ΤΟ ΠΑΤΡΙΑΡΧΕΙΟ ΙΕΡΟΣΟΛΥΜΩΝ ΓΙΑ ΤΟΝ ΘΕΟΛΟΓΙΚΟ ΔΙΑΛΟΓΟ ΟΡΘΟΔΟΞΩΝ ΚΑΙ ΚΑΘΟΛΙΚΩΝ

Πατριαρχείο Ιεροσολύμων

Τήν Τετάρτην, 4ην / 17ην Σεπτεμβρίου 2014, ἔλαβε χώραν ἡ ἐκδήλωσις τῆς ἐπισήμου ἐνάρξεως τοῦ θεολογικοῦ διαλόγου μεταξύ Ὀρθοδόξου καί Ρωμαιοκαθολικῆς Ἐκκλησίας εἰς τό ἐν τῇ Ἀνατολικῇ Ὄχθῃ τοῦ Ἰορδάνου ποταμοῦ καί παρά τόν τόπον τοῦ Βαπτίσματος τοῦ Κυρίου «Κέντρον Συνεδριάσεων» τῆς Ἰορδανικῆς Κυβερνήσεως. 

Ὁ θεολογικός διάλογος οὗτος, ἀρξάμενος τό ἔτος 1980, συνεχίζεται, τῶν διμερῶν Ἐπιτροπῶν τῶν δύο μετεχουσῶν Ἐκκλησιῶν εἰς αὐτόν συναντωμένων ἀνά διετίαν εἰς τόπον τῆς Ἐκκλησίας, ἡ ὁποία ἀναλαμβάνει τήν φιλοξενίαν τῶν 70 μελῶν αὐτοῦ. 

Συμφώνως πρός τήν κρατοῦσαν τάξιν ταύτην τοῦ διαλόγου, εἰς τήν κατά τό ἔτος τοῦτο συνάντησιν αὐτοῦ ἡ Ὀρθόδοξος Ἐκκλησία εἶχε τήν ὑποχρέωσιν τῆς φιλοξενίας αὐτοῦ. Τήν φιλοξενίαν ταύτην ἐκ μέρους τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας ἀνέλαβε νά καλύψῃ τό Πατριαρχεῖον Ἱεροσολύμων, προτεῖναν τήν ἐν Ἰορδανίᾳ δικαιοδοσίαν αὐτοῦ ὡς τόπον τῆς συναντήσεως τῆς Κοινῆς Διεθνοῦς Ἐπιτροπῆς, ὅτε τοῦτο προσφάτως παρεκλήθη ὑπό τοῦ Παναγιωτάτου Οἰκουμενικοῦ Πατριάρχου κ.κ. Βαρθολομαίου καί τοῦ Γενικοῦ Γραμματέως τῆς Ὀρθοδόξου Ἐπιτροπῆς τοῦ Διαλόγου τούτου Ἱερωτάτου Μητροπολίτου Σασίμων κ. Γενναδίου. 

Τό πρός ἐξέτασιν θέμα ὑπό τῆς ἐν Ἀμμάν Κοινῆς Διεθνοῦς ταύτης Ἐπιτροπῆς – Joint International Committee, ἐργαζομένης εἰς τό ἐν Ἀμμάν ξενοδοχεῖον Landmark, ἀπό Δευτέρας 2ας /15ης Σεπτεμβρίου ἕως Τρίτης 10ης /23ης Σεπτεμβρίου 2014, εἶναι «Συνοδικότης καί Πρωτεῖον»/ Synodality and Primacy. 

Ἀντιπρόσωπος τοῦ Πατριαρχείου Ἱεροσολύμων εἰς τόν διάλογον τοῦτον εἶναι ὁ Σεβασμιώτατος Ἀρχιεπίσκοπος Γεράσων κ. Θεοφάνης καί ὁ ὁμότιμος καθηγητής τῆς Θεολογικῆς Σχολῆς τοῦ Πανεπιστημίου Ἀθηνῶν κ. Γεώργιος Γαλίτης. 

Κατά τήν ὡς ἄνω ἡμέραν τῆς 4ης/17ης Σεπτεμβρίου 2014, οἱ μέτοχοι τοῦ διαλόγου ἐπεσκέφθησαν τήν εἰς τήν Δυτικήν ὄχθην τοῦ Ἰορδάνου ποταμοῦ Ἱεράν Μονήν τοῦ Τιμίου Προδρόμου, ἔνθα ὑπεδέχθη αὐτούς ἡ Α.Θ.Μ. ὁ Πατήρ ἡμῶν καί Πατριάρχης κ.κ. Θεόφιλος μετά τοῦ ἱδρυτοῦ τῆς Μονῆς ταύτης Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Φιλαδελφείας κ. Βενεδίκτου, τοῦ Γέροντος Ἀρχιγραμματέως Ἀρχιεπισκόπου Κωνσταντίνης κ. Ἀριστάρχου καί τοῦ ἐν Φχές ἡγουμένου Ἀρχιμανδρίτου π. Ἱερωνύμου καί ἐντεῦθεν μετέβησαν εἰς τήν ὄχθην τοῦ Ἰορδάνου ποταμοῦ, ἵνα ἁγιασθῶσιν διά τῶν ὑδάτων αὐτοῦ. 

Ἐν συνεχείᾳ τούτων, οἱ μετέχοντες τοῦ διαλόγου ἀντιπρόσωποι τῶν δύο Ἐκκλησιῶν μετέβησαν εἰς τό έγγύς «Συνεδριακόν Κέντρον» τῆς Κυβερνήσεως τῆς Ἰορδανίας, ἔνθα ὁ Γενικός Γραμματεύς τῆς Ὀρθοδόξου Ἐπιτροπῆς Σεβασμιώτατος Μητροπολιτης Σασίμων κ. Γεννάδιος ἐκαλωσώρισε τόν Μακαριώτατον Πατριάρχην Ἱεροσολύμων κ.κ. Θεόφιλον, ηὐχαρίστησε διά τήν φιλοξενίαν καί προσεκάλεσεν Αὐτόν νά προσφωνήσῃ τήν ὁμήγυριν, ὅπερ καί ἐγένετο διά τῆς κάτωθι προσφωνήσεως Αὐτοῦ ἀγγλιστί: 

Your Eminences, 

Your Graces, 

Reverend Fathers, 

Beloved Monastics, 

Dear Sisters and Brothers, 

We greet you, dear distinguished participants, with words that we shall sing in a few days as the Orthodox Church in the Holy Land celebrates the Nativity of the Mother of God, 

Your birth, Ο Theotokos, brought joy to the whole world, for from you dawned the sun of righteousness, Christ our God. Freeing us from the curse, he gave us his blessings. Abolishing death, he granted us eternal life. (Apolytikion, 4th Tone) 

We meet, therefore, in the light of the Incarnation, which was promised to us in the birth of the Theotokos. This is the light that shines from the cave in Bethlehem. This is the eternal, uncreated light that shines from Mount Tabor and from the Holy Tomb of our Lord Jesus Christ. This is “the light of all people,” “the light that shines in the darkness”, “the true light, which enlightens everyone”, (John, 1:4,5 and 9). May this same light illumine your work in this dialogue! 

Just four months ago, we welcomed Patriarch Bartholomew and Pope Francis to Jerusalem to commemorate the historic meeting in the Holy City 50 years before of their predecessors Patriarch Athenagoras and Pope Paul VI. That meeting led to the lifting of the mutual excommunications that had been directed against our respective Churches in 1054, and opened the way to a new ecumenical future, of which this international dialogue is a principal result. 

The work of reconciliation must be carried out at every level of our life – in the Church, in our local communities, and in our world. At a time of unprecedented violence and turmoil in so many parts of the world, and especially in our region, we know how crucial the witness of the Gospel is for the human community, and how much people long for the light of hope. The Churches must find new ways of acting together in common witness and common work so that, in spite of the differences that divide us, we may show a hurting world that the reconciling love of our Lord Jesus Christ is real, and transforms individuals and nations. 

The proclamation of the Gospel is under pressure everywhere, even in countries that have historically been shaped by Christian civilization. Your work in examining carefully our respective theological and spiritual heritages and the ways in which we can grow more closely together in mutual respect and understanding, help to ensure the integrity and effectiveness of this proclamation. 

As we welcome you, we wish to acknowledge the leadership of His Majesty King Abdullah ll Ιbn al-Hussein in ensuring in the Hashemite Kingdom of Jordan freedom of worship, and a genuine symbiosis where people of different religions, ethnicities, and cultures live side by side in peace and harmony as one nation. And we wish to express our gratitude to His Royal Highness Prince Ghazi bin Muhammad, who has been principally responsible for all the arrangements for your work here in Jordan. 

We are gathered here in this Holy Place of the Baptism Site, and we recall the words of our Lord Jesus Christ to Nicodemus: “Very truly I tell you, no one can enter the Kingdom of God without being born of water and the Spirit” (John 3:5). There can be no genuine dialogue without the presence and the inspiration of the Holy Spirit, for it is the Holy Spirit that leads us into all truth (cf. John 16:13). 

May God bless you and may the Holy Spirit be present in your work together. May the light of the Sun of Righteousness, Christ our God, shine upon you, and illumine your hearts and your minds, and may both our Churches benefit from fresh understandings of ancient truths, so that we may be faithful in our path of dialogue and our spiritual mission. 

Thank you. 

Ἀνταπαντῶν ὁ καρδινάλιος Koch ηὐχαρίστησε διά τήν τοιαύτην φιλοξενίαν καί ἐξέφρασε τήν εὐχαρίστησιν αὐτοῦ διά τήν συνάντησιν εἰς ἕνα τόπον τοιαύτης πνευματικῆς σημασίας, τῆς Βαπτίσεως δηλονότι τοῦ Κυρίου, εἰς μίαν ἐποχήν καταδιώξεως τῶν Χριστιανῶν καί προσέφερε δῶρον εἰς τόν Μακαριώτατον. 

Τήν ἐκδήλωσιν ταύτην ἔκλεισε διά τῶν λόγων αὐτοῦ ὁ Συμπρόεδρος τοῦ διαλόγου Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Περγάμου κ. Ἰωάννης, διά λόγων εὐχαριστίας διά τήν γενναιόδωρον φιλοξενίαν ἐξ ὀνόματος τῶν μετόχων τοῦ διαλόγου καί τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριαρχείου, ὑποστηρίζων ὅτι ὁ λόγος τῆς συμφιλιώσεως ἡμῶν ὡς Ἐκκλησιῶν ὀφείλει νά ἔχῃ δυνατήν ἀπήχησιν εἰς μίαν περιοχήν ὡς τῆς Μέσης Ἀνατολῆς, ἔνθα διαφιλονικοῦν λαοί, ἔχοντες πολλά ἀνθρώπινα θύματα καί καταστροφήν βασικῶν ὑποδομῶν τῆς ἀνθρωπίνης ζωῆς. 

Μετά ταῦτα, παρετέθη μικρά δεξίωσις, κατά τήν ὁποίαν οἱ μετέχοντες τοῦ διαλόγου συνωμίλησαν ἐκτός προγράμματος μετ’ ἀλλήλων, μεθ’ ὅ ἐκεῖνοι μέν ἀνεχώρησαν διά τό ἐν Ἀμμάν ξενοδοχεῖον τῆς διαμονῆς αὐτῶν, πρός συνέχισιν τῶν ἐργασιῶν αὐτῶν τό ἀπόγευμα ἐν ὁλομελείᾳ, ὁ δέ Μακαριώτατος ἀνεχώρησε μέσῳ τῆς γεφύρας τοῦ Ἰορδάνου διά τήν ἕδραν Αὐτοῦ εἰς Ἱεροσόλυμα.

Ἐκ τῆς Ἀρχιγραμματείας.

Το ήθος ενός δια της αποτειχίσεως Ομολογητού και ενός επισκόπου Οικουμενιστού!

ΤΟ  ΟΡΘΟΔΟΞΟΝ  ΟΜΟΛΟΓΙΑΚΟΝ

ΗΘΟΣ  ΕΝΟΣ  ΟΜΟΛΟΓΗΤΟΥ

 ΚΑΙ  ΤΟ  ΑΗΘΕΣ  ΑΝΤΟΡΘΟΔΟΞΟΝ

ΗΘΟΣ  ΕΝΟΣ  ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΤΟΥ

 

            Δύο ἐκ διαμέτρου ἀντίθετα φρονήματα ἐντός τοῦ αὑτοῦ ἐκκλησιαστικοῦ χώρου ἀντικατοπτρίζονται  σέ δύο προσφάτως κυκλοφορηθέντα, ἀπό θρησκευτικές ἱστοσελίδες τοῦ διαδικτύου, γραπτά κείμενα.

 

 

          Τό πρῶτο κείμενο, ὑπογεγραμμένο ἀπό ἕναν ἀκόμη σύγχρονό μας ἡρωϊκό ὁμολογητή ὑπέρ της Ὀρθοδόξου Πίστεως, τοῦ Ἱερομονάχου Ἀρχιμανδρίτου π. Εὐθυμίου Χαραλαμπίδου, ὁ ὁποῖος διακονεῖ στήν Ἱερά Μονή τοῦ Ἁγ. Νικολάου στήν Ἄνδρο, ἐξεικονίζει τό ἀκραιφνές ὀρθόδοξο, ὁμολογιακό ὑπέρ τῆς Ὀρθοδόξου Πίστεως καί στερρῶς θεμελιωθέν ἐπί τοῦ ἀκαταμαχήτου θεμελίου τῆς Ἁγιοπατερικῆς Ὀρθοδόξου Ἱερᾶς Παραδόσεως, φρόνημα τοῦ συντάκτου αὐτοῦ.

 

 

          Τό ἄλλο κείμενο τό ὁποῖο ἀποδίδεται ἀπό τίς ὡς ἄνω ἱστοσελίδες τοῦ διαδικτύου στόν Μητροπολίτη Σύρου κ. Δωρόθεο, ὡς συντάκτου αὐτοῦ, Μητροπολίτου γνωστοῦ ἀνά τό πανελλήνιον διά τίς ἀπροκάλυπτες οἰκουμενιστικές δραστηριότητές του, μεστό (τό ὡς ἄνω κείμενο) «ἰοῦ θανατηφόρου», (διά τόν συγγράψαντα αὐτό μητροπολίτη), πλῆρες ὕβρεων, διαστροφῆς τῆς ἀληθείας καί ὑστεροβούλου οἰκουμενιστικῆς σκοπιμότητος, ἐξεικονίζει  μέ  τίς νοηματικές του ἀσυνταξίες  καί  τίς ἐξ ἐμπαθείας ἐκπηγάζουσες φραστικές ἐπιθέσεις, τήν ψυχική σύγχυσι ὑπό τό κράτος τῆς ὁποίας διακατεχόμενος, ἐπιχειρεῖ -κατά τήν παγία τακτική καί μέθοδο τῶν Οἰκουμενιστῶν- ὄχι βεβαίως τήν ἀνασκευή δι’ ὀρθοδόξων ἐπιχειρημάτων (ἐάν διαθέτει τέτοια) τῶν ἐπικρίσεων ἐκ μέρους τοῦ προαναφερθέντος ὁμολογητοῦ Ἱερομονάχου π. Εὐθυμίου, τοῦ ἐγκαλοῦντος αὐτόν ἐπί αἱρέσει ἔργῳ καί λόγῳ, γιά τίς αἱρετικές ἐν τῇ πράξει οἰκουμενιστικές του δραστηριότητες, ἀλλά (ἐπιχειρεῖ) τήν, μετά πλήρους διαστροφῆς τῆς ἀληθείας καί τῆς σπιλώσεως τοῦ ὀρθοδόξου ὁμολογιακοῦ φρονήματος τῶν ὀρθοδόξως ἐνισταμένων κατά τοῦ παναιρετικοῦ - πανθρησκειακοῦ Οἰκουμενισμοῦ, συγκάλυψι αὐτῶν, ἀφοῦ ἐπιβεβαιώνει δι’ αὐτοῦ τοῦ τρόπου πώς καί οἱ οἰκουμενιστές, ὅπως ὅλοι οἱ κατά καιρούς ἐμφανισθέντες αἱρετικοί εὑρίσκονται ὡς «ἔχοντες μόρφωσιν εὐσεβείας τήν δέ δύναμιν αὐτῆς ἠρνημένοι» (Β΄ Τιμ. γ΄ 5).

 

          «Ἐπιλείψει γάρ με διηγούμενον ὁ χρόνος» (Ἑβρ. ια΄ 32), ἐάν ἐπιχειρήσω τήν ἀνασκευή δι’ ὀρθοδόξων ἐπιχειρημάτων τοῦ διαστρεβλωτικοῦ τῆς ἀληθείας κειμένου τοῦ ὡς ἄνω μητροπολίτου, τῆς ὁποίας πρωταρχικός ἐπιδιωκόμενος σκοπός θά ἦταν ἡ ὀρθόδοξος διαφώτισι αὐτοῦ, «μήποτε δῷ αὐτῷ ὁ Θεός μετάνοιαν εἰς ἐπίγνωσιν ἀληθείας καί ἀνανήψει ἐκ τῆς τοῦ Διαβόλου παγίδος...» (Β΄ Τιμ. β΄ 25-26).

      

 

    Ἔχοντας ὅμως ὑπ’ ὄψιν τήν τεράστια δυσκολία τῆς διαφωτίσεως τῶν πλανωμένων, τήν ὁποία τονίζει ὁ Ἅγ. Γρηγόριος ὁ Παλαμᾶς στά συγγράμματά του γράφοντας: «ἡμῖν οὐ πρός ἀκροωμένους ἁπλῶς... ἀλλά πρός ἐναντιουμένους ὁ λόγος ἦν∙ καί ἐναντιουμένους αὐτῇ τῇ ἀληθείᾳ τῆς εὐσεβείας...», κρίνω συνετώτερα ὅπως ἐπί τοῦ παρόντος ἀποφύγω μία τέτοια ἀντιπαράθεσι.  Ἄλλωστε κατά τήν Παύλειο ρῆσι, «αἱρετικόν ἄνθρωπον μετά μίαν καί δευτέραν νουθεσίαν (πρᾶγμα τό ὁποῖο ἐπιχειρήθηκε πολλές φορές ἀπό πολλούς), παραιτοῦ∙ εἰδώς ὅτι ἐξέστραπται ὁ τοιοῦτος καί ἁμαρτάνει ὤν αὐτοκατάκριτος» (Τίτ. γ΄ 10-11).

 

 

          Ἐν κατακλεῖδι τῶν σκέψεών μου θά ἤθελα στά πλαίσια τῆς ἐν Χριστῷ ἀγάπης νά ὑποδείξω στόν Μητροπολίτη Δωρόθεο ἕνα ἀπαράμιλλο ὑπόδειγμα ἀκραιφνοῦς χριστιανικοῦ μεγαλειώδους ἤθους καί εὐσεβοῦς καί ταπεινοῦ φρονήματος,  ἀπό τό ὁποῖο εὔχομαι ὅπως, χειραγωγούμενος ἐν μετανοίᾳ στήν ἄσκησι ἀληθινῆς ὀρθοδόξου ποιμαντικῆς ἐπισκοπικῆς διακονίας, μέ τή συνεργία τῆς Θείας Χάριστος, ἐπιτύχει τήν «μετά τοῦ βασιλέως Χριστοῦ συμφιλίωσιν» κατά τά λόγια τοῦ Χρυσορρήμονος Ἁγ. Ἰωάννου.

 

 

          Καί τό ὑπόδειγμα τοῦτο εὑρίσκεται στό βιβλίο τῶν Πράξεων (κεφ. ια΄ 1-18), στό ὁποῖο ἐξιστορεῖται πώς ὅταν ὁ ἐκ τῶν πρωτοκορυφαίων Ἀπόστολος Πέτρος ἐπεκρίθη ἀπό τούς Ἰουδαίους Χριστιανούς, ἐπειδή εἰσῆλθε «εἰς ἄνδρας ἀκροβυστίαν ἔχοντας» (δηλαδή ἐθνικούς), δέν ἐξετράπη σέ ὕβρεις καί σέ,  ἀπό ὑστεροβουλία ἐκπηγάζουσα διαστροφή τῆς ἀληθείας, ἀλλά ἀπολογήθηκε σ’ αὐτούς μέ ὑποδειγματική ταπείνωσι καί ἀνυπόκριτη ἀγάπη, διδάσκοντας στήν πρᾶξι πρωτίστως, ὅ,τι ἐδίδαξε ἀργότερα καί μέ τόν γραπτό λόγο πρός τούς ἀνά τούς αἰῶνας Χριστιανούς, προτρέποντας αὐτούς ὅπως εὑρίσκονται «ἕτοιμοι ἀεί πρός ἀπολογίαν παντί τῷ αἰτοῦντι ὑμᾶς λόγον περί τῆς ἐν ὑμῖν ἐλπίδος, μετά πραΰτητος καί φόβου, συνείδησιν ἔχοντες ἀγαθήν...» (Α’ Πέτρ. γ΄ 15-16).

                                                  ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ  ΓΕΩΡΓΙΤΣΗΣ

                                                            ΜΩΛΟΣ ΛΟΚΡΙΔΟΣ

Τό παρόν κοινοποιεῖται:

Α. Στό περιοδικό «Ἅγ. Ἀγαθάγγελος ὁ Ἐσφιγμενίτης».

Β. Στήν ἐφημερίδα «Ὀρθόδοξος Τύπος».

Γ. Στό περιοδικό «Κοσμᾶς Φλαμιᾶτος».

Δ. Σέ θρησκευτικά ἱστολόγια τοῦ Διαδικτύου.