ΣΦΡΑΓΙΣ ΤΟΥ ΙΗΣΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ Ο ΤΙΜΙΟΣ ΣΤΑΥΡΟΣ

Σὲ προηγούμενο ἄρθρο μας ΕΔΩ  αναφερθήκαμε εἰς τὴ  ἐμφάνιση τοῦ Τιμίου Σταυροῦ εἰς τοὺς παλαιοημερολογίτες τὸ 1924. Ὡς ἀναμφισβήτητο γεγονὸς (ἒφ΄ὅσον τὴν ἐποχὴ ἐκείνη δὲν κατάφεραν νὰ τὸ ἀποκρύψουν), οἱ ἀντικείμενοι ἔγραφαν καὶ γράφουν, ὅτι ἡ ἐμφάνισις ἦταν ψευδοόραμα τοῦ Σατανᾶ, κατασκεύασμα τῆς φαντασίας, μετασχηματισμὸς τοῦ Σατανᾶ κ.λπ.

 «Στὴν ἁγία Γραφὴ ὁ Σταυρὸς ὀνομάζεται «σφραγὶς» καὶ «σημεῖον τοῦ Υἱοῦ τοῦ ἀνθρώπου».

Σφραγίδα τοῦ Χριστοῦ εἶναι τὸ σημεῖον τοῦ Σταυροῦ. Καὶ ἐπειδὴ εἶναι σφραγίδα τοῦ Παντοδυνάμου, εἶναι καὶ αὐτὴ παντοδύναμη, φρίκη καὶ τρόμος τῶν δαιμόνων. Ὅπως λέγει ἡ ἀποκάλυψις (κεφ. 7,2 καὶ 9,4) ὅσοι ἔχουν τὴν σφραγίδα τοῦ Χριστοῦ εἶναι ἀπρόσβλητοι ἀπὸ τὸν Διάβολον.

Ἡ χάρις τοῦ Θεοῦ μεταδίδεται μὲ τὸ σημεῖο τοῦ Σταυροῦ, ποὺ κάνει ὁ ἱερεὺς ἐπάνω στὸ ἁγιαζόμενο. Στὰ λειτουργικὰ βιβλία τῆς Ἐκκλησίας μας, παντοῦ, εἰς ὅλα τους ἀνεξαιρέτως μπορεῖ νὰ εἰπῆ κανεὶς τὰ σημεῖα, ἡ εὐλογία τοῦ ἱερέως ὀνομάζεται «σφραγίς». Καὶ ὅπως ξέρομε ἡ εὐλογία τοῦ ἱερέως εἶναι πάντοτε ἕνας «σταυρός».

Ἂς πάρωμε ἕνα μόνον παράδειγμα.

Ἡ πρώτη εὐχὴ ποὺ παίρνει ὁ ἄνθρωπος εἶναι «εὐχὴ εἰς τὸ κατὰ-σφραγίσαι βρέφος τῇ ὀγδόῃ ἡμέρᾳ μετὰ τὴν γέννησιν αὐτοῦ». Τότε ὁ ἱερεὺς «σφραγίζει τὸ μέτωπον τοῦ βρέφους» λέγων τὴν εὐχήν: «Κύριε ὁ Θεὸς ἡμῶν, σημειωθήτω ὁ Σταυρὸς τοῦ μονογενοῦς Σου Υἱοῦ ἐν τῇ καρδίᾳ αὐτοῦ κ.λ.π., ἵνα κατὰ τὰς ἐντολάς Σου πολιτευσάμενος καὶ φυλάξας τὴν σφραγίδα ἄθραυστον τύχη τῆς μακαριότητος τῶν ἐκλεκτῶν σου».

Τὴν σφραγίδα τοῦ Υἱοῦ τοῦ Θεοῦ ὁ Διάβολος δὲν μπορεῖ νὰ τὴν θραύση. Ἀτυχῶς τὴν θραύομε ἐμεῖς μὲ τὶς ἁμαρτίες μας.

Δὲν πρέπει νὰ κουραζώμεθα νὰ λέμε τὰ ἴδια πράγματα, ὅταν εἶναι ἡ θεία σοφία.

Ὁ Σταυρὸς εἶναι ἡ δόξα τοῦ Χριστοῦ. Ὅμως ἡ δόξα τοῦ Χριστοῦ δὲν εἶναι μία «ἀφηρημένη ἔννοια». Εἶναι δύναμις. Ἡ ἴδια θεία παντοδυναμία. Θυμηθῆτε τὰ λόγια τῆς Γραφῆς: «Τῷ πλήθει τῆς δόξης σου συνέτριψας τοὺς ὑπεναντίους» (Ἐξόδου 15,7).

Ἄρα ὁ Σταυρὸς τοῦ Χριστοῦ, σφραγίδα Του, εἶναι δύναμις γιά μᾶς καὶ συντριβὴ τοῦ διαβόλου. «Σταυρὸς ὁ φύλαξ πάσης της Οἰκουμένης. Σταυρὸς ἡ ὡραιότης τῆς Ἐκκλησίας. Σταυρὸς βασιλέως τὸ κραταίωμα. Σταυρὸς πιστῶν τὸ στήριγμα. Σταυρὸς ἀγγέλων ἡ δόξα καὶ τῶν δαιμόνων τὸ τραῦμα».

Ἀκόμη ὅμως ὁ Σταυρὸς εἶναι τὸ «σημεῖον τοῦ Υἱοῦ τοῦ ἀνθρώπου» (Ματθ. 24,30). Τὸ σημεῖον ποὺ τὴν ἡμέρα τῆς Δευτέρας Παρουσίας θὰ φανῆ στὸν Οὐρανὸν γιὰ νὰ ἐξέλθουν οἱ πιστοὶ εἰς ἀπάντησιν τοῦ ἐρχομένου Νυμφίου καὶ Βασιλέως.

«Σημεῖον» σημαίνει σημάδι, σημαία, σύνθημα. Καὶ πράγματι. Ὁ Σταυρὸς εἶναι ἡ σημαία τῆς βασιλείας τοῦ Χριστοῦ. Στολίζει τὶς Ἐκκλησίες, τὶς εἰκόνες, τὰ σπίτια, τὰ στήθη μας, κάθε τι ποὺ εἶναι τοῦ Χριστοῦ.

Ὁ Σταυρὸς εἶναι τὸ σημάδι, ἀπὸ τὸ ὁποῖον οἱ πιστοὶ γνωρίζουν τὸν Χριστὸν καὶ Θεόν τους, ὁ Χριστὸς τοὺς δούλους του, οἱ πιστοὶ ἀναγνωρίζουν ὁ ἕνας τὸν ἄλλον.

Λοιπόν. Ἔχω τὸν σταυρόν, ἤ κάνω τὸν σταυρόν μου σημαίνει δίνω μαρτυρία σὲ ὅλον τὸν κόσμο ἀπὸ τὸν Κύριον καὶ Παμβασιλέα καὶ Σωτήρα μου μέχρι καὶ τοῦ χειρότερου ἐχθροῦ του, τοῦ διαβόλου, ὅτι εἶμαι μέλος τῆς βασιλείας Του, Χριστιανὸς Ὀρθόδοξος.

Ὅποιος δὲν κάνει τὸν σταυρό του, δὲν ἔχει καμμία σχέσι μὲ τὴν βασιλεία τοῦ Χριστοῦ.

Οἱ Ὀρθόδοξοι Χριστιανοὶ ἀκολουθοῦν τὸν ἅγιον ἀπόστολον Παῦλον ποὺ ἔλεγε: «Ἐμοὶ μὴ γένοιτο καυχάσθαι εἰμὴ ἐν τῷ Σταυρῷ τοῦ Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ» (Γαλ. 6,14). Δηλ. δὲν ἤθελε νὰ ἔχη καμμία ἄλλη καύχησι, ἐκτὸς ἀπὸ τὸν Σταυρόν.

Κατά τόν ἅγιο Γρηγόριο τόν Παλαμᾶ "ὄχι μόνο ὁ λόγος περί Σταυροῦ καί τό μυστήριο, ἀλλά καί τό σχῆμα εἶναι θεῖο καί προσκυνητό, διότι εἶναι σφραγίδα σεβάσμια, ἁγιαστική καί τελειωτική ὅλων τῶν θαυμασίων καί ἀνεκφράστωνἀγαθῶν, τά ὁποῖα προέρχονται ἀπό τόν Θεό ".

Ο σταυρός έγινε το σύμβολο του ιδίου του Χριστού. Σύμβολο, που τρέμουν τα δαιμόνια.

Ο ίδιος ο Κύριος, με υπερφυσικά γεγονότα και θαυμαστές αποκαλύψεις, φανέρωσε σε διάφορες περιστάσεις, με τρόπο κραυγαλέο, πως το σημείο του σταυρού αποτελεί το σύμβολό Του και το αήττητο τρόπαιο των πιστών. Θ' αναφερθούμε σ' ελάχιστα παραδείγματα από τ' αναρίθμητα που διασώζουν η εκκλησιαστική ιστορία, οι άγιοι Πατέρες και τα Συναξάρια.

1. Ο γνωστός εκκλησιαστικός ιστορικός Ευσέβιος Καισαρείας (†340), σύγχρονος του αγίου Κωνσταντίνου του Μεγάλου, περιγράφει εναργέστατα και αδιάψευστα το πασίγνωστο περιστατικό της εμφανίσεως του φωτεινού σταυρού στον Μ. Κωνσταντίνο με την επιγραφή «εν τούτω νίκα», και μάλιστα μέρα μεσημέρι, με μάρτυρες όλους τους άνδρες του στρατεύματός του.

2. Εκτός από την παραπάνω υπερφυσική φανέρωση του σημείου του σταυρού, έγινε και μία άλλη, πάλι μπροστά σε αναρίθμητους αυτόπτες μάρτυρες, όταν βασιλιάς ήταν ο Κωνστάντιος, γιος του αγίου Κωνσταντίνου, και αρχιεπίσκοπος Ιεροσολύμων ο άγιος Κύριλλος. Το θαύμα διηγείται ο ίδιος ο άγιος Κύριλλος στον βασιλιά με μία επιστολή του, στην οποία αναφέρει ότι την ημέρα εκείνη (7 Μαΐου του 346 μ.Χ., την περίοδο της Πεντηκοστής), γύρω στην τρίτη ώρα (9 π.μ.), φάνηκε στον ουρανό το σημείο του τιμίου σταυρού, τεράστιο, ολοφώτεινο, εκτεινόμενο από τον άγιο Γολγοθά μέχρι το Όρος των Ελαιών. Δεν το είδαν ένας και δυο, αλλά όλοι οι κάτοικοι των Ιεροσολύμων. Και δεν φάνηκε για μία στιγμή μόνο, αλλά για ώρες πολλές κρεμόταν στο στερέωμα. Και ήταν τόσο λαμπρό, ώστε ξεπερνούσε στη λάμψη τις ακτίνες του ηλίου, γι' αυτό και μπορούσαν να το δουν φανερά μέρα μεσημέρι. Βλέποντας αυτό το θαύμα ο λαός της πόλεως έτρεξε στον ναό της Αναστάσεως. Όλοι έσπευσαν να δοξάσουν μ' ένα στόμα τον Κύριό μας Ιησού Χριστό, έχοντας τώρα διδαχθεί από τα ίδια τα πράγματα ότι το πανευσεβές δόγμα των χριστιανών δεν στηρίζεται σε ανθρώπινη σοφία, που πείθει με τα λόγια και τη λογική, αλλά στις αποδείξεις, που δίνουν τα πνευματικά χαρίσματα και οι θαυματουργικές δυνάμεις. Και το δόγμα δεν κηρύσσεται μόνο από ανθρώπους, αλλά μαρτυρείται και από τον ίδιο τον Θεό, από τον ουρανό.
Την ανάμνηση «του εν ουρανώ φανέντος σημείου του Τιμίου Σταυρού» εορτάζει η Εκκλησία μας στις 7 Μαΐου, ημέρα της εμφανίσεώς του.

3. Ο άγιος μεγαλομάρτυς Ευστάθιος (20 Σεπτεμβρίου) αξιώθηκε να δει ένα θαυμαστό όραμα, χάρη στο οποίο μεταστράφηκε από την ειδωλολατρία στη χριστιανική πίστη. Συνετός, εγκρατής, φιλάνθρωπος και φιλοδίκαιος, αν και ειδωλολάτρης, ο άγιος Ευστάθιος (που λεγόταν τότε Πλακίδας) είλκυσε πάνω του τη χάρη του Χριστού, που του αποκαλύφθηκε με παράδοξο τρόπο. Συγκεκριμένα, ενώ μια μέρα κυνηγούσε στο δάσος, βλέπει από μακριά ένα ωραιότατο και μεγαλόσωμο ελάφι, που, ενώ έφευγε, έστρεφε κάθε τόσο τo κεφάλι και τον παρατηρούσε κατάμματα. Ο άγιος σπιρούνισε το άλογό του για να το φτάσει, αλλά δεν μπόρεσε. Έτρεξαν πίσω του και οι σύντροφοί του, αλλά μάταια. Μετά από ώρα αναγκάστηκαν να εγκαταλείψουν την προσπάθεια, γιατί τα άλογά τους είχαν εξαντληθεί. Μόνο ο άγιος επέμεινε να καλπάζει πίσω από το ακούραστο ελάφι. Τελικά, καταϊδρωμένοι αυτός και το άλογό του, έφτασαν μπροστά σ' ένα μεγάλο χάσμα. Το ελάφι εύκολα πήδηξε απέναντι, όπου στάθηκε και κοίταζε τον άγιο. Το άλογο όμως δεν μπορούσε να πηδήξει, και αναγκάστηκε να σταματήσει. Τότε, με απερίγραπτη έκπληξη, βλέπει ο άγιος ανάμεσα στα κέρατα του ελαφιού έναν υπέρλαμπρο φωτεινό σταυρό, που έφερε τον εσταυρωμένο Κύριο, και ακούει μία φωνή να του λέει: «Γιατί, Πλακίδα, με κυνηγάς; Εγώ είμαι ο Χριστός, που δεν με γνωρίζεις, αλλά μ' ευαρεστείς με τα καλά σου έργα. Για χάρη σου λοιπόν φάνηκα πάνω σ' αυτό το ελάφι. Οι ελεημοσύνες και οι καλές σου πράξεις μ' ευχαρίστησαν. Γι' αυτό κι εγώ σου φανερώθηκα, γιατί δεν είναι δίκαιο ένας άνθρωπος σαν κι εσένα να μη γνωρίζει την αλήθεια...». Αυτά και άλλα πολλά του είπε ο Κύριος, πριν τον στείλει στον επίσκοπο του τόπου, ο οποίος τον βάπτισε μαζί με ολόκληρη την οικογένειά του, δίνοντάς του το όνομα Ευστάθιος.

Τρία από τα αναρίθμητα παραδείγματα θεϊκών αποκαλύψεων, σχετικά με το σημείο του σταυρού, είναι όσα αναφέραμε πιο πάνω, με τα οποία διδασκόμαστε ότι το σημείο αυτό είναι η σφραγίδα του Χριστού.

ΑΛΛΕΣ ΜΑΡΤΥΡΙΕΣ

Α. ΦΙΛΟΣΤΟΡΓΙΟΥ
ΕΚΚΛΗΣΙΑΣΤΙΚΗ ΙΣΤΟΡΙΑ, 3, 26

Και ο Κωνστάντιος λοιπόν επικρατεί του τυράννου, αφού και εκεί φάνηκε για πολλή ώρα το σημείο του σταυρού και με τις εκθαμβωτικές του λάμψεις άστραψε περισσότερο κι από το φως της μέρας. Και έγινε ορατό στα Ιεροσόλυμα περίπου την τρίτη ώρα της ημέρας, κι ενώ η εορτή που ονομάζεται Πεντηκοστή είχε αρχίσει. Και το θεόσταλτο εκείνο σημάδι το έβλεπαν να φτάνει από τον λεγόμενο Κρανίου τόπο ως το όρος των Ελαιών, ενώ το τύλιγε από παντού ένα μεγάλο ουράνιο τόξο με μορφή στεφανιού. Φανέρωνε λοιπόν το ουράνιο τόξο την ευμένεια του Χριστού που σταυρώθηκε και αναλήφθηκε, ενώ το στεφάνι τη νίκη του βασιλιά. Και το φωτεινό εκείνο και σεβάσμιο θέαμα δεν ήταν αθέατο ούτε και στο στρατόπεδο, αλλά το έβλεπαν ολοκάθαρα, και στον Μαγνέντιο και στους συντρόφους του, που από πριν ήταν αφιερωμένοι στην υπηρεσία των δαιμόνων, προκάλεσε ένα αμήχανο δέος, στον Κωνστάντιο και τους γύρω του αναπτέρωσε ένα θάρρος ακαταμάχητο.

Β. ΣΩΚΡΑΤΟΥΣ
ΕΚΚΛΗΣΙΑΣΤΙΚΗ ΙΣΤΟΡΙΑ, ΒΙΒΛΙΟ 2, 28

Και όταν τοποθετήθηκε αυτός στην περιοχή της Αντιόχειας, φάνηκε στην Ανατολή το σημάδι του Σωτήρα. Γιατί φάνηκε στον ουρανό ένας στύλος σε σχήμα σταυρού, πολύ μεγάλο θαύμα για αυτούς που τον έβλεπαν.

Γ. ΑΛΕΞΑΝΔΡΙΝΟ ΧΡΟΝΙΚΟ

Του έτους 351, 5859 χρόνια από κτίσεως κόσμου, 14ο έτος της βασιλείας του Κωνσταντίου, 9 του Ινδικτιώνος.

Το σημείο του σταυρού του Χριστού φάνηκε στα Ιεροσόλυμα αυτό τον χρόνο. Ήταν η τρίτη περίπου ώρα (τη μέρα της πεντηκοστής), φωτεινό, εκτεταμένο στο πρώτο εννιαήμερο του Μαΐου στον ουρανό, από το όρος των Ελαιών ως το Γολγοθά, τον τόπο όπου σταυρώθηκε ο Κύριος. Προς την Ανατολή, από όπου αναλήφθηκε ο Κύριος. Και κυκλικά από τον τίμιο σταυρό που φάνηκε, υπήρχε στεφάνι με μορφή σαν ουράνιο τόξο. Και την ίδια ώρα φάνηκε στην Πανωνία, στον Αύγουστο Κωνστάντιο και στο στρατό του που βρισκόταν σε πόλεμο κατά του Μαγνεντίου. Και επιτέθηκε ο Κωνστάντιος και αφού συγκρούστηκαν κοντά στην πόλη Μούρσα, ηττήθηκε ο Μαγνέντιος και έφυγε στη Γαλλία με λίγους άντρες.

Δ. ΠΑΥΛΟΥ ΔΙΑΚΟΝΟΥ, ΜΟΝΑΧΟΥ ΤΟΥ MONTE CASSINO ΙΣΤΟΡΙΩΝ ΒΙΒΛΙΟΝ Β.

Τον καιρό εκείνο, όταν ο καίσαρας Γάλλος πορευόταν προς την Αντιόχεια, εμφανίστηκε προς την Ανατολή στον ουρανό τη μέρα της Πεντηκοστής ένα σημάδι, δηλαδή φάνηκε στον ουρανό στήλη σε σχήμα σταυρού, η οποία ήταν φωτεινή και εκτεινόταν από το Γολγοθά ως το όρος των Ελαιών
Αυτό το όραμα το είδε και ο Κωνστάντιος Γάλλος.

Ε. ΠΡΑΞΕΙΣ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΑΡΤΕΜΙΟΥ
ΤΟΥ ΜΑΡΤΥΡΑ, ΤΗΝ 20Η ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ.

Και εκείνο τον καιρό (όταν νίκησε τον Μαξέντιο), παράδοξο σημείο του σταυρού, μεγάλων διαστάσεων, και με τόση ακτινοβολία που ξεπερνούσε το φως της μέρας, φάνηκε στα Ιεροσόλυμα, περίπου την τρίτη ώρα της ημέρας της λεγόμενης Πεντηκοστής, και εκτεινόταν από τον λεγόμενο Κρανίου τόπο ως και το όρος των Ελαιών.

Στ. ΤΥΠΙΚΟ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΣΑΒΒΑ ΤΟ ΜΗΝΑ ΜΑΙΟ.

Στις 7 του μηνός εορτάζεται η ανάμνηση της εμφάνισης στον ουρανό του σημείου του σταυρού στην πόλη της Ιερουσαλήμ, την τρίτη ώρα της ημέρας, όταν ήταν βασιλιάς ο Κωνσταντίνος (Κωνστάντιος), που εκτεινόταν από τον άγιο Κρανίου τόπο μέσα από τα αστέρια ως το άγιο όρος των Ελαιών.

Ζ. ΜΗΝΙΑΙΟ ΕΛΛΗΝΙΚΟ
7Η ΗΜΕΡΑ ΤΟΥ ΜΑΪΟΥ

Στις 7 του μηνός εορτάζεται η ανάμνηση της εμφάνισης στον ουρανό του σημείου του τιμίου σταυρού, την τρίτη ώρα της ημέρας, όταν ήταν βασιλιάς ο Κωνστάντιος, ο γιος του Κωνσταντίνου του μεγάλου. Και επίσης των αγίων μαρτύρων Ακακίου και Κοδράτου.

Η. ΟΛΑ ΤΑ ΤΥΠΙΚΑ ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΠΕΡΙΓΡΑΦΗ ΤΟΥ ΣΤΑΥΡΟΥ, ΠΡΟΣΘΕΤΟΥΝ

Την 7η του ίδιου μήνα, γιορτάζουμε την ανάμνηση της εμφάνισης στον ουρανό του σημείου του σταυρού, όταν ήταν βασιλιάς ο Κωνστάντιος, ο γιος του μεγάλου Κωνσταντίνου, και αρχιεπίσκοπος Ιεροσολύμων ο Κύριλλος.

Όταν στήθηκε ο σταυρός παλαιότερα, αγιάστηκε η γη, και τώρα που φάνηκε, αγιάστηκε και ο θόλος του ουρανού.

Στις μέρες της αγίας Πεντηκοστής, την 7η του Μαΐου, την Τρίτη ώρα της ημέρας εμφανίστηκε ο τίμιος και ζωοποιός σταυρός, φτιαγμένος από φως και ορατός σε όλο το λαό, πάνω από τον άγιο Γολγοθά να εκτείνεται μέχρι το άγιο όρος των Ελαιών. Αυτός ο σταυρός, με τη λαμπρότητα της ακτινοβολίας, κάλυψε και τις ηλιακές ακτίνες. Και έτσι όλες οι ηλικίες, νέοι και γέροντες, νήπια και θηλάζουσες συγκεντρώθηκαν στην εκκλησία και με μεγάλη χαρά
και θερμή κατάνυξη ανέπεμψαν δόξα και ευχαριστία στο Θεό για το παράδοξο αυτό θέαμα.

Ε.Π.Ε. Αγίου Κυρίλλου Ιεροσολύμων, άπαντα τα έργα τόμος Β'
Απόδοση στα νέα Ελληνικά, Τέζας Γεώργιος - Φιλόλογος
Ιερά Μονή Παντοκράτορος Μελισσοχωρίου

ΑΛΛΗ ΕΜΦΑΝΙΣΗ ΤΟΥ ΤΙΜΙΟΥ ΣΤΑΥΡΟΥ ΑΠΟ ΤΟΝ ΒΙΟ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΚΑΙ ΜΕΓΑΛΟΜΑΡΤΥΡΑ ΠΡΟΚΟΠΙΟΥ

Η πορεία από την Αντιόχεια στην Αλεξάνδρεια ήταν πολύ κουραστική. Την ημέρα ο ήλιος ήταν τόσο καυτερός, ώστε τα άλογα κινδύνευαν να ψοφήσουν από τη δίψα. Αναγκάζονταν έτσι, Δούκας και στρατιώτες να πεζοπορούν τη νύχτα.

Στην Απάμεια της Συρίας, βγήκε η πόλη ολόκληρη να τους υποδεχτεί. Έμειναν εκεί ώσπου νύχτωσε και μετά συνέχισαν την πορεία τους. Την τρίτη ώρα της νύχτας, σεισμός μεγάλος τράνταξε τη γή. 'Ενας φοβερός κεραυνός έσκισε το ουράνιο στερέωμα. Μέσα από το φως της αστραπής ακούστηκε φωνή μεγάλη που έλεγε:
«Νεανία, που πας; και ποιόν καταδιώκεις;»

0 Νεανίας με απορία απάντησε στην άγνωστη φωνή:
« O αυτοκράτορας με διόρισε Δούκα στην Αλεξάνδρεια, όπου και με αποστέλλει να θανατώσω όλους τους χριστιανούς» και παρατηρούσε γύρω και τριγύρω με αμηχανία.

Τότε φάνηκε στόν κατάμαυρο ουρανό ένας ΟΛΟΛΑΜΠΡΟΣ ΣΤΑΥΡΟΣ, που έμοιαζε σαν από κρύσταλλο. Mέσα από τό άπλετο και υπερκόσμιο φώς του Σταυρού εξήλθε φωνή που έλεγε:
« Είμαι ο Ιησούς Χριστός, ο Υιός του Θεού, αυτός που καταδιώκεις»…..

Η εμφάνιση του Θεανθρώπου Ιησού στο νεαρό ειδωλολάτρη, άρχισε να γκρεμίζει μέσα του τον παλαιόανθρωπο. Μια νέα ζωή ανέτειλλε: το Φως της Αλήθειας εξαφάνισε το σκότος της πλάνης. 0 Θεός των χριστιανών άρχισε να γίνεται πια και δικός του προβληματισμός. Η οπτασία του αφησε μιά ανείπωτη χαρά, μαζί με μιάαίσθηση ασφάλειας και προστατευτικότητας από το ΣΗΜΕΙΟ ΤΟΥ ΤΙΜΙΟΥ ΣΤΑΥΡΟΥ που είδε…

Στην Αλεξάνδρεια εκείνο τον καιρό έκαναν επιδρομές Αγαρηνοί. Άρπαζαν με τη βία τις θυγατέρες των επισήμων ανδρών και τις έκαμαν συζύγους τους. Μη μπορώντας οι γονείς τους να αντισταθούν, έκλαιαν για τη συμφορά τους και βρισκόταν σε αμηχανία.

Η εμφάνιση στην πόλη τού νέου Δούκα ήταν για τους ανθρώπους της Αλεξάνδρειας μιά ελπίδα. Μιά ομάδα τον επισκέφτηκε και με δάκρυα στα μάτια ζητούσαν προστασία από τους βαρβάρους. 0 νεαρός άρχοντας τους συμπόνεσεγιά τη συμφορά τους κι έδωσε εντoλή νά ετοιμαστούν οι στρατιώτες για τη συμπλοκή. 'Οταν μαζεύτηκαν και παρατάχτηκαν μπροστά του, τους έδωσε τις πολεμικεςοδηγίες και τελειώνοντας τους είπε:
«Με τη δύναμη τού Eσταυpωμένoυ Χριστού Θα νικήσουμε»…

Και ο λόγος του έγινε πραγματικότητα: Με τόση δύναμη πολεμούσαν τους Αγαρηνούς, ώστε νικημένοι κατά κράτος έφευγαν οι βάρβαροι αφήνοντας στό πεδίο της μάχης περισσότερους από έξη χιλιάδες νεκρούς. Από τους στρατιώτες τού Νεανία, με τη χάρη τού Θεού, δε σκοτώθηκε κανένας.

Τον βασάνιζαν μ' αυτό τον τρόπο, ώσπου νύχτωσε. Τότε τον κατέβασαν από το ξύλο και τον έριξαν στη φυλακή.

Ο δεσμοφύλακας, που ονομαζόταν Τερέντιος, είχε κάποτε ευεργετηθεί απ’ αυτόν και ήταν φίλος του. Ετοίμασε κρυφά απαλό στρώμα και σεντόνια και τον φρόντιζε όσο μπορούσε. Τα μεσάνυχτα, άγγελοι Κυρίου επισκέφτηκαν τον Άγιο στη φυλακή. Αμέσως λύθηκαν τα δεσμά, όχι μόνο του Νεανία, αλλά και των άλλων καταδίκων.

Φώναξαν τον Άγιο και του είπαν:
«Κοίταξε μας, Νεανία.»

Όταν τους είδε ο Νεανίας. ρώτησε ποιοι ήταν. Αυτοί είπαν,
«Άγγελοι του Θεού είμαστε και μας έστειλε να σου παραβρεθούμε.

Επιφυλακτικός από τις απάτες των δαιμόνων ο Άγιος είπε:
«Εάν είστε Άγγελοι, ΚΑΜΕΤΕ ΤΟΝ ΣΤΑΥΡΟ ΣΑΣ».

Αυτοί υπάκουσαν και μετά τον ρώτησαν:
«Γιατί δε μας πίστεψες;».

Ο ταπεινός Νεανίας απάντησε:
«Στους τρεις Παίδες έστειλε ο Κύριος αγγέλους και τους δρόσιζαν, γιατί αυτοί ήταν ριγμένοι στη φωτιά. Εγώ τι έκαμα ώστε να αξιωθώ τέτοιας παρηγοριάς;»

Ύστερα εμφανίστηκε ο Κύριος ημών Ιησούς Χριστός. Φως λαμπρότατο περιέλουσε τον Νεανία και το χώρο της φυλακής. Άρρητη ευωδία και υπερκόσμια αγαλλίαση πλημμύρισε το νεαρό μάρτυρα. Άκουσε δε και φωνή να του λέει:
«Προκόπιος θα ονομάζεσαι στο εξής, γιατί θα προκόψεις στην αρετή και θα προσφέρεις ποίμνιο στον Πατέρα μου, λοιπόν, πολέμα γενναία»…

«ΣΤΑΥΡΟΣ ΑΓΓΕΛΩΝ Η ΔΟΞΑ ΚΑΙ ΤΩΝ ΔΑΙΜΟΝΩΝ ΤΟ ΤΡΑΥΜΑ»

Eνας εὐσεβὴς Χριστιανὸς μοῦ διηγήθηκε, γράφει ὁ ῾Ιερομόναχος Πέτρος (Βιογράφος τοῦ ῾Αγίου Νήφωνος), τὸ παρακάτω ἀξιοθαύμαστο γεγονός.

Κάποιο Σαββατόβραδο, ποὺ προσευχόταν στὸν πρόναο τοῦ ῾Αγίου ᾿Αναστασίου κατὰ τὴν καθιερωμένη ἀναστάσιμη ᾿Αγρυπνία, ἦλθε καὶ ὁ δοῦλος τοῦ Θεοῦ Νήφων, γιατὶ πάντα συνήθιζε νὰ ἀγρυπνῆ στοὺς Ναοὺς τῶν ῾Αγίων.

— Βλέπω, λοιπόν, συνέχισε ὁ συνομιλητής μου, πλῆθος λευκοφόρων νὰ συμπορεύωνται μαζί του, ἄλλοι μπρὸς κι ἄλλοι πίσω του καὶ νὰ εὐφραίνωνται ποὺ τὸν περιεκύκλωναν. Τὸ πιὸ φοβερὸ ὅμως ἦταν, ὅτι μπροστά του ὑψωνόταν ἕνας Σταυρὸς ἴσος μὲ τὸ ἀνάστημά του, ποὺ ἔλαμπε σὰν νὰ ἦταν ἀπὸ καθαρὸ χρυσάφι.

῞Ομοιοι ἀστραφτεροὶ Σταυροὶ ὑπῆρχαν δεξιά, ἀριστερά, πίσω καὶ πάνω ἀπ᾿ τὸ κεφάλι τοῦ ῾Οσίου. ῏Ηταν πλεγμένοι μεταξύ τους καὶ τὸν περιετείχιζαν. ῞Οταν ἐρχόταν κάποιος πειρασμός, ἐκείνη τὴν στιγμὴ τῆς πάλης, θέλοντας ὁ Κύριος νὰ τὸν δοκιμάση, ἐπέτρεπε καὶ ξεχώριζαν οἱ Σταυροί. ῎Ετσι ἄφιναν ἕνα μικρὸ ἄνοιγμα μεταξύ τους, ἀπ᾿ ὅπου μποροῦσαν οἱ ἐχθροὶ νὰ ρίξουν τὰβέλη τους. Πλήθη ᾿Αγγέλων καὶ δαιμόνων παρακολουθοῦσαν τὴν πάλη. ῾Ο ῞Αγιος ὕψωνε τὰ χέρια του στὸν ὕψιστο Θεὸ καὶ μὲ τὸν καθαρό του νοῦ ἀνέβαινε πρὸς Αὐτόν. ῎Εμενε κεῖ ψηλὰ προσευχόμενος. Καὶ ὁ σατανᾶς βλέποντάς τον καὶ φοβούμενος τὴν ὀργὴ τοῦ Θεοῦ, ἔλεγε τρέμοντας στὸ ἀσκέρι του:

— Πᾶμε, παιδιά, νὰ φύγουμε ἀπὸ τοῦτον τὸν Νήφωνα, γιατὶ ἀνέβηκε στὸν οὐρανὸ καὶ προσεύχεται ἐναντίον μας στὸν Μεγάλο. Πρὶν λοιπὸν νὰ κατέβη ἡ ὀργή Του καὶ νὰ μᾶς βασανίση, ἄς ἐξαφανισθοῦμε. Καὶ γίνονταν ἀμέσως ἄφαντοι. Κι ἐκεῖνος ὁ μακάριος, μετὰ τὴν δέησι κατέβαινε στὴν γῆ, ἐρχόταν στὸν ἑαυτό του καὶ μὴ βρίσκοντας κανένα πολέμιο, εὐχαριστοῦσε τὸνΠανάγαθο ποὺ τὸν σκέπαζε. Τότε καὶ οἱ ῎Αγγελοι ἔφευγαν χαρούμενοι, ἐνῶ οἱ τίμιοι Σταυροὶ συνδέονταν πάλι, κλείνοντας τὴν εἴσοδο καὶ φρουρώντας τὸν δίκαιο.

Πολλὲς φορές, συνέχισε νὰ μοῦ διηγῆται ὁ καλὸς ἐκεῖνος Χριστιανός, ἐρχόταν ὁ διάβολος μὲ πλῆθος δαιμόνων, γιὰ νὰ τὸν ρίξη σ᾿ ἕνα πάθος, ἀλλὰ δὲν μποροῦσε, γιατί, καθὼς ἦταν περιτειχισμένος μὲ τὴ δύναμι τοῦ Σταυροῦ, τοὺς περιγελοῦσε καὶ τοὺς ἔφτυνε.

῎Ετσι, οἱ σκοτεινοὶ δαίμονες καταντροπιασμένοι ἐξαφανίζονταν, ἐνῶ αὐτὸς ἀκόμη περισσότερο δοξολογοῦσε τὸν Θεό, ποὺ τοῦ χάρισε τέτοια δύναμι κατὰ τῶν ἀοράτων ἐχθρῶν.

Μην λησμονούμε ότι την ημέρα της ενδόξου και Δευτέρας Παρουσίας του Κυρίου μας Ιησού Χριστού ΠΡΩΤΑ θα προηγηθεί ΤΟ ΣΗΜΕΙΟΝ ΤΟΥ ΤΙΜΙΟΥ ΣΤΑΥΡΟΥ και έπειτα θα ενεφανισθή ο Κύριος της δόξης!

ΤΟ ΑΡΘΡΟ ΕΙΝΑΙ ΑΠΟ ΤΟ ΠΑΛΑΙΟ ΜΑΣ BLOG

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

ΕΝ ΟΨΕΙ ΤΟΥ ΕΟΡΤΑΣΜΟΥ ΤΗΣ ΥΨΩΣΕΩΣ ΤΟΥ ΤΙΜΙΟΥ ΣΤΑΥΡΟΥ (Π.Η.)....''ΤΑ'' ΙΣΤΟΡΙΚΑ ''ΠΑΤΡΙΑ'' (Η Γ΄ ΘΕΙΑ ΕΜΦΑΝΙΣΙΣ ΤΟΥ ΤΙΜΙΟΥ ΣΤΑΥΡΟΥ+ΒΙΝΤΕΟ)

 Η ΕΜΦΑΝΙΣΙΣ ΤΟΥ ΤΙΜΙΟΥ ΣΤΑΥΡΟΥ ΕΙΣ ΤΟΥΣ ΠΑΛΑΙΟΗΜΕΡΟΛΟΓΙΤΕΣ 

 ΕΙΣΑΓΩΓΗ ΑΡΘΡΟΥ '' Η ΕΜΦΑΝΙΣΙΣ ΤΟΥ ΤΙΜΙΟΥ ΣΤΑΥΡΟΥ ΕΙΣ ΤΟΥΣ ΠΑΛΑΙΟΗΜΕΡΟΛΟΓΙΤΕΣ'' 

2. ΑΜΦΙΣΒΗΤΟΥΝ ΤΟ ΘΑΥΜΑ ΤΗΣ ΕΜΦΑΝΙΣΕΩΣ ΤΟΥ ΤΙΜΙΟΥ ΣΤΑΥΡΟΥ ΕΙΣ ΤΟΥΣ ΠΑΛΑΙΟΗΜΕΡΟΛΟΓΙΤΕΣ!

3. «Σταυρὸς ᾿Αγγέλων ἡ δόξα καὶ τῶν δαιμόνων τὸ τραῦμα»

4. ''ΑΠΟΣΠΑΣΜΑΤΑ ΠΕΡΙ ΤΗΣ ΕΜΦΑΝΙΣΕΩΣ ΤΟΥ ΣΤΑΥΡΟΥ'' ΑΠΟ ΤΟΝ ΒΙΟ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΚΑΙ ΜΕΓΑΛΟΜΑΡΤΥΡΑ ΠΡΟΚΟΠΙΟΥ

5. Στὴν ἁγία Γραφὴ ὁ Σταυρὸς ὀνομάζεται «σφραγὶς» καὶ «σημεῖον τοῦ Υἱοῦ τοῦ ἀνθρώπου».

6. Αψευδείς μαρτυρίες για την Γ΄ εμφάνιση του Τιμίου Σταυρού (1925)