Οι καιροί παρουσιάζουν την τάσιν προς
καταστροφήν των Εκκλησιών, τούτο δέ το έχομεν κατανοήσει από πολύν χρόνον.
Οικοδομή της Εκκλησίας και διόρθωσις σφαλμάτων, συμπάθεια προς τους ασθενείς
και υπεράσπισις των υγιών αδελφών δεν φαίνονται πουθενά. Αλλ΄ ούτε βοήθεια είτε
θεραπευτική της υπαρχούσης νόσου είτε προφυλακτική της αναμενομένης
παρουσιάζεται. Φαίνεται λοιπόν η κατάστασις της Εκκλησίας--δια να χρησιμοποιήσω
εναργές παράδειγμα, έστω και αν φαίνεται κάπως ευτελές-- εντελώς σαν παλαιόν
ιμάτιον εύκολα σχιζόμενον από την τυχούσαν αφορμήν, που αδυνατεί να
αποκατασταθή πάλιν εις την αρχικήν του δύναμιν. Όπως δέ απαιτείται εις τοιαύτας
περιστάσεις, χρειάζεται μεγάλη φροντίς και πολλή επιμέλεια δια να γίνη κάτι
καλόν εις τας Εκκλησίας. Ευεργεσία δέ είναι να ενωθούν τα έως τώρα διεσπασμένα, να περιορίσετε εις μικρόν
αριθμόν τους βλασφημούντας, δεχόμενοι
εις κοινωνίαν εκείνους που δεν βλασφημούν το Άγιον Πνεύμα,
διά να μείνουν μόνοι οι βλάσφημοι και
ή επανέλθουν εντροπιασμένοι εις την αλήθειαν ή επιμένοντες εις την πλάνην
καταστούν αναξιόπιστοι λόγω του ολιγαρίθμου αυτών.
Ο πόλεμος είναι τριπλούς, προερχόμενος από
τους πλάνους, τους εχθρούς και από τους ψευδαδέλφους. Πρόσεχε και τον Παύλο που
θρηνεί δια τα ίδια πράγματα και λέγει: «Από έξω μάχαι, από μέσα φόβοι» και «κίνδυνοι
που προέρχονται από ψευδαδέλφους».
Και πάλιν: «Διότι οι παρόμοιοι άνθρωποι είναι ψευδαπόστολοι, εργάται
δόλιοι που μεταμορφώνονται σε αποστόλους του Χριστού».
Είναι ανάγκη ταχείας
ενεργείας, και παρουσίας πολυαρίθμων
αδελφών, ώστε όσοι έλθουν από αυτού να συμπληρώσουν σύνοδον, ούτως ώστε να έχουν
την αυθεντίαν προς διόρθωσιν των πραγμάτων..... Αυτοί και την εν
Νικαία συνταχθείσαν υπό των πατέρων ομολογίαν πίστεως θ΄ ανανεώσουν και την αίρεσιν θ΄ αποκηρύξουν και εις τας
Εκκλησίας θ΄ απευθύνουν ειρηνικούς λόγους συναγόντες εις ομόνοιαν τους
ομόφρονας.
(Μ. Βασιλείου Ἐπιστολὴ
92, πρὸς Ἰταλοὺς καὶ Γάλλους (Επισκόπους. Επιστολή 113, πρός τους εν Ταρσώ
Πρεσβυτέρους. Ιωάννου του Χρυσοστόμου, Ομιλία ΟΕ΄)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου