwnika.blogspot.gr/2012/12/blog-post_1754.html). 

Ἀλλὰ καὶ σήμερα ποὺ ἔγινε ἡ σημαντικὴ ἕνωση μετὰ τῶν ἀδελφῶν μας ποὺ ἀνήκουν εἰς τὴν Ι.Μ. Κυπριανοῦ, μήπως θὰ ἀλλάξουν τὰ δῆθεν ἐπιχειρήματα ποῦ μᾶς λέγουν; Ὄχι ἀδελφοί, καὶ ὅλοι οἱ παλ/τες ἑνωμένοι νὰ ἦταν πάλι τὰ ἴδια θὰ μᾶς ἔλεγαν, διότι ὅλοι αὐτοὶ εἶναι ποὺ τοὺς ὑβρίζουν ἐδῶ καὶ ἀρκετὰ ἔτη ὡς ''σχισματικούς'', ''δεν ἔχουν μυστήρια'', ''ἡμερολάτρες'' κ.λπ.

Ἂν δὲν ὕπηρχαν ἀγαπητοὶ αὐτοὶ ἔστω καὶ μὲ τὰ λάθη τους, σήμερα ὅλοι ἐσεῖς θὰ εἰσασταν κοιμισμένοι ἀναπαύοντας τὴν συνείδησή σας ὅτι εἰσθε ἐντὸς ἐκκλησίας διότι τὸ εἶπε ὁ τάδε γέροντας ἡ ὁ τάδε!

Κατηγοροῦν τοὺς παλ/τες διὰ τὰ κακῶς κείμενα. Καὶ τί νὰ γίνει ἀγαπητοί, νὰ ἐξοβελίσουμε ἀπὸ προσώπου γῆς ὅσους ἔχουν ἐντός τους πνεῦμα ἀνταρσίας ἡ ἡγετικῆς μανίας μολύνοντας τὸν ἀγώνα; Νὰ τοὺς διώξουμε ὅπως ἔκαναν οἱ ἀδελφοί σας Νεοημερολογίτες; Τοὺς ΥΠΟΜΕΝΟΥΜΕ ἀγαπητοί, διότι ἔτσι μᾶς δίδαξε ἡ χριστιανικὴ ἀγωγὴ καὶ ἀγάπη, αὐτὸ κάνουμε καὶ ἃς συκοφαντοῦν, χάριν αὐτῶν, οἱ ὑπόλοιποι ὅλο το πλήρωμα τῆς ἐκκλησίας τῶν παλ/τῶν! Ὅλα αὐτὰ ὅμως δὲν ἔχουν σχέση μὲ τὸν ἀγώνα τους, ὁ ὁποῖος εἶναι ἀγώνας κατὰ τῶν καινοτομιῶν καὶ τῶν αἱρέσεων. Αὐτὸν τὸν ἀγώνα ἀγαπήσαμε, ὁ ὁποῖος εἶναι συνέχεια τοῦ ἀγῶνος τῶν πατέρων τῆς ἐκκλησίας μας, καὶ τὸν ἀγαπήσαμε διότι δὲν τὸν βρήκαμε πουθενὰ ἀλλοῦ!

Βέβαια οἱ ἀποτειχισμένοι θὰ ἔπρεπε νὰ χρωστοῦν εὐγνωμοσύνη, διότι ἂν δὲν ἦταν αὐτοὶ (οἱ ὁποῖοι κέρδισαν τὶς μάχες τῶν δικαστηρίων, ὅταν τοὺς πήγαιναν διὰ ''ἀντιποίηση ἀρχῆς'', οἱ ἀγαπῶντες σήμερα τοὺς αἱρετικοὺς Νεοημερολογίτες-Οἰκουμενιστές, καὶ ὅταν τοὺς ἔβγαζαν τὰ ράσα καὶ τοὺς ἔστελναν εἰς τὶς ἐξορίες), σήμερα θὰ πάθαιναν τὰ ἴδια! Χάριν εἰς αὐτοὺς δὲν διώκεσθε ἀγαπητοί, διότι ἐκέρδισαν τὴν μάχη οἱ ἀδελφοί σας! Καὶ διὰ ἕναν ἀκόμη λόγο θὰ ἔπρεπε νὰ χρωστοῦν εὐγνωμοσύνη. Διότι βλέποντας τὰ λάθη αὐτῶν, σήμερα οἱ ἀποτειχισμένοι ἔχουν μιὰ πολὺ καλύτερη εἰκόνα διὰ τὸ τί πρέπει νὰ ἀποφύγουν καὶ τί ὄχι. Δὲν ἔχουν σύγχυση λόγω τῶν δυσκολιῶν εἰς ἀντίθεση μὲ τὴν ἐποχὴ τῶν παλ/τῶν, οἱ ὁποῖοι ἔπρεπε νὰ ἀποφύγουν τοὺς ὑποκοπάνους τῶν χωροφυλάκων, τοὺς Ἐπισκόπους ποὺ παραμόνευαν νὰ βροῦν ποὺ θὰ λειτουργήσουν ἱερεῖς μὲ τὸ παλαιό, τὴν ἴδια τὴν προσωπικὴ δειλία τοῦ διωγμοῦ, τὸ βγάλσιμο τῶν ράσων, τὶς ἐξορίες κ.λπ. Αὐτὰ δὲν θὰ τὰ βιώσουν οἱ ἀδελφοὶ ἀποτειχισμένοι, καὶ χρωστοῦν χάρη εἰς τοὺς παλ/τες! Ὅπότε ἐκ τοῦ ἀσφαλοῦς κρίνουν οἱ περισσότεροι.

Διὰ τοῦτο δὲν εἶναι ντροπὴ νὰ ὀνομάζεσαι παλαιοημερολογίτης, τὸ ὁποῖο εἶναι συκοφαντικὸ προσωνύμιο καὶ ἐδόθη ἐκ τῶν προσώπων ποὺ ἦταν τὴν ἐποχὴ ἐκείνη τῶν διωγμῶν εἰς τὴν κρατοῦσα ἐκκλησία, ἀλλὰ δόξα καὶ τιμή!