Στο νέο άρθρο του, ο π. Νικόλαος Μανώλης αναφέρει:
«Μᾶς κατηγορεῖ ὁ συγκεκριμένος μοναχός, πώς στέλνουμε τά
πνευματικά μας παιδιά νά ἐκκλησιάζονται καί νά κοινωνοῦν σέ Οἰκουμενιστές
ἱερεῖς πού ἀποδέχονται τίς ἀποφάσεις τῆς ψευδοσυνόδου φέρνοντας τό παράδειγμα
τοῦ Πατριάρχη Σερβίας! Νά διαβεβαιώσω πρός πᾶσα κατεύθυνση πώς οὐδέποτε
συμβουλέψαμε, δημόσια ἤ κατ’ ἰδίαν, πνευματικά μας παιδιά νά ἐκκλησιαστοῦν σέ
ἐνορίες πού λειτουργοῦν οἰκουμενιστές Ἱεράρχες καί ἱερεῖς. Μάλλιασε ἡ γλῶσσα
μας νά παροτρύνουμε ὅσους δέν μποροῦν νά ἀκολουθήσουν τήν Ἀκρίβεια τουλάχιστον
νά ἐκκλησιάζονται σέ ὀρθόδοξους στό φρόνημα ἱερεῖς, ὅπως ἀκριβῶς ἔγραφε τό
ἀρχικό μήνυμα τοῦ ψηφίσματος τοῦ Ὡραιοκάστρου».
Προσέξτε να δείτε τα εξής (οι υπογραμμίσεις δικές μας):
1. O ο π. Νικόλαος λέγει ότι δεν στέλνουν τα
πνευματικά τους παιδιά να κοινωνούν σε Οικουμενιστές ιερείς πού
ἀποδέχονται τίς ἀποφάσεις τῆς ψευδοσυνόδου της Κρήτης.
2. Διαβεβαιώνει ότι ''οὐδέποτε συμβουλέψαμε, δημόσια ἤ κατ’
ἰδίαν, πνευματικά μας παιδιά νά ἐκκλησιαστοῦν σέ ἐνορίες πού
λειτουργοῦν οἰκουμενιστές Ἱεράρχες καί ἱερεῖς''.
3. Παροτρύνουν ''ὅσους δέν μποροῦν νά ἀκολουθήσουν τήν
Ἀκρίβεια (δηλαδή το να μην εκκλησιάζονται καθόλου) τουλάχιστον νά ἐκκλησιάζονται σέ ὀρθόδοξους στό φρόνημα
ἱερεῖς, ὅπως ἀκριβῶς ἔγραφε τό ἀρχικό μήνυμα τοῦ ψηφίσματος τοῦ
Ὡραιοκάστρου''.
4. Ο π. Νικόλαος διαχωρίζει τους Οικουμενιστές ιεράρχες και
ιερείς από τους ορθόδοξους στο φρόνημα ιερείς οι οποίοι όμως, σημειωτέον, κοινωνούν με
αυτούς τους Οικουμενιστές.
Και επαναλαμβάνουμε και πάλιν τα ίδια ερωτήματα τα οποία κατά περίεργο τρόπο
λησμονεί (;) ο π. Νικόλαος Μανώλης!
1. Δεν υπάρχουν αποτειχισμένοι που
ακολουθούν το Νέο ημερολόγιο και δεν ανήκουν στους παλαιοημερολογίτες;
2. Δεν
υπάρχουν αποτειχισμένοι που ακολουθούν το παλαιό ημερολόγιο και δεν ανήκουν
στους παλαιοημερολογίτες (Γ.Ο.Χ);
3. Δεν υπάρχουν και αυτοί οι παλαιοημερολογίτες
Γ.Ο.Χ;
Προς τι η λεγόμενη ''οικονομία'' εφ΄ όσον υπάρχουν αποτειχισμένοι
Ιεράρχες και ιερείς;
Ας ομιλήσουμε έξω από τα δόντια!
Ο π. Νικόλαος και οι συν αυτώ, αναγνωρίζουν την ιερωσύνη (και ότι συνεπάγεται με αυτό) των ορθοδόξων στο φρόνημα που κοινωνούν όμως έμμεσα με τους Οικουμενιστές; Βεβαίως και ναι αλλά κατ΄ οικονομίαν! Των
Ορθοδόξων στο φρόνημα αποτειχισμένων Ιεραρχών και ιερέων που προαναφέραμε παραπάνω; Γιατί δεν στέλνουν τα
πνευματικά τους τέκνα εκεί έστω και κατ΄ οικονομίαν παρά τα στέλνουν προς όσους κοινωνούν με τους Οικουμενιστές;
Να διευκρινίσουμε και το εξής· δηλαδή ότι δεν στιγματίζουμε τον π. Νικόλαο ώστε να τον εκθέσουμε, αλλά αυτό που τον αναγκάζουμε να κάνει είναι να πει την αλήθεια. Να μας πει ο π. Νικόλαος και οι ομόφρονές του την απάντηση στο εξής ερώτημα:
Aναγνωρίζουν λοιπόν ιερωσύνη στις 3 κατηγορίες αποτειχισμένων που προαναφέραμε; Αν όχι, τότε κατ΄ οικονομίαν; Αν ναι, τότε γιατί δεν στέλνουν τα πνευματικά τους τέκνα εκεί; Ή μήπως στο σημείο αυτό δεν χωρεί καμία οικονομία παρά μόνον η ακρίβεια;
Την αλήθεια!
Την αλήθεια!
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ
"Να διευκρινίσουμε και το εξής· δηλαδή ότι δεν στιγματίζουμε τον π. Νικόλαο ώστε να τον εκθέσουμε, αλλά αυτό που τον αναγκάζουμε να κάνει είναι να πει την αλήθεια. Να μας πει ο π. Νικόλαος και οι ομόφρονές του την απάντηση στο εξής ερώτημα:
ΑπάντησηΔιαγραφήAναγνωρίζουν ιερωσύνη στις 3 κατηγορίες αποτειχισμένων που προαναφέραμε; Αν όχι, τότε κατ΄ οικονομίαν; Αν ναι, τότε γιατί δεν στέλνουν τα πνευματικά τους τέκνα εκεί; Ή μήπως στο σημείο αυτό δεν χωρεί καμία οικονομία παρά μόνον η ακρίβεια;"
Κυπριανός Χ
Τήν απάντηση έχει δώσει πρό πολλού ο ηγέτης τού (μεταπολεμικού) Οικουμενισμού Αμίλκας Αλιβιζάτος, καθηγητής τής Θεολογίας στό ΕΚΠΑ καί ένας εκ τών συνιδριτών τού ΠΣΕ.
Έχει γράψει μελέτη στήν οποία διατείνεται ότι η Ιερωσύνη ποτέ δέν εξαλείφεται. Ποτέ δέν αίρεται, ποτέ δέν χάνεται, ακόμη και άν αφοριστεί καί αναθεματιστεί από Σύνοδο ένας εκκλησιαστικός. Δέν γνωρίζω, άν αυτό αφορά σέ Τοπική ή Οικουμενική. Φέρνει μάλιστα καί παράδειγμα κάποιον επίσκοπο - δέν θυμάμαι ποιόν - ο οποίος καίτοι αφορισμένος καί αναθεματισμένος, έγινε πάλι δεκτός χωρίς ... τά προαπαιτούμενα.
Επειδή δέν θέλω να είμαι ανακριβής, σέ αυτό που γράφω, θά παρακαλούσα, όποιον γνωρίζει καλύτερα από εμένα αυτό τό ζήτημα, νά μέ διορθώσει καί συμπληρώσει ό,τι παραλείπω.
Στό θέμα αυτό εμπλέκεται καί τό άλλο τεράστιο ζήτημα - αιτία τού Σχίσματος Ανατολής Δύσης, μέ τό έκκλητο, δηλαδή, τήν σέ δεύτερο βαθμό τελεσίδικη κρίση, όταν κάποιος προσφεύγει γιά νά αποτρέψει τήν σέ πρώτο βαθμό καταδίκη του. Αναφέρομαι στά αφορώντα τά Θρησκευτικά.