Περί δύο προσφάτων πλαστών "υπερ-μνημονίων". Για τα memoranda περί αγιορειτικού Αβάτου και Παγκοσμίου Θρησκείας

Περί δύο προσφάτων πλαστῶν «ὑπερ-μνημονίων».

Γιά τά memoranda περί ἁγιορειτικοῦ Ἀβάτου

καί Παγκοσμίου Θρησκείας

Ἡ παραπληροφόρηση (“disinformation”) ἀποτελεῖ πάντοτε μία ἀπό τίς πιό ἀποτελεσματικές μεθόδους ζημίας, ἐκεῖ ὅπου ἡ ὀρθή κατανόηση ἀποτελεῖ προϋπόθεση τῆς ἐπιτυχίας. Ἰδιαιτέρως λ.χ. στίς πολεμικές ἐπιχειρήσεις ἡ παραπληροφόρηση τοῦ ἐχθροῦ εἶναι ἄκρως συντελεστική στήν ἐπίτευξη τῆς νίκης, ὅπως ἀπέδειξε καί ἡ περίπτωση τῆς συμμαχικῆς ἀποβάσεως στή Νορμανδία, τόν Ἰούνιο τοῦ 1944 [1].

Κατά τό τελευταῖο ἔτος «διέρρευσαν» στή δημοσιότητα δύο περίεργα κείμενα: (α) τό πρῶτο, περί τήν  Ἄνοιξη τοῦ 2014 (συνταχθέν προφανῶς ἐντός τοῦ 2013, πρίν ἀπό τήν 10^η Γενική Συνέλευση τοῦ Παγκοσμίου Συμβουλίου Ἐκκλησιῶν στό Πουσάν) ὑπό τόν τίτλο «Συμφωνίες τῶν Χριστιανικῶν “ Ἐκκλησιῶν”» καί (β) τό δεύτερο, ὑπό τόν τίτλο «Ὑπερμνημόνιο-Memorandum καί ἡ ἐπιβαλλόμενη μία νέα παγκόσμιος μασσονική ὑπερθρησκεία καί ἐκκλησία ἀπό 2016 ἕως 2020», πού ὑποτίθεται ὅτι ὑπεγράφη τόν Ἰούνιο τοῦ 2014, ἀλλά κυκλοφόρησε εὐρύτερα τούς τελευταίους δύο μῆνες. Τό πρῶτο  ἀφοροῦσε στήν ὑπογραφή τῆς καταργήσεως τοῦ Ἀβάτου τοῦ Ἁγίου Ὄρους στό Πουσάν τῆς Νοτίου Κορέας, τόν Νοέμβριο 2013, στό πλαίσιο ἐργασίας τοῦ Π.Σ.Ε. (σάν νά ἔλειψαν καταλληλότερα πρός τοῦτο fora τῆς Νέας Τάξεως Πραγμάτων !!!), ἐνῷ τό δεύτερο περιγράφει μία εὐρείας κλίμακας σύγκλιση πολιτικο-θρησκευτική μέ πολλές παραμέτρους καί τή δημιουργία μιᾶς παγκοσμίου θρησκείας.

Τά δύο αὐτά ὑπομνήματα τά ἐξετάζουμε μαζί ἐν συντομίᾳ, λόγῳ τῆς ἐκπληκτικῆς ὁμοιότητός τους σέ ὕφος καί περιεχόμενο· νομίζουμε δέ, ὅτι ὑπηρετοῦν καί τόν ἴδιο σκοπό.

Στά ἐν λόγῳ ὑπομνήματα, παρατηροῦνται τά ἑξῆς ἀληθῆ ἐκ πρώτης ὄψεως στοιχεῖα:

1. Ἀναπτύσσονται οἱ σχεδιασμοί πού μᾶς εἶναι γνωστοί ἐδῶ καί δεκαετίες ἀπό ἔγκυρες πηγές (μέσῳ μεταξύ ἄλλων καί τοῦ μακαριστοῦ Ἀρχιμανδρίτου Χαραλάμπους Βασιλοπούλου καί τῶν συνεργατῶν του) γιά τήν ἐξέλιξη τῆς οἰκονομικο-πολιτικῆς Νέας Τάξεως Πραγμάτων καί τῆς θρησκευτικο-πολιτιστικῆς Νέας Ἐποχῆς τοῦ Ὑδροχόου (“New Aquarian Age”). Ὅσα σχεδιάζονται μᾶς εἶναι ὄντως γνωστά, ἄλλωστε, σέ γενικές γραμμές καί ἀπό τίς Προφητεῖες τῶν Ἁγίων Πατέρων, ἐπιβεβαιώνονται δέ ἀπό τίς ἐξελίξεις καί τά ἤδη ἐκδεδομένα συγγράμματα τῶν ἀφανῶν συντελεστῶν τῶν ἐξελίξεων αὐτῶν. Ἐπί παραδείγματι, ἠ ἐξάλειψη τῆς ἐπικρίσεως ἐναντίον ἄλλων θρησκειῶν μέσα ἀπό τά λειτουργικά κείμενα τῆς Ἐκκλησίας μας (λ.χ. κατά τῶν Μονοφυσιτῶν-Μονοθελητῶν) πράγματι μεθοδεύεται ἐδῶ καί δεκαετίες ἐκ μέρους τῶν Οἰκουμενιστῶν ἐντός τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας, καθώς μᾶς εἶναι γνωστό ἀπό οἰκείους μας ἀκαδημαϊκούς θεολόγους.
2. Ἐμπλέκονται ὀνόματα πραγματικῶν φυσικῶν πολιτικῶν καί ἐκκλησιαστικῶν προσώπων πού ἔχουν κάποια θέση ἰσχύος (οἱ Μητροπολῖται Βολοκολάμσκ κ. Ἱλαρίων καί Βόστρων κ. Τιμόθεος, ὁ Καθηγούμενος τῆς Ἱ.Μ. Βατοπεδίου Ἀρχιμανδρίτης κ. Ἐφραίμ κ. ἄ. ).
3. Ἐμπλέκονται πραγματικά ἱστορικά γεγονότα καί θεσμοί, ὅπως λ.χ. ἡ 10η Γενική Συνέλευση τοῦ Παγκοσμίου Συμβουλίου Ἐκκλησιῶν στό Πουσάν. Ἀκόμη, οἱ  «Ἀναπτυξιακοί Στόχοι τῆς Χιλιετίας» εἶναι πράγματι πρόγραμμα τοῦ Ο.Η.Ε. (“Millenium Project”), ἀλλά μέ παραμέτρους μόνον κοινωνικές καί οἰκονομικές καί ὄχι θρησκευτικές, καί μέ μία ἀδιευκρίνιστη ἀρχή (τήν 8η) γιά παγκόσμια συνεργασία [2].
4. Ἀναφέρονται πραγματικά στοιχεῖα, ἄγνωστα στό εὐρύ κοινό, πού σχετίζονται μέ τόν ἀποκρυφιστικό χῶρο· λ.χ. ἡ 17η Νοεμβρίου εἶναι ἀληθῶς ἡ ἡμέρα ἱδρύσεως τῆς Θεοσοφικῆς Ἑταιρείας (1875), ὅπως ἐπισημαίνεται δηλ. στό ὑπόμνημα περί τοῦ ἀβάτου τοῦ Ἁγίου Ὄρους καί τοῦ Πουσάν (11^ο σημεῖο τῆς 3^ης σελίδος τοῦ ἐντύπου) [3]. Ἀκόμη, ἡ καθιέρωση κοινοῦ ἑορτολογίου γιά ὅλη τήν ἀνθρωπότητα καί ὅλες τίς θρησκεῖες, ὅπως ἀναφέρουν καί τά δύο ὑπομνήματα, εἶναι γνωστή ἐπιδίωξη τῆς (μασονικῆς) Θεοσοφικῆς Ἑταιρείας, ἐκφρασμένη μεταξύ ἄλλων καί στό σύγγραμμα τῆς Alice Bailey «Προβλήματα τῆς Ἀνθρωπότητος» (Problems ofHumanity, 1947), στό κεφάλαιο «Τό πρόβλημα τῶν Ἐκκλησιῶν» (ἑνότητα 5^η, «Ἡ Νέα Παγκόσμια Θρησκεία») [4]. Ὁ ἀναφερόμενος στό περί Πουσάν καί τοῦ ἁγιορειτικοῦ Ἀβάτου ὑπόμνημα ἐκδότης κ. Ψαρᾶς, εἶναι ὄντως ἐκδότης μασονικῶν, ἀποκρυφιστικῶν καί ἄλλων συγγραμμάτων, μέ ἰδιόκτητό του βιβλιοπωλεῖο πλησίον τῆς Στοᾶς «Φίλιππος» στή Θεσσαλονίκη, στή συμβολή τῶν ὁδῶν Δημητρίου Μαργαρίτη καί Φιλικῆς Ἑταιρείας [5].

Παρά ταῦτα (καί ἐδῶ χρειάζεται προσοχή), ἡ ὡς ἄνω χρήση ψηγμάτων ἀληθείας δέν κατορθώνει νά ἀποκρύψει ἐγγενῆ λάθη, ἀνεπίτρεπτα μειονεκτήματα τῶν δύο «ὑπομνημάτων», τά ὁποῖα «κραυγάζουν» γιά τήν ἀνακρίβεια τῶν δύο κειμένων.

1. Ἄν οἱ συντάκτες αὐτῶν τῶν κειμένων ἦταν σέ θέση νά γνωρίζουν τόσο φοβερές ἐπικείμενες ἐξελίξεις, τότε ὁπωσδήποτε θά εἶχαν ἀποκτήσει προηγουμένως πρόσβαση σέ κάποια, ἔστω, ἔγγραφα ἤ φωτογραφίες τῶν μυστικῶς τεκταινομένων (ὅπως συνέβη μέ τά Wikileaks) ἤ θά κατέθεταν προσωπική, ὑπεύθυνη καί ἐπώνυμη μαρτυρία (ὅπως ὁ πρώην πράκτωρ τῆς CIA Edward Snowden)· ἐπίσης, δεδομένου τοῦ μεγέθους τῆς «συνωμοτικῆς» αὐτῆς κινητοποιήσεως (δῆθεν παριστάμενοι ἐκπρόσωποι ὅλων τῶν θρηκειῶν στό Πουσάν !, πρᾶγμα ἀμάρτυρο), θά ἔπρεπε νά ὑπάρχουν ἐπαρκεῖς μαρτυρίες τρίτων - μή ἐκκλησιαστικῶν - διαύλων ἐνημερώσεως, ἀνεξαρτήτων δημοσιογράφων κ.λπ. Ἀντιθέτως τά «ὑπομνήματα», βασίζονται μόνον στήν καλοπιστία τῶν ἀναγνωστῶν καί τήν ἐπιφανειακή τους κρούστα ἀληθείας.
2. Τό χρονοδιάγραμμα πού θέτουν γιά τίς προσεχεῖς -ὑποτίθεται- ἐξελίξεις εἶναι τόσο σύντομο (2016 καί 2017 ἕως 2024! ), ὥστε θά μποροῦσε νά τεθεῖ σέ ἐφαρμογή μόνον ἄν εἶχε ἤδη ἱδρυθεῖ μία πλανητική πολιτική ἤ στρατιωτική ἀπολυταρχία. Αὐτή, εἶναι ἀλήθεια, ἤδη μέν μεθοδεύεται ἐντατικῶς τίς τελευταῖες δεκαετίες, ἀλλά προσκρούει στό κίνημα τῆς ἀντι-παγκοσμιοποιήσεως καί κυρίως στήν τωρινή ἀνάδειξη τῆς Ρωσσίας ὡς χριστιανικῆς ὑπερδυνάμεως, ἀλλά καί  κάποιων ἄλλων ὑπερδυνάμεων, Κίνας, Ἰνδίας κ.ἄ. ὡς παραγόντων τοῦ διεθνοῦς γίγνεσθαι· ἑπομένως, μία ἑνιαία πλανητική κυβέρνηση δέν πρόκειται νά ἐπικρατήσει σύντομα. Ἐπίσης, ἡ μέχρι τώρα πρόοδος τῶν οἰκουμενιστικῶν «ἀνοιγμάτων» εἶναι στήν πραγματικότητα ἀσύμμετρα μικρή (ἀργή) ὡς πρός αὐτά τά ὁποῖα τά δύο «ὑπομνήματα» περιγράφουν γιά τό προσεχές μέλλον, ὁπότε παρουσιάζεται μία λογική ἀσυνέπεια στίς ἐξελίξεις.
3. Τά παράλληλα γεγονότα πού παρατηροῦμε στίς ἐξελίξεις δέν συγκλίνουν μέ τήν ἑρμηνεία τῶν «ὑπομνημάτων». Λόγου χάριν, ἄν ὁ Καθηγούμενος τῆς Ἱ.Μ. Βατοπεδίου ἦταν συνεργός τέτοιων συνωμοτικῶν σχεδιασμῶν καταργήσεως τοῦ Ἀβάτου τοῦ Ἁγίου Ὄρους κ.τ.σ., τότε ὄχι μόνον θά εἶχε προστατευθεῖ ἀπό τίς ἐναντίον του διώξεις, ἀλλά θά προβαλλόταν συστηματικῶς καί θετικῶς ἀπό ὅλα τά «συστημικά» Μ.Μ.Ε. καί τούς λοιπούς μηχανισμούς τῆς Νέας Τάξεως Πραγμάτων. Ἀντιθέτως, ὁ Καθηγούμενος κ. Ἐφραίμ διατηρεῖ ἄριστες σχέσεις μέ τήν ὁμόδοξό μας Ρωσσία καί τήν Ἐκκλησία της, ἡ ὁποία αὐτονοήτως εἶναι στό ἔπακρον ἀντιπαθής στή (γνωστή σέ ὅλους μας) δυτική πολιτική καί κρυπτοκρατία.  
4. Κάποια (ἀληθῆ) ὀνόματα πού μνημονεύονται στά δύο κείμενα δέν ἔχουν στήν πραγματικότητα οὐδεμία σχέση μέ τίς ἐξελίξεις· ὁ Μητροπολίτης Βόστρων κ. Τιμόθεος δέν ἔχει καμμία ἐμπλοκή στόν Οἰκουμενισμό ἤ τίς ἐξωτερικές σχέσεις τοῦ Πατριαρχείου Ἱεροσολύμων τήν τελευταία περίπου δεκαπενταετία! Παρομοίως, ὁ Πανιερώτατος Μητροπολίτης Τριμυθοῦντος κ. Βαρνάβας, προερχόμενος ἀπό τήν ἔνδοξη καί γνωστή γιά τούς ἀγῶνες της κατά τοῦ Οἰκουμενισμοῦ καί τῆς ἐκκοσμικεύσεως Ἱερά Μονή τοῦ Σταυροβουνίου τῆς Κύπρου, δέν εἶχε ποτέ ἀνάμειξη στά δρώμενα τοῦ Οἰκουμενισμοῦ. Ἡ κ. Σόνια Τζιοβάνη δέν ὑπῆρξε ἐκπρόσωπος τοῦ Πατριαρχείου Ἱεροσολύμων στούς διαλόγους στό Π.Σ.Ε., ὅπως ἀνακριβῶς ἀναφέρει τό περί Πουσάν ὑπόμνημα τοῦ παρελθόντος (στή σελίδα 10 τῆς ἐντύπου μορφῆς), ἀλλ' ἐκπρόσωπος τῆς Ἐκκλησίας Κύπρου.
5. Κάποια ἀπό τά στοιχεῖα τῶν ὑπομνημάτων πού δῆθεν θά ἔπρεπε ἤδη νά ἔχουν τεθεῖ σέ ἐφαρμογή, δέν ἐφαρμόσθηκαν στήν πργματικότητα, ὅπως τό ἀναφερόμενο στό ἄρθρο 14 τοῦ «ὑπερ-μνημονίου», (§14Γ): «Κατάργηση ψαλτῶν εἰς τάς Χριστιανορθοδόξους Ἐκκλησίας καί εἰσαγωγή χορωδιῶν ἀπό 16.10.2014». Αὐτό κρούει τόν κώδωνα τῆς προσοχῆς μας γιά τήν ἀνακρίβεια τῶν λεγομένων.

Συνοπτικῶς, θά μπορούσαμε νά ποῦμε, ὅτι τά δύο αὐτά ὑπομνήματα, σέ ἄμεση σχέση πρός ἄλληλα (τό δεύτερο, τό «Ὑπερμνημόνιο-memorandum» ἐπικαλεῖται τό πρῶτο, περί καταργήσεως τοῦ Ἁγιορειτικοῦ Ἀβάτου ἐν Πουσάν), εἶναι μέν ἀρκετά «ἀληθῆ» τόσο, ὥστε νά παρασύρουν ὅσους δέν ἔχουν βαθεῖα γνώση τῶν ἐξελίξεων καί τῶν πραγμάτων, ἀλλά καί  ἀρκετά ψευδῆ, ἤ μᾶλλον ψευδέστατα, ὥστε νά ἐκθέσουν ἀνεπανόρθωτα ὅσους τά ἀποδεχθοῦν ὡς ἀληθινά (εἶναι γεμᾶτα ἀνακρίβειες καί ἐπικριτικά στοιχεῖα ἀναπόδεικτα, ἀληθές «περιβόλι» μέ ἀφορμές γιά δικαστικές διώξεις ἐπί συκοφαντίᾳ). Ἡ πρό μερικῶν μηνῶν κυκλοφόρηση τοῦ πρώτου ὑπομνήματος, περί δῆθεν ἀποφάσεως καταργήσεως τοῦ Ἀβάτου τοῦ Ἁγίου Ὄρους ἐν Πουσάν τό 2013, συμπαρέσυρε καλοπροαιρέτους Ἁγιορεῖτες Πατέρες καί διέρρευσε στόν ἐκκλησιαστικό τύπο, ὡς τεκμήριο· ἀποτέλεσμα ἦταν νά συγκεντρώσει, καθότι οὐσιαστικῶς ἀστοιχείωτο, τήν χλεύη τῶν Οἰκουμενιστῶν  ! Ἔτσι, ἐκεῖνοι οἱ ὁποῖοι παρέμεναν ἐπί μῆνες σιωπηλοί καί ἀναπολόγητοι γιά τήν ὑποστολή τῆς ὀρθοδόξου Ἐκκλησιολογίας στό Πουσάν τῆς Νοτίου Κορέας, «ᾖραν κεφαλήν», εἰρωνευόμενοι τούς Ὀρθοδόξους ὡς φαντασιόπληκτους !

Ἡ κυκλοφόρηση, λοιπόν, τῶν «ὑπομνημάτων» αὐτῶν, ὄχι μόνο θά ἀπομακρύνει τήν προσοχή τῶν Ὀρθοδόξων ἀπό τίς ἀληθεῖς ἐξελίξεις καί τούς ἀληθῶς «διακριτικῶς» ὑπευθύνους τῆς ἐκκλησιολογικῆς καί ἐθνικῆς προδοσίας, ὄχι μόνο θά ἐμβάλει ἀμφιβολία γιά πρόσωπα τῷ ὄντι ἄσχετα μέ τήν διολίσθηση στίς ἀνεπίτρεπτες αὐτές ὑποχωρήσεις δημιουργώντας διαιρέσεις, ἀλλά θά κάνει εὐχερέστερα δεκτές ἀπό μέρους ἡμῶν, τῶν θυμάτων, τίς πραγματικές ὑποχωρήσεις, πιό ἀργές καί προσεκτικές, στά θέματα ἐθνικῆς καί ἐκκλησιαστικῆς αὐτοσυνειδησίας, ἀλλά καί θά δώσει λαβές κριτικῆς ἐναντίον τοῦ ἀγῶνος κατά τῆς Παναιρέσεως τοῦ Οἰκουμενισμοῦ [6].  Ὡς εἶναι γνωστόν, ὅταν οἱ «συστημικές» Κυβερνήσεις ἐπιθυμοῦν νά καθιερώσουν ἐπαχθῆ, ἀντι-λαϊκά μέτρα, πρῶτα ἀνακοινώνουν πολλαπλάσιες, ἐκτενέστατες ἀλλαγές· μετά τήν γενική ἀντίδραση ... «ὑποχωροῦν» ... , καί λαμβάνουν μέτρα «ἐπιεικέστερα» (αὐτά πού ἐξ ἀρχῆς σχεδίαζαν). Ἔτσι, ἐνῷ ἔχουν ἐπιτύχει στόν ἀρχικό τους σχεδιασμό, ἀφίνουν τήν ἐντύπωση στό εὐρύ κοινό, ὅτι ἡ παλλαϊκή ἀντίδρασή του ἐπέτυχε !

Αὐτόν ἀκριβῶς τόν παραπλανητικό ψυχολογικό ρόλο παίζουν καί τά δύο αὐτά ὑπομνήματα ! Ἡ προδοσία τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησιολογίας στό Πόρτο Ἀλέγκρε τῆς Βραζιλίας (2006) καί τό Πουσάν τῆς Νοτίου Κορέας (2013), ὅπου οἱ Ὀρθόδοξοι ἀντιπρόσωποι ἀρνήθηκαν ὅτι ἡ Ἐκκλησία εἶναι Μία, καί ὅτι αὐτή εἶναι ἡ Ὀρθόδοξη, μπροστά σέ ὅσα τά δύο «ντοκουμέντα» περιγράφουν γιά τό ἐγγύς μέλλον φαντάζει ἀσήμαντη καί, ὅπως εἶναι ἑπόμενον, ὑποτιμᾶται. Ἄν τά δύο αὐτά κείμενα δέν εἶναι προϊόντα καλπάζουσας καί φαντασιώδους καχυποψίας κάποιων σχισματικῶν ἤ συνωμοσιολόγων, τότε εἶναι πράγματι ἔντεχνα μέσα παραπλανήσεως τῆς προσοχῆς μας δημιουργημένα ἐκ μέρους ἄλλων ἐχθρῶν. Ἐπισημαίνουμε καί πάλιν, ὅτι δέν ἀμφισβητοῦμε ὅτι ὡς πρός τό περιεχόμενο τῶν σχεδιασμῶν τά ὑπομνήματα εἶναι σέ μεγάλο ποσοστό (ὄχι ὅμως ἐπαρκῶς) ἀληθῆ [7]! Δέν εἶναι ὅμως ἀληθῆ ὡς πρός τό χρονοδιάγραμμα ἐφαρμογῆς, τά πρόσωπα, τούς θεσμούς καί τούς τρόπους ἐφαρμογῆς πού ἐμπλέκονται. Ὑπάρχουν πάμπολλα στοιχεῖα, ἐγγράφως τεκμηριωμένα, γιά ὅσα διαδραματίζονται, στοιχεῖα πού ἀναμένουν ἐπιμελεῖς καί ἐπιστήμονες ἐρευνητές· ἄς μή καταφεύγουν οἱ προχειρολόγοι σέ φαντασιώδεις συνθέσεις ! 

Ἐπίλογος

Ἡ σημασία τοῦ «πολέμου τῆς πληροφορίας» (“infowar”) ἀναδεικνύεται ἰδιαιτέρως στίς μέρες μας. Ἐπί παραδείγματι, ἡ ρήξη τοῦ δυτικοῦ (ΝΑΤΟϊκοῦ ἐν πολλοῖς) μονοπωλίου στήν παγκοσμίου ἐμβελείας ἐνημέρωση (ἤ προπαγάνδα), λόγῳ τῆς ἀναδείξεως τοῦ ἀνταγωνιστικοῦ παγκοσμίου ρωσικοῦ κρατικοῦ δικτύου “Russia Today” (RT, ἱδρ. 2005) σέ τρεῖς γλῶσσες (ἀγγλικά, ἱσπανικά καί ἀραβικά) καί μέ 700 ἑκατομμύρια θεατές, προκάλεσε «πανικό» στήν ἡγεσία τῶν ΗΠΑ· ἐφέτος ἀποφασίσθηκε ἡ αὔξηση τῶν ἀμερικανικῶν κονδυλίων «ἀντι-προπαγάνδας» - μόνον ἐναντίον τῆς ρωσικῆς ἐνημερώσεως - στό ποσό τῶν 15,4 ἑκατομμυρίων δολλαρίων, δηλαδή 2,5 φορές περισσότερο ἀπ΄ ὅσο θά διατεθεῖ γιά τήν καταπολέμηση τοῦ ISIS (6,1 ἑκ.) [8]. Στό τόσο  εὐαίσθητο αὐτό πεδίο τῆς πραγματικῆς ἐνημερώσεως καί εὐσυνείδητης δημοσιογραφίας εὐχόμεθα ταπεινῶς, νά μᾶς φωτίζει ὁ Κύριος νά μή παρεκκλίνουμε οὔτε ἀριστερά, οὔτε ὅμως καί δεξιά.

ΠΗΓΗ ''impantokratoros.gr''

ΣΗΜΕΙΩΣΕΙΣ

[1] Ἡ  κατά τόν Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο συμμαχική ἀπόβαση στήν κατεχόμενη γαλλική Νορμανδία στίς 6 Ἰουνίου 1944, ἡ μεγαλύτερη ἀμφίβια ἐπιχείρηση ὅλων τῶν ἐποχῶν, ἐπέτυχε ἐν πολλοῖς λόγῳ τῆς ἔμμονης πεποιθήσεως τῶν ἀμυνομένων Γερμανῶν, ὅτι ἡ πραγματική, μεγάλη, ἀπόβαση θά γινόταν δῆθεν βορειότερα, στό Πά Ντέ Καλαί (Pas-de-Calais)· ἡ πεπλανημένη αὐτή ἀντίληψη τῆς γερμανικῆς Wermacht, δημιουργημένη καί συντηρήμενη ἀπό τή συμμαχική ἀντικατασκοπεία (ΜΙ5, ΜΙ6, SCHAEF) μέ διαρροή ψευδῶν τακτικῶν σχεδίων καί ἐλιγμῶν (μέσῳ διπλωματῶν καί διπλῶν πρακτόρων), διατήρηση ψευδῶν στρατιωτικῶν μονάδων καί διενέργεια μικρῶν παραπλανητικῶν ἐπιχειρήσεων (“Operation Bodyguard”), εἶχε ὡς ἀποτέλεσμα τήν καθήλωση βαρειῶν γερμανικῶν τεθωρακισμένων μεραρχιῶν καί ἄλλων ἐκλεκτῶν σχηματισμῶν σέ ἄσχετες τοποθεσίες ἐπί ἕνα τουλάχιστον μῆνα. Συνέπεια αὐτοῦ ἦταν ἡ, σχετικῶς εὐχερής, ἀπόβαση ἐντός τοῦ Ἰουνίου ἑνός συνόλου 875.000 ἀνδρῶν τῶν συμμαχικῶν δυνάμεων, 148.000 ἁρμάτων καί ὀχημάτων καί 570.000 τόννων ἐφοδίων. Ὅταν ἡ Wermacht συνειδητοποίησε ὅτι δέν θά γινόταν ἄλλη ἀπόβαση, ἦταν πλέον πολύ ἀργά.

[2] Βλ. “United Nations Millennium Project”,
http://en.wikipedia.org/wiki/United_Nations_Millennium_Project

[3] Βλ. “Foundation Day - 17 November”,
http://www.ts-adyar.org/content/foundation-day-17-november  

[4] ALICE A. BAILEY, Problems of Humanity, Lucis Publishing Company, New York – Lucis Press LTD, London, 1972 (5^th edition), σελ. 164: «If in these early days of restoration and of the inauguration of the new civilization and of the new world, men of all faiths and all religions, of every cult and all esoteric groups were to keep these three great Festivals of Invocation, simultaneously and with understanding of the far-reaching implications, a great spiritual unity would be achieved; if they unitedly invoked the spiritual Hierarchy and sought consciously to contact its Head a great and general inflow of spiritual light and love would occur; if they together determined, with steadfastness and understanding, to approach nearer to God, who could doubt the stupendous results which eventually would be seen?».

[5] Βλ. Κατάλογος Εκδόσεων 2013-14, Εκδόσεις Δίον, από το 1978 – Βιβλία Ψαράς, Θεσσαλονίκη (www.psarasbooks.gr καί https://el-gr.facebook.com/costas.bakirtzis).

[6] Βλ. σχετική εἰδησεογραφία τόν Αὔγουστο τοῦ 2014, ὅπως λ.χ. ΝΙΚΟΥ ΠΑΠΑΧΡΗΣΤΟΥ, «Μεσσηνίας Χρυσόστομος: Μυθεύματα και κατασκευάσματα της φαντασίας τα περί άρσης του αβάτου του Αγίου Όρους» (02 Αὐγούστου 2014),http://www.amen.gr/article/messinias-xrusostomos-
mutheumata-kai-kataskeuasmata-tis-fantasias-
ta-peri-arsis-tou-abatou-tou-agiou-orous

[7] Μερικά σχετικά βλ. στό κείμενο «Zeitgeist η αναίρεση "addendum"»,http://www.impantokratoros.gr/zeitgeist-anairesh-addendum.el.aspx

[8] “U.S. Committing Millions to the Spread of Anti-Russian Propaganda Through Social Networks” (28 Ἀπρ. 2015), http://russia-insider.com/en/radio-liberty-battle-russian
-propaganda-new-digital-media-campaign/6158 «Alarmed by the success of Russian state-owned propaganda outlets conducting a so-called “war of misinformation” to support the Kremlin’s position on foreign policy issues such as Ukraine, the U.S. is making plans to launch a digital media campaign to counter Moscow’s efforts to shape the international narrative». Ἐπίσης, “For propaganda & 'democracy promotion’: State Dept seeks budget to counter RT” (26 Φεβρουαρίου 2015), http://rt.com/usa/235579-kerry-budget-rt-hearing/ .