Κυριακή 14 Ιανουαρίου 2018

Γεροντισμός, μελλοντισμός, προφητισμός



ΣΗΜΕΙΩΣΙΣ ''ΕΝ ΤΟΥΤΩ ΝΙΚA: Aν και δεν συμφωνούμε με όλα τα λεχθέντα του άρθρου, οφείλουμε όμως να ομολογήσουμε ότι περιέχει και σημεία τα οποία περιέχουν και πικρές αλήθειες. Σημειώνουμε τις κατωτέρω:


Αυτοί οι ‘σύγχρονοι προφήτες’ προφητεύουν σχεδόν τα πάντα, ό,τι μπορείτε να σκεφτείτε. Προφητεύουν για παράδειγμα για την οικονομική κρίση στην Ελλάδα, αν και ήδη συμβαίνει. Προφητεύουν για την πολιτική κρίση ή ότι το ευλογημένο Γένος των Ελλήνων θα πάρει πίσω την Βασιλεύουσα Πόλη της Κωνσταντινούπολης. Αυτοί οι απλοϊκοί τσαρλατάνοι μπορούν να βλάψουν όχι μόνο τους αθώους και τους αμόρφωτους ανθρώπους αλλά και τα έθνη.
Είναι κατανοητό ότι η οικονομική κρίση στην Ελλάδα έχει αλλάξει σημαντικά την νοοτροπία πολλών ανθρώπων οι οποίοι κάνουν αγώνα επιβίωσης και πολλοί από αυτούς έχουν χάσει κάθε ελπίδα. Συνεπώς αναζητούν κάποια ακτίδα αισιοδοξίας να κρατηθούν, ή κάποιο είδος ‘υπερφυσικής’ εξήγησης για το τι συμβαίνει έτσι ώστε να δικαιολογήσουν τους φόβους τους.
Ακολούθως οι προφητείες διάφορων γερόντων και μοναχών βρίσκουν το δρόμο τους στην καρδιά πολλών αναζητητών ελπίδας. Είναι ακόμη πρόθυμοι να ασκήσουν ακραία φανατική θρησκευτικότητα που απολυτοποιεί τον ‘προφητικό μελλοντισμό’ των γερόντων. Άπαξ και το πει ένας γέροντας, αυτό είναι. Δεν τίθενται ερωτήσεις.

Μία τεράστια βιομηχανία μελλοντισμού έχει δημιουργηθεί και σε ορισμένες περιπτώσεις μια βιομηχανία θαυμάτων που προτρέπει εκατοντάδες, αν όχι χιλιάδες, πιστούς να σχηματίζουν μακριές ουρές στους τάφους των διάφορων γερόντων. Πολλοί βάζουν τα αυτιά τους στον τάφο με την ελπίδα ότι θα ακούσουν κάποιους ήχους από μέσα οι οποίοι υποτίθεται ότι προέρχονται από τον νεκρό γέροντα. Τα βιβλία αυτών των γερόντων γίνονται μπεστ σέλερ και φυσικά πολλοί ‘έξυπνοι’ επιτήδειοι γίνονται πλούσιοι εις το όνομα μιας στρεβλωμένης Ορθοδοξίας.

Σήμερα υπάρχει μια επικίνδυνη τάση να δημιουργηθεί ένας αρρωστημένος ‘Ορθόδοξος γκουρουισμός’ εις το όνομα της πνευματικότητας και του γεροντισμού. Πολλοί γέροντες σήμερα τείνουν να αντικαταστήσουν ακόμα και τον Χριστό και την Εκκλησία Του. Έχουμε φθάσει στο σημείο μιας απόλυτης σεκταριστικής κουλτούρας, να ‘λατρεύουμε’ ανθρώπους ελαχίστης ή μηδενικής Θεολογικής Εκπαίδευσης μόνο και μόνο επειδή φορούν ράσα και έχουν μακριά γένια και μαλλιά. Τούτο έχει εξελιχθεί σε μια ‘πνευματικότητα της τρίχας’. Μιλούν και κηρύττουν στο απλοϊκό επίπεδο του Κατηχητικού αλλά φαίνονται στους οπαδούς τους να μιλούν με εξουσία και αλάθητο.

Χρησιμοποιούν το μυστήριο της ιεράς εξομολόγησης για να αποκτήσουν τον έλεγχο της ζωής των οπαδών τους, απαιτώντας από αυτούς πλήρη και τυφλή υπακοή. Αφαιρούν την ελευθερία από τα ‘πνευματικά τους παιδιά’ και τους υπαγορεύουν πώς να ζουν τη ζωή τους, σε τέτοιο βαθμό που ο γέροντας αποφασίζει ακόμη και για τις προσωπικές τους επιλογές συμπεριλαμβανομένης και της σεξουαλικής τους ζωής. Φυσικά οι γέροντες δαιμονοποιούν το ανθρώπινο σώμα και την ανθρώπινη σεξουαλικότητα.

Ο γέροντας παίρνει όλες τις αποφάσεις τους. Έχει τον απόλυτο έλεγχο πάνω στις ζωές τους επειδή ‘αυτός γνωρίζει καλύτερα’ ό,τι έχει σχέση με την πνευματική τους καλυτέρευση. Τα πνευματικά παιδιά δεν ενδιαφέρονται πραγματικά για την διδασκαλία της Εκκλησίας ή τα κείμενα της Καινής Διαθήκης. Νοιάζονται μόνο για το τί σκέφτεται και λέει ο γέροντας. Δεν διαβάζουν την Αγία Γραφή, διαβάζουν όμως τα παραμύθια του γέροντα


Του Θεοδώρου Καλμούκου.



Δεν περνά μήνας, εβδομάδα ή και μέρα ακόμα που να μην ακουστεί και μία καινούργια προφητεία για τα μέλλοντα να συμβούν σε τοπικό επίπεδο και συγκεκριμένα στην Ελλάδα, αλλά και σε παγκόσμιο και μάλιστα κατά τρόπο πειστικής λαγνείας.

Πρόκειται για ένα φαινόμενο το οποίο φαίνεται πως έχει γίνει της μόδας στις μέρες μας, και το οποίο θα το περιέκλεια μέσα σε τρεις λέξεις, τις εξής: γεροντισμός, μελλοντισμός, προφητισμός.

Ο λόγος εδώ για «προφητείες» οι οποίες προέρχονται από λεχθέντα μοναχών που εκδήμησαν στο απώτερο ή και στο πρόσφατο παρελθόν ή κι ακόμα από ζώντες στο Άγιο Όρος και αλλού, επισημαίνοντας συμβάντα ή προτυπώνοντας κατά τρόπο «προφητικό» πράγματα που πρόκειται να συμβούν.

Είχα γράψει πριν αρκετά χρόνια σχετικά με αυτό το φαινόμενο αυτής της περίεργης, εν πολλοίς, μελλοντολογίας, που αρχίζει από λιμό επερχόμενο και πολιτική αναστάτωση, η οποία όμως τελικά θα περάσει και θα έλθει και πάλι η ευμάρεια και η ευωχία στην Ελλάδα, μέχρι την ανάκτηση της Κωνσταντινούπολης από «το ευλογημένο Γένος των Ελλήνων».

Έχω την αίσθηση πως η οικονομική κρίση ήταν φυσικό να μεταβάλλει άρδην τον ψυχισμό των ανθρώπων αφού πλέον τίθεται θέμα επιβίωσης μέχρι σημείου που για πολλούς «εξέλιπεν ελπίς».

Κι έτσι οι άνθρωποι αναζητούν μια αχτίδα ελπίδας για να κρατηθούν ή μία «υπερκόσμια» ερμηνεία των όσων συμβαίνουν για να στομώσουν τους φόβους τους. Συνεπώς οι προφητείες διαφόρων γερόντων και μοναχών βρίσκουν πρόσφορο έδαφος στις καρδιές πολλών ανθρώπων οι οποίοι αναζητούν από κάπου να κρατηθούν.

Φτάνουν μάλιστα σε ακραίες εκδηλώσεις ενός υπερβολικού θρησκευτισμού ενίοτε και γραφικού, απολυτοποιώντας τη «μελλοντολογία» των γερόντων η οποία τίθεται υπεράνω «πάσης αντιλογίας» κι αν ακόμα ξεπερνά τα όρια της απλοϊκότητας.

Κι έτσι δημιουργείται μία ολόκληρη βιομηχανία μελλοντολογίας, προφητολογίας, ακόμα και θαυματοποιίας, η οποία παρακινεί πολλούς να σχηματίζουν σειρές πάνω από τους τάφους γερόντων ή στα βιβλιοπωλεία που πουλούν προφητικές προβλέψεις, συμβουλές και κάθε είδους προειδοποιήσεις. Μερικοί μάλιστα ακουμπούν και τα αυτιά τους πάνω στους τάφους γερόντων μήπως και ακούσουν τους κτύπους από μέσα. Τι να πει κανείς;

Ναι μεν το προφητικό και το προορατικό χάρισμα είναι μέρος της διδασκαλίας της Ορθόδοξης Εκκλησίας, ωστόσο και αυτό οφείλει να το χαρακτηρίζει η διάκριση και η ευθυκρισία, για να μην δημιουργείται παραφθορά της Πίστης, αλλά και δημιουργία ψυχωτικών καταστάσεων που βασανίζουν τους ανθρώπους.

Υπάρχει η τάση σήμερα δημιουργίας ενός είδους αρρωστημένου «γκουρουισμού» εξ’ ονόματος της πνευματικότητας και του γεροντισμού. Διερωτώμαι πολλές φορές και αναζητώ τη σημαντική του όρου «πνευματικότητα» με την έννοια που τη λανσάρουν σήμερα οι διάφοροι γέροντες, οι οποίοι φαίνεται να τείνουν να υποκαταστήσουν ακόμα και τον ίδιο τον Χριστό και την Εκκλησία.

Καταργώντας ουσιαστικά την ελεύθερη «πνοή» του Αγίου Πνεύματος, το οποίο είναι διηνεκώς παρόν μέσα στην Εκκλησία και την οδηγεί ατέλεστα «εις πάσαν την αλήθειαν». Φτάσαμε στο σημείο της ολικής προσωπολατρείας ανθρώπων ολιγογράμματων μόνο και μόνο επειδή φορούν ράσα, έχουν μακριά γένια και μαλλιά. Είναι η πνευματικότητα της τρίχας.

Χρειάζεται μεγάλη προσοχή διότι καραδοκεί ο κίνδυνος να υποπέσει κάποιος σε κάποια μορφή αυτάρεσκης μελλοντολογικής ανοησίας όπως συμβαίνει με κάποια απλοϊκά βίντεο που κυκλοφορούν στο Διαδίκτυο με πολλούς και διαφόρους «προφήτες» και εσχατολόγους, οι οποίοι πότε μιλούν για τη δεύτερη έλευση του Χριστού και μάλιστα κατά τρόπο εκφοβιστικό, πότε για τον μαρμαρωμένο βασιλιά που θα αναστηθεί και πότε για το πάρσιμο της Πόλης. Το δε εντυπωσιακό είναι ότι αποφαίνονται κατά τρόπο απόλυτα παντογνωστικό και αλάθητο.

Ας αφήσουμε πια τη σχέση εξάρτησης που συνάπτεται ανάμεσα στον γέροντα-γκουρού και στον πιστό και την ολοσχερή στέρηση της ελευθερίας του πιστού αφού για όλα μα όλα τα θέματα του βίου ακόμα και τα πιο προσωπικά αποφασίζει ο γέροντας.

Ο πιστός δεν πρέπει να σκέπτεται πια, να μην έχει δική γνώμη, αλλά απλά να είναι ένα αγόμενο και συρόμενο άβουλο ον, το οποίο υπακούει τυφλά στις υποδείξεις και τις προφητείες του γέροντα.

Μιλούμε δηλαδή για καταστάσεις ιλαροτραγωδίας οι οποίες υποβαθμίζουν την Ορθόδοξη Πίστη σε μία βασανιστική ιδεοληψία ανήμπορη να μιλήσει και να επαγγελθεί την αλήθεια και τη ζωή του Χριστού της Εκκλησίας, ο Οποίος έρχεται ως «μανικός εραστής της», ως Νυμφίος εν τω μέσω της νυκτός επειδή αγάπησε πολύ «πάντες» όπως είναι.




ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

3 σχόλια:

  1. Ψευδοπροφητείες Ορθοδόξων
    Γέροντας Αρσένιος Κομπούγιας (1918-2008)

    Οἱ ψευδοπροφητεῖες μετά Χριστόν

    Εἶναι τελείως περιττό νά μιλήσουμε γιά τίς προφητεῖες μετά Χριστόν, ἐπειδή ἀφ’ ἑνός μέν ἡ Ἐκκλησία οὐδέποτε ἀσχολήθηκε μέ αὐτές, οὔτε κἄν ἔδωσε σημασία...

    Οἱ περισσότερες γνωστές ψευδοπροφητεῖες πού χρησιμοποιοῦνται συνεχῶς, εἶναι τοῦ ἄγνωστου Ἀγαθάγγελου, ἑνός ἀνωνύμου τοῦ 1050, δῆθεν τοῦ Μεθόδιου, ὁ ὁποῖος διετέλεσε Ἐπίσκοπος Πατάρων γύρω στό 360, δῆθεν τοῦ Ταρασίου Κων/λεως, δῆθεν τοῦ Ἀνδρέα τοῦ διά Χριστόν σαλοῦ. Ὑπάρχουν καί πολλές ἄλλες. Ἐπίσης καί οἱ χρησμοί τοῦ αὐτοκράτορα Λέοντα τοῦ Σοφοῦ, οἱ ὁποῖοι περιλαμβάνονται μέν στήν Πατρολογία τοῦ Migne, ὅμως δέν μπορεῖ νά ἀποδειχθεῖ ὅτι εἶναι δικοί του. Ἀλλά κι ἄν τυχόν εἶναι τοῦ ἰδίου, ὁ Λέων ὁ Σοφός, δέν εἶναι καμμιά ἐκκλησιαστική αὐθεντία καί ἁγία μορφή. Ἀντιθέτως μάλιστα, μέ τά πολλά του σκάνδαλα καί ἰδιαίτερα μέ τόν τέταρτο γάμο του, δημιούργησε τεράστιο σάλο καί ἐκκλησιαστικό ζήτημα, ὥστε ὁ ἱερεύς πού τέλεσε τόν γάμο νά καθαιρεθῇ καί ὁ Λέων νά ἀφορισθῇ ἀπό τόν Πατριάρχη Νικόλαο τόν Μυστικό. Ἦταν λοιπόν προφήτης ὁ Λέων, μιλοῦσε σ’ αὐτόν ὁ Κύριος, ὅπως μίλησε στούς προφήτες τῆς Παλαιᾶς Διαθήκης;..

    Ἀναφέρονται ἐπίσης κάποιοι ἀκατανόητοι χρησμοί, οἱ ὁποῖοι βρέθηκαν χαραγμένοι δῆθεν πάνω στόν... ἀνύπαρκτο τάφο τοῦ Μ. Κωνσταντίνου μέ ἀκατανόητα μονογράμματα, τά ὁποῖα συμπληρώνουν διάφοροι ἑρμηνευτές. Ὑπάρχουν καί κάποιες διφορούμενες, ἀλλοπρόσαλλες, παιδαριώδεις, γιά γέλια, ἀλληλοψευδόμενες προφητεῖες, πού εἶναι σέ γλῶσσα ἀνόητης Πυθίας. Στήν Ἐκκλησία, τήν ἱστορία καί τήν θεολογία, εἶναι ἄγνωστες ὅλες αὐτές, ὅπως ἀνέφερα καί παραπάνω καί διαδόθηκαν κατά τό διάστημα τῆς δουλείας τοῦ Γένους μας. Τότε συγχρόνως κυκλοφόρησαν καί τά γνωστά φυλλάδια «Ἐπιστολή τοῦ Κ.Η.Ι. Χριστοῦ» καί «Ἀποκάλυψις τῆς Παναγίας». Ὅπως ἐπίσης τήν ἴδια ἐποχή διαδόθηκαν ἕνα σωρό θρύλοι, ὅπως εἶναι οἱ θρύλοι τοῦ «Μαρμαρωμένου βασιλιᾶ» καί «τῶν τηγανισμένων ψαριῶν», τά ὁποῖα δῆθεν ζωντάνεψαν καί πήδησαν ἔξω ἀπό τό τηγάνι, καί τοῦ Πατριάρχη, ὁ ὁποῖος κρύφτηκε μέ τά Ἅγια Δισκοπότηρα πίσω ἀπό μιά πόρτα πού ἀπό τότε δέν ἀνοίγει καί θά ἀνοίξῃ, ὅταν... «πάλιν μέ χρόνια μέ καιρούς πάλιν δικά μας θἆναι».

    Εἶναι χαρακτηριστικό, ὅτι ὅλες αὐτές οἱ ψευδοπροφητεῖες ἐπιστρατεύονται σέ κάθε κίνδυνο πολέμου ἤ πόλεμο. Αὐτό ἔγινε τό 1912, τό 1922 καί τό 1940. Αὐτό γίνεται καί σήμερα, ἰδιαίτερα ὅποτε θολώνει ὁ Ἑλληνικός ὁρίζοντας ἤ ὁ Παγκόσμιος. Μερικοί μάλιστα ἀποτόλμησαν νά προσδιορίσουν καί χρόνο ἐκπληρώσεως αὐτῶν τῶν «προφητειῶν» κατά τό 1968-69, 1972, καί παρά τήν παταγώδη διάψευση καί γελοιοποίηση, δέν μετανόησαν, ἀλλά ἀνέβαλαν τόν χρόνο σάν τούς χιλιαστές, χωρίς νά ἔχουν συναίσθηση εὐθύνης. Ἔχουν δέ τόση αὐτοπεποίθηση γιά τό ἔγκυρο τῶν προφητειῶν καί τήν ἑρμηνευτική τους ἱκανότητα, ὥστε ὅσους ἀντιτίθενται τούς ὑβρίζουν, λέγοντας πώς εἶναι ὑπερήφανοι καί τυφλοί, μπροστά στά γεγονότα πού εἶναι ἐπί θύραις, ὅπως ἀκριβῶς ἔπαθε καί ὁ γράφων ἀπό πολλούς, ἐξ αἰτίας ἄρθρων μου περί τῶν ψευδοπροφητειῶν. Ἕνας μάλιστα ἀπό αὐτούς, μέ ἐπιστολή του τό 1968 μέ περιέλουσε ἀρκετά καί στήν συνέχεια ἔγραψε: «Αὐτό πού δέν μπόρεσε ὁ κ. Νικόλαος Ψαρουδάκης νά κατορθώσῃ, τό βλέπουμε νά πραγματοποιεῖται ἀπό ἄνδρες (ἐννοοῦσε τόν Γ. Παπαδόπουλο καί τούς ὑπόλοιπους πραξικοπηματίες) ἐμφορούμενοι ἀπό Ὀρθόδοξο Χριστιανικό πνεῦμα, οἱ ὁποῖοι διέθεταν τήν ἰσχύ τῶν ὅπλων. Σᾶς ἀρέσει ἤ ὄχι, ἅγιε πάτερ; Ἰδού ἡ ἀρχή πραγματοποιήσεως τῶν πρό Χριστοῦ καί μετά Χριστόν προφητειῶν, περί ἐπικράτησης τῆς ὀρθοδόξου πίστεως καί καταργήσεως τῶν αἱρέσεων...»

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Δέν μᾶς λένε ὅλοι αὐτοί οἱ σύγχρονοι ὀπαδοί τῶν ἀνώνυμων καί ψευδώνυμων προφητειῶν, γιατί οὔτε ἕνας ἀπό τούς ψευδοπροφῆτες δέν ἀναφέρει τίποτα γιά τούς δύο τρομακτικούς Παγκόσμιους πολέμους τοῦ ’12-’14 καί τοῦ 1940, ἰδίως τοῦ τελευταίου μέ τά ἑκατοντάδες ἑκατομμύρια νεκρούς καί ὅλες τίς ἄλλες ἀπώλειες; Μέ τό νά τόν ἀναφέρουν ὡς Εὐρωπαϊκό πόλεμο, δέν δικαιολογοῦνται, διότι τόν ὀνομάζουν Εὐρωπαϊκό καί ὄχι Παγκόσμιο ὅπως ἦταν, προσδιορίζουν μάλιστα καί τά κράτη πού μέ τούς δύο Παγκόσμιους πολέμους δέν ἦταν μόνο αὐτά, ἀλλά οὔτε καί τό ἀποτέλεσμα πού ἀναφέρουν αὐτές οἱ προφητεῖες ἦταν τό ἴδιο. Τήν ἴδια τύχη θά ἔχει καί ὁ περιγραφόμενος πόλεμος τοῦ Ἀρμαγεδώνα, πού θά τόν καταπαύσῃ τάχα Ἄγγελος καί μετά θά γίνῃ πλήρης ἁγιοποίηση στήν Ἑλλάδα καί σέ ὅλα τά κράτη τῆς γῆς!

    Τά σχόλια περιττεύουν. Δέν ὑπάρχει ἀμφιβολία ὅτι θά ἔρθουν πολλά δεινά, ἰδίως ἔκτακτα φυσικά τρομακτικά γεγονότα, ὅπως τά περιγράφει ὁ Κύριος καί ἡ Ἀποκάλυψις, ὡς προτιμωρία τοῦ κόσμου πού θά ἔχει ἀφηνιάσει καί θά παραμένει ἀμετανόητος. Ἀλλά ὅπως ἀπό κτίσεως κόσμου ἔγιναν πόλεμοι, καταστροφές ὅπως αὐτές τοῦ κατακλυσμοῦ καί τῶν Σοδόμων, τρομακτικοί πόλεμοι ὅπως τό 1914 καί τό 1940 καί οἱ ἄνθρωποι δέν μετανόησαν, ἀλλά ἔγιναν ἀκόμη χειρότεροι, ἔτσι πάλι καί στό μέλλον, κατά τήν Ἀποκάλυψη μέ τίς ἑπτά πληγές, μέχρι Συντελείας ὅ,τι καί νά γίνῃ, οἱ ἄνθρωποι δέν θά μετανοήσουν «δοῦναι δόξαν τῷ Θεῷ». Ἡ Ἀποκάλυψις λέει χαρακτηριστικά: «Οὐ μετενόησαν ἐκ τῶν φόνων αὐτῶν οὔτε ἐκ τῶν φαρμακειῶν αὐτῶν οὔτε ἐκ τῆς πορνείας αὐτῶν οὔτε ἐκ τῶν κλεμμάτων αὐτῶν», ἀλλά «ἐμασῶντο τάς γλώσσας αὐτῶν ἐκ τοῦ πόνου, καί ἐβλασφήμησαν τόν Θεόν» (Ἀποκ. θ’, 21. ιστ’, 10-11).

    Ἑπομένως τά σημεῖα τά ὁποῖα θά συμβοῦν, τά δεινά καί οἱ πόλεμοι, δείχνουν, ὄχι τήν ἀπότομη μετάνοια καί ἐπιστροφή τῆς ἀνθρωπότητας πού θά ἔχει ἀποκτηνωθεῖ, ἀλλά τήν σκληρότητα καί τήν ἀμετανοησία πού θά ὑπάρχει ἀπό τήν ἐμφάνιση τοῦ Ἀντιχρίστου, ὁ ὁποῖος θά εἶναι γέννημα τῆς ἀποστασίας τοῦ κόσμου καί τοῦ ὁποίου ἡ δράση καί ἡ μεγάλη δύναμη, θά καταλυθῇ διά τῆς Παρουσίας τοῦ Κυρίου, ὅπως μᾶς τό βεβαιώνει ὁ θεῖος Παῦλος. Ἐδῶ φαίνεται, ὅτι ἡ ἐπίμονη προβολή διαφόρων προφητειῶν καί οἱ διάφορες ἑρμηνεῖες πού ἀφοροῦν μία ἁγιοποίηση τοῦ πλανήτη πού θά γίνῃ κατά ἄγνωστο τρόπο ἤ κάποια μεσοβασιλεία, δέν εἶναι ἔργο τοῦ Ἁγίου Πνεύματος, ἀλλά τοῦ πονηροῦ πνεύματος, γιά νά μήν γρηγορεῖ καί μετανοεῖ ὁ κόσμος, πιστεύοντας ὅλες αὐτές τίς ἑρμηνεῖες. Ταὐτόχρονα, συσκοτίζεται ἡ πραγματικότητα, ὥστε ἄλλα νά περιμένῃ ὁ κόσμος καί ἄλλα νά συμβοῦν.

    ....

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Ἀληθινές προρρήσεις

    Δέν καταφερόμαστε ἐναντίον ὅλων τῶν προφητειῶν, ἀλλά ἐναντίον ἐκείνων, πού δέν ἔχουν σαφῆ καί ἐπίσημη ἱστορική καταγωγή καί εἶναι ἀσυνάρτητες περιγραφές πολέμων καί καταστάσεων, πού δημιουργήθηκαν ἀπό Ἕλληνες καί Τούρκους καί ἀναφέρονται στήν ἐπανάκτηση τῆς Κωνσταντινουπόλεως καί στήν μακροχρόνια βασιλεία τοῦ Κυρίου ἐπί τῆς γῆς μέ Ἑλληνική παγκόσμια κυριαρχία. Ἀντίθετα, ὑπάρχουν ὁράματα καί θαυμάσιες προρρήσεις πού μαρτυροῦνται ἀπό τούς βίους τῶν Ἁγίων καί ἀπό τήν ἱστορία, καί δέν μιλοῦν μέ γλῶσσα Πυθίας, ἀλλά μέ σαφήνεια· οὔτε περιστρέφονται γύρω ἀπό πολέμους μεταξύ Ἑλλήνων καί Τούρκων. Τά θέματά τους ἀποτελοῦν ἡ ἠθική καί θρησκευτική ἐξέλιξη τοῦ κόσμου, ἡ ἁμαρτία, ἡ ἀποστασία καί οἱ ἐφευρέσεις.

    Καί τέλος, οἱ πολυάριθμες προρρήσεις τοῦ Ἁγίου Κοσμᾶ, οἱ ὁποῖες συγκεντρώθηκαν κυρίως ἐκ παραδόσεως ἀπό στόμα σέ στόμα. Κάποιες ἀπό αὐτές, μποροῦν νά θεωρηθοῦν καί παρείσακτες. Παραδείγματος χάριν, ἡ προφητεία περί ἐπανόδου τῶν Τούρκων στήν Ἑλλάδα ἕως τά Ἑξαμίλια καί ἡ καταδίωξή τους ἕως τήν Κόκκινη Μηλιά (Μέκκα;). Ἡ προφητεία αὐτή στήν συνέχεια ἀναφέρει, ὅτι ἀπό τούς Τούρκους τό ἕνα τρίτο πανικόβλητο θά πιστέψει στόν Χριστό καί θά σπεύσῃ νά βαπτισθῇ, ἕνα ἄλλο τρίτο θά σφαγιασθῇ καί τέλος τό ἄλλο τρίτο θά καταφύγῃ στά βάθη τῆς Ἀραβίας. Σημειωτέον, ὅτι τό ἕνα τρίτο τοῦ σημερινοῦ πληθυσμοῦ τῆς Τουρκίας εἶναι 13 ἑκατομμύρια. (σ.σ. μιλάει γιά τήν δεκαετία τοῦ ’80) Πρέπει νά ἀμφιβάλλῃ κανείς γιά αὐτή τήν προφητεία, ὄχι μόνο διότι φαίνεται τερατώδης, ἀλλά καί διότι ἀναφέρει αὐτήν 1.400 περίπου χρόνια πρίν ἀπό τόν Ἅγιο Κοσμᾶ, ὁ Ψευδομεθόδιος. Γεννᾶται τό ἐρώτημα, ἄν τήν ἐπανέλαβε ὁ Ἅγιος Κοσμᾶς, ἤ τήν πρόσθεσαν στίς γνήσιες προφητεῖες του μεταγενέστερα, ὡς δική του δῆθεν. Ἐκτός ἀπό αὐτό, ὁ Ἅγιος Κοσμᾶς, ὅταν πρόκειται γιά τούς Τούρκους, μιλᾶ συνεσκιασμένα καί αἰνιγματικά, λόγῳ τοῦ κινδύνου. Πῶς στήν προφητεία αὐτή μίλησε τόσο καθαρά καί γιά τόσο κακό σέ βάρος τῶν Τούρκων;

    Από εδώ https://elladapoyantisteketai.blogspot.com/2019/05/blog-post.html

    ΑπάντησηΔιαγραφή