Σαν Σήμερα πριν από 60 χρόνια: Η τελευταία επί γης Πανήγυρις του πρώην Φλωρίνης Χρυσοστόμου

Ἡ τελευταία του ἐπίσκεψις

ΜΕΤΑ τὴν μακαρία Κοίμησι τοῦ ἀοιδίμου Πρωθιεράρχου μας Μητροπολίτου πρώην Φλωρίνης Χρυσοστόμου (7/20.9.1955), δημοσιεύθηκε στὴν «Φωνὴ τῆς Ὀρθοδοξίας» (ἀριθ. 218/3.10.1955, σελ. 6) κείμενο περὶ τῆς τελευταίας ποιμαντικῆς ἐξορμήσεώς του, ἡ ὁποία συνέβη λίγες μόλις ἡμέρες πρὸ τῆς ἀποβιώσεώς του. Ὁ μακαριστὸς Ἡγέτης διήνυε τὸ 85ο ἔτος τῆς ἡλικίας του καὶ μετέβη γιὰ τὴν Ἑορτὴ τῆς Ἀποτομῆς τοῦ Τιμίου Προδρόμου καὶ Βαπτιστοῦ Ἰωάννου, τὴν 29.8/11.9.1955, στὴν Πανήγυρι τοῦ ἱστορικοῦ Ἱεροῦ Ναοῦ στὸ Λουτουφὶ Θηβῶν. Ἡ περιγραφὴ ἐκείνη, τόσο ζωντανὴ καὶ συγκινητική, ἀποδεικτικὴ τῆς πατρικῆς μερίμνης τοῦ Ὁμολογητοῦ Ἱεράρχου, ἀναδημοσιεύται ἐδῶ εἰς μνημόσυνον Αὐτοῦ ἐπὶ τῇ συμπληρώσει τῆς Ἐπετείου τῶν 60 ἐτῶν ἀπὸ τότε.

Ὁ Ἱερὸς Ναὸς τῆς Ἀποτομῆς τοῦ Τιμίου Προδρόμου στὸ Λουτουφὶ ὅπως εἶναι σήμερα.

ΤΗΝ εὐτυχίαν ποὺ αἰσθάνεται μία οἰκογένεια, ὅταν φιλοξενεῖ τὸν πατέρα της ἤ τὴν μητέρα της, ἐφόσον βέβαια ὑπάρχει ἔντονο τὸ αἴσθημα τῆς στοργῆς, τὴν ἰδίαν εὐτυχίαν αἰσθάνονται καὶ τὰ διάφορα Παραρτήματά μας ὅταν ἔχουν κοντά τους τὸν Ἅγιον Πρόεδρον.

Μεταξὺ λοιπὸν τῶν Παραρτημάτων, ποὺ ἔζησαν λίγες ὧρες πνευματικῆς χαρᾶς καὶ εὐφροσύνης, εἶναι καὶ τὸ Λουτουφί. Μικρὸ χωριό, μὲ εὐγενικοὺς κατοίκους, εὐσεβεῖς καὶ ἐναρέτους Χριστιανούς. Σύσσωμο τὸ χωριὸ ἀνήκει εἰς τὴν Ἐκκλησίαν τῆς διωκομένης Ὀρθοδοξίας. Ἀπέχει ὀλίγον ἀπὸ τὰς Θήβας. Πάντως ὅμως μερικὲς ὧρες κουραστικῆς πορείας μὲ τὸ αὐτοκίνητο ἀπὸ τὰς Ἀθήνας.

Καὶ ὅμως ὁ πάλλευκος Ἡγέτης δὲν ἐσκέφθη τὴν ἀπόστασιν αὐτήν. Ἕνα αἴσθημα πατρικῆς στοργῆς καὶ συμπόνοιας πρὸς τὰ ἀγωνιζόμενα παιδιά του τὸν ἔφερε τὴν 29^ην Αὐγούστου, μνήμην τῆς Ἀποτομῆς τῆς Τιμίας Κεφαλῆς τοῦ Ἁγίου Ἰωάννου τοῦ Προδρόμου εἰς τὸ Λουτουφί, μὲ τὴν συντροφιὰν τοῦ Ἀρχιμανδρίτου Μερκουρίου Καλοσκάμη, τοῦ Ἱερομονάχου Γρηγορίου Παπαβλάχου καὶ τοῦ Ἱεροδιακόνου Σπυρίδωνος Ἑρμογένους.

***

Στὸ Λουτουφὶ ἡ ὑποδοχὴ προσλαμβάνει τὴν μορφὴν παλλαϊκῆς ὑποδοχῆς. Ὅλοι, μὲ ἐπὶ κεφαλῆς τὸν Πρόεδρον καὶ τὸ Κοινοτικὸν Συμβούλιον τὸν καλοσωρίζουν. Ὁ Ἑσπερινὸς γίνεται μὲ κατάνυξιν ἐνῶ εἶναι ὅλα ἕτοιμα ἀπὸ τὸν ἀκούραστο Ἐφημέριο τοῦ χωριοῦ τὸν πατέρα Ἀντώνιον.

*** 

Ἡ ἀγωνία τῆς προσμονῆς κάνει τὴν Κυριακὴ ἀξημέρωτη. Ἀλλὰ ἐπὶ τέλους αἱ ἀλεκτοροφωνίαι εἰδοποιοῦν τοὺς σχεδὸν ἀγρύπνους κατοίκους, ὅτι πλησιάζει ἡ ὥρα τῆς μεγαλοπρεποῦς Λειτουργίας.

Ἔτσι πρὶν ἀκόμη ὁ ἥλιος πλημμυρίσει μὲ τὸ φῶς του τὴν χαρούμενη φύσι, ὅλοι συνωστισμένοι εὑρίσκονται εἰς τὴν Ἐκκλησίαν. Ἡ Ἐκκλησία ἔχει πανηγυρικὴν ὄψιν. Ὁ ἀείμνηστος Ἅγιος Πρόεδρος λειτουργεῖ, συμπαραστατούμενος ἀπὸ τοὺς Ἱερεῖς π. Μερκούριον, π. Ἀντώνιον, π. Γρηγόριον, π. Χρυσόστομον καὶ τὸν Διάκονον Σπυρίδωνα.

Ὅποιος βρέθηκε σ’ αὐτὴ τὴν Λειτουργία θὰ εἶχε δίκηο νὰ πιστέψῃ ὅτι βρίσκεται στὸν Οὐρανό. Μιὰ ἀγγελόφωνη βυζαντινὴ χορωδία μὲ δέκα καὶ πλέον μέλη (πρωτοφανὲς γιὰ τὸν κύκλο μας) ἁμιλλᾶται μὲ τὰ Χερουβὶμ στὴν ὑμνωδία. Ὁ ἀείμνηστος Ἅγιος Πρόεδρος μετὰ τὸ τέλος τῆς Θείας Λειτουργίας καὶ ἀφοῦ ὡμίλησε κατανυκτικώτατα, ἐδευτερολόγησεν ἐξάρας τὴν τέχνην τῶν Ἱεροψαλτῶν.

 Τὸ ἀπόγευμα ὁ ἀλησμόνητος Ἅγιος Πρόεδρος μετέβη εἰς Μπάλτσα, ὅπου ἔλυσε ἐπιτοπίως διάφορα ζητήματα καὶ διώρισε Ἐφημέριον τὸν πατέρα Γρηγόριον. Ἐπίσης εἰς Παραπούγγια.

Ὁ ἀείμνηστος Ἱεράρχης μετέβη ὡσαύτως εἰς τὴν Ἱερὰν Μονὴν τοῦ Ἁγίου Γεωργίου, ὅπου ἐτέλεσεν ἐπιμνημόσυνον δέησιν ἐπὶ τοῦ τάφου τοῦ ἀειμνήστου Ἡγουμένου πατρὸς Γερασίμου, ὅστις πρὸ ὀλίγων ἡμερῶν καὶ ἀφοῦ προσέφερε τεραστίας ὑπηρεσίας εἰς τὸν ἱερὸν Ἀγῶνα, ἐξεδήμησε εἰς Κύριον.

 Ἀξίζει ἔπαινος εἰς τὸ Παράρτημα τοῦ χωρίου Λουτουφί, στὸν δραστήριο Πρόεδρο κ. Ἀναγνώστου καὶ εἰς ὅλους τοὺς Ἀδελφούς.

ΠΗΓΗ ''http://www.ecclesiagoc.gr/index.php/istorika/767-o-agios-proedros-eis-to-parartima-loutoufi''

Λυκούργος Νάνης, " Οικουμενιστική, μεικτή και διομολογιακή μοναστική κοινότητα του Bose της Ιταλίας".

" Οικουμενιστική, μεικτή και διομολογιακή μοναστική κοινότητα του Bose της Ιταλίας".

Λυκούργος Νάνης,ιατρός

" Οικουμενιστική, μεικτή και διομολογιακή μοναστική κοινότητα του Bose της Ιταλίας". Δηλαδή "μείξις άμεικτος, τέρας αλλόκοτον". 

Μία εκτρωματική, αγνώριστη, παραμορφωμένη, αλλοτριωμένη και παραφθαρμένη, ανιστορική "μορφή", μάλλον μόρφωμα, μοναχισμού.
Όχημα καλλιέργειας και προωθήσεως του πνεύματος του οικουμενιστικού συγκρητισμού που δίκην κακοήθους νεοπλάσματος και χωροκατακτητικής εξεργασίας εξαπλώνεται ταχέως στο σώμα της Οικουμενικής Ορθοδοξίας απειλώντας τη συνοχή της και συνιστώντας θανάσιμη πνευματική απειλή για το Ορθόδοξο φρόνημα των πιστών.

Μετά πολλής της λύπης παριστάμεθα, εδώ και καιρό, μάρτυρες μιας "χρησιμοποιήσεως" του μοναχισμού και των εκπροσώπων του στην υπηρεσία του δαιμονοκίνητου και επάρατου οικουμενισμού με ό,τι, μία οπωσδήποτε απευκταία αυτή εξέλιξη, συνεπάγεται για την ποιότητα του μοναχικού ήθους και για το κύρος του μοναχισμού και των θεραπόντων του.

Συμμετοχή αγιορειτών μοναχών σε οικουμενιστικές εκδηλώσεις με αφορμή ιερά λείψανα, προσλαλιά από ηγουμένη γυναικείας μονής στον πατριάρχη Κωνσταντινουπόλεως με την οποία τον καλεί "να συνεχίσει να ορθοτομεί τον λόγον της Αληθείας" sic, επιχείρηση δικαιολογήσεως "κατ οικονομίαν" των συμπροσευχών από ηγούμενο αγιορείτικης μονής, σκανδαλώδης παρουσία μοναζουσών σε οικουμενιστικές εκδηλώσεις στο Ταιζέ και φιλοπατριαρχικές δηλώσεις που προκαλούν τη δικαιολογημένη αγανάκτηση του πιστού λαού μαρτυρούν του λόγου το αληθές.

Ο μοναχισμός υπήρξε πάντοτε μπροστάρης στο θεοφιλή αγώνα για την προάσπιση του δεινώς βαλλομένου Ορθοδόξου Δόγματος. Υπήρξε,υπάρχει και, όσο ο Κύριος το επιτρέψει, θα υπάρξει και στο μέλλον το Παλλάδιο και η Ακρόπολη της Ορθοδοξίας με πρώτο και καλύτερο το Αγιώνυμο Όρος.

Τι σόι, όμως, μετάλλαξηείναι αυτή που αντικρύζει ο λαός του Θεού από κάποιες μονές και κάποιους εκπροσώπους τους; 

Λ.Ν.

υ.γ. Η ιδεολογική ταυτότητα ενίων των συμμετεχόντων στο συνέδριο της ανομίας στο Bose τυγχάνει γνωστή σε όσους παρακολουθούν επισταμένως τα εκκλησιαστικά μας πράγματα. Ουδόλως μας ξενίζει η συμμετοχή τους σ αυτό. Αυτοί είναι οι άνθρωποι των "ανοιχτών οριζόντων", οι "κοσμοπολίτες", οι υπέρμαχοι του "διαλόγου, της ανοιχτότητας sic, της διαφορετικότητας, της πρόσληψης του κόσμου". Οι αντιφρονούντες είναι οι "φοβικοί", οι "επαρχιώτες", οι "θιασώτες της εσωστρέφειας και του απομονωτισμού" κ.τ.ό.

Λέξεις καινές αλλά κενές. Λόγια παχειά για εντυπωσιαμό και από ουσία ένα πελώριο ΜΗΔΕΝ! "Ξύλινος" οικουμενιστικός λόγος...

ΠΗΓΗ ''ΑΚΤΙΝΕΣ''

ΕΠΙΣΤΟΛΗ-ΑΠΟΛΟΓΙΑ ΤΟΥ ΓΕΡΟΝΤΟΣ ΣΑΒΒΑ ΛΑΥΡΙΩΤΗ ΠΡΟΣ ΤΗΝ ΓΕΡΟΝΤΙΑ ΤΗΣ ΙΕΡΑΣ ΜΟΝΗΣ ΜΕΓΙΣΤΗΣ ΛΑΥΡΑΣ

Οἱ διώξεις ἀντιοικουμενιστῶν Μοναχῶν καί Ἱερέων 

καλά κρατοῦν!

Φανάρι καί δυστυχῶς μερίδα τοῦ Ἁγίου Ὄρους

καταδιώκουν τόν Γέροντα Σάββα Λαυριώτη 

γιά τά ὀρθόδοξα φρονήματά του!

«καί ἔσονται ἐχθροί τοῦ ἀνθρώπου οἱ οἰκιακοί αὐτοῦ.»

(Ματθ. 10,36)

Τό Ἱστολόγιον ΚΑΙΟΜΕΝΗ ΒΑΤΟΣ σᾶς παραθέτουμε τήν Ἐπιστολή-Ἀπολογία τοῦ Γέροντος Σάββα Λαυριώτη καί Προϊσταμένου τῆς Ἱερᾶς Μονῆς Μεγίστης Λαύρας Ἁγίου Ὄρους πρός τήν Γεροντία αὐτῆς, μέ κοινοποίηση στήν Ἱερά Κοινότητα Ἁγίου Ὄρους, ἡ ὁποία ἀφορᾶ τήν δίωξή του ἀπό τόν Πατριάρχη κ. Βαρθολομαῖο, ἀλλά δυστυχῶς καί ἀπό τήν πλειοψηφία τῆς ἰδίας! Οἱ ἀντικείμενοι Γέροντες τῆς Γεροντίας δέν μπῆκαν κἄν στόν κόπο νά διαβάσουν τήν ἀπολογία-ὀμολογία τοῦ Γέροντος Σάββα, γι' αὐτόν τόν λόγο διοχετεύεται στήν δημοσιότητα, μήπως ἀποφασίσουν νά τήν διαβάσουν, ὡς ὄφειλαν, τελικά, ἔστω καί κατ' αὐτόν τόν τρόπο!

Ἀντιθέτως, ἡ πλειοψηφία τῆς Γεροντίας σπεύδει βιαστικά νά συμπλεύσει μέ τόν Πατριάρχη κ. Βαρθολομαῖο, μέ πιθανή τιμωρία τοῦ Γέροντος Σάββα-ἄν δέ ζητήσει συγνώμη γιά τά ἀντιοικουμενιστικά του φρονήματα...ἄκουσον, ἄκουσον!-ἡ ὁποία ἐπίκειται νά εἶναι πιθανή ἀποβολή του ἀπό τήν Προϊσταμενία, ἐνῶ παράλληλα αἰωροῦνται σενάρια περί ἀφορισμοῦ, ἀποσχηματισμοῦ (ὑπάρχει τέτοιο πρᾶγμα;...) καί ἀποπομπῆς του ἀπό τό Περιβόλι τῆς Παναγίας! Ὁ Πατριάρχης κ. Βαρθολομαῖος, ὅλως τυχαίως..., θυμήθηκε στήν παροῦσα χρονική φάση ξαφνικά-καί μετά ἀπό πεντέμισυ χρόνια!-ἀντιοικουμενιστική ἐπιστολή-διαμαρτυρία ἀπό τό παρελθόν τοῦ Γέροντος Σάββα, διόλου τυχαῖα, μιά πού τόν ἔχει συνδέσει μέ τήν πρό ὀλίγων μηνῶν σύνταξη καί κυκλοφορία τοῦ ἀντιοικουμενιστικοῦ περιοδικοῦ: "ΑΓΙΟΝ ΟΡΟΣ ΔΙΑΧΡΟΝΙΚΗ ΜΑΡΤΥΡΙΑ ΣΤΟΥΣ ΑΓΩΝΕΣ ΥΠΕΡ ΤΗΣ ΠΙΣΤΕΩΣ"! Τό ἐν λόγῳ περιοδικό πού ξεσκεπάζει τόν οἰκουμενισμό μέ τρανταχτές ἀποδείξεις, ὡς γνωστόν, ἔκανε καί συνεχίζει νά κάνει θραύση σέ κληρικούς καί λαϊκούς σέ ὅλη τήν Ἑλλάδα, στό ἐξωτερικό καί στό διαδίκτυο καί τό ὑπογράφουν 4 Ἡγούμενοι μετά τῶν Συνοδειῶν αὐτῶν καί ἑκατοντάδες Μοναχοί τοῦ Ἁγίου Ὄρους! Παρόλ' αὐτά, ὁ Γέρων Σάββας διώκεται, ἐπί ἑτέρᾳ καί ἀνυποστάτῳ καί ἀκαθορίστῳ προφάσει..., προφανῶς, ὅμως, ὡς θεωρούμενος "ὑπεύθυνος-ἐγκέφαλος" ἐκ τοῦ Φαναρίου καί τῶν ἐν Ἑλλάδι καί Ἁγίῳ Ὄρει συμπλεόντων οἰκουμενιστῶν, ἤ δειλῶν νά ὁμολογήσουν τήν Ἀληθινή Πίστη γιά τούς δικούς τους προσωπικούς λόγους πού αὐτοί γνωρίζουν!  

Λυπούμεθα πού τό ἄλλωτε φωτεινό Ἅγιον Ὄρος ἔχει μετατραπεῖ, ἀπό κάποιους γέροντες καί μοναχούς, ἀπό νοητός ἥλιος φωτός Χριστοῦ σέ σελήνη δύο ὄψεων: μίας φωτεινῆς καί μίας σκοτεινῆς! Προφανῶς, ἡ σκοτεινή πλευρά τοῦ Ἁγίου Ὄρους ἔχει μολυνθεῖ ἀπό τά οἰκουμενιστικά φρονήματα καί ὀλισθήματα τοῦ Πατριάρχου κ. Βαρθολομαίου καί τῶν λοιπῶν ρασοφόρων καί θεολόγων συζυγούντων μετά τῶν αἱρετικῶν καί πασῶν ἀλλοδόξων-κακοδόξων, οἱ ὁποῖοι ὅλοι μαζί μέ τήν στάση τους ἐνορχηστρώνουν καί συνδράμουν τήν ἐγκαθίδρυση τῆς Παναιρέσεως τοῦ Οἰκουμενισμοῦ ὡς Παγκόσμια Θρησκεία  τῆς Νέας Ἐποχῆς τοῦ ἐπερχομένου Ἀντιχρίστου! Φανάρι καί λοιποί (δυστυχῶς καί ἀπίστευτο καί ἐξ Ἁγίου Ὄρους), ἔχετε κατασκανδαλίσει τό χριστεπώνυμο πλήρωμα τῆς Ἐκκλησίας, εἴτε μέ τά ἀντορθόδοξα φρονήματά σας, εἴτε μέ τήν δειλία καί ἐφάμαρτη σιωπή σας κι ἐπιπλέον μέ τό προκλητικό θράσος σας νά διώκετε αὐτούς πού φρονοῦν ὀρθῶς καί σᾶς χαλοῦν τά "σχέδια" καί τήν "ἡσυχία" σας!

Τό Ἱστολόγιο ΚΑΙΟΜΕΝΗ ΒΑΤΟΣ, συντασσόμαστε μέ τόν ἀξιόλογο καί σεβαστό Γέροντα Σάββα Λαυριώτη καί θά τόν ἐνισχύσουμε μέ ὅποιον τρόπο ἐπιτρέψει ἡ ἀγάπη τοῦ Θεοῦ, τόσο γιά τίς περιπέτειες στίς ὁποῖες τόν ἔχουν ὑποβάλλει ἀδίκως, ὅσο, κυρίως, γιά τό ὀρθά φρονήματά του καί "ἑπόμενα τοῖς Ἁγίοις Πατράσι", πού θά ἐπιθυμούσαμε ἐναγωνίως νά εἶχαν ὁ Πατριάρχης μας κ. Βαρθολομαῖος καί ὅλοι οἱ ρασοφόροι! Οἱ διῶκτες τοῦ Γέροντος Σάββα, βεβαίως, τοῦ φοροῦν  χωρίς νά τό καταλαβαίνουν πνευματικά παράσημα. Ἐμεῖς ἀπό τήν πλευρά μας ὅμως, ὀφείλουμε τήν δημόσια ὁμολογία τῆς ὀρθῆς Πίστεως ἐν παντί καιρῷ, καθώς καί τήν ἔμπρακτη ὑποστήριξη τοῦ ἐν Χριστῷ ἀδελφοῦ καί πατρός, ὅπως καί παντός διωκομένου ὑπέρ Πίστεως, συγχρόνως καί τήν ἀγάπη πρός ὅλους τούς Ὀρθοδόξους, διά τῆς ἐνημερώσεως, ὥστε νά γνωρίζουν ὅτι οἱ διώξεις καλά κρατοῦν καί δυστυχῶς, προέρχονται δριμύτερες ἀπό τούς "οἰκιακούς"! Νήφετε καί ἔσεσθε ἕτοιμοι. Κάπου παρακάτω ἔρχονται καί ἄλλες διώξεις (ἱστολογίων καί λαϊκῶν), ἰδιαίτερως ὅταν ξεμπερδέψουν μέ τούς "ἐνοχλητικούς" ρασοφόρους!

Εἴθε νά μετανοήσουν οἱ διῶκτες τοῦ Γέροντος Σάββα Λαυριώτη, ἀπό τόν ὑψηλότερο ἕως τόν χαμηλότερο καί νά μιμηθοῦν τό ὀρθόδοξο ἦθος του. Ἐπίσης, νά μᾶς θυμίσουν ὅτι ἔχουμε πατέρες κι ὅτι δέν εἴμαστε ὀρφανοί καί νά πάψουν νά μᾶς κατασκανδαλίζουν ἐπί ἔτει...καί ἔτι!...

Πρός τήν Γεροντία τῆς Ἱερᾶς Μονῆς Μεγίστης Λαύρας _Γέρων Σάββας Λαυριώτης_.pdf

Περί Οικουμενικού Πατριάρχη: «Αλήθεια συμβαδίζει η Ορθοδοξία με την Ορθοπραξία του»

Επικειμένης της επισκέψεως του οικουμενιστή Οικουμενικού Πατριάρχου κ. Βαρθολομαίου στη Χίο, συντάσσονται αυτές οι γραμμές των οποίων η δημοσίευσή θα συμπέσει με την άφιξή του, την 11η Σεπτ. 2015. Με την ευκαιρία τούτη επιθυμώ να φέρω εις γνώση των αναγνωστών ή να ανασύρω στη μνήμη των, κάποια γεγονότα από το παρελθόν, που δεν είναι ικανός ο χρόνος να σκιάσει.

Αναμφιβόλως η επίσκεψίς του, αποτελεί ιστορικό και μόνον γεγονός, επ” ουδενί όμως θρησκευτικό. Κλήρος και λαός θα υποδεχθεί αυτόν όπως προγραμματίζεται από την Μητρόπολη Χίου μετά πάσης Τιμής ως τον Προκαθήμενο πασών των Ορθοδόξων Εκκλησιών, ως τον κατέχοντα το ύπατο θρησκευτικό αξίωμα και τον θεσμό τον οποίον εκπροσωπεί, αλλά και ως τον συνεχιστή της σκλαβωμένης Εκκλησίας του Γένους μας εις την Κωνσταντινούπολη, την Βασιλεύουσα των καρδιών μας, παρ” όλα τα σοβαρότατα και επαναλαμβανόμενα δυστυχώς ατοπήματά του, εις βάρος του Σώματος της Ορθοδόξου Αγίας μας Εκκλησίας, όπως ο διάλογος μετά των αιρετικών παπικών, τα συλλείτουργα και οι συμπροσευχές με αυτούς (αφού η αίρεσις του παπισμού ούτε καν θρησκεία είναι, επειδή δεν γίνεται παραδεκτό το Άγιο και ζωοποιό Πνεύμα από εκείνους).

Και όχι μόνον, ο προκαθήμενος έχει μακράν «ιστορία» πολύ πέρα από τις επαφές με τους παπικούς:

1. Kοινή Ορθοδοξομουσουλμανική εμφάνισίς του στην Ατλάντα της Τζώρτζια ΗΠΑ στις 29 Οκτωβρίου 2009 με προσφορά από τον κ. Βαρθολομαίο του Κορανίου προς τον πρόεδρο της Coca Cola, αποκαλώντας ο κ. Βαρθολομαίος το Κοράνι Άγιο Βιβλίο (!!!)

(Αλήθεια συμβαδίζει η Ορθοδοξία με την Ορθοπραξία του;;;)

2. Kοινή Ορθοδοξοεβραϊκή εμφάνισή του σε Συναγωγή της Νέας Υόρκης την 28η Οκτωβρίου 2009, αποκαλώντας την συναγωγή Ευλογημένη (!!!) ενώ συνεχίζοντας επί λέξει ανέφερε: Έχουμε κοινό παρελθόν που μας ενώνει όπως τα θρησκευτικά βιβλία που μοιραζόμαστε, όπως οι Πατριάρχες και οι προφήτες. (Και τότε εμείς οι Ορθόδοξοι τι την θέλουμε την Κενή Διαθήκη; αφού κατά τον Πατριάρχη καλή είναι και η Παλαιά που μας «ενώνει»;)

Κατά τον Άγιο Ιωάννη τον Χρυσόστομο [Λόγος Β” §γ”] : «δεν τρομάζεις με το να έρχεσαι και να κοινωνείς από την Αγία τράπεζα και να παίρνεις μέρος στην κοινωνία του Τιμίου αίματος εσύ που επικοινώνησες μ” εκείνους πού έχυσαν το αίμα του Χριστού; Δεν ανατριχιάζεις; δε φοβάσαι που έκανες τέτοιες παρανομίες;

Και τι λέγει ο 65ος Αποστολικός Κανόνας της Εκκλησίας μας;

«Εί τις κληρικός, ή λαϊκός εισέλθοι εις συναγωγήν Ιουδαίων, ή αιρετικών προσεύξασθαι, ο μεν καθαιρείσθω, ο δε αφοριζέσθω».

«Αν ένας κληρικός (ιερωμένος) ή λαϊκός (απλός πιστός) εισέλθει σε συναγωγή Ιουδαίων, ή προσευχηθεί με αιρετικούς, ο μεν πρώτος καθαιρείται, ο δε δεύτερος αφορίζεται».

3. Εις την Καμπέρα της Αυστραλίας το 1991, σε Γροιλανδία 2007 και Ασσίζη της Ιταλίας 2011 εις πανθρησκειακάς συμπροσευχάς του με τον Πάπα, Προτεστάντες, Μονοφυσίτες, Ιουδαίους Ραββίνους, Ισλαμιστές, Θιβετιανούς Μοναχούς, Μάγους ακόμη και Ινδιάνους, Βουδιστές, Ειδωλολάτρες, Παγανιστές και Σατανιστές. (!!!) Εις δε την Γροιλανδία η συμπροσευχή εγένετο εμπρός σε μια κρυστάλλινη σφαίρα, στο ειδώλιο της Γαίας, στο υπέρτατο Όν της ΛΑΤΡΕΙΑΣ ΤΗΣ ΓΑΙΑΣ (!!!) (Λησμόνησε τον όντως, Μόνον Έναν Τριαδικό Θεό. Πατέρα, Υιόν και το Άγιον Πνεύμα.)

Τοιουτοτρόπως, κατ” επέκτασιν και ένεκα της παγίας τακτικής του, ο κ. Βαρθολομαίος, ο επιφανής Πατριάρχης της παγκοσμιοποιήσεως, κατέστη φίλος των αιρετικών και εχθρός των Ορθοδόξων και όλων όσων Τιμίως τον ήλεγξαν ως παραβάτην του Ορθοδόξου δόγματος διά τα οικουμενιστικά έκτροπα εις τα οποία μετά μεγίστης σπουδής επεδώθη. (διωκόμενοι Εσφιγμενίτες Μοναχοί, αείμνηστος Θεολόγος Νικόλαος Σωτηρόπουλος – επιβολή επαισχύντου αφορισμού του μέχρις εσχάτων!!!).

Παρά ταύτα, τινές ελλαδικές Μητροπόλεις του αποδίδουν Τιμάς ως να είναι «Ευλογημένος ο Ερχόμενος εν ονόματι Κυρίου», ανεπαίσχυντα κωφεύουσες και σιωπούσες!!! Όμως, εν τη προσπαθεία τους αυτή, και καθ” υπερβολήν του μέτρου, παραβαίνουν κατά πολύ τον ψυχοσωτήριο προορισμό που ετάχθησαν να υπηρετούν, τον οποίο και λίαν προκλητικώς επικαλούνται (!!!) ευκαίρως και ακαίρως, περιοριζόμεναι κατ” ουσίαν, αποκλειστικώς εις τα γηϊνα, τα πρόσκαιρα και τα φθαρτά και τα ματαιόδοξα.

Όμως ο κ. Βαρθολομαίος είναι μόνον ενάντιος του πνεύματος της Ορθοδοξίας – Ορθοπραξίας; Όχι δυστυχώς. Κατέστη ενάντιος και του πνεύματος της Εθνικής Παλιγγενεσίας του 1821, το οποίον εορτάζομε και Τιμούμε εκάστην 25η Μαρτίου. Ιδού τι είπε: «Δυστυχώς οι δύο λαοί διέκοψαν την υπέροχη συμβίωση των 400 χρόνων όταν ξεσηκώθηκαν κάτι ξεβράκωτοι το 1821 και δημιούργησαν τις γνωστές προστριβές». Η είδηση κατεγράφη από τις εφημερίδες «Αυριανή» της 26ης Οκτωβρίου 1991 και «Ελεύθερη Ώρα» της 30ης Οκτωβρίου 1991. Με απλές κουβέντες λοιπόν διεκήρυξε ότι οι ξεβράκωτοι ήρωες και απελευθερωτές πρόγονοί μας, χάλασαν την «ωραία σχέση» που είχαμε με τους Τούρκους.

Αυτά τα ολίγα θεωρώ ότι αρκούν και έκαστος συμπολίτης μας, ας πράξει κατά την καρδία του.

Σταμάτης Κουτσοδόντης

Εφημερίδα «Πολίτης» 9 Σεπτ. 2015

Εφημερίδα «Χιώτικη Διαφάνεια» 10 Σεπτ. 2015

πηγή: http://www.pentapostagma.gr/2015/09/%cf%80%ce%b5%cf%81%ce%af-%ce%bf%ce%b9%ce%ba%ce%bf%cf%85%ce%bc%ce%b5%ce%bd%ce%b9%ce%ba%ce%bf%cf%8d-%cf%80%ce%b1%cf%84%cf%81%ce%b9%ce%ac%cf%81%cf%87%ce%b7-%ce%b1%ce%bb%ce%ae%ce%b8%ce%b5%ce%b9.html#ixzz3lNBeelmV

ΤΟ ΠΑΘΟΣ ΤΟΥ ΣΧΙΣΜΑΤΟΣ!

«Ποικίλως, φησὶν ὁ Κανών, ἐπιβουλεύει τῇ τοῦ Χριστοῦ ἐκκλησία ὁ πονηρός. Ἐπεὶ γὰρ τὰ ζιζάνια τῶν αἱρέσεων εἶδεν ἐκτετμημένα τῇ μαχαίρα τοῦ Πνεύματος, ἑτέραν ἐμηχανήσαντο μέθοδον, ἵνα τὸ σῶμα τῆς ἐκκλησίας μερίσῃ, καὶ διασπάσῃ τὴν ἕνωσιν. Αὕτη δ΄ ἐστὶν ἢ τῶν σχισματικῶν μανίαν....» (Ράλλη-Ποτλή τόμ. Β΄ σελ. 689)

Σοφοὶ οἱ λόγοι τῶν μεγάλων ἑρμηνευτῶν τῶν Θείων καὶ Ἰερῶν Κανόνων! Μᾶς ἐξηγοῦν τὴν μέθοδο τοῦ ἀνθρωποκτόνου διαβόλου ὁ ὁποῖος ὅταν βλέπει τους ἀνθρώπους «τί ὑγιὲς φθεγξαμένους, ἑτέρους κὰτ΄ αὐτῶν διήγειρε» πρὸς διάστασιν καὶ διαμάχην. 

Ἔτσι λοιπὸν σήμερα ὑπάρχουν μερικοὶ οἱ ὁποῖοι δημιουργοῦν ταραχὲς καὶ διαμάχες εἰς τὴν ἐκκλησία προφασιζόμενοι δῆθεν  «λόγους πίστεως», προβάλλοντας τὸν ΙΕ΄ Κανόνα τῆς ΑΒ΄ Συνόδου! Μόνο ποὺ λησμονοῦν; ὅτι ὁ Κανόνας ἀναφέρει αἵρεσιν ΠΑΡΑ ΤΩΝ ΣΥΝΟΔΩΝ, Η ΠΑΤΕΡΩΝ ΚΑΤΕΓΝΩΣΜΕΝΗΝ!  

Αὐτοὶ οἱ ἄνθρωποι μᾶς θυμίζουν παλαιότερο ἄρθρο διὰ τοὺς ''εὐσεβοφανεῖς'':

«Ο ευσεβοφανής δεν γνωρίζει σωστά την κατάστασή του. Νομίζει, ή καλύτερα, πιστεύει πως είναι ευσεβής. Δεν περνά απ’ τη συνείδησή του η σκιά κανενός δισταγμού, καμιάς αμφιβολίας. Πιστεύει πως εκφράζει στο ακέραιο το πνεύμα της θρησκείας κι ακόμη κάτι περισσότερο: πως έχει ταχθεί άνωθεν να την υπερασπίζει και να διώχνει έξω απ’ το ναό τους διάφορους κολυβιστές και μεταπράτες κάθε εποχής. Ο ευσεβοφανής ζει επιφανειακά, ζει ελαττωματικά τον Χριστιανισμό κι επειδή το βίωμά του δεν πάει σε βάθος, δεν έχει ουσία πνευματική, εύκολα τον ωθεί στο θρησκευτικό φανατισμό που είναι ο πιο σκληρός, ο πιο ολέθριος κι ο πιο βλάσφημος του Θεού αλλά και του ανθρώπου φανατισμός.

Ο ευσεβοφανής είναι αυστηρός τηρητής των δογμάτων αλλά γι’ αυτόν τα δόγματα είναι ξερά, σχηματοποιημένα, αφού δεν τα ζωοποιεί η χάρη της παρουσίας του Θεού. Τα δόγματα είναι γι’ αυτόν τύποι κι όχι ουσία, λόγια και όχι πάθος, κούφιες διακηρύξεις κι όχι αγωνιώδη βιώματα της ψυχής. Εν ονόματι των δογμάτων είναι έτοιμος να συκοφαντήσει, να εξουθενώσει τους άλλους. 

Οι ευσεβοφανείς έχουν ένα «ύφος» και μια σιγουριά κυριολεκτικά απάνθρωπα. Συνοφρυωμένοι και σπουδαιοφανείς, φέρνουν σ’ εκείνους που τους συναπαντούν αηδία, όχι μονάχα γι’ αυτούς, αλλά και για τις τίμιες και ιερές θέσεις που υποστηρίζουν. Διασύρουν τον Χριστιανισμό και παραμορφώνουν με τη βιαιότητα και τη σκληρότητά τους την πίστη».

Εἶναι «τηρητὲς» καὶ «φύλακες» τῶν δογμάτων τῆς ἐκκλησίας! Δυστυχῶς ὅμως ἠ μη καλὴ γνώση (Κανονικοῦ Δικαίου) καὶ τῶν θεσμῶν τῆς Ἐκκλησίας, ὅπως εἶναι ἡ ἐκκλησιαστικὴ οἰκονομία, ἔχει δυσμενεῖς ἐπιπτώσεις. Ἡ ἡμιμάθεια εἶναι χειρότερη ἀπὸ τὴν ἄγνοια, ὅπως γνωρίζουμε ἤδη.

Αὐτοὶ δὲν γνωρίζουν καλά, ὅτι ἐὰν τὸ κύρος καὶ ἡ αὐθεντία τῶν θείων κανόνων εἶναι ἀπόλυτη, καὶ ἔτσι μποροῦν νὰ ἀποτελοῦν ἀπλανεῖς ὁδηγούς, γενικῶς καὶ διαχρονικῶς, ἀντιθέτως ἡ ἰσχύς τους καὶ ἡ ἐφαρμογὴ τοὺς εἶναι σχετική, ὅτι δηλαδὴ ἔχει νὰ κάνει μὲ τὶς περιστάσεις, μὲ τὶς περιπτώσεις, τὶς προσωπικὲς ἢ τὶς μερικές, καὶ μὲ τὶς ἀνθρώπινες ἀδυναμίες. Τὶς ἐν λόγω καταστάσεις, προϋποθέσεις καὶ συνθῆκες, θὰ τὶς κρίνει βεβαίως τὸ ἐκάστοτε αρμόδιο ἐκκλησιαστικὸ ἐπισκοπικό, ἢ συνοδικό, ἢ ἐντεταλμένο ἀπ' αὐτὸ ὄργανο, τὸ ὁποῖο θὰ χορηγεῖ ἀναλόγως τὴν οἰκονομία, τ.ε. τὴν ἄδεια γιὰ παρέκκλιση ἀπὸ τοὺς κανόνες ἐκ τῶν προτέρων ἢ τὴν συγχώρηση γιὰ τὴν παράβαση τοὺς ἐκ τῶν ὑστέρων.

Αὐτοὶ δὲν γνωρίζουν τὸ θεσμὸ τῆς ἐκκλησιαστικῆς οἰκονομίας, ὁ ὁποίος παρέχει στα αρμόδια ὄργανα τῆς Ἐκκλησίας το δικαίωμα νὰ χορηγοῦν τὴν ἄδεια ἢ τὴ συγχώρηση γιὰ κάποια πρόσκαιρη καὶ λογικὴ παρέκκλιση ἀπὸ τὴν πιστὴ ἐφαρμογὴ τῶν ἰ. κανόνων, ὄχι τῶν δογμάτων, πάντοτε βεβαίως ἀπὸ χριστιανικὴ ἀγάπη καὶ πρὸς σωτηρία τῶν ἀνθρώπων. 

Σοφά τα λόγια τῶν μεγάλων ἑρμηνευτῶν:

 «Ποικίλως, φησὶν ὁ Κανών, ἐπιβουλεύει τῇ τοῦ Χριστοῦ ἐκκλησία ὁ πονηρός. Ἐπεὶ γὰρ τὰ ζιζάνια τῶν αἱρέσεων εἶδεν ἐκτετμημένα τῇ μαχαίρα τοῦ Πνεύματος, ἑτέραν ἐμηχανήσαντο μέθοδον, ἵνα τὸ σῶμα τῆς ἐκκλησίας μερίσῃ, καὶ διασπάσῃ τὴν ἕνωσιν. Αὕτη δ΄ ἐστὶν ἢ τῶν σχισματικῶν μανίαν....» (Ράλλη-Ποτλή τόμ. Β΄ σελ. 689)

Ἡ Ἁγία εἰρημένη Σύνοδος, συνελθοῦσα, ἓν Κων/πόλει ἓν ἔτει 861 ἢ κὰτ΄ ἄλλους τῷ 863, καὶ ἐπιθυμοῦσα (κατὰ τὸν ἄριστον καὶ σοφὸν ἑρμηνευτὴν Βαλσαμῶνα) καὶ τοῦτο νὰ ρυθμίση (ἤτοι τὴν σατανικὴν μανίαν τῶν ὑποκλεπτομένων ἱερωμένων (καὶ ὂχι μόνον) νὰ χωρίζωνται ἀπὸ τοὺς Ἐπισκόπους των), ρητῶς τὴν μνημόνευσιν τοῦ ὀνόματος τοῦ προέδρου ἐθέσπισεν. Ἰδοὺ αὐτούσιοι οἱ λόγοι τοῦ σοφοῦ ἐρμηνευτοῦ: 

<<Παυθήσεις τή χάριτι του Θεού της απο των αιρέσεων διαστάσεως, εώρων οι Πατέρες τινάς ιερωμένους υποκλεπτομένους κατά μεθοδείαν σατανικήν είς την των σχισματικών μανίαν, ώς αφισταμένους απο της των Επισκόπων αυτών κοινωνίας, μή όντων ασεβών, ή αδίκων, κατά τον λα΄ Αποστολικόν Κανόνα· διά μόνον δέ το λαληθήναι τινα ίσως εγκληματικά κατ΄ αυτών. Τούτο γούν, ώς καταμερίζον το σώμα του Χριστού, ήτοι την Εκκλησίαν, διορθούμενοι, ώρισαν καθαιρείσθαι τους τολμήσαντας ιερείς, ή διακόνους, ανευλόγως ούτως αποστήναι της μετα του Επισκόπου αυτών κοινωνίας, πρό εντελούς συνοδικής καταδίκης τούτου, και μή αναφέρειν έν ταίς θειαίς ιεροτελεστίαις το όνομα αυτού, κατά την εκκλησιαστικήν παράδοσιν...Και ού μόνον τούτους, αλλά και τους συνακολουθήσαντας αυτοίς, ιερωμένους μέν όντας, διορίζοντας καθαιρείσθαι· λαικούς δέ αφορίζεσθαι, και είναι επιτετιμημένους, μέχρι αν έν επιγνώσει του κακού γένωνται και τώ οικείω Επισκόπω προσέλθωσιν>> (όρα πλείονα έν Ράλλη-Ποτλή τόμ. Β΄ σελ. 690-691 και Ιερόν Πηδάλιον εκδ. 1970, σελ. 357). 

Ἰσχυρίζονται ὅτι ὁμιλοῦν περὶ «αἱρέσεως», καὶ ἐκεῖ παραθέτουν τὸν ΙΕ΄ Κανόνα τῆς ΑΒ΄ Συνόδου! Ἃς μᾶς παραθέσουν λοιπὸν οἱ ἀντιδρῶντες (διασπαστὲς κὰτ΄ ἐμᾶς) ποὺ ἐστὶ ἡ αἵρεσις;

Μέχρι νὰ τὴν παρουσιάσουν (διὰ νὰ μποροῦν νὰ δικαιολογήσουν καὶ τὸν ΙΕ΄ Κανόνα) ἃς μελετήσουν τοὺς λόγους τῶν μεγάλων ἑρμηνευτῶν διὰ το πάθος τοῦ σχίσματος ἒφ΄ ὅσον εἶναι «τηρητὲς» τῶν δογμάτων καὶ τῶν κανόνων!

ΑΝΑΝΕΩΜΕΝΟ. Η ΠΗΓΗ ΕΙΝΑΙ ΑΠΟ ΠΑΛΑΙΟΤΕΡΟ ΑΡΘΡΟ ΤΟΥ ΙΣΤΟΛΟΓΙΟΥ ΜΑΣ