Σάββατο 10 Φεβρουαρίου 2018

ΕΞΙΧΝΙΑΣΗ ΤΟΥ ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΑΚΟΥ ΕΓΚΛΗΜΑΤΟΣ


«Φοβού τους Μασόνους δώρα φέροντας…»
 Το κάθε Ημερολόγιο είναι κυριολεκτικώς ένα Εργαλείο Μετρήσεως Χρόνου. Όπως ακριβώς είναι το «μέτρο» (η μεζούρα) για να μετρούμε μία υλική απόσταση. Με το Ημερολόγιο μετρούμε μία χρονική απόσταση. Το σφυρί, το μαχαίρι, η μεζούρα, το ρολόϊ, το ημερολόγιο, είναι όλα εργαλεία. Όλα εξαρτώνται από το εάν θα κάνουμε εμείς οι ίδιοι, καλή χρήση αυτών των εργαλείων.
 Με το μαχαίρι, κόβεις ένα καρβέλι ψωμί στα δύο. Αλλά και με το Ημερολόγιο, σχίζεις μία ολόκληρη Εκκλησία στα δύο. Όταν ένα μαχαίρι χρησιμοποιηθεί για φόνο, τότε στους Ασυνομικούς και Δικαστικούς ανακριτές, δεν έχει τόση σημασία αν το μαχαίρι ήταν παλιό με ξύλινη λαβή, αν ήταν πλαστικό ή ολόχρυσο με κέντημα και διαμάντια στην λαβή, αν ήταν σουγιάς της πιάτσας ή Κολοκτρονέϊκο σπαθί, μαχαίρη κινέζικο ή ρομφαία πολεμική.
 Σημασία έχει όχι η τιμή του μαχαιριού αλλά ο χρήστης και ο δράστης. Ποιός είναι αυτός που κρατούσε το μαχαίρι και έκανε αυτήν την κακή, εγκληματική χρήση του εργαλείου αυτού. Από την εικόνα και το παράδειγμα του μαχαιριού, θα μεταφερθούμε τώρα στην εικόνα, στο εργαλείο του ρολογιού.
 Τα δύο Ημερολόγια, το Παλαιό και το Νέο, είναι και αυτά «ρολόγια.» Το Νέο Ημερολόγιο, είναι ομολογουμένως ένα Χρυσό ρολόι. Ας είναι διαμαντένιο. Ας είναι και «ρόλεξ». Χτυπάει τέλεια, δε χάνει ούτε λεπτό. Δεν θέλει κούρδισμα, διόρθωμα κανένα.
 Το Ρολόϊ του Παλαιού, ξέφτισε, χάνει λεπτά, χάνει ώρες, δεν κάνει “τίκι-τάκα”. Και δεν φαίνεται και τόσο όμορφο στο χέρι, διότι κάποιες Σύνοδοι του Παλαιού έσπασαν το γυαλί, κομμάτιασαν το τζαμάκι.
 Εμάς όμως δεν μας νοιάζει το γυαλί, το επίπεδο, η τεμαχισμένη επιφάνεια. Δεν μας νοιάζει που δεν χτυπάει στην εντέλεια. Δεν μας νοιάζει που είναι από τεχνίτη ειδωλολάτρη, τον Καίσαρα, διότι όταν αυτός όταν το έφτιαξε, δεν μας το παρέδωσε με κάποια προϋπόθεση και σκοπό να μας κάνει ειδωλολάτρες. Δεν υπήρχαν καθόλου τέτοιες ύπουλες προοπτικές.
 Μας νοιάζει ότι κατά κυριότητα και καθ΄ ολόκληρίαν, (με εξαίρηση μία πολύ μικρής διαρκείας χρήση του Μακεδονικού «ρολογιού»), οι Αγίες Εννέα Οικουμενικές Σύνοδοι, αυτό ακριβώς το Ιουλιανό ρολόϊ φορούσαν όταν συγκροτούσαν τους Ιερούς Κανόνες περί Εορτολογίου, περί παντός Ορθοδόξου Δόγματος και πάσης Ορθοδόξου Αληθείας.
 Μας νοιάζει ότι αυτοί οι Αλάνθαστοι καθοδηγοί μας, οι Άγιοι Πατέρες, αυτό το ρολόϊ κράτησαν και αυτό συνέχισαν να φορούν ακόμη και μετά το Σχίσμα του 1054. Αυτό το ρολόϊ συνέχισαν να φορούν και στα 400 χρόνια δουλείας, αυτό φορούσαν και οι Εθνικοί μας Ήρωες όταν πολεμούσαν για της Πίστεως και της Πατρίδος την ελευθερία.
 Αυτό το ρολόϊ δυστυχώς άρχισαν οι αρχιερείς «να το βαριούνται.» Έβλεπαν πως η διπλανή παρακατιανή προβατίνα του Βατικανού, φορούσε πιό καλό ρολόϊ, φανταχτερό, επιστημονικό. Σκέφτηκαν οι «παπολιγούρηδες» αρχιερείς: «Ζηλεύουμε κι εμείς, «θα τα φτιάξουμε κανονικά» με την προβατίνα της ξένης παπικής ποίμνης για να φοράμε το ίδιο πλέον ρολόϊ και να εμφανιζόμαστε στο δρόμο «αγκαζέ» μαζί, χωρίς να ντρεπόμαστε για την παράνομή μας σχέση…» Η πνευματική μας μοιχεία θα στεφανώνεται τόσο πολύ σε σημείο που θα μπορούμε ελεύθερα να φιλιόμαστε στου Χριστού τον Τάφο επάνω!
 Άρχισαν οι δεσποτοκράτες να πιέζονται και να ενοχλούνται από άλλους παγκόσμιους τρομοκράτες, τις παρασκήνιες σκοτεινές δυνάμεις, από μυστικούς πράκτορες σιωνιστικών συμφερόντων και από μασονικούς Εντολοδόχους οι οποίοι προωθούσαν αλλαγή του Ημερολογίου και απαιτούσαν πειθαρχία βουβή και τυφλή από την πολιτική και εκκλησιαστική ηγεσία.
 Και δεν μιλούμε για το 1924. Οι πονηρές παρασκηνιακές διεργασίες ξεκίνησαν πολύ πιο νωρίτερα, το 1895! Αυτό το θλιβερό έτος εμφανίζεται ο πρόδρομος του αντιχρίστου Μεταξάκη, ο οικουμενικός (αχ αυτή η πολύπαθη «οικουμενικότητα», έχει καταντήσει «σχισματικότητα και «μασονικότητα») πατριάρχης Άνθιμος ο Ζ΄ (ζήτω που καήκαμε) ξεπροβάλλει δειλά-δειλά και αποκαλύπτει, πολλά χρόνια πριν από την επάρατη αλλαγή του Ημερολογίου, τους αυτού καθεαυτού διαβολικούς και αντορθόδοξους σκοπούς της δήθεν «αναγκαίας» αλλαγής.
 Ήταν τόσο αποκαλυπτικά τα λόγια του που απορώ πως δεν τα πρόσεξαν αυτά οι υγιείς τότε στην συνείδηση μητροπολίτες, οι οποίοι έπρεπε να τον ανακρίνουν συνοδικώς και να τον στήσουν στης Ιεροκανονικής «Καισαριανής τον τοίχο!» Τόλμησε και είπε, άκουσον-άκουσον, υπό μορφήν τάχα του ευσεβών πόθων και ευχών:
 «Εκφράζομεν πόθους και ευχάς υπέρ ενός ενιαίου ημερολογίου δι΄ άπαντας τους Χριστιανικούς λαούς!»
 Τί είπε; Τί έκανε λέει; Αυτό που θέλει να πει είναι: «Ευχόμαστε να μπορέσουμε σύντομα να ακολουθούμε όλοι το Γρηγοριανό Παπικό Ημερολόγιο το οποίο θα είναι πλέον «ενιαίο» δηλ. κοινό για «όλους τους Χριστιανικούς λαούς», δηλαδή για όλους τους αιρετικούς! «Χριστιανικός» λαός είναι και ο Παπισμός. «Χριστιανικός» λαός είναι και ο Προτεσταντισμός, ο Αγγλικανισμός, οι Ευαγγελιστές, οι «Μπρον αγκέν» κλπ. Αλλά και οι ψευδομάρτυρες του Ιεχωβά, «Χριστιανοί» αυτοαποκαλούνται…
 Πού είναι μερικοί αποτειχισμένοι οι αποίοι τόσο πρόχειρα και τελείως ανεύθυνα αθωώνουν τους πρωτεργάτες της αλλαγής και αμφιβάλλουν πως υπήρχαν πονηροί σκοποί και ότι ήταν καθαρά “επιστημονικοί”; Ναι; Και αυτός ο φρικτός λόγος, τί είναι; «ιεραποστολή;» Το λέγει ξεκάθαρα: «Ενιαίο Ημερολόγιο για όλους τους Χριστιανικούς λαούς! (γράφε αιρετικούς)» Το 1895 παρακαλώ! Αυτό αποτελεί ολοφάνερη, δημόσια «γυμνή τη κεφαλή» δημιουργία και εισαγωγή, ως μη όφειλε, «Ημερολογιακού» θέματος!
 Το Ορθόδοξο και Αγιοπατερικό είναι να έλεγε:
 «Εκφράζομεν πόθους και ευχάς υπέρ της συντόμου επιστροφής πάντων των Χριστιανικών λαών εις την Ορθοδοξίαν!» Το «Ημερολόγιο», πού κολλούσε; Διάβασε στο Ευαγγέλιο πουθενά αυτός ο ψευδοπατριάρχης Άνθιμος ο Ζ΄ τον Χριστό να λέει: «Πορευθέντες μαθητεύσατε πάντα τα Έθνη, διδάσκοντες αυτούς περί ενιαίου Ημερολογίου;»
 Αυτά τα είπε ο Άνθιμος ο Ζ΄ το 1895.  Το 1902 έχουμε για πρώτη φορά να βγαίνει στην δημοσίοτητα η ιδιότητα Οικουμενικού πατριάρχη ως Μασόνου: Είναι ο Ιωακείμ ο Γ΄. Βεελζεβούλ με ένδυμα αρχιερέως… Αυτός τί κάνει; Πάλι πιεζόμενος από την Μεγάλη Στοά της Ελλάδος (υπήρχε από το 1811 παρακαλώ!!!), στέλνει Εγκύκλιο προς όλες τις Αυτοκέφαλες Ορθόδοξες Εκκλησίες της γης! Αυτό και μόνο αποδεικνύει πόσο ύψιστο και σοβαρότατο ζήτημα ήταν τότε, από κείνο τον καιρό, η αλλαγή του Ημερολογίου, δηλαδή ο άμεσος ασπασμός (σκασμός!) του Παπικού Γρηγοριανού το γρηγορότερο! «Δεν θέλω ‘ου’!»
 Και τί έλεγε αυτή η περιβόητη Εγκύκλιος η οποία απευθύνεται σε όλους τους Ορθοδόξους επί της γης; Και γιατί, παρακαλώ, σε ολόκληρο τον κόσμο; Για να μπορέσει να προετοιμάσει (προειδοποιήσει) όλα τα υπόλοιπα πατριαρχεία να βγάλουν και αυτοί τον σκασμό και να χορέψουν αδιαμαρτύρητα τον χορό του Ημερολογιακού «Ζαλόγκου»…
 Η Ελληνική Πολιτεία «για λόγους εμπορικών συναλλαγών» (για λόγους λατρείας του Μαμωνά) επέβαλε στην Εκκλησία της Ελλάδος να αντικαταστήσει το Ιουλιανό με το Γρηγοριανό. Η Εκκλησία της Ελλάδος, ενώ προς τον ανύποπτο πιστό λαό παρίστανε την «αθώα περιστερά», πισόπλατα και παρασκηνιακά μεθόδευε συστηματικά την αλλαγή. Συνέστησε λοιπόν ειδική επισκοπική και Ακαδημαϊκή Επιτροπή, η οποία αποτελούνταν από τους παρακάτω ενόχους:
 Τον Δημητριάδος Γερμανό ως Πρόεδρο (αχ αυτά τα «προεδριλίκια»), τον Ναυπακτίας και Ευρυτανίας Αμβρόσιο (άλλος «Καλαβρύτων» κι αυτός…) σε συνδυασμό με έναν πολύ ύποπτο και πονηρό «συνασπισμό» μεγάλων και τρανών καθηγητών της εποχής: τον τότε Αρχιμανδρίτη και έπειτα Αρχιεπίσκοπο Αθηνών Χρυσόστομο Παπαδόπουλο, τον κ. Δημήτριο Αιγινήτη (Αστρονόμο, Καθηγητή και αργότερα «Υπουργό Παιδείας» χωρίς το «Θρησκευμάτων») καθώς και τον κ. Ζολώτα.
 «Η Επιτροπή» αποκαλύφτηκε! «Η Επιτροπή» έβγαλε τις μάσκες. Εκλεκτό μέλος της Επιτροπής, ο μετέπειτα Αρχιεπίσκοπος Αθηνών Χρυσόστομος! Ο αποδέκτης και πρωτεργάτης, ο Επίτροπος και συνεργάτης! «Η Επιτροπή» απεφάνθη, αποφάσισε τα εξής:
 «Η Επιτροπή φρονεί ότι η μεταβολή του Ιουλιανού Ημερολογίου μη προσκρούουσα εις δογματικούς και κανονικούς λόγους, δύναται να γίνει, μετά συνεννόησιν μετά πασών των λοιπών Ορθοδόξων Αυτοκεφάλων Εκκλησιών…»
 Τί έχουμε να παρατηρήσουμε; Δίνει φανερά το παρασύνθημα: «δεν προσκρούει σε δογματικούς και Κανονικούς λόγους!» Ιδού η προπαρασκευή της “καραμέλας”, “πακεταρισμένης” από τους πρωτεργάτες, έτοιμη για πανοικουμενικό αναμασημό! «Χάπτε τα, κορόϊδα!» Σας το διαβεβαιώνουμε εμείς: «Δεν προσκρούει!»
 Και αντί να μας πει «η Επιτροπή» πως «πρέπει απαραιτήτως να γίνει», το λέγει διπλωματικά, το λέγει πλαγίως στα «μαλακά», «δύναται να γίνει κατόπιν συνενοήσεως!» Βέβαια! Μας κάνουν κήρυγμα περί συνενοήσεως, ενώ οι ίδοι δεν έχουν και ούτε πρόκειται να έχουν ουδεμία συνενόηση!
 Για ποιά «συνενόηση» μας μιλούν; Εφ΄ όσον προϋπόθεση ήταν η «καθ΄ ολική» συνενόηση και εφ΄ όσον δεν υπήρξε, όπως αργότερα αποδείχτηκε, καμία συνενόηση και τα πλείστα πατριαρχεία δεν αποδέχτηκαν την αλλαγή, εσείς ΓΙΑΤΙ προχωρήσατε τόσο εσπευσμένα, κύριοι πανένοχοι, σε αυτήν την αλλαγή; Διότι ήσασταν, είστε και θα είσαστε εσαεί, άβουλα πιόνια των μασόνων! Ξεπουλημένοι προδότες και δούλοι του Σιωνισμού!
 Και επήλθε το θλιβερό, τραγικό και ολέθριο 1924… Ήρθε ξαφνικά μα καθόλου τυχαία, ένας κουρδισμένος Μασόνος, από την Μασονία βαλτός, Εωσφοριστής και Σατανολάτρης πραγματικός, ο ψευδεπίσκοπος και ψευτοπατριάρχης Μελέτιος Μεταξάκης και «ξεκουρδίζει» το ρολόϊ και παμπόνηρα γυρίζει τους δείκτες, 13 μέρες μπροστά…
 Βγαίνει ανενημέρωτα, ακατήχητα και έτσι ξαφνικά, μια κακή πρωΐα η «μείζων» σύνοδος του πατριαρχείου (απλά και μόνο να μας πείσει πως «η Εκκλησία διοικείται από συνοδικό σύστημα», γνωστό το παραμύθι των οικουμενιστών, στάχτη στα μάτια των «αντι-οικουμενιστών) και μας δωρίζει «δωρεά με το στανιό» ένα νέο ρολόϊ, διορθωμένο, ανανεωμένο, εξελιγμένο, επίχρυσο, στολισμένο και σερβιρισμένο με πολύ «αγάπη» (δηλ. Αθεράπευτο μίσος) από την Εβραιομασονία.
 Το Νέο αυτό ρολόϊ είχε πανάκριβη ετικέτα: Πάπας Γρηγόριος ο ΙΓ΄ 1582. Άρα Παπικό. «Γρηγοριανό» από τον Πάπα Γρηγόριο. Το “γρηγορείτε και προσεύχεσθε” από την ανάποδη τώρα αναμασούσαν, γρήγορα να γίνει το «καλό», το πουθούμενο, το μελλούμενο και μελετώμενο, το ιδανικό και συνοδικό: «Η ΑΝΤΙΘΕΟΣ ΕΝΩΣΙΣ».
 Οι υποτίθεται Ορθόδοξοι τότε δεσπότες, οι ξεπουλημένοι στον Πάπα εξωμότες, οι υποταγμένοι στην Μασονία δεσμώτες, οι βλάσφημοι και αμετανόητοι προδότες, το Μεταξάκιον “Καϊαφικόν συνέδριον” εκτέλεσαν τα Πρωτόκολλα των Σοφών της Σιών και αυτοεκτελέστηκαν εκουσία βουλή. Μαχαίρωσαν το Σώμα του Χριστού με βίαιη καινή τομή στα δύο! Συγγνώμη σε όσους δεν σας αρέσει ο όρος «καινοτομία!» Αν δεν ήταν αυτό “καινή τομή”, τότε τί ήταν, παλαιοτομία, ανατομία ενός εγκλήματος ή Καισαρική Τομή η οποία εξέβρασε το Σχίσμα;  
 Όποιος διαφωνεί, παρακαλώ πολύ, ας μας υποδείξει τότε, με επιχειρήματα και παραπομπές, με κείμενα μέσα από τις πηγές, ότι αυτή η αλλαγή του Ημερολογίου
α) δεν ήταν μασονικής εμπνεύσεως,
β) δεν ήταν παπικής προελεύσεως και
γ) ότι έγινε αποκλειστικώς και ενδεικτικώς προς όφελος της Ορθοδοξίας, προς το συμφέρον της Εκκλησίας, προς εδραίωση της Αληθείας και διεκπεραίωση της σωτηρίας των πιστών.
 Εάν ήταν τόσο αθώα και όντως άδολη η αλλαγή, εάν ωφέλησε την Εκκλησία τόσο πολύ, τότε όχι μόνο να ζητήσουμε συγγνώμη στους «ευεργέτες» μας μασόνους και οικουμενιστές, αλλά θα πρέπει και εμείς να ασπαστούμε τον Οικουμενισμό ώστε να υπάρχει «ειρήνη Εκκλησία, λαώ Σου σωτηρία» αλλά να ασπαστούμε και την Μασονία εφ΄ όσον αυτή μας ευεργέτησε τόσο πολύ και μεις φανήκαμε αχάριστοι με το απαρνούμαστε τα δώρα της και να παραμένουμε πεισματικά στο «απηρχειωμένο» Παλαιό.
 Κλείνοντας, δηλώνω τονίζω και υπογραμμίζω προκαταβολικώς:

  1. Η επιστροφή μας στο Παλαίο να γίνει μόνο εις ένδειξιν διαμαρτυρίας εναντίον της Μασονίας και απαρνήσεως του Μασόνου “δοτήρος”, του Ημερολογιακού “σωτήρος” και αιρετικού ΛΥΚΟΠΟΙΜΕΝΟΣ Μεταξάκη.

  1. Χωρίς καμία πρόθεση δογματοποιήσεως του Ημερολογίου ή αναγωγής του σε θέμα Πίστεως και

  1. χωρίς να υπαχθούμε σε καμία σύνοδο του Παλαιού, εις ένδειξιν απαρνήσεως των αλληλοαφοριζομένων πολυσυνοδικών σχισμάτων. Άλλο το ένα, άλλο το άλλο.

 Αδέλφια μου, η καταπολέμηση της Παναιρέσεως του Οικουμενισμού, είναι το πρώτο και ύψιστο θέμα. Ο Οικουμενισμός όμως, συνδέεται άμεσα με την Μασονία, με την οποία άμεσα συνδεόταν και ο Μελέτιος Μεταξάκης εκ του οποίου προήλθε το Σχίσμα του Άραφου Χιτώνος του Χριστού.
 Είναι «λίγο» το κακό αυτό;
 «Δι΄ ευχών των Αγίων Πατέρων ημών!»
 Νικόλαος Πανταζής

1 σχόλιο: